ارتباط ژنتیکی هوش بیشتر با طول عمر

ارتباط هوش بیشتر با طول عمر

تیمی از محققان بین‌المللی موفق به کشف ژن‌هایی شده‌اند که به صورت همزمان با هوش و طول عمر بیشتر مرتبط هستند.

به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، محققان موسسه تحقیقات پزشکی "فاین‌اشتاین"(Feinstein) آمریکا ژن‌های جدیدی را معرفی کرده‌اند که با توانایی شناختی مرتبط هستند و به صورت بالقوه می‌توانند با هوش بالاتر و افزایش عمر در افراد ارتباط داشته باشند.

انتقال هوش از طریق وراثت یک اتفاق معمول به حساب می‌آید؛ اما نحوه اندازه‌گیری این قابلیت همواره بین دانشمندان مورد بحث بوده است و این موضوع دقیقا چیزی است که در این تحقیق به آن پرداخته شده است.

محققان این نکته را درست دانسته‌اند که این عامل زیر تاثیر چندین عامل خارجی که در ظاهر با این موضوع بی‌ارتباط هستند، قرار دارد.

عواملی مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی و یا ویژگی‌های شخصیتی می‌تواند به طور قابل توجهی بر سطح آموزش و پرورش که فرد بدون در نظر داشتن ویژگی‌های ژنتیکی دست می‌یابد، تأثیر بگذارد.

این مطالعه نشان می‌دهد که گزارش‌های دیگر تایید کرده‌اند که سطح تحصیلات و عملکرد شناختی همواره در هم آمیخته شده‌اند.

نکته جالب این مطالعه کشف ارتباط بین داشتن توانایی شناختی بالاتر و طول عمر است و محققان امیدوارند بتوانند به راهکاری برای مقابله بیماری‌های ارثی نظیر سلیاک دست یابند.

سلیاک (Coeliac disease) یا اسپروی سلیاک یک اختلال خودایمنی روده باریک با زمینه ژنتیکی است. در این بیماری گوارشی پرزهای روده باریک آسیب دیده و در جذب مواد اختلال دارد. در صورتی‌که بیماران مبتلا به سلیاک پروتئینی از دسته گلوتن (gliadin) را که در برخی از غلات مانند گندم، جو، چاودار و گاه جوی دوسر وجود دارد، مصرف کنند دچار علایم عدم تحمل می‌شوند.

ظاهراً ورود گلوتن به سلول‌های پرزهای روده موجب پاسخ سیستم ایمنی می‌شود. واکنش التهابی ایجاد شده موجب تحلیل پرزهای روده (villous atrophy) و کاهش فعالیت آنزیم‌های روده می‌شود. چون بخش عمده‌ای از جذب مواد غذایی در روده در پرزهای روده انجام می‌گیرد تخریب پرزها موجب سوء جذب می‌شود. اغلب موارد بیماری سلیاک، ژنتیکی هستند. بیماری سلیاک واگیردار یا سرطانی نیست. این بیماری معمولاً به هنگام دوران شیرخوارگی یا اوایل کودکی (دو هفتگی تا یک سالگی) آغاز می‌شود. امکان دارد علایم هنگامی ظاهر شوند که کودک اول بار شروع به خوردن غذاهای حاوی گلوتن می‌کند. در بزرگسالان، علایم ممکن است به تدریج و در عرض چند ماه یا حتی چند سال پدیدار شوند.

هدف نهایی این تحقیق کمک به تحقیق مستقیم در درمان‌های ژنتیکی است که می‌تواند به درمان بیماری‌های نورولوژیکی کمک کند. با درک اینکه ژن‌ها به طور مستقیم دانش شناختی را تقویت می‌کنند، دانشمندان امیدوارند بتوانند با بیماری‌هایی که مکانیسم شناختی ما را تخریب می‌کنند، مبارزه کنند.

دکتر "تاد لنز"(Todd Lencz) محقق ارشد این تحقیق گفت: برای اولین بار ما قادر به استفاده از اطلاعات ژنتیکی بودیم تا به داروهای خاصی اشاره کنیم که ممکن است در اختلالات شناختی مغز از جمله بیماری آلزایمر، اسکیزوفرنی و اختلال بیش فعالی/کمبود توجه کمک کنند.

وی افزود: با توجه به تعداد ژن‌ها ما می‌توانیم تعدادی از عملکردهای مستقیم آنها را مورد بررسی قرار دهیم اما آنچه که در آینده با اکتشافات بیشتر به دست می‌آید، ما را در شناخت عملکرد این ژن‌ها در رابطه با قابلیت شناختی توانمندتر می‌کند.

این تحقیق در مجله Cell Reports منتشر شده است.

منبع: ایسنا

آشنایی با علائم آسیب عصبی

مغز و نخاع ارسال و دریافت پیام ها از اعصاب را انجام می دهند، که به شما اجازه حرکت، احساس، و عملکرد درست را می دهد.

نخستین علائم آسیب عصبی می توانند بسیار ترسناک باشند. به عنوان مثال، ممکن است متوجه شوید پای خود را بریده اید، بدون این که چیزی احساس کرده باشید.

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "داکتر هلث پرس"، البته علائم آسیب عصبی می توانند با احساسی کاملا متضاد خود را نشان دهند: درد، سوزش و سوزن سوزن شدن شدید بدون دلیلی مشخص. علائم و نشانه های آسیب عصبی می توانند به شکل های مختلف بروز کنند، زیرا ده‌ها هزار عصب در بدن انسان وجود دارند.

میلیون ها نفر در سراسر جهان از آسیب عصبی محیطی یا نوروپاتی رنج می برند. دیابت دلیل اصلی در این زمینه است، در شرایطی که از دلایل دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

وراثت

افزایش سن

کمبودهای تغذیه ای

مصرف الکل

برخی داروها

عفونت ها

اختلالات خودایمنی مانند هپاتیت C، دیفتری، HIV، و آرتریت روماتوئید

دلیلی ناشناخته (که ممکن است تا 30 درصد موارد را شامل شود)

اعصاب محیطی در تمام بدن گسترده شده اند. آنها بخشی از پوست، عضلات و اندام ها هستند.

مغز و نخاع ارسال و دریافت پیام ها از اعصاب را انجام می دهند، که به شما اجازه حرکت، احساس، و عملکرد درست را می دهد.

هنگامی که اعصاب آسیب دیده باشند، این ارتباط قطع می شود و وظایف آن گونه که باید انجام نمی شوند. حرکت می تواند به واسطه افزایش بی حسی یا ضعف بسیار دشوار شود، درد شدید ممکن است زمانی که محرکی کوچک یا هیچ محرکی وجود ندارد، شکل بگیرد، و یا ممکن است اصلا هیچ چیزی را احساس نکنید.

انواع اعصابی که می توانند آسیب دیده باشند

سه نوع عصب وجود دارند که شامل موارد زیر می شوند:

اعصاب خودمختار

این اعصاب عملکردهای غیرارادی مانند ضربان قلب، تنفس، فشار خون، گوارش، و دمای داخلی بدن را کنترل می کنند.

اعصاب حرکتی

این اعصاب با ارسال پیام ها بین مغز، نخاع و عضلات حرکات را کنترل می کنند. فعالیت هایی مانند بلند کردن یک فنجان، تایپ با صفحه کلید، و پیاده روی زمانی امکان پذیر هستند که اعصاب حرکتی در حال کار باشند.

اعصاب حسی

این اعصاب به اطلاعاتی که از پوست و عضلات به نخاع و مغز باز می گردند، متکی هستند. آنها مسئول درد، یا احساسی هستند که شما از لمس یک جسم دریافت می کنید.

علائم آسیب عصبی

علائم آسیب عصبی گوناگون هستند و معمولا به طور تدریجی و آرام پدیدار می شوند. به دلیل این که علائم آسیب عصبی تدریجی هستند، شانس خوبی برای تشخیص و درمان نسبی آنها وجود دارد.

در برخی موارد، آنها نشان دهنده یک مشکل سلامت بزرگتر خواهند بود، در شرایطی که گاهی اوقات علائم ممکن است موقتی بوده و از بین بروند. بدون در نظر گرفتن علائمی که تجربه می کنید، توصیه می شود که برای بررسی دقیق به پزشک مراجعه کنید.

بی حسی، سوزن سوزن شدن، یا سوزش

اگر پس از بیدار شدن از خواب با مقداری بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن و سوزش در دست ها یا پاهای خود مواجه می شوید، یا این شرایط را پس از نشستن طولانی مدت در یک حالت (به عنوان مثال هنگام تماشای یک فیلم) تجربه می کنید، این احساسات احتمالا نشانه موقت تحت فشار قرار گرفتن هستند و باید در مدت زمانی کوتاه برطرف شوند.

اما اگر این احساسات از بین نمی روند، این شرایط می تواند نشانه ای از آسیب عصبی باشد. سوزن سوزن شدن، سوزش و بی حسی بیشتر مواقع در اندام های انتهایی مانند انگشتان پا، انگشتان دست، کف پاها، و کف دست ها شکل می گیرند و از پتانسیل گسترش در تمام طول دست ها و پاها برخوردار هستند.

اگر به طور مداوم با احساس سوزن سوزن شدن، سوزش شدید، یا محدودیت در احساس - متوجه بریدگی یا لمس جسمی داغ نمی شوید - مواجه هستید، در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید.

ناتوانی در حرکت

در صورت تحت تاثیر قرار گرفتن اعصاب حرکتی و ناتوانی مغز در به حرکت درآوردن بدن به روش درست، ضعف یا فلج می تواند رخ دهد. با این وجود، پیش از تشخیص آسیب عصبی باید برخی مشکلات دیگر که می توانند موجب شکل گیری این شرایط شوند، بررسی و حذف شوند.

در صورت دشواری در حرکت مراجعه به بیمارستان بسیار مهم است، زیرا می تواند نشانه ای از تجربه سکته مغزی و نیاز به مراقبت فوری باشد.

درد پایین رونده در یک پا

دردی که تنها در یک پا به سمت پایین حرکت می کند می تواند نشانه ای از آسیب عصبی باشد. این درد از کمر آغاز شده و به سمت پایین یک پا حرکت می کند.

درد می تواند به شکل سوزن سوزن شدن، سوزش یا دردی تیز شکل گرفته و می تواند به سیاتیکا، فشردگی عصب سیاتیک، اشاره داشته باشد. سیاتیکا می تواند به واسطه لغزش یا فرسودگی یک دیسک در ستون فقرات شکل بگیرد.

ناپایداری هنگام ایستادن

مشکلات ثبات می توانند در نتیجه یک آسیب عصبی شکل بگیرند. گاهی اوقات اعصاب بزرگ‌تر که بر احساس و حس عمقی (حس موقعیت قرارگیری اعضای بدن) تاثیرگذارند، تحت تاثیر قرار می گیرند و حفظ تعادل و آگاهی فضایی را دشوارتر می سازند. هماهنگی نیز ممکن است تحت تاثیر قرار بگیرد که خطر جراحت ناشی از زمین خوردن را افزایش می دهد.

سردردهای سریع و شدید

اگر یک عصب در گردن آسیب ببیند، شما ممکن است سردردهای شدیدی را تجربه کنید. یک بار دیگر، مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

تعریق بیش از اندازه زیاد یا بیش از اندازه کم

اگر در یک روز سرد پاییزی هنگام حضور در فضای باز به طور قابل توجهی عرق می کنید یا در یک روز گرم تابستانی هنگام دویدن عرق نمی کنید، این شرایط می تواند نشانه ای از آسیب عصبی باشد.

علائمی مانند این می توانند در نتیجه کم آبی بدن یا فشار خون بالا شکل بگیرند، اما می توانند نشان دهنده آسیب دیدگی اعصابی باشند که اطلاعات را از مغز ما به غدد عرق - در تنظیم دمای داخلی بدن نقش دارند - انتقال می دهند.

علائم بر اساس نوع عصب

نوع علائمی که احساس می کنید تا حد زیادی بازتاب دهنده این است که کدام اعصاب - خودمختار، حرکتی یا حسی - آسیب دیده اند.

علائم آسیب عصبی خودمختار شامل موارد زیر می شوند:

ناتوانی در احساس درد سینه (مانند آنژین یا یک حمله قلبی)

سبکی سر

خشکی چشم ها و دهان

یبوست

اختلال در عملکرد مثانه

اختلال جنسی

علائم آسیب عصب حرکتی می توانند شامل موارد زیر باشند:

ضعف

آتروفی عضلانی

انقباض های غیر قابل کنترل

فلج

علائم آسیب عصب حسی می توانند شامل موارد زیر باشند:

درد

حساسیت

بی حسی

سوزن سوزن شدن

سوزش

مشکلات مربوط به آگاهی موقعیتی

آسیب عصبی مرتبط با دیابت

همان گونه که پیش‌تر اشاره شد، دیابت یکی از دلایل اصلی آسیب عصبی محسوب می شود و اغلب نتیجه کاهش جریان خون و سطوح بالای قند است.

تقریبا نیمی از افراد مبتلا به دیابت به نوعی آسیب عصبی را تجربه می کنند، اگرچه علائم به طور معمول تا مدت ها پس از تشخیص پدیدار نمی شوند. از این رو، اگر به دیابت مبتلا هستید، مدیریت سطوح قند خون و وزن از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در بیماران مبتلا به دیابت، دست ها و پاها به طور معمول نخستین بخش هایی هستند که از آسیب رنج می برند، در شرایطی که اعصاب کنترل کننده گوارش نیز تحت تاثیر قرار می گیرند. از علائم آسیب عصبی گوارشی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

احساس پری پس از مصرف مقدار اندکی غذا

سوزش سردل یا نفخ

حالت تهوع، یبوست، اسهال

مشکلات بلع

بالا آوردن غذای گوارش نشده چند ساعت پس از یک وعده غذایی

موارد بالا تنها علائمی نیستند که بیماران مبتلا به دیابت تجربه می کنند و می توانند با نشانه های آسیب عصبی که پیش از این به آنها اشاره شد نیز مواجه شوند.

چگونگی پیشگیری از آسیب عصبی

یکی از بهترین روش ها برای پیشگیری از آسیب عصبی پیشگیری از دیابت است. این به معنای دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم است که از محتوای کم کربوهیدارت های پالایش شده و مواد غذایی با شاخص گلیسمی پایین برخوردار است.

بیشتر میوه ها و تقریبا همه سبزیجات و غلات کامل در این دسته قرار می گیرند، در نتیجه، اگر پیشگیری از دیابت و کاهش خطر آسیب عصبی را هدف قرار داده اید، آنها باید بخش قابل توجهی از رژیم غذایی شما را تشکیل دهند.

ورزش منظم در کنار رژیم غذایی سالم می تواند با بهبود فشار خون و مدیریت وزن به پیشگیری از آسیب عصبی کمک کند. اگر به دیابت مبتلا هستید، شما باید به این موارد برای مدیریت سطوح قند خون توجه داشته باشید.

از آنجایی که آسیب عصبی به صورت تدریجی شکل می گیرد، تشخیص زودهنگام آن زمانی که کمترین نگرانی یا نشانه ای را تجربه می کنید، مفید است. هرچه زودتر این شرایط تشخیص داده شود، گزینه های درمانی نیز بیشتر و کارآمدتر خواهند بود.

مطالعات صورت گرفته روی موش ها نشان داده اند که اسیدهای چرب امگا-3 ممکن است در بازتولید سلول های که اقدامات محافظتی، و به طور بالقوه درمانی، را برای آسیب عصبی ارائه می کنند، نقش داشته باشند.

بررسی پیوند افسردگی و دگرگونیهای مغز

افسردگی چگونه به مغز آسیب می‌زند؟

اختلال افسردگی ماژور (MDD) یک بیماری روانپزشکی شایع و یکی از دلایل عمده ناتوانی در جهان محسوب می شود. بین 20 تا 25 درصد بزرگسالان ممکن است حداقل یک بار در برهه ای از زندگی خود افسردگی ماژور را تجربه کنند. کودکان، نوجوانان و سالمندان نیز می توانند از این شرایط رنج ببرند.

---

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیویتی"، افسردگی ماژور یا افسردگی بالینی با خلق و خوی افسرده و گرفته در بیشتر طول روز، گاهی اوقات به طور ویژه هنگام صبح، و از دست دادن علاقه فرد به انجام فعالیت ها و روابط عادی بروز می کند، که علائم حداقل به مدت دو هفته هر روز ادامه دارند.

بنابر DSM-5، راهنمایی که برای تشخیص اختلالات سلامت روانی مورد استفاده قرار می گیرد، از دیگر نشانه های اختلال افسردگی ماژور می توان به موارد زیر اشاره کرد:

خستگی یا فقدان انرژی تقریبا در هر روز

احساس بی ارزشی یا گناه تقریبا در هر روز

ناتوانی در تمرکز، تردید

بی خوابی یا هایپرسومنیا (خواب بیش از حد) تقریبا در هر روز  

از دست دادن علاقه یا رضایت برای انجام فعالیت های مختلف تقریبا در هر روز (این نشانه به طور قابل توجهی توسط دیگران قابل گزارش است)

بی قراری یا احساس کرختی

تفکرات عودکننده مرگ یا خودکشی

کاهش یا افزایش چشمگیر وزن

به رغم تلاش های صورت گرفته برای بررسی و مطالعه لایه های مختلف افسردگی، از جمله دلایل اختلال افسردگی ماژور، درک دانشمندان از افسردگی همچنان محدود باقی مانده است. انجام مطالعات در اندازه های کوچک، زیر مجموعه های بسیار افسردگی، روش های درمان مختلف، و جمع آوری و تفسیر مختلف از داده ها امکان نتیجه گیری های یکسان و یکپارچه را دشوار کرده اند.

برای غلبه بر محدودیت های پژوهش های پیشین، دانشمندان طی مطالعه ای که در نشریه Molecular Psychiatry منتشر شده است، از یک متا-آنالیز استفاده کرده که داده های 15 مطالعه مختلف را ترکیب کرده است. پژوهشگران این مطالعه بر این باورند که یافته های آنها نشان دهنده دقیق‌ترین نتایج تاکنون هستند، زیرا با دلایل و اثرات نوروبیولوژی افسردگی مرتبط هستند.

تیم پژوهشی از 8,927 اسکن مغزی انجام شده توسط دستگاه MRI استفاده کرده اند. 7,199 اسکن به افراد سالم و 1,728 اسکن به بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور تعلق داشتند.

یافته های اصلی پژوهشگران به طور خلاصه شامل موارد زیر می شوند:

1. بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور از حجم هیپوکامپ به طور قابل توجهی کمتر نسبت به افراد سالم برخوردار بوده اند.

هیپوکامپ بخشی از سیستم لیمبیک مغز است و نقش های مهمی در ترکیب اطلاعات از حافظه کوتاه مدت و بلند مدت، و در حافظه فضایی که ناوبری را امکان پذیر می سازد، ایفا می کند.

هیپوکامپ بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور تقریبا 11.2 درصد کوچک‌تر از افراد سالم بوده است.

2. بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور دارای آمیگدال مغز کوچکتری نیز بوده اند.

آمیگدال بخشی بادامی شکل از نورون ها در عمق لوب گیجگاهی میانی مغز است، که نشان داده است نقش مهمی در پردازش احساسات ایفا می کند.

آمیگدال بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور تقریبا چهار درصد کوچک‌تر از افراد سالم بوده است.

3. بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور بزرگ شدن بطن های جانبی مغز را نشان داده اند.

بطن های مغز شبکه ای ارتباطی از حفره های پر شده با مایع مغزی نخاعی (CSF) هستند. بزرگ شدن بطن های جانبی با کاهش حجم مغز پیوند خورده است.

اسکن های مغزی تفاوت حدود سه درصدی در اندازه بطن های جانبی بین دو گروه از افراد مورد مطالعه را نشان داده اند.

4. کوچک شدن مغز در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی ماژور که نشانه های بیماری در آنها پیش از سن 21 سالگی پدیدار شده بود، چشمگیرتر بوده است.

5. تشخیص زودهنگام اختلال افسردگی ماژور ممکن است برخی اثرات تغییر دهنده مغز را مهار کند.

سخن پایانی

درک اثرات افسردگی فرصتی برای درمان هدفمندتر را فراهم می کند.

همچنین، اثرات افسردگی بر مغز با درمان مناسب قابل بازگشت هستند. اخیرا دانشمندان دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان مک لین دریافتند که درمان های غیر دارویی، از جمله استفاده از تمرینات شناختی، به بهبود حافظه، عملکرد اجرایی و سرعت پردازش در بیماران مبتلا به افسردگی کمک می کنند.

خطر «ماهیان جیوه‌ای» برای سلامت

24 آبان 1396  

خطر «ماهیان جیوه‌ای» برای سلامت
 
تحقیقات پژوهشگران ایرانی نشان می‌دهد که خطر مواجهه با اثرات مضر فلز سنگین جیوه در خانواده‌های صیاد به علت مصرف بیشتر ماهی در مقایسه با سایر افراد، بالاتر است.
 
به گزارش ایسنا، جیوه به‌عنوان ماده‌ای سمی گسترده در محیط‌زیست، امروزه نگرانی‌های زیست‌محیطی جهانی را به دنبال داشته است. به‌طوری‌که سازمان بهداشت جهانی آن را در بین 10 ماده شیمیایی که برای سلامت عمومی خطرناک هستند، قرار می‌دهد. این ماده با متیله شدن در محیط‌های آبی به بافت ماهی‌ها راه می‌یابد. اصلی‌ترین منبع مواجهه انسان با متیل جیوه نیز از طریق مصرف ماهی و غذاهای دریایی آلوده است.
 
متیل جیوه در انسان به‌سرعت و به‌طور کامل جذب دستگاه گوارش می‌شود. عمده‌ترین عوارض ناشی از مسمومیت با جیوه بروز اختلالات عصبی و کلیوی و بیماری‌های قلبی عروقی هستند. متیل جیوه به‌سرعت از جفت عبور کرده و باعث آسیب‌های مغزی شامل عقب‌ماندگی ذهنی، مشکلات بینایی و شنوایی، عقب‌افتادگی رشد و تکامل، اختلالات تکلمی و حافظه‌ای برای جنین در حال رشد می‌شود.
 
میزان جیوه در موی سر و خون، دو نشانگر زیستی مناسب برای ارزیابی سطوح مختلف مواجهه با جیوه در جمعیت عمومی هستند. در این رابطه، گروهی از محققان دانشگاهی در ایران تعداد 43 زن از ساکنان حاشیه سواحل شمالی خلیج‌فارس در شهرهای ماهشهر، بوشهر و بندرعباس را که شامل خانواده صیادان و خانواده غیر صیاد بودند، جهت بررسی نمونه مو انتخاب کردند.
 
به این زنان، پرسشنامه‌ای حاوی اطلاعاتی در مورد نوع ماهیانی که به‌طور معمول مصرف می‌کنند، دفعات مصرف آن‌ها و از طرفی چگونگی وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سابقه بیماری تهیه و ارائه شد. همچنین میزان جیوه موی آن‌ها نیز توسط دستگاه پیشرفته آنالیز جیوه تعیین شد.
 
بر اساس نتایج این تحقیق که به‌صورت مقاله‌ای علمی پژوهشی در مجله «سلامت و محیط‌زیست» وابسته به انجمن علمی بهداشت محیط ایران به چاپ رسیده، میانگین کل جیوه مو 2.31 میکروگرم بر گرم مو به دست آمد که در این میان متغیرهای سن، مصرف ماهی، شهر محل سکونت، خانواده صیاد یا غیر صیاد روی میزان جذب روزانه جیوه مؤثر بودند. طبق نتایج فوق، با افزایش سن در این زنان میزان جذب روزانه جیوه افزایش می‌یابد.
 
به گفته اکاتی و همکاران، مجریان پژوهش فوق، این مقدار میانگین که بالاتر از سطح استاندارد سازمان بهداشت جهانی است، نشان می‌دهد که زنان در این منطقه در معرض مواجهه بالایی با جیوه قرار دارند.
 
این محققان اعتقاد دارند ازآنجاکه میزان مصرف ماهی یکی از متغیرهای مهم مؤثر بر میزان جذب روزانه جیوه در افراد موردمطالعه بوده و با توجه به خطرهای احتمالی ناشی از آلودگی جیوه، خصوصاً در خانواده‌های صیاد که مصرف ماهی بیشتری دارند، مطالعات دقیق ارزیابی ریسک جیوه و پایش جیوه در ماهیان مصرفی این مناطق ضروری به نظر می‌رسد.
 
لازم به ذکر است میزان جیوه در برخی ماهیان صیدشده خلیج‌فارس به علت آلودگی‌های مختلف طبیعی، کشاورزی و صنعتی بالاتر از مقادیر قابل‌اغماض سازمان بهداشت جهانی است

فواید دویدن حتی در هوای سرد

دلایلی بر دویدن در هوای سرد!

دویدن یکی از بهترین فعالیت ها برای ارتقا سلامت قلب محسوب می شود. اما اگر این کار را در آب و هوای سرد انجام دهید، منافع آن هرچه بیشتر تقویت می شود.

آیا از انجام ورزش لذت می برید؟ به چه ورزشی علاقمند هستید؟ شنا، دوچرخه سواری، یا دویدن؟ دویدن یکی از فعالیت هایی است که می توانید با کمترین هزینه انجام دهید و افراد بسیاری در سراسر جهان به آن علاقه دارند.

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "دکتر هلث بنفیتس"، شما می توانید در هر زمانی از شبانه روز بدوید و این در شرایطی است که از فواید سلامت این فعالیت ورزشی، مانند محافظت از سلامت قلب، بهره‌مند می شوید. اما با آغاز فصل سرما شاید برخی افراد علاقه ای به انجام این کار نداشته باشند. اگر درباره دویدن در هوای سرد دیدگاهی محافظه کارانه دارید باید بدانید که انجام این کار همچنان می تواند فواید سلامت مختلفی را ارائه کند.

آب و هوای ایده آل

آیا پس از دویدن مسافتی یک مایلی (1.6 کیلومتر) در بدن خود احساس گرمای شدید می کنید؟ این شرایط با فرآیند گرمایشی بدن پیوند خورده است. اگر قصد دارید هنگام دویدن احساس خوبی داشته باشید، آب و هوای سرد می تواند برای شما ایده آل باشد. به گفته تام هالند، فیزیولوژیست ورزشی، مربی، و مولف کتاب روش ماراتن، آب و هوای سرد می تواند استرس گرمایی را کاهش دهد و دویدن را آسان‌تر نماید. در واقع، آب و هوای سرد با ایجاد آرامش در بدن بر آن تاثیرگذار است. از این رو، اگر قصد دارید تجربه ای لذت بخش از دویدن داشته باشید و از فواید آن بهره‌مند شوید، انجام این کار در آب و هوای سرد می تواند بهترین گزینه برای شما باشد.

تقویت سلامت قلب

دویدن یکی از بهترین فعالیت ها برای ارتقا سلامت قلب محسوب می شود. اما اگر این کار را در آب و هوای سرد انجام دهید، منافع آن هرچه بیشتر تقویت می شود. آب و هوای سرد می تواند قلب را به سخت‌تر کار کردن تشویق کرده و جریان خون در بدن تقویت شود. در حقیقت، دویدن در آب و هوای سرد به تقویت عضله قلب کمک می کند.

کالری سوزی بیشتر

سوزاندن کالری بیشتر هنگام دویدن در آب و هوای سرد غیر قابل انکار است. با پوشیدن لباس مناسب هنگام دویدن در آب و هوای سرد می توانید به کالری سوزی بیشتر کمک کنید.

تامین انرژی بدن

اگر تصمیم دارید در آب و هوای سرد بدوید، می توانید از بهترین فواید سلامت این کار بهره‌مند شوید. یکی از فواید سلامت دویدن در آب و هوای سرد افزایش انرژی بدن است. با انجام این کار، شما می توانید کالری بیشتری بسوزانید و تعریق صورت بگیرد. در نتیجه، این کار به افزایش سطوح انرژی در بدن کمک می کند. این نکته را نیز به خاظر داشته باشید که همواره وعده های غذایی خود را پیش از دویدن در آب و هوای سرد مصرف کنید، زیرا غذا به طور حتم به انرژی تبدیل خواهد شد.

کمک به کاهش وزن

یکی از بهترین روش ها برای پشتیبانی از رژیم غذایی انجام ورزش است. دویدن در آب و هوای سرد می تواند گزینه ای خوب در این زمینه باشد. این کار به سوزاندن کالری و چربی بیشتر کمک می کند و بر همین اساس روشی مفید برای مدیریت وزن بدن است.

بهبود خلق و خو

آیا پس از سپری کردن ساعات کاری روزانه خود احساس خستگی می کنید؟ یا فردی احساسات شما را جریحه‌دار کرده است؟ دویدن در آب و هوای سرد می تواند به بهبود شرایط خلق و خوی شما کمک کند. ورزشی که در آب و هوای سرد انجام می دهید می تواند احساس آرامش و راحتی را در شما ایجاد کند. افزون بر این، در مواجهه با سرمای هوا، بدن طی دویدن یا انجام تمرینات ورزشی گرم‌تر می شود.

دویدن می تواند در رهایی از استرس، افسردگی، و احساسات بد به انسان کمک کند. همچنین، بر اساس مطالعه منتشر شده در نشریه Environmental Science and Technology، افرادی که در فضای آزاد ورزش می کنند می توانند انرژی بیشتری کسب کرده و خطر افسردگی را کاهش دهند. ورزش احساس شادی و انرژی بیشتر را برای شما به ارمغان می آورد.

پیشگیری از پیری زودرس

یکی دیگر از فواید دویدن در آب و هوای سرد پیشگیری از پیری زودرس است. دویدن در آب و هوای سرد با کاهش تمایل بدن برای تجربه از دست دادن توده استخوانی و عضلانی پیوند خورده است. این نکته را فراموش نکنید که به میزان کافی آب بنوشید تا از کم آبی بدن به واسطه سرما پیشگیری شود.

نکاتی برای دویدن در آب و هوای سرد

تامین آب مورد نیاز بدن هنگام دویدن در آب و هوای سرد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. دماهای پایین ممکن است موجب خشکی و کم آبی بدن شوند و پیشگیری از این شرایط باید مورد توجه قرار بگیرد. پیش، حین، و پس از دویدن در آب و هوای سرد به میزان کافی آب بنوشید.

پوشیدن لباس مناسب یکی دیگر از نکات مهمی است که باید مورد توجه قرار بگیرد. سرمای هوای موجب خشکی پوست نیز می شود و برای پیشگیری از این شرایط استفاده از پوشش مناسب، مانند گرمکن و کلاه، و حصول اطمینان گرم باقی ماندن بدن، اهمیت دارد. این کار به پیشگیری از خطر هیپوترمی (کاهش شدید دمای بدن) نیز کمک خواهد کرد.

دویدن در آب و هوای سرد ممکن است به معنای مواجهه با مسیرهای لغزنده به واسطه بارش برف یا باران باشد و از این رو استفاده از کفش مناسب و تمرین پیشگیری از لیز خوردن اهمیت دارد. با یک تمرین خوب می توانید از دویدن در آب و هوای سرد لذت ببرید.