آشنایی با ماهی کیلکا و خواص آن

آشنایی با ماهی کیلکا و خواص آن

هضم چربی ماهی‌ کیلکا، سریع و از نظر اسیدهای چرب غیر اشباع و به خصوص اُمگا-3 غنی می‌باشد. از این رو پزشکان و متخصصین تغذیه، اهمیت مصرف ماهی را در رژیم غذایی توصیه می‌کنند. اما مانند سایر چربی‌های غیراشباع زود اکسیده شده و طعم نامطبوعی پیدا می‌کنند. ماهی‌ها غنی از ویتامین‌های مختلف می‌باشند. چربی ماهی منبع ویتامین A و D بوده و قبل از به وجود آمدن مولتی ویتامین به کودکان تجویز می‌شد.

به گزارش بهداشت نیوز، ماهی کیلکا یکی از مهم‌ترین انواع ماهی‌های اختصاصی دریای مازندران می‌باشد. ماهی کیلکا با جثه‌ی بسیار کوچک (به طول متوسط 7 تا 10سانتی‌متر و وزن 7 تا 10 گرم) سرشار از پروتئین، ویتامین و کلسیم می‌باشد. تاکنون سه گونه ماهی کیلکا در دریای خزر گزارش شده است:

ماهی کیلکا انچووی

 ماهی کیلکا چشم درشت

ماهی کیلکا معمولی

ارزش غذایی ماهی کیلکا:

 ماهی با داشتن پروتئین با کیفیت بالا، چربی‌های سهل‌الهضم و غنی از ویتامین محلول در چربی و انواع مواد معدنی یکی از جایگاه‌های بسیار با اهمیت را در میان فرآورده‌هایی حیوانی مانند گوشت قرمز گوشت طیور، تخم‌مرغ و شیر به خود اختصاص داده است.

از نظر تغذیه‌ای پروتئین‌های ماهی درجه‌ی هضم بالایی داشته و کیفیت آن‌ها با توجه به اسیدهای آمینه‌ی ضروری برابر با گوشت قرمز می‌باشد؛ در نتیجه مهم‌ترین نقش ماهی در تمام کشورهای ماهی خیز برطرف کردن نیازهای پروتئینی می‌باشد.

میزان ویتامین B ماهی نسبتاً زیاد است و گوشت ماهی‌های دریا منبع خوب و مهمی از نظر مواد معدنی و ید محسوب می‌شوند.

کنسرو ماهی‌های استخوان‌دار مانند ساردین و ماهی کیلکا منابع عالی کلسیم و فسفر هستند، زیرا این گونه ماهی‌ها همراه استخوان کنسرو شده صرف می‌شوند.

ماهی کیلکا در طول روز به صورت گله متراکم یافت می‌شود و با تاریک شدن هوا پراکنده می‌گردند. فرمانده‌ی کشتی قبل از تاریک شدن هوا با استفاده از دستگاه ماهی یاب عملیات تعقیب گله‌های ماهی کیلکا را انجام می‌دهد. از آن جایی که ماهی کیلکا در عمق معینی زندگی کرده و به ندرت از این عمق تجاوز می‌کند؛ در نتیجه برای صید آن‌ها لامپ الکتریکی باید مستقیماً در عمقی قرار بگیرد که ماهیان در آن عمق به سر می‌برند. ماهیان به دنبال لامپ حرکت می‌کنند و توسط تورهای قیفی مانند به دام می‌افتند. به طور معمول میزان صید در هر نوبت بین 200تا 300 کیلوگرم می‌باشد. ماهی کیلکا علی‌رغم جثه‌ی کوچک خود، از نظر ارزش و ترکیب مواد غذایی در ردیف مابقی ماهی‌ها و حتی در بعضی از موارد نسبت به گوشت قرمز دارای مزیت و برتری بیشتری می‌باشد.

ترکیب ماهی کیلکا نیز همانند سایر ماهی‌ها از آب، پروتئین، چربی و مواد معدنی تشکیل شده که به صورت مختصر توضیح داده می‌شود:

آب: در ترکیب کیلکا میزان آب حدود 75- 73 درصد وزن ماهی را تشکیل می‌دهد.

پروتئین: از نقطه نظر ارزش غذایی، پروتئین عمده‌ترین قسمت بافت‌های ماهی‌ می‌باشد. ضریب جذب پروتئین ماهی در بدن انسان بالا و برابر 96 درصد می‌باشد.

چربی: نوسان چربی در گونه و فصول مختلف سال به مراتب بیشتر از سایر مواد تشکیل دهنده‌ی ماهی‌های دیگر می‌باشد و درصد آن در ماهی کیلکا %8.2   است. هضم چربی ماهی کیلکا سریع و از نظر اسیدهای چرب غیراشباع غنی می‌باشد.

ویتامین‌ها: ماهی کیلکا منبع عمده‌ای از ویتامین‌های مورد نیاز انسان را در بردارد و سرشار از ویتامین‌های A ، B ، E ، D و K می‌باشد.

  چربی ماهی منبع ویتامین A و D بوده و قبل از به وجود آمدن مولتی ویتامین به کودکان تجویز می‌شد.

---

طرز پخت ماهی کیلکا سوخاری :

یه بسته ماهی کیلکا
سیر شش حبه
فلفل به میزان لازم
نمک یک قاشق چای خوری
آب لیمو چهار قاشق غذا خوری
آویشن یک قاشق چای خوری
ادویه ماهی یک قاشق چای خوری
بکینگ پودر نصف قاشق چای خوری
تخم مرغ دو عدد
روغن برای سرخ کردن به میزان لازم

بعد از تمیز کردن همه ماهی کلیکا ها…

(یعنی زدن سر و دم و کندن بال کوچولوی پشتش و خالی کردن محتویات شکمش و شستنشون)

کمی سیر رنده می کنیم حدود سه چهار حبه متوسط و کمی آب لیمو حدود دو قاشق غذا خوری و به مقدار دلخواه نمک و ادویه ماهی ( اگر نداشتین ادویه معمولی غذا و کمی زرد چوبه..چون ادویه ماهی توش زردچوبه داره نگفتم) و کمی فلفل چیلی (فلفل قرمز)

بعلاوه مقداری آویشن ..اینا رو مخلوط میکنیم و ماهی ها رو می ریزیم توش و همه رو با این مواد مخلوط میکنیم…می گذاریم یه مدت بمونه …حدود سه ساعت..

بعد این ماهی ها رو میغلتونیم تو آرد..بعد تو تخم مرغ زده شده ( که توش بکینگ پودر زدیم )بعد دوباره تو آرد سوخاری و بعد سرخش میکنیم….

روغن رو زیاد نریزید چون آرد سوخاری میریزه توش میسوزه ..کم باشه راحت می تونید روغن رو عوض کنید و روغن تازه استفاده کنید…

وقتی ماهی ها داره سرخ میشه یکی دو بر را برمیگردونیم تا هر دو طرف خوب سرخ شه…

بعد که پخت میریزیم تو یه ظرف کنارش رو با جعفری تزیین میکنیم..یا مثل من تو برگ کاهوو بریزید و بغلش چند تا گوجه حلقه شده و سیب زمینی سرخ شده…

امیدواریم از اطلاعاتی که در این بخش از آسان طب درباره ماهی کیلکا تقدیمتان کردیم بهره مند شده باشید.

این ماهی انواع مختلفی دارد  و در کنارش خواص زیادی دارد که در این بخش به آن اشاره کردیم.

منبع: آسان طب

---

---

---

ماهی های کوچک استخوان ساز

مصرف زیاد و روزانه برخی ماهی ها برای مبتلایان به نقرس و اسیداوریک بالا توصیه نمی شود

کیلکا و ساردین از جمله ماهی‌های ریز جثه‌ای هستند که کنسرو آنها در اکثر مغازه‌ها و فروشگاه‌ها به چشم می‌خورد. این نوع ماهی‌ها برخلاف جثه کوچک، ارزش تغذیه‌ای بالایی دارند و مزایای درمانی آنها در بعضی موارد از ماهی‌های بزرگ نیز بیشتر است.

● ارزش تغذیه‌ای ماهی کیلکا

کیلکا یکی از انواع ماهی‌های شمال است، ۷ تا ۱۰ گرم وزن دارد و طول آن از ۱۰ سانتی‌متر تجاوز نمی‌کند. این ماهی دارای انواع مختلفی چون کیلکای چشم‌ درشت و معمولی است و ارزش تغذیه‌ای آن مانند ماهی‌های بزرگ و در بعضی موارد از گوشت و مرغ بیشتر است.

کیلکا نوعی ماهی کم‌چرب است که ۷۳ تا ۷۵ درصد وزن آن را آب و عمده‌ترین قسمت بافت آن را پروتئین تشکیل می‌دهد. کیفیت پروتئین این ماهی با توجه به اسید آمینه ضروری آن برابر با گوشت قرمز ولی سریع‌تر از آن هضم می‌شود و تا ۹۶ درصد قابلیت جذب دارد. چربی گوشت این ماهی براساس گونه و در فصول مختلف سال متغیر است و اغلب ۲‌/‌۸ درصد وزن ماهی را تشکیل می‌دهد. چربی کیلکا سهل‌الهضم و از نوع غیر اشباع و حاوی امگا – ۳ است. در گوشت این ماهی، مقادیر زیادی ویتامین‌های محلول در آب نظیر ویتامین B۱۲ یافت می‌شود و از نظر ویتامین‌های A و D غنی است. به دلیل آن که قسمت اعظم بافت ماهی را آب تشکیل می‌دهد، در مقایسه با ماهی‌های پرچرب کم‌کالری بوده و مصرف آبپزان آن در رژیم‌های لاغری توصیه می‌شود. ید کیلکا زیاد و به دلیل آن که اغلب به همراه پوست و استخوان مصرف می‌شود، منبع سرشار از کلسیم بوده و مصرف مرتب آن برای خانم‌های باردار و افرادی که دوران یائسگی و بلوغ را سپری می‌کنند و نیاز به کلسیم بیشتری دارند، مناسب است.

● ارزش تغذیه‌ای ماهی ساردین

این ماهی که در مناطق شمالی و جنوبی کشور پرورش می‌یابد، از گروه ماهی‌های پرچرب بوده ولی چربی آن غیراشباع و از نوع امگا-۳ است. برخلاف ماهی‌های کم‌چرب که امگا-۳ آنها در جگرشان ذخیره شده، این چربی مفید در بافت گوشت ساردین اندوخته شده و قابل دسترس‌تر است. مصرف این ماهی به دلیل چربی‌های قابل جذب برای کودکان و نوجوانان اهمیت فراوانی دارد و برای تکامل سیستم عصبی و سلامت مغز و اعصاب لازم است و مصرف مرتب آن برای مبتلایان به افسردگی بسیار مفید بوده و با تاثیر در عملکرد داروهای ضد افسردگی باعث افزایش اثر دارو و بهبود سریع می‌شود. از سوی دیگر، چربی مفید ساردین از لخته شدن و چسبیدن پلاکت‌های خونی حاوی کلسترول به سطح داخلی عروق جلوگیری می‌کند و به دلیل کاهش التهاب در بیماری‌هایی چون آرتریت روماتوئید نقش کلیدی دارد. ارزش تغذیه ای این ماهی در برخی موارد بیشتر از ماهی‌های بزرگ جثه است و مانند ماهی کیلکا به دلیل آن که به همراه استخوان مصرف می‌شود، غنی از کلسیم و فسفر است. ساردین به جهت پرچرب بودن کالری بالایی دارد و میزان ویتامین‌های محلول در چربی آن مانند e،d،a ‌ و k بیشتر از ویتامین‌های محلول در آب است. گوشت این ماهی کمی تیره و در مقایسه با ماهی‌های سفید از نظر ویتامین B غنی‌تر است.

● توصیه‌ها:‌

۱) سطح جیوه و دیگر سموم شیمیایی موجود در گوشت ماهی‌های ریز جثه بخصوص کیلکا پایین‌تر از ماهی‌های بزرگ جثه است. بنابراین بچه‌های زیر ۱۲ سال و خانم‌ها در دوران بارداری و شیردهی برای مصرف بیشتر ماهی و جذب کمتر جیوه بهتر است هفته‌ای ۲ وعده از این ماهی به صورت پخته میل کرده و از مصرف ماهی‌های بزرگ و شکاری خودداری کنند.

۲) کیلکا و ساردین به دلیل آن که همراه با استخوان مصرف می‌شوند، فسفر، کلسیم، ید و آهن قابل جذبی دارند و برای افرادی که زمینه ابتلا به پوکی استخوان دارند و شیر هم مصرف نمی‌کنند، گزینه مناسبی است.

۳) مصرف زیاد و روزانه برخی ماهی ها برای مبتلایان به نقرس و اسیداوریک بالا توصیه نمی‌شود.

۴) این نوع ماهی‌ها را همراه با پلو یا نان گندم می‌خورند. بهتر است آن را با آبلیمو و نارنج میل کنید تا آهن آن بهتر جذب شود. مصرف جعفری نیز به همراه این ماهی به هضم بهتر آن کمک می‌کند.

۵) استفاده از ماست یا دوغ به همراه این ماهی به دلیل طبع سرد موجب افت فشار خون، سرگیجه و سردرد می‌شود.

۶) در صنعت کنسرو کیلکا و ساردین در انواع آب‌پز، سس‌دار و روغن‌دار تهیه می‌شود. انواع آب‌پز آن مناسب، ولی به دلیل نمک زیاد به کار رفته در آن، بهتر است این ماهی به صورت تازه خریداری و به طرز مطلوبی پخته شود.

فاخره بهبهانی

---

---

---

فواید خوردن ماهی همراه با استخوانش

منظور ما از خوردن ماهی با استخوان،جویدن استخوانها و بلعیدن آنان است،استخوان ماهی نرم و نازک است و به راحتی جویده می شود؛شما با این کارکلسیم قابل توجهی را به بدنتان وارد می‌کنید

دکتر احمدرضا درستی در ماهنامه آشپزباشی نوشت: انسان با دریافت غذاهای مناسب، کافی و متنوع، آنها را هضم نموده و در نهایت موادی را وارد جریان خون می‌کند که به آنها مواد مغذی گفته می‌شود. بیش از 40 نوع ماده مغذی از طریق غذاها وارد بدن می‌شوند، تا سلامت فرد حفظ شود و توان کافی برای انجام فعالیت‌های روزمره خود داشته باشد و ضمنا کودکان بتوانند رشد مناسب داشته باشند و افراد بیمار نیز بتوانند دوره بیماری و نقاهت را به سلامت پشت سر بگذارند. برخی از مواد مغذی لازمست هر روز به مقدار زیاد (حداقل ده‌ها گرم) به بدن برسند که از جمله آنها می‌توان ترکیبات قندی، چربی‌ها و پروتئین‌ها را نام برد.

در علم تغذیه به این گروه از مواد مغذی، درشت مغذی‌ها گفته می‌شود. بعضی دیگر از مواد مغذی فقط به اندازه محدود (حداکثر چند گرم) در روز باید وارد بدن شوند تا تغذیه مناسبی برای فرد رقم بخورد. به این مواد مغذی، ریزمغذی‌ها گفته می‌شود. در علم تغذیه ریز‌مغذی‌ها را نیز به دو دسته مواد معدنی و ویتامین‌ها تقسیم می‌کنند. حفظ سلامت و نشاط انسان منوط به دریافت مناسب 13 نوع ویتامین و حدود 18 ماده معدنی است.

کلسیم یکی از مواد معدنی است که نقشهای بسیاری را در بدن ایفا می‌کند. این ماده نه تنها در ساختمان استخوان‌ها و دندان‌ها نقش اساسی ایفا می‌کند، بلکه آنزیم‌های بسیاری نیز به این ماده حیاتی برای ساخته شدنشان نیاز دارند. کلسیم یکی از عوامل انعقاد خون است و ضمنا در انتقال پیام‌های عضلانی و عصبی نقش مهمی ایفا می‌کند. مقدار کلسیم خون بشدت و بطور دقیق توسط سیستم‌های کنترل بدن مورد بررسی و تنظیم قرار می‌گیرد تا اندازه آن بطور دقیق در خون حفظ شود؛ زیرا هرنوع کاهش و یا افزایش کلسیم در خون، منجر به مشکلات قلبی – تنفسی حاد و لطمات جدی و حتی مرگ فرد می‌گردد.

هنگامی که کلسیم موجود در غذای فرد برای مدت طولانی کمتر از نیازش باشد، بدن تلاش می‌کند تا با استفاده از کلسیم موجود در استخوان‌ها، مقدار کلسیم خون را بدقت تنظیم کند. این کار بدن سبب می‌شود که پس از مدتی نه چندان طولانی، ذخیره کلسیم استخوان‌ها کاهش یابد و در نتیجه استخوان‌های فرد پوک شوند (پوکی استخوان یا استئوپروز). در کودکان کاهش کلسیم استخوان‌ها منجر به نرمی استخوان (استئومالاسی) می‌شود که بدنبال آن نیز شکل استخوان‌ها بویژه در ناحیه استخوان‌های سینه و ساق پا، دستخوش تغییر و بدشکلی اندام می‌شود. ممکن است شما افرادی را دیده باشید که هنگام راه رفتن، پاهایشان در ناحیه ساق شبیه پرانتز باز و پرانتز بسته می‌باشد. این افراد در سنین کودکی به کمبود کلسیم و در نتیجه نرمی استخوان دچار بوده اند که عارضه بد شکلی استخوان‌های پا در آنها بصورت دائمی بجای مانده است.

مقدار کلسیم موجود در غذاهای مختلف متفاوت است و درواقع هر غذا دارای مواد مغذی مختلفی است که بسته به نوع آن غذا، مواد مغذی‌ای که با خوردن آن ماده غذایی وارد بدن می‌شوند، متفاوت‌اند. به همین دلیل نیز ما ناچاریم از غذاهای مختلفی استفاده کنیم؛ زیرا بعضی از آنها ویتامین بیشتری دارند، بعضی پروتئین بیشتر و بعضی هم مواد معدنی بیشتری را به بدن می‌رسانند. غذاها را نیز برمبنای مقدار مواد مغذی که در خود دارند، به 5 گروه اصلی تقسیم بندی کرده اند.

گروه غذایی غلات و مواد نشاسته ای، با رساندن مقدار قابل توجهی قندهای پیچیده به بدن، انرژی کافی را برای ما تامین می‌کنند. مصرف میوه‌ها و سبزیجات، ویتامین‌های متعدد و فیبرهای مناسب غذایی را در اختیار بدن قرار می‌دهد و خوردن گوشت‌ها، تخم مرغ و حبوبات نیز پروتئین‌های ارزنده ای را به بدن وارد می‌سازد. از قدیم هم همگان می‌دانسته اند که مصرف لبنیات مقدار قابل توجهی کلسیم به بدن می‌رساند.

برخی افراد که در مدت حیات خود لبنیات کافی دریافت نمی‌کرده‌اند، در معرض خطر جدی برای کاهش توده استخوانی خود هستند. اگر تا 40 سالگی فرد کلسیم کافی دریافت نکند، پوکی استخوانی که برای او به ارمغان نهاده می‌شود، تا انتهای عمر گریبانش را می‌گیرد. این گونه افراد حتی با مصرف مکمل‌های حاوی مقادیر بسیار کلسیم نیز، همواره با درجاتی از مشکلات استخوانی روبرو هستند.

بنابراین، دو گروه در معرض خطر شدید مشکلات استخوانی عبارتند از کسانی که در کودکی، نوجوانی و جوانی مقدار لبنیات ناکافی مصرف می‌کنند و کسانی که در سنین بالای 40 سال قرار دارند و با مشکل پوکی استخوان دست به گریبان هستند. چنانچه افراد بالای 40 سال مبتلا به پوکی استخوان حتی شروع به مصرف لبنیات کافی بنمایند، باز هم برای مقابله با این بیماری، با دشواری‌هایی روبرو خواهند بود. لذا بسیاری از این افراد بناچار به مصرف مکمل‌ها روی می‌آورند که البته همانگونه که ذکر شد، ممکن است چندان کارساز نیز نباشد.

استخوان یکی از منابع عالی کلسیم است که مصرف آن برای همه انسان‌ها قابل توصیه است؛ ولی مصرف آن بویژه برای افراد مبتلا به نرمی و پوکی استخوان، فوق العاده ارزشمند است. لازم به ذکر است که جوشاندن استخوان و مصرف آب حاصله نمی تواند کلسیم فراوانی را به بدن وارد سازد، بلکه لازم است دقیقا خود استخوان جویده و خورده شود. حتی کسانی که پوست تخم مرغ را در آبلیمو خوابانده و پس از نرم شدن پوسته تخم مرغ، آبلیموی باقیمانده را مصرف می‌کنند نیز، عایدی چندانی نخواهند داشت و این کار حتی می‌تواند به بیماری گوارشی در آنها منجر شود.

توصیه جدی به افراد مبتلا به مشکلات تغذیه ای ناشی از کمبود کلسیم این است که مرغ را بخوبی بپزند و انتهای برجسته استخوان‌های دراز (مثل استخوان ران مرغ) را جویده و بخورند. استخوان ماهی برای جویده و خورده شدن جزو مناسب ترین گزینه‌ها محسوب می‌شود؛ زیرا استخوان ماهی نرم و نازک بوده و برای جویده و خورده شدن مناسبتر است. امروزه رسم است که کنسرو برخی از ماهی‌ها که حاوی استخوان نیز هست و مصرف کننده می‌تواند با لذت این ماهی همراه با استخوان را خورده و از عواید آن استفاده کند. لازم به یادآوری است که خود گوشت‌ها (اعم از گوشت‌های قرمز یا سفید) کلسیم کمی دارند و لذا فقط با خوردن خود استخوان است که می‌توان مقدار مناسب کلسیم را دریافت نمود. ماهی‌های ریز (از قبیل کیلکا و ساردین) نه تنها بهترین پروتئین‌ها و اسیدهای چرب را به بدن می‌رسانند، بلکه هنگامی که با استخوان جویده و خورده شوند، کلسیم قابل توجهی را نیز به بدن وارد می‌سازند.

استخوان‌های ریز ماهی‌های کمی درشت‌تر (که اصطلاحا به آنها تیغ ماهی گفته می‌شود) نیز برای خوردن مناسب هستند؛ ولی شرط مهم در مورد مصرف تمام استخوان‌ها و از جمله تیغ و استخوان ماهی آن است که بخوبی پخته شده باشند، به گونه ای که وقتی در دهان جویده می‌شوند، براحتی نرم و بلعیده شوند و خدای ناکرده در گلو یا دیگر قسمت‌های دستگاه گوارش گیر نکنند. به همین دلیل نیز مصرف ماهی‌های کوچک با استخوان بیشتر قابل توصیه است؛ زیرا استخوان‌های آنها بخودی خود بسیار ریز و نرم و بی‌آزار است و با حرارت اندک نیز خود ماهی و تیغ آن بخوبی پخته و قابل مصرف می‌شود.

---

---

---

رابطه کلسترول بالا و ابتلا به سرطان

در شرایطی که برخی کارشناسان معتقدند کلسترول غذایی مشکل آفرین نیست، اما برخی پژوهش ها خلاف این نظر را نشان می دهند.

کلسترول بالا شرایط خوشایندی برای انسان نیست. طی مطالعه ای جدید، پژوهشگران در دانشگاه کالیفرنیا، پیوند بین کلسترول و سرطان را نشان داده اند. این مطالعه که در نشریه پزشکی Cell Stem Cell منتشر شده است، اطلاعات بیشتری را درباره این پیوند مشکوک ارائه می کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، پژوهشگران دریافتند که کلسترول غذایی با افزایش تکثیر برخی سلول های روده ای (سلول های بنیادی) که رشد چشمگیر خطر تشکیل تومورها در روده را به همراه دارد، پیوند خورده است. دانشمندان مکانیسمی را در بدن شناسایی کرده اند که به کلسترول رژیم غذایی با افزایش خطر سرطان واکنش نشان می دهد. اما شاید تکان دهنده‌ترین نکته این باشد که سوژه های حیوانی که یک رژیم غذایی با محتوای چربی زیاد را مصرف کرده بودند، با افزایش 100 برابری خطر تشکیل تومور مواجه بودند.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که یک رژیم غذایی کم کلسترول تا چه اندازه می تواند برای درمان سرطان ها، به ویژه سرطان های گوارشی، مانند سرطان های روده بزرگ و راست روده اهمیت داشته باشد. رژیم غذایی استاندارد آمریکایی، بیشتر رژیم های غذایی کتوژنیک و بیشتر رژیم های غذایی با محتوای پروتئین زیاد، مانند اتکینز، به طور معمول از محتوای کلسترول بالا برخوردار هستند که دقیقا قطب مخالف یک رژیم غذایی مورد نیاز برای حفظ سلامت دستگاه گوارش و پیشگیری از سرطان است.

کلسترول ماده ای چرب و ارگانیک است که در بدن وجود دارد و برای تحقق اهداف مهمی مانند تولید ویتامین D، تولید بسیاری از هورمون های بدن، و شکل گیری دیواره های سلولی به کار گرفته می شود. البته مشکل بیشتر زمانی شکل می گیرد که بیش از حد کلسترول مصرف کنید. مطالعات بسیاری ارتباط بین کلسترول بیش از حد و افزایش خطر مشکلات سلامت، مانند بیماری قلبی و سرطان، را نشان داده اند. و در شرایطی که بیشتر مردم داستان کلسترول را معمولا به دو بخش کلسترول خوب (HDL) و کلسترول بد (LDL) تقسیم می کنند، پژوهشی که در نشریه Journal of the American Medical Association (JAMA) Cardiology منتشر شده است، نشان می دهد کلسترول خوب ممکن است به هیچ وجه از ما در برابر بیماری قلبی محافظت نکند.

همچنین، در شرایطی که برخی کارشناسان معتقدند کلسترول غذایی مشکل آفرین نیست، اما برخی پژوهش ها از جمله مطالعه ای که در نشریه Cell Stem Cell منتشر شده است، خلاف این نظر را نشان می دهند. کلسترول غذایی افزایش 100 برابری خطر تشکیل تومور معدی روده ای را به همراه داشته و این موضوعی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن عبور کرد و کلسترول غذایی را گزینه ای کاملا بی ضرر دانست.

از جمله مواد غذایی با محتوای کلسترول زیاد می توان به تخم مرغ، کره، مارگارین، غذاهای سرخ شده، گوشت گاو، گوشت گوسفند، مرغ، بوقلمون، سوسیس، هات داگ، پنیر، شیر، خامه و دیگر محصولات حیوانی اشاره کرد.

افزون بر کاهش مصرف این قبیل مواد غذایی، شما می توانید با افزایش مصرف برخی مواد غذایی دیگر مانند حبوبات، مغزهای خوراکی، دانه های خوراکی، جو دوسر و سبوس جو دوسر، جو، سبزیجات، میوه ها و دیگر غذاهای گیاهی به کاهش سطوح کلسترول خود کمک کنید.

از فواید نوشیدن آبجوی غیرالکلی (ماءالشعیر) و خوردن جو در خوراک

از فواید نوشیدن ماءالشعیر!

‎نباید آب جو را با نوشیدنی مالت اشتباه گرفت. آب جو فاقد الکل است زیرا فرایند تخمیر را طی نمی کند و این تفاوت اصلی است.‎

در مواجهه با آب جو، برخی افراد ممکن است آن را با نوشیدنی مالت ارتباط دهند. اما آب جو فرآیند تخمیر را پشت سر نمی گذارد، از این رو فاقد الکل است و این تفاوت اصلی بین آنها محسوب می شود. دیر زمانی است که این نوشیدنی در فرهنگ های مختلف استفاده می شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، آب جو می تواند به صورت صاف کرده و صاف نکرده باشد که نمونه های صاف نشده سرشار از کالری، اما با محتوای چربی کم هستند. نسخه صاف شده دارای کالری و محتوای فیبر کمتر است. در ادامه با برخی از فواید مصرف آب جو بیشتر آشنا می شویم.

پاکسازی درونی

آب جو می تواند به واقع در سمزدایی بدن از طریق دستگاه ادراری مفید واقع شود. گروهی از قندها به نام بتا-گلوکان ها که در دیواره های سلولی جو وجود دارند، عامل کلیدی در این زمینه هستند. بر همین اساس، آب جو به پاکسازی سیستم درونی بدن انسان کمک می کند. همچنین، این نوشیدنی می تواند به عملکرد درست کلیه ها کمک کند که اندام هایی کلیدی در پاکسازی بدن هستند.

تسکین عفونت های دستگاه ادراری

شواهد علمی قطعی و محکم درباره این که آب جو بهتر از چای های سالم و طبیعی دیگر به درمان عفونت دستگاه ادراری کمک می کند، وجود ندارند. با این وجود، جو دارای فواید سلامت بسیاری است و گزینه ای بی خطر، ارزان و سالم برای کمک به پاکسازی دستگاه ادراری که اندکی تحریک شده محسوب می شود. اگر با عفونتی دردناک و شدید مواجه هستید، بهترین گزینه مراجعه به پزشک است.

کمک به فعالیت دستگاه گوارش

آب جو می تواند به حفظ سلامت و عملکرد درست دستگاه گوارش کمک کند. محتوای فیبر محلول و نامحلول موجود در این نوشیدنی و همچنین ماهیت قلیایی آن عوامل موثر در این زمینه هستند.

اگر با مشکلات گوارشی مانند یبوست، هموروئید، یا گاستریت مواجه هستید، امتحان کردن آب جو شاید مفید باشد. اگر به اسهال مبتلا هستید، مصرف آب جو می تواند به احیای مایعات و الکترولیت های بدن کمک کند.

کمک به کاهش وزن

در شرایطی که آب جو می تواند به حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک کند، یکی دیگر از فواید آن کمک به کاهش وزن است. آب جو احساس سیری را برای مدت زمانی طولانی‌تر در شما ایجاد می کند، زیرا روند گوارش آن آهسته‌تر است. همچنین، آب جو از کالری زیاد و چربی کم برخوردار است. این عوامل نوشیدن آب جو را به راهبردی موثر برای رفع گرسنگی و پیشگیری از پرخوری تبدیل می کنند.

کاهش کلسترول

نوشیدن آب جو یا چای جو می تواند بر سطوح کلسترول تاثیر مثبتی داشته باشد. به نظر می رسد مواد شیمیایی موجود در جو به نام توکول ها به سرکوب کلسترول بد (LDL) کمک می کنند. همچنین، بتا فیبر موجود در جو می تواند برای بهبود شرایط بیماری قلبی و کلسترول مفید باشد.

تقویت سیستم ایمنی

نوشیدن آب جو ممکن است به پیشگیری از بیماری به واسطه تقویت سیستم ایمنی کمک کند. محتوای بالای ویتامین C آب جو عامل کلیدی در این زمینه محسوب می شود. این ماده مغذی به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند و خطر ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد. همچنین، جو حاوی آهن است که می تواند به پیشگیری از کم خونی کمک کند.

درمان سنگ کلیه

آب جو می تواند به درمان سنگ های کلیه کمک کند که به مشکلی شایع در دنیای امروز تبدیل شده است. افزایش فشار مثانه ای برای تخلیه راحت‌تر و همچنین کمک به تنظیم تعادل pH برای پیشگیری از شکل گیری سنگ های کلیه از جمله عواملی هستند که در این زمینه موثر هستند. همچنین، جو دارای ویتامین B6 کافی برای تجزیه توده های اگزالات کلسیم تشکیل شده در کلیه ها است. سنگ های کلیه اساسا ترکیبات کلسیمی هستند که تجزیه نشده اند.

سرشار از مواد مغذی

نوشیدن آب جو برای حفظ سطوح ویتامین ها و مواد مغذی ضروری در بدن انتخابی خوب است. آب جو سرشار از مواد مغذی ضروری از جمله فیبرهای غذایی است. همچنین، این نوشیدنی حاوی کلسیم، آهن، منیزیم، روی، مس، و ویتامین های C و B6 است. تمام این مواد مغذی برای حفظ سلامت کلی بدن انسان ضروری هستند.

مقابله با دیابت

مصرف منظم آب جو برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می تواند ایده خوبی باشد. این نوشیدنی دارای تمام ویتامین ها و مواد معدنی ضروری از جمله فیبر محلول بتا-گلوکان است که آهنگ جذب گلوکز را کند می سازد. این نوشیدنی می تواند در کاهش سطوح گلوکز و انسولین در افراد مبتلا به مقاومت به انسولین نقش داشته باشد. کاهش وزن نیز برای کنترل دیابت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همان گونه که پیش‌تر نیز اشاره شد آب جو می تواند به این کار کمک کند.

پیشگیری از سرطان

پیش‌تر به این نکته اشاره شد که مصرف منظم آب جو می تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند، اما مشخص شده این شرایط می تواند فوایدی فراتر از عدم ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوانزا داشته باشد و به مبارزه با سرطان نیز کمک کند.

آب جو به واسطه محافظت از روده بزرگ و همچنین محتوای اسید فرولیک که به نظر می رسد می تواند از رشد تومورها جلوگیری کند، ممکن است مبارزی قوی در برابر سرطان باشد. نتایج یک پژوهش نشان داده است که مصرف آب جو می تواند از تکثیر سلول های سرطان روده بزرگ به لطف خواص آنتی اکسیدانی جو جلوگیری کند.
همچنین، سطوح کافی سلنیوم به کاهش خطر سرطان های پوست، روده بزرگ، پروستات، معده و پستان کمک می کند.

محافظت از قلب

در شرایطی که کاهش کلسترول نکته مثبتی برای قلب محسوب می شود، آب جو می تواند از شرایطی به نام آترواسکلروز (تصلب شرایین) نیز پیشگیری کند. آترواسکلروز خطر بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد.

نیاسین یکی از اعضای خانواده ویتامین B به لطف اثرات ضد التهابی و تغییر دهنده لیپید در این زمینه نقش دارد. آب جو می تواند به کاهش فشار خون نیز کمک کند که این ویژگی نیز به کاهش فشار روی قلب و خطر سکته مغزی کمک می کند.

شادابی پوست

به لطف سلنیوم موجود در آب جو، این نوشیدنی می تواند به بهبود خاصیت کشسانی پوست کمک کند و از شل شدن آن جلوگیری کند.

آنتی اکسیدان های موجود در آب جو نیز به مبارزه با آسیب رادیکال های آزاد که می تواند برای پوست مضر باشد، کمک می کنند. همچنین، سطوح کافی سلنیوم به کاهش خطر سرطان های پوست، روده بزرگ، پروستات، معده و پستان کمک می کند.

---

(در روایات "جو" بهترین غذا دانسته شده است و غذای انبیا و اولیا گفته شده است به دلیل آنکه خدا آن را بهترین غذا دانسته و غذای ایشان قرار داده است)

تقویت سلامت روانی با این مواد مغذی

شواهد اولیه نشان داده اند که اسیدهای چرب امگا-3 ممکن است به کاهش فعالیت سیگنال های سلولی در مغز افراد مبتلا به اختلال دو قطبی کمک کنند.

همه ما می دانیم که به کلسیم و ویتامین D برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و فیبر برای بهبود عملکرد دستگاه گوارش نیاز داریم. اما برخی مواد مغذی نیز وجود دارند که به تقویت مغز کمک می کنند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "رودال ولنس"، تغذیه به همان اندازه که برای قلب و عروق، غدد درون ریز و دستگاه گوارش اهمیت دارد، برای روان انسان نیز مهم است.

در شرایطی که مواد غذایی همواره گزینه ای خوب برای دریافت مواد مغذی تقویت کننده مغز هستند، اما برای جبران کمبودها و ایجاد فرصتی برای ایجاد تغییرات غذایی استفاده از مکمل ها را نیز می توانید مد نظر قرار دهید.

اسیدهای چرب امگا-3

اسیدهای چرب امگا-3 هم از منابع گیاهی و هم حیوانی ممکن است به کاهش افسردگی کمک کنند. مصرف این مواد مغذی حتی ممکن است به بیماران مبتلا به آلزایمر نیز کمک کنند که البته این کمک بیشتر در راستای بهبود علائم افسردگی و نه بهبود حافظه است.

همچنین، شواهد اولیه نشان داده اند که اسیدهای چرب امگا-3 ممکن است به کاهش فعالیت سیگنال های سلولی در مغز افراد مبتلا به اختلال دو قطبی کمک کنند.

از منابع غذایی اسیدهای چرب امگا-3 می توان به ماهی های سالمون، خالمخالی، ساردین، کولی، قزل آلا، و دانه های چیا، بذر کتان، و گردو اشاره کرد.

ویتامین های B

اسید فولیک و ویتامین B12 نتایج امیدوارکننده ای را در زمینه مقابله با افسردگی نشان داده اند. همچنین، به نظر می رسد کمبود فولات در مرحله افسردگی شدید برخی اختلالات دو قطبی پدیدار می شود.

البته توصیه شده است افراد مبتلا به آلزایمر دوزهای بالا از ویتامین های B مصرف نکنند، زیرا پژوهش ها نشان داده اند که ممکن است موجب افزایش علائم افسردگی شود.

از سوی دیگر، پژوهش های اولیه نشان داده اند که مصرف اسید فولیک در زمان بارداری می تواند خطر ابتلا به اوتیسم در بچه را تا 40 درصد کاهش دهد. اسید فولیک، به ویژه در سه ماه نخست بارداری، یک ویتامین ضروری است، زیرا در تشکیل اندام های اصلی از جمله مغز و نخاع نقش دارد.

از منابع غذایی برای اسید فولیک می توان به بروکلی، اسفناج، مارچوبه، عدس، آووکادو، پاپایا، ذرت و بادام زمینی اشاره کرد.

از منابع غذایی برای ویتامین B12 می توان به گوشت صدف، خرچنگ، گوشت گاو، تخم مرغ، قزل آلا، سالمون، تن، هادوک، شیر، و ماست اشاره کرد.

کولین

پژوهش های صورت گرفته نشان داده اند که مصرف کولین ممکن است به بهبود حافظه و همچنین وضعیت شیدایی در اختلال دو قطبی کمک کند.

از منابع غذایی برای کولین می توان به تخم مرغ، شیر، مرغ، بوقلمون، سالمون، میگو، سویا، حبوبات، گوجه فرنگی، بذر کتان، پسته، گوشت گاو، گوشت خرچنگ، اشاره کرد.

منیزیم

اکسید منیزیم ممکن است برای افراد مبتلا به اختلال دو قطبی مفید باشد، اما دوز مورد نیاز باید توسط پزشک تشخیص داده شود زیرا از فردی به فرد دیگر می تواند متفاوت باشد. همچنین، منیزیم ممکن است به بهبود نوسانات خلقی ناشی از سندرم پیش از قاعدگی کمک کند.

از منابع غذایی برای منیزیم می توان به دانه های کدو تنبل، برگ چغندر سوئیسی، بادام، اسفناج، بادام هندی، جو دوسر، لوبیا سفید، و برنج قهوه ای اشاره کرد.

اس- آدنوزیل متیونین (SAM-e)

اس- آدنوزیل متیونین تولید و استفاده از چندین انتقال دهنده عصبی مغزی، از جمله دوپامین و سروتونین را بهبود می بخشد. اس- آدنوزیل متیونین با خطر اختلال عملکرد جنسی که در داروهای ضد افسردگی سنتی مشاهده می شود، همراه نیست و حتی برای درمان افسردگی بی قاعده، شرایطی که داروهای ضد افسردگی سنتی ممکن است بی اثر باشند، مورد مطالعه قرار گرفته است.

این ماده به طور طبیعی در بدن تولید می شود و منبع غذایی برای آن وجود ندارد.

ویتامین D

پژوهش های انجام شده رابطه بین مشکلات مغزی مانند بیماری آلزایمر و سطوح کم ویتامین D را نشان داده اند. افزون بر این، پیوندهایی بین کمبود ویتامین D و اختلال عاطفی فصلی، یا افسردگی زمستانی مشاهده شده اند.

همچنین، مطالعات اولیه نشان داده اند که سطوح کم ویتامین D ممکن است پیشرفت بیماری پارکینسون را تسریع کند. کمبود این ماده مغذی در دوران بارداری نیز می تواند خطر ابتلای بچه به اوتیسم را افزایش دهد.

از منابع غذایی برای ویتامین D می توان به ساردین، سالمون، تن، شیر، ماست، تخم مرغ، و برگ چغندر سوئیسی اشاره کرد.

تهاجم سرطان با نیروی قند!

به گفته دانشمندان، قند نه تنها سلول های سرطانی را بیدار و تحریک می کند، بلکه آنها را بسیار تهاجمی‌تر می سازد.

آیا فکر کردن درباره مبارزه برای حفظ زندگی در برابر بیماری که درون بدنتان رشد می کند، اندام های شما را یکی پس از دیگری از کار می اندازد و هر روز به گسترش خود ادامه می دهد، رهایتان نمی کند؟ یا شاید پیش از این با سرطان مبارزه کرده اید و اکنون قصد دارید بدانید چگونه از بازگشت آن پیشگیری کنید تا بار دیگر عمل جراحی، شیمی درمانی و پرتو درمانی را تجربه نکنید.

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، نتایج پژوهشی جدید که طی یک بازه زمانی نه ساله انجام شده است به طور دقیق نشان می دهد که اثر واربورگ، پدیده ای که در آن سلول های سرطانی قندها را به سرعت تجزیه می کنند، چگونه رشد تومور را تحریک می کند.

نه تنها نتایج این مطالعه ارتباط بین قند و سرطان را نشان می دهد، که ممکن است اثرات قابل توجهی روی رژیم های غذایی شخصی سازی شده برای بیماران مبتلا به سرطان داشته باشد، بلکه سرنخ هایی درباره این که چگونه در درجه نخست می توانیم از رژیم غذایی برای پیشگیری از ابتلا و رشد سرطان استفاده کنیم، در اختیارمان قرار می دهد.

ارتباط بین قند و سرطان

اثر واربورگ که طی آن تومورهای سرطانی در مقایسه با بافت های سالم مقادیر قابل توجهی از قند را به لاکتات تبدیل می کنند، یکی از برجسته‌ترین ویژگی های سلول های سرطانی است. از این پدیده حتی برای تشخیص تومورهای مغزی نیز استفاده شده است.

برای مشاهده و تحلیل این پدیده، پژوهشگران از یک مدل مخمری برای آزمایش ارتباط بین پروتئین های راس (Ras)، ترکیباتی که در سلول های تومور یافت می شوند و سوخت و ساز قند استفاده کردند. آنچه آنها کشف کرده اند می تواند انگیزه کنار گذاشتن مصرف قند را در شما ایجاد کند.

به گفته دانشمندان، قند نه تنها سلول های سرطانی را بیدار و تحریک می کند، بلکه آنها را بسیار تهاجمی‌تر می سازد. این مطالعه نشان می دهد چگونه مصرف بیش از حد قند توسط سلول های سرطانی به یک چرخه باطل تحریک مداوم رشد و توسعه سرطان منجر می شود. از این رو، می توان ارتباط بین قدرت اثر واربورگ و شدت تهاجم تومور را توضیح داد. این پیوند بین قند و سرطان پیامدهای فراوانی به همراه دارد.

کنار گذاشتن مصرف قند

اگر قند سلول های سرطانی را بیدار می کند و رشد سریع‌تر و تهاجمی‌تر آنها را موجب می شود، کنار گذاشتن این ماده می تواند به زندگی سالم‌تر و شاید حتی بدون سرطان کمک کند.

دنبال کردن رژیم غذایی کتوژنیک یا کتو یکی از بهترین گزینه ها برای کنار گذاشتن مصرف قند است. رژیم غذایی کتوژنیک (کتو) یک رژیم کم کربوهیدارت و با محتوای چربی زیاد است. این رژیم غذایی سطوح قند و انسولین خون را کاهش می دهد، و سوخت و ساز بدن را از کربوهیدارت ها به سمت چربی و کتون ها سوق می دهد.

از آنجایی که این رژیم غذایی مصرف کربوهیدارت ها را کاهش می دهد، قند بسیار کمی از آن برای تحریک و تغذیه سلول های سرطانی دریافت می کنید. در حقیقت، رژیم غذایی کتوژنیک برای درمان برخی انواع سرطان و کند کردن آهنگ رشد تومور مورد استفاده قرار گرفته است.

برای رژیم غذایی کتو شما نیازمند پرهیز از موارد زیر هستید:

قندها - نوشیدنی های گازدار، کیک ها، بستنی ها، آبنبات ها و بسیاری مواد غذایی از این دست را باید کنار بگذارید.

میوه - در رژیم غذایی کتو حتی قندهای میوه ای نیز محدود شده اند.

غلات و نشاسته ها - نان، پاستا، برنج، و سیب زمینی همگی جایی در رژیم غذایی کتو ندارند.

لوبیاها - لوبیا و حبوبات حاوی نشاسته هایی هستند که به قند تبدیل می شوند، در نتیجه باید از مصرف آنها پرهیز کرد.

الکل - الکل حاوی کربوهیدارت ها و قند است، از این رو باید مصرف آن را کنار بگذارید.

چاشنی های حاوی قند - بسیاری از سس ها، مانند سس های کچاپ و باربیکیو، حاوی قند هستند. بر همین اساس، پیش از استفاده باید به برچسب مواد تشکیل دهنده آنها توجه داشته باشید.

غذاهای رژیمی - بسیاری از محصولات رژیمی سرشار از کربوهیدارت ها و الکل های قندی هستند، از این رو باید از آنها پرهیز کنید.

در عوض، شما باید مصرف پروتئین های سالم مانند ماهی، مرغ، و گوشت گاو بدون چربی، تخم مرغ، کره، خامه، مغزهای خوراکی، روغن های سالم، مانند نارگیل، آووکادو، و روغن زیتون فوق بکر را در دستور کار خود قرار دهید. و البته سبزیجات کم کربوهیدارت شامل بیشتر سبزیجات برگدار سبز، پیاز، فلفل و آووکادو را فراموش نکنید.

رژیم غذایی شما باید از 75 درصد چربی، 20 درصد پروتئین، و تنها 5 درصد کربوهیدارت تشکیل شده باشد. شما می توانید آب، چای، یا قهوه بنوشید و از شیرین کننده های طبیعی بدون قند مانند استویا استفاده کنید.