در ژاپن خانههای جدید و غیرمعمولی برای نجات مردم از پیامدهای ناگوار زمین لرزه ساخته شده است.
به
گزارش ایسنا، در ژاپن خانههایی از جنس بلوکهای بسیار سبک ساختهاند که
در صورت وقوع زمین لرزه با حرکات گسلها به آرامی جابجا شده و روی صاحب آن
آوار نخواهد شد.
این خانهها که شبیه به خانههای
شهرهای کارتونی هستند در عرض یک روز ساخته میشوند. دیوارهای خانه با مایع
مخصوص و ضد حریق بنا میشود و روی آن را رنگ میزنند.
به
گزارش اسپوتنیک، پنوپلاست یا مواد قابل ارتجاع که در ساخت این خانهها
استفاده میشود، نه دچار زنگ زدگی و نه خوردگی میشود. این ماده عایق بسیار
مناسب حرارتی است و به همین خاطر عمر ساختمانهایی که با این ماده ساخته
میشوند به ۳۰۰ سال نیز میرسد. همچنین قیمت یک خانه استاندارد به مساحت ۴۵
متر مربع با سقف سه متری تقریبا ۳۰ هزار دلار است.
پس
از این که زاکر برگ هشدارهای الون ماسک در مورد هوش مصنوعی را غیرمسئولانه
خواند، الون ماسک در آخرین اظهارنظر خود درک زاکربرگ از هوش مصنوعی را
محدود خواند.
به گزارش ایسنا و به نقل از بیزنس
اینسایدر، این دو نابغه میلیاردر اخیرا بر سر حوزه هوش مصنوعی به بحث و
مشاجره پرداختهاند و با اظهار نظر در جاهای مختلف جواب همدیگر را میدهند.
الون
ماسک، موسس و مدیرعامل تسلا و اسپیس ایکس، چندی پیش نسبت به پیشرفت روز
افزون هوش مصنوعی هشدار داده بود و خواستار وضع قوانین کنترل کننده برای
عدم تسلط هوش مصنوعی بر بشر در آینده شده بود.
اما
مارک زاکربرگ مدیرعامل فیسبوک با انتشار ویدیویی این پرسش را مطرح کرد که
به چه دلیل دیدگاه الون ماسک، مدیر عامل شرکتهای تسلا، اسپیس ایکس و
"OpenAI" راجع به هوش مصنوعی تا این اندازه منفی است.
الون ماسک نیز با توییتی در صدد پاسخ برآمد. وی نوشت: درک زاکربرگ از موضوع هوش مصنوعی محدود است.
ماسک
نگران است که دستگاههای فوق هوشمند روزی بدل به تهدیدی برای بشریت شوند.
در همین راستا وی در سال 2014 اظهار داشت که هوش مصنوعی حتی از سلاح اتمی
هم میتواند خطرناکتر باشد.
وی گفت: من راجع به این موضوع با مارک (زاکربرگ) صحبت کردهام. درک او از این موضوع محدود است.
طی
یک پخش زنده از طریق فیسبوک، یک کاربر از زاکربرگ در مورد اظهارات الون
ماسک راجع به هوش مصنوعی سوال کرد و گفت: در مصاحبهای دیده که ماسک
بزرگترین ترس خود را در آینده، هوش مصنوعی عنوان کرده است.
زاکربرگ
در پاسخ گفت: من نظرات محکمی در این زمینه دارم. من خوش بین هستم. من
عموما آدم خوش بینی هستم. فکر میکنم میتوان چیزهای مختلف ساخت و دنیا را
جای بهتری کرد. در زمینه هوش مصنوعی نیز ضمن خوش بین بودن، احساس میکنم
افرادی در حال نوشتن یک سناریوی آخرالزمانی راجع به هوش مصنوعی هستند که من
چرایی آن را نمیفهمم. این واقعا منفی انگارانه است و به نوعی من فکر
میکنم غیر مسئولانه است.
وی افزود: باور دارم که
استفاده از هوش مصنوعی در خودروها جان بسیاری را نجات خواهد داد، چرا که
خودروها را از آن چه الان هستند بسیار امنتر خواهد کرد.
وی
همچنین خاطرنشان کرد که هوش مصنوعی در حال حاضر در زمینه پزشکی برای کمک
به تشخیص بیماری و مطابقت بیماری افراد با داروهای مناسب مورد استفاده قرار
میگیرد.
زاکربرگ افزود: هر زمان که میشنوم که
هوش مصنوعی در آینده به مردم صدمه خواهد زد با خود فکر میکنم که بله،
میتوان از فناوری برای اهداف خوب و بد استفاده کرد. اما باید مراقب نحوه
ساخت و استفاده از آن بود.
این که افرادی خواستار
جلوگیری از پیشرفت پر شتاب هوش مصنوعی هستند، واقعا برای من سوال برانگیز
است. من به این موضوع خیلی فکر کردهام. اگر شما در مخالفت با هوش مصنوعی
بحث میکنید یعنی در واقع در حال مخالفت با خودروهای ایمنتری که قرار نیست
دیگر تصادف کنند و حادثه آفرین باشند، هستید و مخالف تشخیص پزشکی بهتر
برای افراد بیمار هستید.
روز سهشنبه الون ماسک
به این اظهارات زاکربرگ پاسخ داد و گفت: من با مارک در این مورد صحبت
کردهام. درک او از این موضوع محدود است. ماسک همچنین عنوان کرد که به زودی
فیلمی با همین موضوع هوش مصنوعی منتشر خواهد شد.
توافق
کلی میان رهبران هوش مصنوعی دنیا این است که چندین دهه طول خواهد کشید تا
رایانهها به سطح هوشمندی انسان برسند و حتی این که اصلا خواهند رسید یا نه
زیر سوال است. در هر صورت بسیاری از کارشناسان این حوزه معتقدند اگر زمانی
رایانهها به هوشمندی انسانها شوند، به سرعت تبدیل به "فوق هوشمند"
خواهند شد.
On
June 20th, BNR Nieuwsradio Eyeopeners broadcast an interview with Bas
Buchner, Director of MARIN (Maritime Research Institute Netherlands),
and our Karina Czapiewska, explaining the need and extensive
possibilities for floating developments, such as floating energy,
aquaculture and cities.
Please click here to hear the interview with Karina Czapiewska and here to hear the complete broadcast on BNR Nieuwsradio.
Jeff Bezos’s Blue Origin recently released images of the spaceships it says could be ferrying paying guests to suborbital space in 2018. At the same time, Richard Branson’s Virgin Galactic has hundreds of $250,000 deposits from people who want seats on his spacecraft, and SpaceX’s Elon Musk aims to take a pair of tourists around the moon.
As
commercial spaceflights for tourists, scientists, and workers in the
burgeoning space economy become more common, experts say those would-be
astronauts will need training that goes well beyond earthbound airline
safety briefings. Anyone venturing into space will need to know how to
deal with space sickness, the effects of acceleration and
weightlessness, and even the potential for hallucinations.
And those going to do scientific or other work will have to be ready to
use their limited time optimally—time outside the earth’s gravitational
pull will cost something like $688 per second, according to Gregory
Kennedy, education director at the NASTAR Center.
“The research
organizations that are sponsoring their flights are going to want to
make sure they’re getting their $688,” he says.
The NASTAR Center,
located outside Philadelphia, is one of several commercial institutions
offering spaceflight training for would-be private astronauts. Founded
in 2007 by the Environmental Tectonics Corporation,
which makes air and space training equipment, the center has trained
more than 500 people for the rigors of spaceflight, Kennedy says. For
aspiring space tourists, that includes learning how to tolerate the
acceleration forces they’ll experience: “We take somebody with no prior
experience and build them up to be able to withstand up to 6 Gs.”
For
scientists, the training entails time management and team coordination
drills. “We do an exercise where we have them do some activities that
may conflict with each other or may distract each other,” says Kennedy,
usually with participants failing to finish on time. “Then, we just give
them a chance to do a simple mission rehearsal [and] planning. We have
them do it again, and everybody finishes.”
Space And The Human Body
Outside Boston, SIRIUS Astronaut Training
offers instruction specifically focused on the effects of space travel
on the human body. The project, affiliated with Brandeis University’s Ashton Graybiel Spatial Orientation Laboratory,
launched after NASA ended the Space Shuttle program in 2011 to continue
to harness decades of research at the lab into space physiology.
“For
us, whose professional lives were connected with space research, that
was kind of a glum announcement, but the way our brain works, we try to
find opportunities to do what we love,” says Janna Kaplan, program lead
and senior scientist at SIRIUS and a senior research associate at the
Graybiel Lab. “We decided that we have a place in that reconfiguration
of spaceflight industry, from NASA being a monopoly on it to NASA just
being a funding agency with a place on the board for those other rapidly
developing industries.”
The group has trained about 20 people,
mostly those hoping for work in the space sector, using facilities like a
rotating room designed to simulate varying gravity, a tilting device
that induces confusing disorientation, and other equipment that can
bring on motion sickness. The experience sounds unpleasant, but it
enables customers to learn when they experience sickness, and what they
can do to keep it under control before they find themselves debilitated
in space.
A spinning cylindrical device, with striped walls that
rotate at a different speed from the floor on which would-be astronauts
stand, is even designed to induce optical illusions. Those can be
surprisingly common in space, Kaplan says.
“Some of them are kind
of cute and amusing, but some of them, and most of them, will render you
dysfunctional without you knowing that you are [experiencing them],”
she says. “If you have awareness that you have it, then you can deal
with it.”
Of course, for some people interested in space travel,
the training alone may be enough to satisfy their curiosity about the
astronaut life, without the need to ever leave earth. Waypoint 2 Space
plans to launch spaceflight training next year in a facility steps from
NASA’s Johnson Space Center in Houston. A weeklong spaceflight
fundamentals course will cost in the tens of thousands of dollars,
training participants to deal with space physiological issues,
spacecraft operations, and working in a spacesuit.
“You
come out of that with a certification that basically says you know what
you’re getting into,” says CEO Kevin Heath. And the company plans to
offer additional training for specific orbital and suborbital spacecraft
as they begin to take people into space.
But Waypoint 2 Space
will also offer experiences that Heath says will be more like what you
might find in “a space-themed Dave and Buster’s,” letting day visitors
like families or corporate groups looking for a team-building exercise
try their hand at a spaceflight simulator or climbing a simulated
altered-gravity wall.
“It’s like any other extreme activity—you
can climb a rock wall, and you can climb Mt. Everest for $25,000,” he
says. “If they say, for example, I want to do the flight simulator, it’s
going to be a half-hour, and that’s $19.”
Those short-term
experiences will help stir up a market for more serious training, Heath
says—and they’ll help the company bring in some revenue, even if planned
space tourism projects don’t launch as soon as their billionaire
founders predict, which could mean less demand for spaceflight training.
Once
spaceflight does become more common, it’s also likely that some
commercial and scientific operations will prefer to offer their own
training in-house. And those programs may be appealing to would-be
astronauts looking for formal training and experience, just as the Air
Force is a common first stop for aspiring commercial pilots today.
A nonprofit research group called Project PoSSUM
has been training citizen scientists for work in the upper atmosphere
and suborbital space in conjunction with Embry-Riddle Aeronautical
University, and executive director Jason Reimuller says several
participants have been finalists in the U.S. and Canadian astronaut
programs.
“They look at it as professional development—kind of a marketable skill as well,” he says.
But
the program isn’t designed to be just an astronaut training or space
tourism operation, he says. It’s a genuine scientific mission to
research noctilucent clouds, somewhat mysterious formations miles above
the Earth’s surface, whose prevalence may be tied to climate change. The
group plans to work with a manned commercial spaceflight company to
bring its researchers to space with specialized equipment to capture
images and samples of the clouds.
“We really don’t want to be
confused with astronaut training as a company,” he says. “We do have
very specific missions—several missions that do require specialized
manned researchers on such missions.”
But for Project PoSSUM and
for commercial astronaut training operations, when their graduates make
their way into space will depend on when spaceflight companies begin
launches.
“We are going to have the programs up and running all
the way up to level 2, which is suborbital, early next year,” says
Waypoint 2 Space’s Heath. “Whether people actually fly, that’s not our
call.”