واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

تا سال ۲۰۳۰ همه ربات خانگی دارند؟


تا-سال-۲۰۳۰-همه-ما-ربات-خانگی-داریم

تا سال ۲۰۳۰ همه ما ربات خانگی داریم

هوش مصنوعی به تدریج یکی از بخش‌های جدانشدنی زندگی مدرن شده است. یک کامپیوتر مجهز به هوش مصنوعی می‌تواند با آموزش خودش، به محیط واکنش نشان دهد، بدون اینکه انسان‌ها دستور‌العمل خاصی به آنها بدهند.

یک گزارش جدید از دانشگاه استنفورد توضیح می‌دهد که تا سال ۲۰۳۰ هوش مصنوعی چه نقش‌های می‌تواند در زندگی ما داشته باشد. در ادامه ۵ نمونه از این نقش‌ها را می‌توانید مطالعه کنید.

چراغ راهنمایی رانندگی هوشمند

بسیاری از افراد با آزردگی ناشی از انتظار در صف چراغ قرمز آشنایی دارند. چراغ‌های راهنمایی رانندگی مدرن عموما بر مبنای یک برنامه مشخص کار می‌کنند. افسران پلیس هم گاهی اوقات هنگام رویدادهای خاص یا موارد اورژانسی مداخله می‌کنند. در حال حاضر، چراغ‌های راهنمایی رانندگی به اصطلاح هوشمند می‌توانند با استفاده از دوربین‌ها و حسگرهای جاده زمان‌بندی کنترل ترافیک را تنظیم کنند. این چراغ‌ها با جمع‌آوری داده و تصمیم‌گیری به طور مستقل از انسان‌ها، می‌توانند خودشان را با خاصیت رندوم ترافیک وفق دهند.

ربات‌های خانگی

تا ۱۵ سال دیگر، ربات‌های هوشمند در خانه‌ی همه ما پیدا می‌شوند. خانه‌های هوشمند می‌توانند یاد بگیرند که متناسب با سلایق شخصی که وارد اتاق می‌شود، برنامه تلویزیونی یا موسیقی پخش کنند. این خانه‌ها همچنین در طول روز نور و دمای اتاق را متناسب با برنامه‌ی هر فرد تنظیم می‌کنند. انباری‌ها به مالکان خانه یادآوری می‌کنند که برای مهمانی آینده وسایل لازم را تهیه کنند، وقتی که ذخایر غذای مورد علاقه آنها کم می‌شود، هشدار دهند یا اینکه بر اساس محتویات‌شان دستور غذاهایی را پیشنهاد دهند. هوش مصنوعی سلایق و ویژگی‌های شاخص هر فرد را یاد می‌گیرد و با همه قسمت‌های خانه هوشمند کار می‌کند.

پزشکان هوش مصنوعی

علیرغم تمام پیشرفت‌های اخیر در زمینه سلامت و پزشکی، ویزیت دکتر هنوز هیچ تغییری نکرده، بیماران علایم‌شان را برای یک پزشک توصیف می‌کنند، او هم یک سنجش فیزیکی انجام می‌دهد. با پیدایش هوش مصنوعی هوشمندتر، بیماران می‌توانند علایم‌شان را برای یک کامپیوتر توصیف کنند. کامپیوتر هم بلافاصله لیست عوامل احتمالی بروز علایم را آماده می‌کند، به این ترتیب دکتر می‌تواند تلاش‌هایش را صرف تشخیص بیماری کند. یک دستیار پزشک کامپیوتری، به کمک تکنولوژی پیشرفته تشخیص گفتار و با مقایسه علایم با یک پایگاه داده می‌تواند سرعت ویزیت‌های دکتر را افزایش دهد و احتمال تشخیص اشتباه را هم کاهش دهد.

پلیس پیشگیرانه

تا سال ۲۰۳۰ به کمک هوش مصنوعی امن نگه داشتن جوامع آسان‌تر می‌شود. بسیاری از اداره‌های پلیس از همین حالا، از داده ها برای بررسی روند جرم و جنایت استفاده می‌کنند، اما سیستم‌های هوشمند کامپیوتری می‌توانند روزی به طور اتوماتیک و پیوسته آمار جرم و جنایت را آنالیز کنند. هوش مصنوعی با مقایسه جرم‌ها و مکان‌های وقوع آنها می‌تواند نقش یک مشاور مستقل را برای فرمانده‌های پلیس داشته باشد و در رابطه با زمان و مکان اعزام نیروهای پلیس راهنمایی کند. هوش مصنوعی حتی می‌تواند روابط بین مظنونان و مجرمان محکوم را تحلیل کند تا حدس بزند که آنها با چه کسانی تعامل داشته‌اند. اما هنوز مشکلاتی با این تکنولوژی وجود دارد. داده‌های ورودی به این فناوری‌ها ممکن است تحت تاثیر تعصبات نژادی برنامه‌نویسان قرار گیرد.

کلاس درس

تا سال ۲۰۳۰ شاید دستیار معلم شما انسان نباشد. هوش مصنوعی به سرعت می‌تواند به سوالات دانش‌آموزان پاسخ دهد و همچنین به آموزگاران و استادان در نمره دادن کمک کند. برنامه‌های کامپیوتری و حتی ربات‌های انسان‌نما می‌توانند نقاط قوت و ضعف تک تک دانش‌آموزان را بفهمند و برای آنها تکالیف متناسب را آماده کنند. کامپیوتر به کمک هوش مصنوعی می‌تواند به طور مستقل به دانش‌آموزان پاسخ دهد، طوری که پاسخ آن مثل یک انسان به نظر می‌رسد. ربات‌ها همچنین می‌توانند برای کسانی که می‌خواهند زبان دیگری را بیاموزند، نقش طرف مقابل گفتگو را داشته باشند و کاملا در اختیار فرد باشند.

 

منبع:digikala

شناسایی عکس‌های پیکسلی‌شده توسط هوش مصنوعی


شناسایی-عکس‌های-پیکسلی‌شده-توسط-هوش-مصنوعی

آخرین دستاورد دانشمندان:

شناسایی عکس‌های پیکسلی‌شده توسط هوش مصنوعی

یک گروه پژوهشی توانسته است با استفاده از روش یادگیری ماشین، به کامپیوترها آموزش دهد تا صورت‌ها یا متن‌های پیکسلی‌شده در عکس‌ها را شناسایی کنند.

پیکسلی کردن (یا کامپیوتری کردن) عکس‌ها، روشی است که همیشه برای پنهان نمودن بخش‌های خاصی از عکس‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. برای مثال، پوشاندن صورت، بخش‌هایی از متن، یا پلاک اتومبیل‌هایی که در اخبار می‌بینیم و غیره، تنها گوشه‌هایی از موارد استفاده این تکنیک هستند. هرچند که این روش چیز خاصی نیست، اما موارد استفاده آن فراوان هستند؛ چرا که با انجام این کار، افراد قادر نخواهند بود بخش‌های مات شده را ببینند یا بخوانند.

اما مسئله این است که انسان‌ها دیگر تنها موجوداتی نیستند که می‌توانند هویت عکس‌ها را تشخیص دهند. در واقع، همزمان با پیشرفت بینایی کامپیوترها، این وسایل هوشمند می‌توانند چیزهایی را ببینند که ما انسان‌ها قادر نیستیم ببینیم.

به گزارش ایتنا، پژوهشگران دانشگاه‌های تگزاس و کرنل، می‌گویند نرم‌افزاری پدید آورده‌اند که می‌تواند تکنیک‌های پنهان‌سازی محتوا همچون مات کردن یا پیکسلی کردن را به چالش بکشد. این نرم‌افزار معنی پنهان کردن عکس‌ها را یاد گرفته است؛ از مات کردن پلاک خانه گرفته تا صورت انسان در عکس‌ها. البته برای این کار، نیازی به توسعه روش‌های بسیار پیشرفته برای شناسایی عکس نبوده است؛ بلکه این گروه پژوهشی متوجه شد که روش‌های معمول یادگیری ماشین (فرایند آموزش به یک کامپیوتر از طریق ارائه مجموعه‌ای از اطلاعاتی در قالب مثال) برای این کار می‌تواند بسیار مفید باشد.
 


ویتالی شماتیکوف (یکی از پژوهشگران در این تحقیق) می‌گوید: «روش‌هایی که ما در این مقاله از آنها استفاده کرده‌ایم، تکنیک‌های بسیار متداول و استانداردی در شناسایی تصاویر هستند.» از آنجا که به‌کارگیری روش‌های آموزش ماشین در حوزه تحقیقاتی امری معمول است، شماتیکوف می‌گوید این امکان وجود دارد که یک مهاجم با حداقل دانش فنی، بتواند چنین حملاتی را صورت دهد. علاوه بر این، در حال حاضر تکنیک‌های توانمندتر در زمینه شناسایی شیء و صورت هم وجود دارند که می‌توانند حتی از این هم فراتر رفته و روش‌های سانسور را شکست دهند.

هدف اصلی پژوهشگران این است که بتوانند به افراد در زمینه حریم خصوصی و امنیت هشدار دهند تا از پیشرفت‌های اخیر در زمینه یادگیری ماشین به‌عنوان ابزاری در جهت شناسایی و جمع‌آوری اطلاعات، غفلت نورزند.

برنامه‌نویس‌ها چطور دارند دنیا را تغییر میدهند

برنامه‌نویس‌ها چطور دارن دنیا رو تغییر میدن؟

فناوری داره با سرعت زیادی تغییرات اساسی ایجاد میکنه و هیچ شکی در این نیست. اما در این بین سهم برنامه‌نویس‌ها در ایجاد این تغییرات رو نمی‌شه انکار کرد.  اون‌ها امکان دست‌یابی به چیزهای زیادی رو فراهم کردند و در اینجا ما می‌خوایم براتون بگیم که برنامه‌نویس‌ها امروز چطور دارن دنیا رو عوض می‌کنن.

از زمان شروع سینما همیشه تفسیرهای خیالی از آینده رو در فیلم‌ها دیدیم. از ماشین و حتی اسکوتر پرنده تا ربات‌های باهوشی که حرف می‌زنن و خودشون رو از آدم‌ها بالاتر می‌دونن، اما حالا اون خیال‌ها و صحبت‌ها آروم گرفته و اینطور به نظر میاد که بالاخره «آینده واقعی» داره از راه می‌رسه.

این وسط نباید نقش برنامه‌نویس‌ها و مهندس‌ها رو فراموش کرد، به‌خصوص نسل جدید برنامه‌نویس‌ها و توسعه‌دهنده‌ها که در دهه گذشته با کار سخت توسعهٔ فناوری رو متحول کردن.

اگر ده سال پیش رو به خاطر بیارید، می‌بینید که توی این مدت با ظهور دستگاه‌های همراه و اپلیکیشن‌ها، موتورهای جستجو مثل گوگل، پیشرفت‌ در توسعه دستگاه‌های پزشکی، شبکه‌های اجتماعی و همچنین همه اپلیکیشن‌های جدید سیستم‌ عامل‌ها، ما وارد به عصر جدیدی شدیم. برنامه‌نویس‌ها این وسط چه کار کردن و برای آینده ما چه شگفتی‌هایی در سر دارن؟

۱. حرکت‌پذیری بیشتر و صرفه‌جویی در وقت

این‌ها همون فناوری‌هایی است که توانایی ما رو برای حرکت بیشتر افزایش می‌ده و در نتیجه به ما امکان می‌ده تا در وقت‌مون صرفه‌جویی کنیم. آیا می‌تونی میزان زمانی که هر روز دستگاه‌های همراه برات صرفه‌جویی می‌کنن رو در مقایسه با روزگار گذشته بگی؟

بیاید به زمانی فکر کنیم که هر ساله از طریق خودکار کردن و ساده‌سازی فرآیندها با استفاده از اپ‌ها صرفه‌جویی می‌شه.

اگر بگیم این زمان صرفه‌جویی شده به پیشرفت اختصاص داده می‌شه، در نتیجه نه فقط صرفه‌جویی شده بلکه از اون زمان سود اضافه‌ای هم می‌بریم. بنابراین فناوری داره نرخ پیشرفت ما رو به طور تصاعدی افزایش می‌ده.

۲. معرفی واقعیت مجازی و واقعیت افزوده

در سال ۲۰۱۶ بود که دستگاه‌های شگفت‌انگیز واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) برجسته شدن. یکی دیگه از اون چیزهایی که زمانی در خیال ما بود.

واقعیت افزوده یا Augmented Reality دسته‌ای از فناوری‌ها است که به محیط اطراف ما اطلاعاتی اضافه می‌کنن که در واقعیت وجود نداره، مثلا بتونی دوربینت رو به سمت یه بنای تاریخی بگیری و تاریچه‌اش روی صفحه ظاهر بشه. بازی معروف "پوکمون گو" هم از همین دسته است. واقعیت مجازی یا Virtual Reality اما فضای کاملا جدیدی می‌سازه که گاهی هیچ محدودیتی نداره. امروز شرکت‌های مختلف مشغول توسعه انواع ابزارها و عینک‌ها و برنامه‌های واقعیت مجازی هستن و در آینده نزدیک بخش بزرگی از دنیای ما رو شکل می‌ده.

در حقیقت برنامه‌نویس‌ها و مهندس‌ها هستن که در پشت صحنه به شدت مشغولن و داستان‌های علمی تخیلی رو به واقعیت تبدیل می‌کنن.

۳. راحت‌تر کردن بهداشت و سلامت

تقریباً ۱۰۰ هزار اپلیکیشن پزشکی و سلامت وجود دارن که با سیستم‌عامل‌هایی مثل اندروید و iOS سازگار هستند. بنابراین دیگه برای بیماران و پزشک‌ها سخت نیست که اطلاعاتی رو بدست بیارن، با همدیگه ارتباط برقرار کنن، یادداشت‌برداری کنن، پرونده‌ها ی پزشکی رو پیگیری کنن، و طیف وسیعی از کارها رو در ارتباط با سلامت و بهداشت خودشون انجام بدن.

ابزارهای کنترل ضربان، سنجش کیفیت خواب، شمردن گام‌ها و برنامه ورزشی ما همین حالا کاملا باب شده و خیلی‌ها از این امکانات استفاده می‌کنن. به این ترتیب تقریباً مشخصه که گسترش ابتکارات امروز، بهداشت و سلامت رو وارد عصر جدیدی از کارآیی و راحتی کرده.

۴. اینترنت چیزها

موج جدیدی از دستگاه‌هایی در راه هست که قراره به تمام گوشه‌های زندگی ما نفوذ کنه. همه چیز اطراف ما قراره هوشمند بشه و به اینترنت متصل باشه. می‌تونیم با کامپیوتر و گوشی و تبلت خودمون ریز به ریز کارهای همه وسائل خونه و محیط رو تحت کنترل بگیریم و به دلخواه خودمون تنظیم کنیم. مثل دستگاه چایی‌ساز که وقتی توی راه خونه هستیم از راه دور روشن می‌کنیم تا وقتی رسیدیم خونه سریع چای آماده بشه، و یخچال هم وسط راه به ما خبر می‌ده که نون و تخم‌مرغ نداره و باید بخریم.

۵. افزایش هوشمندی ما

شاید بگی این از اون حرف‌هاست، اما ابداً نمی‌شه این موضوع رو زیر سوال برد که برنامه‌نویس‌ها تمام تلاششون رو کردن و فناوری‌های مختلفی رو به خانه‌های ما آوردن؛ همین فناوری‌ها به افزایش هوش کلی جامعه کمک کرده. به این ترتیب ما با چالش‌هایی روبرو می‌شیم که در شرایط دیگه‌ای با آنها مواجه نمی‌شدیم.

خب پس حالا که برنامه‌نویسی اینقدر مهمه و چنین تاثیری بر دنیا داره، چطوره که خود تو هم شروع کنی؟

همه ما می‌تونیم در این آینده نقش داشته باشیم و به توسعه و رشد این فناوری‌های هیجان‌انگیز کمک کنیم. اگر برنامه‌نویسی بلد نیستی، آشنایی با اصول الگوریتم و برنامه‌نویسی پایه شروع خوبیه، و حتی برای آدم‌هایی که قصد برنامه‌نویس شدن ندارن هم لازمه.

می‌تونی طراحی وبسایت یاد بگیری و سایت‌های جالب و جدید خلق کنی. لازمه که HTML و CSS رو بلد باشی و می‌تونی زبان‌های برنامه‌نویسی وب مثل PHP و جاوا اسکریپت یاد بگیری و به این وبسایت‌های مدرن قدرت بدی.

می‌تونی برنامه‌نویسی اپلیکیشن و موبایل یاد بگیری و به موج اپ‌های جدید و نوآورانه‌ای بپیوندی که این روزها دارن دنیای ما رو تغییر می‌دن. می‌تونی برنامه‌نویسی اندروید رو از سطح پایه شروع کنی، یا حتی با زبان BASIC، یا اگر برای آیفون و آیپد می‌خوای بنویسی، بیسیک و سوییفت مقدماتی برای iOS شروع خوبیه.

می‌تونی اپلیکیشن بنویسی، یا با برنامه‌نویسی سخت‌افزار به استقبال اینترنت چیزها بری. زبان C# زبان سطح بالا و خیلی قدرتمندیه که کارهای زیادی می‌تونی با اون بکنی. می‌تونی زبان C++ کار کنی، زبانی که بهت امکان هر کاری رو می‌ده. و می‌تونی کار با ماژول‌های سخت‌افزاری مثل میکروکنترلر آردوینو رو یاد بگیری و برای خودت شروع به ساختن وسایل جالب کنی.

انواع کارهایی که می‌شه با دانش برنامه‌نویسی کرد هیجان‌انگیزه. هرکدوم از ما می‌تونیم به همین راحتی نقش خودمون رو در آینده شگفت‌انگیزی که در راهه بازی کنیم.

هوش مصنوعی گوگل صدای انسان را تقلید می‌کند

تیم فناوری جدید هوش مصنوعی شرکت گوگل موفق به طراحی و ساخت یک سامانه شده که می‌تواند از صحبت کردن انسانها تقلید کند.

به گزارش ایسنا به نقل از انگجت، تیم فناوری موسوم به "هوش مصنوعی ذهن عمیق گوگل" (Google DeepMind's AI) موفق به طراحی و ساخت یک سامانه هوش مصنوعی شده که می تواند از صحبت کردن انسانها تقلید کند.

این ربات که "شبکه موج"(WaveNet) نام دارد با دقتی بی‌سابقه می‌تواند صداها و مکالمات انسانی را درک کرده و از آنها تقلید کند.

فناوری ذهن عمیق گوگل از طریق نمونه‌برداری از صدای واقعی انسان و مدل‌سازی امواج صوتی موفق به تقلید صدای انسان شده است.

در این فناوری جدید،  هوش مصنوعی گوگل توانسته صدای افراد مختلف را با دقت و با توجه به ویژگی‌های خاص موجود در صدای آنها بازسازی و تقلید کند و به پخش ماشینی صداهای مختلف پایان دهد.

البته در حال حاضر این صداها هنوز هم با صدای واقعی انسان تفاوت‌های بسیاری دارند.

در فناوری‌های فعلی یک صدای ضبط شده و مصنوعی، متن‌های موجود را به صدا تبدیل کرده و پاسخگوی سوالات است اما تفاوت این فناوری جدید با فناوری‌های پیشین این است که قابلیت تقلید صداهای طبیعی انسان‌ها با لهجه‌های مختلف را دارد.

در حال حاضر  WaveNet  تنها قادر به درک ویژگی‌های صوت بوده و نمی تواند محتوای صحبت‌ها را درک کند اما اگر همه چیز طبق برنامه ریزی پیش برود، در آینده و با ارتقای این فناوری می‌توان به این مهم نیز دست یافت.

داستان قدرت کلمات

قدرت کلمات

مادر بزرگم تعریف می‌کند، وقتی جوان بودم تقریبا چهل سال پیش لباسی تازه و خوشرنگ پوشیده بودم که برای آن زمان لباس مناسبی بود. پیر زنی آمد پیش من و گفت عزیزم در این لباس خیلی خوشگل و زیبا شده ای و از چهره‌ی تو نور می‌بارد. سخنان آن پیر زن خیلی به دلم نشست و هنوز پس از چهل سال آن را به یاد می‌آورم و هر وقت به یاد آن روز می‌افتم همان احساس شعف به من دست می‌دهد

این قدرت کلام است که پس از چهل سال هنوز شورانگیز است
شاید شما نیز تجربه‌های مشابهی داشته باشید که تحسین شده‌اید یا به ناحق سرزنش شده باشید و تاثیر آنها پس از گذشت سال‌ها هنوز در دل شما مانده باشد
پس چرا از این قدرت کلام برای خلق احساسات دوست داشتنی و مهرانگیز استفاده نکنیم؟

ان ال پی همان طور که از نامش پیداست از همان ابتدا به نقش کلمات و واژه ها در زندگی و رشد روانی انسان ها اهمیت ویژه ای داده است.



انشای بی معنا

برایان کولین در خاطرات خود می نویسد: وقتی سال های آخر دبیرستان بودم معلم نگارش از ما خواست انشایی بنویسیم، من با تمام شور و شوق و علاقه ای که به نوشتن داشتم تلاش کردم بهترین انشای خودم را بنویسم. معلم پس از نمره دادن به انشاء در پایان انشای من با خودکار قرمز علامت سوال بزرگی کشیده بود و نوشته بود.

 با این استعداد نویسندگی فوق العاده این انشای بی معنا چیه که نوشتی؟
از این نوشته ی معلم بسیار ناراحت شدم و با خودم عهد کردم که دست از نوشتن برندارم و به او ثابت کنم که چه نویسنده ی لایقی هستم. سال ها از آن روز گذشت ولی همیشه خاطره ی آن انشا در ذهنم باقی مانده بود. اکنون که با ان ال پی آشنا شده ام متوجه میشوم که او چگونه مرا به صورت ناخودآگاه برای ادامه دادن به نویسندگی تشویق کرده بود. با درک این نکته از سرزنش او که من استعدا نویسندگی فوق العاده ای دارم مرا در لایه ی شخصیت تقویت کرده بود و از طرف دیگر با سرزنش انشای بی معنای من در سطح رفتار اهمیت معنا را در نوشته ها تذکر داده بود

این داستان به نظریه سطوح منطق در ان ال پی اشاره می کند که رابرت دیلتز مطرح کرده است