چرا وطن خود را دوست داریم؟

وطن است که به ما هویت داده و ما را از بقیه انسان ها متمایز ساخته است و می دانیم که این هویت چقدر اهمیت دارد. وقتی اسم افراد در شخصیت آنان تأثیر بزرگی دارد، چطور می شود هویت ملی و زبانی، حیاتی نباشد؟

دکتر سپهر قاضی نوری، استاد دانشگاه نوشت: مفهوم «کشور» به معنای امروزی آن (یعنی دولت-ملت)، چندان سابقه ای ندارد و معمولاً به عهدنامه وستفالی در قرن هفدهم ارجاع داده می شود. اما برای ایرانیان، این مفهوم حداقل ریشه در شاهنامه دارد که برای ایران‌دوستی، هزاران سال پیشینه قایل شده است.

 

ایران‌دوستی، در دهه های اخیر از دو سو مورد هجمه و انکار قرار گرفته است: از یک طرف، اسلام گرایانی که به دنبال یکپارچه کردن مسلمانان تمام جهان هستند و به خصوص پس از انقلاب سال 57، قدرت مانور زیادی یافتند، اما در سال های اخیر، تا حد زیادی ناامید شده اند و لذا مخاطب این نوشته نیستند، و از طرف دیگر، جهان وطن هایی که به واسطه فضای مجازی و دهکده جهانی و ترویج فرهنگ جهانی شدن (که البته در حقیقت، تحمیل فرهنگ کشورهای قوی تر دنیاست) معتقد هستند که مرزهای کنونی کاملاً قراردادی است و ما در برابر بشریت متعهد هستیم نه در برابر هم وطنان خودمان.

 

این تفکر دوم، نفوذ زیادی در میان جوانان یافته و هر روز شاهد تفوق فکری این جریان هستیم که منجر به مهاجرت جوانان ما می شود و علت آن هم، وخامت اوضاع اقتصادی و اجتماعی و بین المللی ایران و نیز تخریب روحیه ایران دوستی توسط طرفداران تفکر اول است.

 

در نقد این نگاه جهان وطنی، باید گفت که اولاً همان طور که تب مارکسیسم و پان اسلامیسم و پان عربیسم و سایر پان های این گونه ای خوابید، این تب هم خواهد خوابید و ایران پابرجا خواهد ماند. ثانیاً خود کودکان و جوانان امریکایی که کشورشان منشأ این تفکر است، تعصب عجیبی روی کشورشان و نمادهای ملی آن نظیر پرچم و سرود ملی دارند، و ثالثاً همان طور که گفتیم، "ایران" برخلاف اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان، یک مفهوم قراردادی نیست و سابقه تمدنی چند هزار ساله دارد، هرچند به زور قراردادهای تحمیلی، بخش هایی از آن توسط قدرت های بزرگ بریده شده باشد.

 

اما بار دیگر به این سؤال برگردیم که چرا باید ایران را که وطن ماست، دوست داشته باشیم و در مقابل آن متعهد باشیم؟ آیا مثلاً جنس خاک یا مردم یا آب و هوای آن فرقی با بقیه دنیا دارد که باید ما را به خود علاقه مند سازد؟ قطعاً موضوع این نیست. بلکه مسأله این است که هر یک از ما از روزی که پا به جهان وجود گذاشته¬ایم، و با هر آنچه با آن رشد کرده و بالیده ایم، ماحصل دستاوردهای فرهنگی و تمدنی مردمی بوده است که در این گوشۀ دنیا زیسته اند، مدرسه، بیمارستان، خانه، جاده و نیز معلم و پزشک و حتی محبت والدینی که از آنان بهره برده ایم نتیجۀ تلاش و دسترنج این مردم بوده است. 

 

اگر امروز من به عنوان معلم حقوق می گیرم، از اندوختۀ نسل های قبلی اهالی همین محدوده ایران کنونی است و اگر کودکان و جوانانی را آموزش می دهم به امید ایجاد ارزش برای نسل های بعدی آنان است. اگر من در بیابانی خالی از انسان به دنیا آمده بودم، هرقدر هم تلاش می کردم، صاحب دارایی امروز نبودم.

 

به هر ترتیب، آنچه فکر و ذهن و روحیۀ مرا ساخته است، حاصل تفکر و اندیشه های مردمان این سرزمین است، و آنچه امروز هستم، خوب یا بد، متعلق به آن ها است. من از منابع مادی و معنوی این مردم رشد کرده ام، نه از دارایی مردم فلان کشور در آن سوی جهان. درست است که از کالاها و فناوری های همه دنیا استفاده کرده ام، اما هیچ یک از آنان، به رایگان در اختیارم قرار نگرفته، بلکه منابع زیرزمینی و کشاورزی و انسانی ایران بابت آن ها پرداخت شده است.

 

ایران است که به ما هویت داده و ما را از بقیه انسان ها متمایز ساخته است و می دانیم که این هویت چقدر اهمیت دارد. وقتی اسم افراد در شخصیت آنان تأثیر بزرگی دارد، چطور می شود هویت ملی و زبانی، حیاتی نباشد؟

 

مؤلفه های هویتی نظیر پیشینه و زبان و از همه مهم تر، سرنوشت مشترک، مردمان داخل این مرزهای به ظاهر قراردادی را با بندهایی نامرئی ولی مستحکم به یکدیگر پیوند زده است. لذاست که هیچ یک از آنان نمی تواند از دغدغه برای این وطن رها شود ولو اکثر عمر را در گوشۀ دیگری از دنیا زیسته باشد.

 

تک تک ما نسبت به این کشور، این مردم، این فرهنگ و این تمدن مدیونیم و مسئولیت داریم. 

 

به زبان آن ترانه معروف مرحوم ناصر عبداللهی:

هم نفس این وطنم، هم دل دلبستگیاش

همدم دلواپسی و هم قدم خستگیاش

یک فناوری جدید کنترل مغز

فناوری جدید کنترل ذهن ترسناک شد

گروه علمی: فناوری جدید کنترل ذهن می‌تواند تمام احساسات مانند اشتها یا غرایض مادرانه را بدون هیچ عمل جراحی سنگینی دستکاری کند!به گزارش فرارو،دانشمندان در یک مطالعه جدید کشف کرده‌اند می‌توان از ذرات نانو برای کنترل ذهن موش‌ها استفاده کرد. این فناوری فراتر از یک طرح پلید الهام گرفته از فیلم‌های علمی تخیلی است.
 

 

دانشمندان معتقدند می‌توان از فناوری جدید کنترل مغز برای درمان اختلالات عصبی مانند افسردگی استفاده کرد؛ البته این آزمایش در مراحل ابتدایی توسعه خود است.دانشمندان مؤسسه علوم پایه کره جنوبی دریافتند با استفاده از یک میدان مغناطیسی خارجی می‌توان بخش‌هایی از مغز موش‌ها را به کمک ذرات نانو دستکاری کرد.
این فناوری جدید نانومایند نام گرفته است و به محققان اجازه می‌دهد تا احساسات و اشتهای موش‌ها را از راه دور کنترل کنند. مغز انسان شامل شبکه پیچیده‌ای از ۱۰۰ میلیارد نورون است که اگر کنترل شود، برای درک و شناخت احساسات و رفتارهای اجتماعی بسیار مهم خواهد بود.دانشمندان با کاشتن ذراتی نانو در مغز موش‌ها و حرکت دادنشان با نیرو مغناطیس نورون‌های مغز را تحریک کردند. در طول سال‌ها آزمایش‌های متعددی با موضوع کنترل ذهن روی حیوانات انجام شده است. با این حال این آزمایش جدید اولین موردی است که شامل عمل جراحی سنگین و سیستم‌های خارجی غول‌آسا نمی‌شود. در این روش به موش‌ها اجازه حرکت آزادانه داده شده است.
جینوون چئون، مدیر مرکز نانوپزشکی موسسه علوم پایه کره در بیانیه‌ای گفت: «این اولین فناوری در جهان است که آزادانه مناطق خاصی از مغز را با استفاده از میدان‌های مغناطیسی کنترل می‌کند». چئون که نویسنده ارشد این مطالعه نیز هست، افزود: «ما انتظار داریم این فناوری به طور گسترده در تحقیقات برای درک عملکرد مغز، شبکه‌های عصبی پیچیده، فناوری‌های ارتباط مغز و کامپیوتر و همچنین در درمان‌های جدید برای اختلالات عصبی استفاده شود.»
در چندین دور آزمایش، محققان نورون‌های بازدارنده در مغز را فعال کردند تا اشتها را تا ۱۰۰ درصد افزایش دهند. تیم آزمایش با فناوری خود می‌تواند به همین صورت اشتها را کاملا از بین ببرد.
دانشمندان همچنین از سیستم نانومایند برای فعال کردن گیرنده‌های مغزی مسئول رفتار‌های مادر در موش‌های ماده که هنوز تولید مثل نکرده بودند، استفاده کردند. بر اساس یک بیانیه مطبوعاتی، این موش‌های ماده بعد از آزمایش به طور قابل توجهی رفتار‌هایی مادرانه از خود نشان دادند.
در آزمایش سوم، محققان نورون‌های مسئول رفتار‌های دوستانه را فعال کردند تا موش‌ها را تشویق کنند با موش‌های دیگری که قبلاً آن‌ها را ندیده بودند در یک اتاق کوچک معاشرت کنند. این آزمایش نیز به نوبه خود کاملا موفقیت آمیز بود.

پیشنهاد ایلان ماسک برای استفاده از نورالینک مقابل هوش مصنوعی: بیایید به مردم قدرت‌‌های ماورایی بدهیم

«ایلان ماسک»، مدیرعامل نورالینک، می‌گوید تراشه‌های این شرکت می‌توانند در آینده به انسان در رقابت با هوش مصنوعی کمک کنند. او می‌گوید این تراشه می‌تواند قدرت‌های ماورایی به مردم بدهد. همچنین این میلیاردر بلندپرواز مدعی است در دو سال آینده فردی عادی با ایمپلنت نورالینک می‌تواند از گیمری حرفه‌ای نیز بهتر عمل کند.

 

به گزارش دیجیاتو؛ ایلان ماسک به‌تازگی در مصاحبه جدیدی با Lex Fridman درباره مزیت‌های تراشه‌های نورالینک صحبت کرده است. ایلان ماسک می‌گوید ایمپلنت‌های مغزی نورالینک بهترین راه برای انسان خواهد بود تا هم با هوش مصنوعی پیشرفته یکپارچه شود هم در آینده با آن رقابت کند. او می‌گوید: «بیایید به مردم قدرت‌های ماورایی بدهیم.»

نورالینک اولین تراشه خود را ژانویه ۲۰۲۴ در مغز انسانی قرار داد. برای مثال این تراشه به این بیمار کمک می‌کند لپ‌تاپ خود را با دستورات ذهنی کنترل کند.

 

ایلان ماسک نورالینک را نوعی فناوری می‌داند که در آینده می‌تواند «همزیستی» بین انسان و هوش مصنوعی را تسهیل کند. ماسک در گفتگو با فریدمن گفت تراشه‌های نورالینک می‌توانند بهترین راه برای جلوگیری از پیشی‌گرفتن هوش مصنوعی از انسان‌ها و خودمختار شدن این فناوری باشند. به‌عبارت دیگر، او نورالینک را راهی برای ایمن نگه‌داشتن هوش مصنوعی می‌داند.

 

البته ایلان ماسک به این اکتفا نکرد و گفت ممکن است فردی که از نورالینک استفاده می‌کند، درنهایت بینایی با وضوح بالاتر از چشم انسان نیز داشته باشد. او گفت: «شما [با تراشه‌های نورالینک]می‌توانید دید امواج فرابنفش، فروسرخ، ایگل ویژن و هرچه را می‌خواهید داشته باشید.» ماسک بهبود‌های بینایی نورالینک را با دستگاه چشمی شخصیت خیالی «Geordi La Forge» در فیلم‌های Star Trek مقایسه کرد.

تحقیق جدید: نام افراد روی چهره آن‌ها تاثیرگذار است

دانشمندان می‌گویند نام‌هایی که نوزادان در بدو تولد دریافت می‌کنند، نوعی «برچسب اجتماعی» هستند که می‌توانند ظاهر افراد را تحت تاثیر خود قرار دهند.

دانشمندان با انجام تحقیقات جدیدی نشان داده‌اند که نام انسان‌ها روی شکل ظاهری و چهره آن‌ها تاثیر گذار است. به گفته آن‌ها، انسان‌ها تمایل دارند به‌مرور زمان ظاهر خود را به شکل‌های مختلفی تغییر دهند تا شبیه به نام خود باشند.

 

به گزارش دیجیاتو؛ در این تحقیق ابتدا عکس یک فرد بزرگسال به شرکت‌کنندگان نشان داده شده و از آن‌ها خواسته‌شده تا نام این فرد را از بین چهار گزینه انتخاب کنند. سپس تصویر یک کودک به شرکت‌کنندگان نمایش داده‌شده و دوباره از آن‌ها خواسته‌شده تا نام کودک را حدس بزنند.

به گفته دانشمندان، شرکت‌کنندگان در تشخیصِ نام افراد بزرگسال موفق‌تر بوده‌اند. آن‌ها با اشاره به یافته‌های خود می‌گویند که انسان‌ها تمایل دارند ظاهرشان را به‌نوعی تغییر دهند که با اسم خود مطابقت داشته باشد. این تغییر ظاهر می‌تواند مواردی مانند مدل مو، آرایش، عینک یا حتی حالات صورت را شامل شود.

 

برای انجام این تحقیق، از کودکان بین 8 تا 12 سال و بزرگسالان بالای 18 سال خواسته‌شد تا چهره و نام کودکان و بزرگسالان یک آزمون چند گزینه‌ای را با یکدیگر تطبیق دهند. هر دو گروه شرکت‌کننده در تطبیق چهره عکس‌های آزمون با نام‌های ارائه‌شده موفق بوده‌اند، اما نمی‌توانستند همین کار را برای عکس‌های کودکان 9 یا 10 ساله انجام دهند.

 

حتی زمانی که چهره این کودکان به‌طور دیجیتالی مسن‌تر شد تا شبیه بزرگسالان به‌نظر برسند نیز شرکت‌کنندگان نتوانستند حدس درستی ارائه کنند. این امر نشان می‌دهد که ظاهر چهره افراد پس از دوران کودکی تغییر می‌کند تا در طول زمان بهتر با نام آن فرد مطابقت داشته باشد.

 

این تیم تحقیقاتی به‌عنوان نتیجه‌گیری تحقیق خود می‌گوید که نام‌هایی که نوزادان در بدو تولد دریافت می‌کنند، نوعی «برچسب اجتماعی» هستند که می‌توانند ظاهر افراد را تحت تاثیر خود قرار دهند. بنابراین جمله «جورج اورول»، نویسنده کتاب‌هایی چون 1984 و مزرعه حیوانات که می‌گوید «در 50 سالگی، هرکسی چهره‌ای را دارد که لایقش است» می‌تواند درست باشد.

دفع بهتر مواد زائد و سمی مغز با خوابیدن به پهلو

دفع ضایعات مغزی با خوابیدن به پهلو

متخصص مغزواعصاب: مطالعات روی حیوانات نشان می‌دهد که خوابیدن به پهلو در مقایسه با سایر وضعیت‌ها، می‌تواند تخلیه ضایعات مغزی (دفع مواد زائد و سموم) را تا ۲۵ درصد افزایش دهد.

نتایج مطالعه‌ای رو حیوانات نشان می‌دهد خوابیدن به پهلو در مقایسه با سایر وضعیت‌های خواب، می‌تواند دفع ضایعات مغزی را تا ۲۵ درصد افزایش دهد.

بر اساس گفته‌های متخصصان مغزواعصاب و تحقیقات علمی، تاثیر نحوه دراز کشیدن در رختخواب فراتر از استراحت و راحتی بدن است. مدل خوابیدن شما می‌تواند بر عملکرد روزانه بدنتان تاثیر بگذارد که به نوبه خود بر مواردی مانند حافظه نیز اثر می‌گذارد. اما بهترین و بدترین وضعیت خوابیدن کدام‌اند؟

کانال عصر ایران در تلگرام

دکتر استیو لوریس، متخصص مغزواعصاب، می‌گوید: اگرچه داده‌های دقیق انسانی هنوز در دسترس نیست، مطالعات روی حیوانات نشان می‌دهد که خوابیدن به پهلو در مقایسه با سایر وضعیت‌ها، می‌تواند تخلیه ضایعات مغزی (دفع مواد زائد و سموم) را تا ۲۵ درصد افزایش دهد. آنچه نشان می‌دهد خوابیدن به پهلو در بلندمدت ممکن است در ارتقای سلامت شناختی مغز نقش مهمی ایفا کند.

منبع: ایلنا