واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

چطور بفهمیم پروتئین کافی می‌خوریم؟

چطور بفهمیم پروتئین کافی مصرف می‌کنیم؟ضعف‌های عضلانی، مشکلات مو و ناخن، انباشت مایعات در بدن و گرسنگی زیاد می‌تواند از علایم کمبود پروتئین باشد.
 
به گزارش خراسان، پروتئین از مواد مغذی ضروری برای موجودات زنده است. این ترکیبات به ما انرژی می‌دهند و به بدن کمک می‌کنند تا از بیماری‌ها بهبود یابد. پروتئین از زنجیره‌های بلند اسید‌های آمینه که عناصر سازنده ماهیچه‌ها هستند، تشکیل شده‌است. بدن ما ۱۱ اسید آمینه تولید می‌کند و بقیه باید از غذا‌ها دریافت شوند. به همین دلیل، مهم است که از دریافت میزان کافی پروتئین اطمینان حاصل کنیم. موارد زیر برخی از علایم کمبود پروتئین می‌تواند باشد. به خاطر داشته باشید که این علایم می‌توانند دلایل دیگری هم داشته باشند.

گرسنگی و هوس‌های غذایی

اشتیاق مداوم به غذا و نیاز به مصرف میان‌وعده، ممکن است نشانه کمبود پروتئین باشد. پروتئین سیرکننده‌ترین ماده مغذی است. مصرف پروتئین‌ها باعث ترشح هورمون‌هایی می‌شود که با افزایش احساس سیری در ارتباط هستند و میزان مصرف در وعده‌های غذایی بعدی را کاهش می‌دهند. اگر دچار کمبود این ماده مغذی اشباع‌کننده باشید، ممکن است در طول روز احساس گرسنگی کنید.

ضعف‌های عضلانی یا درد مفاصل

کمبود پروتئین می‌تواند منجر به کمبود عضله شود. در یک مطالعه مشخص شد مردان و زنان مسن که پروتئین کمی مصرف می‌کنند، عضله بیشتری از دست می‌دهند. پروتئین، به ویژه پروتئین حیوانی برای مفاصل مفید است و مشخص شده است که کلاژن موجود در این منابع پروتئینی درد مفاصل را تسکین می‌دهد. بر اساس یک آزمایش بالینی، دریافت پروتئین روزانه در کاهش درد بیماران مبتلا به آرتروز موثر است.

بهبود کند آسیب‌دیدگی‌ها

ما برای تقویت ایمنی و همچنین بهبود و بازسازی بافت، پوست و سلول‌های جدید به مقدار کافی پروتئین نیاز داریم. مطالعات همچنین نشان داده مصرف پروتئین، بهبود شکستگی مفصل ران را در سالمندان تسریع می‌کند. به این معنی که در صورت آسیب دیدگی، کمبود پروتئین می‌تواند به طور قابل توجهی دوره بهبود را طولانی‌تر کند.

مشکلات مو، پوست و ناخن

نازک شدن موها، ریزش مو، پوسته پوسته شدن پوست و شیار شیار شدن ناخن‌ها از اولین نشانه‌های کمبود پروتئین هستند. بیوتین، یک ویتامین B محلول در آب است که در سوخت و ساز اسید‌های آمینه موجود در پروتئین‌ها نقش دارد و به سالم نگه داشتن پوست، مو و ناخن‌ها کمک می‌کند. بسیاری از افراد با کمبود پروتئین، دچار ریزش مو می‌شوند.

انباشته شدن مایعات

ورم یا اِدم یکی از رایج‌ترین علایم مصرف ناکافی پروتئین است. این نوع تورم به طور معمول در شکم، دست‌ها یا پا‌ها اتفاق می‌افتد. به گفته کارشناسان بهداشت، این مشکل به دلیل مقادیر کم نوعی پروتئین به نام آلبومین سرم انسانی که مسئول جلوگیری از تجمع مایعات در بافت‌ها یا سایر بخش‌های بدن است، ایجاد می‌شود.

مه مغزی و نوسانات خلقی

مه مغزی، خستگی و نداشتن تمرکز ممکن است ناشی از نوسان قند خون و کمبود پروتئین باشد. اسید‌های آمینه، عناصر سازنده انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند دوپامین و سروتونین هستند. کمبود پروتئین در رژیم غذایی می‌تواند به این معنی باشد که بدن قادر به تولید انتقال دهنده‌های عصبی کافی نیست. این شرایط ممکن است منجر به تغییرات خلقی یا افسردگی بدون دلیل شود.

بیمار شدن مکرر

اگر به طور مکرر بیمار می‌شوید، احتمالا معنایش این است که سیستم ایمنی ضعیفی دارید. کمبود پروتئین می‌تواند به اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش خطر ابتلا به عفونت منجر شود. یک مطالعه در باره زنان مسن نشان داد مصرف یک رژیم غذایی کم پروتئین به مدت ۹ هفته، پاسخ ایمنی بدن آن‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد. کارشناسان همچنین می‌گویند پروتئین‌ها، سطح باکتری‌های خوب خون را که به مبارزه با بیماری‌ها کمک می‌کنند، تغییر می‌دهند. در نتیجه کمبود پروتئین می‌تواند در توانایی بدن برای مبارزه با عفونت‌هایی مانند سرماخوردگی اختلال ایجاد کند.

ایرانی ها 7 برابر فرانسوی ها موادغذایی را دور می ریزند

رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: دورریز مواد غذایی در مجموع ۲۷ کشور اروپایی، ۹۰ میلیون تن در سال گزارش شده اما این آمار در کشور ما ۳۵ میلیون تن در سال است؛ در واقع ایرانی ها هفت برابر فرانسوی ها موادغذایی را دور می ریزند.

به گزارش ایرنا؛ علیرضا زالی روز شنبه بعد از بازدید از دستاوردهای مرکز رشد و نوآوری انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور افزود: بخش عمده ای از دور زیر محصولات در صنایع غذایی مربوط به قبل از رسیدن به مصرف کننده است؛ در حالی که در کشورهای توسعه یافته برعکس است و بعد از رسیدن مواد غذایی به دست مصرف کنندگان این موضوع مشاهده می شود.

وی ادامه داد: سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) بارها اعلام کرده است هر شهروند ایرانی، بالغ بر ۱۳۴ کیلوکالری در روز، محصولات غذایی را هدر می دهد. اگر فرض کنیم از ۹۰ میلیارد متر مکعب مصرف سالیانه آب، ۸۰ میلیارد متر مکعب سهم صنعت کشاورزی است، میزان اهمیت این هدررفت را درک می کنیم. این آمار با کیفیت مواد غذایی ارتباط مستقیم دارد.

وی با اشاره به اینکه کاهش دوریز مواد غذایی می تواند با کیفیت آنها عجین باشد، تصریح کرد: استفاده بهینه از فناوری های نوین، علاوه بر کاهش محسوس دورریز مواد غذایی، می تواند در افزایش کمی و کیفی این محصولات سهم خوبی داشته باشد.

زالی با تاکید بر اینکه سهم مواد غذایی در صادرات باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، گفت: صنایع غذایی می تواند یکی از وجوه تجلی یافته اقتصاد مقاومتی باشد. صنایع غذایی می تواند در موضوع اشتغال زایی، تحریم زدایی و ایجاد شرایط اقتصادی نوین در کشور نقش موثرتری داشته باشد.

وی اظهار داشت: امید است فرایند غیر دیوان سالارانه در این مجموعه هرچه سریعتر حاکم شود و شرایط تسهیل یافته برای حضور ایده ها و سلیقه های مختلف در این مجموعه فراهم آید.

زالی تاکید کرد: در مرکز رشد و نوآوری انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور باید از نیروهای جوان، خلاق و مبتکر استفاده بهینه شود و این مرکز مرکز تجلی خلاقیت های موجود در صنایع غذایی کشور باشد.

وی، توجه به سبد غذایی مطلوب ایرانیان را از دیگر مواردی اعلام کرد که این مرکز باید به آن توجه جدی داشته باشد.

زالی گفت: استفاده از سبدهای غذایی متنوع و بالابردن ایمنی افراد هم از موضوعاتی است که باید توجه جدی به آن شود.

سهم ۱۰ درصدی صنایع غذایی در اقتصاد صنعتی کشور

زالی با بیان اینکه مرکز رشد و نوآوری می تواند حلقه وصل صنایع غذایی و بخش خصوصی و کریدوری برای پردازش ایده های فناورانه و سرمایه گذاران باشد، گفت: راه اندازی مرکز رشد در انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور، به پیشنهاد و حمایت معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری صورت گرفت.

وی ارزش صنایع غذایی در اقتصاد مقاومتی را بسیار بالا دانست و افزود: ۱۰ درصد اقتصاد صنعتی، ۱۵ درصد وجه اشتغالی و ۱۲ تا ۱۵ درصد ارزش افزوده استحصالی، سهم صنعت غذایی کشور است. همچنین ۲ هزار و ۵۰۰ کارگاه از مجموع ۱۳ هزار کارگاه متوسط تولیدی، در همین حوزه فعالیت می کنند.

زالی در خصوص آسیب های این صنعت تصریح کرد: استفاده بهینه از ظرفیت تولید ۵۰ میلیون تنی در داخل کشور صورت نمی گیرد و نیاز به توسعه کمی و کیفی در این زمینه به شدت حس می شود. همچنین باید از فرصت صادرات جهانی که از بروز چالش بحران کرونا و تحریم ها ایجاد شده، استفاده کرد.

رییس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: پیش بینی می شود در سال آتی، برنج، غلات و حبوبات سهم گران‌تری در بازار جهانی داشته باشند. در سال اخیر استراتژی اقتصادی کشور چین مبتنی بر ذخیره این محصولات بود تا نیاز آینده کشورها را تامین کند. اگرچه در طول سالیان اخیر صادرات مواد غذایی در کشور رشد شتابانی را تجربه کرده، اما این رشد در تناظر با تمام استعدادهای بالقوه و بالفعل داخلی، به ویژه با توجه به شرایط اقلیمی حاکم در کشور نیست.

زالی عنوان کرد: از فرآیند تولید تا بسته بندی باید در مراکز رشد صنایع غذایی موردت توجه قرار گیرد. نکته بسیار مهم این است که بخش عمده دورریز محصولات غذایی، پیش از رسیدن به دست مصرف کننده صورت می گیرد؛ در حالی که در کشورهای توسعه یافته، این گونه نیست و محصولات پس از رسیدن به دست مصرف کننده، دورریز دارند.

بازدید از فاز سه مرکز رشد و نوآوری انستیتو تحقیقات تغذیه ای و صنایع غذایی کشور با حضور ستاری معاون علمی و فناوری رییس جمهوری و زالی فرمانده مدیریت بیماری کرونا در تهران امروز انجام شد.

یک سالگی کرونا در ایران؛ تلنگری برای تغییر/ انسان‌های جدید تربیت کنیم

دنیای پس از کرونا، دنیای جدیدی است و فرصت های آینده بسیار گسترده. دنیایی کار در زمینۀ ساخت نیروگاه‌های انرژی های تجدیدپذیر، هوش مصنوعی، نانوربات‌ها، صنعت پژوهش‌ها، اکتشافات کیهانی و عرصه های تازۀ دیگر

سعید منصورافشار


  وقتی یک اتفاق نامتعارف در طول زندگی‌مان رخ می‌دهد، معمولا انتخاب‌های متعدد نداریم. یا باید اجازه دهیم آن اتفاق ما را به کنترل خود درآوَرَد و نومیدی را بر ما مستولی و نابودمان کند و یا فرصتی فراهم می‌آید تا قدرت‌مند شویم.

  در آغاز دومین سال درگیر بودن با ویروس کووید 19 و بیماری کرونا در ایران دیگر کسی تردید ندارد که مشکلات زیادی برای ایران و جامعه جهانی به وجود آورده است. اقتصاد جهان در طول یک سال گذشته کوچک‌تر شده و در ایران هم با توجه به رکود اقتصادی قبلی و فعلی و تحریم‌های بین‌المللی مشکلات کمرشکنی برای مردم و واحدهای تولیدی و کسب و کار در تمام حوزه ها خصوصاً خدمات مسافرتی و گردشگری و برخی تولیدات صنعتی و کشاورزی ایجاد شده است.

برخاستن از خاکستر کرونا با مطالبات و دستاوردهای تازه

  از سوی دیگر گسترش بیماری، ضربات سنگینی به سلامت محیط زیست و منابع آبی وارد کرده است. استفادۀ گسترده از مواد شویندۀ شیمیایی، پاک کننده‌ها، وجود زباله‌های بیمارستانی عفونی و زباله‌های خانگی حاوی ماسک‌های مصرف شده و مواد آلایندۀ دیگر تنها بخشی از این زیان انباشته برای سلامت و حتی حیات نسل آینده به شمار می‌روند.

  چه کسی تصور می‌کرد که در سال 1399 خورشیدی یا 2020 میلادی یک بیماری همه‌گیر، همۀ معادلات موجود را بر هم زند و اقتصاد جهانی را تقریبا به حداقل رشد کاهش دهد؟ احیای اقتصاد آسیب‌دیده اما نیازمند آموختن و به کارگیری درس‌هایی تازه است؛ متفاوت با آنچه تاکنون آموخته‌ایم و در کنار آن به ذهنی باز در مقابل تغییرات آینده و کسب مهارت های لازم نیاز داریم.

  از این رو بر این باوریم که در اقتصاد پس از کرونا شاهد مطالبات و دستاوردهای جدید و بیشتری در حوزه خدمات و به ویژه صنعت حمل و نقل خواهد بود. مشاغل بیشتری در زمینه خدمات فنی و مهندسی، کامپیوتر، برنامه نویسی، تولید محتوا، استارت‌آپ‌ها و در کنار این مورد پیشرفت هوش مصنوعی در دوران بعد از کرونا – هر چند قبل از آن هم بود- شکل زندگی انسان ها را از بسیاری جهات دگرگون خواهد کرد و البته بهبود خواهد بخشید. از افزایش کارایی در زندگی و کار شخصی انسان‌ها و بازارهای مالی (با توجه به بلاک چین و ارزهای دیجیتال و بده بستان‌هایی از این نوع، نیاز به حضور فیزیکی بانک ها به شکل فعلی از بین خواهد رفت) تا اتومبیل های خودران، ربات های جراح و ماشین های تشخیص بیماری.

  اگر در طی پروسه، برنامه ریزی اصولی انجام گیرد، با به کارگیری ماشین‌های هوشمند و استارت‌آپ‌ها حتی جامعه‌ای با میزان اشتغال پایین می‌تواند هم از نظر مالی مسیر رشد را طی کند و افراد آن می‌توانند با ارتقای کیفیت دانش و کسب مهارت‌های جدید زندگی بهتری را تجربه کنند.

  ممکن است پرسش اصلی جوانان و دانشجویان این باشد که با وجود ماشین‌های هوشمند و سیطرۀ هوش مصنوعی بر زندگی و کار افراد، چه رخ خواهد داد؟ بهتر است به جای آن بپرسیم «چه باید رخ بدهد؟». چرا که ما انسان‌ها به دلیل ابداع فناوری های جدید و هوش مصنوعی بر نتیجه نهایی اثر می گذاریم.

  کرونا شاید تلنگری باشد تا انسان روش زندگی و کار خود را تغییر دهد. تغییرات اقلیمی، خشکسالی‌ها، نابودی منابع آب و جنگل ها را جدی بگیرد و به گرم شدن کره زمین به عنوان جدی‌ترین خطر برای نابودی نسل بشر توجه کند و این در صورتی است که با تغییر سبک زندگی ، جریان امور را به سمت آینده دل‌خواه هدایت کنیم و بدانیم اگر بی توجه به خطراتی که ذکر شد، به روش نابودگرایانه کنونی ادامه دهیم و ندانیم که چه باید انجام دهیم، بعید است بتوانیم از نابودی سیاره زنده جلوگیری کنیم.

  بر این اساس سخنی گزاف نخواهد بود اگر بگوییم زمان آن فرا رسیده است که با تغییر سبک و سیاق آموزش های موجود، انسان هایی جدید تربیت کنیم.

  هوش مصنوعی در این بخش می‌تواند همه دانش آموزان را تا یک سطح پایه ای آموزش دهد، این آموزش در همه جهات و با احترام به تنوع انسان‌ها خواهد بود، از هوش مصنوعی نهراسیم. چرا که آن ها فرزندان ذهن ما انسان‌ها هستند و نسل جدید‌ به شمار می‌آیند.

  دنیای پس از کرونا، دنیای جدیدی است و فرصت های آینده بسیار گسترده. کافی است کمی به اطراف‌مان نگاه کنیم، دنیایی کار در زمینه ساخت نیروگاه‌های انرژی های تجدیدپذیر، هوش مصنوعی، نانوربات ها، صنعت پژوهش ها، اکتشافات کیهانی و عرصه های تازه دیگر.

 بپذیریم اگر در این جهت «تغییر» کنیم، هم‌زمان با رشد انسان‌ها، هوش‌شان هم افزایش چشم‌گیری خواهد یافت.

  و کلام آخر: هر وقت انسان‌ها مطالب و دانش بیشتری فرا می‌گیرند، عاقل‌تر می‌شوند و اغلب هدف هایشان تغییر می‌کند.

------------------------------------------

بیشتر بخوانید:

*دنیای پس از کرونا چگونه خواهد بود؟

* چرا گذشته‌گرا شده‌ایم؟

هشدار «بیل گیتس» در مورد مرگ ده‌ها میلیون نفر درصورت حمله "بیو تروریسم»

«بیل گیتس» موسس شرکت مایکروسافت چهار سال قبل اول اسفند 1395) در سخنانی در نشست امنیتی مونیخ با اشاره به پیشرفت های حیرت انگیز مهندسی ژنتیک و احتمال دست یابی تروریست ها به این دانش فنی، هشدار داد که یک حمله 'بیوتروریسم' می تواند سبب مرگ میلیون ها نفر در جهان طی کمتر یک سال شود.

گیتس یکی از ثروتمندترین مردان جهان در جریان سخنرانی‌اش در مونیخ گفت که مهندسی ژنتیک می‌تواند به‌ عنوان یک سلاح تروریستی مورداستفاده قرار گیرد.

گیتس که برای اولین بار در این نشست امنیتی جهانی سخنرانی می کرد گفت: ما ارتباط بین امنیت سلامتی و امنیت بین‌الملل را نادیده می‌گیریم و این ‌یک خطری جدی برای ما بشمار می‌آید.

مؤسس شرکت مایکروسافت افزود: بیماری همه‌گیر بعدی می‌تواند به دنبال استفاده از مهندسی ژنتیک برای ایجاد یک نمونه مصنوعی از ویروس آبله و یا یک نمونه کشنده از ویروس آنفلوانزا،  سرچشمه بگیرد.

وی اضافه کرد: این‌ها ( نمونه‌های کشنده از ویروس‌های واگیردار) چه به دلیل یک تغییر ناگهانی در طبیعت و یا توسط یک تروریست ایجاد شوند، به گفته متخصصان امراض مسری، به دلیل رشد سریعشان در محیط قادر هستند که در عرض کمتر از یک سال سبب مرگ بیش از 30 میلیون نفر شوند. این متخصصان بر این باور هستند که دلایل محتملی وجود دارد که جهان می‌تواند ظرف 10 تا 15 سال آینده، شاهد شیوع چنین بیمارهای کشنده‌ای باشد. 

گیتس افزود: این میزان از فاجعه ممکن است دور از ذهن بیاید اما این مساله یک ‌بار در زمانی نه‌چندان دور اتفاق افتاده است . در سال 1918 میلادی، یک نمونه خاص و مرگبار ویروس آنفلوانزا سبب مرگ بین 50 تا 100 میلیون نفر در جهان شد.

وی گفت: پیشرفت در بیوتکنولوژی، ساخت واکسن‌ها و داروهای جدید می‌توانند به جلوگیری از شیوع و نیز تحت کنترل درآوردن چنین بیمارهای کشنده ای کمک کنند.

گیتس اضافه کرد: بیشترین نیازهای ما برای مقابله با شیوع طبیعی این‌گونه بیماری ها، در واقع همان چیزهایی است که برای مقابله با حملات بیوتکنولوژی بین‌المللی لازم است.

وی گفت: کسب آمادگی برای مقابله با شیوع جهانی این بیمارهای همه گیر و بیوتروریسم، به‌اندازه بازدارندگی هسته‌ای و جلوگیری از فجایع ناشی از تغییرات آب و هوایی مهم است و نوآوری ها، همکاری ها و برنامه‌ریزی دقیق می‌توانند به شکل مؤثری تهدیدات ناشی ازاین‌گونه تهدیدات را کاهش دهند.

گیتس که بنیاد خیریه‌اش بودجه تحقیقات درخصوص تشخیص سریع شیوع بیماری‌های فراگیر و افزایش سرعت تولید واکسن را فراهم می‌کند در گفت‌وگو با روزنامه دیلی تلگراف که روز شنبه منتشر شد نیز هشدار داد که تلفات احتمالی ناشی از شیوع یک بیماری همه گیر می‌تواند بیشتر از تلفات حاصل از تغییر آب‌وهوا یا جنگ هسته‌ای باشد.
 
وی بیان داشت: «بیماری‌های همه‌گیر طبیعی ممکن است در مقیاس وسیعی صورت گیرد اما شیوع تعمدی این گونه بیماریها یا بیوتروریسم، از همه آنها گسترده‌تر خواهد بود.» 

گیتس افزود: «شما ممکن است فکر کنید می‌توانید آثار مخرب سلاح هسته‌ای را پس از کشته شدن 100 میلیون نفر متوقف کنید. اما بیماری آبله متوقف نخواهد شد، اگر این بیماری شیوع پیدا کند، تلفات آن بیشتر از تلفات سلاح هسته‌ای خواهد بود.»

وی گفت: مهندسی ژنتیک هم اکنون به شکل حیرت‌انگیزی در حال پیشرفت است. پیش‌ از این، بلندپروازی‌ها درباره جنگ‌افزارهای بیولوژیکی به چند کشور محدود می‌شد اما اکنون در اختیار گروه‌های کوچک با منابع و مهارت‌های محدود نیز قرار گرفته است. 

کنفرانس امنیتی مونیخ روز جمعه گذشته با شرکت 10 رئیس‌جمهوری، معاون رئیس‌جمهوری آمریکا، 8 نخست‌وزیر، وزیران امور خارجه 30 کشور، وزیران دفاع حدود 20 کشور و مقامات بین‌المللی شامل دبیر کل سازمان ملل متحد، دبیر کل ناتو، دبیران کل سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه عرب، سازمان شانگهای، رئیسان پارلمان و شورای اروپا، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، مدیران کل آژانس بین المللی انرژی اتمی، اینترپل، سازمان بین‌المللی مهاجرت و کمیسیونر عالی پناهندگان و کمیسیونرهای اتحادیه اروپا در هتل «بایریشه هوف» مونیخ آغاز شد و تا یکشنبه (فردا) ادامه خواهد داشت.
در این اجلاس موضوعات مهم بین‌المللی ازجمله آینده ناتو، نظم جهانی، امنیت انسانی، تروریسم و افراط‌گرایی، مسائل منطقه‌ای شامل آسیای جنوب شرقی و شبه‌جزیره کره، جهان عرب، سوریه و اوکراین بررسی می‌شود.





اگرچه تعدادی بیماری وجود دارد که می‌توانند به عنوان سلاح مورد استفاده قرار گیرند اما بیشترین نگرانی درباره بیماری‌هایی مانند سیاه زخم، آبله، بوتولیسم و طاعون است

عصر ایران- «بیل گیتس» موسس شرکت مایکروسافت چهار سال قبل (اول اسفند 1395) در سخنانی در نشست امنیتی مونیخ با اشاره به پیشرفت های حیرت انگیز مهندسی ژنتیک و احتمال دست یابی تروریست ها به این دانش فنی، هشدار داد که یک حمله 'بیوتروریسم' می تواند سبب مرگ دهها میلیون ها نفر در جهان طی کمتر یک سال شود.

گیتس ثروتمندترین مرد جهان در جریان سخنرانی‌اش در مونیخ گفت که مهندسی ژنتیک می‌تواند به‌ عنوان یک سلاح تروریستی مورداستفاده قرار گیرد.

گیتس که برای اولین بار در این نشست امنیتی جهانی سخنرانی می کرد، گفت: ما ارتباط بین امنیت سلامتی و امنیت بین‌الملل را نادیده می‌گیریم و این ‌یک خطری جدی برای ما بشمار می‌آید.

مؤسس شرکت مایکروسافت افزود: بیماری همه‌گیر بعدی می‌تواند به دنبال استفاده از مهندسی ژنتیک برای ایجاد یک نمونه مصنوعی از ویروس آبله و یا یک نمونه کشنده از ویروس آنفلوانزا،  سرچشمه بگیرد.

وی اضافه کرد: این‌ها ( نمونه‌های کشنده از ویروس‌های واگیردار) چه به دلیل یک تغییر ناگهانی در طبیعت و یا توسط یک تروریسم ایجاد شوند، به دلیل رشد سریعشان در محیط قادر هستند که در عرض کمتر از یک سال سبب مرگ بیش از 30 میلیون نفر شوند. این متخصصان بر این باور هستند که دلایل محتملی وجود دارد که جهان می‌تواند ظرف 10 تا 15 سال آینده، شاهد شیوع چنین بیمارهای کشنده‌ای باشد.
پیش بینی که البته تنها سه سال بعد در زمستان 1398 به اسم کرونا به وقوع پیوسته و همچنان ادامه دارد.

گیتس آن روز گفت: این میزان از فاجعه ممکن است دور از ذهن بیاید اما این مساله یک ‌بار در زمانی نه‌چندان دور اتفاق افتاده است . در سال 1918 میلادی، یک نمونه خاص و مرگبار ویروس آنفلوانزا سبب مرگ بین 50 تا 100 میلیون نفر در جهان شد.

او همان موقع با نگاه به "تروریسم داعش" که بر پهنایی از خاورمیانه اعلام خلافت کرده بود به روسای جمهور کشورهای غربی توصیه کرد که: بیشترین نیازهای ما برای مقابله با شیوع این‌گونه بیماری ها، در واقع همان چیزهایی است که برای مقابله با حملات بیوتکنولوژی بین‌المللی لازم است. 

از نظر گیتس کسب آمادگی برای مقابله با شیوع جهانی این بیمارهای همه گیر، چه به صورت طبیعی و چه بیوتروریسم، به‌اندازه بازدارندگی هسته‌ای و جلوگیری از فجایع ناشی از تغییرات آب و هوایی مهم است: «بیماری‌های همه‌گیر طبیعی ممکن است در مقیاس وسیعی صورت گیرد اما شیوع تعمدی این گونه بیماریها یا بیوتروریسم، از همه آنها گسترده‌تر خواهد بود.» 
 او سخنان خود را در کنفرانس مونیخ چنین پایان داد: «شما ممکن است فکر کنید می‌توانید آثار مخرب سلاح هسته‌ای را پس از کشته شدن 100 میلیون نفر متوقف کنید. اما بیماری آبله متوقف نخواهد شد، اگر این بیماری شیوع پیدا کند، تلفات آن بیشتر از تلفات سلاح هسته‌ای خواهد بود.»

گیتس با این ایده که نوآوری ها، همکاری ها و برنامه‌ریزی دقیق می‌توانند به شکل مؤثری تهدیدات ناشی ازاین‌گونه تهدیدات را کاهش دهند، از سالها قبل در بنیاد خیریه‌اش بودجه تحقیقاتی صرف پروژه های تشخیص سریع شیوع بیماری‌های فراگیر و افزایش سرعت تولید واکسن می‌کند.  

بیوتروریسم

 گرمایش جهانی پدیده‌ای است که منجر به افزایش میانگین دمای زمین و سطح اقیانوس‌ها شده‌است و دانشمندان تاکنون مطالعات بسیاری را در این باره انجام داده‌اند اما درباره بیوتروریسم چه می‌دانیم؟ آیا راهی برای مقابله با این حمله وجود دارد؟ در ادامه به طور مختصر به توضیح این موضوع پرداخته‌ شده است*.

بیوتروریسم چیست؟

بیوتروریسم(Bioterrorism) استفاده یا تهدید به استفاده از باکتری‌ها، ویروس‌ها یا سموم به عنوان سلاح است.

احتمال حمله بیوتروریسم چقدر است؟

در ۲۰ سال گذشته چندین حمله کوچک موفق و ناموفق در ایالات متحده و مکان‌های دیگر رخ داده است. اگرچه پیش‌بینی این موضوع سخت است و بسیاری از کارشناسان بیوتروریسم را عملی می‌دانند که احتمال وقوع آن کم است اما در صورت وقوع عواقب بد و جبران ناپذیری خواهد داشت. عواقب چنین حمله‌ای می‌تواند ویرانگر باشد بنابراین آمادگی برای مواجهه با چنین حمله‌ای امری ضروری است.

از چه بیماری‌هایی می‌توان به عنوان سلاح‌های بیولوژیکی استفاده کرد؟

اگرچه تعدادی بیماری وجود دارد که می‌توانند به عنوان سلاح مورد استفاده قرار گیرند اما بیشترین نگرانی درباره بیماری‌هایی مانند سیاه زخم، آبله، بوتولیسم و طاعون است.

آیا می‌توان از سیاه زخم مصون ماند؟

یک واکسن برای سیاه زخم وجود دارد اما برای همگان در دسترس نیست و بیشتر در دسترس افراد نظامی و افرادی که بر روی این بیماری تحقیق می‌کنند و با آن در تماس هستند، قرار دارد. تنها یک دوز از این واکسن تزریق نمی‌شود بلکه شش دوز از واکسن در طول ۱۸ ماه و تزریق تقویت کننده نیز به صورت سالیانه صورت می‌گیرد. برخی افراد که نگران حمله/ ابتلا به سیاه زخم هستند از پزشکان خود می‌خواهند به آنها واکسن سیاه زخم تزریق کنند اگرچه این ترس قابل درک است اما پزشکان این واکسن را ندارند و نمی‌توانند آن را تهیه کنند. در صورت بروز حمله ممکن است از واکسن برای کنترل بیماری استفاده شود اما در حالت عادی تزریق آن تجویز نمی‌شود. سیاه زخم از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.

پزشکان در برخی موارد برای افراد مبتلا به چنین بیماری آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند، آیا این کار توصیه می‌شود؟

خیر ، به چند دلیل تجویز آنتی بیوتیک ایده بدی است. استفاده بی‌رویه از آنتی بیوتیک‌ها به ویژه برای زنان باردار و کودکان می‌تواند مضر باشد. سیاه زخم در مراحل اولیه علائمی مشابه آنفلوانزا دارد. استفاده از آنتی بیوتیک بدون تجویز پزشک توسط افرادی که ترس ابتلا به سیاه زخم دارند، ممکن است بیش از آنکه به مشکل آنها کمک کند به بدن آنها آسیب برساند. علاوه بر این استفاده نامناسب از آنتی بیوتیک‌ها ممکن است منجر به مقاومت آنتی بیوتیک نسبت به سایر باکتری‌ها شود. در صورت ابتلا به سیاه زخم، این آنتی بیوتیک‌ها فقط تا زمان انجام آزمایشها و مشخص شدن بهترین دارو برای مقابله با این بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند.

آیا می‌توان در برابر آبله مصون ماند؟

آخرین مورد طبیعی ابتلا به آبله در جهان در سال ۱۹۷۷ اتفاق افتاد. ایالات متحده واکسیناسیون معمول آبله را در سال ۱۹۷۲ متوقف کرد و در نتیجه شرکت‌های دارویی تولید واکسن را متوقف کردند. تقریباً هفت میلیون دوز واکسن در ایالات متحده باقی مانده است. در برخی موارد شک و شبهه‌ای وجود دارد که چند کشور یا گروه‌های سرکش، ویروس را از اتحاد جماهیر شوروی سابق به سرقت برده‌اند. از آنجا که ما نمی‌دانیم تروریست‌ها ویروس را به سرقت برده‌اند یا اینکه این افراد چه کسی را هدف قرار داده‌اند، نمی‌توانیم تعیین کنیم که چه کسی باید این مقدار محدود واکسن را دریافت کند. در صورت شیوع آبله، از واکسن ذخیره شده برای کنترل شیوع بیماری استفاده خواهد شد.

امکان دارد افرادی که در کودکی واکسن آبله را زده‌اند مجددا به آن مبتلا شوند؟

مشخص نیست که آیا افرادی که در کودکی واکسینه شده‌اند هنوز مصون هستند یا خیر اما احتمال اینکه بیشتر افرادی که واکسینه شده‌اند مستعد ابتلا به آبله هستند، وجود دارد.

آیا می‌توان برای محافظت از خود در برابر حمله بیوتروریسم کاری کرد؟

اگرچه افراد به تنهایی نمی‌توانند کار خاصی در این مواقع انجام دهند اما مقامات کشورها می‌توانند کارهای مهمی انجام دهند. بهترین محافظت در برابر حمله بیوتروریسم یک سیستم بهداشت عمومی قوی و آماده و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی است که می‌توانند بیماری ناشی از یک عامل بیوتروریسم را تشخیص دهند و این کار نیز با برنامه‌ریزی بین بهداشت عمومی، مدیریت اورژانس و اجرای قانون عملی می‌شود. اداره بهداشت عمومی و آژانس‌های بهداشت عمومی محلی چندین سال است که برای آماده سازی حمله بیوتروریسم تلاش می‌کنند. بخش مدیریت اضطراری یک شریک فعال در این برنامه‌ریزی بوده است. برخی از آموزش‌های ارائه دهندگان خدمات بهداشتی انجام شده و در حال برنامه‌ریزی برای ارائه اطلاعات بیشتر نیز هستند. این آموزش نه تنها شامل ارائه اطلاعاتی درباره آبله و سیاه زخم بلکه سایر عوامل بیوتروریسم نیز می‌باشد. 

* ایسنا

کرونای جهش یافته زیر پوست ایران؛ نوروز1400 را عزای ملی نکنیم

کشورهایی که هفته هاست واکسیناسیون سراسری را آغاز کرده اند در برابر جهش ویروس کرونا تاب مقاومت ندارند؛ وضعیت ما می تواند بسیار آسیب پذیرتر از آنها باشد، چون هنوز حتی کادر درمان را واکسینه نکرده ایم.

با اظهارات اخیر وزیر بهداشت درباره شیوع ویروس کرونای جهش یافته درکشور، دیگر نمی توان گفت که کرونای جهش یافته "پشت دروازه های کشور" است؛ بلکه باید هشدار داد که ویروس جهش یافته که قابلیت شیوع، بیماری زایی و حتی مرگ و میر بیشتری دارد، زیر پوست کشور در حال شیوع و تکثیر است و با کوچک ترین سهل انگاری و عادی انگاری دامنه ترسناک این نوک قله کوه یخ هم از آب بیرون خواهد زد.

 به گزارش عصرایران، سعید نمکی وزیر و عالی ترین مقام بهداشتی و درمانی کشور اخیرا در اظهاراتی با هشدار نسبت به شیوع ویروس جهش یافته در ایران، گفته این ویروس در کشور پخش شده و چرخیده است.

وزیر بهداشت در ادامه از شکل گیری یک پیک شیوع چهارم در کشور به صورت بسیار سهمگین و سنگین تر از پیک های قبلی، ابراز نگرانی کرده است.

این هشدار وزیر در ماه واپسین سال و در آستانه تعطیلات نوروز بسیار نگران کننده تر به نظر می رسد؛ چون در اسفند ماه به نحو محسوسی تجمعات و خریدهای شب عید مردم افزایش می یابد و متعاقب آن در 2 هفته ابتدایی سال جدید و در تعطیلات نوروزی با انجام سفرها و دیدوبازدیدهای نوروزی ویروس شیوع بسیار بیشتری خواهد یافت.

کرونای جهش یافته زیر پوست ایران؛ نوروز1400 را عزای ملی نکنیم

نشانه های اولیه شیوع موج جدید ویروس کرونا در کشور در حال آشکار شدن هستند؛ و شهرهای آبی کم کم دارند به زرد و نارنجی و قرمز تغیبر وضعیت می دهند و خبرهای مختلفی از ابتلا و مرگ شهروندان در اقصی نقاط کشور در اثر نفوذ ویروس جهش یافته، به گوش می رسد.

خطر در کمین شهروندان ایرانی امسال می تواند بسیار بیشتر از نوروز 1399 هم باشد چرا که با توجه به سرایت پذیری فوق العاده ویروس جهش یافته امکان انتقال ویروس بسیار بیشتر از پارسال خواهد بود.

کشور ما طی12 ماه گذشته از زمان شیوع ویروس کرونا شاهد 3 موج شیوع بیماری بوده که تا کنون بر اساس آمارهای رسمی دستکم منجر به مرگ نزدیک به 60 هزار نفر شده است و اگر در برابر مهار ویروس جهش یافته – که شوربختانه قدرت سرایت بسیار بیشتری دارد- به موقع عمل نشود، مرگ و میرهای قبلی می تواند در برابر تلفات آتی یک دستگرمی به حساب آید و موج چهارم کرونا می تواند موجب مرگ هزار و یا خدای ناکرده چند هزار نفر در روز بشود.

رعایت پروتکل ها همچنان باید در دستور کار باشد.

طی هفته ها و ماه های گذشته وضعیت کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا و یا بریتانیا با وجودی که در 2 ماه گذشته دهها میلیون نفر از شهروندان خود را در برابر کرونا واکسینه کرده اند در برابر جهش ویروس بسیار آسیب پذیر بوده است و روزانه هزاران نفر در این 2 کشور در اثر ابتلا به کرونا جان می بازند.

باید به یاد داشته باشیم که وضعیت کشور ما نسبت به شیوع ویروس کرونا بسیار آسیب پذیرتر از 2 کشور فوق خواهد بود؛ چرا که ما هنوز در ابتدای راه واکسیناسیون سراسری هستیم و هنوز نتوانسته ایم حتی کادر درمان خود را واکسینه کنیم و از این حیث در صورت موج جدید شیوع ویروس جهش یافته، جان هزاران شهروند ایرانی در معرض خطر خواهد بود  و شاید خدای ناکرده خود ما و یا عزیزان ما هم در لیست قربانیان احتمالی باشیم.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های واگیر ایالات متحده آمریکا (سی دی سی) اخیرا در نتیجه مطالعات خود توصیه کرده زدن یک ماسک سه لایه و یک ماسک پارچه ای روی هم می تواند تا حدود 95 درصد در برابر ویروس کرونا ایمنی ایجاد کند.

بهتر است از این پس یک ماسک ساده پارچه ای قابل شستشو تهیه کنیم و روی ماسک سه لایه خود بزنیم. این کار با توجه به قابل شستشو بودن ماسک دوم هزینه چندانی برای خانوارها ندارد.

از سوی دیگر باید به یاد داشت که اگر بخواهیم مراسم و مناسک نوروز را به صورت عادی برگزار کنیم به معنای پایین کشیدن گارد حفاظت مان در برابر ویروس کروناست؛ که ظاهرا نوروز امسال در مقایسه با نوروز پارسال، با جهش و سرایت پذیری بیشتر با تدارکات بیشتر و بهتری به جنگ ما آمده است.

نوروز امسال با توجه به این حقیقت که ویروس جهش یافته بنا به اذعان عالی ترین مقام بهداشتی کشور در کشور چرخیده و به همه استان ها نفوذ کرده، می تواند بسیار مهلک و مرگبار باشد؛ از این رو بهتر است در نوروز امسال هم از خریدهای شب عید و دیدوبازدید و انجام سفرهای تفریحی و غیرضروری به طور اکید خودداری کنیم؛ چون ممکن است عادی انگاری نوروز 1400  به قیمت جان دهها هزار شهروند ایرانی تمام شود و خاطره زیبای نوروز را به یک عزای ملی تبدیل کند.

کرونای جهش یافته زیر پوست ایران؛ نوروز1400 را عزای ملی نکنیم