واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

کالری مصرفی خوراک خود را کاهش دهید تا جوان بمانید

بررسی‌ها نشان می‌دهد: کاهش ۱۵ درصدی میزان کالری دریافتی، به جوان ماندن کمک می‌کند.

به گزارش ایسنا، محققان در بررسی‌های خود دریافتند کاهش ۱۵ درصدی میزان کالری دریافتی برای مدت دو سال می‌تواند فرایند متابولیک را که به فرسوده شدن بدن منجر می‌شود، کند سازد و همچنین از بدن در برابر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن حفاظت کند.

محققان آمریکایی در بررسی‌های خود مشاهده کردند که کاهش کالری دریافتی تنها در مدت یک سال موجب شد که فرایند متابولیک در شرکت‌کنندگان به میزان چشمگیری افت کند. همچنین کندسازی فرایند متابولیک در سال دوم ادامه پیدا کرد و در نتیجه به کاهش استرس اکسیداتیو منجر شد؛ فرایندی که با دیابت، سرطان، آلزایمر و دیگر بیماری‌های مرتبط با افزایش سن ارتباط دارد.

به گزارش ایسنا به نقل از CNN، به گفته محققان کاهش میزان کالری دریافتی صرف‌نظر از وضعیت فعلی جسمی، برای سلامت تمامی افراد مفید است. کند شدن فرایند متابولیسم به این معنی است که بدن در استفاده از سوخت به دست آورده از مواد غذایی با اکسیژن به منظور تأمین انرژی از بازدهی بهتری برخوردار است.

در اروپا با پسماند مواد غذایی چه می‌کنند؟

سازمان جهانی خواربار و کشاورزی (فائو) در سال ۲۰۱۶ گزارشی را منتشر کرد که بر اساس آن سالانه ۳۵ میلیون تُن مواد غذایی در ایران به هدر می رود.

دو دانشجوی دختر آلمانی تلاش می‌کنند تا با جمع‌آوری امضاء بتوانند قوانین مربوط به پسماند مواد غذایی را تغییر دهند.

به گزارش عصرایران به نقل از یورونیوز، هفته پیش این دو دختر هنگامی که در حال جستجو برای غذا در سطل زباله فروشگاه بزرگی در مونیخ بودند، توسط ماموران ۲۲۵ یورو جریمه شدند. این دو دختر علاوه بر جریمه، باید هشت ساعت نیز در خدمات عمومی شهر خدمت کنند.

این اتفاق، جرقه‌ای شد و آنان را واداشت تا کارزار مبارزه با دور ریخته شدن مواد غذایی که تاریخ مصرفشان سپری شده راه‌اندازی کنند. این دو دانشجو قصد دارند تا دولت آلمان را مجبور به تغییر قوانین کنند تا بر اساس آن فروشگاه‌های بزرگ اجازه یابند مواد غذایی که تاریخ مصرفشان سپری شده را به مراکز خیریه‌ اهداء کنند و مردم نیز اجازه جستجو در سطل‌های زباله فروشگاه ها برای یافتن مواد غذایی را داشته باشند.

دادگاهی که برای رسیدگی به «تخلف» این دو دختر دانشجو تشکیل شد، آنان را به «دزدی از غذای دور ریخته شده» محکوم کرد. بر اساس قوانین آلمان، پسماند‌ه‌های غذایی در سطل‌ها زباله در مالکیت فروشگاهی است که آن‌ها را دور ریخته است. مالکیت زمانی سلب می‌شود که ماموران شهرداری سطل‌های زباله را خالی کنند.

فرانسه

در سال ۲۰۱۶، قانونی در فرانسه وضع شد که طبق آن فروشگاه‌های بزرگ مواد غذایی - با مساحت ۴۰۰ مترمربع به بالا- اجازه دور ریختن پسماند غذایی را ندارند. این فروشگاه‌ها باید با سازمان‌های مردم نهادی که در زمینه توزیع غذا و تلفات غذایی فعال هستند، همکاری کنند. بدین ترتیب، مواد غذایی که هنوز قابل خوردن و سالم هستند، دور ریخته نشده و توسط این سازمان‌ها بین نیازمندان پخش می‌شود. در صورت عدم رعایت این قانون، جریمه‌ای معادل ۳۷۵۰ یورو برای هر مورد در نظر گرفته شده است.

با وجود اینکه وضع این قانون قدم مثبتی در مبارزه با تلفات غذایی محسوب می‌شود اما ابهام در بندهای این قانون، موجب می‌شود تا مواد غذایی همچنان به هدر روند. به عنوان مثال، قانون، میزان اهدای پسماند غذایی را ذکر نکرده است. به همین دلیل اگر فروشگاهی تنها یک درصد از پسماند غذایی‌اش را به سازمان‌های مردم نهاد اهدا کند، از قانون پیروی کرده است در حالی که باقی پسماند غذایی هدر رفته است.

سازمان کشاورزی فرانسه در سال ۲۰۱۸ اعلام کرد که سالانه بیش از ده میلیون تُن مواد غذایی در این کشور تلف می‌شود.

بریتانیا

در سال ۲۰۱۸ دولت بریتانیا برنامه‌ای را برای کاهش تلفات غذایی و مدیریت پسماند مواد غذایی در فروشگاه‌ها و کارخانه‌های مربوطه معرفی کرد. این برنامه که با همکاری سازمان‌های مردم نهاد و خیریه‌ها تبیین شده است قرار است در سال ۲۰۱۹ اجرایی شود.

در این برنامه راهکارهایی برای کاهش تلفات غذایی در تمام مراحل تولید تا توزیع و پس از آن در نظر گرفته شده است. البته شرکت تولیدکنندگان مواد غذایی، توزیع کنندگان و فروشگاه‌ها در این برنامه داوطلبانه است.

بر اساس این برنامه، توزیع کنندگان و فروشگاه‌های بزرگ مواد غذایی قرار است پیشگامان مبارزه با تلفات غذایی باشند و تا سال ۲۰۲۶ به میزان قابل توجهی آن را کاهش دهند. دولت بریتانیا اعلام کرده است سالانه ۱۰.۲ میلیون تُن مواد غذایی در این کشور هدر می‌رود.

ایتالیا

دولت ایتالیا نیز در سال ۲۰۱۶ قانونی را وضع کرد و امیدوار است با اجرای آن حداقل از دور ریخته شدن یک میلیون تُن از ۵ میلیون تُن پسماند غذایی جلوگیری کند.

قوانین دست و پا گیر اهدای مواد غذایی محدودتر شده و فروشگاه‌ها می‌توانند با خیالی آسوده به سازمان‌های مردم نهاد و خیریه‌ها، غذاهایی که تاریخ مصرفشان سپری شده را اهدا کنند. علاوه بر این، با اهدای پسماند غذایی می‌توانند از کاهش مالیات نیز برخوردار شوند. پیش از این، اهدای مواد غذایی از تاریخ گذشته مشمول جریمه بود.

کشاورزان ایتالیایی نیز اجازه یافته‌اند تا مواد غذایی را که به فروش نمی‌رسانند، اهدا کنند.

دولت ایتالیا از پروژه‌های تحقیقاتی برای یافتن شیوه‌های نوین بسته‌بندی برای افزایش مدت نگهداری محصولات غذایی نیز حمایت می‌کند.

دیوان عالی ایتالیا نیز در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد دزدیدن مواد غذایی به میزان اندک، جرم محسوب نمی‌شود.

اسپانیا

دولت اسپانیا نیز در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد که اقداماتی برای جلوگیری از هدر رفتن مواد غذایی در نظر گرفته است اما قانونی را در این زمینه وضع نکرد. بر اساس آمار دولتی سالانه ۷.۷ میلیون تن غذا در اسپانیا هدر می‌رود.

اتحادیه اروپا

کمیسیون اروپا در سال ۲۰۱۶ در بیانیه‌ای اعلام کرد سالانه ۸۸ میلیون تُن غذا در این اتحادیه به هدر می رود و به کشورهای عضو معادل ۱۴۳ میلیارد یورو خسارت وارد می‌کند. کمیسیون اروپا با تعریف راهکارهای مشترک در سطح اتحادیه اروپا تلاش دارد تا میزان به هدر رفتن مواد غذایی را کاهش دهد.

ایران

سازمان جهانی خواربار و کشاورزی (فائو) در سال ۲۰۱۶ گزارشی را منتشر کرد که بر اساس آن سالانه ۳۵ میلیون تُن مواد غذایی در ایران به هدر می رود. این میزان معادل ضایعات غذایی ۱۰ کشور اروپایی است.

در همان سال معصومه ابتکار، رییس سازمان محیط زیست وقت در واکنش به این گزارش، یک پویش ملی برای جلوگیری از اسراف مواد غذایی راه‌اندازی کرد.

طبق آمار پایگاه اطلاع رسانی دولت، سالانه ۳۵ درصد از محصولات کشاورزی تولیدی در ایران از بین می رود. این به معنی است که هر روز به ازای هر نفر، ۱۳۴ کیلوکالری غذا در ایران به هدر می‌رود.

شناخت و دانستنی‌هایی درباره انواع فیبر در خوراک

فیبر به گروهی متنوع از کربوهیدارت ها ارجاع می شود که انسان توانایی گوارش آنها را ندارد. ما فاقد آنزیم های گوارشی مورد نیاز برای شکستن فیبرها هستیم، از این رو، آنها بدون تغییری خاص از بیشتر قسمت های دستگاه گوارش عبور می کنند.

فیبر می تواند بسیاری از جنبه های سلامت انسان را تحت تاثیر قرار دهد. از شرایط باکتری های روده تا کاهش وزن، فیبر اغلب به عنوان بخشی اساسی از یک رژیم غذایی سالم در نظر گرفته می شود.

دانستنی‌هایی از جنس فیبر

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"، بیشتر افراد درکی ابتدایی از فیبر دارند و بیشتر آن را در یک دسته قرار می دهند، اما حقیقت این است که انواع مختلف فیبر شرایطی یکسان را ایجاد نمی کنند.

برخی انواع فیبر بسیار مفید هستند، در شرایطی که نمونه های دیگر می توانند موجب مشکلات گوارشی در برخی افراد شوند. در ادامه با انواع مختلف فیبر بیشتر آشنا می شویم.

فیبر چیست و چگونه دسته بندی می شود؟

فیبر به گروهی متنوع از کربوهیدارت ها ارجاع می شود که انسان توانایی گوارش آنها را ندارد. ما فاقد آنزیم های گوارشی مورد نیاز برای شکستن فیبرها هستیم، از این رو، آنها بدون تغییری خاص از بیشتر قسمت های دستگاه گوارش عبور می کنند.

میزان مصرف توصیه شده روزانه فیبر برای مردان 38 گرم و برای زنان 25 گرم است. با این وجود، بیشتر مردم تنها حدود نیمی از این میزان یا 15 تا 17 گرم در روز فیبر مصرف می کنند.

فیبر بیشتر در مواد غذایی گیاهی از جمله سبزی ها، میوه ها، حبوبات، غلات کامل، و مغزدانه ها یافت می شود. در واقع، تنوع گسترده ای از فیبرها در مواد غذایی یافت می شوند.

فیبر اساسا در دو نوع اصلی دسته بندی می شود که شامل موارد زیر هستند:

فیبر غذایی: فیبری است که به صورت طبیعی در مواد غذایی وجود دارد.

فیبر کاربردی: فیبری است که از مواد غذایی کامل استخراج و جدا شده، سپس به غذاهای فرآوری شده اضافه می شود.

با این وجود، مشکلی بزرگ در این نوع دسته بندی فیبر وجود دارد و آن عدم بیان آثار سلامت این ماده است.

یک روش جایگزین محبوب برای دسته بندی فیبر، آنها را بر اساس محلول بودن (محلول در برابر نامحلول)، گرانروی (گرانرو در برابر غیر گرانرو) و قابلیت تخمیر (قابل تخمیر در برابر غیر قابل تخمیر) طبقه بندی می کند.

دسته دیگری از مواد مغذی به نام نشاسته های مقاوم نیز وجود دارد که اغلب به عنوان فیبرهای غذایی دسته بندی می شوند.

فیبر محلول در برابر نامحلول

حلالیت فیبر به توانایی حل شدن آن در آب ارجاع می شود.

بر همین اساس، فیبر اغلب به عنوان محلول یا نامحلول دسته بندی می شود.

فیبر محلول در روده با آب ترکیب شده و ماده ای ژل مانند شکل می گیرد. این نوع فیبر می تواند افزایش سریع و ناگهانی قند خون را کاهش دهد و همچنین از فواید سلامت متابولیک مختلف سود می برد.

فیبر نامحلول با آب ترکیب نمی شود و تقریبا دست نخورده از دستگاه گوارش انسان عبور می کند. این نوع فیبر بیشتر به عنوان یک عامل حجم دهنده عمل کرده و ممکن است به تسریع عبور غذا و مواد زائد از روده کمک کند.

از فیبرهای محلول می توان به صمغ ها، پکتین ها، پسیلیوم، و بتا-گلوکان ها اشاره کرد. فیبرهای نامحلول شامل لیگنین و سلولز می شوند.

مواد غذایی گیاهی مختلف دارای نسبت های متنوعی از فیبرهای محلول و نامحلول هستند.

فیبر قابل تخمیر

حدود 100 تریلیون باکتری در دستگاه گوارش انسان، بیشتر در روده بزرگ، زندگی می کنند. حضور این باکتری ها برای حفظ سلامت مطلوب انسان ضروری است. آنها در زمینه های مختلف از مدیریت وزن تا کنترل قند خون، سیستم ایمنی، عملکرد مغز و سلامت روانی نقش ایفا می کنند.

اهمیت جمعیت باکتریایی درون بدن انسان به اندازه ای است که اغلب از آن به عنوان «اندام فراموش شده» یاد می شود.

از آنجایی که انسان ها نمی توانند فیبر را گوارش کنند، این ماده تقریبا دست نخورده به روده بزرگ می رسد. این جایی است که فیبر قابل تخمیر وارد عمل می شود. باکتری های دوستدار روده توانایی گوارش (تخمیر) این نوع فیبر و استفاده از آن به عنوان سوخت را دارند.

این شرایط تعداد و تعادل باکتری های دوستدار روده را افزایش می دهد که اسیدهای چرب زنجیره کوتاه با فواید سلامت چشمگیر را نیز تولید می کنند.

بیشتر فیبرهای قابل تخمیر از نوع محلول هستند، اما برخی فیبرهای نامحلول نیز می توانند به این شیوه عمل کنند.

فیبرهای قابل تخمیر شامل پکتین ها، بتا-گلوکان ها، صمغ گوار، اینولین و اولیگوفروکتوز می شوند.

از بهترین منابع غذایی کامل برای فیبرهای قابل تخمیر می توان به لوبیاها و حبوبات اشاره کرد. یک فنجان از آنها اغلب نیمی از مقدار مصرف توصیه شده روزانه برای فیبر را تامین می کند.

تولید گاز یکی از محصولات جانبی مصرف فیبر قابل تخمیر است. این دلیل نفخ و ناراحتی معده به واسطه مصرف مواد غذایی سرشار از فیبر قابل تخمیر، به ویژه در افرادی که به مصرف فیبر زیاد عادت ندارند را توضیح می دهد.

فیبر گرانرو

برخی انواع فیبر محلول در ترکیب با آب ژلی غلیظ را تولید می کنند که به نام فیبرهای گرانرو شناخته می شوند. گرانروی یک مایع به غلظت آن ارجاع می شود. به عنوان مثال، عسل گرانروی بیشتری نسبت به آب دارد.

زمانی که فیبر گرانرو مصرف می کنید، ماده ای ژل مانند تولید می کند که راهی روده می شود. این شرایط آهنگ گوارش و جذب مواد مغذی را کند ساخته، در نتیجه، احساس سیری برای مدت زمان طولانی‌تری پایدار بوده و اشتها کاهش می یابد.

یک بررسی شامل 44 مطالعه درباره روش های درمانی با استفاده از فیبر نشان داد که تنها فیبرهای گرانرو مصرف غذا را کاهش داده و موجب کاهش وزن شده اند.

فیبرهای گرانرو شامل گلوکومانان، بتا-گلوکان ها، پکتین ها، صمغ گوار، و پسیلیوم می شوند. از منابع غذایی کامل برای این نوع فیبر می توان به حبوبات، مارچوبه، جوانه های بروکسل، جو دوسر، و بذر کتان اشاره کرد.

نشاسته مقاوم

نشاسته ها از انواع اصلی کربوهیدرات ها در رژیم غذایی هستند. آنها زنجیره های بلند مولکول های گلوکز هستند که در سیب زمینی ها، غلات و بسیاری مواد غذایی دیگر یافت می شوند.

برخی نشاسته ها نسبت به گوارش مقاوم هستند، از این رو، دست نخورده از دستگاه گوارش عبور می کنند.

این نوع نشاسته به نام نشاسته مقاوم شناخته می شود و همانند فیبر محلول، قابل تخمیر در روده عمل می کند.

نشاسته مقاوم فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند. این ماده سلامت گوارش را بهبود بخشیده، مقاومت به انسولین را افزایش داده، سطوح قند خون را کاهش داده و به طور قابل توجهی اشتها را کاهش می دهد.

از جمله منابع غذایی خوب برای نشاسته مقاوم می توان به موزهای سبز، حبوبات، بادام هندی، و جو دوسر خام اشاره کرد.

افزون بر این، برخی مواد غذایی نشاسته ای اگر پس از پخت سرد شوند به تولید مقادیر زیاد نشاسته مقاوم تمایل دارند که از آن جمله می توان به سیب زمینی ها و برنج سفید اشاره کرد.

نشاسته سیب زمینی خام سرشار از نشاسته مقاوم است و برخی افراد آن را به عنوان مکمل مصرف می کنند.

فیبرهایی منحصر به فرد که ارزش توجه را دارند

برخی انواع فیبر فواید سلامت جالب توجه ای را ارائه می کنند و ارزش توجه بیشتر را دارند.

فروکتان ها

فروکتان اصطلاحی است که برای تعریف یک زنجیره کوتاه از مولکول های فروکتوز استفاده می شود.

اولیگوفروکتوز و اینولین دو نوع اصلی فروکتان در رژیم غذایی هستند. آنها می توانند باکتری های مفید در روده را تغذیه کرده و نشان داده اند که به درمان برخی انواع اسهال کمک می کنند.

با این وجود، فروکتان ها به عنوان فودماپ ها (FODMAPs) نیز دسته بندی می شوند که انواعی از کربوهیدرات ها هستند که می توانند موجب بروز مشکلات گوارشی شوند.

بزرگترین منبع فروکتان ها در رژیم غذایی مدرن گندم است.

بتا-گلوکان

فواید سلامت بتا-گلوکان ها به طور گسترده مستند شده است. این فیبرها دارای یک ساختار مولکولی ویژه هستند که آنها را در روده بسیار گرانرو می سازد.

بتا-گلوکان ها می تواند مقاومت به انسولین را افزایش داده و سطوح قند خون را کاهش دهند. همچنین، آنها می توانند به طور قابل توجهی سطوح کلسترول را کاهش داده و احساس سیری را تقویت کنند.

جو دوسر و جو از منابع غذایی اصلی بتا-گلوکان ها هستند.

گلوکومانان

گلوکومانان یک فیبر گرانرو است که به عنوان مکملی برای کاهش وزن تبلیغ می شود.

مطالعات مختلف نشان داده اند که گلوکومانان می تواند به کاهش وزن، مبارزه با یبوست، و کاهش عوامل خطرآفرین بیماری قلبی کمک کند.

هفت گام برای کاهش خطر دیابت

7 گام برای کاهش خطر دیابت

چه برای پیشگیری از بیماری قلبی، دیابت یا هر بیماری دیگری باید سالم غذا بخورید، از این رو، رژیم غذایی شما باید سرشار از میوه ها، سبزی ها، فیبر، و پروتئین های سالم باشد.

بدن انسان ارگانیزمی زیبا، به هم پیوسته و پیچیده است. هورمون ها می توانند بر پوست اثرگذار باشند، قلب می تواند مغز شما را تحت تاثیر قرار داده، هورمون ها بر مغز اثرگذار بوده و نمونه های بسیار دیگری که می توان مد نظر قرار داد.

7 گام برای کاهش خطر دیابت

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، به واسطه به هم پیوستگی بدن انسان، شما می توانید تغییراتی سالم را برای بهبود سلامت یک قسمت ایجاد کرده و این شرایط به بخش های دیگر نیز کمک کند.

انجمن قلب آمریکا هفت عادت سبک زندگی ساده را برای سلامت مطلوب قلب ارائه کرده است که فواید آن می تواند فراتر از بهبود شرایط این اندام باشد. در حقیقت، مطالعه ای جدید نشان داده است که دنبال کردن چهار مورد از این عادات می تواند خطر ابتلا به بیماری دیابت را تا 80 درصد کاهش دهد.

سلامت قلب و رفع خطر دیابت دست در دست یکدیگر

مطالعه ای که توسط پژوهشگران مرکز پزشکی وسنر اوهایو انجام شد، نشان داده است که خطر ابتلا به بیماری دیابت در افراد بزرگسال سالم که چهار یا تعداد بیشتری از موارد دستورالعمل ساده سلامت قلب را دنبال می کنند، به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

این مطالعه با حضور 7,758 شرکت کننده انجام شد که برای بررسی شرایط دیابت و پیروی از دستورالعمل هفت گانه زیر نظر قرار داشتند. مشخص شد، افرادی که چهار مورد یا بیشتر از این دستورالعمل را رعایت می کردند، با کاهش 80 درصدی خطر ابتلا به دیابت طی 10 سال بعد مواجه هستند.

متاسفانه افراد مبتلا به دیابت و پیش دیابت موفقیتی مشابه را با دنبال کردن این دستورالعمل کسب نکردند که بار دیگر نشان می دهد درمان بیماری دشوارتر از پیشگیری از آن است.

اما این هفت اقدام ساده چه چیزهایی هستند؟ آنها هفت رفتار سبک زندگی به واقع ساده هستند که می توانند سلامت قلب و خطر دیابت را بهبود ببخشند:

- مدیریت فشار خون

- کنترل کلسترول

- کاهش قند خون

- فعالیت بدنی

- بهتر غذا خوردن

- کاهش وزن

- ترک سیگار

خبر خوب این است که پیروی از موارد چهار تا هفت، و یا موارد یک تا سه باید به بهبود سریع شرایط منجر شود. زمانی که از نظر جسمانی فعال هستید، سالم غذا می خورید، وزن اضافه را کاهش می دهید و سیگار نمی کشید، بسیاری از بخش های سلامت شما در وضعیت مناسب و درست قرار خواهند گرفت.

اما توصیه هایی مانند فعال بودن یا بهتر غذا خوردن ممکن است مبهم باشند. از این رو، زمانی که موضوع رژیم غذایی و ورزش مطرح می شود، می توانید موارد زیر را مد نظر قرار دهید.

چه برای پیشگیری از بیماری قلبی، دیابت یا هر بیماری دیگری باید سالم غذا بخورید، از این رو، رژیم غذایی شما باید سرشار از میوه ها، سبزی ها، فیبر، و پروتئین های سالم باشد. در همین راستا، رژیم غذایی مدیترانه ای یکی از بهترین گزینه هایی است که می توانید مد نظر قرار دهید زیرا فواید آن برای تقویت سلامت و اثر مثبت آن بر دیابت و بیماری قلبی ثابت شده اند.

در مورد ورزش، انجام 150 دقیقه ورزش در هفته را هدف گذاری کنید که اندکی بیشتر از 20 دقیقه در روز با احتساب روزهای آخر هفته یا 30 دقیقه در روز بدون احتساب آن است. اختصاص این زمان کوتاه به طور قابل توجهی در پیشگیری از دیابت و بیماری قلبی موثر عمل می کند. برای انجام ورزش نیازی نیست تا هزینه های زیاد برای حضور در باشگاه متحمل شوید و فعالیت هایی ساده مانند پیاده‌روی و دوچرخه سواری نیز می توانند کافی باشند.

هیچ یک از عوامل سرطان‌زا به تنهایی توانایی ایجاد سرطان را ندارند

یک متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی با بیان اینکه هیچ یک از عوامل سرطان‌زا به تنهایی توانایی ایجاد سرطان را ندارند، گفت: ممکن است فردی عوامل ژنتیکی ابتلاء به سرطان را به ارث برده باشد یا به دلیل جهش‌های ژنتیکی، قابلیت ابتلاء به سرطان در بدنش وجود داشته باشد اما این عوامل نیز دلیل صددرصدی ابتلاء به سرطان نیستند.

دکتر شعله آروندی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص بروز موارد سرطان در خوزستان، اظهار کرد: زمانی که جمعیت افزایش می‌یابد مسلماً تعداد موارد ثبت سرطان نیز بیشتر می‌شود؛ از طرف دیگر به علت اینکه خوزستان وسیع‌تر و مجهزتر شده است، بیماران بیشتری در این استان درمان می‌شوند که این موضوع نیز موجب افزایش تعداد بیماران سرطانی شده اما در مجموع تعداد بیماران سرطانی در خوزستان افزایش یافته است.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز تصریح کرد: یک سری روش‌های جلوگیری از ابتلاء به سرطان وجود دارد که به فرد و سبک زندگی وی مربوط می‌شود اما برخی از عوامل به محیط مربوط هستند و کنترل این عوامل، معمولاً در دست فرد نیست. همچنین برخی عوامل ابتلاء به سرطان، ژنتیکی هستند.

این متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی با بیان اینکه هیچ یک از عوامل سرطان‌زا به تنهایی توانایی ایجاد سرطان را ندارند، ادامه داد: ممکن است فردی عوامل ژنتیکی ابتلاء به سرطان را به ارث برده باشد یا به دلیل جهش‌های ژنتیکی، قابلیت ابتلاء به سرطان در بدنش وجود داشته باشد اما این عوامل نیز دلیل صددرصدی ابتلاء به سرطان نیستند. در صورت وجود زمینه ژنتیکی ابتلاء به سرطان در یک فرد، با معاینه منظم و دوره‌ای و انجام بررسی‌های تشخیصی می‌توان از بروز بیماری بدخیم جلوگیری و یا در مراحل اولیه آن را درمان کرد.

وی در خصوص تأثیر عوامل سرطان‌زای موجود در محیط کار و زندگی، افزود: اگر فردی در سال‌های زندگی خود با ماده شیمیایی خاصی بیشتر در تماس باشد، احتمال ابتلاء به سرطان در این فرد می‌تواند بالاتر برود.

آروندی عنوان کرد: همچنین یک سری عوامل مانند بیماری‌های ویروسی از جمله HIV، تبخال تناسلی و EBV (بیماری با علائم شبیه به سرماخوردگی) وجود دارند که می‌توانند موجب بروز سرطان شوند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بیان کرد: به عنوان مثال بیماری تبخال تناسلی به راحتی قابل انتقال است و با یک بار آمیزش می‌تواند به فرد دیگر منتقل شود و همیشه در بدن فرد مبتلا شده باقی می‌ماند و زمینه‌ساز بروز سرطان گردن رحم در زنان می‌شود.

وی گفت: اکنون واکسن سرطان گردنه رحم وجود دارد که از ابتلاء به این بیماری پیشگیری می‌کند؛ دختران مجرد باید قبل از اولین تماس جنسی این واکسن را در سه نوبت تزریق کنند. همچنین به علت اینکه آلودگی HPV (بیماری تبخال تناسلی) ظاهراً در حال افزایش است، باید چگونگی جلوگیری از انتقال بیماری به افراد آموزش داده شود.

آروندی عنوان کرد: یکی دیگر از بیماری‌های قابل انتقال از طریق آمیزش، ویروس HIV است؛ این بیماری نه تنها به دلیل تضعیف سیستم ایمنی در مراحل پیشرفته بیماری، فرد مبتلا را به سادگی با یک عفونت میکروبی یا ویروسی ساده مثل سرماخوردگی از بین می‌برد بلکه زمینه‌ساز تعداد زیادی از سرطان‌ها است.

وی با بیان اینکه برخی سرطان‌ها از جمله سرطان پستان و تخمدان ارثی هستند، گفت: در صورتی که برخی از انواع سرطان در چند نفر از افراد خانواده مشاهده شود، احتمالاً افراد دیگر خانواده نیز در معرض ابتلاء به سرطان هستند؛ به طور مثال دیگر اعضای خانواده کسانی که به سرطان روده بزرگ از نوع ارثی مبتلا شده‌اند، باید به طور مرتب به پزشک فوق تخصص گوارش مراجعه کرده و بررسی شوند.

آروندی ادامه داد: کسانی که سابقه خانوادگی بیماری مانند سرطان پستان یا موارد متعدد بروز بدخیمی‌های متفاوت دارند باید بررسی ژنتیک شوند و مشخص شود که این بیماری در آنها قابل انتقال ارثی است یا خیر. اگر ابتلاء به سرطان پستان در یک یا چند نفر مخصوصاً از خانواده مادری وجود داشته باشد باید دیگر افراد تحت بررسی قرار گیرند و از ابتلاء به این بیماری پیشگیری کنند. بعضی از انواع سرطان تخمدان نیز از طریق ژن ابتلاء به سرطان پستان قابل انتقال و قابل پیشگیری است.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز تصریح کرد: از دیگر عوامل زمینه‌ساز سرطان به آلودگی محیط برمی‌گردند. به طور مثال در صورت وجود سایر عوامل تشدیدکننده در شاغلین صنایع چوب، رنگ‌سازی، صنایع شیمیایی، پتروشیمی و از این قبیل حرفه‌ها که باید در معرض تابش پرتو خورشید و یا پرتوهای یونیزان به مدت طولانی قرار بگیرند، احتمال ابتلاء به سرطان در این افراد می‌تواند بالاتر برود.

این متخصص رادیوتراپی و آنکولوژی بیان کرد: مصرف سیگار و مشروبات الکلی نیز می‌تواند زمینه‌ساز بروز سرطان و تومور سر و گردن، ریه، دستگاه گوارش، مثانه یا دیگر سرطان‌ها شود و اگر فرد با این مواد ارتباط نداشته باشد می‌تواند از بروز بسیاری از این بدخیمی‌ها جلوگیری کند.

وی در خصوص سرطان‌های قابل پیشگیری نیز گفت: اگر افراد با زمینه ژنتیکی مساعد برای ابتلاء به بدخیمی‌هایی مانند روده بزرگ و پستان و دیگر سرطان‌ها به موقع شناسایی شده و از انتقال ویروس‌های زمینه‌ساز بدخیمی‌ها از طریق آموزش به افراد یا تزریق واکسن جلوگیری شود، تا حدی از موارد ابتلاء به سرطان را کاهش می‌دهیم. مطالعات متعددی برای تشخیص علل ابتلاء به سرطان در حال انجام است و امیدواریم امکان پیشگیری از انواع بیشتری از سرطان فراهم شود.

آروندی گفت: همچنین مصرف سبزی‌ها و میوه‌هایی که آلوده به مواد شیمیایی سرطان‌زا و کود غیرمجاز نباشند، عدم مصرف مواد مخدر، جلوگیری از قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض اشعه آفتاب و ورزش و تحرک کافی می‌تواند از بروز برخی سرطان‌ها جلوگیری کند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در خصوص سرطان‌های شایع خوزستان، بیان کرد: شایع‌ترین انواع سرطان در مراجعه‌کنندگان به بخش درمانی بیمارستان گلستان اهواز در مردان سرطان‌های دستگاه گوارشی و در زنان سرطان پستان بوده است.