کووید ۱۹ به مغز آسیب می رساند

محققان در یک مورد ابتلا به بیماری کووید ۱۹ در زنی ۵۰ ساله دریافتند وی دارای علائم سرفه، تب و سردرگمی ذهنی از سه روز قبل از تشخیص بیماری بوده است.

به گزارش خبرنگار مهر، محققان برای پی بردن به علت تغییر وضعیت ذهنی بیمار مبتلا به کووید ۱۹، از وی اسکن مغزی گرفتند. اسکن مغزی «انسفالوپاتی» (تورم برخی نقاط مغز) و همچنین مرگ سلول‌های مغزی در برخی مناطق کوچک را نشان داد.

عارضه انسفالوپاتی، شرایطی نسبتاً نادر در افراد بزرگسال بوده که مرگبار است.

تشخیص پزشکان این است: انسفالوپاتی هموراژیک حاد مرتبط با کووید ۱۹، یک نوع انسفالوپاتی نادر است که با سایر عفونت‌های ویروسی هم مرتبط است.

محققان معتقدند در پی فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی بیمار در مقابله با ویروس، مغز بواسطه عفونت ویروس آسیب می بیند. فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی موجب بروز حالتی موسوم به «توفان سیتوکین» می‌شود که ناشی از تولید بیش از حد سلول‌های ایمنی و ترکیبات فعال کننده آن موسوم به سیتوکین ها است.

محققان عنوان می‌کنند در این نمونه ابتلاء به کووید ۱۹، توفان سیتوکین درون جمجمه‌ای روی داده است که منجر به شکست مانع خون-مغز می‌شود.

دکتر «الیسا فوری» نورولوژیست بیمارستان هنری فورد، در این باره می‌گوید: روند پیشرفت سریع بیماری در این زن نشان می‌دهد که ویروس می‌تواند در شرایط نادر به مغز حمله کند.

سیتوکین ها مواد شیمیایی هستند که در کنار سایر فعالیت‌ها، می‌توانند منجر به نشت عروق ریز خونی شوند و همین مسئله موجب خونریزی‌های کوچک در بسیاری از اعضای بدن از جمله مغز می‌شود. این شرایط عمدتاً از عواقب چندین عفونت ویروسی نظیر آنفلوانزا است.

لینک کوتاه: asriran.com/0031ts

مقدمه واحد برای نوشتارها، مباحث و مطالب معرفتی

---

آیا شما خودتان هستید؟! توصیه‌هایی برای "خودبودن" و زندگی اصیل

خودبودن یعنی رو راست بودن با خود، یعنی بر اساس باور و اندیشه و عاطفه خود زندگی کردن. خودبودن یعنی اختیارِ زندگی خود را خود بر عهده گرفتن و مسئولیت آن را پذیرفتن.

سواد زندگی؛ توسعه توانمندی های فردی؛ سیدمحمدمهدی شهیدی- تا به حال شده از خودتان بپرسید که چقدر خودتان‌اید؟ نه، این پرسشی بیهوده یا سرگرمی نیست. در واقع پرسشی اساسی و البته دشوار است.

ما از روزی که متولد می‌شویم مدام در پی تطبیق خود با تصویری هستیم که دیگران از ما دارند. تصویری که به مرور و هر چه بزرگتر می‌شویم بیشتر از خود واقعیمان فاصله می‌گیرد تا جایی که دیگر خودمان نیستیم. تبدیل می‌شویم به کلیشه‌ایی که بر اساس انتظارات و توقعات دیگرانی شکل گرفته که آنها نیز در نهایت حاصل تبلیغات سبک زندگی و شخصیت پردازی‌های رسانه‌ای هستند.

رفتارها و عواطف ما را انتظاراتی شکل می‌دهد که در کمپانی‌های بزرگ چند ملیتی و نیز در شبکه‌های اجتماعی طراحی شده‌اند. این که به چه بخندیم و به چه بگرییم، چه رنگی را دوست داشته باشیم و چه طعمی را بپسندیم. ما به یکی از محصولات تولید انبوهی تبدیل شده‌ایم که آرزوها و رویاهای شبانه‌مان نیز در بسته‌بندی‌های شیک عرضه می‌شود.

در خانه مادر، پدر، خواهر و برادر، بعدها همسرو فرزندان، در مدرسه معلم و همشاگردی‌ها، در محل کار رئیس و سایر همکاران، در محل زندگی همسایه‌ها، فامیل و همینطور الی آخر؛ ما مدام خودمان را با توقعات و انتظاراتِ اطرافیان، جامعه، دولت و غیره تطبیق می‌دهیم؛ چرا که می‌خواهیم از سوی آنها دوست داشته‌شویم، تایید شویم، پذیرفته شویم، اعتبار بگیریم، و و و  و.

در این میان احساسات، علایق و خواسته‌های قلبی خودمان را روز به روز بیشتر فاکتور می‌گیریم. مادر می‌خواهد ویلون بزنیم، پدر می‌خواهد مهندس شویم، رئیس می خواهد مثل او فکر کنیم، همسر می‌خواهد اعتبارش باشیم. فرزندان می‌خواهند با ما پُز بدهند و دوست و آشنا و همسایه هر یک تصویر و توقع و انتظاری از ما دارند.

 پس ما کِی خودمان هستیم؟

واقعیت این است که ما اغلب اوقات اساساً به این نمی اندیشیم. اما زمانی به ناچار با آن رودررو می‌شویم. معمولا پس از دوران جوانی و در آستانه میان‌سالی که خود را در میان انبوه انتظارات دیگران به جا نمی‌آوریم، نمی‌شناسیم و با خود بیگانه‌ایم.

این است که از تنها ماندن گریزانیم و به هر دَری می‌زنیم تا دوباره خود را در آئینه توقعات دیگران باز شناسیم.

در این دوران معمولاً دچار سرگشتگی، افسردگی و از خود بیگانگی می شویم. غمگینِ رویاها، اندیشه‌ها و توانایی‌هایی که داشتیم و نامحقق ماندند. اغلب عصبانی و بی حوصله، ناامید و ناشاد روزها را سر می‌کنیم و عبوس و تلخ به زمین و زمان غُر می‌زنیم و ناسزا می‌گوییم تا دوران بازنشستگی و سال‌مندی و بالاخره مرگ در رسد و تنها فرصت ما برای زندگی بر این کره خاکی پایان یابد.

خود بودن یعنی چه؟

اما ببینیم خود بودن یعنی چه؟ مهمترین تمایز نوع انسان از سایر انواع توانِ متفاوت‌بودن است. ما انسانها به دلایل زیستی و ساختاری با یکدیگر متفاوت هستیم و این تفاوت ریشه "خودبودن" ماست.
 همانطور که سرانگشت هیچ دو انسانی شبیه یکدیگر نیست؛ احساسات، اندیشه‌ها، باورها و رفتارهای ما نیز با یکدیگر فرق می کند. ما انسانها به لطف تکامل توان آن را داریم که در محدوده اختیارات خود و امکانات جامعه، خود را کشف کنیم و به آنچه گوهر وجودی انسان نامیده می‌شود دست یابیم.

 بدیهی است که خود بودن به معنی خودخواه بودن و نادیده گرفتن دیگران یا سرباز زدن از تعهدی که به خانواده، محل کار و جامعه خود داریم نیست. خود بودن یعنی کشف تفاوت‌های فردی خود، پذیرش آن ها با شادی و خرسندی و رشد و پرورش آن بر اساس آنچه که در فکر و رویای خود احساس می کنیم.

 خودبودن یعنی روراست بودن با خود، یعنی بر اساس باور و اندیشه و عاطفه خود زندگی کردن. خودبودن یعنی اختیارِ زندگی خود را خود بر عهده گرفتن و مسئولیت آن را پذیرفتن.

توصیه‌هایی برای "خودبودن"

اگر احساس ناشادی و ناخرسندی دارید، اگر از ابراز عواطف خود خجالت می کشید یا در بیان رویاها و باورهایتان مشکل دارید؛ اگر به رغم سلامت جسمی بی حوصله و کلافه هستید و اگر شبها در خواب کابوس می‌بینید مطمئن باشید که خودتان را گم کرده‌اید.

بخش اعظم افسردگی‌ها، استرس و اضطراب‌ها از این نشأت می‌گیرد که ما در جامعه بالاجبار نقش هایی بر عهده داریم که چندان مورد رضایت‌مان نیست. اما این مانع از این نمی‌شود که حتی در ایفای آن نقش‌ها خودمان نباشیم.

 خود بودن بیش از هر چه مبتنی بر روراست بودن با خود است. زندگی اصیل داشتن به معنی بی‌نقاب زندگی کردن است و برای به دست آوردن آن تنها باید خودتان را کشف کنید و خودتان باشید.

توصیه های زیر راهکارهایی تجربه شده و مبتنی بر مطالعات روانشناسی است که انجام آنها می‌تواند به شما در بدست آوردن آسایش و شادی ناشی از "خودبودن" کمک کند.

خودتان را در آینه کشف کنید

روبروی یک آینه بنشینید و به خودتان نگاه کنید. از خودتان چند سوال بپرسید. این کار را با صدای بلند انجام دهید. شاید ابتدا خنده تان بگیرد یا به نظرتان مسخره بیاید یا حتی از خودتان خجالت بکشید. اینها همه نشانه های "خود نبودن" شماست. پس ادامه دهید.

چند سوال مشخص از خودتان بپرسید و سعی کنید با خیره شدن به چشمان خود صادقانه به آنها جواب دهید:

1- من کی ام؟

2-آیا از کسی که هستم راضی‌ام؟ اگر نه/ بله چرا؟

این کار و پرسیدن و پاسخ دادن به این دو پرسش شاید ابتدا ساده به نظر بیاید، اما ساده نیست و شما نباید از تکرار آن خسته شوید. می توانید روالی روزانه یا هفتگی را برای آن تعیین کنید و آنقدر به آن ادامه دهید تا از پاسخ های خود راضی شوید.

این کار به شما کمک می کند تا تصویری واقعی را از خودتان در ذهن ثبت کنید. هر چه فاصله این تصویر با آنچه در طی روز هستید کمتر شود شما به خود واقعی تان نزدیکتر شده اید.

از گذشته فاصله بگیرید

رویدادها و اتفاقاتی که در گذشته روی داده، تمام شده‌اند و اگر وجود دارند تنها در ذهن ما وجود دارند. آنچه مهم است اکنون است؛ پس درگیر گذشته خود نشوید.

 بدیهی است که هر رفتار اشتباه یا خسارتی را می توان در حد توان جبران کرد، اما نشخوار گذشته و درگیرشدن با اماها و اگرها تنها به از دست دادن اکنون و امکانات حال می انجامد.

 شما همین هستید که هستید و هر تلاشی برای تغییر آن تنها با پذیرش آنچه که اکنون هستید امکان پذیر است.

از آنچه هستید شرمسار نباشید

بسیاری از افراد به این دلیل در دور باطل دیگری بودن (خود نبودن) گرفتار می شوند که از آنچه هستند شرمسارند. هر فردی در خانواده ای متولد می شود که متعلق به یک طبقه اجتماعی است. اینکه پدر من کارگری ساده بوده یا کارمند یا مغازه دار یا کارخانه دار یا تاجری ثروتمند و یا سیاستمدار، انتخابی است که دخلی به من ندارد.

اینکه رنگ پوست من چیست یا به چه زبان یا لهجه ای حرف می زنم همه از جمله امکاناتی هستند که ما در انتخاب آنها نقشی نداشته ایم. یک معلول یا من که لکنت زبان دارم یا فردی که کم شنواست؛ این خصوصیات بخشی از خود ما است که درافتادن با آن یا انکار و پنهان کردنشان نه تنها کمکی نمی کند که بیشتر مارا اسیر خود می سازد.

 من تنها زمانی توانستم بر لکنت زبانم فایق بیایم که آموختم آن را بپذیرم و بی‌خجالت و خشم در کلاس یا بقالی محل حرفم را بزنم. اغلبِ ناخرسندی های ما مربوط به آن بخش از شخصیت ماست که از قضا مسئولیتی در پذیرش و انتخاب آن نداشته ایم.

 اگر این موارد را با خود شفاف کنیم، لحظه‌ای می رسد که شرمساری و خجالت از وجود آنها در ما متوقف می شود و ما امکان تغییر آنها را پیدا می کنیم.

تناقض‌های خود را دریابید و بپذیرید

هیچ کس کامل نیست و هیچ دین، باور و مذهبی نیز انسان را کامل نمی داند. ما سرشار از تناقض هستیم. عدم تناقض تنها در معادلات ریاضی و منطق ممکن است. زندگی واقعی و عینی از تضاد سرچشمه و نیرو می گیرد. پس تلاش کنید تا احساسات و رفتارهای متضاد خود را به جای پنهان یا سرکوب کردن بشناسید و با آنها کنار بیایید. مهم این است که این احساسات و رفتارها از خودتان نشات بگیرد؛ در آن صورت وجود آنها همانقدر اصیل و مهم است که هر رفتار یا عمل دیگری. پس، از تضادهای رفتاری و عاطفی خود ناراحت نباشید و برای پنهان یا سرکوب کردن آنها تلاش نکنید.

مقایسه و قضاوت نکنید

ما تنها زمانی میتوانیم به خود واقعیمان دست یابیم که از مقایسه کردن خود با هر کس یا الگوی دیگری دست برداریم. همه ما لحظاتی را تجربه کرده ایم که در اوج شادی یا ماتم، رها از هر مقایسه و قضاوتی خودمان بوده ایم: به صدای بلند خندیده ایم و شادمانی ما را به رقص در آورده یا های‌های گریسته‌ایم و مویه سرداده‌ایم . از قضا در این اوقات همواره کسی بوده که به ما گوشزد کند که: "مراعات شخصیت/موقعیت خود را بکن". "خودت رو جمع و جور کن". "چرا حواست نیست، کجایی؟" و از این قبیل توصیه ها برای فرو رفتن در لاکِ خود نبودن. سعی کنید این لحظه ها و انرژی سرشارِ نهفته در آن را به یاد بیاورید؛ لحظاتی که بی فکر قضاوت دیگران خودتان بوده‌اید.

همچنین ما اغلب اوقات درگیرِ مقایسه خود با دیگران هستیم و آنچه از این مقایسه نصیب ما می‌شود جز کاهش اعتماد به نفس و ناامیدی از خود چیزی نیست. ما وقتی خود را با دیگری مقایسه می کنیم تنها یک بُعد از خود را با یک بُعد از دیگری مقایسه کرده ایم در حالی که کوچکترین رفتار و کنش هر فرد مجموعه‌ای پیچیده از ده‌ها فرایند عصبی، شیمیایی و حسی- حرکتی است.

 به عبارت دیگر، ساده ترین رفتارها و کنش های ما مثل کوه یخی است که تنها نوک آن قابل دیدن است و از این رو امکان هر نوع مقایسه منتفی است. با دست کشیدن از مقایسه و قضاوت البته بار سنگین انتخاب و مسئولیتِ ناشی از آن را برگزیده ایم؛ اما آرامش و فراغتی در آن است که اگر تجربه کنید دیگر رهایش نمی کنید.

چگونه از بیمار مبتلا به کرونا در خانه مراقبت کنیم؟

گرم نگه داشتن بدن، استفاده از نوشیدنی گرم و کمپرس گرم هم در بهبود درد عضلانی و تسکین علایمی همچون لرز بسیار موثر است.

عصرایران- دکتر حسین یاری، متخصص طب فیزیکی و توان بخشی در یادداشتی تحت عنوان "راهنمای جامع جدانشینی (Self-Isolating) ایمن و مبتنی بر شواهد" نوشت:

این روزها رسانه ها با انبوهی از اخبار مرتبط با ویروس کرونا پر شده است. عمده مطالب در ارتباط با پیشگیری و اجتناب از ابتلا هستند. بخشی از اخبار هم در مورد شرایط این روزهای بیمارستان ها است. اما کمتر راجع به بیمارانی که در منزل دوره درمان خود را طی می کنند صحبت می شود. اگر شما امروز در خانه ایزوله نشده اید احتمال بالایی وجود دارد که در آینده دور یا نزدیک مجبور به این کار شوید. چه خوب که از الان با چم و خم این کار بهتر آشنا شوید.

برای من همه چیز از سوم فروردین شروع شد. می خواهید بدانید چطور؟ با بدن درد منتشر! هیچ خبری از سرفه یا تنگی نفس نبود.

ما پزشکان یادگرفته ایم که وقتی از درد صحبت می کنیم حداقل 6 فاکتور را باید معین کنیم. محل/ کیفیت/ کمیت/ عوامل تشدید کننده/ عوامل تخفیف دهنده و علایم همراه درد.

درد عضلانی من از کمر، پشت، گردن و باسن شروع شد و کم کم ران ها و بازو ها هم درگیر شد. به تدریج سر درد هم به آن اضافه شد. این بدن درد عضلانی با همه دردهایی که من قبل آن تجربه کرده بودم تفاوت داشت. درد شدتی در حدود 5 از 10 داشت و کیفیت آن مبهم و منتشر بود؛ نه اینکه نقطه ای، خنجری یا تیرکشنده باشد.

درد من با خوابیدن به پشت و حرکت دادن اندام ها بیشتر می شد و با کمپرس آب گرم و استفاده از مسکن کمتر می شد. همراه با بدن درد تعریق زیاد و کمی لرز ، ضعف و خستگی هم داشتم. گویی از یک ارتفاع چند متری سقوط کرده ام! همان قدر خرد و کوفته. توانایی 30 دقیقه سر پا ایستادن را نداشتم.

مثل عمده مردم ابتدا این دردها را به حساب سرماخوردگی یا چیزی شبیه آن گذاشتم و سعی کردم با گرم نگه داشتن کمی آن را تسکین دهم و روز اول را با همین شرایط طی کردم.

صبح روز بعد احساس داغی و لرز می کردم. باید تب ام را با دماسنج اندازه می گرفتم. 38.4 از هر دو گوش! خب تب و بدن درد، سردرد و لرز در کنار هم دیگر شوخی نداشت. اقدامات تشخیصی لازم را انجام دادم و در نهایت علی رغم آزمایش خون نرمال با مشاهده درگیری خفیف ریه در تصویربرداری و نتیجه مثبت در تست اختصاصی کرونا متوجه ابتلا خودم به کووید-19 شدم.

با توجه به سن زیر 60 سال، عدم وجود بیماری زمینه ای و شدت علایم بالینی ام نیاز به بستری در بیمارستان نداشته و جزو موارد مبتلا با علایم خفیف/ متوسط قرار گرفتم که لازم است در منزل خودشان، جدانشینی (Self-Isolating) انجام دهند.

آنچه در این 10 روز در این زمینه خوانده یا تجربه کرده ام را با شما به اشتراک می گذارم:

اگر چه جدا شدن از نزدیکان و عزیزان- مثلا کودک دلبندتان- کار سختی است؛ اگرچه تنهایی به سر بردن احتمالا حوصله سر بر است اما چاره ای نیست. حتما می دانید که باید بیمار را در یک اتاق جداگانه قرار دهید. چه بهتر که اتاقی باشد که تهویه مناسب و پنجره با قابلیت باز شدن داشته باشد. حالا اگر در خانه خود اتاق مستر دارید که چه بهتر. اگرچه دستورالعمل ها در این مورد صراحت ندارند اما احتمالا بستن ماندن حداکثری درب این اتاق یک تصمیم منطقی است. بیمار باید از لوازم خواب، حوله، بشقاب و لیوان، قاشق و چنگال، مایعات ضدعفونی کننده و شوینده مجزا برای خودش استفاده کند.

مدت توصیه شده برای جدانشینی در ایران بیش از بسیاری از کشورهای دیگر است. در ایران توصیه می شود که بیمار مبتلا به موارد خفیف/ متوسط بیماری باید تا 2هفته "بعد از بهبود علایم" جدانشینی داشته باشد و تا جای ممکن از بیرون آمدن، تردد و جابجایی در خانه اجتناب کند. در واقع شما 5-6 روز برای سلامتی خودتان و 14 روز برای سلامتی دیگران جدانشینی می کنید.

تصمیم گیری در مورد هم خانه ها بسیار مهم است. به نظر می آید که نقل مکان همسر و فرزندانی که قبل تشخیص با بیمار در همان خانه زندگی می کرده اند تصمیم عاقلانه ای نبوده و جابجایی آنها به خانه دیگری به احتمال انتقال بیشتر بیماری دامن می زند. اگر شما مورد قطعی ابتلا به کووید-19 هستید(بر اساس تست اختصاصی کرونای نوپدید) لازم است کسانی که با آنها زندگی می کنید یا با آنها در تماس نزدیک بوده اید هم در خانه بمانند.

تماس نزدیک یعنی چه؟!

بر اساس تعریف NHS یعنی برای مدت بیش از 15 دقیقه در فاصله کمتر از 2 متری(سه قدم) این افراد بوده اید. پس منظقی ترین کار این است اهالی منزل جابجا نشوند و صرفا ارتباط و تماس بیمار با آنها محدود شود. ضمنا هیچ ملاقات کننده ای هم نباید در منزل پذیرفته شود. بعلاوه باید حیوانات خانگی را از فرد بیمار دور کنید‌‌! با این حال در مورد افراد بالاتر از 65 سال یا مبتلا به نقص ایمنی و یا بیماری زمینه ای جدی بهتر است حتما با پزشک خود مشورت کنید.

افرادی که مجبور به جدانشینی هستند به کمک اطرافیان و دوستان بسیار نیاز دارند. چه خوب که اطرافیان به آنها در تهیه مایحتاج زندگی، لوازم پیشگیری و ضدعفونی، تهیه دارو و سایر خرید ها کمک کنند. اما بهتر است لوازم تهیه شده را به دست اهالی منزل ندهید. پشت در بگذارید تا مراقب بیمار آنها را بردارد.

در زمانی که فرد مبتلا به کرونا در منزل مراقبت می شود بار مشکلات و زحمت ها عمدتا روی دوش "فرد مراقبت کننده" است. پس کسی که از نظر سلامتی در وضعیت بهتر است (به عنوان مثال جوان ترین عضو خانواده) را برای مراقبت از بیمار اختصاص دهید. سایر اعضای خانواده فقط یک وظیفه مهم بر عهده دارند؛ باید به کرات دست های خود را بشویند. بهتر است ارتباط بیمار با مراقب خود بجای داد زدن و صدای بلند از طریق تلفن همراه باشد. عمده وظایف این فرد عبارت است از:

برای فرد بیمار غذا ببرد. در این زمان باید دست کم ۲ متر فاصله را حفظ کند و غذا را در سینی پشت در بگذارد. بهتر است در صورت دسترسی به ماسک، هر دو نفر در زمان مواجهه، ماسک جراحی به صورت داشته باشند. حتما به طور دقیق و درست صورت را با ماسک بپوشانند و مراقب باشند که در حین استفاده، ماسک لمس یا دستکاری نشود. بعد این کار فرد مراقب باید دست خود را با آب و صابون بشوید.

علایم روزانه بیمار را ثبت کند و وضعیت وی را ارزیابی کند. مهم ترین علایم بیمار که لازم است هر روز بررسی شود درجه حرارت بدن با استفاده از دماسنج زیرزبانی و وضعیت تنفسی وی است.

در صورتی که هر کدام از چهار علامت زیر وجود داشته باشد باید بیمار به پزشک معالج ارجاع داده شود:

تنگی نفس و تنفس دشوار
تشدید سرفه ، ایجاد سرفه خلط دار
کاهش سطح هوشیاری
عدم قطع تب بعداز 5 روز از درمان

بهتر است همان "فرد مراقب" شست و شوی لباس ها ، روتختی ، حوله حمام و حوله دستی و غیره بیمار را انجام دهد. بدین منظور بهتر است البسه کثیف در پلاستیک دربسته گذاشته شود و بعد اتمام جدانشینی شسته شود. اگر این کار امکان پذیر نیست، بعد از سپری شدن 72 ساعت، فرد مراقب با دستکش یکبار مصرف آنها را جابجا کرده و بشوید.

طبق دستورالعمل مرکز کنترل بیماری های آمریکا(CDC) می توان لباس های بیمار را همراه با لباس دیگران در ماشین لباس شویی با دمای 60-90 درجه سانتی گراد شست. نکته مهم این است که به دلیل احتمال ایجاد ذرات ریز آلوده کننده ، از تکاندن البسه و ملحفه های بیمار خودداری شود. بعد این کار فرد مراقب باید دست خود را با آب و صابون بشوید.

بهتر است همان "فرد مراقب" شست و شوی ظروف بیمار را انجام دهد. بهتر است بعد از جابجایی ظروف بیمار با دستکش، آنها را به صورت مجزا از ظروف دیگران، با آب داغ یا ماشین ظرف شویی آنها را بشوید و حتما با حوله مخصوص خشک کند.

هیچ شوینده خاصی برای شست و شوی ظروف بیماران لازم نیست. بعد این کار فرد مراقب باید دستکش ظرفشویی خود را درحالی که همچنان آنها را به دست دارد با آب و صابون بشوید و بعد از در آوردن آنها دست خود را با آب و صابون بشوید. ضمنا پیشنهاد استفاده حداکثری از ظروف یک بار مصرف برای بیمار هم در این شرایط منطقی به نظر می رسد.

فرد مراقب باید سطوحی از کل خانه که بسیار مورد استفاده است- مانند کانتر آشپزخانه، سینک ظرفشویی، میز، تلفن، دستگیره ها و شیرهای آب و ... را هر روز - با دستکش- ضدعفونی کند.‌ بعد این کار فرد مراقب باید دست خود را با آب و صابون بشوید.

زباله ‌های که با فرد بیمار در تماس بوده است باید در یک سطل دارای کیسه پلاستیکی قرار داده شود و بعد از گره زدن، در کیسه دیگری گذاشته شود و درهمان محل همیشگی قرار داده شود. نیازی به تفکیک این زباله ها از سایر زباله های منزل نیست. بعد این کار فرد مراقب باید دست خود را با آب و صابون بشوید.

وظایف فرد مبتلا در این ایام چیست؟!

اتیکت سرفه و عطسه را با دقت رعایت کند و دستمال کاغدی که در آن سرفه یا عطسه کرده را بلافاصله دور انداخته، دست خود را به قاعده، مشابه دیگران، با آب و صابون شسته و حتما کاملا خشک کند.

هر زمان وارد فضاهای مشترک خانه شد به سرعت عبور کرده، فاصله 2 متری (سه قدم) را با دیگران رعایت کرده و حتما در این زمان از ماسک جراحی استفاده کند. چه بهتر که در این زمان از دمپایی مخصوص استفاده کند.

به کرات دست خود را با آب و صابون و با رعایت همه اصول بشوید.

سطوحی از اتاق خود که زیاد مورد تماس است (عسلی کنار تخت خواب و مبلمان اتاق) و همینطور اشیا که مکرر مورد استفاده قرار می گیرد ( تلفن همراه، لپ تاپ و ...) را هر روز ضدعفونی کند.

حداقل یک بار در روز "تمام سطوح" حمام و توالت را با یک ماده گندزدایی کننده خانگی معمولی تمیز و گندزدایی کند.

هر روز چند مرتبه، مثلا در موارد مراجعه به سرویس بهداشتی، پنجره اتاق را بازگذاشته تا اتاق اش تهویه شود.

اگر مجبور شد- مثلا برای ویزیت پزشک- از خانه خارج شود حتما ماسک زده و در حالت ایستاده و یا نشسته فاصله 2 متری از دیگران را حفظ کند. چه بهتر که اگر می تواند با ماشین شخصی خودش رانندگی کند. اگر قادر به رانندگی نیست بهتر است از دوست یا بستگان کمک بگیرد. روی صندلی عقب نشسته و پنجره خودرو را پایین بکشید.

اگر اتاق بیمار مجزا باشد، یک فرد مهربان هم مراقبت از وی را برعهده بگیرد و سایر اعضای خانواده از تردد به اتاق بستری بیمار خودداری کنند پس تنها فضای مشترک فرد بیمار و اعضای خانواده، حمام و توالت است.

برای این فضاها چه باید کرد؟

بهتر است فرد بیمار آخرین نفری باشد که از حمام و دستشویی استفاده می کند. بیمار باید پس از هر بار استفاده، سطوح مورد تماس خود را - از قبیل دستگیره های در، کلید و پریز، سرویس، شیرآلات را ضدعفونی کند. در صورتی که بیمار توانایی این کار را نداشته باشد، "فرد مراقب" باید این کار را انجام دهد؛ اما حتما باید از دستکش یکبار مصرف استفاده کند.

بیمار باید بعد هر بار استفاده از توالت با آب و صابون دست و خود را بشوید. یادتان باشد خشک کردن دست با استفاده از حوله های کاغذی یکبار مصرف یا حوله پارچه مخصوص بیمار از قلم نیوفتد.

اطمینان حاصل کنید که این فضاهای مشترک به خوبی تهویه می گردند (به عنوان مثال پنجره ها را باز نگه دارید).

اگر کسی در خانه یک اتاق داشت و بیمار کرونا مجبور بود در آن اتاق استراحت کند باید فاصله بیمار تا اعضای دیگر خانه حداقل دو متر باشد؛ البته در چنین شرایطی بیمار مبتلا و اطرافیان وی باید همیشه از ماسک استفاده کنند.

یکی از شایع ترین سوالات مردم ما در این شرایط نحوه تغذیه این بیماران است. برای پاسخ علمی به این سوال کافی است عبارت " راهنمای مدیریت تغذیه در کرونا ویروس (COVID -19) " را در موتورهای جست و جو تایپ کنید تا توصیه های تغذیه ای مرتبط با این بیماری را که توسط دفتر بهبود تغذیه جامعه معاونت بهداشت وزارت بهداشت و درمان، جمع آوری شده است را مشاهده کنید.

نکته مهم این راهنما این است که:

تعادل و تنوع در مصرف کلیه مواد غذایی رعایت شود.

دریافت کلیه ویتامین های مورد نیاز بدن برای افزایش سطح ایمنی و مقابله با بیماری و بهبودی از طریق منابع غذایی آن تامین شود

از توصیه به مصرف کلیه مکمل ها در این شرایط خودداری شود زیرا مصرف دوزهای بالای ویتامین و مواد معدنی اثر محافظتی ثابت شده ای در پیشگیری از بیماری های عفونی ندارد.

مصرف مایعات و سوپ داغ و آش سبک در همه دستورالعمل ها به شدت توصیه شده است. این مسئله در افراد مسن که مستعد کم آبی هستند اهمیت مضاعف دارد.

بر خلاف شایعات فضای مجازی و توصیه های بی پایه اقوام دلسوز لازم است توجه کنید که از نظر علمی استفاده از لبنیات (شیر، ماست، دوغ، پنیر و ...) در بیماران مبتلا به کووید-19 نه تنها منعی ندارد که اتفاقا مفید و توصیه شده است.

استفاده از مسکن برای کاهش تب و بدن درد بسیار موثر است. اما چه مسکنی؟! اختلاف نظر بسیاری در این مورد وجود دارد. برخی متخصصین داروهایی مثل ایندومتاسین یا ناپروکسن را توصیه می کنند زیراکه در همه گیری های گذشته اثرات ضدویروسی این داروها روشن شده است.

از سوی دیگر برخی پزشکان- مثلا فرانسوی ها- این دسته دارویی و خصوصا ایبوپروفن را باعث تشدید علایم بالینی بیمار می دانند. پس چاره چیست؟!

حتما با پزشک خودتان مشورت کنید اما اگر به یکباره به مسکن احتیاج پیدا کردید استامینوفن را پیشنهاد می کنم. استفاده از استامینوفن تا زمانی که دانش کامل و مانع در این زمینه کسب کنیم تصمیم عاقلانه ای است. این دارو قطعا بی خطر است و در بیشتر موارد مانند آب روی آتش عمل می کند.

گرم نگه داشتن بدن، استفاده از نوشیدنی گرم و کمپرس گرم هم در بهبود درد عضلانی و تسکین علایمی همچون لرز بسیار موثر است.

اگر به تنهایی و در خانه ای ویلایی زندگی می کنید می توانید به حیاط یا باغچه خود بروید. اگر هم در اتاق خود بالکن دارید، رفتن به بالکن مخاطره ای به همراه ندارد.

ایزوله بودن با خود تنش و دغدغه بسیار می تواند به همراه داشته باشد. برای کاهش تنش:

خوب استراحت کنید و علی رغم نگرانی ها، افکار منفی و برهم خوردن روال زندگی سعی کنید خواب منظم داشته باشید.

با خانواده و دوستان خود تماس صوتی و تصویری بگیرید و نگرانی‌ها و احساساتتان را با آن‌ها در میان بگذارید.

از طریق مراجعه به منابع معتبر بیشتر در مورد این بیماری بیاموزید. یادگرفتن اضطراب تان را کاهش می دهد.

به زبان متناسب به کودکان و همسر خود اطمینان خاطر بدهید.

دعا و نیایش یک کلید بسیار راهگشا است که پیش از آن که خواهش تن را ادا کنند، حاجت دل را روا می‏کنند و برتر از آن که سفره‏ ی نان را فراخی بخشند، گوهر جان را فربهی می‏دهد...

گذشته خود و تاب آوری تان در مقابل دشواری های گذشته را به یاد بیاورید. بخاطر داشته باشید که این ایزولاسیون طولانی نیست.

قرنطینه را به عنوان فرصتی برای انجام کارهایی در نظر بگیرید که از انجام اش لذت می برید.

در توانبخشی بیمار مبتلا به کرونا ویروس، به شرطی که خستگی ایجاد نشود، موارد ذیل توصیه می شود. برای جزییات بیشتر می توانید به راحتی آنها را در اینترنت جست و جو کنید:

- انجام ورزشها و اقدامات جهت تقویت عضلات تنفسی و افزایش ظرفیت تنفسی

- انجام ورزشهای کششی و دامنه حرکتی (ROM) مفاصل حداقل روزی دو بار

- انجام ورزش های تقویتی مخصوصا ایزومتریک در گروه های عضلانی اندام ها، ستون فقرات و لگن

برای راهنمایی صحیح، مشاوره پزشکی و اطلاعات بیشتر از خانه خارج نشوید. به وبسایت http://salamat.gov.ir و یا سامانه تلفنی 4030 اعتماد کنید. این سامانه با وجود کاستی ها و نقایص بسیار، پیگیری و راهنمایی های نسبتا قابل قبولی دارند.

نکته آخر هم اینکه اگرچه ممکن است شروع این دوره حدودا 20 روزه سخت و طاقت فرسا به نظر برسد؛ اگرچه باعث فشار مضاعف و مشغله برای افراد خانواده و خصوصا فرد مراقب است. اما به هرحال خبر خوب این است که ابتلای شما به این بیماری احتمالا موجب ایمنی شما در آینده شده و ان شاالله باعث مصونیت شما در چندین ماه پرمخاطره پیش رو خواهد شد.

----------

بعد از کرونا، جهان ما دیگر جهان قبلی نخواهد بود

یک فعال محیط زیست گفت: بعد از این، جهان ما دیگر جهان قبلی نخواهد بود و تغییرات بسیار زیادی در برخورد ما با طبیعت ایجاد خواهد شد.

دکتر حمید طراوتی در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص دیدگاه دانشمندان محیط زیست نسبت به کرونا، اظهار کرد: تاثیری که کرونا روی محیط زیست داشته به قدری شدید بوده که تعداد زیادی از مطالبات طرفداران محیط زیست را برآورده کرده، به شکلی که برخی حتی به طعنه بیان می‌کنند که شاید این ویروس را طرفداران محیط زیست در طبیعت رها کرده باشند.

وی با بیان اینکه اثر کرونا بسیار قوی‌تر از کاری بوده که جنبش‌های زیست محیطی می‌توانستند انجام دهند، عنوان کرد: به طور مثال یکی از مشکلاتی که طرفداران محیط زیست همواره درخصوص آن صحبت می‌کردند این بوده که صنعت هوایی بسیار رشد کرده، مسافرت‌های هوایی افزایش یافته و بنزین هواپیما نیز دی اکسید کربن زیادی را وارد جو می‌کند.

طراوتی افزود: آنها مخالف این بودند که چرا باید میوه‌جات و سبزیجات از برزیل به آمریکا و کانادا و محصولات جنگل آمازون به اروپا و آمریکا برود؟ مقدار زیادی کالا در چین، بنگلادش و ویتنام ساخته می‌شود و دوباره به آمریکا و اروپا و بخش‌هایی از آسیا برمی‌گردد. توریسم نیز گسترش شدیدی یافته که باعث می‌شود مقدار زیادی کربن منتشر شود.

این فعال محیط زیست ادامه داد: به طور کلی 3 درصد از انتشار کربن جهان را منتسب به پرواز هوایی می‌دانند که رقم بالایی بوده، سهم آلمان 2.1 و سهم روسیه 2 درصد است؛ بنابراین اگر صنعت هوایی یک کشور بود، جایگاه مهمی پیدا می‌کرد و حداقل می‌توانست در انتشار کربن پنجم جهان شود، اما کرونا انتشار کربن ناشی از پروازها را به شدت کاهش داده و پروازها به یک‌بیستم رسیده است.

وی اضافه کرد: چین سالی 10.5 میلیارد تن کربن تولید می‌کند و بزرگترین تولیدکننده کربن در جهان بوده و کشور دوم، آمریکا است که نصف چین یعنی حدود 5 میلیارد تن کربن تولید می‌کند، اما از زمانی که کرونا آمد، ووهان بسته، پروازهای هوایی بسیار کم و حتی به بسیاری کشورها ممنوع شد، بسیاری از کارخانجات آنها نیز تعطیل شدند و تعداد زیادی از گردهمایی‌ها و نمایشگاه‌ها از جمله نمایشگاه اتومبیل ژنو که هر سال پرواز زیادی را به خود اختصاص می‌دهد، کنگره جهانی تلفن همراه، نمایشگاه کتاب لندن و کنفرانس جهانی صندوق بین‌المللی پول که هر سال برگزار می‌شدند، لغو شد.

کرونا کاری که فعالان محیط زیست قصد انجام آن را داشتند، انجام داد

طراوتی بیان کرد: این موارد باعث شد کاری که فعالان محیط زیست قصد انجام آن را داشتند، انجام شود؛ یعنی میزان انتشار کربن بسیار کم شد. در کنفرانس پاریس که در سال 2015 برگزار شد، اهدافی در نظر گرفته شده بود که بسیاری از آنها اکنون برآورده شد. طرفداران محیط زیست هرقدر تلاش می‌کردند نمی‌توانستند این کار را با این سرعت انجام دهند.

این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه مساله‌ای مطرح شده بود مبنی بر اینکه ما همواره صحبت از توسعه و رشد می‌کنیم، تصریح کرد: جهان تا چه زمانی می‌تواند تحمل کند که هر سال 2 تا 3 درصد رشد اقتصادی انجام شود، این رشد منابع زیادی می‌طلبد. بررسی‌ها نشان داد که بشر در سال 1984 از مرز تعادل مصرف خود با ظرفیت تاب‌آوری منابع طبیعی عبور کرده، یعنی هر سال اضافه از سرمایه مصرف می‌کنیم و ظرفیت نگه‌داشت کره زمین به این اندازه نیست.

وی خاطرنشان کرد: اکنون کرونا این موارد را محدود کرده، توسعه در بسیاری کشورها متوقف و در برخی نیز دچار رشد منفی شده که این کار را به راحتی ظرف مدت کوتاهی انجام داده که کار بسیار بزرگی است. مصرف محصولات غیر ضروری کاهش یافته و توسعه اقتصادی که همواره از آن صحبت می‌شد، از بین رفته است.

طراوتی گفت: یکی از عوامل اصلی تخریب محیط زیست، مساله جمعیت است که جمعیت جهان افزایش یافته و به 7.7 میلیارد نفر رسیده است. سازمان ملل پیش‌بینی می‌کرد که تا سال 2050 جمعیت جهان به حدود 9.7 میلیارد نفر برسد، اما بسیاری از محققان و دانشمندان محیط زیست این را قبول نداشتند و بیان می‌کردند که پیش‌بینی سازمان ملل هیچگاه محقق نمی‌شود و کره زمین هم نمی‌تواند این میزان را تحمل کند. پیش‌بینی تنها براساس منحنی رشد قبلی انجام شده، اما وقتی زمینه و عوامل آن منحنی وجود نداشته باشد، منحنی نیز آن رشد را نخواهد داشت، زیرا منابع طبیعی صدمه می‌بینند و امکان تامین جمعیت نیست.

کرونا در حال کنترل جمعیت جهان است

این فعال محیط زیست افزود: کرونا باعث شده که به جمعیت جهان بسیار صدمه وارد شود که به صورت مرگ و میر و عدم زادآوری بوده و این موضوع به نفع محیط زیست جهان است. صرف نظر از خسارت‌هایی که کرونا ایجاد می‌کند، اما در حال کنترل جمعیت جهان است که از 70 سال پیش تاکنون سه برابر شده است.

کرونا از دست‌اندازی بشر به منابع طبیعی جلوگیری کرده است

وی بیان کرد: اگر این موارد را کنار هم بگذاریم، مشاهده می‌کنیم که کرونا نقش مثبتی در زمینه محیط زیست و مهار تخریب آن داشته و از دست‌اندازی بشر به منابع طبیعی به شکل بیش از حد جلوگیری کرده است. طرفداران محیط زیست از کرونا به این معنا بدشان نمی‌آید. کرونا تلنگری زد و ناکارآمدی این رویکرد و نظام‌های حاکمیتی را نشان داد.

طراوتی با بیان اینکه یکی از مشکلات بزرگ در کشورهای پرجمعیت جهان، مساله آلودگی هوا به خصوص در کلان‌شهرها است، عنوان کرد: در کلان‌شهرها میزان گاز نیتروژن و اکسیدهای نیتروژن و گوگرد بسیار بالا است و بیماری‌زایی شدیدی دارد، به طوری که میزان مرگ و میر در شهرهای بزرگ در اثر نارسایی‌های تنفسی و بیماری‎‌های ریوی و قلبی بسیار زیاد است. مساله ترافیک شهری نیز مشکلاتی از جمله تاثیر بر اعصاب و تلف شدن وقت را نیز ایجاد می‌کند.

این فعال محیط زیست ادامه داد: ترافیک یکی از عوامل اصلی افزایش گازهای آلاینده است. غیر از دی اکسید کربن، گاز کربنیک به خودی خود آلاینده نیست، بلکه اثر آن بر گرمایش زمین مهم است. اتومبیل‌ها گازهای نیتروژن و گوگرد تولید می‌کنند که خطرناک است. در حال حاضر با وجود کرونا این گازها کاهش یافته و مردم ما در ایران نیز تجربه جدیدی از زندگی دارند، هوای پاکتری تنفس می‌کنند. کرونا اثرات مثبتی بر جلوگیری از آلودگی هوا و انتشار کربن و کاهش سروصدا و ترافیک داشته است.

وی خاطرنشان کرد: حمل و نقل زمینی و بین شهری کاهش یافته است. تولیدات بسیاری از کارخانجات بزرگ کم شده، بنابراین سهم آنها نیز در آلودگی به شدت کاهش یافته که این موضوع نقش بسیار زیادی بر کاهش آلودگی هوا و انتشار کربن داشته است.حمل و نقل زمینی نیز حتی بیش از حمل و نقل هوایی تحت تاثیر کرونا قرار گرفته است. کاهش حمل و نقل هوایی و زمینی و تولید کارخانه‌ها از نتایج مثبت کرونا است، البته این کاهش همواره نمی‌تواند عاملی مثبت در نظر گرفته شود، بلکه باید مدیریت شود.

چگونه کرونا از خفاش به انسان منتقل شد؟

طراوتی گفت: کرونا از خفاش منتقل شده که قبلا نیز این اتفاق افتاده است. زمانی که جنگل‌ها نابود می‌شود، زیستگاه بسیاری از خفاش‌ها از بین می‌رود، آنها تحت تنش قرار می‌گیرند، به شهرها نزدیکتر می‌شوند و آن تنش و محیط جدید باعث جهش در آنها می‌شود. یکی از عوامل اصلی نابودی گونه‌ها، نابودی زیستگاه آنها بوده که بشر به تمام این زیستگاه‌ها دست انداخته، اما کرونا باعث شده فعالیت اقتصادی و رفت و آمد کاهش یابد، در نتیجه در این مدت کوتاه بسیاری از حیوانات و حیات وحش فرصت تنفس پیدا کردند.

اگر کرونا ادامه پیدا کند، زیستگاه‌های بسیاری احیا خواهد شد

این فعال محیط زیست اضافه کرد: در ونیز و بسیاری از شهرهای دیگر نیز این اتفاق افتاده است. حیواناتی که دیده نمی‌شدند، اکنون قابل مشاهده هستند، زیرا محیط بهتری برای آنها فراهم شده است. کرونا حتی به کاهش پلاستیک نیز کمک کرده است. اگر کرونا ادامه پیدا کند، ظرف چند ماه تعداد بسیار زیادی از زیستگاه‌ها احیا می‌شوند. اگر بشر مدت کوتاهی رفت و آمد نکند و صدمه نزند، این حالت حتما ایجاد خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه کرونا بر فلسفه محیط زیست تاثیر گذاشته است، تصریح کرد: در گذشته بسیاری بیان می‌کردند که محیط زیست صدمه دیده، اما اکنون مشاهده کردند که دخالت بیش از حد در محیط زیست می‌تواند موجب واکنش شود. از حدود 20 سال پیش این بحث وجود داشت که تا کجا می‌توان پیش رفت؟ تمام اقیانوس‌ها را از پلاستیک پر کردید، تمام جنگل‌ها را محدود نمودید، مراتع و زمین‌های شیب‌دار به زیر کشت رفتند، جمعیت به شدت افزایش یافته، همه جا را دود فراگرفته و آب نیز در حال کاهش است.

طراوتی بیان کرد: بسیاری معتقد بودند که طبیعت حتما واکنش خود را نشان می‌دهد، اما کمتر کسی تصور می‌کرد که واکنش طبیعت یک ویروس باشد، شاید فکر می‌کردند که واکنش طبیعت زلزله، قحطی، خشکسالی یا کمبود شدید آب است. رشد هر موجودی را یک‌سری عوامل محدود می‌کند و معتقد بودند که رشد نژاد بشر را کمبود مواد غذایی محدود خواهد کرد، یعنی لحظه‌ای خواهد رسید که گرما و خشکسالی از یک طرف و سیل از طرف دیگر و همچنین نابودی زمین‌ها و مراتع، یک‌باره بشر را با کمبود غذا روبه‌رو می‌کند و این باعث می‌شود که بشر دیگر نتواند رشد کند و جمعیت کنترل شود.

کرونا و تغییرات فلسفه محیط زیست

این فعال محیط زیست خاطرنشان کرد: در حال حاضر برخی مبهوت هستند و بسیاری نیز به اساطیر و افسانه‌ها رجوع کردند و از قدرت طبیعت صحبت می‌کنند. تاثیری که کرونا از نظر فلسفه محیط زیست داشته بسیار وسیع است، یعنی تمام مردم بیان می‌کنند که ما زیاد دست‌درازی کردیم و حواسمان به طبیعت نبوده است. بعد از این جهان ما دیگر جهان قبلی نخواهد بود و تغییرات بسیار زیادی در برخورد ما با طبیعت ایجاد خواهد شد.

وی با بیان اینکه برندسازی و تبلیغات زیادی با صدها تلویزیون و کانال مختلف و فضای مجازی برای مصرف صورت می‌گیرد، عنوان کرد: مردم به تعویض دستگاه‌های الکترونیکی و موبایل و لباس‌ها و وسایل جدید روی آورده‎‌اند که نیازی به آنها نبوده و ضروری نیست. این مساله فشار زیادی به منابع طبیعی جهان می‎‌آورد. اکنون نیز کرونا نشان می‌دهد که این کارها ضروری نیست و ما می‌توانیم با مصرف کمتر زندگی کنیم و با داشتن وسایل کمتر، وقت بیشتری داشته باشیم که کنار هم باشیم، صحبت کنیم، عشق بورزیم و کتاب بخوانیم که این کارها زندگی را دلچسب‌تر می کند این جنبه بسیار مهمی از کرونا بوده و تاثیر بسیار زیادی داشته است.

طراوتی افزود: یکی دیگر از اثرات اجتماعی کرونا کاهش مصرف، از بین رفتن زرق و برق و بی معنا شدن مصرف بسیاری از اقلام و یک نوع احترام به طبیعت در اثر این تغییر است. مردم مشاهده می‌کنند که طبیعت چقدر راحت می‌تواند با یک اشاره این چیزها را از بین ببرد و تا چه اندازه قدرت دارد. یکی از بهترین کارهایی که مردم می‌توانند انجام دهند این است که اجازه دهند طبیعت به همان صورتی که هست بماند که اینگونه منفعت بیشتری دارد تا اینکه بخواهند آن را به چیز دیگری تبدیل کنند. احترام به طبیعت و درک جایگاه و نقش آن در زندگی انسان یکی از اثرات بسیار مهم ویروس کرونا بوده است.

این فعال محیط زیست گفت: از دیگر موارد بسیار مهمی که کرونا نشان داد، اهمیت نقش دولت است، زیرا اکنون حدود 35 تا 40 سال است که نئولیبرالیست‌ها در سطح جهان این موضوع را مطرح کردند که دولت نباید در کاری دخالت کند. وظیفه دولت این نیست که کارهای عمومی را به دست بگیرد، مردم را بیمه کند و خدمات عمومی بدهد، بلکه این موارد باید خصوصی باشد. اگر افرادی وضع مالی خوبی ندارند به خاطر این است که خودشان بی‌استعداد هستند و کم تلاش کردند، بنابراین اگر دولت از آنها حمایت کند آنها را تشویق کرده، در حالی که افراد موفق توانایی داشتند و دنبال کار و علم رفتند.

وی ادامه داد: اکنون این ایده از بین رفته، حتی در آمریکا که تمام شرکت‌ها خصوصی بوده و تمام کارها در دست بخش خصوصی است نیز دولت به میدان آمده و کمک می‌کند، فرانسه، انگلستان و آلمان را نیز دولت‌ها اداره می‌کنند. کرونا نشان داد که دولت‌ها نمی‌توانند بی‌تفاوت بوده یا در حمایت از مردم آسیب‌پذیر دخالتی نداشته باشند. دولت باید از شرکت‌های بزرگ حمایت کرده و برای مردم هزینه کند.

امنیت در بحران کرونا بازتعریف می‌شود

طراوتی بیان کرد: در این بحران امنیت مقداری بازتعریف می‌شود. داشتن تانک، توپ و ارتش‌های بسیار بزرگ می‌تواند هیچ فایده‌ای نداشته باشد، امنیت با یک ویروس از بین می‌رود و برای اینکه خوب شود، مردم باید بتوانند از خود دفاع کنند. به طور مثال در این مورد باید بتوانند در خانه بمانند، نباید فشار اقتصادی روی آنها باشد و باید فرهنگ بالایی داشته باشند که درک کنند، ولو اگر 100 تانک جلوی خانه آنها باشد نمی‌توانند هیچ کاری انجام دهند.

این فعال محیط زیست اضافه کرد: امنیت تنها به معنای این نیست که سلاح، قفل و بند بیشتری داشته باشیم و خانه‌ها حصار فلزی داشته باشد، امنیت در این است که مردم همدلی داشته باشند، زندگی آنها تحت فشار نباشند، سرمایه اجتماعی داشته باشند، به دولت‌های خود معتقد بوده و احترام بگذارند و دولت نیز برای آنها ارزش قائل باشد. این امنیت خاطر باعث امنیت بهداشتی و حفظ بهداشت می‌شود. کرونا بی‌معنا بودن هزینه‌های نظامی سنگین را به بسیاری نشان داده است.

کرونا و تاثیرات خاص آن در ایران

وی با اشاره به اینکه علاوه‌بر موارد گفته شده، در ایران کرونا سه نکته دیگر را هم پیش آورده است، تصریح کرد: اول اینکه کرونا تاثیر قاطعی در اهمیت یافتن نقش پزشکان داشت؛ زیرا حرکتی در جامعه به وجود آمده بود که حملات زیادی به پزشکان می‌شد، اما اکنون پزشکان نشان دادند که واقعا کار می کنند و در شرایطی که همه در خانه هستند جامعه پزشکی خطر را می‌پذیرد و کارهای مثبتی انجام می‌دهد، اعتقاد و احترام مردم نسبت به پزشکان نیز بیشتر شده است.

طراوتی افزود: دوم اینکه خرافات مورد حمله قرار گرفت و در مقابل افرادی که بیان می‌کردند نباید اماکن مقدس را تعطیل کرد، بسیاری از مراجع ما گفتند که اینگونه نیست؛ بنابراین جلوی این افراد گرفته شد. کسانی که می‌خواستند با روش‌های غیر علمی درمان کنند، ضربه خوردند و مشخص شد که این کار غلط است.

این فعال محیط زیست ادامه داد: سوم اینکه ما تجربه کردیم در مواقعی که بحران شدیدی در کشور پیش می‌آید، باید یک ستاد منفرد به طور مثال ستاد مقابله با کرونا وجود داشته باشد که مورد حمایت همه ارگان‌ها و اقشار قرار گیرد، تصمیماتش لازم‌الاجرا باشد، هر کسی برای خود سازی نزند و هر گروهی نخواهد به تنهایی مبارزه کند. اهمیت تمرکز و وحدت رویه برای جامعه ما مشخص شد.

کرونا و امنیت غذایی

این مساله تا بدان جا پیش رفته است که در بسیاری از کشورهایی که کشاورزی صنعتی وجود دارد، در حال حاضر با همین روند، تولید محصولات کشاورزی دچار اختلال شده است. این امر شاید امروز آنگونه که باید به چشم نیاید، اما در آینده نزدیک دولتهای بسیاری را دچار چالش جدی خواهد کرد.

علی فروتن

ویروس کرونا در این روزها بسیاری از ساخته های پیشین بشر را به چالش جدی دعوت کرده است. چالشی که در آن زیرساختهای اساسی ادامه حیات بشر در روبرو شدن با یک پندمیک دچار مخاطره های بسیار شده است.

آنچه بیش از همه در بسیاری از کشورهای دنیا به چشم آمد و دولت‌ها را به زحمت انداخت، تامین نیازهای اصلی مردم برای تزریق آرامش به جوامع برای گذر از این بحران بوده است.

با این حال، مساله اصلی در حال حاضر وجود پشتوانه مورد نیاز در تامین کالاهای اساسی مخصوصا کالاهای غذایی است.

با توجه به اینکه در بسیاری از کشورهای دنیا در حال حاضر قرنطینه به صورت های مختلف وجود دارد، بسیاری از کارخانه های بزرگ تولیدی دنیا در حوزه های مختلف و علی الخصوص مواد غذایی یا به صورت موقت متوقف یا از شیفت های کاری خود کم کرده و تولید را برای امنیت پرسنل خود و عدم تکثیر ویروس کاهش داده اند.

این مساله تا بدان جا پیش رفته است که در بسیاری از کشورهایی که کشاورزی صنعتی وجود دارد، در حال حاضر با همین روند، تولید محصولات کشاورزی دچار اختلال شده است. این امر شاید امروز آنگونه که باید به چشم نیاید، اما در آینده نزدیک دولتهای بسیاری را دچار چالش جدی خواهد کرد.

بر همین اساس، در آینده کشورهای تولیدکننده غلات که بسیاری از کشورهای دنیا را تامین میکنند، پیش از تولید برای صادرات، به فکر پشتوانه سازی های بسیار برای کشور خود و سپس صادرات آن خواهند بود.

شاید با تامل در چرایی شرایط فعلی دنیا بتوان گفت یکی از علل اصلی بحران کنونی در دنیا، از بین رفتن بسیاری از تولیدیهای کوچک و جایگزینی آن با کارخانه های بزرگ تولیدی و ایجاد انحصار نسبی برای برندهای بزرگ بر اساس تئوریهای جهانی سازی اقتصاد در هر کشور یا منطقه است.

در حوزه تولید محصولات کشاورزی نیز بسیاری از کشاورزان سنتی با در اختیار قراردادن زمینهای خود به ابرتولیدکنندگان، خود را از تولید فارغ کرده اند. این امر شاید قبل از فراگیری کرونا جز مزایای دنیای مدرن محسوب می شده است، اما این روزها ایرادات بسیار این امر بر همه هویدا شده است.

در آینده نزدیک و با به وجود آمدن بحران های مشابه، این مجموعه ها با توجه به گستردگی بسیار خود، با کاهش تولید خود دچار ضررهای هنگفتی خواهند شد که جبران آن به شدت غیرقابل تصور است.

همین امر، این مهم را به بسیاری از اقتصاددانان و برنامه ریزان کلان اقتصادی یادآوری خواهد کرد که تولیدکنندگان خرد با توجه به تقسیم میزان ضرر در بین آنها، بیشتر و بهتر از قبل می تواند دولتها را در موارد مشابه کمک کرده و یاری نمایند.

علاوه بر این در حوزه تولید مواد غذایی و کشاورزی نیز، به نظر می رسد باید تحولات جدی در سطح دنیا به وجود آید تا بتوان پشتوانه جدی برای امنیت غذایی دنیا به وجود آورد.

بسیاری از کشورهای دنیا که به این مهم برای آینده خود حساس باشند، در برخی محصولات اصلی خود مانند گندم، جو، ذرت و... به سمت خودکفایی داخلی به جای وارد کردن آن خواهند رفت. هرچند از نظر اقتصاد کنونی رایج در دنیا، این امر با مبانی اقتصاد آزاد منافات بسیار دارد، اما اصل مهم تری مانند امنیت غذایی، برای دولتها بیش از مبانی اقتصاد آزاد دارای اهمیت است.

به نظر می رسد علاقه مندان به آینده جهان پساکرونا باید به این مسایل توجه ویژه داشته باشند. اول تغییر رویکرد حمایتی دولتها از تولیدکنندگان خرد کشاورزی و صنعتی و دوم احتمال تغییر رویکرد دولتهای مختلف به کشاورزی داخلی در محصولات اساسی در جهت خودکفایی.

لینک کوتاه: asriran.com/0031qH