چند روش غیرمنتظره برای تقویت سلامت روده

3 روش غیرمنتظره برای تقویت سلامت روده

تنفس آرام و عمیق از طریق شکم به فعال کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک کمک می کند. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، شما از نظر فنی به مرحله استراحت و گوارش وارد می شوید که به بدن در پردازش بهتر غذاها کمک می کند ...

حفظ سلامت روده یکی از رازهای احساس خوب در طول روز است. پژوهش های علمی همچنان در حال کشف روش های مختلفی هستند که بدن انسان تحت تاثیر میکروبیوم قرار می گیرد، اما مطالعات جدید اهمیت چند عادت ساده که می توانند ما را در مسیر درست برای بهبود و حفظ سلامت خود قرار دهند، نمایان کرده اند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ول اند گود"، سلامت روده و گوارش همواره موضوع مهمی محسوب می شود. سلامت روده نقشی چشمگیر در سلامت کلی انسان ایفا می کند. پژوهش ها نشان داده اند که سلامت روده می تواند بر هر چیزی، از سطوح اضطراب تا انجام ورزش و حتی افسردگی پس از زایمان موثر باشد. خبر خوب این است که با مد نظر قرار دادن برخی اقدامات ساده می توانید به بهبود سلامت خود کمک کنید.

تنفس عمیق را تمرین کنید

تنفس عمیق، به عنوان شکلی از مدیریت استرس، به طور ویژه پیش از وعده های غذایی برای کمک به گوارش اهمیت دارد. تنفس آرام و عمیق از طریق شکم به فعال کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک کمک می کند. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، شما از نظر فنی به مرحله استراحت و گوارش وارد می شوید که به بدن در پردازش بهتر غذاها کمک می کند، در شرایطی که مواد مغذی بیشتری جذب می شوند و با گاز و نفخ ناشی از سریع غذا خوردن نیز کمتر مواجه می شوید. مدیریت استرس مولفه ای مهم برای سلامت روده است.

به طور منظم غذاهای تخمیر شده مصرف کنید

غذاهای تخمیر شده حاوی باکتری های خوب هستند و گوارش سالم را بهبود می بخشند. باکتری های موجود در غذاهایی مانند کیمچی، تمپه، و کلم ترش یک لایه محافظ درون روده ایجاد می کنند، در شرایطی که سیستم ایمنی ما را نیز تقویت می کنند. در هر وعده غذایی خود می توانید دو یا سه قاشق غذاخوری از غذاهای تخمیر شده مصرف کنید. این کار را می توانید پیش، حین یا پس از خوردن وعده غذایی انجام دهید. پروبیوتیک ها به همراه باقی غذاهای دیگر گوارش می شوند، از این رو این که چه زمانی آنها را مصرف کنید چندان اهمیتی ندارد.

از فیبر گیاهی بیشتری استفاده کنید

مصرف فیبر گیاهی فراوان برای تغذیه باکتری های خوب در روده اهمیت دارد. از این طریق دستگاه گوارش به درستی فعالیت خود را ادامه می دهد، غذاها را پردازش کرده و مواد زائد را دفع می کند. از جمله گزینه هایی که برای تامین فیبر گیاهی می توانید مد نظر قرار دهید می توان به موز، سبزیجات برگدار تیره، کنگر فرنگی و میوه ها اشاره کرد.

دریافت 35 گرم فیبر در روز را هدف قرار دهید. برای این که ایده ای برای شروع داشته باشید می توانید نمونه های زیر را مد نظر قرار دهید:

یک فنجان کینوآ پخته: 4 گرم

یک فنجان کیل: 5 گرم

یک فنجان عدس یا لوبیا سیاه پخته: 15 گرم

یک کنگر فرنگی پخته: 10 گرم

یک فنجان جوانه های بروکسل: 8 گرم

نصف یک آووکادو: 6 تا 7 گرم

معاون وزیر کشاورزی: مردم نان سبوس‌دار نخرند

معاون وزیر جهاد کشاورزی اعلام کرد که آرد باید مستقیما در تولید نان مورد استفاده قرار گیرد و هرگونه افزودنی مانند سبوس، غیرقانونی و غیربهداشتی بوده و مردم نباید بخرند، چراکه گاهی اوقات از سبوس دامی در پخت نان استفاده می‌شود.

به گزارش ایسنا؛ بسیاری از نانوایی‌ها به ویژه سنگک و بربری، سبوس را به عنوان یکی از ویژگی‌های افزودنی به نان تبلیغ کرده و آن را گران‌تر به مردم می‌فروشند، در حالی که یزدان سیف - مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران - در این باره گفت: سبوس حتی اگر سبوس خوراکی و مورد استفاده برای مصرف انسانی باشد چندان خاصیتی به غیر از فیبر که به گوارش انسان کمک می‌کند، ندارد و این ماده خوراکی برای مناطقی است که مردم چندان میوه مصرف نمی‌کنند نه ایرانی‌ها که با میوه سیر می‌شوند.

وی افزود: در کشور اروپایی سبوس چندان مصرف ندارد و این نشان می‌دهد که این ماده غذایی چندان ارزشمند نیست. البته متاسفانه در برخی از موارد مشاهده شده که از سبوس دامی در نانوایی‌ها استفاده می‌شود که نه تنها هیچ خاصیتی ندارد، بلکه مضر است و با این کار سم وارد بدن خودمان می‌کنیم؛ چرا که همه سموم، فلزات سنگین و باقی‌مانده‌های شیمیایی روی سبوس دامی می‌نشیند و با مصرف آن به سلامت خودمان آسیب می‌زنیم.

مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران با بیان این‌که هرگونه افزودنی به غیر افزودنی‌های مجاز در پخت نان ممنوع و تخلف است، ادامه داد: مردم به هیچ وجه از نانوایی‌ها نان سبوس‌دار نخرند، چراکه باید آردی که از کارخانه می‌آید به خمیر و نان تبدیل شود و اگر نان سبوس‌دار استاندارد در کشور بخواهد تولید شود باید آن سبوس در کارخانه به آرد اضافه شود که با شست‌وشو و گرفتن مواد مضر بتوان سبوس سالم و مفید به سبد مواد غذایی مردم اضافه کرد.

سیف تصریح کرد: رواج پیدا کردن مصرف سبوس در کشور حاصل تبلیغات نادرست و زیادی است که خودمان در جامعه رواج داده‌ایم و در نتیجه آن مردم تصور می‌کنند که سبوس دوای شفابخشی است که حاضرند بابت آن پول اضافه پرداخت کنند. این در حالی است که سبوس در کشور ما به ویژه در پخت نان‌هایی که تخمیر کامل در آنها انجام نمی‌شود نه تنها فایده ندارد بلکه زیان‌آور است چرا که اگر سبوس تخمیر نشود ماده‌ای به نام فیتاز در آن تبدیل به اسید فیتیک می‌شود.

معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت: اسیدفیتیک موجود در اینگونه نان‌ها سبب می‌شود جذب ویتامین D و کلسیم در بدن مختل شده و قد کسانی که آن را مصرف می‌کنند کوتاه شود.

خواب غروب و دمِ افطار برای روزه‌داران مضر است

چرا خواب غروب و دمِ افطار برای روزه‌داران مضر است؟

توصیه حکمای طب ایرانی، خوردن غذا در هنگام وجود اشتهای صادق و نه صرف پر کردن وعده‌های غذایی معمول است که برای ایجاد این اشتها در وعده سحر، خوردن افطاری سبک در حد نان و پنیر و سبزی یا گردو و نخوردن شام با توجه به فاصله کوتاه بین افطار تا سحر، توصیه می‌شود.

خواب هنگام غروب و دم افطار از نگاه طب سنتی به خواب مرگ معروف بوده و اصلا خوب نیست.

به گزارش خبرآنلاین، دکتر خدادوست، مدیر کل دفتر طب ایرانی وزارت بهداشت به ذکر این مطلب به ایرنا گفت: بهترین عملیات هضم هنگام خواب اتفاق می افتد و بی‌خوابی سبب ایجاد خشکی می‌شود.

وی درباره خواب شبانه تاکید کرد: بین زمان خوردن غذا تا خوابیدن، باید فاصله باشد که این فاصله بسته به نوع غذای مصرفی و نوع هضم در هر فرد، متغیر است، اما به طور متوسط، در نظر گرفتن حداقل دو ساعت فاصله زمانی، توصیه می‌شود و باید برنامه غذایی در وعده افطار را بر اساس آن تنظیم کرد.

خدادوست با تاکید بر اهمیت خوردن سحری برای جلوگیری از بروز ضعف در طول روزه ‌داری، افزود: توصیه حکمای طب ایرانی، خوردن غذا در هنگام وجود اشتهای صادق و نه صرف پر کردن وعده‌های غذایی معمول است که برای ایجاد این اشتها در وعده سحر، خوردن افطاری سبک در حد نان و پنیر و سبزی یا گردو و نخوردن شام با توجه به فاصله کوتاه بین افطار تا سحر، توصیه می‌شود.

مشاور وزیر بهداشت بازکردن روزه با آب ولرم و خرما و یا آب ولرم و یک قاشق عسل را بهترین انتخاب دانست و با تاکید بر پرهیز از نوشیدن آب و مایعات سرد به عنوان اولین گزینه برای این منظور و رفع عطش، گفت: هنگام گرسنگی و ایجاد اشتهای واقعی، حرارت معده بالا می رود و آماده هضم غذا می‌شود که با توجه به ساعات طولانی روز و گرسنگی طولانی‌مدت در ماه رمضان، در هنگام افطار، معده در اوج حرارت خود قرار دارد و به عنوان اولین انتخاب برای بازکردن روزه، باید از ماده‌ای استفاده شود که هم حرارت معده را اندکی کاهش داده و به تعادل برساند و هم این که با کاهش ناگهانی آن، سبب اختلال در هضم غذای بعدی و ایجاد نفخ نشود.

خطرناک‌ترین چربی مصرفی در جهان چیست؟

بسیاری از کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط همچنان به صورت گسترده از چربی های ترانس در غذاهای خود استفاده می کنند. بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت، این شرایط به ثبت بیش از 500 هزار مرگ ناشی از بیماری قلبی‌عروقی در سال منجر می شود.

برخلاف آنچه ممکن است شنیده باشید، همه چربی ها مشابه یکدیگر نیستند و شرایطی برابر را ایجاد نمی کنند. بدن انسان به چربی های سالم، مانند چربی های چند و تک غیر اشباع که در مواد غذایی مانند ماهی، آووکادو و مغزهای خوراکی یافت می شوند، نیاز دارد تا از آنها در تولید هورمون ها، تقویت انرژی و جذب برخی مواد مغذی استفاده کند. در مقابل، مصرف چربی های ترانس که به طور عمده در غذاهای فرآوری شده وجود دارند می تواند خطر ابتلا به بیماری هایی که جان انسان را در معرض خطر قرار می دهند، افزایش دهد. بر همین اساس است که سازمان جهانی بهداشت حذف چربی های ترانس از تمام غذاها در سراسر جهان تا سال 2023 را برنامه ریزی کرده است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، دانمارک نخستین کشوری بود که در سال 2003 استفاده از چربی های ترانس را ممنوع کرد و پس از آن نیز آمریکا این کار را انجام داد. در سال 2015، سازمان غذا و داروی آمریکا با بازبینی شواهد علمی روغن های نیمه هیدروژنه (PHOs) - شایع‌ترین شکل چربی های ترانس - را از دسته «به طور کلی بی خطر» برای مصرف خارج کرد. در همین راستا، فرصتی سه ساله به تولیدکنندگان غذایی داده شد تا دستورالعمل های خود را تغییر داده و تا سال 2018 دیگر هیچ غذایی بیش از 0.5 گرم چربی ترانس در هر وعده نداشته باشد.

اما بسیاری از کشورهای کم درآمد یا با درآمد متوسط همچنان به صورت گسترده از چربی های ترانس در غذاهای خود استفاده می کنند. بنابر گزارش سازمان جهانی بهداشت، این شرایط به ثبت بیش از 500 هزار مرگ ناشی از بیماری قلبی‌عروقی در سال منجر می شود.

به گفته تام فریدن، مدیر سابق مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، چربی ترانس یک ماده شیمیایی سمی غیر ضروری است که می تواند جان انسان را بگیرد و هیچ دلیلی برای تداوم استفاده از آن در جهان وجود ندارد.

چربی ترانس چیست؟

دو نوع چربی ترانس وجود دارند که شامل چربی ترانس طبیعی و چربی ترانس مصنوعی می شوند. حیواناتی که از آنها گوشت و محصولات لبنی تهیه می شود، مانند گاو، به طور طبیعی مقدار کمی چربی ترانس در روده های خود تولید می کنند و این چربی در محصولاتی که از آنها تهیه می شود نیز وجود دارد. اما به گفته انجمن قلب آمریکا، پژوهش های کافی درباره این که آیا این نوع از چربی ترانس می تواند بر سلامت انسان تاثیرگذار باشد یا خیر انجام نشده است.  

اما داستان چربی های ترانس مصنوعی متفاوت است. این نوع چربی توسط انسان و طی فرآیندی به نام هیدروژناسیون تولید می شود که در آن مولکول های هیدروژن به چربی های مایع (مانند روغن گیاهی) افزوده می شوند تا به شکل چربی های جامد درآیند و نتیجه نهایی تولید روغن های نیمه هیدروژنه است.

روغن های نیمه هیدروژنه شایع‌ترین نوع چربی ترانس مورد استفاده در غذاهای فرآوری شده مانند کلوچه ها، کراکرها، چیپس های سیب زمینی، خامه‌ی قهوه، و غذاهای سرخ شده، مانند سیب زمینی سرخ شده و دونات ها هستند. تا پیش از سال 1990، اطلاعات ما درباره اثرات چربی های ترانس بر سلامت انسان بسیار کم بود، از این رو شرکت ها به واسطه قیمت ارزان، راحتی در استفاده و طول عمر بالا و بهتر کردن طعم غذا به صورت گسترده از آنها استفاده می کردند.

چربی ترانس چگونه بر سلامت انسان اثر می گذارد؟

غذاهای سرشار از چربی ترانس به طور معمول از قند افزوده و کالری بالایی نیز برخوردار هستند، از این رو می توانند مسیر افزایش وزن و ابتلا به دیابت نوع 2 را هموار کنند.

همچنین، آنها برای سلامت قلب نیز مضر هستند. بررسی و متاآنالیزی که در سال 2015 در نشریه British Medical Journal منتشر شد، نشان داد که مصرف چربی های ترانس مصنوعی خطر مرگ به هر دلیل را به میزان 34 درصد، خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را به میزان 28 درصد، و خطر ابتلا به بیماری قلبی را به میزان 21 درصد افزایش می دهد. پژوهشگران کانادایی در این بررسی به تجزیه و تحلیل 20 مطالعه مختلف درباره اثرات چربی ترانس بر سلامت انسان که در کشورهای مختلف جهان انجام شده بودند، اقدام کردند.

اما چرا چربی ترانس تا این اندازه مخرب است؟ چربی های ترانس سطوح کلسترول بد (LDL) را افزایش می دهند که می تواند به مسدود شدن شریان ها منجر شود. به طور همزمان، آنها موجب کاهش سطوح کلسترول خوب (HDL) می شوند که به معنای آن است کلسترول اضافه نمی تواند به کبد منتقل شود تا از بدن تخلیه شود. این شرایط می تواند مسیر شکل گیری یک لخته خون را هموار کرده و موجب حمله قلبی یا سکته مغزی شود. همچنین، چربی های ترانس به پوشش داخلی رگ های خونی آسیب وارد می کنند که توانایی آنها برای ارائه عملکرد درست را کاهش می دهد.

افزون بر این، چربی های ترانس نشان داده اند که حداقل دو نشانگر التهابی را افزایش می دهند و در حال حاضر می دانیم که التهاب یکی از محرک های اصلی بسیاری از بیماری های مزمن، از دیابت تا بیماری قلبی و سندرم متابولیک، محسوب می شود.

آیا همه انواع چربی برای انسان مضر هستند؟

هنگام خرید محصولات غذایی باید به برچسب مواد تشکیل دهنده آنها توجه داشته باشید و در صورت مشاهده روغن های نیمه هیدروژنه اگر ممکن است محصول دیگری را انتخاب کنید. این چربی ها همچنان در مقادیر اندک قابل استفاده هستند، اما این مقدار اندک نیز می تواند خطرناک باشد.

چربی های ترانس را نباید با چربی های اشباع و غیر اشباع اشتباه گرفت. دستورالعمل غذایی برای شهروندان آمریکایی همچنان تامین 25 تا 30 درصد از کالری روزانه از چربی را توصیه می کند، در شرایطی که نباید بیش از 10 درصد آن از چربی های اشباع سرچشمه بگیرد. اگر روزانه 2,000 کالری مصرف می کنید، 500 کالری می تواند از چربی های سالم از مواد غذایی مانند تخم مرغ، مغزهای خوراکی، آووکادو، و روغن زیتون تامین شود. اگر به کلسترول بالا مبتلا هستید یا سابقه خانوادگی بیماری قلبی دارید، چربی باید 5 تا 6 درصد از رژیم غذایی شما را تشکیل دهد.

ممکن است شنیده باشید که چربی های اشباع نیز برای قلب ضرر دارند، اما آنها برای افراد عادی به اندازه چربی های ترانس خطرناک نیستند. با این وجود، غذاهایی با محتوای چربی اشباع بالا به طور معمول فرآوری شده، شور یا شیرین هستند، از این رو محدود کردن مصرف آنها اهمیت دارد. بهترین کاری که می توانید انجام دهید مصرف یک نوع چربی سالم مانند آنچه از آووکادو، مغزهای خوراکی و روغن زیتون سرچشمه می گیرد برای بهره مندی از بیشترین فواید ممکن است.

دانستنی‌هایی درباره ویژگیهای دانه های گیاه کینوآ: خاویار گیاهی

دانستنی‌هایی درباره خاویار گیاهی

به طور کلی، کینوآ یک منبع غذایی فوق العاده است. در مقایسه با غلات پالایش شده، غلات کامل، مانند کینوآ، به عنوان منبع بهتری برای فیبر، پروتئین، ویتامین های B، منیزیم و آهن در نظر گرفته می شوند.

کینوآ یک از مواد غذایی است که امروزه توجهات بسیاری را در سراسر جهان به سوی خود جلب کرده است. کینوآ یک کربوهیدرات فاقد گلوتن، دانه کامل و همچنین یک پروتئین کامل (به این معنی که حاوی تمام نه اسید آمینه اساسی است) محسوب می شود. این محصول که قدمت آن به هزاران سال قبل در آمریکای جنوبی باز می گردد و اینکاها آن را به نام «غله مادر» می شناختند، امروز نیز همچنان به عنوان یک ابرماده غذایی در نظر گرفته می شود.

---

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اوریدی هلث"، روند افزایش محبوبیت کینوآ از سال 2014 آغاز شد. فاقد گلوتن بودن این محصول موجب شد تا به واسطه تقویت روند استفاده از محصولات فاقد گلوتن در آن زمان مورد توجه قرار بگیرد. همچنین، کینوآ از محتوای پروتئین خوبی برخوردار است و افزایش محبوبیت رژیم های غذایی گیاهخواری و وگان موجب شد تا استفاده از کینوآ هرچه بیشتر در کانون توجه قرار بگیرد.

کینوآ از آن زمان تاکنون به عنوان یک ابرماده غذایی سالم مورد توجه بوده است و در رژیم های غذایی کم گلوتن یا بی گلوتن مورد استفاده قرار می گیرد. در حال حاضر، کینوآ در دوران اوج محبوبیت خود قرار دارد.

ارزش تغذیه ای کینوآ

به طور کلی، کینوآ یک منبع غذایی فوق العاده است. در مقایسه با غلات پالایش شده، غلات کامل، مانند کینوآ، به عنوان منبع بهتری برای فیبر، پروتئین، ویتامین های B، منیزیم و آهن در نظر گرفته می شوند. کینوآ به واسطه محتوای پروتئین خود مشهور است به طوری که پروتئین 15 درصد آن را تشکیل می دهد. کینوآ به عنوان یک محصول با محتوای پروتیئن زیاد و چربی کم شناخته می شود. به واسطه محتوای مواد مغذی خود، کینوآ گزینه ای مناسب برای افرادی است که یک رژیم غذایی بدون گلوتن یا هر رژیم غذایی سالم دیگر را دنبال می کنند است.

بنابر جدول ارزش تغذیه ای ارائه شده از سوی وزارت کشاورزی آمریکا، یک فنجان کینوآ پخته شده حاوی:

222 کالری

39 گرم کربوهیدرات

8 گرم پروتئین

6 گرم چربی

5 گرم فیبر

1 گرم قند

انواع مختلف کینوآ

بیش از 120 نوع مختلف از کینوآ وجود دارند. اگرچه این محصول در رنگ های مختلف، از جمله بنفش وجود دارد، اما رایج‌ترین رنگ های کینوآ شامل سفید (به عنوان عاجی یا زرد نیز گفته می شود)، قرمز و سیاه هستند.

این سه نوع از کینوآ دارای شرایط پخت و مزه مختلف هستند. در شرایطی که کینوآ سفید پس از پخت از بافتی نرم و پف کرده برخوردار است، کینوآ قرمز و سیاه هرچه بیشتر شکل و رنگ خود را حفظ می کنند. همچنین، کینوآ قرمز از مزه دوست داشتنی‌تر و بافت قابل جویدن بهتر نسبت به مزه تلخ‌تر کینوآ سفید برخوردار است. کینوآ سیاه نیز حالت تردتر و مزه ای اندکی شیرین‌تر نسبت به کینوآ قرمز و سفید دارد.

فواید سلامت کینوآ

طی سال های اخیر پژوهش های بسیاری درباره کینوآ صورت گرفته اند. غلات کامل، مانند کینوآ، به واسطه محتوای فیبر خود به عنوان محصولی که از برخی انواع سرطان پیشگیری می کنند، در نظر می شوند. نتایج مطالعه ای که در نشریه The Journal of Nutrition منتشر شد، نشان داد که فیبر غذایی در غلات کامل ممکن است به کاهش کلسترول بد (LDL)، تقویت سلامت گوارش، و کاهش خطر برخی سرطان های دستگاه گوارش، مانند سرطان روده، بزرگ کمک کند.

مطالعه ای که در نشریه The American Journal of Clinical Nutrition منتشر شد، نشان داد افرادی که غذاهای سرشار از منیزیم مصرف می کردند کاهش خطر سکته مغزی را تجربه کردند. به واسطه سطوح بالای منیزیم موجود در کینوآ (یک فنجان کینوآ پخته حدود یک سوم از مقدار توصیه شده روزانه منیزیم را تامین می کند) مصرف منظم این محصول با بهبود سلامت قلب نیز پیوند خورده بود.

بنابر نتایج مطالعه ای که در نشریه World Journal of Diabetes منتشر شد منیزیم موجود در کینوآ، آن را به غذایی سالم برای افرادی که در معرض خطر بیماری دیابت نوع 2 - شرایطی که با کمبود منیزیم پیوند خورده است - قرار دارند، تبدیل می کند.

آیا کینوآ بهتر از برنج است؟

مشخصات تغذیه ای کینوآ با برنج متفاوت است. در مقایسه با ارزش تغذیه ای یک فنجان کینوا پخته که پیش‌تر به آن اشاره شد، یک فنجان برنج قهوه ای پخته حاوی:

200 کالری

43 گرم کربوهیدرات

4 گرم پروتئین

3 گرم چربی

3 گرم فیبر

بدون قند

کینوآ از محتوای فیبر و پروتئین بیشتری نسبت به برنج قهوه ای برخوردار است و همچنین دارای پروتئین کامل است، از این رو می توان آن را انتخاب بهتری دانست.

همچنین، کینوآ از جمله غلات کامل بی گلوتن است، از این رو افراد مبتلا به بیماری سلیاک - شرایطی که بدن توانایی تحمل گلوتن را ندارد - می توانند آن را مصرف کنند.

کینوا نه تنها برای افرادی که یک رژیم غذایی فاقد گلوتن را دنبال می کنند، مناسب است، بلکه به واسطه محتوای پروتئین کامل خود می تواند گزینه خوبی برای گیاهخواران و وگان ها باشد.

آیا مصرف کینوآ می تواند به کاهش وزن کمک کند؟

به طور بالقوه می تواند.

کینوآ حاوی پروتئین و فیبر است و می تواند احساس پری و سیری را تقویت کند. همچنین، کینوآ یک کربوهیدرات با شاخص گلیسمی پایین است، چراکه سرشار از فیبر و پروتئین است. این به معنای احساس سیری برای مدت زمانی طولانی‌تر پس از خوردن آن است که می تواند به پیشگیری از پرخوری کمک کند.

در شرایطی که کینوآ از فواید تغذیه ای زیادی برخوردار است، اما به سختی می توان آن را یک منبع غذایی کم کالری در نظر گرفت، زیرا تنها یک فنجان کینوآ پخته 222 کالری دارد. از این رو، در مقادیر اندک، کینوآ می تواند به کاهش وزن کمک کند، اما این به میزان مصرف شما بستگی دارد.

آیا مصرف کینوآ عوارض جانبی دارد؟

کینوا محصولی سالم است، به ویژه اگر میزان مصرف آن کنترل شده باشد. همچنین، مصرف مداوم آن بی خطر است. تنها عارضه جانبی مصرف کینوآ ممکن است تحریک معده باشد که به واسطه ساپونین (پوشش طبیعی دانه) می تواند شکل بگیرد.

برای به حداقل رساندن این احتمال نیز می توانید کینوآ را پیش از استفاده به خوبی شستشو دهید.