ساخت نوعی باتری هسته‌ای بی‌نیاز از شارژ

ساخت نوعی باتری بی‌نیاز از شارژ

دانشمندان در حال ساخت باتری‌های هسته‌ای کوچک و بادوام با استفاده از رادیوکربن هستند که می‌توانند چند دهه بدون شارژ مجدد دوام بیاورند.

 

به گزارش ایرنا، وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است: تلفن‌های همراه که به طور غیرمنتظره شارژشان تمام می‌شود و وسایل نقلیه برقی که در راه می‌مانند و نمی‌توانند به مقصد برسند، محدودیت‌های باتری‌ها را به‌عنوان مشکلی رایج یادآور می‌شوند.

 

بیشتر باتری‌های لیتیوم‌یونی (Li-ion) شارژ شدنی، که در همه وسایل از تلفن‌ها گرفته تا اتومبیل‌ها یافت می‌شوند، شارژ را تا چند ساعت یا چند روز نگه می‌دارند. با گذشت زمان، عملکرد آن‌ها کاهش می‌یابد و نیاز به شارژ مکرر پیدا می‌کنند.

پژوهشگران برای رفع این مشکل، در حال بررسی یک روش جدید هستند و می‌خواهند باتری‌های هسته‌ای با انرژی رادیو کربن (یک ایزوتوپ پرتوزای کربن) بسازند. این باتری‌های کوچک و مقرون‌به‌صرفه بدون نیاز به شارژ مجدد، انرژی ایمن و با دوام را به مدت چند دهه فراهم می‌کنند.

 

نیاز به شارژ مجدد باتری هم ناخوشایند است و هم سودمندی فناوری‌هایی مانند پهپادها و حسگرهای دارای قابلیت کنترل از راه دور را، که به توان پایدار و طولانی‌مدت متکی هستند، کاهش می‌دهد.

 

باتری‌های لیتیوم‌یون دارای جنبه‌های منفی زیست‌محیطی نیز هستند: استخراج لیتیوم انرژی‌بَر است و دفع نادرست آن می‌تواند به اکوسیستم‌ها (زیست‌بوم‌ها) آسیب برساند.

 

این گروه پژوهشی کارآیی این نوع باتری را در جدیدترین نسخه از نمونه اولیه آن به میزان چشمگیری افزایش داده‌اند و هر چند هنوز چالش‌هایی باقی مانده است، این فناوری، روزی می‌تواند انرژی هسته‌ای را به اندازه تلفن‌های همراه دسترس‌پذیر کند.

 

سو-ایل این (Su-Il In)، استاد مؤسسه علوم و فناوری دگو گیونگ‌بوک (Daegu Gyeongbuk) در کره جنوبی، یافته‌های گروه پژوهشی خود را در نشست بهار ۲۰۲۵ انجمن شیمی آمریکا (ACS) که از ۲۳ تا ۲۷ مارس (۳ فروردین تا ۷ فروردین) برگزار می‌شود، ارائه می‌کند.

هوش مصنوعی برتر متولد می‌شود؛ نقطه‌ تکینگی

هوش مصنوعی برتر متولد می‌شود

گروه علمی: هوش مصنوعی و تکینگی فناوری از مهم‌ترین مباحث قرن ۲۱ هستند. بسیاری از دانشمندان و متخصصان فناوری پیش‌بینی می‌کنند که در آینده‌ای نه‌چندان دور، هوش مصنوعی جامع (AGI) به سطحی از پیشرفت خواهد رسید که توانایی‌های آن از توانایی‌های انسان فراتر خواهد رفت. برخی حتی باور دارند که این نقطه‌ عطف ممکن است ظرف ۱۲ ماه آینده محقق شود.

 

به گزارش دیجیاتو، تکینگی فناوری به نقطه‌ای اشاره دارد که در آن، هوش مصنوعی نه‌تنها به هوش انسانی می‌رسد، بلکه از آن فراتر می‌رود و به‌صورت مستقل قادر به بهبود و توسعه‌ خود خواهد شد. این مفهوم به معنای ایجاد یک هوش فراتر از درک و کنترل بشر است که می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر جامعه و آینده‌ انسان داشته باشد.
پیش‌بینی‌ها درباره‌ زمان وقوع تکینگی متفاوت است. برخی از متخصصان آن را غیرممکن می‌دانند، درحالی‌که برخی دیگر معتقدند در دهه‌های آینده رخ خواهد داد. بااین‌حال ظهور مدل‌های زبانی بزرگ (LLMs) تحلیلگران را به تغییر دیدگاه واداشته است. برخی از پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که تکینگی می‌تواند تا سال ۲۰۲۶ محقق شود، درحالی‌که تعدادی از کارشناسان بازه‌ زمانی ۲۰۳۰ تا ۲۰۵۰ را برای وقوع آن محتمل می‌دانند. یکی از دلایل اصلی سرعت گرفتن پیش‌بینی‌های مرتبط با تکینگی، افزایش توان پردازشی رایانه‌ها و پیشرفت در فناوری‌های سخت‌افزاری مانند محاسبات کوانتومی است. طبق قانون مور، توان پردازشی هر ۱۸ ماه دو برابر می‌شود. اگرچه برخی معتقدند که این قانون درحال نزدیک شدن به محدودیت‌های فیزیکی خود است، اما ظهور رایانش کوانتومی می‌تواند این مسیر را ادامه دهد و امکان دستیابی به تکینگی را تسریع کند.
آیا پیشرفت هوش مصنوعی می‌تواند به تکینگی منجر شود؟
برخی از دانشمندان معتقدند که هوش مصنوعی هرگز نمی‌تواند به‌طور کامل جایگزین هوش انسانی شود، چرا که هوش انسان دارای ابعاد مختلفی همچون هوش عاطفی، اجتماعی، بین‌فردی و درون‌فردی است. هوش مصنوعی کنونی عمدتاً در حوزه‌ تحلیل داده‌ها و پردازش اطلاعات منطقی-ریاضی قوی است، اما هنوز فاصله‌ زیادی با تفکر خلاقانه و شهودی انسان دارد.
با توجه به سرعت پیشرفت فناوری، آینده‌ای پر از تغییرات اساسی در انتظار ماست. آیا این تغییرات به نفع بشریت خواهند بود یا خطرات بزرگی به همراه خواهند داشت؟ پاسخ این پرسش تا حد زیادی به نحوه‌ مدیریت و کنترل توسعه‌ هوش مصنوعی بستگی دارد. در نهایت، تکینگی نه‌تنها چالش‌های جدیدی ایجاد می‌کند، بلکه فرصتی برای پیشرفت بی‌سابقه‌ علم و فناوری خواهد بود.
اگرچه پیش‌بینی‌های متعددی درباره‌ زمان وقوع تکینگی وجود دارد، اما آنچه مشخص است این است که ما در مسیر تغییرات عظیمی قرار داریم. انسانیت باید برای رؤیارویی با چالش‌ها و فرصت‌هایی که این فناوری ایجاد می‌کند آماده باشد. چه در ۱۲ ماه آینده و چه در دهه‌های بعد، تکینگی به احتمال زیاد در نقطه‌ای از آینده‌ ما رخ خواهد داد و این ما هستیم که باید نحوه‌ تعامل با آن را تعیین کنیم.

گامهایی به سوی به واقعیت رسیدن جابجایی کوانتومی اطلاعات همچون فناوری «پیشتازان فضا»

فناوری «پیشتازان فضا» به واقعیت تبدیل شد

گروه علمی:دورنوردی یا تلپورتیشن سرانجام در حال تبدیل شدن به یک واقعیت است زیرا یک تیم تحقیقاتی بین المللی به یک شاهکار پیشگامانه در ارتباطات کوانتومی دست یافته‌اند.به گزارش ایسنا، تحقیقات دانشمندان برای اولین بار امکان «تلپورت» تصاویر در سراسر شبکه بدون ارسال فیزیکی خود تصویر را ممکن کرده است.این روش پیشرفته شامل انتقال کوانتومی اطلاعات در حالت‌هایی با بُعد بالا است که از محدودیت‌های قبلی ارتباطات کوانتومی فراتر می‌رود.
 

برخلاف روش‌های سنتی که در آن اطلاعات به صورت فیزیکی منتقل می‌شوند، این رویکرد جدید از ساختار الهام‌گرفته از تلپورتیشن استفاده و تضمین می‌کند که اطلاعات به صورت فیزیکی بین طرف‌های ارتباطی جابه‌جا نمی‌شود.ارتباطات کوانتومی، که برای امنیت اطلاعات ضروری هستند، پیش‌تر به شکلی محدود به حالت‌های دو بعدی یا کیوبیت‌ انجام می‌شدند که در فواصل طولانی حتی بین ماهواره‌ها مخابره می‌شدند. این روش، مشابه ارسال بیت‌های سنتی صفر و یک، دارای محدودیت‌هایی است.
با این حال، به گفته محققان دانشگاه ویتواترزرند(Witwatersrand) در ژوهانسبورگ و موسسه علوم فوتونیک(ICFO) در اسپانیا، اپتیک کوانتومی می‌تواند «الفبا» را گسترش دهد و رمزگذاری سیستم‌های پیچیده‌تر مانند اثر انگشت یا چهره را در یک انتقال ممکن کند.اندرو فوربز(Andrew Forbes)، محقق اصلی و استاد دانشگاه ویتز می‌گوید: به‌ طور سنتی، دو طرف در ارتباط، اطلاعات را از یکی به دیگری حتی در قلمرو کوانتومی به‌طور فیزیکی ارسال می‌کنند. اکنون می‌توان اطلاعات را از راه دور منتقل کرد تا هرگز به صورت فیزیکی در سراسر اتصال حرکت نکنند مانند فناوری «پیشتازان فضا» که به واقعیت پیوسته است.
پیش از این، انتقال از راه دور به حالت‌های سه بُعدی محدود می‌شد و برای ابعاد بالاتر به فوتون‌های درهم تنیده اضافی نیاز بود. این مطالعه نشان‌دهنده اولین نمایش تجربی انتقال کوانتومی در حالت‌هایی با بُعد بالا با استفاده از تنها دو فوتون درهم تنیده است که به نظر می‌رسد اطلاعات از فرستنده به گیرنده «از راه دور» منتقل می‌شود.
یک پیشرفت کلیدی استفاده از یک آشکارساز نوری غیرخطی است که نیاز به فوتون‌های اضافی را از بین می‌برد و برای هر «الگویی» که باید ارسال شود کار می‌کند. آنها به رکورد جدیدی از ۱۵ بُعد با پتانسیل استفاده حتی برای ابعاد بالاتر دست یافته‌اند.
یکی از کاربردهای عملی این فناوری در بانکداری است. به عنوان مثال، مشتری می‌تواند اثر انگشت خود را بدون جابه‌جایی فیزیکی اطلاعات به بانک ارسال کند. بانک یک فوتون درهم تنیده را برای مشتری می‌فرستد، سپس مشتری از یک آشکارساز غیرخطی برای ترکیب آن با اطلاعات ارسالی استفاده می‌کند. این منجر به ظاهر شدن اطلاعات در بانک می‌شود که گویی از راه دور منتقل شده است. این روش از رهگیری اطلاعات جلوگیری می‌کند، زیرا هیچ اطلاعاتی به صورت فیزیکی ارسال نمی‌شود.
فوربز توضیح می‌دهد: این پروتکل همه ویژگی‌های انتقال از راه دور را دارد، به جز یک عنصر ضروری. برای کارآمد کردن آشکارساز غیرخطی، به یک پرتو لیزر درخشان نیاز داریم به طوری که فرستنده بتواند بداند چه چیزی باید ارسال شود، اما نیازی به دانستن آن [در گیرنده] نباشد. اگر آشکارساز غیرخطی کارآمدتر شود، می‌تواند در آینده این کار انجام شود.
دکتر آدام والس(Adam Vallés) یکی از رهبران این پروژه می‌گوید: ما امیدواریم که این آزمایش که امکان‌پذیری این فرآیند را نشان می‌دهد، باعث پیشرفت بیشتر در جامعه اپتیک غیرخطی از راه از بین بردن محدودیت‌ها و حرکت به سوی اجرای کامل کوانتومی شود.
اکنون باید محتاط باشیم، زیرا این پیکربندی نمی‌تواند مانع از نگه‌داشتن نسخه‌های بهتری از اطلاعات برای انتقال از راه یک فرستنده تقلبی شود. با نگاهی به آینده، این تیم قصد دارد بر انتقال کوانتومی در شبکه‌های فیبر نوری تمرکز کند و مرزهای ارتباطات کوانتومی را جابجا کند. این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

ظهور کامپیوترهای برپایه سلولهای مغز انسان

ظهور کامپیوترهای مبتنی بر مغز انسان

گروه علمی: هوش مصنوعی همه‌جا حضور دارد. این فناوری در برنامه‌های بهره‌وری، بازی‌های ویدیویی، نوشتن مقالات و حتی طراحی تراشه‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار می‌گیرد. درحال‌حاضر هوش مصنوعی به‌عنوان نیرویی غیرقابل توقف در نظر گرفته می‌شود اما دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز اعتقاد دارند فناوری دیگری وجود دارد که می‌تواند بر آن غلبه کند.
فناوری موردنظر دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز، هوش ارگانوئیدی یا OI نامیده می‌شود و برای ایجاد محاسبات شبیه مغز انسان از سلول‌های واقعی مغز انسان بهره می‌برد. OI از ارگانوئیدها یا خوشه‌های بافت زنده‌ی رشدیافته از سلول‌های بنیادی که رفتاری مشابه اندام‌ها دارند بهره می‌برد و به‌عنوان سخت‌افزار بیولوژیکی، سیستم‌های الگوریتمی را نیز تقویت می‌کند. به گفته‌ی محققان جان هاپکینز این فناوری می‌تواند یادگیری پیشرفته‌تر را نسبت‌ به کامپیوترهای معمولی آسان‌تر کند و همین امر باعث ایجاد بازخوردی غنی‌تر و تصمیم‌گیری بهتر نسبت‌ به هوش مصنوعی خواهد شد.
محققان با انتشار مقاله‌ای در مجله‌ی Frontiers in Science یک زیست‌کامپیوتر ساخته‌شده با ارگانوئید مغز را توصیف کرده‌اند که در محیط آزمایشگاهی ساخته شده است. این فناوری به‌لطف بهره‌گرفتن از شکل حجیم‌تر ارگانوئیدهای مغز نسبت‌ به بافت‌های مسطح بین نورون‌ها، سیناپس‌های بیشتری دارد. اکستریم‌تِک می‌نویسد این تیم به‌دنبال راهکاری برای برقراری ارتباط با ارگانوئیدها و ارسال و دریافت اطلاعات از آن‌ها هستند. تیم تحقیقاتی برای دستیابی به هدف خود آزمایشی را روی دستگاه رابط مغز و کامپیوتر انجام می‌دهد. پوسته‌ی انعطاف‌پذیر این دستگاه از الکترودهای کوچک برای دریافت سیگنال از ارگانوئید و ارسال سیگنال به آن‌ها استفاده می‌کند.
درحال‌حاضر هوش OI جان هاپکینز برای ارائه‌ی نتایج موردنظر محققان بسیار کوچک است. ارگانوئیدهای کنونی حدود ۵۰ هزار سلول را درخود جای می‌دهند، درحالی‌که برای کسب نتیجه‌ی دلخواه، باید نزدیک به ۱۰ میلیون سلول را در خود نگه دارند. هنگامی‌ که این ارگانوئیدها به چنین سطحی از سلول‌ها دست یابند، تقریباً حاوی ۱۲۵ تریلیون سیناپس خواهند بود که هرکدام از آن‌ها می‌توانند ۴٫۷ بیت اطلاعات را در خود ذخیره کنند. در مقام مقایسه، سریع‌ترین ابررایانه‌ی جهان ۵۸ میلیارد ترانزیستور دارد که هرکدام از آن‌ها ۴ بیت اطلاعات را ذخیره می‌کنند.
استفاده از سلول‌های مغز انسان برای تأمین انرژی کامپیوترها، پیامدهای اخلاقی آشکاری دارد که محققان نیز آن‌ها را به‌وضوح تأیید می‌کنند. دانشمندان دانشگاه جان هاپکینز در مقاله‌ی خود توضیحاتی درمورد نظارت بر توسعه‌ی فناوری OI و نگرانی‌های مربوط‌ به حفاظت از حریم خصوصی اهداکنندگان سلول‌های بنیادی ارائه داده‌اند.

نظر بیل‌ گیتس درباره آینده هوش مصنوعی و متاورس

گیتس به سؤال متعاقب یکی از کاربران درباره اینکه چرا به نظرش web3 انقلابی نیست، پاسخ نداد. او صرفاً گفت هیجان زیادی برای هوش مصنوعی زایا دارد: «از نرخ پیشرفت‌های این هوش مصنوعی حیرت‌زده شده‌ام. فکر می‌کنم این فناوری تأثیر بزرگی بر جهان خواهد گذاشت.»

زومیت نوشت: بیل گیتس اخیراً اعلام کرده که به نظرش هوش مصنوعی درحال‌حاضر شبیه به اینترنت در حوالی سال 2000 است.

 

«بیل گیتس»، هم‌بنیان‌گذار مایکروسافت اخیراً درباره شماری از فناوری‌های جدید صحبت و آینده آن‌ها را پیش‌بینی کرده است. او می‌گوید هوش مصنوعی به‌واقع یک فناوری انقلابی است و نقشی شبیه به اینترنت در حوالی سال 2000 را دارد، اما web3 و متاورس به آن اندازه که گفته می‌شود، فناوری‌های انقلابی و بزرگی نیستند.

چگونه چروکهای صورت را درمان‌ کنیم؟!

پیشنهاد امروز

 

بیل گیتس اخیراً در یک جلسه پرسش‌وپاسخ در ردیت در جواب به این سؤال که آیا درحال‌حاضر هم فناوری بزرگی مثل اینترنت در سال 2000 وجود دارد یا خیر، گفت: «هوش مصنوعی فناوری بزرگ [حال حاضر] است. فکر نمی‌کنم web3 آن‌قدر بزرگ یا متاورس به‌تنهایی انقلابی باشد، اما هوش مصنوعی واقعاً یک فناوری بزرگ و انقلابی است»

 

گیتس به سؤال متعاقب یکی از کاربران درباره اینکه چرا به نظرش web3 انقلابی نیست، پاسخ نداد. او صرفاً گفت هیجان زیادی برای هوش مصنوعی زایا دارد: «از نرخ پیشرفت‌های این هوش مصنوعی حیرت‌زده شده‌ام. فکر می‌کنم این فناوری تأثیر بزرگی بر جهان خواهد گذاشت.»

 

بیل گیتس درباره هوش مصنوعی ChatGPT چه نظری دارد؟

 

هم‌بنیان‌گذار مایکروسافت در پاسخ به این سؤال که چه نظری درباره هوش مصنوعی ChatGPT دارد، نوشت: «این [چت‌بات] نیم‌نگاهی به آینده را برای ما فراهم کرده است. من از این شیوه عملکرد و سرعت نوآوری شگفت‌زده شده‌ام.»

 

با این همه، گیتس اعلام کرد که تمرکز خود را روی امور دیگری گذاشته است. او گفت درحال کار روی فناوری‌های مثل سونوگرافی است که می‌توانند به زنان باردار کمک کنند تا درصورت نیاز به حضور در بیمارستان، این موضوع به اطلاع آن‌ها برسد.

 

بیل گیتس در گذشته هم گفته بود که علاقه‌ای به حوزه رمزارزها ندارد. او در سال 2021 گفته بود کسانی که به‌اندازه ایلان ماسک پول ندارند، باید مراقب سرمایه‌گذاری در این حوزه باشند. هم‌مؤسس مایکروسافت باور داشت که این بازارها براساس نظریه «احمق بزرگ‌تر» پیش می‌روند. بااین‌حال، به‌نظر می‌رسد که دیدگاه او درباره متاورس خوش‌بینانه‌تر است، چرا که در سال 2021 جایگزینی تصاویر دوبعدی با سه‌بعدی در ملاقات‌های مجازی را پیش‌بینی کرده بود.