چند سال دیگر تا خوردن آب شرب از فاضلاب فاصله داریم؟

تصفیه آب فاضلاب به منظور تولید آب مقطر و تبدیل آن به آب شیرین قابل شرب طرحی است که هم اکنون در ایران در مرحله تست آزمایشگاهی قرار دارد، اما در آینده امکان اجرایی شدن آن با توجه به نیازهای آبی کشور بعید نیست.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، "تهران نباید افزایش جمعیت داشته باشد" جمله ای است که «حمید چیت چیان» وزیر نیرو بر زبان آورد و نبود منابع آبی کافی برای جمعیت فعلی و رشد جمعیت در استان تهران را دلیل این امر برشمرد. اما تهران هنوز در حال رشد افقی و عمودی است و جمعیت ساکن در این کلانشهر و همچنین استان تهران، ماه به ماه و سال به سال در حال افزایش است.

پهنه کشور ایران 17 سال است که در شرایط خشکسالی قرار دارد و کارشناسان آثار تغییر اقلیم را در باقی ماندن شرایط خشکسالی می دانند. تغییر اقلیم منطقه و خشکسالی های متناوب ایران به کاهش بارش ها و کاهش قابل توجه منابع آب شیرین در دسترس منجر شده است.

از سوی دیگر، سالها اضافه برداشت بی رویه از منابع زیرزمینی و نبود برنامه جامع بهره وری آب موجب شده تا صدمات جبران ناپذیری به منابع آبی کشور در سفره های زیرزمینی زده شود.

اکنون میزان آب قابل دسترس به عنوان منابع آب تجدیدپذیر کشور نسبت به نیاز مصرف در بخش های شرب، کشاورزی، صنعت و نیاز زیست محیطی کم است و مسئولان به فکر استفاده از منابع غیرمتعارف آبی افتاده اند. یکی از این منابع غیرمتعارف، استفاده از پساب تصفیه شده فاضلاب است که تاکنون فقط برای تأمین آب بهداشتی و استفاده در صنعت، کشاورزی و مصارف زیست محیطی استفاده می شد اما اخیراً در برخی استانهای کشور از جمله استانهای مازندران و همدان طرح هایی در حال بررسی است تا بتوانند از پساب تصفیه شده فاضلاب، آب مقطر تأمین کنند که تبدیل این آب مقطر با مکانیزم دستگاههای شیرین سازی آب به آب شرب امکان پذیر خواهد بود.

بررسی ها نشان می دهد اگر روند کاهش بارش های کشور و باقی ماندن متوسط سالانه بارش ها زیر مقدار متوسط درازمدت ادامه پیدا کند، روند مصرف بی رویه آب تصفیه شده شرب در جامعه ادامه دار شود و همچنین افزایش جمعیت در کلانشهرهایی چون تهران به صورت غیربرنامه ریزی شده ادامه یابد، شاید حدود 10 سال دیگر چاره ای جز روی آوردن به تامین منابع آبی غیرمتعارفی چون شیرین سازی آب مقطر تهیه شده از تصفیه فاضلاب خانگی نداشته باشیم.

پیش از این، در کشورهایی چون امریکا نیز تحقیقات در این زمینه آغاز شده و در بخشی از کشور ژاپن که در انجام تحقیقات تصفیه فاضلاب، کشوری پیشرو است، تولید آب با استانداردهای شرب از پساب تصفیه شده فاضلاب اجرایی شده است.

6 سبزی که در حالت پخته سودمندتر هستند

پخت گوجه فرنگی موجب می شود تا آنتی اکسیدان قدرتمند لیکوپن موجود در آن آزاد شود. مصرف بالای لیکوپن با کاهش خطر ابتلا به سرطان و حملات قلبی در ارتباط است.

ممکن است متضاد به نظر برسد، اما برخی میوه ها و سبزیجات هنگامی که پخته می شوند از ارزش تغذیه ای بیشتری برخوردار می شوند. پختن میوه ها و سبزیجات موجب تغییر ظاهر، بافت و رنگ ها آنها می شود و از این رو جای شگفتی نیست که برخی از مواد مغذی موجود در آنها نیز طی روند پخت از بین بروند. بر همین اساس، شاید این گونه در ذهن شما جا افتاده باشد که مصرف میوه ها و سبزیجات به صورت خام سودمندتر است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "تری هاگر"، اما برای برخی از ما مصرف مواد غذایی خام ممکن است امکان پذیر نبوده و یا چندان راحت نباشد. از این رو، آگاهی از این مساله که همه سبزیجات هنگامی که خام هستند لزوما سالم‌تر نیستند می تواند امیدوارکننده باشد. در ادامه با برخی سبزیجات که پس از پخته شدن ارزش غذایی بیشتری پیدا می کنند بیشتر آشنا می شویم.

کدو تنبل و دیگر کدوهای زمستانی

کدو تنبل خام برای بسیاری از مردم جهان یک جز اصلی از فهرست غذایی آنها را شامل نمی شود. اما اگر فکر می کنید کدو تنبل و دیگر کدوهای زمستانی در حالت خام از مواد مغذی بیشتری برخوردار هستند، بهتر است این ذهنیت را تغییر دهید. کدو تنبل پخته دارای تمامی آنتی اکسیدان های فوق العاده مانند بتا کاروتن است که پس از حرارت دیدن جذب آنها آسان‌تر نیز می شود.

مارچوبه

مارچوبه در حالت خام نیز استفاده می شود اما پختن آن به شکستن دیواره های سلولی ضخیم کمک می کند که این کار برای بدن دشوار است و بر همین اساس، جذب مواد مغذی موجود در مارچوبه مانند ویتامین های A، C، و E، و فولات تسهیل می شود. پختن مارچوبه موجب می شود تا آنتی اکسیدان ها به ویژه اسید فرولیک بیشتر در دسترس باشند.

گوجه فرنگی

پخت گوجه فرنگی موجب می شود تا آنتی اکسیدان قدرتمند لیکوپن موجود در آن آزاد شود. مصرف بالای لیکوپن با کاهش خطر ابتلا به سرطان و حملات قلبی در ارتباط است. پخت گوجه فرنگی موجب شکستن دیواره های سلولی و آزاد شدن لیکوپن می شود که بدن از دریافت آن سود می برد. البته پختن گوجه فرنگی می تواند به کاهش محتوای ویتامین C این محصول منجر شود اما با مصرف منابع دیگر این ویتامین مانند میوه های خانواده مرکبات می توانید این مساله را جبران کنید.

هویج

بنابر گزارش وب سایت ساینتیفیک امریکن، هویج پخته دارای سطوح بالاتری از بتا کاروتن است. بتا کاروتن به گروهی از مواد آنتی اکسیدانی تعلق دارد که به نام کاروتنوئیدها شناخته می شوند و رنگ زرد، قرمز، و نارنجی را به میوه ها و سبزیجات می بخشند. بدن انسان بتا کاروتن را به ویتامین A تبدیل می کند که این ویتامین نقش مهمی در سلامت بینایی، تولید مثل، رشد استخوان و تنظیم سیستم ایمنی بدن ایفا می کند.

قارچ

گوارش قارچ های خام اساسا به سختی صورت می گیرد. افزون بر این، حرارت دادن به قارچ موجب آزاد شدن مواد مغذی موجود در آن می شود که از آن جمله می توان به پروتئین، ویتامین های B، و مواد معدنی و همچنین طیف گسترده ای از ترکیبات که در دیگر مواد غذایی یافت نمی شوند، اشاره کرد. در سنت آسیایی، قارچ هم به عنوان یک ماده غذایی و هم یک دارو در نظر گرفته شده زیرا آنها می توانند از طریق تقویت سیستم ایمنی به پشتیبانی از سدهای دفاعی طبیعی بدن کمک کنند.

اسفناج

فولات، ویتامین C، نیاسین، ریبوفلاوین، و پتاسیم در اسفناج خام فراوان‌تر هستند اما با پختن آن بر میزان ویتامین A، ویتامین E، پروتئین، فیبر، روی، تیامین، کلسیم، و آهن دریافتی افزوده می شود و همچنین کارتنوئیدهایی مانند بتا کاروتن، لوتئین، و زیگزانتین در اسفناج پخته هر چه بیشتر قابل جذب می شوند.

در نهایت، باید به این نکته اشاره داشت که مقایسه میزان مواد مغذی در سبزیجات خام و پخته پیچیده بوده و همواره باید جوانب مختلف آنچه به دست می آورید و آن چه از دست می دهید را سبک و سنگین نمایید. روی های لیو، دانشمند مواد غذایی از دانشگاه کورنل این نکته را یادآوری می کند که همچنان رازهای بسیاری درباره چگونگی تعامل مولکول های موجود در گیاهان با بدن انسان وجود دارند.

با توجه به آن چه می دانیم، به نظر می رسد بهترین رویکرد خوردن انواع میوه ها وسبزیجات به روش های مختلف است. بر همین اساس، اطمینان حاصل می شود که ترکیبی از مواد مغذی به واسطه روش های مختلف تهیه مواد غذایی را دریافت می کنید.

بخور و نخور ویتامین ها!

برای دهه ها، تصور بر این بود که مولتی ویتامین ها برای سلامت کلی انسان مهم هستند. ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی، ویتامین A برای محافظت از بینایی، و ویتامین B برای تامین انرژی. اما شما نه تنها می توانید این ویتامین ها را از مواد غذایی که مصرف می کنید، دریافت کنید، بلکه مطالعات نشان داده اند مصرف بیش از حد آنها می تواند مضر نیز باشد.

نصیحتی ساده و آشکار به نظر می رسد: خوردن سبزیجات، انجام ورزش و البته قرص های ویتامین خود را فراموش نکنید. دهه ها پژوهش در یافتن شواهدی قابل توجه که نشان دهند مکمل های ویتامین نتیجه چشمگیری در پی دارند به موفقیت چندانی نرسیده است. در حقیقت، مطالعات جدید در جهت مخالف حرکت کرده و حتی نشان داده اند مکمل های ویتامین می توانند برای شما بد نیز باشند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "بیزینس اینسایدر"، بنابر پژوهش های صورت گرفته چندین مکمل با ابتلا با سرطان ارتباط داشته اند، در شرایطی که برخی دیگر از آنها با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبط بوده اند. همچنین، برخی مکمل های ویتامین با خطر کلی مرگ به هر دلیلی پیوند خورده اند.

بر همین اساس، در ادامه قصد داریم مکمل های ویتامین که باید مصرف کنید و آنهایی که نباید مصرف شوند را معرفی کنیم.

مولتی ویتامین ها: مصرف نکنید - هر آنچه که نیاز دارید با یک رژیم غذایی متعادل تامین می شود.

برای دهه ها، تصور بر این بود که مولتی ویتامین ها برای سلامت کلی انسان مهم هستند. ویتامین C برای تقویت سیستم ایمنی، ویتامین A برای محافظت از بینایی، و ویتامین B برای تامین انرژی. اما شما نه تنها می توانید این ویتامین ها را از مواد غذایی که مصرف می کنید، دریافت کنید، بلکه مطالعات نشان داده اند مصرف بیش از حد آنها می تواند مضر نیز باشد. مطالعه ای که در سال 2011 روی 39 هزار زن سالمند و طی 25 سال انجام شده بود، نشان داد، آنهایی که در بلند مدت مولتی ویتامین مصرف کرده بودند بیشتر از افرادی که این کار را نکرده بودند در معرض حطر مرگ قرار داشتند.

ویتامین D: مصرف کنید - این ویتامین استخوان ها را قوی نگه می دارد و دریافت آن از غذا دشوار است.

ویتامین D در بیشتر غذاهایی که مصرف می کنیم، وجود ندارد اما یک ماده حیاتی برای حفظ استحکام استخوان ها از طریق کمک به جذب کلسیم محسوب می شود. قرار گرفتن در معرض نور خورشید نیز بدن را قادر به تولید این ویتامین می سازد اما شاید انجام این کار همواره امکان پذیر نباشد. چندین مطالعه نشان داده اند افرادی که روزانه مکمل های ویتامین D مصرف می کنند، به طور میانگین، نسبت به افرادی که این کار را انجام نمی دهند بیشتر عمر می کنند.

آنتی اکسیدان ها: مصرف نکنید - میزان بیش از اندازه آنها با خطر افزایش یافته ابتلا به سرطان پیوند خورده و به جای آنها می توانید توت ها را بخورید.

ویتامین های A، C، و E آنتی اکسیدان هایی هستند که در بسیاری از میوه ها، به ویژه توت ها، و سبزیجات یافت می شوند و به واسطه توانایی خود در محافظت از سرطان شناخته شده اند. اما برخی مطالعات نشان داده اند در صورت مصرف بیش از اندازه، آنتی اکیسدان ها می توانند مضر باشند.

ویتامین C: مصرف نکنید - احتمالا به غلبه بر سرماخوردگی کمکی نمی کند و به جای آن می توانید میوه های خانواده مرکبات را مصرف کنید.

مطالعات مختلف یکی پس از دیگری نشان داده اند که ویتامین C تاثیر چندانی در پیشگیری از سرماخوردگی ندارد. افزون بر این، مگادوزهای 2,000 میلی گرم یا بیشتر می توانند خطر ابتلا به سنگ کلیه دردناک را افزایش دهند. بر همین اساس، به جای مصرف مکمل ها بهتر است ویتامین C مورد نیاز خود را از میوه ها تامین کنید.

ویتامین B3: مصرف نکنید - به جای این مکمل ها می توانید ماهی سالمون، ماهی تن یا چغندر را در برنامه غذایی خود جای دهید.

برای سالیان متمادی، ویتامین B3 به عنوان درمانی برای هر چیزی از آلزایمر تا بیماری قلبی در نظر گرفته می شد. اما مطالعات جدید خواستار پایان دادن بر دوران تجویز بیش از اندازه این ماده مغذی شده اند. مطالعه ای بزرگ در سال 2014 که با حضور بیش از 25 هزار نفر مبتلا به بیماری قلبی انجام شد، نشان داد که مصرف بلند مدت ویتامین B3 برای افزایش سطوح کلسترول خوب (HDL) و کاهش بروز حملات قلبی، سکته مغزی، یا مرگ کارایی ندارد. افزون بر این، افرادی که طی این مطالعه مکمل های ویتامین B3 مصرف می کردند نسبت به آنهایی که دارونما دریافت کردند احتمال بیشتری داشت به عفونت ها، مشکلات کبدی، و خونریزی داخلی دچار شوند.

پروبیوتیک ها: مصرف نکنید - علم درباره آنها تا آن اندازه پیشرفت نکرده است که فواید قابل توجه برای آنها ارائه کند و در عوض می توانید ماست بخورید.

مکمل های باکتریایی از جمله نمونه های گران قیمت هستند اما به صورت طبیعی در مقادیر کمتر می توان آنها را در ماست و دیگر غذاهای تخمیر شده پیدا کرد. ایده شکل گیری مکمل های پروبیوتیک ساده بوده و برای پشتیبانی از رشد تریلیون ها باکتری در روده ما که می دانیم نقشی کلیدی در حفظ و تنظیم سلامت دارند، معرفی شده اند. تاکنون، نتیجه دقیقی از مصرف مکمل های پروبیوتیک ارائه نشده و آنها گاهی اوقات موثر بوده و گاهی اوقات نیز بی ثمر بوده اند.

روی: مصرف کنید - یکی از موادی است که با کوتاه کردن دوره سرماخوردگی پیوند خورده است.

بر خلاف ویتامین C که برخی مطالعات نشان داده اند تاثیری در پیشگیری یا درمان سرماخوردگی ندارد، روی می تواند ماده ای ارزشمند باشد. این ماده معدنی به نظر می رسد در بازتولید راینوویروس ها، عامل سرماخوردگی، تداخل ایجاد می کند. طی مطالعه ای که در سال 2011 انجام شد، مشخص شد افرادی که مکمل روی مصرف کرده اند نسبت به آنهایی که دارونما دریافت کرده بودند دوره سرماخوردگی کوتاه‌تری داشته و نشانه های این بیماری نیز در آنها از شدت کمتری برخوردار بود.

ویتامین E: مصرف نکنید - میزان بیش از اندازه آن با خطر افزایش یافته ابتلا به سرطان پیوند خورده است و در عوض می توانید اسفناج بخورید.

آنتی اکسیدان ویتامین E به واسطه توانایی خود در محافظت در برابر سرطان مشهور شده بود. اما مطالعه ای بزرگ در سال 2011 که با حضور 36 هزار شرکت کننده مرد انجام شد، نشان داد، خطر ابتلا به سرطان پروستات در افرادی که مکمل ویتامین E دریافت کرده بودند نسبت به آنهایی که دارونما مصرف کرده بودند، افزایش یافته است.

مطالعه ای دیگر که در سال 2005 انجام شد دوزهای بیش از اندازه ویتامین E را با خطر بالای مرگ مرتبط دانست.

پس اگر در پی تامین ویتامین E مورد نیاز بدن خود هستید بهتر است مصرف اسفناج و کنار گذاشتن مکمل ها را مد نظر قرار دهید. برگ های سبز تیره اسفناج سرشار از این ماده مغذی هستند.

اسید فولیک: مصرف کنید اگر باردار هستید یا قصد دارید باردار شوید.

اسید فولیک یکی از ویتامین های خانواده B است که بدن انسان برای تولید سلول های جدید از آن استفاده می کند. موسسه ملی سلامت آمریکا توصیه می کند بانوان باردار یا آنهایی که قصد دارند باردار شوند روزانه 400 میکروگرم اسید فولیک دریافت کنند زیرا بدن آنها هنگام بارداری هرچه بیشتر به این ماده مغذی نیاز دارد.

افزون بر این، مطالعات مختلف مصرف اسید فولیک پیش و حین بارداری را با نرخ های کاهش یافته نقص لوله عصبی، از نقص های جدی هنگام تولد که مغز، ستون فقرات، یا نخاع نوزاد را تحت تاثیر قرار می دهد، مرتبط دانسته اند.

کمتر خوردن گوشت، کمکی به محیط زیست است

تولید گوشت تنها به زندگی یک گاو پایان نمی‌دهد

تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۳ مهر ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۳

تولید گوشت گاو ده برابر تولید دیگر انواع گوشت به محیط زیست زیان می‌رساند. برای تولید یک کیلو گوشت گاو حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ لیتر آب مصرف و ۳۵ کیلوگرم دی ‌اکسید کربن تولید می‌شود.
شیوه تغذیه ما تنها موضوعی خصوصی نیست، بلکه هر وعده غذایی که انتخاب می‌کنیم تأثیر بسیاری در زندگی مردم سراسر جهان، محیط زیست، تنوع زیستی و وضعیت آب و هوایی می‌گذارد.
مصرف کمتر گوشت می‌‌تواند به راحتی به حفاظت از ذخایر آبی، جنگل‌ها، زمین‌های زراعی، وضعیت آب و هوا و تنوع زیستی کمک کند. در برابر، مصرف بالای گوشت موجب می‌شود که تولید صنعتی آن نیز در مقیاس بالا انجام گیرد.
گوشت‌هایی که در مقیاس بالا تولید می‌شوند نه تنها به دلیل آنتی‌بیوتیک و هورمونی که در تولیدشان ‌استفاده می‌شود برای بدن انسان سالم نیستند، بلکه به محیط زیست نیز صدمات فراوانی وارد می‌کنند. همچنین برای سیر‌کردن شمار زیادی از دام‌ها، در علوفه آنها از مواد شیمیایی استفاده می‌شود که برای محیط زیست و سلامت انسان زیان‌آور هستند.
افزایش بی‌رویه مصرف گوشت و آسیب‌های زیست محیطی مصرف گوشت در جهان از سال ۱۹۶۰ تا کنون ۲۴ درصد افزایش یافته است و عمدتاً تقاضای بالای کشورهای ثروتمند مانند آمریکا به این مصرف دامن زده است. به گزارش سازمان کشاورزی و تغذیه وابسته به سازمان ملل متحد، ۳۰۸ میلیون تن گوشت در سال ۲۰۱۳ در سطح جهان تولید شده است که این میزان در مقایسه با تولید پنج دهه گذشته چهار برابر افزایش یافته است.
بنا بر تحقیقات مؤسسه World Watch در واشنگتن، رشد مداوم تولید گوشت در سراسر جهان هزینه‌های جبران‌ناپذیری برای محیط زیست دربردارد. بر اساس گزارش این مؤسسه، ۷۰ درصد زمین‌های کشاورزی در دنیا تبدیل به مرتع شده‌اند و ده درصد دیگر این زمین‌ها برای کشت غذای دام استفاده می‌شوند.
از آنجایی که مصرف گوشت در سال‌های اخیر رشد صعودی داشته است، دیگر شیوه‌های طبیعی و سنتی پاسخگوی نیازهای موجود نیستند. امروزه از شیوه‌های نوین صنعتی برای تولید انبوه گوشت استفاده می‌کنند اما این شیوه‌ها به بخش‌ بزرگی از طبیعت آسیب رسانده‌اند، زیرا با قطع بسیاری از درختان، جنگل‌ها به مراتع تبدیل شده‌اند. همچنین برای آبیاری این مراتع به حجم بالایی از آب نیاز است.
تشدید بحران کم‌آبی و تولید گازهای گلخانه‌ای
یکی دیگر از مشکلات اساسی در صنعت تولید گوشت، مسئله آب است. سازمان ملل در گزارشی درباره بحران آب هشدار داده و اعلام کرده است که اگر مصرف آب به صورت فعلی ادامه پیدا کند، کره زمین در سال ۲۰۳۰ با بحران جدی کم‌آبی مواجه خواهد شد. این در حالی است که برای تولید هر یک کیلو گوشت گاو حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود.
تولید گوشت قرمز افزون بر آنکه به بحران آب دامن می‌زند، باعث می‌شود گازهای گلخانه‌ای پنج برابر بیش از تولید دیگر گونه‌های گوشت آزاد شوند. خسارات ناشی از تولید گوشت قرمز زیاد است، به طوری که حجم دی اکسید کربن آزادشده برای تولید یک کیلو گوشت قرمز را با طی مسافت ۲۵۰ کیلومتر با یک خودرو مقایسه می‌کنند.
دانشمندان ژاپنی نحوه تولید گازهای گلخانه‌ای در جریان تولید گوشت را مورد مطالعه قرار داده‌اند. بر اساس پژوهش آنان، تنها یک گاو از بدو تولد تا روزی که کشته می‌شود حدود ۳۵ کیلوگرم دی ‌اکسید کربن تولید می‌کند.
محاسبه‌گر دی ‌اکسید کربن که وزارت محیط زیست بایرن آلمان طراحی کرده نشان داده است که گوشت‌خوارها سالانه ۱/۸۲ تن دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند. این در حالی است که سهم گیاه‌خواران در تولید این گاز کمتر از یک تن در سال است.
شایان ذکر است که بسیاری از پژوهشگران در زمینه تغذیه و حفاظت از محیط زیست نه به نفس تغذیه از گوشت قرمز بلکه به تولید انبوه آن انتقاد می‌کنند. برای نمونه «اطلس گوشت» که مجموعه‌ای از تحقیقات دانشمندان درباره با تولید و مصرف گوشت است به این مسئله اشاره می‌کند که مصرف بهینه گوشت نه تنها برای محیط زیست زیان‌آور نیست بلکه فوایدی هم دارد.
فعالان محیط زیست معتقدند اگر به گوشت به عنوان یک کالای لوکس نگاه کنیم که لزومی ندارد هر روز بر سر سفره‌مان باشد، و اگر مصرف آن را به هفته‌ای دو یا سه بار کاهش دهیم، می‌توانیم قدمی در جهت حفاظت از محیط زیست و در نتیجه سلامت شخصی‌مان برداریم.

تولید پایدار و امن آب آشامیدنی از هوا

تولید پایدار و امن آب آشامیدنی از هوا

به تازگی دستگاه جدیدی ساخته شده که با تکیه بر اصل ساده میعان آب آشامیدنی را از هوای اطراف تهیه می‌کند و می‌تواند 11 گالن آب آشامیدنی را بدون نیاز به منبع انرژی خارجی، انتشار گازهای گلخانه‌ای یا تاثیرات منفی بر محیط زیست تولید کند.

 این دستگاه ابتکاری جمع آوری آب می‌تواند برای همیشه کار کند و چند نسل از مردم را در نواحی از جهان که آب و هوای بدی دارند یا نبود زیرساخت دسترسی به آب آشامیدنی را مشکل می‌کند، از "طلای مایع" بهره مند سازد

دستگاه ابتکاری موسوم به Water Seer در آب و هوای نامناسب و با کمترین زیرساخت برای دستیابی به آب آشامیدنی در مکان‌هایی با مشکل تامین آب آشامیدنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دستگاه Water Seer با یک توربین بادی ساده کار می‌کند و این دستگاه می‌تواند اولین قدم در راستای یک راهکار پایدار برای مبارزه با کمبود آب در جهان باشد.

این دستگاه حدود 6 فوت و یا بیشتر در زمین جای گرفته و اطراف تنه فلزی آن با خاک پوشیده می‌شود. قسمت بالایی آن دارای توربین بادی عمودی است که تیغه‌های درونی آن موجب کشیده شدن هوا به داخل حفره آن می‌شود. از آنجا که بخش زیرزمینی دستگاه به وسیله زمین خنک می‌شود، آب در مخزن دستگاه متراکم می شود که با این روش مصنوعی آب سالم و پاک در اختیار افراد قرار خواهد گرفت.

این دستگاه ارزان قیمت توسط آزمایشگاه VICI با همکاری دانشگاه برکلی آمریکا و انجمن ملی صلح برای تهیه آب مصرفی 3/2 میلیون نفر انسان بر روی این کره خاکی در مکان‌هایی که با مشکل تهیه آب آشامیدنی مواجه هستند، طراحی شده است.

هر دستگاه روزانه حدود 11 گالن آب آشامیدنی بدون هیچ نیروی بیرونی تهیه می‌کند و تعداد بیشتری از این دستگاه‌ قابلیت تهیه آب مصرفی روستایی کوچک را دارند. تازه ترین نسخه این دستگاه در ماه اوت آزمایش شده است.