یک زوج بهشهری که با خودروی شخصی در حال عبور از زیرگذر بودند بهدلیل برقدار بودن آب دچار برقگرفتگی شده و جان باختند.
به گزارش خبرگزاری فارس، بارش شدید باران سبب سیلابی شدن مناطق مرکزی و شرقی مازندران و آبگرفتگی معابر و منازل شده است که نیروهای امدادی در حال تخلیه آب و کمک به تردد مردم یا استقرار آنها در منازل هستند.
از شرق مازندران خبر میرسد که یک زن و شوهر در حال تردد از یکی از زیرگذرها بهدلیل برقگرفتگی جان خود را از دست دادند لذا پیگیر صحت گزارش ارسالی شدیم.
با تماسهای گرفتهشده و عدم پاسخگویی مسؤولان مربوطه مشخص شد که نشستی پیرامون همین موضوع برگزار شد، «حسن کلاته» رئیس اداره توزیع برق بهشهر بههمراه تکنسینهای خود در مناطق کوهستانی این شهرستان(بخش یانهسر) برای برقرسانی به 24 روستای آسیبدیده از سیل که دچار قطعی برق شدهاند حضور دارد و میگوید این خبر را شنیده است.
به گزارش فارس، موضوع از این قرار است که دستگاه کفکش شهرداری در حال تخلیه آب از زیرگذر خیابان 17 شهریور منطقه گلشهر در شمال بهشهر بود. زن و شوهری که با خودروی شخصی در حال تردد از زیرگذر بودند توجهی به وضعیت موجود نداشته و به این دلیل که آب نیز برقدار بود، دچار برقگرفتگی میشوند و متاسفانه جان خود را از دست دادند.
در لحظه انتشار خبر نیروهای امدادی اجساد را از خودرو خارج کردند و مردم نیز در اطراف زیرگذر تجمع کردهاند.
به گزارش فارس، در دو روز گذشته چهار نفر در مازندران بهدلیل حوادث ناشی از سیل و رانش زمین جان خود را از دست دادهاند.
نتایج پژوهشی جدید نشان داده است که برای آغاز یک برنامه ورزشی منظم به واقع هیچگاه دیر نیست. حتی برای افرادی که دوران جوانی خود را بدون انجام ورزش سپری کرده اند، دنبال کردن یک برنامه ورزشی منظم در میانسالی می تواند همچنان احتمال مرگ به هر دلیلی را کاهش دهد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث دی"، در این مطالعه وضعیت سلامت و الگوهای ورزشی در طول زندگی بیش از 315 هزار نفر از شهروندان آمریکایی مورد بررسی قرار گرفتند.
در همین راستا، پژوهشگران دریافتند، خطر مرگ برای افرادی که در طول زندگی خود همواره ورزش می کردند، در مقایسه با افرادی که ورزش نمی کردند، طی مدت مطالعه 36 درصد کمتر بوده است.
اما نکته جالب توجه این بود که افرادی که در دوران جوانی ورزش نمی کردند، اما در دهه چهارم و پنجم زندگی خود این کار را آغاز کردند نیز کاهش 35 درصدی احتمال خطر مرگ زودرس را تجربه کردند.
به گفته پدرو سنت موریس از موسسه ملی سرطان آمریکا و رهبر تیم پژوهشی، این نشان می دهد که آغاز فعالیت جسمانی و ورزش منظم حتی در دوران میانسالی نیز دیر نیست. این نتایج می تواند بزرگسالانی که فعالیت جسمانی چندانی ندارند به دنبال کردن یک برنامه ورزشی منظم و جوانانی که در حال حاضر فعال هستند را به ادامه این روند در طول زندگی خود تشویق کند.
به نظر می رسد، آغاز ورزش در میانسالی می تواند خطر مواجهه با دو قاتل اصلی یعنی بیماری قلبی و سرطان را کاهش دهد. پژوهشگران دریافتند، نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی در افرادی که از دهه چهارم و پنجم زندگی خود ورزش را آغاز می کنند، در مقایسه با افرادی که اصلا ورزش نمی کنند، 43 درصد کاهش داشته و خطر مرگ ناشی از سرطان نیز 16 درصد کاهش داشت.
نتایج این مطالعه بار دیگر اهمیت فعالیت جسمانی در ارتباط با وضعیت سلامت و خطر مرگ زودرس را نشان می دهد. چه در دورانی جوانی و چه در بزرگسالی ورزش را آغاز کنید، فواید این کار همواره وجود خواهند داشت. البته این به معنای آن نیست برای انجام ورزش در انتظار دوران میانسالی باقی مانده یا به دلیل کاهش مشابه خطر مرگ و میر نباید از دوران جوانی ورزش را آغاز کنید.
به گفته پژوهشگران، شرکت کنندگانی که در هر سنی بیشترین میزان ورزش را داشتند، در معرض خطر کمتری برای مرگ به هر دلیلی بودند.
کارشناسان
حوزه سلامت می گویند: دیابت جزو یکی از بیماریهای شایع در کشور است، به
صورت یک سونامی در سالهای آینده شاهد بروز بالاتر از بیماری در کشور
خواهیم بود. شیوع دیابت در منطقه ما، 8.10درصد است و با روند فزایندهای که
دارد، پیشبینی میشود تا سال2045 به 12.1درصد برسد.
صبح نو نوشت:
اخبار جدید از آن حکایت دارد که دیابت پنجمین عامل مرگ در میان ایرانیان
است. این در حالی است که رییس مرکز جامع ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم
دیابتی میگوید: برآوردها نشان میدهد که در سال 50 تا 100هزار عمل جراحی
در کشور بابت زخم پای دیابتی انجام میشود. دیابت یا بیماری قند یک اختلال
سوختوسازی (متابولیک) در بدن است. در این بیماری توانایی تولید هورمون
انسولین در بدن از بین میرود یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و
بنابراین انسولین تولیدی نمیتواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. نقش
اصلی انسولین پایین آوردن قند خون با سازوکارهای مختلف است.
دیابت دو نوع اصلی دارد؛ در دیابت نوع یک، تخریب سلولهای بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین میشود و در نوع دو، مقاومت پیشرونده بدن به انسولین وجود دارد که درنهایت ممکن است به تخریب سلولهای بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتیکی، چاقی و کمتحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.
در دیابت، سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوختوساز کامل گلوکز
کاهش مییابد، از اینرو میزان قند خون افزایش یافته که بهآن هایپرگلیسمی
میگویند. وقتی این افزایش قند در درازمدت در بدن وجود داشته باشد، سبب
تخریب رگهای بسیار ریز در بدن میشود که میتواند اعضای مختلف بدن همچون
کلیه، چشم و اعصاب را درگیر کند. همچنین دیابت با افزایش ریسک بیماریهای
قلبی عروقی ارتباط مستقیمی دارد؛ لذا غربالگری و تشخیص زودرس این بیماری در
افراد با ریسک بالا میتواند در پیشگیری از این عوارض مؤثر باشد. تشخیص و
همچنین غربالگری دیابت با انجام آزمایش قند خون میسر است.
آقای دکتر غلامرضا اسماعیلیجاوید، رییس مرکز جامع ترمیم زخم و
بافت و متخصص زخم دیابتی در گفتوگو با خبرنگار روزنامه «صبحنو» با اشاره
به موضوع افزایش دیابت در کشور، میگوید: دیابت جزو یکی از بیماریهای
شایع در کشور است، به صورت یک سونامی در سالهای آینده شاهد بروز بالاتر از
بیماری در کشور خواهیم بود.
وی با تأکید بر اینکه بیماری دیابت هزینههای بسیار زیادی برای بیماران، جامعه و نظام سلامت دارد، میافزاید: دیابت بیماریای است که ریشه در سبک زندگی دارد، مهمترین عاملی که میتواند در شیوع این بیماری نقش داشته باشد، افزایش کالری و کاهش تحرک است.
آقای دکتر جاوید در ادامه با بیان اینکه بهدلیل سبک زندگی سن شیوع
بیماری دیابت کاهش یافته است، گفت: بیماران مبتلا به دیابت تلاش میکنند که
زندگی طولانیتری داشته باشند، به همین دلیل اگر نتوانند سبک زندگی و
عادتهای غلط غذایی خود را تغییر دهند، قطعاً بیماری آنها کنترل نخواهد
شد.
وی ادامه میدهد: اگر بیماری دیابت به درستی کنترل نشود عارضه زیادی برای کلیه، چشم، قلب، سیستم عصبی و اندامها دارد. مهمترین عارضه دیابت را میتوان مربوط به پای فرد دیابتی در نظر گرفت که علائم و نشانههای آن اختلال حس، تغییر شکل و زخمهایی است که در پای افراد ایجاد میشود.
رییس مرکز جامع ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی تأکید میکند:
زخمهایی که در پای افراد دیابتی ایجاد میشود پرهزینهترین عارضه در بین
عوارض دیابت است.
به گفته دکتر جاوید، آمار شیوع بیماری دیابت در کشور نزدیک به 10درصد است که بر اساس این آمار هماکنون نزدیک به هشت میلیون نفر دیابتی در کشور داریم، از این تعداد حداقل 50 الی 60درصد در طول درمان بهدلیل کنترلهای نامناسب دچار اختلالات حس در اندامهای تحتانی از جمله پا میشوند.
وی اضافه میکند: نزدیک به سه تا چهار میلیون نفر بیمار دیابتی دچار مشکل اختلالات حسی در پا میشوند. همچنین 30 تا 40درصد از این افراد در طول زندگی دچار زخم پا میشوند که بر این اساس حدود یک میلیون نفر از بیماران دیابتی دچار زخم میشوند که شایعترین عارضه بیماری دیابت است.
رییس مرکز جامع ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی تأکید میکند: بر اساس آمارهای به دست آمده از کشورهای توسعهیافته درصد قابل توجهی از بیماران دیابتی که دچار زخم پا میشوند، بهدلیل انجام ندادن درمانهای مناسب و عدم کسب آموزشهای درست از برخی پزشکان و پرستاران دچار قطع عضو میشوند.
برآوردها نشان میدهد که 50 الی 100هزار عمل جراحی در سال در کشور بابت زخم پای دیابتی انجام میشود. این آمارها نشان میدهد که اگر در سالهای آینده نتوانیم در حوزه دیابت پیشگیری کنیم به شدت باید در بخش از کار افتادگی بیماران، مرگ زودرس و باری که باید جامعه و خانواده تأمین کند، هزینه بپردازیم.
زندگی بسیاری از افراد قطع عضوی دچار مشکل میشود به همین دلیل میزان
مرگومیر به شدت افزایش پیدا میکند. بر اساس مطالعاتی که در کشورهای
توسعهیافته انجام شده بیمارانی که به مرحله قطع عضو میرسند، به شدت در
معرض مرگ زودرس هستند و باید پیشگیریهای جدی در زمینه بیماری دیابت در
کشور انجام شود.
دکتر جاوید در ادامه با بیان اینکه با آموزش صحیح به
بیماران دیابتی میتوانیم این بیماری را کنترل کنیم، میگوید: با توجه به
شیوع 8 الی 10میلیون دیابتی در کشور تربیت پزشک، متخصص، فوق تخصص غدد در
این زمینه کارساز نیست به همین منظور باید از الگوهای کشورهای توسعهیافته
برای تربیت کارشناسان آموزشی و خدماتی و همچنین تغییر سبک زندگی استفاده
کنیم.
رییس مرکز جامع ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی ادامه میدهد: قبل از تشخیص بیماری دیابت میتوانیم بیماری را کنترل کنیم. با وجود پزشکان محدود فوق تخصص داخلی و دیابت و متخصص نمیتوانیم بیماری را کنترل کنیم، به همین منظور نیازمند بسیج عمومی در قشرهای مختلف هستیم تا بتوانیم با این سونامی دیابت مبارزه کنیم.
آقای دکتر باقر لاریجانی، رییس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم
دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به روند رو به گسترش بیماریهای
غیرواگیر در جهان میگوید: 80درصد مرگومیرهای مربوط به این گروه از
بیماریها مربوط به چهار بیماری دیابت، سرطان، بیماریهای تنفسی و قلبی و
عروقی است.
وی با اشاره به وقوع 82درصد مرگها در ایران براثر بیماریهای غیرواگیر، میافزاید: بیش از 76درصد بار بیماریها در کشور به بیماریهای غیرواگیر اختصاص دارد. پنجمین علت مرگ در ایران به بیماری دیابت اختصاص دارد، لذا عزمی ملی برای کنترل بیماریهای غیرواگیر در کشور وجود دارد.
رییس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اهداف سند ملی بیماریهای غیرواگیر بیان میکند: ثابت نگه داشتن میزان شیوع دیابت و چاقی یکی از اهدافی است که در این سند دنبال میشود و مورد تأکید سازمان بهداشت جهانی نیز هست.
لاریجانی با بیان اینکه پیشبینی میشود شیوع دیابت تا سال2045، به
میزان 48درصد در جهان افزایش یابد، تأکید میکند: بار این بیماریها تا
سال2045 افزایش خواهد یافت. هزینه دیابت در دنیا در سال2017 برابر
727بیلیون دلار برآورد شده بود که این میزان تا سال2045 به 776بیلیون دلار
میرسد. هزینه دیابت در منطقه مدیترانه شرقی و شمال آفریقا در سال2017
برای هر بیمار دیابتی 1282دلار و کل هزینه دیابت حدود 17درصد کل بودجه
بهداشتی و معادل 50بیلیون دلار تخمین زده شده و قاعدتاً مرگومیر ناشی از
این بیماریها نیز در منطقه افزایش خواهد یافت.
نایبرییس کمیته ملی بیماریهای غیرواگیر با اشاره به روند فزاینده دیابت در جهان، میگوید: شیوع دیابت در منطقه ما، 8.10درصد است و با روند فزایندهای که دارد، پیشبینی میشود تا سال2045 به 12.1درصد برسد. میزان شیوع دیابت در منطقه خاورمیانه بیش از سایر مناطق و در زنان بیش از مردان است.
پروفسور "یینگ شو" و همکارانش از دانشگاه جورجیا با تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از ریزآرایه های دی ان ای (اسلایدهای شیشه ای که حاوی مقادیر بالایی از مواد ژنتیکی هستند)، نشان داده اند که سطوح پایین اکسیژن در سلول ها می تواند از جمله اصلی ترین دلایل رشد غیر قابل کنترل سلول های توموری در برخی از انواع سرطان ها باشد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ساینس دیلی"، این یافته ها در تقابل با باورهایی است که برای سالیان سال به طور گسترده پذیرفته شده اند و علت اساسی رشد سلول های سرطانی را جهش های ژنتیکی می دانند!
به گفته یینگ شو (پژوهشگر ارشد و پروفسور بیوانفورماتیک)، هایپوکسیا یا کاهش سطح اکسیژن سلولی به عنوان یک عامل مهم و تعیین کننده در بروز انواع خاصی از سرطان شناخته می شود. بدین ترتیب بر اساس نظریه مذکور طبیعی است که رفع این حالت منتج به درمان بیماری مورد نظر نیز بشود. تیم شو نمونه هایی از آر ان ای پیام رسان (گروه مهمی از آر ان ای ها که یک برنامه ژنتیکی را برای تولید محصول پروتئینی رمز گذاری می کند) به دست آمده از هفت نوع سرطان متفاوت را آنالیز کرده و در این روند از یک پایگاه داده عمومی استفاده کردند. آنها دریافتند که کاهش طولانی مدت سطح اکسیژن سلولی منجر به رشد قطعی توده های سرطانی خواهد شد. این مطالعه در نشریه Molecular Cell Biology به چاپ رسیده است.
مطالعاتی که در سال های گذشته انجام شده اند نیز تحقیقات مذکور را تایید می کنند. البته لازم به ذکر است که کمبود اکسیژن بافتی تنها در قالب عاملی برای پیشروی بیشتر و توسعه توده های سرطانی مطرح خواهد بود و نه نیروی محرکه بروز آن. شو معتقد است که افزایش قابل توجه انواع مختلف سرطان ها فقط از طریق رخداد جهش های ژنتیکی توجیه پذیر نخواهد بود. وی همچنین اضافه می کند که بیوانفورماتیک با ترکیب ماهرانه زیست شناسی و علوم رایانه ای، محققان را قادر ساخته است تا از دریچه جدیدی به موضوع مهم سرطان بپردازند. شو می گوید: داروهایی که منحصرا برای درمان سرطان های مختلف طراحی می شوند، اغلب در سطح مولکولی و به طور خاص روی یک جهش مشخص تاثیر خود را بر جای می گذارند. این در حالی است که دیده می شود سلول های سرطانی قادر به ایجاد نوعی مسیر میانبر و خنثی سازی اثرات داروها هستند. بدین ترتیب جهش های ژنتیکی را نمی توان تنها عامل اصلی سرطان به شمار آورد.
ژنی به نام HIF1A به عنوان یک نشانگر زیستی برای تشخیص سطح اکسیژن مولکولی در یک سلول مورد استفاده قرار می گیرد. جالب است بدانید که تحقیقات گسترده روی هفت نوع سرطان متداول شامل سرطان سینه، کلیه، کبد، ریه، تخمدان، پانکراس و معده همگی با افزایش مقادیر نشانگر زیستی مذکور همراه بوده اند. این افزایش به معنای کاهش سطوح اکسیژن سلولی خواهد بود.
سطح پایین اکسیژن در یک سلول می تواند منجر به ایجاد اختلال در روند فسفوریلاسیون اکسیداتیو (اصطلاحی علمی است که برای اشاره به روشی موثر در راستای تبدیل غذا به انرژی توسط سلول های سالم استفاده می شود) شود. این کمبود باعث می شود که سلول برای تولید انرژی مورد نیاز خود به روش دیگری به نام گلیکولیز تکیه کند که کارایی کمتری دارد. زمانی که سطح اکسیژن به طرز خطرناکی افت می کند، آنژیوژنز یا همان پروسه توسعه عروق خونی جدید آغاز می شود. این عروق خونی اکسیژن تازه را در اختیار سلول ها قرار می دهند و بدین ترتیب می توانند رشد توده های سرطانی را تنها برای مدت زمانی محدود و به صورت موقتی کند سازند. در واقع هرچه غذای بیشتری به یک سلول سرطانی برسد، رشد آن نیز بیشتر می شود. افزایش برداشت مواد مغذی و اکسیژن توسط این سلول ها از جریان خون، اکسیژن در دسترس سلول های سالم را کاهش می دهد. در صورتی که هیچ گونه مداخله درمانی صورت نگیرد، این چرخه معیوب تا نابودی کامل سلول های عادی ادامه خواهد یافت.
دیس پنه به وضعیتی گفته می شود که بیمار دچار تنفس دشوار و همراه با زحمت شده و احساسی ناخوشایند را تجربه می کند. بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان های پیشرفته این وضعیت را گزارش کرده اند که احتمال می رود در ارتباطی تنگاتنگ با کاهش سطح اکسیژن بافتی باشد. البته آن دسته از افرادی که در مراحل ابتدایی انواع سرطان ها به سر می برند و دچار بیماری های زمینه ای دیگری همچون اختلالات قلبی، ریوی و احتمال لخته شدن خون هستند نیز ممکن است دیس پنه را تجربه کنند. اصلی ترین دلایل دیس پنه شامل موارد زیر خواهد بود:
- انسداد راه های هوایی به علت های مختلف همانند تومور
- اضطراب
- استرس
- باریک شدن راه های هوایی مانند برونکواسپاسم
- کمبود اکسیژن در جریان خون که هایپوکسیا گفته می شود
- ابتلا به عفونت های تنفسی
- التهاب ریه ها پس از پرتودرمانی
- کاهش تعداد گلبول های قرمز خون
- تشکیل لخته خون
همانطور که می دانید، متابولیسم، رشد و نحوه تامین انرژی توسط سلول های سرطانی تفاوت های مهمی با سلول های عادی دارد. به همین علت است که ادامه حیات این دسته از سلول ها می تواند به طور مستقیم زندگی دیگر سلول ها را تهدید کند. سلول های سالم برای تقسیم شدن، تنفس، متابولسیم و حذف مواد زائد علاقه زیادی به استفاده از اکسیژن دارند. این در حالی است که سلول های سرطانی، گلوکز یا همان قند را ترجیح می دهند. زیست شناسی آلمانی به نام اتو واربورگ برای تحقیقات ارزشمند خود در همین زمینه موفق به کسب جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی در سال 1931 شد. وی در مطالعه خود نشان داد که سلول های سرطانی به منظور بقا از یک روش متابولیسمی غیر وابسته به اکسیژن بهره برداری می کنند. علت این موضوع نیز مشخص است: اکسیژن انرژی کمتری در مقایسه با گلوکز برای یک سلول سرطانی فراهم خواهد کرد. اکسیژن می تواند 2 مولکول انرژی تولید کند. این در حالی است که گلوکز 36 مولکول انرژی در اختیار توده بدخیم قرار می دهد. به همین دلیل است که تامین اکسیژن بدن روشی هوشمندانه و همچنین ایمن برای مبارزه با انواع مختلف سرطان محسوب می شود.
روش های مختلفی برای اکسیژن درمانی وجود دارد که کاربرد آنها بسته به شرایط بیمار، نوع سرطان، سطح پیشرفت آن و همچنین تشخیص پزشک معالج متفاوت خواهد بود.
- اکسیژن هایپرباریک: مکانیسمی است که طی آن فشار اکسیژن حین ورود به گردش خون و بافت ها به منظور افزایش کارایی روش بالا می رود. از این مورد به ندرت برای درمان سرطان استفاده می شود.
- سیل اکسیژن: در این متد روند اکسیژن رسانی با استفاده از پراکساید و ازون تقویت می شود. این دو ماده بار اکسیژن بالایی دارند و می توانند عملکرد روش را تا اندازه قابل توجهی افزایش دهند. هرچند اکسیژن تراپی به کمک ازون و یا پراکساید هیچ یک به اندازه شیمی درمانی خطرناک نیستند، اما در صورت استفاده نادرست بیمار را متوجه آسیب های جدی خواهند ساخت.
- روش رکتال: متد رکتال یا معقدی در مقایسه با سیل اکسیژن که به صورت داخل عروقی انجام می شود، روشی ایمن تر به شمار می رود. لازم به ذکر است که این متد به صورت واژینال نیز قابل انجام است. دریافت دوز بالای اکسیژن می تواند سلول های سرطانی را در مسیر مرگ و نابودی کامل هدایت کند.
10 گیاه برتر تصفیه کننده هوا
جدا از زیبایی ظاهری که به محل زندگی شما می بخشند، گیاهان تصفیه کننده هوا می توانند به زندگی بهتر انسان و سلامت شما نیز کمک کنند.
بنابر نتایج مطالعه ای که در سال 2018 انجام شد، قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا می تواند حتی بر خواب انسان نیز تاثیر منفی داشته باشد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اپرامگ"، محرک های موجود در هوا می توانند به احتقان، التهاب، سرفه، و تولید مخاط اضافه منجر شوند که همگی بر الگوهای تنفس تاثیرگذار بوده و خواب راحت را دشوار می سازند. استفاده از گیاهان تصفیه کننده هوا یکی از بهترین گزینه هایی است که می توانید برای پرهیز از این شرایط مد نظر قرار دهید.
گیاه سانسوریا که به نام گیاه ماری و زبان مادر شوهر نیز شناخته می شود، نه تنها در فهرست 10 گیاه برتر تصفیه کننده هوای ناسا قرار داشته، بلکه از جمله گیاهان خانگیست که هنگام شب دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کند. بیشتر گیاهان خانگی این کار را تنها در روز انجام می دهند.
همانند گیاه سانسوریا، ژربرا دیزی نیز هنگام شب دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل می کند. از این رو، این گیاه انتخاب عالی برای اتاق خواب محسوب می شود.
طی مطالعه ای که در سال 1989 توسط ناسا انجام شد، از دراسینا کولوراما به عنوان یک گیاه تصفیه کننده هوا نام برده شده است. این گیاه توانایی جذب بنزن، فرمالدهید، زایلن، و تولوئن از هوا را دارد و اتاق را به محیطی بهتر برای خواب تبدیل می کند.
گیاه اسپاتی فیلوم یا سوسن صلح یکی دیگر از گزینه هایی است که می توانید برای تصفیه هوا و خواب بهتر در خانه خود نگهداری کنید زیرا این گیاه توانایی جذب سموم از هوا را دارد.
گیاه اسطوخودوس رایحه ای خوشایند را در فضا پخش می کند که به طور طبیعی احساس آرامش را در انسان ایجاد کرده و خواب راحت و بهتر شبانه را ممکن می سازد.
گیاه پاپیتال یا پیچک انگلیسی نیز در فهرست 10 گیاه برتر تصفیه کننده هوای ناسا قرار داشته و به واسطه توانایی خود در جذب فرمالدهید شناخته شده است. از آنجایی که فرمالدهید یک ترکیب ارگانیک فرار (VOC) است، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آن ممکن است موجب سرطان و مشکلات رشد در رحم شود.
گیاه آلئو در تسکین بریدگی ها و سوختگی ها عملکرد فوق العاده ای دارد، اما آیا می دانستید که به بهبود کیفیت هوا نیز کمک می کند؟ افزون بر پاکسازی آلاینده های هوا، زمانی که مقدار مواد شیمیایی مضر در هوا بیش از حد زیاد است، ظهور لکه های قهوه ای رنگ روی برگ های گیاه آلئو نسبت به این مساله هشدار می دهد.
گیاه عنکبوتی گزینه ای محبوب برای افرادی است که به آویزان کردن گلدان های خود علاقه دارند. این گیاه به مبارزه با آلاینده های مختلف از جمله بنزن، فرمالدهید، مونوکسید کربن، و زایلن که می توانند کیفیت خواب انسان را کاهش دهند، کمک می کند.
گیاه سرخس لانه پرنده دوستدار رطوبت است، از این رو، به شما یادآوری می کند که از خشکی بیش از حد هوای اتاق خواب خود پیشگیری کنید.
فیلودندرون یا پتوس برگ قلبی از جمله گیاهان رونده است که به مراقبت زیاد نیاز نداشته و به طور خاص در جذب فرمالدهید از هوای داخل ساختمان بسیار موثر عمل می کند.