تهران آسیب پذیر: 4 خطری که پایتخت را تهدید می‌ کند

4 خطری که پایتخت را تهدید می‌ کند

عضو شورای اسلامی شهر تهران اعلام کرد که حادثه پلاسکو عجز و ناتوانی ستاد بحران را نشان داد.

به گزارش ایلنا، محسن سرخو عضو شورای‌شهر تهران در این دیدار که در جمع اعضای هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی برگزار شد، گفت: حدود ۲ سال پیش با اتفاقی که برای گود ایران‌زمین که متعلق به بابک زنجانی بود افتاد، کار مشترکی میان شورای‌شهر تهران و سازمان نظام مهندسی شکل گرفت و موجب شد بررسی و مطالعات دقیق‌تری برای گودبرداری‌ها صورت بگیرد که همچنان نیز ادامه دارد.

وی ادامه داد: این نشان می‌دهد اگر این همکاری‌ها در سایر زمینه‌ها هم که مردم شهر تهران در آن معضلات و مشکلات دارند ادامه پیدا کند، با توجه به ظرفیت‌های بسیار خوبی که سازمان نظام مهندسی دارد، بستر همکاری خیلی خوبی میان شهرداری و نظام مهندسی شکل می‌گیرد.

سرخو افزود: شهرداری ممکن است از بسیاری از این زمینه‌های همکاری امتناع کند اما این وظیفه ما در شورای‌ شهر تهران است که همانند اتفاقی که در بحث گودبرداری‌ها افتاد شهرداری را مکلف به این همکاری کنیم.

رییس فراکسیون کارگری شورای‌شهر تهران با اشاره به حادثه ساختمان پلاسکو گفت: با گستردگی و وسعتی که شهر تهران دارد و البته مخاطراتی که آن را تهدید می‌کند متاسفانه باید بگوییم اگر در تهران حادثه‌ای رخ دهد نباید انتظار زیادی از ستاد بحران داشته باشیم. آنچه در حادثه پلاسکو رخ داد عجز و ناتوانی ستاد بحران را نشان داد.

وی متذکر شد: شورا ۴ مصوبه برای تجهیز آتش‌نشانی داشت و به‌طور خاص از شهرداری خواست تا یگان‌هوایی داشته باشد اما اجرایی نشد. پلاسکو تنها یک ساختمان بود. تصور کنید اگر یک محله آتش بگیرد، چه باید کرد؟ تمام حد توان شهر تهران با این همه امکانات آنچه بود که دیدیم. متاسفانه هنگامی که جرثقیل آتش‌نشانی خراب می‌شود دیگر جرثقیل دومی وجود ندارد که جایگزین شود و باید از سازمان‌ها و دستگاه‌های دیگر جرثقیل بگیریم

سرخو همچنین با اشاره به برخی نظرات مبنی بر آن‌که هنگام وقوع اتفاقی برای شهر تهران از استان‌های مجاور به کمک تهران می‌آیند گفت: این موضوع بیشتر شبیه لطیفه است و از اصلا چنین چیزی ممکن نیست

رییس کمیته حمل و نقل و ترافیک شورای اسلامی شهر تهران افزود: گسل‌های خطرناک با سوابق زلزله بالای ۷ ریشتر، بافت‌های فرسوده، ساختمان‌های بلندمرتبه و تاسیساتی که با هرج و مرج بسیار در شهر تهران شکل گرفته از جمله مهمترین تهدیداتی هستند که شهر تهران با آنها مواجه است. مصرف انرژی در ساختمان پلاسکو هنگامی که فرو ریخت بسیار بیشتر از ظرفیتی بود که هنگام ساخت ساختمان برای آن تاسیساتی طراحی شده بود.

سرخو همچنین با اشاره به بافت‌های فرسوده در شهر تهران گفت: در گذشته شهرداری سالانه ۱ درصد از بافت‌های فرسوده را نوسازی می‌کرد که با این شرایط ۱۰۰ سال طول می‌کشید تا این بافت‌ها تغییر کنند که آن موقع دیگر تمام شهر تهران فرسوده است، لذا در برنامه ۵ ساله دوم شهرداری تهران پیشنهاد کردیم شهرداری معابر را باز کند و فضای سبز و ساختمان‌های عمومی را احداث کند و مردم نیز با امتیازهایی که دولت برای آنها مصوب کرده خودشان با تجمیع ساختمان‌ها آنها را نوسازی می‌کنند.

منبع: ایلنا

تحلیل اقتصادی از بیکاری و سرمایه گذاری در کشور

بیکاری دهه شصتی ها

مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری درآمد خانوارها در‌ سال ٩٣ معادل دهه ٨٠ است وزیر کار: سیاست‌های صدقه‌ای راه مبارزه با فقر نبود درآمد سرشار نفت در دولت گذشته صرف اشتغال دهه شصتی ها نشد

«دخل و خرج جور در‌نمی‌آید»، «زندگی خرج دارد»، «عائله‌مندم» اینها جملاتی است که این روزها بیشتر از هر زمانی شنیده می‌شوند.

---

به گزارش عصر ایران، روزنامه شهروند نوشت: جملاتی که حالا مسعود نیلی مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری نیز بر آن صحه گذاشته و اعلام می‌کند؛ رفاه خانوارها از‌سال ۸۷ روند نزولی داشته است.

او که پیشتر اعلام کرده بود؛ هر فرد شاغل درکشور ما ٦/٣نفر را سرپرستی می‌کند درحالی ‌که درکشورهای مختلف افرادی که شاغل هستند، به‌طور میانگین سرپرستی ٢/٢ افراد را برعهده دارند، حالا از واقعیت تلخ دیگری پرده برمی‌دارد؛ «درآمد خانوارها در ‌سال ۹۳ تقریبا معادل درآمد اوایل دهه۸۰ است، این آمار نشان می‌دهد بنیه اقتصادی خانوارها ضعیف شده به‌گونه‌ای که حتی توان پس‌انداز برای سال‌های آینده وجود ندارد».اما بی‌توجهی به سطح درآمد طی سال‌های گذشته موجب شده که ٦٨‌درصد فقرا را شاغلان، ٢٤‌درصد را صاحبان درآمد بدون کار و ٤‌درصد را بیکاران تشکیل می  دهند.

معضل کار برای دهه شصتی‌ها

کاهش سطح رفاه مردم درشرایطی صورت گرفته که حجم انبوهی از جوانان جویای کار دهه٦٠ از اواخر دهه٨٠ روانه بازار شد و درعین حال اقتصاد کشور نتوانست به این حجم از تقاضای متقاضیان پاسخ دهد. آمارهای ارایه‌شده ازسوی مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری نشان می‌دهد که یک‌میلیون و۴۲۲‌هزار نفر در یک‌سال منتهی به تابستان ۹۳، ۸۷۲‌هزار نفر منتهی به بهار ۹۴، یک‌میلیون و۳۸۲‌هزار نفر در ۱۲ماه منتهی به تابستان ۹۴، ۸۶۱‌هزار نفر در یکسال منتهی به پاییز ۹۴، ۵۱۵‌هزار نفر در ۱۲ماه منتهی به زمستان‌سال ۹۴، یک‌میلیون و۲۴۵‌هزار نفر در یک‌سال منتهی به بهار ‌سال‌جاری و یک‌میلیون و۲۳۰‌هزار نفر در یک‌سال منتهی به تابستان ‌سال‌جاری وارد بازار کار شدند. این درحالی است که طی یک‌دهه گذشته سالانه تقریبا ۸۰‌هزار جویای شغل وارد بازار کار می‌شدند.

نیلی دراین‌باره با اشاره به این‌که جمعیت شاغل کشور در ‌سال ۸۴ حدود ۲۰‌میلیون و۶۰۰‌هزار نفر بود، توضیح داد: این میزان در ‌سال ۹۱ نیز ثابت ماند، به‌طوری که باید گفت؛ خالص ایجاد اشتغال در این ۷‌سال تقریبا صفر بود؛ همزمان با نیروی انباشت و متقاضی شغل شاهد ورود متقاضیان جدید الورود به بازار کار بودیم و این موضوع منجر شد تا پدیده بیکاری بحرانی شود.

زنگ خطر بیکاری

حالا در شرایطی که زنگ خطر بیکاری در کشور به صدا درآمده، برخی از کارشناسان اقتصادی نسبت به تبعات افزایش فقر در جامعه هشدار می‌دهند. میثم‌هاشم خانی دراین‌باره به «شهروند» می‌گوید: عقیم شدن اقتصاد ملی ما برای زایش اشتغال که ١٠‌سال استمرار داشته، در ترکیب با رشد اقتصادی نامناسب، هجوم قریب‌الوقوع حدود ٥‌میلیون فارغ‌التحصیل دانشگاهی به بازار کار و نیز مضیقه بودجه‌ای دولت به ‌واسطه نفت ٥٠دلاری، به معنای چشم‌انداز تیره و تار بازار کار درکشور است. او ادامه می‌دهد: این وضع فشار سنگینی را بر خانوار‌های فقیری تحمیل خواهد کرد که تقریبا تمام درآمد خود را از عرضه نیروی کار و دریافت دستمزد (و نه از سرمایه‌گذاری) کسب می‌کنند. درچنین اوضاعی بخش بزرگی از فقیرترین خانوارهای کشور، حتی درصورت یافتن شغل هم، قدرت چانه‌زنی بسیار اندکی در تعیین دستمزد دارند. او معتقد است که دولت با تولید اشتغال انبوه در صنایع هدایت‌بر و کم‌هزینه می‌تواند بحران فعلی را پاسخ دهد.

سیاست‌های صدقه‌ای راه مبارزه  با فقر نبود

«سیاست‌های صدقه‌ای راه مبارزه با فقر نبود و اکنون با انباشتی از بیکاران روبه‌رو شده‌ایم.» این موضوعی است که روز گذشته علی ربیعی در همایش رشد فراگیر، تاویلی از اقتصاد مقاومتی مطرح کرد و افزود: به راهبردی رشد نیاز داریم؛ زیرا پاشیدن پول دردی درمان نمی‌کند و فقط موجب فساد می‌شود. ربیعی گفت: زمانی تصور می‌شد خصوصی سازی راهکار اقتصاد ایران است اما همه اینها به توسعه منجر نشد. به گفته او جامعه متکی به صنعت نفت به توزیع نابرابر دامن می‌زند و اشتغال در آن پایین است؛ امروز دیگر کارهای بزرگی مانند جاده سازی یا ساختمان سازی اشتغال ایجاد نمی‌کند. وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی رشد فراگیر اقتصادی را مهم‌ترین راهبرد دولت یازدهم دانست و گفت: رشدی که همه قشرهای جامعه به‌ویژه محرومان را دربرمی گیرد،  باید به کاهش فقر منجر شود و فاصله طبقاتی تنزل یابد. ربیعی تخصیص ١٠‌هزار ‌میلیارد ریال برای ایجاد اشتغالزایی در‌ سال آتی را در صورت اولویت‌بندی استان‌ها، آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی براساس نیازهای منطقه، موثر دانست. او گفت: دولت یازدهم وارث دورانی است که نیروی انسانی و جمعیت دانش‌آموخته پشت درهای بازار کار جمع شده بود.

هزینه سنگینی برای رشد منفی اقتصاد پرداخت کردیم

مسعود نیلی که درهمایش رشد فراگیر و تأویلی از اقتصاد مقاومتی سخن می‌گفت؛ به روند شاخص تولید ناخالص داخلی سرانه کشور از اوایل دهه ۸۰ اشاره کرد و گفت: این شاخص در سال‌های اولیه نیمه دوم دهه ۸۰ حدود ۵.۳‌درصد بود که بعد از آن با دو دوره رشد منفی مواجه شد، به‌طوری که در سال‌های ۹۱ و ۹۲ همزمان با تحریم‌های جدید این رشد به شدت کاهش یافت، اما بعد از آن شاهد افزایش ملایم شاخص تولید ناخالص داخلی سرانه بودیم.مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری همچنین افزود: اگر روند رشد این شاخص از نیمه دهه۸۰ ادامه داشت، نرخ شاخص تولید ناخالص داخلی سرانه درحال حاضر ۱.۵ برابر بیش از نرخ فعلی بود، اما متاسفانه طی ۱۰‌سال گذشته هزینه سنگینی بابت رشد منفی اقتصادی پرداخت کردیم و درحال حاضر آثار این شرایط در وضع اقتصادی خانوارها مشاهده می‌شود.

افزایش آسیب‌های اجتماعی با بیکاری

نیلی آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی را دو عارضه بیکاری عنوان کرد و افزود: به دلیل این‌که بخشی از جمعیت متولدین اواخر دهه۵۰ و اوایل دهه۶۰ از سن اشتغال عبور کردند و موفق به عبور به بازار کار نشدند، این موضوع سن ازدواج را با تأخیر مواجه کرد و آسیب‌های اجتماعی را در بین جمعیت جوان افزایش داد. از طرفی دربخش عارضه اقتصادی حجم زیادی از متقاضیان جویای کار به دلیل این‌که خالص اشتغال افزایش پیدا نکرد، به سال‌های آینده موکول شد. نیلی با اشاره به این‌که کشور در سال‌های آینده با پدیده مقیاس بزرگ ورود به بازار کار مواجه خواهد شد، افزود: اگر رشد پایین در اقتصاد ادامه داشته باشد، برای کشور مشکل‌ساز خواهد بود؛ برای خروج از بحران باید با استفاده از سرمایه‌های خارجی وارد عمل شد.

رقم  ۱۸‌  درصدی بیکاران به ۶۰  ‌درصد افزایش یافت

اما مرکز آمار درحالی در جدیدترین گزارش خود از افزایش نرخ بیکاری به ١٢,٦‌درصد خبر داده که نیلی عملکرد دولت در ایجاد شغل را مناسب دانسته و می‌گوید که در ‌سال ۹۵ از یک‌میلیون و۲۴۰‌هزار نفری که وارد بازار کار شده‌اند، ۷۴۳‌هزار نفر شغل پیدا کرده‌اند که رکورد قابل توجهی است.

او البته از آمار تلخ دیگری پرده برداشته و می‌افزاید: دراین مدت ۵۵۰‌هزار نفر هم بیکار شده‌اند که این هم رقم بزرگی است. درواقع ۸۲‌درصد افرادی که در ‌سال ۹۳ شغل پیدا کرده‌اند، به ۴۰‌درصد در ‌سال ۹۵ رسیده و رقم ۱۸‌درصدی بیکاران در ‌سال ۹۳ به ۶۰‌درصد در ‌سال ۹۵ افزایش یافته است. به گفته مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری همچنین در تابستان ۹۵ تعداد کسانی که شغل پیدا کرده‌اند، به ۴۹‌درصد و تعداد بیکارشدگان به ۵۱‌درصد رسیده که نشان می‌دهد افرادی که بیکار شده و افرادی که شغل پیدا کرده‌اند نصف نصف شده‌اند و این آمارها هشدار می‌دهد که ما با افزایش تدریجی بیکاری درکشور مواجه خواهیم شد و باید مراقب باشیم مسائل بزرگتری ایجاد نکند.

٢ کلید کنترل بحران اشتغال متولدین دهه 60

هرچند که مشاور اقتصادی رئیس‌جمهوری راهکار برون‌رفت از وضعیت فعلی را افزایش حجم سرمایه‌گذاری خارجی عنوان می‌کنند اما برخی از اقتصاددان‌ها بر ایجاد اشتغال انبوه تأکید می‌کنند.

میثم‌ هاشم‌خانی دراین‌باره به «شهروند» می‌گوید: برای مواجه‌نشدن به بحران ملی اشتغال درچند‌ سال آینده، ٢ راه پیش‌رو داریم. اول، با توجه به محدودیت منابع داخلی پس‌انداز و سرمایه‌گذاری، به هموارسازی مسیر سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه‌های دارای اشتغالزایی مناسب بپردازیم. دوم، سرمایه‌گذاری‌های داخلی را ازحوزه‌های «سرمایه‌بر مانند خودروسازی، فولادسازی، پتروشیمی و امثالهم، به سمت فعالیت‌های اقتصادی «کم سرمایه» هدایت کنیم، یعنی حوزه‌هایی که برای تولید هر شغل در آنها، سرمایه‌گذاری کمی مورد نیاز است. مانند گردشگری، صنایع‌دستی و نیز کسب‌وکارهای مبتنی بر فناوری اطلاعات و اینترنت.

میثم ‌هاشم‌خانی افزود: نکته کلیدی آن است که کسب‌وکارهای سرمایه بر مانند خودروسازی و فولادسازی، عمدتا اشتغالزایی اندک دارند و به توزیع مستمر رانت‌های دولتی هم وابسته هستند. در نقطه مقابل در فعالیت‌های اقتصادی «کم سرمایه» و «کار بر» مانند گردشگری و نیز کسب وکارهای اینترنت محور، هیچ نیازی به اختصاص بودجه مستقیم از طرف دولت وجود ندارد. برای مثال در حوزه گردشگری، می‌توان صدها‌هزار شغل در کشور ایجاد کرد، بدون آن‌که نیاز به ریالی هزینه‌کرد از طرف دولت وجود داشته باشد و یا هیچ فشاری بر منابع پس‌انداز کشور وارد شود.

ارتش چین: جنگ با آمریکا واقعی‌تر از هر زمانی دیگری است

 ارتش آزادیبخش خلق چین با روی کار آمدن دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، جنگ میان دو کشور را واقعی تر از هر زمان دیگری دانسته است.

به گزارش ایرنا، ارتش چین به تازگی با بررسی اوضاع منطقه بخصوص آبهای دریای جنوبی، اعلام کرده که شرایط و مسایل امنیتی دریایی در این منطقه بسیار پیچیده شده و با نظرداشت اوضاع بغرنج امنیتی منطقه آسیا و اقیانوس آرام و موضعگیری های ترامپ علیه چین، احتمال به واقعیت پیوستن جنگ را بیش از هر زمان دیگری می داند.

گزارش رسانه های گروهی چین از جمله تارنمای نظامی «آرمی دیلی» چین حاکی است: با توجه به سیاست های خصمانه ای که ترامپ به آنها اشاره کرده، پکن خود را برای رویارویی نظامی با آمریکا آماده کرده است.

ارگان نظامی چین می نویسد: سیاست استقرار سامانه موشکی تاد آمریکا در کره جنوبی، حضور نظامی گسترده تر این کشور در دریاهای شرقی و جنوبی چین و همچنین راهبرد برقراری توازن جدید در آسیا سیاست هایی است که می تواند آتش درگیری میان دو کشور را روشن کند.

این گزارش می افزاید که جنگ در دوران رئیس جمهوری جدید آمریکا و حتی آغاز جنگ زودتر از زمان ممکن دیگر یک شعار نیست، این یک روندی است که در حال عملی شدن است.

روزنامه مردم ارگان حزب حاکم چین هم نوشته است: ما دیگر کاری به تهدیدها و تحریکات نظامی دیگران نداریم و با آخرین قوا رزمایش هایی را در منطقه برگزار می کنیم.

ارتش چین به وضوح در تازه ترین مقاله اش در روزنامه خود، از اظهار نظر رکس تیلرسون نامزد مقام وزارت خارجه آمریکا در سنای این کشور که گفته بود مانع دسترسی چین به جزایر مصنوعی در دریای جنوبی می شود، واکنش نشان داده و حتی به رویارویی نظامی دو کشور اشاره کرده است.

روزنامه ساوت چاینا از هنگ کنگ می نویسد که اعلام چنین سیاست هایی از سوی ترامپ و رهیافت افراطی وی و اطرافیشان آنقدر خطرناک می باشد که ارتش چین خود را برای جنگ با آمریکا آماده کرده است.

اظهار نظر سال نو «شی جین پینگ» رئیس جمهوری و فرمانده کل قوای چین مبنی بر اینکه ارتش باید قویتر و محکم تر شده و توان رزمی خود را باز هم ارتقا دهد نشان از آمادگی های فزاینده این کشور دارد.

پیش بینی می شود که در کنار جایگزین شدن «جین لونگ» دریادار چینی به عنوان فرمانده نیروی دریایی به جای دریادار بازنشسته «ووشنگ لی» باز هم جابجایی های دیگری در ساختار ارتش چین در آینده رخ دهد

از "پلاسکو" بیاموزیم

آنچه از "پلاسکو" آموختم

آموختم که درباره ایمنی و مدیریت بحران، حتی در حد زندگی شخصی و حرفه ای چیز زیادی نمی دانم. دانستم که نمی دانم اگر در طبقات پایین خانه یا محل کارم آتش سوزی رخ دهد، چگونه باید جان خود و اطرافیانم را نجات دهم. دانستم که درباره کمک های اولیه چیز زیادی نمی دانم و متوجه شدم که در یادگیری مهارت های ایمنی و امدادی، کوتاهی کرده ام و باید زمانی را برای یادگیری شان اختصاص دهم.

عصر ایران ؛ جعفر محمدی - فاجعه پلاسکو، اول شوکه ام کرد، سپس بارها و بارها گریستم و آنگاه کوشیدم از آنچه بر سرمان آمده است، بیاموزم.

آموختم که درباره ایمنی و مدیریت بحران، حتی در حد زندگی شخصی و حرفه ای چیز زیادی نمی دانم. دانستم که نمی دانم اگر در طبقات پایین خانه یا محل کارم آتش سوزی رخ دهد، چگونه باید جان خود و اطرافیانم را نجات دهم. دانستم که درباره کمک های اولیه چیز زیادی نمی دانم و متوجه شدم که در یادگیری مهارت های ایمنی و امدادی، کوتاهی کرده ام و باید زمانی را برای یادگیری شان اختصاص دهم.

آموختم که باید در اولین وقت، وسایل اطفای حریق را هم برای خانه و هم برای محل کار و خودرو خریداری کنم و در جایی که در دسترس یاشد قرار دهم. به یاد آوردم که بزرگترین آتش سوزی ها، می تواند با شعله های کوچکی آغاز شود که می توان در همان ابتدای کار مهارشان کرد. یک کپسول آتش نشانی، هر چقدر هم قیمت داشته باشد، در برابر هزینه های جانی و مالی احتمالی، بسیار ارزان است.

آموختم که باید محیط کار و زندگی را با نظر کارشناسان بررسی ایمنی کنم: سیم کشی، سیستم حرارتی، موتورخانه و ... .

آموختم که ممکن است کنجکاوی من برای دیدن یک حادثه می تواند به بهای جان انسان های زیادی تمام شود. آموختم که ثانیه ها در بحران ها، حکم ساعت ها در مواقع عادی را دارند. اگر من برای دیدن صحنه یک تصادف، مکث کوچکی بکنم و راننده پشت سری هم چنین کند و بقیه هم همین طور، قطعاً آمبولانس در ترافیکی گرفتار خواهد شد که ما ساخته ایم. آموختم که اگر چنین کنم و ثانیه ها و دقایق حیاتی امداد را فدای خودخواهی خود کنم، در مرگ دیگران سهیم خواهم بود. راستی هر کدام از ما ، چقدر قاتلیم؟ با دیگران کاری ندارم، خودم چقدر؟!

آموختم که در مواقع بحرانی، باید از مدیران میدان بحران حرف شنوی داشته باشم چون اگر در میانه بحران هر کسی بخواهد ساز خود را بزند، بخش عمده ای از انرژی نیروهای امدادی به جای کمک به نیازمندان، صرف مهار دیگران خواهد شد. ای کاش وقتی فرمانده میدان در پلاسکو به حاضران گفت که ساختمان را ترک کنید و کسی وارد نشود، همه به حرفش گوش می دادند!

آموختم که من نیز در یکان یکان اتفاقات خوب و بد شهرم، سهیم هستم. اگر افرادی که برای عضویت در شورای شهر بدانها رأی می دهم، غیرمتخصص باشند، یعنی به فقدان تصمیم گیری و نظارت کارشناسانه رأی داده ام و معلوم است که در عصر مدیریت علمی، این یعنی زمینه سازی برای فاجعه و سهامداری هر کدام از ما در بورس فاجعه.

آموختم ... .

ترامپ ترسناک‌تر از داعش؟

ترامپ تا امروز فقط صحبت کرده است و هنوز تصمیمی نگرفته است اما همین حرف‌ها هم جهان را به لرزه انداخته است. روسای کشورهای جهان نگران تصمیمات ترامپ هستند

عصر ایران؛ مصطفی داننده- عصر ترامپ آغاز شده است. او از امروز به طور رسمی کار خود را به عنوان رییس جمهور آمریکا آغاز کرده است. تقریبا می‌توان گفت بسیاری از کشورهای جهان از آمدن ترامپ وحشت دارند.

سوالی که در این میان مطرح می‌شود این مسئله است که چرا سران کشورهای جهان از ترامپ می‌ترسند؟ حتی برای برخی آنها از رییس جمهور مو بور آمریکا بیشتر از تروریست‌های وحشی داعش می‌ترسند.

ترامپ تا امروز فقط صحبت کرده است و هنوز تصمیمی نگرفته است اما همین حرف‌ها هم جهان را به لرزه انداخته است. روسای کشورهای جهان نگران تصمیمات ترامپ هستند. تصمیمات ترامپ می‌تواند بر تمام کشورهای جهان تاثیر بگذارد.

تظاهرات در کشورهای اروپایی نمونه بارز این معناست. اروپایی‌ها همیشه همراه دولت آمریکا بود‌‌ه‌اند. برای آنها فرقی نمی‌کرد رییس جمهور آمریکا دموکرات باشد یا جمهوری‌خواه. امروز آنها اما مهم‌ترین دلواپس ترامپ هستند.

تصمیمات ترامپ به ویژه نزدیکی او با روسیه حسابی اروپایی‌ها را ترسانده است. آنها نگران اوضاع اقتصادی خود و جهان هستند. این نگرانی بابت این است که رییس جمهور آمریکا تنها رییس جمهور ایالات متحده نیست و تصمیمات او بر تمام جهان تاثیر می‌گذارد.

تصمیم بوش برای حمله به عراق و افغانستان نمونه بارز این مسئله است. شاید اگر بوش آن جنگ‌ها را رقم نمی‌زد اوضاع خاورمیانه و جهان به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.

اگر کمی به قبل تر هم برگردیم مشاهده خواهیم کرد دشمنی آمریکا با شوروی باعث شده بود جهان به دو قسمت تقسیم شود. جهان طرفدار آمریکا و دنیای طرفدار شوروی.

معمولا روسای جمهور آمریکا دوست دارند سران کشورهای جهان هم مثل آنها فکر کنند. در این سال‌ها تقریبا روال هم اینگونه بوده است. به جز ایران، کره شمالی، روسیه و گاهی چین بقیه کشورهای جهان آنگونه‌ای رفتار کرده‌اند که آمریکا و رییس جمهور آن خواسته بود.

همین همراهی باعث نگرانی امروز شده است. شاید به خاطر همین مسئله است که  روزنامه "ایندیپندنت" رسانه معروف انگلیسی تیتر می‌زند« خدا به دادمان برسد»

آغاز عصر ترامپ را شاید بتوان آغاز عصر جدایی اروپا از آمریکا دانست. آمریکای اوباما با همراهی اروپا، برجام را امضا کرد و امروز آمریکای ترامپ مخالف برجام است اما اروپا همچنان معتقد است برجام با همین شرایط حفظ شود.

اروپا می‌تواند به عصر استقلال خود از آمریکا نزدیک شود. تصمیمات خارج از عرف ترامپ در چهار سال آینده می‌تواند به سرعت بخشیدن این جدایی کمک کند.

هاموند وزیر دارایی بریتانیا در مورد ترامپ می‌گوید:«ریاست جمهوری ترامپ در آمریکا احتمالا تردیدهای جدیدی را برای اروپا ایجاد خواهد کرد که حتی از نااطمینانی های ناشی از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا بیشتر خواهد بود. پس از انتقاد مستمر ترامپ از تجارت آزاد و سیاست مهاجرت و دفاع اروپا، وی احتمالا نااطمینانی بزرگتری را برای اتحادیه اروپا ایجاد خواهد کرد که این نااطمینانی از رای برگزیت نیز بزرگتر خواهد بود.»

«فرانسوا اولاند» رئیس جمهوری فرانسه نیز با انتقاد شدید از سیاست های دونالد ترامپ رئیس جمهوری جدید آمریکا گفت: بستن مرزها و وضع مالیات برای ورود برخی کالاها به آمریکا، اشتغال را به خطر می اندازد.

بعد از این نگرانی‌ها، رابطه نزدیک آمریکا و روسیه بر نگرانی‌های اروپا افزوده است. روسیه بعد از بحران اوکراین با اروپا دچار مشکل شد. آمریکا در میان این دعوا طرف اروپا را گرفت و حتی روسیه را تحریم کرد. حالا اما ترامپ دوست پوتین است. مواضع آمریکا نسبت به روسیه تغییر کرده است. ترامپ در لفافه گفته است که استقلال کریمه را به رسمیت خواهد شناخت. این نزدیکی آمریکا به روسیه را می‌شود دلیل دیگری بر تلاش اروپا برای استقلال از آمریکا دانست.

همه جهان نگران تصمیمات ترامپ هستند. این نگرانی را می‌شود در اظهار نظرهای آنها مشاهده کرد. آغاز عصر ترامپ آغاز عصر تنهایی آمریکاست. شاید آمریکا به انزوای جهانی نزدیک می‌شود. شاید امریکای ترامپ دیگر کشوری با دوست‌های فراوان نباشد.