عصر ایران - تصور کنید اختراعی انقلابی داشته باشید که بتواند دنیای اطراف شما را دگرگون کند. اما ناگهان، قدرتمندان جامعه وارد عمل شوند و با استفاده از نفوذ و ثروت خود، دستاورد شما را به تاراج ببرند. این دقیقاً همان اتفاقی بود که برای بیل هورتون، مخترع آمریکایی افتاد.
داستان هورتون و هواپیمای بدون بال او، داستانی حیرت انگیز از نبوغ، رقابت، و فساد است که سال ها به صورت مخفی باقی ماند. بیل هورتون، مردی با ایده های نوآورانه، در دهه 1930 طرحی برای هواپیمایی ارائه کرد که برخلاف تمام هواپیماهای آن زمان، بال نداشت. او معتقد بود که کل بدنه هواپیما می تواند به عنوان بال عمل کند و این طراحی، هواپیمایی آیرودینامیک تر و کارآمدتر را به وجود خواهد آورد.
با حمایت مالی هاوارد هیوز، میلیاردر معروف، هورتون موفق شد نمونه اولیه هواپیمای خود را بسازد. این هواپیما که ساعت ها وقت و تلاش برای ساخت آن صرف شده بود، در اولین پروازهای آزمایشی خود عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داد. حتی مقامات دولتی از جمله فرماندار کالیفرنیا از نزدیک شاهد این دستاورد بزرگ بودند.
اما موفقیت این پروژه، به سرعت به رقابت و درگیری بین هورتون و هیوز تبدیل شد. هیوز که رویای تسلط بر صنعت هوانوردی را در سر می پروراند، قصد داشت تمام اعتبار این اختراع را به نام خود ثبت کند. او به هورتون پیشنهاد داد که مالکیت کامل پروژه را به او واگذار کند، اما هورتون که به حق خود اعتقاد داشت، این پیشنهاد را رد کرد.
با مخالفت هورتون، هیوز چهره واقعی خود را نشان داد. او با استفاده از نفوذ و ثروتش، فشارهای قانونی و سیاسی زیادی را بر هورتون وارد کرد. هیوز از طریق دادگاه ها تلاش کرد تا حق ثبت اختراع هورتون را باطل کند و او را از ادامه کار روی پروژه باز دارد. حتی گفته می شود که هیوز با همکاری برخی مقامات دولتی، به هورتون و تیمش فشار آورده و آنها را تهدید کرد.
در نهایت، هورتون به دلیل اتهامات واهی به زندان افتاد و پروژه هواپیمای بدون بال نیز به دلایل نامعلومی متوقف شد. هواپیمای ساخته شده نابود شد و تمام اسناد و مدارک مربوط به این پروژه محرمانه ماند.
ده ها سال پس از این اتفاقات، هورتون موفق شد سکوت خود را بشکند و داستان واقعی پشت این ماجرا را روایت کند. او فاش کرد که چگونه یک ایده نوآورانه به دلیل طمع و قدرت طلبی برخی افراد، به خاک سپرده شد.
داستان هواپیمای بدون بال هورتون، نشان می دهد که چگونه نوآوری و خلاقیت می تواند در برابر قدرت و ثروت آسیب پذیر باشد. این داستان همچنین به ما یادآور می شود که حفظ حقوق مالکیت فکری و حمایت از مخترعان، تا چه اندازه برای پیشرفت علم و فناوری اهمیت دارد.
ناسا در گزارش خود درباره یوفوها بیان کرده است که هیچ شواهدی مبنی بر وجود «منشاء فرازمینی» برای مشاهدات پدیدههای ناشناخته هوایی(UAP) پیدا نکرده است.
به گزارش ایسنا؛ تیم مطالعه اشیاء پرنده ناشناس (UFO) ناسا اولین گزارش خود را به تازگی منتشر کرده و در حالی که کارشناسان این سازمان فضایی هیچ نشانهای از وجود منشاء فرازمینی برای مشاهدات گزارش شده پیدا نکردهاند، ناسا در حال انتصاب رئیس جدیدی برای مطالعه این پدیده است.
ناسا در سال ۲۰۲۲ یک هیئت مستقل از کارشناسان را به منظور اطلاع خود و سایر سازمانهای دولتی از نحوه جمعآوری و تجزیه و تحلیل بهتر دادهها در تلاش برای درک اشیاء پرنده ناشناس یا پدیدههای ناشناخته هوایی(UAP) که اکنون به آنها اطلاق میشود ایجاد کرد. این هیئت توسط وزارت دفاع ایالات متحده انتخاب شد تا نه تنها اشیاء یا وقایع موجود در هوا را که نمیتوان فورا شناسایی کرد، در بر بگیرد بلکه آنهایی که در زیر آب یا در فضا هستند و یا بین این گسترهها حرکت میکنند را نیز شامل شود.
بیل نلسون، مدیر ناسا در روز پنجشنبه (۱۴ سپتامبر) در حین انتشار این گزارش گفت: برترین نتیجه مطالعه این است که موارد بیشتری برای یادگیری وجود دارد. تیم مطالعاتی مستقل ناسا هیچ مدرکی مبنی بر اینکه پدیدههای ناشناخته هوایی منشا فرازمینی دارد، پیدا نکرده است، اما ما نمیدانیم که آنها چه هستند.
نلسون اعلام کرد که برای بررسی بیشتر، ناسا یک مدیر تحقیقاتی جدید را برای توسعه و نظارت بر تحقیقات پدیدههای ناشناخته هوایی منصوب میکند. او گفت: ما از تخصص ناسا برای همکاری با آژانسهای دیگر برای بررسی پدیدههای ناشناخته هوایی استفاده خواهیم کرد.
اولین گزارش این تیم از مطالعه پدیدههای ناشناخته هوایی ناسا به معمای یوفوها کمک چندانی نمیکند، اما توصیههایی در مورد اینکه چگونه ناسا ممکن است بتواند به پیشبرد موضوع کمک کند، ارائه میدهد.
در نهایت این گزارش استدلال میکند که ناسا میتواند با استفاده از ماهوارههای رصد زمین خود برای کمک به ارائه دادهها و شواهد بهتر از پدیدههای ناشناخته هوایی، به بهترین وجه به این موضوع کمک کند.
در این گزارش آمده است: در حال حاضر، تجزیه و تحلیل دادههای پدیدههای ناشناخته هوایی به دلیل کالیبراسیون ضعیف حسگرها، فقدان اندازهگیریهای متعدد، فقدان ابرداده حسگرها و فقدان دادههای پایه با مشکل مواجه شده است. انجام یک تلاش هماهنگ برای بهبود همه جنبهها حیاتی است و تخصص ناسا باید بهعنوان بخشی از استراتژی جمعآوری دادههای قوی و سیستماتیک به طور جامع مورد استفاده قرار گیرد.
نلسون طی یک کنفرانس مطبوعاتی که در روز پنجشنبه (۱۴ سپتامبر) در مقر ناسا در واشنگتن دی سی برگزار شد، کمبود اطلاعات پیرامون این موضوع را تشریح کرد و افزود که از آنجایی که مشاهده یوفوها اغلب غیرقابل پیش بینی و زودگذر است، مطالعه علمی آنها دشوار است.
نلسون در طول جلسه توجیهی گفت: درباره آن فکر کنید: بیشتر مشاهدههای پدیدههای ناشناخته هوایی به دادههای بسیار محدودی منجر میشود. این امر نتیجه گیری علمی در مورد ماهیت آنها را دشوارتر میکند. بنابراین این تیم مطالعاتی مستقل، تعدادی از دانشمندان برجسته جهان، متخصصان دادهها و هوش مصنوعی و متخصصان ایمنی هوافضا را گرد هم آورده است.
سایر رهبران ناسا نیز این موضوع را تکرار نموده و خاطرنشان کردند که پدیدههای ناشناخته هوایی اغلب تنها به دلیل عدم وجود دادههای واضح جمع آوری شده در مورد آنها ناشناس باقی میمانند.
نیکولا فاکس (Nicola Fox)، معاون مدیر اداره ماموریت علمی این آژانس گف: پدیدههای ناشناخته هوایی یکی از بزرگترین اسرار سیاره ما هستند. در حالی که گزارشها و تصاویر شاهدان عینی متعددی در ارتباط با آنها وجود دارد، آنها پایدار نیستند، جزئیات ندارند، و مشاهدات نظارتی وجود ندارد که بتوان از آنها برای نتیجهگیری علمی قطعی در مورد ماهیت و منشا پدیدههای ناشناخته هوایی استفاده کرد.
در همین حال، دن ایوانز (Dan Evans)، دستیار معاون پژوهشی در اداره ماموریت علمی ناسا، تلاشهای مطالعاتی این آژانس را از نظر ایمنی فضای هوایی ترسیم کرد.
ایوانز گفت: حضور پدیدههای ناشناخته هوایی نگرانیهای جدی در مورد ایمنی آسمان ما ایجاد میکند و این وظیفه این کشور است که تعیین کند آیا این پدیدهها خطرات بالقوهای برای ایمنی فضای هوایی دارند یا خیر. فراموش نکنیم که اولین حرف A در نام ناسا هوانوردی است. بنابراین با درک ماهیت این پدیدههای ناشناخته هوایی، میتوانیم اطمینان حاصل کنیم که آسمان ما یک فضای امن برای همه باقی میماند.
برای انجام این کار، گزارش این گروه توصیه میکند که ناسا باید از اداره هوانوردی فدرال (FAA) و سیستم گزارشدهی ایمنی هوانوردی خود برای کمک به طراحی شناسایی دادههایی که میتواند به روشن کردن معمای پدیدههای هوایی ناشناس کمک کند، بهره ببرد. این سند همچنین استفاده از هوش مصنوعی را برای کمک به کنترل مجموعه دادههای عظیم برای شناسایی پدیدههای غیرعادی احتمالی توصیه میکند.
این گزارش همچنین شامل چندین تصویر از پدیدههای ناشناخته هوایی است، چه آنهایی که شناسایی شدهاند و چه آنهایی که توضیحی برای آنها وجود ندارد، از جمله تصویری که به نظر میرسد یک جسم فلزی «گوی مانند» را نشان میدهد که بدون روشهای شناخته شده پیشرانهای کنونی پرواز میکند. در این گزارش آمده است: به دلیل اطلاعات محدود، شی ء ناشناس باقی مانده است.
این گزارش استدلال میکند که با نزدیک شدن به موضوع با بررسی جدی علمی، این آژانس میتواند به حذف تابوها و ننگ مرتبط با مطالعه یوفوها که مدتها به عنوان شبه علم تلقی میشد، کمک کند.
همچنین در این گزارش آمده است: مشارکت ناسا در جمعآوری دادههای آینده نقش مهمی در کاهش انگ مرتبط با گزارشدهی پدیدههای ناشناخته هوایی ایفا میکند، که به احتمال زیاد در حال حاضر منجر به کاهش دادهها شده است.
پدیدههای ناشناخته هوایی، در چند سال اخیر به دلیل حضور کادر سابق جامعهی اطلاعاتی و اعضای نظامی ارتش برای به اشتراک گذاشتن آنچه که آنها ادعا میکنند برخورد با اشیاء ناشناس یا پدیدههای غیرعادی در آسمان بوده است، مورد توجه دولت ایالات متحده قرار گرفتهاند.
چندین هوانورد سابق ارتش ایالات متحده در سالهای اخیر در رسانههای خبری و مجموعههای مستند تلویزیونی در مورد مشاهده اشیایی که به نظر میرسد با درک متعارف آیرودینامیک و علم مواد سازگار نیستند صحبت کردهاند.
هیچ مدرک قاطعی برای این ادعاها ارائه نشده است. علیرغم این ادعاها، رئیس سازمان جدید مطالعه یوفو پنتاگون در ماه آوریل ۲۰۲۳ به کمیته خدمات مسلح سنای ایالات متحده گفت که دفتر او تاکنون هیچ مدرک معتبری از موجودات فرازمینی به دست نیاورده است.
برخی از محققان ادعا میکنند که دو «موجود غیرانسانی» که در یک جلسه رسمی در کنگره مکزیک به نمایش گذاشته شدند، ترکیبی از استخوانهای انسان و حیوان هستند که با چسب و پوست تقلبی به هم متصل شدهاند.
به گزارش ایسنا؛ جلسه استماع یوفوها در کنگره مکزیک که با ارائه بقایای موجودات غیرانسانی همراه بود، روز پنجشنبه با واکنش سریع بینالمللی مواجه شد و منتقدان آن را «تقلبی» خواندند، همچنین سؤالاتی توسط مقامات در پرو - جایی که نمونهها برای اولین بار دیده شدند- نیز پرسیده شد.
جیمی مائوسان (Jaime Maussan)، روزنامهنگار مکزیکی و علاقهمند به یوفوها، در جلسه روز سهشنبه دو «جسد» کوچک را به سیاستمداران نشان داد که در جعبه قرار داشتند و هر یک ظاهری با سه انگشت در هر دست و سرهای کشیده داشتند. او ادعا کرد که آنها در سال ۲۰۱۷ در پرو پیدا شدهاند و به هیچ حیات زمینی مربوط نیستند.
مائوسان در گذشته نیز ادعاهای جنجالی مشابهی را مطرح کرده بود.
تصاویر حاصل از جلسه استماع کنگره که اولین نمونه در مکزیک است، کنجکاوی بین المللی و همچنین انتقادات قابل توجهی را برانگیخت.
رایان گریوز (Ryan Graves)، خلبان سابق نیروی دریایی ایالات متحده، که همچنین در جلسه استماع حضور داشت تا تجربه شخصی خود را از مشاهده «پدیدههای ناشناخته هوایی» UAP به اشتراک بگذارد، انتقادات زیادی را در این مورد ارائه کرد.
گریوز در پلتفرم رسانه اجتماعی X (توییتر سابق) گفت: جلسه دیروز یک گام بزرگ رو به عقب برای این موضوع بود. من عمیقا از این بدلکاری بیدلیل ناامید هستم.
گریوز در جلسات استماع کنگره ایالات متحده در مورد پدیدههای ناشناخته هوایی در ماه ژوئیه شرکت کرده و گفته است که مشاهده پدیدههای غیرقابل توضیح در فضای هوایی به شدت کم گزارش شده است.
مائوسان در این ارائه گفت که این نمونهها در نزدیکی خطوط باستانی نازکا در پرو کشف شدهاند و توسط دانشگاه ملی مکزیک تاریخ گذاری کربنی شدهاند و قدمت آنها حدود ۱۰۰۰ سال تخمین زده شده است. او ادعا کرد که آنها به هیچوجه به حیات روی زمین مربوط نیستند.
لسلی اورتیاگا (Leslie Urteaga)، وزیر فرهنگ پرو گفت که هیچ موسسه علمی در این کشور آمریکای جنوبی این بقایا را غیرانسانی تشخیص نداده است و این سؤال را مطرح کرد که چگونه این نمونهها پرو را ترک کردهاند.
اورتیاگا در اواخر روز چهارشنبه با اشاره به مائوسان و همکارانش به خبرنگاران گفت: از سوی وزارت فرهنگ شکایت کیفری علیه برخی از افرادی که با این افراد رابطه داشتهاند طرح شده است.
مائوسان روز پنجشنبه در صحبت با رویترز گفت که منتقدان او هنوز مدرکی برای مقابله با ادعاهای او ارائه نکردهاند. آنچه آنها میخواهند این است که قدرتی را که این کشف به همراه دارد، از بین ببرند، اما فقط با شهادت، با بازجویی و بدون مدرک. ما سالهاست که تحقیقات انجام میدهیم.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در روز پنجشنبه، مقامات ناسا در حالی که گزارش خود را در مورد توصیههایی برای کمک به پنتاگون در شناسایی و بررسی پدیدههای ناشناخته هوایی منتشر میکردند، سئوالاتی را در مورد این رونمایی مکزیک مطرح کردند.
دیوید اسپرگل (David Spergel)، رئیس سابق بخش اخترفیزیک دانشگاه پرینستون و رئیس این گزارش گفت که ماهیت نمونهها را نمیداند اما خواستار شفافیت شد.
او گفت: اگر چیز عجیبی دارید، نمونههایی را در اختیار جامعه علمی جهان قرار دهید تا ببینیم چه چیزی وجود دارد.
همچنین یورونیوز در مورد سابقه مائوسان اینگونه نوشته است که او در سال ۲۰۱۷ نیز چنین ادعایی را مطرح کرده بود هرچند دادستانی در گزارشی با رد ادعای او اعلام داشت که اجساد به تازگی ساخته شدهاند و روی آنها با مخلوطی از کاغذ و چسب پوشانده شده تا شبیه به پوست به نظر برسند.
روز چهارشنبه جولیتا فیهرو، محقق مؤسسه نجوم در دانشگاه مستقل ملی مکزیک، نیز از جمله نخستین کسانی بود که در مورد این یافته ابراز تردید کرد و گفت که بسیاری از جزئیات در مورد این اجساد بیمعنی است.
او نیز با رد ادعاهای مدعیان مبنی بر تایید شدن این اجساد توسط دانشگاه مستقل ملی مکزیک گفت کشف فرضی آنها نادرست است و افزود که دانشمندان برای تشخیص این که اجساد به اصطلاح غیرانسانی هستند یا خیر، به فناوری پیشرفتهتری نسبت به پرتو ایکس نیاز دارند.
عصر ایران - برداشت انرژی از دل آسمان ایده جالب توجه ای است که نظر برخی شرکت های تولید برق با استفاده از بادبادک را به سوی خود جلب کرده و تلاش های آنها در این زمینه موفق نیز بوده است.
به گفته این شرکت ها، فناوری جدید مزایای بسیاری به همراه دارد.
شرکت کایتکرفت مستقر در شهر مونیخ در زمینه توسعه سامانه های تولید نیرو با استفاده از بادبادک فعالیت می کند.
اما فناوری که به نام "باد هوابرد" شناخته می شود، چگونه کار می کند؟ یکی از شرکت های فعال در این زمینه به نام کایتمیل (KiteMill) این فرآیند را در قالب رویکردی سه مرحله ای تشریح کرده است.
بادبادک
بادبادک یک هواگرد با طراحی ویژه است که از مواد کامپوزیتی ساخته می شود. بادبادک ساختاری محکم دارد و برای دوام آوردن در برابر بادهای پرقدرت طراحی شده است. طراحی بادبادک شبیه به یک هواپیمای بدون پیشرانه یا گلایدر است و چهار پروانه پیشران فقط برای برخاستن و فرود آن نیاز است.
زمانی که بادبادک در هوا بالا می رود با سر خوردن روی جریان های هوا در اوج آسمان باقی می ماند. بادبادک به گونه ای طراحی شده است که حرکتی سریع و بدون دردسر داشته باشد، در شرایطی که نیروی کششی بالایی را به بند اعمال می کند.
بند
بادبادک با کمک یک بند به زمین متصل می شود. این بند نیروی کششی را از بادبادک به ژنراتور ایستگاه زمینی انتقال می دهد. بند از الیاف پلی اتیلن بافته ساخته شده است که به دلیل قابلیت های استقامت منحصر به فرد آن انتخاب شده است. این الیاف به نوبه خود کمترین قطر را برای بند ایجاد می کنند.
بند عاملی کلیدی برای استخراج انرژی از توربین های بادبادکی است. جنس بند بادوام است و می تواند شرایط محیطی مختلف از جمله رطوبت و نور فرابنفش را تحمل کند.
ایستگاه زمینی
ایستگاه زمینی نیروی کششی منتقل شده از بند را به برق تبدیل می کند. برق تولیدی سپس وارد شبکه برق می شود. یک دستگاه چرخان در ایستگاه زمینی به ژنراتور متصل است که بادبادک را بالا و پایین می برد. سامانه کنترل نیز در ایستگاه زمینی قرار دارد و از پروازهای ایمن و کارآمد بادبادک اطمینان حاصل می کند.
این سامانه همانگونه که بادبادک و دستگاه چرخان را کنترل می کند، تولید بهینه انرژی را تضمین می کند. حسگرهای نصب شده روی هواگرد وظیفه فراهم کردن نقاط داده برای سامانه کنترل به منظور هدایت و حفظ تعادل هواگرد را بر عهده دارند. عملکرد مستقل مجموعه کایتمیل و تولید انرژی با کمک سامانه کنترل ممکن می شود.
میزان موفقیت این روش چقدر است؟
کایتمیل مدعی است که سامانه معرفی شده توسط آنها می تواند در بازه های زمانی بیش از یک ساعت کارکرد با چرخه های پوسته به طور میانگین 5.5 کیلووات توان تولید کند.
در حال حاضر، "باد هوابرد" در مراحل ابتدایی مسیر خود قرار دارد و برای توسعه بیشتر باید بر موانع بسیاری غلبه کند که از آن جمله می توان به اثبات ایمن و قابل اعتماد بودن کل مجموعه و این که موجب بروز آلودگی صوتی نمی شود، اشاره کرد.
در حال حاضر، هیچ یک از شرکت های فعال در زمینه تولید نیرو با استفاده از بادبادک موفق به تولید برق در مقیاس مگاوات نشده اند که برای رقابت با دیگر منابع انرژی تجدیدپذیر نیاز است. البته، این بدان معنا نیست که این گونه نخواهد شد.
این فناوری مبتنی بر اصول درست علمی است و می تواند آینده امیدوارکننده ای داشته باشد. آیا در آینده نزدیک روزی فرا خواهد رسید که نیروی مورد نیاز زندگی خود را با کمک بادبادک ها تامین کنیم؟ باید منتظر ماند و دید چه روی خواهد داد.