هلیکوباکتر پیلوری که به نام اچ. پیلوری نیز شناخته می شود، نوعی باکتری است. این میکروب می تواند وارد بدن انسان شده و در دستگاه گوارش ساکن شود. پس از چند سال و در صورت تکثیر بیش از حد، هلیکوباکتر پیلوری می تواند موجب بروز زخم هایی در دیواره داخلی معده یا قسمت بالایی روده کوچک شود که این زخم ها به نام اولسر نیز شناخته می شوند. این عفونت میکروبی در برخی افراد می تواند به سرطان معده منجر شود.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران، عفونت ناشی از هلیکوباکتر پیلوری شایع است. حدود دو سوم از جمعیت جهان دارای این میکروب در بدن خود هستند. برای بیشتر افراد، هلیکوباکتر پیلوری موجب بروز زخم یا علائم دیگر نمی شود. افرادی که با مشکل مواجه می شوند نیز می توانند با مصرف برخی داروها میکروب ها را از بین برده و به بهبود زخم ها کمک کنند.
با افزایش دسترسی مردم جهان به آب تمیز و سیستم فاضلاب، افراد کمتری نسبت به گذشته با باکتری ها آلوده می شوند. با عادات سلامت خوب، شما می توانید از خود و فرزندانتان در برابر هلیکوباکتر پیلوری محافظت کنید.
برای دهه ها، پزشکان فکر می کردند که زخم های معده از استرس، غذاهای تند، سیگار کشیدن یا دیگر عادات سبک زندگی ناشی می شوند. اما زمانی که در سال 1982 دانشمندان موفق به کشف هلیکوباکتر پیلوری شدند، آنها دریافتند که این میکروب ها دلیل اصلی بیشتر موارد اولسرهای معده هستند.
پس از ورود هلیکوباکتر پیلوری به بدن، این میکروب به سمت دیواره داخلی معده که سدی در برابر اسید مورد استفاده برای گوارش غذا است، حرکت می کند. در صورت تکثیر و فعالیت بیش از حد این باکتری و آسیب دیدگی دیواره داخلی معده، هلیکوباکتر پیلوری به همراه اسید می تواند موجب تحریک معده و در نهایت بروز زخم، گاستریت (التهاب دیواره داخلی معده) و سرطان معده شود. این زخم ها ممکن است با خونریزی همراه باشند، موجب عفونت شوند یا از حرکت درست غذا در دستگاه گوارش پیشگیری کنند.
امکان دریافت هلیکوباکتر پیلوری از غذا، آب، یا وسایل غذاخوری وجود دارد. این میکروب بیشتر در کشورهای در حال توسعه و در جوامعی که به آب تمیز یا سیستم فاضلاب خوب دسترسی ندارند، شایع است. امکان ورود باکتری از طریق تماس با بزاق یا دیگر مایعات بدن فرد آلوده نیز وجود دارد.
افراد بسیاری طی دوران کودکی در تماس با هلیکوباکتر پیلوری قرار می گیرند، اما امکان ورود آن به بدن در بزرگسالی نیز وجود دارد. این میکروب ها می توانند برای سال ها در بدن انسان زندگی کنند، پیش از این که فعالیت آنها موجب بروز علائم شود. این در شرایطی است که بیشتر افراد مبتلا به این باکتری هرگز با زخم های معده مواجه نمی شوند.
اگر به یک زخم معده مبتلا باشید، ممکن است دردی خفیف یا سوزان را در شکم خود احساس کنید. درد می تواند شکل گرفته و از بین برود، اما احتمالا بیشتر زمانی که معده خالی است، مانند بین وعده های غذایی یا در میانه های شب، آن را احساس خواهید کرد. درد می تواند برای چند دقیقه یا چند ساعت ادامه داشته باشد. پس از غذا خوردن، نوشیدن شیر یا مصرف یک داروی ضد اسید ممکن است احساس بهتری در شما شکل بگیرد.
از دیگر نشانه های یک اولسر می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نفخ
- آروغ زدن
- حالت تهوع
- استفراغ
- کاهش وزن بدون دلیلی مشخص
زخم های معده می توانند موجب خونریزی در معده یا روده کوچک شوند که می تواند شرایطی خطرناک برای سلامت شما باشد. اگر با علائم زیر مواجه هستید باید کمک پزشکی فوری دریافت کنید:
- مدفوع خون آلود، به رنگ قرمز تیره یا سیاه
- دشواری در تنفس
- سرگیجه یا غش
- احساس خستگی شدید بدون دلیلی مشخص
- پوست رنگ پریده
- استفراغ خون آلود یا با ظاهری شبیه پودر قهوه
- درد شدید و تیز معده
اگرچه شایع نیست، اما عفونت هلیکوباکتر پیلوری می تواند موجب سرطان معده نیز شود. این بیماری در ابتدا علائم محدودی مانند سوزش سردل دارد. با گذشت زمان، فرد ممکن است متوجه علائم زیر شود:
- درد یا تورم شکم
- حالت تهوع
- بی اشتهایی
- احساس سیری پس از مصرف تنها مقدار کمی غذا
- استفراغ
- کاهش وزن بدون دلیلی مشخص
اگر زخم معده موجب هیچ علائمی نشده است، پزشک احتمالا وضعیت شما را برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری آزمایش نخواهد کرد. اما اگر با علائم این شرایط مواجه هستید یا در گذشته با آنها مواجه بوده اید، انجام آزمایش بهترین گزینه است. داروهایی مانند داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی می توانند به دیواره داخلی معده آسیب برسانند، از این رو، شناسایی دلیل بروز علائم برای انتخاب روش درمان درست اهمیت دارد.
در ابتدا، پزشک پرسش هایی درباره سابقه پزشکی، علائم، و داروهای مصرفی شما خواهد داشت. سپس، وی یک معاینه بدنی شامل اعمال فشار بر شکم برای بررسی تورم، حساسیت به لمس، یا درد انجام خواهد داد. همچنین، ممکن است موارد زیر مد نظر قرار بگیرند:
آزمایش های خون و مدفوع که می توانند به شناسایی یک عفونت کمک کنند.
آزمایش تنفسی اوره. در این آزمایش بیمار یک مایع ویژه حاوی ماده ای به نام اوره را می نوشد. سپس، وی در یک کیسه تنفس می کند که پزشک آن را برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می کند. اگر فرد دارای هلیکوباکتر پیلوری باشد، اوره در بدن وی توسط باکتری به دی اکسید کربن تبدیل می شود و نتایج آزمایش نشان خواهد داد که نفس فرد دارای سطوح بالاتر از حد عادی این گاز است یا خیر.
برای بررسی دقیقتر زخم ها، پزشک شما ممکن است از موارد زیر استفاده کند:
آندوسکوپی بخش فوقانی دستگاه گوارش. آندوسکوپ لوله ای باریک مجهز به یک دوربین کوچک است که از طریق گلو وارد معده و بخش بالایی روده کوچک می شود. این روش برای جمع آوری نمونه که برای بررسی وجود باکتری استفاده خواهد شد نیز کاربرد دارد. فرد ممکن است طی آندوسکوپی هوشیار یا بی هوش باشد، اما برای راحتی بیشتر دارو دریافت خواهد کرد.
آزمایش های قسمت بالایی دستگاه گوارش. در بیمارستان، فرد یک مایع حاوی ماده ای به نام باریم را می نوشد و پزشک تصویربرداری پرتو اکس را انجام می دهد. مایع مصرف شده گلو و معده را پوشش می دهد و آنها را در تصویر مشخص می سازد.
سیتی اسکن یا توموگرافی کامپیوتری. این یک اسکن پرتو اکس قدرتمند است که تصویری با جزئیات دقیق از درون بدن ارائه می کند.
اگر دارای هلیکوباکتر پیلوری باشید، پزشک ممکن است آزمایش هایی را برای بررسی احتمال سرطان معده انجام دهد که شامل موارد زیر می شوند:
- معاینات بدنی
- آزمایش های خون برای بررسی کم خونی. این شرایط می تواند به واسطه توموری که خونریزی می کند رخ دهد.
- آزمایش وجود خون پنهان در مدفوع که احتمال وجود خون در مدفوع که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیست را بررسی می کند.
- آندوسکوپی
- بافتبرداری یا بیوپسی که در آن پزشک بخش کوچکی از بافت را از معده جدا می کند تا نشانه های سرطان را بررسی کند. پزشک ممکن است طی آندوسکوپی این کار را انجام دهد.
- آزمایش هایی که تصویری با جزئیات از درون بدن ارائه می کنند، مانند سیتی اسکن، یا ام آر آی
اگر دارای زخم های معده ناشی از فعالیت هلیکوباکتر پیلوری باشید، برای از بین بردن میکروب ها، بهبود دیواره داخلی معده و پیشگیری از عود زخم ها نیازمند درمان خواهید بود. معمولا یک یا دو هفته طول می کشد تا درمان به بهتر شدن بیماری کمک کند.
احتمالا پزشک چند دارو را برای شما تجویز خواهد کرد که گزینه های موجود شامل موارد زیر می شوند:
- آنتی بیوتیک ها به کشتن باکتری ها در بدن کمک می کنند که از آن جمله می توان به آموکسیسیلین، کلاریترومایسین (بیاکسین)، مترونیدازول (فلاژیل)، تینیدازول (تیندامکس) و تتراسایکلین اشاره کرد. به احتمال زیاد به مصرف حداقل دو نوع از این گروه نیاز خواهید داشت.
- داروهایی که مقدار اسید در معده را با مسدود کردن پمپ های کوچک تولیدکننده اسید کاهش می دهند. از جمله این داروها می توان به دکسلانسوپرازول (دکسیلانت)، اسومپرازول (نکسیوم)، لانسوپرازول (پرواسید)، امپرازول (پریلوسک)، پنتوپرازول (پروتونیکس)، و رابپرازول (اسیفکس) اشاره کرد.
- بیسموت سابسالیسیلات که ممکن است به کشتن هلیکوباکتر پیلوری همراه با آنتی بیوتیک های مصرفی شما کمک کند.
- داروهایی که هیستامین را مسدود می کنند. هیستامین می تواند معده را به تولید اسید بیشتر تشویق کند. از جمله این داروها می توان به سایمتیدین (تاگامت)، فاموتیدین (فلوکسید، پپسید)، نیزاتیدین (اکسید)، و رانیتیدین (زانتاک) اشاره کرد.
روند درمان ممکن است شامل مصرف 14 یا تعداد بیشتری قرص در روز برای چند هفته باشد که به نظر بسیار زیاد می رسد. اما دنبال کردن دستورات پزشک و مصرف داروهای تجویزی اهمیت دارد. اگر آنتی بیوتیک ها به درستی مصرف نشوند، باکتری ها می توانند در برابر آنها مقاوم شوند که درمان عفونت ها را دشوارتر می سازد. اگر داروها شما را اذیت می کنند با پزشک خود درباره گزینه های درمان دیگر و چگونگی تحمل عوارض جانبی صحبت کنید.
یک یا دو هفته پس از اتمام درمان، پزشک نفس یا مدفوع شما را بار دیگر آزمایش خواهد کرد تا از بهبود کامل عفونت اطمینان حاصل کند.
شما می توانید با اقداماتی مشابه که برای محافظت از خود در برابر میکروب های دیگر انجام می دهید از ابتلا به عفونت هلیکوباکتر پیلوری نیز پیشگیری کنید. در همین راستا می توانید موارد زیر را مد نظر قرار دهید:
- شستشوی دست ها پس از استفاده از توالت و پیش از آماده کردن یا خوردن غذا. به فرزند خود نیز این کار را آموزش دهید.
- پرهیز از غذا یا آب ناسالم و کثیف.
- پرهیز از مصرف هر چیزی که به خوبی پخته نشده است.
- پرهیز از مصرف غذاهایی که به صورت غیر بهداشتی آماده شده اند.
اگرچه استرس، غذاهای تند، الکل و سیگار کشیدن موجب زخم های معده نمی شوند، اما می توانند شرایط آنها را تشدید کرده و از بهبود سریع جلوگیری کنند. با پزشک خود درباره روش های مدیریت استرس، بهبود رژیم غذایی، و ترک سیگار و الکل صحبت کنید.
خواص عسل طبیعی با توجه به وجود آنزیم ها و ویتامین ها، برای درمان بسیاری از بیماری ها مورد توجه مردم قرار گرفته است. عسل علاوه بر اینکه یک غذای کامل است، یک هدیه ارزشمند طبیعت به انسان هاست که می توانند از آن بهرهمند شوند. در دنیا هیچ غذایی به اندازه عسل، سرشار از مواد غذایی و دارویی نیست، زیرا زنبورها از شهد و شکوفه گیاهان مختلفی تغذیه می کنند که این عسل ها خواص دارویی آن گیاهان را به همراه داشته و طبق تغذیه زنبورها از پوشش گیاهی آن منطقه نام گذاری می شوند. در ادامه درباره فواید عسل طبیعی و مضرات آن نکاتی را خواهیم گفت.
خواص عسل طبیعی
۱. درمان آسم
اگر به دنبال داروهای جایگزین برای درمان آسم خود هستید، می توانید عسل را در زندگی روزمره خود جای دهید. خواص عسل برای آسم درمانی بهتر از سایر داروهای گران قیمت معمولی است. عسل به آرامی مخاط موجود در گلو را پاک می کند. مواد معدنی مختلف و محتوای ویتامین عسل مانند منیزیم، منگنز، سلنیوم و اسیدهای آمینه به پاک سازی مجاری در ریه ها و تسکین غشای لوله های برونش کمک می کند.
بهترین راه های استفاده از عسل برای درمان آسم ترکیب آن با یکی از عناصر زیر می باشد:
۲. تقویت انرژی بدن
استفاده از عسل به عنوان یک روش درمانی به نام "آپی تراپی" است و شامل درمان هایی می باشد که انرژی را بازیابی می کند، استقامت بدنی را تقویت می کند و سیستم ایمنی بدن را بهبود می بخشد. به همین دلیل است که سال هاست متخصصان رژیم های ورزشی توصیه می کنند ورزشکاران عسل خام را در وعده های غذایی قبل از ورزش یا میان وعده خود قرار دهند.
۳. درمان قند خون
دیابت یک بیماری است که امکان دارد هر فردی تجربه کند، سیستم کار لوزالمعده مختل می شود و نمی تواند انسولین خوبی در بدن تولید کند. انسولین برای تنظیم سطح قند خون در بدن مفید است، زیرا مقدار زیاد قند در بدن خوب نیست. آزمایش های مکرر اثبات کرده که عسل طبیعی حاوی ماده اکسید کننده ای است که فرآیند جذب قند در خون را آسان می کند و نمی گذارد درصد قند در خون بالا رود.
۴. بهبود مشکلات پوستی
عسل به عنوان یک مرطوب کننده پوست، لایه بردار، منبع آنتی اکسیدان، درمان طبیعی آکنه و جوان سازی پوست مورد استفاده قرار گرفته است. این ماده دارای خاصیت ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد قارچی است که آن را علاوه بر پتانسیل عالی برای یک رژیم غذایی، به عنوان یک داروی طبیعی مراقبت از پوست به اثبات رسانده است.
۵. خواص عسل برای درمان سرفه
در بیشتر موارد، سرفه های حاد در اثر سرماخوردگی یا ویروس آنفولانزا یا برونشیت ایجاد می شود و حدود سه هفته ادامه خواهد داشت. از آنتی بیوتیک ها می توان برای درمان عفونت های ناشی از باکتری ها استفاده کرد. با این حال ، بیشتر سرفه های حاد ناشی از ویروس هایی هستند که به آنتی بیوتیک ها نیاز ندارند. محققان در سال ۲۰۱۲ خاطر نشان کردند که عسل حاوی بیش از ۱۸۱ ماده طبیعی مختلف است و تاکید می کنند که خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی آن دلیل اصلی کمک به تسکین سرفه است.
۶. درمان رفلاکس معده
بسیاری از متخصصین درمان خانگی معتقدند که عسل به بهبود مری کمک می کند و علائم سوزش سر دل را کاهش می دهد. هزاران سال از عسل در داروهای آیورودا برای معالجه انواع بیماری ها استفاده شده است. عسل آهوتا در درمان بیماری های گوارشی مخصوصا رفلاکس معده بسیار موفق عمل کرده است.
۷. خواص عسل برای زخم ها
در طی چند دهه گذشته، استفاده بالینی از عسل به عنوان یک درمان زخم موضعی تجدید حیات شده است. مجموعه ای از شواهد این گفته را پشتیبانی می کند، نشان می دهد که عسل باعث بهبود زخم ها می شود، باکتری ها را می کشد و pH زخم را کاهش داده، التهاب مزمن را کاهش می دهد و باعث افزایش نفوذ فیبروبلاست می شود.
هزاران سال است که از عسل به عنوان درمان زخم توسط فرهنگ های بومی سراسر جهان استفاده می شود. یافته های باستان شناسی و آثار مکتوب اولیه نشان می دهد که زخم ها توسط مصریان، یونانیان و رومیان باستان با عسل درمان می شدند.
۸. کمک به رفع بی خوابی
دانشمندان بر این باورند که مصرف غذاهای سرشار از تریپتوفان و غذاهایی که به تولید طبیعی سروتونین و تریپتوفان بدن کمک می کنند ممکن است راه حلی برای رفع بی خوابی باشد. اهمیت هورمون سروتونین در این است که هنگام خواب، مغز را آرام می کند. عسل در درمان بی خوابی مؤثر است، زیرا حاوی اسید آمینه تریپتوفان است که به مقابله با بی خوابی کمک می کند.
۹. مبارزه با عفونت ها
در واقع اهمیت فواید عسل در قدیمی ترین ادبیات پزشکی جهان به اثبات رسیده است و از زمان های بسیار قدیم به عنوان داروی ضد میکروبی و همچنین فعالیت های بهبود زخم شناخته شده است. خاصیت درمانی عسل به این دلیل است که فعالیت ضد باکتریایی را ارائه می دهد، باعث ایجاد شرایط مرطوب زخم می شود و ویسکوزیته بالای آن به تهیه یک سد محافظ برای جلوگیری از عفونت کمک می کند.
۱۰. پیشگیری از سرطان
سرطان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که سبک زندگی امروزه و رژیم غذایی در ابتلا به آن نقش بسزایی دارد. عسل منبع مهمی از ترکیبات فعال زیستی است که از گیاهان به دست می آید و در سال های اخیر مطالعاتی زیادی بر روی خواص عسل برای پیشگیری از سرطان صورت گرفته، در این بررسی ها نقش عسل به عنوان کمک کننده در درمان و پیشگیری سرطان نیز به اثبات رسیده است.
۱۱. خواص عسل برای درمان آکنه
عسل سرشار از آنتی اکسیدان است که به مبارزه با التهاب ناشی از باکتری ها کمک می کند. به همین دلیل است که در ساخت ماسک صورت خانگی برای مقابله با آکنه استفاده می شود. زیرا عسل بی خطر می باشد و مهم تر از همه، شما دقیقاً می دانید چه چیزی را در ماسک صورت قرار داده اید.
۱۲. جلوگیری از پیری زودرس
عسل یک مرطوب کننده طبیعی است که با خاصیت آب رسانی خود باعث جلوگیری از پیری زودرس می شود.
۱۳. درمان ریزش مو
۱۴. درمان تب یونجه
علائم تب یونجه شامل عطسه، آبریزش بینی و پف چشم است. داروهای زیادی وجود دارد که ادعا می کنند علائم را درمان می کنند که برخی از آنها بهتر از سایر داروها عمل می کنند. یک راه حل محبوب، خوردن عسل است که حتما باید خام و ارگانیک باشد. تب یونجه هر تابستان، هنگامی که گیاهان شروع به انتشار گرده ها در هوا می کنند، ظاهر شده و باعث می شود که برخی افراد دچار حساسیت شوند.
فهرست خواص عسل طبیعی:
عوارض جانبی مصرف عسل:
نتیجه گیری:
عسل هم مانند هر ماده غذایی و دارویی دیگر علاوه بر داشتن مزایای زیاد برای بهبود بسیاری از بیماری ها می تواند برای ما خطراتی هم داشته باشد، اما این اتفاق زمانی رخ می دهد که در مصرف آن زیاده روی صورت گیرد یا از عسل های تغذیه ای و شکری استفاده گردد. در نتیجه بهتر است در هنگام خرید عسل دقت کنید آن را حتما از یک زنبوردار مطمئن خریداری کنید تا از هر عواقب جبران ناپذیری پیشگیری نمایید.
محققان دانشگاه تافتس واقع در ماساچوست آمریکا با استفاده از رویکرد فوتوژنتیک، سلولهای تولیدکننده انسولین موسوم به بتا را بهگونهای دستورزی کردند که در اثر تابش نور، دو تا سه برابر میزان طبیعی، انسولین تولید میکنند.
به گزارش پایگاه خبری مدیکال اکسپرس، این
رویکرد جدید بر اساس پروتئینهایی عمل میکند که در اثر تابش نور، نحوه
فعالیت خود را تغییر میدهند. محققان برای استفاده از این ویژگی، ژنی را به
سلولهای بتا وارد کردند که آنزیم موسوم به Photoactivatable Adenylate
Cyclase یا PAC را کنترل میکند. این آنزیم مولکولهایی را تولید میکند که
در اثر دریافت نور آبی، فرایند تولید انسولین در سلولهای بتا را به شدت
افزایش میدهد.
محققان سلولهای دستورزی شده بتا را زیر پوست
موشهای مبتلا به دیابت پیوند زدند و پس از تابش نور آبی مشخص شد توانایی
این موشها در تنظیم قند خون بهبود قابل توجهی یافته است. به اعتقاد محققان
استفاده از نور به عنوان ابزاری برای فعال کردن فرایند بیولوژیکی تولید
انسولین، امکان کنترل بهتر میزان قند خون در افراد مبتلا به دیابت را بدون
نیاز به استفاده از داروها و روشهای درمانی متداول در اختیار میگذارد.
دیابت
به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین بهوجود میآید. انسولین
مادهای است که توسط لوزالمعده تولید میشود و نقش آن استفاده از قند به
عنوان عظیمترین منبع انرژی بدن است.
قند خون بالا به مرور زمان بر
تمام ارگانهای بدن تاثیر میگذارد و به بیماریهای قلبی، سکته مغزی،
نارسایی کلیه، نابینایی، ناتوانی جنسی و عفونتهای منتهی به نقص عضو منجر
میشود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه ACS Synthetic Biology منتشر شده است.
دیابت یک بیماری جدی و مزمن است که در صورت عدم درمان می تواند حتی به قطع عضو یا مرگ بیمار نیز منجر شود. نشانه های بسیاری وجود دارند که درباره خطر ابتلا به دیابت هشدار می دهند و آگاهی از آنها اهمیت دارد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مام"، اگر هر یک از نشانه های زیر را تجربه می کنید و دلیل مشخصی برای آن نمی یابید مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط اهمیت دارد.
اگر به رغم خواب خوب و کافی شبانه، روز بعد همچنان با احساس خستگی مواجه هستید، این ممکن است نشانه ای از پیش دیابت باشد.
تکرر ادرار و حتی بی اختیاری ادرار در خواب یک نشانه کلاسیک از قرار داشتن در معرض خطر دیابت است. اگر بیشتر از گذشته و بیش از حد معمول مجبور به استفاده از توالت هستید، شرایط خود را برای چند روز در یک دفتر ثبت کرده و این اطلاعات را با پزشک به اشتراک بگذارید. پزشک می تواند نیاز به انجام آزمایش های بیشتر را بررسی کند.
تشنگی شدید زمانی که فعالیت خاصی نداشته یا تعریق زیاد را تجربه نکرده اید، نشانه ای هشدار دهنده است. میزان آب مصرفی و این که چه زمانی نیاز به انجام این کار دارید را برای چند روز در یک دفتر ثبت کرده و این اطلاعات را با پزشک خود به اشتراک بگذارید. تشنگی شدید می تواند یک نشانه اولیه از دیابت نوع 2 باشد که با علائم دیگری مانند تکرر ادرار همراه است. این علائم را نادیده نگیرید.
تمایز بین غذا خوردن در زمان گرسنگی و غذا خوردن احساسی می تواند دشوار باشد. اما اگر با احساس گرسنگی مداوم حتی پس از خوردن یک وعده غذایی خوب مواجه هستید، این ممکن است نشانه ای از خطر ابتلا به دیابت باشد. این مساله را با پزشک خود در میان بگذارید و علائم دیگر که می توانند نشان دهنده خطر باشند را مد نظر قرار دهید. پزشک می تواند نیاز به انجام آزمایش های بیشتر برای تشخیص دلیل این شرایط را بررسی کند.
دنبال کردن یک رژیم غذایی بد و نامتعادل مانند یک رژیم غذایی سرشار از شکر، کربوهیدرات ها و غذاهای فرآوری شده خطری بزرگ برای ابتلا به دیابت نوع 2 است. اگر یک رژیم غذایی ناسالم را دنبال می کنید و متوجه علائم دیگری شده اید که به خطر دیابت اشاره دارند، برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید. انتخاب های غذایی بهتر توصیه شده توسط پزشک می تواند شما را از محدوده خطر دور کند یا اگر به دیابت مبتلا شده اید به مدیریت این بیماری کمک کند.
تاری دید اغلب یکی از نخستین نشانه های دیابت است. اگر به طور ناگهانی در خواندن متون و تابلوهای راهنمایی و رانندگی با مشکل مواجه شده اید برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.
جالب آنکه، درمان با انسولین برای دیابت نیز می تواند موجب تاری دید شود.
دلایل مختلفی می توانند برای کمبود ترشح بزاق و خشکی دهان وجود داشته باشند که سطوح بالای گلوکز در بدن یکی از آنها محسوب می شود. این شرایط شما را در معرض خطر دیابت قرار می دهد یا یکی از علائم ابتلا به این بیماری است.
برخی درمان های دارویی برای خشکی دهان وجود دارند، اما برای بررسی دقیق دلیل بروز آن باید به پزشک مراجعه کنید.
در هر صورت، خشکی دهان می تواند به پوسیدگی دندان و افزایش احتمال بروز عفونت های مخمری در دهان منجر شود، از این رو، نباید نادیده گرفته شود.
اگر متوجه کوچک شدن لباس های خود شده اید و افزایش وزن به ویژه در ناحیه دور کمر مشهود است، ممکن است با افزایش خطر ابتلا به دیابت مواجه باشید. مراجعه به پزشک و دریافت توصیه های لازم برای ایجاد تغییر در رژیم غذایی و یک برنامه ورزشی می تواند خطر را از شما دور سازد.
همه ما هر از گاهی سردرد را تجربه می کنیم اما اگر با سردردهای مکرر مواجه هستید، این ممکن است نشانه ای از بی تعادلی در قند خون شما باشد که ممکن است نشانه ای از دیابت باشد. اگر به این مساله مشکوک هستید یا متوجه شده اید که سردردهایتان به صورت منظم رخ می دهند و ارتباطی با مشکلات خواب یا کم آبی ندارند، برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.
نوسانات خلقی یکی از علائم اولیه یک حمله هایپرگلیسمی (سطوح بیش از حد قند خون) و دیابت نوع 2 است. نوسانات خلقی ممکن است در نتیجه علائم دیگر بیماری نیز شکل بگیرند. در هر صورت، آنها را نباید نادیده بگیرید زیرا نوسانات خلقی و افسردگی می توانند پیام های هشدار دهنده بدن از بروز مشکلی جدی باشند.
بهبودی خراشیدگی ها و بریدگی ها در افراد مبتلا به دیابت اغلب کندتر از افراد سالم صورت می گیرد. همچنین، آنها در معرض خطر عفونت های مکرر قرار دارند.
هر یک از این علائم می توانند به در جریان بودن مساله ای جدی اشاره داشته باشند. برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.
یک سبک زندگی کم تحرک انسان را در معرض خطر بسیاری از مشکلات سلامت از جمله دیابت قرار می دهد. بدون ورزش منظم و فعالیت بدنی کافی، شما هرچه بیشتر در معرض خطر مواجهه با سیستم متابولیکی که به خوبی تنظیم نشده است، قرار می گیرید که می تواند به افزایش ذخایر چربی بدن منجر شود. این شرایط شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 قرار می دهد.
برخی مشکلات پوستی مرتبط با دیابت وجود دارند. یکی از موارد مشهود تیره و ضخیم شدن پوست، به ویژه در بخش هایی است که پوست چین می خورد. این شرایط که به نام آکانتوز نیگریکانس (Acanthosis Nigricans) شناخته می شود بیشتر در افرادی که اضافه وزن بسیار دارند، دیده می شود.
گاهی اوقات، پوست کمی بالا آمده و مخملی به نظر می رسد. در موارد دیگر، زگیل های کوچکی در طرفین یا پشت گردن، زیربغل، روی پستان یا کشاله ران شکل می گیرند.
اگر کاهش وزن ناگهانی و بدون دلیلی مشخص را تجربه می کنید ممکن است در معرض خطر دیابت قرار داشته باشید. کاهش وزن در این موارد به واسطه قند خون بالا، کم آبی بدن، تخریب عضلانی و مشکلات تیروئید رخ می دهد که همگی مواردی جدی هستند و باید برای دریافت درمان مناسب به پزشک مراجعه کنید.
کاهش وزن ناگهانی نشانه ای است که نباید هرگز نادیده گرفته شود.
قند خون بالا می تواند موجب نوروپاتی دیابتی شود که به مسیرهای عصبی انتقال دهنده سیگنال ها به دست ها و پاها آسیب می رساند. احساس سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها ممکن است نشانه اولیه از این آسیب باشد و شاید علامتی از ابتلا به دیابت باشد.
این شرایط را نادیده نگرفته و برای بررسی دقیق دلیل بروز آن به پزشک مراجعه کنید.
قند خون بالا تعادل در جریان خون و بدن ما را تغییر داده و می تواند توانایی انسان برای مبارزه با عفونت ها را کاهش دهد. در نتیجه، افراد مبتلا به دیابت اغلب عفونت های دستگاه ادراری و عفونت های مخمری را با تکرر بیشتر تجربه می کنند.
حتی اگر به دیابت مبتلا نیستید، اما این علائم را تجربه می کنید برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید. عفونت های دستگاه ادراری و عفونت های مخمری می توانند با دیابت نوع 2 در ارتباط باشند.