اگر قرار باشد روزی انسانها در جایی غیر از زمین خانهسازی کنند، سیاره مریخ بهترین گزینه به نظر میرسد. از آنجاکه مریخ یک دنیای جهنمی نیست، سطوح همواری دارد که میتوانیم روی آن بایستیم و در حاشیه منطقه قابل سکونت قرار دارد و احتمال میرود که در آن آب مایع میتواند وجود داشته باشد، از سایر گزینهها جلوتر است.
اما برای تبدیل کردن مریخ به مکانی که بتوانیم آن را خانه بنامیم، باید کارهای زیادی انجام دهیم.
به گزارش خبر آنلاین، کاشتن گیاهان در این سیاره به این منظور که مقداری از گاز دیاکسید کربن موجود در جو ۹۵ درصدی آن را به اکسیژن قابلتنفس تبدیل کنند، یک شروع خوب خواهد بود؛ اما حالا تیمی تحقیقاتی بر این موضوع تمرکز کردهاند که آیا موجود زنده خاصی هست که بتواند در سیاره سرخ زنده بماند یا نه.
تحقیقات اخیر نشان داده گلسنگها همان موجوداتی هستند که میتوانند شروع حیات زمینی در مریخ باشند. گلسنگها در اکوسیستمهای مختلفی در سراسر دنیا زندگی میکنند و حتی در محیطهای شدید مانند بیابانهای داغ و نواحی قطبی سرد نقش ویژهای دارند.
طبق توضیح نویسندگان این مقاله، گلسنگها موجوداتی «سختجان» هستند که قادرند تا در دماهای بسیار پایین، تابش شدید و کمبود آب بهصورت طولانیمدت زنده بمانند. توانایی شگفتانگیز گلسنگها برای تاب آوردن در شرایط سخت باعث شده که این موجودات بهعنوان گزینههایی برای زنده ماندن در محیطهای فضایی در نظر گرفته شوند.
گلسنگ که اساساً یک کلونی هیبریدی از قارچ و جلبکها و یا سیانو باکتریهاست، به دلیل انتقال به وضعیت غیر متابولیک به نام آندروبیوز در شرایط خشکی و همچنین توانایی طبیعیاش در تحمل شرایط تابش شدید UV، بهویژه در این محیطهای سخت مقاومت و دوام بالایی دارد.
محققان با آزمایش رشد این موجودات در شرایط زمین (ازجمله در توندراهای قطبی و بیابانهای داغ و خشک)، در ادامه دو گونه گلسنگ را به مدت پنج ساعت در شرایط شبیهسازیشده مریخی آزمایش کردند. این دو گونه یعنی Diploschistes muscorum و Cetraria aculeata بودند که به دلیل ویژگیهای متنوعشان انتخاب شدند و در جریان این آزمایش در معرض شبیهسازی نوسانات دمایی شدید، تابش اشعه X، فشار و جو مریخ قرار گرفتند.
گونه Cetraria aculeata نتوانست در برابر تابش بهاندازهای که انتظار میرفت مقاوم باشد و تیم تحقیقاتی درنهایت به این نتیجه رسید که Diploschistes muscorum میتواند گزینه خوبی برای زندگی در مریخ باشد.
کایجا اسکوبالا، نویسنده اصلی مقاله دراینباره توضیح داد: «مطالعه ما برای اولین بار نشان میدهد که در محیطی شبیه به سطح مریخ، متابولیسم شریک قارچی در همزیستی گلسنگها همچنان فعال باقی میماند. ما متوجه شدیم که Diploschistes muscorum قادر است فرآیندهای متابولیکش را حتی در این محیط نیز انجام دهد و بهطور مؤثری مکانیسمهای دفاعی خود را فعال کند.»
او ادامه داد: «این یافتهها باعث افزایش درک ما از فرآیندهای زیستی درشرایط شبیهسازیشده مریخ شده و نشان میدهند که چگونه موجودات مرطوب در برابر تابش یونیزه (یکی از چالشهای اساسی برای بقا و سکونت در مریخ) واکنش نشان میدهند. درنهایت، این تحقیق درک ما از سازگاری گلسنگها و پتانسیلشان برای زندگی در محیطهای فرازمینی را عمیقتر میکند.»
باوجودی که محققان به یافتههای امیدوارکنندهای دستیافتهاند ولی هنوز زمان آن نرسیده که گلسنگها را به مریخ ارسال کنیم. طبق برنامهریزیهای انجامشده، مطالعات بیشتری برای بررسی تأثیرات قرار گرفتن در معرض بلندمدت شرایط مریخی در حال انجام است.
منبع: iflscience
حسین رضایی زاده در برنامه صبحگاهی شبکه پنج سیما گفت: مقالهای با عنوان «تا میتوانید پاهایتان را قوی نگه دارید تا پیر نشوید» در ژورنال آمریکایی (prevention) چاپ شده است. بر اساس تحقیقات اخیر پیری بر خلاف باور عمومی از موی سفید، ریزش مو و چروکی پوست شروع نمیشود. پیری از پا شروع میشود. هر کس زودتر پاهایش ضعیف شود، زودتر پیر میشود.
وی اظهار داشت: بیتحرکی پا به مدت دو هفته معادل ۱۰ سال پیری پا است. با فیزیوتراپی و توانبخشی قدرت به پا بر میگردد اما آنچه از دست میدهیم، بیشتر از انرژی است که با فیزیوتراپی و توانبخشی به دست میآید. تقریباً ۵۰ درصد استخوانهای بدن، عضلات بدن، سلسله اعصاب، عروق و گردش خون در پاها است.
خیلی از افراد میگویند که ما مشکلی نداریم اما پاهایمان یخ میزند؛ یعنی گردش خون به خوبی انجام نمیشود. در صورتی که گردش خون در پا سریعتر باشد، قلب سالمتری خواهد داشت. حتی بعد از ۶۰ سالگی هم حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه باید پیادهروی داشته باشیم. یک ورزش متعادل به گردش خون کمک میکند. به عبارت خودمانی شخص از پا نمیافتد. در خیلی افراد شاهد پیری در پا هستیم و چهره جوانی دارند.
رضایی زاده افزود: برای تضمین سلامتی و عمر ۱۲۰ ساله و سلامتی بعد از ۶۰ سالگی باید از الان به فکر سلامتی پاها باشیم. ابن سینا در طب ایرانی از شاهراه تندرستی صحبت میکند که شاه کلیدهای حفظ سلامتی و تندرستی را مطرح میکند.
ابنسینا به منطق شهره است و در بیان اسباب حفظ سلامتی در کتاب قانون به ترتیب به آبوهوا، خوردن و آشامیدن، حرکت و سکون، خواب بیداری، پاکسازی بدن و حالت روحی روانی اشاره میکند. در بحث تدابیر ابن سینا مطرح میکند که واجب است بحث را با ورزش شروع کنیم. ترتیب بحث قبلی را بر هم میزند و ورزش را حائز اهمیت میداند. ابن سینا تدابیر غذا و خواب را در مراحل بعد بیان میکند.
این متخصص طب ایرانی تأکید کرد: در صورتی که ما بهترین غذاها را مصرف کنیم، باز مواد زائدی را تولید میکنیم که با ورزش هضم و دفع میشود. سوختوساز مواد اضافه به واسطه حرکات ورزشی انجام خواهد شد. خیلی از بیماریها مثل دیابت، فشارخون، کبد چرب و اضافهوزن طول عمر و کیفیت زندگی ما را کاهش میدهند.بر اساس شواهد علمی اضافهوزن زمینهساز بیماری سرطان است و بر خلاف باور مردم سیگار به اندازه اضافهوزن در ابتلاء به سرطان تأثیر ندارد. اضافهوزن زمینهساز خیلی از بیماریها است. ورزش سوختوساز بدن را به سمتی میبرد که مواد اضافی از بدن دفع شوند. ورزش انرژی در بدن تولید میکند که نزدیک به انرژی ذاتی بدن ما است. ورزش جز اصولی است که بر حافظ صحت واجب است. برای حفظ سلامت لازم که ورزش جز اولویتمان باشد.
رضایی زاده خاطرنشان کرد: در مورد سالمندان تعادل داشتن مهم است. افرادی که ضعف دارند، نباید به دنبال ورزش با انرژی بالا بروند. گردش انرژی در بدن لازم هست. نباید افراد با ورزش آستانه خستگی را تجربه کنند. خیلی از افراد بعد از ورزش کاملاً خسته هستند.
باید جوری ورزش کنیم که برای ادامه فعالیتها انرژی داشته باشیم. به سالمندان، خانمها و بیماران زمینهای توصیه میکنم که ورزش منقطع و کوتاه را انجام دهند. در خصوص کودکان، جوانان و گرممزاجها ورزش اگر منجر به خشکی پوست و پرخاشگری نشود، باید با تمام انرژی انجام شود.
وی افزود: خیلی از کودکان بیشفعال تنها پرانرژی هستند و فضای لازم برای مصرف انرژی را ندارند. در قدیم ما کوچه و حیاطی داشتیم که از صبح فعال بودیم. در نهایت هم خسته و کوفته به خانه بر میگشتیم. در خانههای ۵۰ تا ۷۰ متری کودکان فضای تخلیه انرژی ندارند. در نتیجه به بیشفعالی و بی قراری متهم میشوند. واکنشهای رفتاری از خود نشان میدهند که در درس و تحصیلشان تأثیر میگذارد. با سرکوب این انرژی در بزرگسالی نیز توان تخلیه انرژی را از دست میدهند.
منبع: حرف مرد