بیشتر افراد شاغل ترجیح می‌دهند که بجای یک انسان دیگر، توسط یک روبات جایگزین شوند

ترجیح می‌دهیم با روبات جایگزین شویم!

تحقیقات و نظرسنجی‌های اخیر نشان می‌دهد که بیشتر افراد شاغل ترجیح می‌دهند که بجای یک انسان دیگر، توسط یک روبات جایگزین شوند.

به گزارش ایسنا، به‌تازگی نتایج تحقیقات و نظرسنجی‌های صورت گرفته توسط کارشناسان و متخصصان دانشگاه فنی مونیخ در آلمان نشان می‌دهد که افراد شاغل از جایگزین شدن توسط روبات‌ها و دستگاه‌های مبتنی بر هوش مصنوعی استقبال بسیار بیشتری نسبت به جایگزین شدن با افراد شاغل دیگر از خود نشان خواهند داد.

با توجه به گسترش روزافزون فناوری‌های نوینی همچون هوش مصنوعی (artificial intelligence) و یادگیری ماشینی (machine learning) در صنایع و حوزه‌های مختلف تکنولوژی و غیره، بسیاری از شرکت‌های فعال در عرصه‌های گوناگون معتقدند که این فناوری‌ها به صورت کامل فعالیت‌هایشان را تحت‌تاثیر قرار خواهد داد، به گونه‌ای که دیگر نیازی به وجود چنین استارتاپ و شرکت‌هایی در جهان نخواهد بود و کارکنان آن‌ها نیز با روبات و رایانه‌های مجهز به هوش مصنوعی جایگزین خواهند شد.

پیشتر تحقیقات و بررسی‌های انجام شده نشان می‌داد که بالغ بر ۴۱ درصد از شرکت‌های فعال در بریتانیا از توسعه زودهنگام و سریع فناوری‌های نوین همچون هوش مصنوعی واهمه دارند چراکه بر این باورند که این فناوری‌ها تا پنج سال آینده جای منابع انسانی، کارشناسان، متخصصان و تمامی تجهیزات موردنیاز آن‌ها را خواهد گرفت و به عبارتی دیگر هوش مصنوعی در آینده‌ای نزدیک موجب از بین رفتن تجارت و کسب و کار آن‌ها خواهد شد.

 

اما حالا تازه‌ترین نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که افراد شاغل جایگزین شدن با روبات را به انسان‌های دیگر ترجیح می‌دهند چراکه بر این باورند در این صورت، کار آن‌ها به بهترین شکل ممکن انجام خواهد شد و از لحاظ روحی و روانی نیز به خاطر به وجود آمدن حس رقابت، کمتر اذیت خواهند شد.

به گفته بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران، آن دسته از شرکت‌هایی که تاکنون به بهره‌گیری از فناوری‌های نوین همچون هوش مصنوعی در کسب و کار خود فکر نکرده‌اند، در خطر نابودی بیشتری قرار دارند چراکه آینده شرکت‌های تجاری و کسب و کار‌های موفق به فناوری‌های جدید تعلق خواهد داشت و صاحبان مشاغل و شرکت‌های کوچک با استراتژی‌های قدیمی حرفی برای گفتن نخواهند داشت.

آشنایی با آقای اصغر قندچی موسس شرکت 'ایران کاوه'

اصغر قندچی؛"کاوه" آهنگر جاده‌ها

قندچی ۷۰ سال پیش مونتاژ و تولید کامیون را در ایران شروع کرد و موسس 'ایران کاوه 'بود که بعدا به سایپا دیزل تغییر نام یافت. "چون کاوه آهنگر را دوست داشتم اسم "کاوه" را برای کامیون انتخاب کردم".

اصغر قندچی موسس شرکت 'ایران کاوه' بود که بعدا به سایپا دیزل تغییر نام یافت

به گزارش عصر ایران، اصغر قندچی که پدر صنعت کامیون در ایران لقب گرفته روز دوشنبه 7 مرداد 98 در ۹۱ سالگی در تهران درگذشت.

او که از اسفند ۱۳۹۷ به دلیل عفونت شدید در بیمارستان بستری شده بود، ماه‌های آخر عمر خود را در بخش آی سی یو سپری کرد تا اینکه هفتم مرداد از دنیا رفت.

 قندچی بیش از ۷۰ سال پیش مونتاژ و تولید کامیون را در ایران شروع کرد و موسس شرکت 'ایران کاوه 'بود که بعدا به سایپا دیزل تغییر نام یافت.

به گزارش بی بی سی، با راه‌اندازی کارخانه کامیون سازی ایران کاوه، تولید کامیون‌های "ماک" آمریکایی در ایران شروع شد؛ تولید با چند کامیون در هفته شروع شد و پس از مدتی به هفت کامیون در روز رسید.

اصغر قندچی از کودکی به عنوان کارگر در گاراژهای تعمیر اتومبیل در ایران کار کرده بود و با انواع خودروها بویژه خودروهای سنگین آشنا بود و در آهنگری تبحر داشت که در ساخت قطعات خودرو به یاریش آمد. او در نوجوانی کارگاه خودش را راه اندازی کرد:

"از ۱۶‌سالگی برای خودم دکانی باز کردم در اندازه 3 متر در 3 متر و بعد یواش‌یواش محل کارم را توسعه دادم به 15 متر و 30 متر و 100 متر و 500 متر، تا به 250 هزار متر مربع رسید و بعد هم تعطیل شد. از کار روی سواری کوچک شروع کردم تا اتوبوس و کامیون. من کارم را با کپی‌کاری از نمونه‌های خارجی آغاز کردم و با هوش و پشتکاری که داشتم یاد گرفتم که نمونه‌هایی مثل قطعات خارجی و حتی بهتر از آنها را بسازم."

کامیون‌های ماک بیش از ۷۰ سال است در جاده‌های ایران می‌تازند

پس از چند سال او از ضایعات قطعات جنگ جهانی دوم استفاده کرد تا کامیون‌های ماک را که خراب شده بودند تعمیر کند؛ در این کار از موتورهای انگلیسی "کامنز" که آن زمان برای چاه آب استفاده می‌شد، بهره گرفت.

رضا نیازمند، معاون وزیر وقت اقتصاد در اوایل دهه چهل خورشیدی در این باره به روزنامه دنیای اقتصاد گفته بود: "ماک‌هایی که از آمریکا می‌آمد در جاده‌های گرمسیری ایران جوش می‌آورد. قندچی تغییراتی در کاربراتور ایجاد کرد تا این مشکلات رفع شود. همچنین ماک‌هایی که از آمریکا می‌آمد شاسی‌های کوتاهی داشت که قندچی به دلیل تردد ماک در جاده‌های ناهموار ایران ارتفاع شاسی‌ها را یک متر بلندتر کرد."

عده‌ای او را منجی وزارت اقتصاد در برابر اولتیماتوم شش ماهه محمدرضا پهلوی برای ساخت اتومبیل در ایران می‌دانند؛ زمانی که مسئولان وقت به دنبال راه‌اندازی کارخانه‌های جدید از جمله خودروسازی در ایران بودند.

قندچی می‌گوید "یک روز آمدند گاراژ من و گفتند که دنبال کسی می‌‌‌‌‌گردند که کمک‌شان کند تا ماشین بسازد و من را پیدا کردند."

این اتفاق پس از آن بود که مرسدس بنز آلمان به دنبال گرفتن پروانه ساخت این خودرو در ایران بود.

قندچی خودروهای ساخت خودش را برای شاه ایران به نمایش گذاشت که تعجب او را هم برانگیخت: "شاه 10 دفعه از من پرسید که کسی بهت کمک کرده؟ گفتم نه. پرسید چیزی احتیاج داری؟ گفتم نه. حتی پرسید کمک مالی بهت شده؟ گفتم نه. "

پس از این دیدار، اولتیماتوم 6 ماهه وزارت اقتصاد لغو شد و اصغر قندچی با پروانه ساخت کامیون در ایران، کار خود را شروع کرد.

شرکت ایران کاوه در سال ۱۳۴۲ تاسیس شد

 قندچی با کسب اولین مجوز تولید خودرو از دولت وقت در سال ۱۳۴۲ شرکت ایران کاوه را برای تولید ماک تاسیس می‌کند؛ شرکت ماک آمریکایی هم برای اولین بار در خارج از خاک آمریکا، حاضر به همکاری با ایران می‌شود.

او می گوید: «به من اصغر آهنگر می گفتند و چون کاوه آهنگر را دوست داشتم اسم کاوه را برای کامیون انتخاب کردم».

قندچی کامیون‌های ماک را براساس شرایط آب هوایی ایران و شرایط جاده‌ای ایران تقویت می‌کرد؛ به همین دلیل در آن دوران کامیون‌های تولیدی در ایران مشتریان بیشتری از محصولات مشابه خارجی داشتند.

او می‌گوید: "شرایط آب و هوایی و جاده‌های ایران با کشور آمریکا بسیار متفاوت بود پس تصمیم گرفتم ماک را با شرایط ایران وفق دهم. برای این کار باید تغییرات اساسی در ساختار این کامیون ایجاد می‌کردم که با بررسی همه جوانب و شرایط جاده‌ای کشور موفق شدم نتایج خوبی بگیرم. در این راستا طول شاسی ماک را زیاد کردم. اتاق ماک را هم خودمان می‌ساختیم."

 قندچی کامیون‌های ماک را براساس شرایط آب و هوایی ایران و شرایط جاده‌ای آن تقویت می‌کرد

او برای تامین دیفرانسیل هم به سراغ ماک‌هایی می‌رفت که از زمان جنگ در هند و پاکستان مانده بودند؛ این دیفرانسیل‌ها را به ایران می‌آوردند تا مونتاژ شوند.

آنطور که خود او گفته است در مجموع قیمت ماک تولیدی او "در اندازه‌های کوچک و بزرگ ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان بود و با تریلر و تمام قطعات جانبی یک ماک ایران‌کاوه ۳۰۰ هزار تومان فروخته می‌شد؛ در حالی که به گفته آقای قندچی ماک آمریکایی بدون تریلر حدود ۲۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسید."

او در سال ۱۳۵۷ به فکر تولید آخرین قطعات ماک در ایران از جمله موتور افتاده بود که انقلاب اسلامی پیروز شد؛ او در بحبوجه انقلاب به آمریکا رفته بود تا سفارش حدود 4 هزار کامیون را لغو کند.

دوستانش در آمریکا به او توصیه کرده بودند به ایران برنگردد اما او به تهران بازگشت تا کار خود را ادامه دهد.

در جریان ملی شدن صنایع در سال ۱۳۵۸، کارخانه ایران کاوه از او گرفته شد؛ او البته کارش را در ایران ادامه داد و در کارگاهی در جنوب تهران به کامیون‌های ماک خدمات ارائه می‌داد.

اصغر قندچی در زمان پیروزی انقلاب در آمریکا بود؛ دوستانش به او توصیه کرده بودند به ایران برنگردد اما او به تهران بازگشت تا کار خود را ادامه دهد

با آغاز جنگ ایران و عراق، ارتش ایران برای بهینه‌سازی کامیون‌های خود نیاز به کمک او پیدا کرد؛ موسس ایران کاوه می‌گوید تا پیش از جنگ کسی از او سراغی نگرفته بود:

"یک نفر از اقوام یکی از مسئولان کشور که با من از قدیم آشنا بود، به مسئولان نظام گفته بود اصغر قندچی تنها کسی است که می‌تواند این مشکل را حل کند. برای همین پیش من آمدند. گفتم تعداد زیادی تانک‌بر داریم، برای تعمیر و راه‌اندازی تانک‌برها قطعه هم هست. برای حل این مشکل بودجه نیاز بود. رفتند و آمدند گفتند بودجه نداریم. گفتم خود من بودجه کار را تامین می‌کنم."

"یک مشکل دیگری که در جبهه خطر ایجاد می‌کرد این بود که می‌گفتند تانک‌برها روسی هستند و زیاد دود می‌کنند و دشمن می‌تواند رد حرکت ما را بگیرد؛ گفتم که با تعویض موتور مشکل حل می‌شود و همین کار را کردم. با هزینه خودم یک موتور از خارج کشور آوردم و روی ماشین سوار کردم."

قندچی پس از جنگ دوباره به کارگاهش بازگشت و تا آخر عمر هم در این کارگاه کار کرد و تا پیش از بستری شدن در بیمارستان همچنان در آن مشغول به کار بود.

کارخانه ایران کاوه که او موسس آن بود و بعدها به شرکت سایپا دیزل تغییر نام یافت پس از ماک به تولید محصولات ولوو پرداخت و در چند سال اخیر هم به سراغ مونتاژ کامیون‌های چینی رفته است.

هزاران دستگاه ماک ساخته شده در کارخانه ایران کاوه هنوز در جاده‌های ایران می‌تازند.

نمونه‌هایی از کامیون‌های ماک تولید شده در ایران/عکس ها: OTAGHIRANONLINE.IR

بازار خانه در رکود

بازار در رکود

یکی از دلایل اصلی به وجود آمدن رکود در بازار مسکن، نبود پول کافی در جیب این قشر جامعه است که به نسبت تورم، درامد و دستمزدشان افزایش پیدا نکرده است. طبق گزارش مرکز آمار، سهم مالکیت واحد های مسکونی در استان تهران 48.8 درصد و در استان البرز 51.8 درصد است و این دو استان در کشور دارای بیشترین میزان اجاره نشینی هستند.

---

عصر ایران ؛ حمید حقیقی - رکود، واژه ای که این روزها در بازار بیشتر بر سر زبان هاست. شما اگر به بنگاه های معاملاتی خودرو یا مسکن مراجعه کنید، به شما می گویند چند ماه است بازار در رکود به سر می برد.

البته بازار مسکن به اعتقاد کارشناسان از اردیبهشت سال 92 تا ابتدای سال 96، بیشترین رکود را تجربه کرده است که پس از آن این بازار به مدت یک سال رونق گرفت و سود خوبی به سرمایه گذاران رساند.

اما در یک سال گذشته به دلیل بالا رفتن قیمت دلار و تضعیف ارزش ریال و از طرفی جو روانی جامعه، بازار مسکن سرکش تر از همیشه با افزایش چند برابری قیمت مواجه شد و از طرفی هم باعث شد نرخ اجاره بها بین 20 تا 50 درصد افزایش پیدا کند. به گفته معامله گران این بازار، در برخی از مناطق تهران و کرج، قیمت ها از یک سال گذشته تاکنون از متری 5 میلیون تومان به متری 15 میلیون تومان هم رسیده است.

این روزها بازار مسکن به دلیل افزایش قیمت کم سابقه، به خواب رفته است. بانک مرکزی روز یکشنبه از کاهش ۶۴.۴ درصد معاملات مسکن تهران طی تیرماه امسال در مقایسه با ماه مشابه سال گذشته خبر داد.

در بازار مسکن بیشتر معاملات در فروش، رهن و اجاره در متراژ های پایین توسط قشر متوسط جامعه که بیشتر کارمند و کارگر هستند انجام می شود.

یکی از دلایل اصلی به وجود آمدن رکود در بازار مسکن، نبود پول کافی در جیب این قشر جامعه است که به نسبت تورم، درامد و دستمزدشان افزایش پیدا نکرده است. طبق گزارش مرکز آمار، سهم مالکیت واحد های مسکونی در استان تهران 48.8 درصد و در استان البرز 51.8 درصد است و این دو استان در کشور دارای بیشترین میزان اجاره نشینی هستند.

با توجه به افزایش قیمت مسکن و بالا رفتن نرخ اجاره بها، اجاره نشین های پایتخت مجبور شده اند به سمت مناطق ارزان تر و حتی شهرهای اطراف تهران کوچ کنند و ممکن است به دلیل تقاضای زیاد، در آینده نه چندان دور شاهد افزایش قیمت مسکن در شهرهای اطراف تهران باشیم.

در کنار نبود پول و درامد، جو روانی هم در این رکود سهم خود را دارد. در یک سال گذشته ایران درگیر مسائل مختلف خارجی بود. به زبان ساده اگر بخواهیم بگوییم، از خروج آمریکا از برجام و تحریم های جدید گرفته تا توئیت های ترامپ، همه تاثیر مستقیم در اقتصاد ایران داشت. یک توئیت بهانه می شد برای بالا بردن چند هزار تومانی دلار و افزایش قیمت کالا!

مردم این روزها دچار یک سردرگمی شده اند. آنقدر اخبار مختلف مستقیم در زندگی شان تاثیر داشته است، که حال اگر می خواهند کاری هم انجام دهند یا در همین بازار مسکن معامله ای انجام دهند، مدام این جمله را با خود تکرار می کنند که نکند ارزان شود! نکند گران شود! این جو روانی هم در رکود و کم شدن معاملات مسکن تاثیر دارد چون مردم منتظر هستند یک اتفاقی بیافتد.

چندی پیش وزیر مسکن اعلام کرد که قرار است برای کنترل بازار مسکن 400 هزار واحد مسکونی ساخته شود که 60 هزار آن در اطراف تهران و واحد هایی هم در داخل شهر تهران ساخته شود که قیمت ان حدود 300 میلیون تومان خواهد بود.  از طرفی نیز قیمت دلار در چند هفته گذشته روند کاهشی داشته است.

روز گذشته نیز رئیس اتحادیه املاک تهران پیش بینی کرده بود که قیمت مسکن تا پایان تابستان شاهد کاهش 20 درصدی قیمت باشد و در نیمه دوم سال این کاهش قیمت ادامه داشته باشد.

با توجه به آمار و ارقام و گفته های مسولین می شود پیش بینی کرد که مسکن اگر ارزان هم نشود اما شاهد افزایش قیمت هم نخواهد بود.

سواد اطلاعاتی چیست و افراد باسواد اطلاعاتی چگونه متولد می‌شوند؟

توسط دکتر مریم نظری

سواد اطلاعاتی شامل پنج مهارت و یک طرز فکر است که قابلیت یادگیری مستقل و تمام‌عمر را در افراد به وجود می‌آورد.

در واقع فرد باسواد اطلاعاتی با برخورداری از این مهارت‌ها و طرز فکر:

• تشخیص می‌دهد کی و چرا به اطلاعات نیاز دارد و می‌تواند نیاز اطلاعاتی خود را به زبانِ منبع‌فهم بیان کند.
• انواع منابع اطلاعات و ابزارهای دستیابی به اطلاعات را می‌شناسد و می‌داند چطور از این ابزارها برای دستیابی به منابع موردنیازش استفاده کند.
• می‌تواند از میان انبوه منابعی که پیدا می‌کند، مرتبط‌ترین و معتبرترین‌ها را گلچین کند.
• و می‌تواند به صورت موثر و اخلاقی از این منابع استفاده کند و نیاز دانشی و مهارتی خود را تامین نماید.

به عبارتی افراد مجهز به سواد اطلاعاتی قادرند در هر موقعیت و در مواجهه با هر مسئله‌ای تشخیص دهند چه دانش و مهارتی کسر دارند و می‌توانند با بهترین منابع این نیاز دانشی و مهارتی خود را تامین کنند و بهترینِ خود شوند.

---

شرط اصلی پرورش افراد باسواد اطلاعاتی

این است که قبل از هر اقدامی، نیاز مخاطب مدنظرتان را عمیق بشناسید تا بتوانید برنامه‌های سواد اطلاعاتی طراحی کنید که مهارت‌ها و طرز فکر موردنیاز را در او ایجاد کند آن هم با زبان و ادبیاتی که او متوجه می‌شود. به عبارتی:

برنامه‌های سواد اطلاعاتی باید به گونه‌ای طراحی شوند که به مخاطبتان کمک کنند در هر شرایطی تشخیص دهد تا ایده‌آلش چه دانش و مهارت‌هایی کم و کسر دارد.

بدین منظور باید قبل از هر چیز اهمیت و کاربردهای اطلاعات را در دل موقعیت و هدف مدنظرش تشریح کنید تا مثلا دریابد که چرا برای حل مسائلم – به عنوان یک هنرمند، یک معلم، یک خانم خانه‌دار … – باید به اطلاعاتی فراتر از پیش‌دانسته‌های خود مراجعه کنم؟ اینکه سواد اطلاعاتی چه کمکی به من می‌کند؟ 

---

برنامه‌‌های سواد اطلاعاتی باید به گونه‌ای طراحی شوند

که چگونه اندیشیدن درباره نیاز اطلاعاتی و منابع اطلاعات را در مخاطبتان ایجاد کنند.

مثلا به این نتیجه برسد که برای رسیدن به نتیجه دلخواهم باید مهارت جدیدی بیاموزم.

به عبارتی باید ذهنیت او درباره اطلاعات و منابع اطلاعات تغییر کند و  به مصادیقی فراتر از مصادیق اطلاعات به مفهوم مرسوم آن یعنی کتاب، مجله و اینترنت بسط یابد.

اینکه منبع اطلاعات می‌تواند تجربه یک دوست یا یک همکار باشد یا تجربه موفق یک سازمان یا یک کسب و کار باشد.

همین طرز فکر، فرصت‌های یادگیری و رشد را به او نشان می‌دهد و او را عاشق یادگیری و رشد می‌کند.

---

برنامه‌‌های سواد اطلاعاتی باید به گونه‌ای طراحی شوند

که متنوع فکر کردن درباره شیوه‌های دستیابی و استفاده از اطلاعات را در مخاطبتان پرورش دهند.

با توجه به اینکه دسترسی، ارزیابی و استفاده از هر نوع منبع اطلاعاتی نیازمند ملاحظات ویژه‌ای است، لازم است تا چگونه اندیشیدن درباره هر یک از این مهارت‌ها با توجه به ماهیت فعالیت‌ها و مسائل گروه هدف به آنها آموزش داده شود.

---

و بالاخره برنامه‌‌های سواد اطلاعاتی باید به گونه‌ای طراحی شوند

که امکان طراحی خدمات مخاطب‌پسند را مهیا نمایند.

براساس فهم عمیقی که از نیاز اطلاعاتی (یا فعالیت‌ها و مسائل) مخاطب و منابع موردنیاز او به دست می‌آورید، می‌توانید خدماتی طراحی کنید که درخور (فیت) نیاز اوست.

---

تنها در این صورت است که برنامه‌های سواد اطلاعاتی تحول ایجاد می‌کنند

یعنی افراد راه‌بلد و هر دم در حالِ یادگیری پرورش می‌دهند

که رشد و بهتر شدن جزو برنامه‌های ثابت آنهاست.

---

در بسته جامع مدرسان سواد اطلاعاتی، پراکتیس و آموزشِ سواد اطلاعاتی را با چنین چشم‌اندازی می‌آموزید.

---

دکتر مریم نظری:

با پرده‌برداری از قابلیت‌های فوق‌العاده کاربردی و فرصت‌آفرین سواد اطلاعاتی:
به اساتید و معلمان کمک می‌کنم کلاس درسشان را مولد و تاثیرگذار کنند و در موضوع تدریسشان مرجع شوند.
--
به مربیان و اساتید درس سواد اطلاعاتی کمک می‌کنم برنامه‌های آموزشی تاثیرگذاری طراحی و عرضه کنند طوری که مخاطبشان راه‌بلد شود.
--
به کارجویان علم اطلاعات کمک می‌کنم با یادگیری و آموزش سواد اطلاعاتی وارد بازارهای بکر آموزش و مشاوره شوند و در حوزه موردعلاقه‌شان مشغول کار شوند.
--
و به کتابدارها و حرفه‌مندان علم اطلاعات کمک می‌کنم با بازبینی و بازچینی کتابخانه‌ و خدماتشان و ارائه آموزش‌های تخصصی و جذاب، انواع کاربران را در رسیدن به اهدافشان یاری رسانند و از این طریق برند نو و متفاوتی از رشته و حرفه کتابداری به مخاطب عرضه کنند.
--

درباره دکتر مریم نظری

مریم نظری دکترای سواد اطلاعاتی از دانشگاه شفیلد انگلستان دارد. به واسطه نوآوری‌هایِ تز دکتری‌اش، پژوهش او چندین جایزه جهانی و دعوت بین‌المللی دریافت کرده، و در نشریات بین‌المللی برتر  منتشر شده است. او از سواد اطلاعاتی به عنوان یک متدولوژی توانمندساز برای راه‌بلد کردن افراد، سازمان‌ها و کسب و کارها و برای مولدسازی پژوهش‌ها و آموزش‌های دانشگاهی و غیردانشگاهی استفاده می‌کند. اولین کتاب سواد اطلاعاتی و اولین برنامه درسی دانشگاهی سواد اطلاعاتی در ایران، و اولین مدل بافتی سواد اطلاعاتی در جهان از جمله دستاوردهایِ  17 سال پراکتیس او در حوزه سواد اطلاعاتی هستند.

رییس اتاق بازرگانی: فضای کسب و کار در ایران تاریک است

رییس اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه فضای کسب و کار در ایران تاریک است خطاب به مسوولان گفت: فرش قرمز نمی خواهیم، سنگلاخ را جمع کنید.

به گزارش ایسنا، غلامحسین شافعی در همایش آینده و کار و کارآفرینی جوانان، اظهار کرد: امروز شرایط جهان به گونه ای است که حرکت نکردن در مسیر توسعه به معنی جا ماندن از رقبا و افتادن در دام فلاکت است.