روده انسان به طور طبیعی متخلخل است و بر همین اساس است که بدن مواد مغذی را از طریق پوشش داخلی روده جذب می کند. اما در صورت آسیب پوشش داخلی روده این امکان برای مولکول های بزرگتر که به نام درشت مولکول یا ماکرومولکول شناخته می شوند، فراهم می شود تا از دستگاه گوارش فرار کرده و وارد جریان خون شوند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، آسیب دیواره روده و خروج ذرات غذایی بزرگتر از آن به نام سندرم روده نشت کننده شناخته می شود. ورود ذرات غذایی بزرگتر به جریان خون می تواند التهاب، نفخ، تغییرات در شرایط اجابت مزاج و خستگی را موجب شود. تشخیص سندرم روده نشت کننده می تواند دشوار باشد. در ادامه با برخی از نشانه های بالقوه ابتلا به این شرایط بیشتر آشنا می شویم.
با حساسیت غذایی دست و پنجه نرم می کنید
روده نشت کننده می تواند محرک التهاب باشد، اما همچنین می تواند به واسطه التهاب در روده شکل بگیرد. حساسیت های غذایی یکی از دلایل التهاب روده است. یکی از بهترین روش ها برای نزدیکتر شدن به تشخیص بیماری حذف مواد غذایی است که بیشترین احتمال مشکل آفرینی را دارند. در همین راستا، شش گزینه مورد توجه قرار می گیرند و از بیمار درخواست می شود دو تا سه هفته از مصرف آنها پرهیز کند که شامل لبنیات، تخم مرغ، ذرت، گلوتن، مرکبات و سویا می شوند.
با عدم تحمل گلوتن مواجه هستید
در مورد نخست نیز به آن اشاره شد، اما گلوتن یکی از مهمترین محرک ها برای روده نشت کننده است و شایستگی این را دارد به صورت جداگانه مورد بررسی قرار بگیرد. اگر پس از مصرف نان، پاستا، سریال، یا دیگر مواد غذایی حاوی گلوتن احساسی ناخوشایند در شما شکل می گیرد - ناراحتی دستگاه گوارش، نفخ، بی حالی - بدن شما ممکن است از توانایی کافی برای گوارش این پروتئین مشکل ساز برخوردار نباشد.
با درد مفاصل مواجه هستید
گاهی اوقات بیماران از یک درد مفاصل کلی شکایت می کنند. پزشک آزمایشاتی را در راستای بررسی ابتلا به آرتریت روماتوئید انجام می دهد و در صورت منفی بودن جواب ممکن است توجه پزشک به سمت روده نشت کننده جلب شود. درد مفاصل می تواند از نشانه های سندرم روده نشت کننده باشد. پژوهش ها نشان داده اند که این شرایط ممکن است ریشه در بیماری های خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید داشته باشد.
با عملکرد ضعیف دستگاه گوارش مواجه هستید
غذا می خورید و دچار نفخ می شوید. یا ممکن است پس از مصرف مواد غذایی خاص نیاز فوری به استفاده از توالت را احساس کنید. ایجاد تغییر در شرایط اجابت مزاج می تواند به شکل یبوست نیز شکل بگیرد. همچنین، شما ممکن است از سوء هاضمه مزمن یا حالت تهوع رنج ببرید. این نشانه ها ممکن است برای سال ها شکل بگیرند و از بین بروند. مشکل از آنجا ناشی می شود که بیماران آنها را نادیده گرفته و یاد می گیرند که چگونه با آنها زندگی کنند.
با مشکلات پوستی مواجه هستید
در شرایطی که این پیوند همچنان اندکی مبهم باقی مانده است، اما بنابر نتایج پژوهشی که در سال 2011 در نشریه Gut Pathogens منتشر شد، امکان دارد روده نشت کننده یکی از دلایل ریشه ای پدیدار شدن آکنه در برخی بیماران باشد. در حقیقت، بیماران مبتلا به آکنه به برخی شاخص های التهابی روده نشت پذیر واکنش نشان می دهند. اگزما و سوریازیس از دیگر نشانه های پوستی هستند.
با سطوح بالای قند خون مواجه هستید
مطالعه انجام شده توسط پژوهشگران سوئدی در سال 2017 نشان داد که روده نشت کننده می تواند موجب التهاب در سراسر بدن شود و این شرایط می تواند مقاومت به انسولین را تحت تاثیر قرار دهد. از آنجایی که انسولین برای مدیریت قند خون حیاتی است، مقاومت به انسولین می تواند به افزایش قند خون منجر شود. این شرایط می تواند موجب انواع مختلف مشکلات سلامت شود. قند خون افزایش یافته به همراه فشار خون بالا و تری گلیسیرید بالا می تواند در نهایت افزایش خطر سندرم متابولیک، وضعیتی خطرناک که احتمال مواجهه با حمله قلبی، سکته مغزی و دیابت را افزایش می دهد، را به همراه داشته باشد.
در شناسایی مشکل ناتوان هستید
ممکن است به چند پزشک مراجعه کرده باشید و درمان های مختلف کمکی به بهبود شرایط شما نکرده و همچنان با درد مبارزه می کنید. بیماران ممکن است به پزشک خود مراجعه کنند و پس از انجام آزمایش ها در راستای بررسی انواع مختلف بیماری ها به آنها گفته شود که جواب آزمایش ها عادی هستند. در این زمان است که ابتلا به سندرم روده نشت کننده باید مورد توجه قرار بگیرد.
آیا روده نشت کننده قابل درمان است؟
پاسخ مثبت است. نخستین گام حذف محرک بیماری است. سپس، بیماران مکمل گلوتامین دریافت می کنند. گلوتامین سوختی برای سلول های پوشش دهنده روده است و به احیا سلول ها کمک می کند. بافت روده از سرعت بالای بهبودی سود می برد. عامل کلیدی فراگیری چگونگی تامین نیازهای منحصر به فرد بدن است.
از محرک های دیگر می توان به قرص های مسکن مانند ایبوپروفن یا آسپرین و مصرف الکل اشاره کرد. زمان هایی که احساس ناخوشی می کنید را ردیابی کرده و ببینید آیا می توانید الگویی مشخص را شناسایی کنید. از این طریق می توانید به تشخیص سریع و حذف عوامل مشکل آفرین در مدت زمانی کوتاهتر کمک کنید.
نتایج مطالعه ای جدید نشان داده است که تمرینات ورزشی با شدت بالا ممکن است به افراد مسن در معکوس ساختن برخی جنبه های روند پیری سلولی کمک کنند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث دی نیوز"، تردیدی وجود ندارد که ورزش منظم هم برای جوانان و هم برای افراد مسن مفید است. اما یافته های جدید پژوهشگران به برخی فواید ویژه تمرینات تناوبی (اینتروال) شدت بالا برای افراد مسن اشاره دارند.
تمرینات تناوبی شدت بالا ترکیبی از تمرینات ورزشی شدید با دوره های فعالیت شدت متوسط هستند. به عنوان مثال، یک فرد می تواند برای چند دقیقه با نهایت قدرت روی دوچرخه ثابت رکاب بزند، سپس چند دقیقه به آرامی فعالیت خود را ادامه دهد و پس از آن دوباره برای چند دقیقه با شدت بالا به رکاب زدن ادامه دهد.
در مطالعه جدید افراد مسن که تمرینات تناوبی شدت بالا انجام داده بودند، نسبت به افرادی که فعالیت ورزشی با شدت متوسط داشتند تغییرات چشمگیرتر در سطح سلولی را نشان دادند. به طور ویژه، تمرینات تناوبی عملکرد میتوکندری در عضله را هر چه بیشتر تقویت کردند. میتوکندری ها نیروگاه هایی در سلول های بدن انسان هستند که مواد مغذی را به انرژی قابل استفاده تجزیه می کنند.
همچنین، تمرینات تناوبی فعالیت هرچه بیشتر در ژن های مرتبط با عملکرد متیوکندری و رشد عضله را موجب شدند.
این به چه معنی است؟
به گفته دکتر سریموماران نایر، پژوهشگر ارشد حاضر در مطالعه و متخصص غدد در کلینیک مایو، یافته های مطالعه اخیر نشان می دهند که تمرینات اینتروال می توانند زمان را به شیوه ای به عقب بازگردانند که تمرینات ایروبیک و تمرینات قدرتی با شدت متوسط قادر به انجام آن نیستند. اما این به معنای آن نیست که افراد مسن باید یک رژیم تمرینات ورزشی شدت بالای سخت را دنبال کنند.
اگر فردی کم تحرک هستید، پیش از آغاز تمرینات اینتروال باید با پزشک خود مشورت کنید. شما می توانید فعالیت خود را با پیادهروی آغاز کنید و با آهنگ سریع پیادهروی خود را سازگار کنید.
برای افراد مسن که قصد دارند رژیم ورزشی با شدت بیشتر را دنبال کنند، بهترین گزینه آغاز فعالیت های ورزشی زیر نظر یک فرد متخصص است. این در شرایطی است که ورزش شدید یک باید محسوب نمی شود. بدون تردید، هر فعالیت ورزشی منظمی فواید سلامت خود را به همراه خواهد داشت.
این مطالعه با حضور 72 شرکت کننده جوان و مسن که افرادی کم تحرک بودند، انجام شد. تیم دکتر نایر به صورت تصادفی این افراد را به سه گروه ورزشی تقسیم کردند.
یک گروه سه روز در هفته تمرینات تناوبی شدت بالا انجام می داد. همچنین، آنها فعالیت هایی متعادلتر مانند پیادهروی و استفاده از تردمیل را دو بار در هفته انجام می دادند.
گروه دوم پنج روز در هفته و به مدت 30 دقیقه تمرینات ورزشی ایروبیک با شدت متوسط را انجام می داد. همچنین، آنها چهار روز در هفته تمرینات قدرتی سبک انجام می دادند.
گروه سوم نیز تنها دو روز در هفته تمرینات قدرتی انجام می داد.
پس از 12 هفته، تمامی گروه ها تغییرات مثبتی را نشان دادند. افرادی که تمرینات ایروبیک انجام داده بودند تقویت سطوح آمادگی جسمانی - توانایی بدن در تامین خون و اکسیژن برای کار عضلات - خود را تجربه کردند. بهبود حاصل شده برای افراد مسن چشمگیرتر بود، که به طور کلی با سطوح آمادگی جسمانی پایینتر نسبت به افراد جوانتر کار خود را آغاز کرده بودند.
افرادی که تمرینات قدرتی انجام داده بودند - به تنهایی یا همراه با تمرینات ایروبیک - افزایش قدرت عضلانی خود را تجربه کردند.
گروهی که تمرینات اینتروال انجام داده بودند تنها اندکی افزایش در قدرت را نشان دادند، اما عملکرد میتوکندری در عضلات، به ویژه در میان افراد مسنتر، افزایش قابل توجهی را نشان داد.
این می تواند شاهدی دیگر بر این مساله باشد که تمرینات تناوبی شدت بالا احتمالا بهترین شکل از ورزش هستند. زمانی که موضوع بهبود آمادگی جسمانی و ساختار و عملکرد قلب مطرح می شود، مطالعات بسیاری نشان داده اند که تمرینات تناوبی بر تمرینات ایروبیک با شدت متوسط غلبه می کنند.
در کنار داروهایی که توسط پزشک برای درمان یک بیماری تجویز می شوند، راه حل های طبیعی مختلفی نیز برای مقابله با بیماری ها وجود دارند که در برخی موارد ضرر کمتری برای سلامت کلی بدن انسان در مقایسه با داروهای شیمیایی دارند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث اند هلثی لیوینگ"، ترکیب شگفت انگیز سیر، عسل و سرکه سیب یکی از این روش های درمانی طبیعی است که می تواند به مقابله با بیماری های مختلف کمک کند. این ترکیب طبیعی خطری برای انسان ایجاد نمی کند و استفاده از آن امن محسوب می شود.
این ترکیب قدرتمند می تواند به تقویت سیستم ایمنی، کاهش فشار خون و سطوح کلسترول بد کمک کند. همچنین از آن می توان در درمان درد مفاصل، آرتریت، نقرس، سرماخوردگی و عفونت ها نیز بهره برد.
مواد تشکیل دهنده:
10 حبه سیر
یک فنجان سرکه سیب
یک فنجان عسل
دستورالعمل:
ابتدا حبه های سیر را پوست کنده و آنها را در دستگاه مخلوط کن مخلوط کنید. سپس عسل و سرکه سیب را به سیر اضافه کرده و با دور تند دستگاه به مدت 15 ثانیه همه مواد را با هم ترکیب کنید. پس از آماده شدن، این ترکیب را در یک ظرف شیشه ای ریخته و به مدت 5 روز در یخچال نگهداری کنید.
نحوه استفاده:
پس از آن که صبح از خواب بیدار شدید، دو قاشق چایخوری از این ترکیب را پیش از صبحانه بخورید. البته آن را به صورت مستقیم نخورید و در یک لیوان آب مخلوط کنید تا بر قدرت اثر آن افزوده شود.