اگر غفلت ادامه یابد بحران آب ایران را خواهد بلعید!

بحران آب چگونه ایران را خواهد بلعید!

مصطفی نجفی

تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۳۹۵ - ۱۴:۱۱ 08 October 2016 (در سایت تابناک)

پیش از شروع چرایی جدی بودن بحران آب در ایران، باید پرسید آیا مردم و مسئولان ما آگاهی یا درک لازمی از بحران آب در ایران دارند یا خیر؟ بدون شک بسیاری از مردم  به غیر از مردمی که با این مسئله درگیر شده اند(آنهم در سطح بسیار محدود) از بلایی که قرار است بر سرشان بیاید و یا بلایی که سرشان آمده، اطلاع چندانی ندارند. اما در سطح دولتمردان و حاکمان چطور؟ این ها نیز دو دسته هستند. دسته ای از مسئولین و به ویژه نمایندگان مجلس که اصلا درکی از بحران آب در کشور ندارند و تصور می کنند که در کشور ما بحرانی به نام بحران آب وجود ندارد. دسته ای دیگر از مسئولین که اطلاعات کافی و یا اولیه در مورد این بحران و تبعات آن دارند نیز بنابه دلایل مختلف اراده ای برای مقابله با این بحران ندارند.

یکی از این دلایل این است که بسیاری از مسئولان ما نگاه بلندمدت در برنامه‌ریزی‌هایشان ندارند. نداشتن چنین نگاهی واقعا یک معضل است؛زیرا باعث می‌شود برنامه‌ریزی‌ها برای خوشامد امروزمان باشد و نه برای فردای خود و فرزندانمان. مردم هم معمولا برای کسی یا چیزی ابراز احساسات می‌کنند یا به طرفداری از آن می‌پردازند که به وضع فعلی‌شان مرتبط شود.

مردم ما باید بدانند که یکی از  بزرگ‌ترین مسائل امروز ما آب است. مسئله٣٠سال آینده‌مان هم بر سر آب است اما  شوربختانه هنوز هیچ سیاستی در زمینه آب نداریم.

در طول 12 سال، دولتمردان و مجموعه حاکمیت چندین مرتبه پای میز مذاکرات هسته ای نشستند و شاید یکی از دستاوردهای حداکثری این مذاکرات که منتج به حصول «برجام» شد، جلوگیری از تحمیل یک جنگ خارجی بر کشور بود. اما آیا مسئولین و دولتمردان اراده ای برای جلوگیری از وقوع یک جنگ داخلی را دارند؟ از سوی دیگر مردم اراده ای برای جلوگیری از تحمیل خشونت بر خودشان را دارند؟

سوریه را ببینید... بیش از 300 هزار کشته و 6 میلیون آواره و زیرساخت های اقتصادی نابود شده و جامعه تکه تکه شده... آیا می دانید بحران سوریه از کجا و از کدام نواحی و بر سر چه چیزی شروع شد؟ بحران سوریه اگرچه ریشه های سیاسی، اقتصادی و اجتماعی زیادی دارد اما جرقه نهایی شروع بحران بر سر آب بود... جایی که عده ای در شهر «درعا» به خاطر کمبود آب و خشکسالی و از بین رفتن کشاورزی و زراعتشان اعتراض کردند و بحرانی شروع شد که یکی از ویرانگرترین و پیچیده ترین بحران های بعد از جنگ دوم جهانی است. بحرانی که همچنان ادامه دارد و هیچ دورنمای مشخصی برای حل آن وجود ندارد.

شاید درگیری چند ماه پیش بلداجی در استان چهارمحال بختیاری را یادمان باشد. درگیری هایی که منجر به زد‌ و خورد میان مردم و نیروهای انتظامی و امنیتی شد و چند قربانی بر جای گذاشت؟ آیا این نزاعی نبود که مسئولین را به فکر وادارد؟

 ﺍﻣﺮﻭﺯ « ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺟﻨﮓ » ﺩﺭ« ﺣﻮﺯﻩ ﺁﺏ » ﺍﺳﺖ.دشمنی ﺁﻣﺮﯾﮑﺎ ﻭ انرژی ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ ﻭ ﯾﻤﻦ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺩﺭﺍﺯ ﻣﺪﺕ ﻧﯿﺴﺖ، ﺍﯾﻦ ﺑﺤﺮﺍﻥ ﺁﺏ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺎً « ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ » ﺭﺍ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. بدون شک اگر دشمنان ایران هوشیار باشند(که امیدوارم نباشند) و بر روی تشدید اختلافات آبی در ایران برنامه ریزی کنند، نه تنها امنیت ملی بلکه تمامیت ارضی کشور با خطر جدی مواجه خواهد شد. اگرچه باید گفت تشدید اختلافات آبی به صورت خواسته و یا ناخواسته توسط مقامات خودمان در حال اجرا شدن است و نیازی به برنامه ریزی دشمنان ندارد.

 ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ  جنگ آب ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﻩ ﺭﺥ ﻣﯽ‌ﺩﻫﺪ ﺍﻣﺎ اگر این شرایط به همین صورت تداوم یابد، ﺗﺎ ده سال ﺁﯾﻨﺪﻩ ﺷﺎﻫﺪ ﺟﻨﮓ ﻓﺮﺍﮔﯿﺮ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺷﻬﺮﻫﺎ ﻭ ﺑﯿﻦ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﺑﻮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺁﻥ ﺧﻄﺮﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﻣﻨﯿﺖ و تمامیت ارضی ﻣﺎ ﺭﺍ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽ‌ﮐﻨﺪ ﻭ بسیاری از ﺳﯿﺎﺳﺘﻤﺪﺍﺭﺍﻥ و حتی نخبگان فکری و دانشگاهی ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ و یا نسبت بدان بی تفاوت هستند.

دولتمردان و مردم اگر تصور می کنند با دعا و راز و نیاز مشکلات و کمبودهای آبی کشور حل می شود، باید منتظر باشند تا مادر طبیعت تمامشان را نابود کند. ما در حال بازی با آتش هستیم. آتشی به نام آب!!! در کشور ما هم اکنون بر سر این که چه کسی اصلاح طلب یا اصول گرا است، چه کسی برای انتخابات ثبت نام می کند و چه کسی تایید صلاحیت یا رد صلاحیت می شود بحث و جدل وجود دارد اما کسی در مورد این مسئله فکر نمی کند که  مادر طبیعت بی‌کار ننشسته است. به قول توماس فریدمن، ستون نویس روزنامه نیویورک تایمز، «طبیعت» اهل سیاست نیست. فقط قوانین فیزیک، زیست و شیمی را می‌داند و اگر این مردم مسیرشان را اصلاح نکنند، تمام‌شان را نابود می‌کند.

تنها «گرا»ی ناجی مردم و مسئولین ما در شرایط کنونی و در آینده نزدیک  «محیط‌زیست‌گرایی» است و اگر مردم و مسئولین در همکاری در مدیریت و حفظ منابع آبی  اهتمام مشترکی نداشته باشند بحران آب به انتظار مرگ تمام آن‌ها خواهد نشست.

ریحان؛ گیاهی سلامتی زا و آنتی بیوتیکی قدرتمند

آنتی بیوتیکی قدرتمند از دل طبیعت

درکنار ویتامین های A و K، ریحان حاوی مقادیر قابل توجه از آهن، کلسیم، منگنز، منیزیم، ویتامین C، پتاسیم و همچنین فلانوئیدهای محافظ DNA است. با توجه به مواد تشکیل دهنده مفید برای سلامت، ریحان یکی از آنتی بیوتیک های طبیعی قوی شناخته می شود.

دیر زمانی است که ریحان در پزشکی طبیعی کاربرد دارد و دلایل خوبی نیز برای این کار وجود دارند. این گیاه سرشار از مواد مغذی گیاهی تقویت کننده سلامت است و به عنوان یکی از قدرتمندترین آنتی بیوتیک های طبیعی شناخته می شود. در بسیاری از فرهنگ ها در سراسر جهان ریحان همچنان به عنوان گیاهی مقدس در نظر گرفته می شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلثی وِی آو لایف"، بیش از 60 نوع ریحان در جهان وجود دارند که در سه گروه شیرین، بنفش، و بوته‌ای دسته بندی شده اند. ریحان در آب و هوای گرم و استوایی رشد می کند. البته ریحان به راحتی در محیط مسقف نیز قابل پرورش است.

دلایل دیگری نیز وجود دارند که ریحان به عنوان یکی از سالم‌ترین گیاهان دارویی در جهان شناخته می شود. جدا از مزه منحصر به فرد و تندی که به غذا می بخشد، ریحان منبع خوبی برای مواد مغذی مانند ویتامین K است که برای لخته شدن خون ضروری است.

تنها دو قاشق غذاخوری ریحان می تواند 29 درصد از ویتامین K توصیه شده برای مصرف روزانه را تامین کند. همچنین، ریحان سرشار از ویتامین A است که حاوی بتاکاروتن ها - آنتی اکسیدان هایی قدرتمند که از ساختار و پوشش سلولی، رگ های خونی، و آثار مخرب رادیکال های آزاد محافظت می کنند - است. به بیان دیگر، مصرف ریحان می تواند مانع از اکسیداسیون کلسترول در خون شود و در نتیجه، از تصلب شرایین، نارسایی قلبی و سکته مغزی پیشگیری می کند.

درکنار ویتامین های A و K، ریحان حاوی مقادیر قابل توجه از آهن، کلسیم، منگنز، منیزیم، ویتامین C، پتاسیم و همچنین فلانوئیدهای محافظ DNA است. با توجه به مواد تشکیل دهنده مفید برای سلامت، ریحان یکی از آنتی بیوتیک های طبیعی قوی شناخته می شود.

فواید سلامت ریحان

منبعی فوق العاده از آنتی اکسیدان ها - چندین مطالعه تایید کرده اند که ریحان محافظی موثر در برابر مواد شیمیایی سمی و مواد سرطان‌زا است.

یک آنتی بیوتیک طبیعی - نتیجه یک مطالعه نشان داده است که ریحان به واسطه محتوای ضد میکروبی خود یک آنتی بیوتیک طبیعی قدرتمند است. شما با ترکیب ریحان و سیر احتمالا قدرتمندترین آنتی بیوتیک طبیعی را در اختیار خواهید داشت.

پاکسازی رگ های خونی - ریحان برای سلامت شریانی بسیار مفید است زیرا شریان ها را از کلسترول بد (LDL) پاکسازی می کند.

فواید دیگر - ریحان برای درمان و پیشگیری از مشکلات سلامت دیگر مانند سردرد، اسهال، یبوست، سرفه، دفع انگل، و کمک به کلیه ها نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

سوسیس و کالباس، بمب های سرطان زا

به افراد توصیه می شود که این فرآورده ها را کمتر مصرف کنند خصوصا در کودکان به خاطر علاقه ای که به خوردن این مواد غذایی دارند از مارک های معروف استفاده شود.

نیترات سدیم ها جزء افزودنی های مجاز هستند اما استفاده بی رویه از آنها در دراز مدت می تواند موجب بروز سرطان شود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، محمد حسین عزیزی رییس انجمن صنایع غذایی و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس گفت: در فرآورده های گوشتی مثل سوسیس و کالباس به دلیل ماندگاری بسیار کم و برای پیشگیری از مسمومیت طبق فرمولاسیون و استاندارد جهانی نیترات سدیم اضافه می کنند.

وی با بیان اینکه نیترات سدیم جزء افزودنی های مجاز جهانی هست، اظهار داشت: مصرف بی رویه محصولات دارای نیتریت و نیترات در دراز مدت باعث سرطان می شود. این افزودنی ها دستاورد کشورهای غربی هستند که استفاده از آنها در حد استاندارد خطری ندارد.

عزیزی بیان کرد: عوامل متعددی در بروز سرطان می توانند دخالت داشته باشند که یکی از آنها می تواند مصرف بی رویه استفاده از این افزودنی ها باشد. معمولا افزودنی ها پس از انجام آزمایش های متعدد و اثبات بی خطر بودن آنها مورد استفاده قرار می گیرند و  خطر استفاده از آنها برخلاف باور عموم هنوز اثبات نشده است.

رییس انجمن صنایع غذایی بیان کرد: این مواد نگه دارنده در سوسیس و کالباس بیشتر استفاده می شوند و در فیله های مرغ و همبگرها معمولا وجود ندارد.

وی با بیان این که حرارت بالا برای طبخ سوسیس و کالباس نیتریت موجود در آن را تبدیل به نیترات وآن هم به نیتروستامین مبدل می شود اظهار داشت: حرارت دادن فرآورده های گوشتی دارای نیتریت موجب تشدید عوراض ناشی از آن می شود و توصیه می شود که افراد تا حد امکان  با حرارت ملایمتر به طبخ این مواد بپردازند.

عزیزی اذعان کرد: مواد طعم دهنده موجود در برخی مواد غذایی نیز هیچ کدام ساخت کشور و ایده ما نیست و این محصولات نیز می توانند در صورت مصرف بی رویه در دراز مدت و در کنار سایر عوامل سرطان زا باشند.

رییس انجمن صنایع غذایی اظهار داشت: به افراد توصیه می شود که این فرآورده ها را کمتر مصرف کنند خصوصا در کودکان به خاطر علاقه ای که به خوردن این مواد غذایی دارند از مارک های معروف استفاده شود.

وی در پایان تصریح کرد: استفاده از گوجه فرنگی، کاهو و سبزیجات در کنار فست فودها به دلیل وجود آنتی اکسیدان، فیبر و ویتامین ها در کاهش عوارض ناشی از مصرف آنها می توانند موثر باشند.

رهنمودهای آیت الله علوی بروجردی برای آب

رهنمودهای آیت الله علوی بروجردی به مسئولین آب و فاضلاب استان قم؛

برخی طرح ها برای حل بحران آب در کشور ناکارامد است

برای ما اصلاً به‌صرفه نیست که برای بسیاری از محصولات، خودمان کشاورزی کنیم در آینده تمام زیرساخت‌های کشور لطمه می‌خورد. این مشکل بزرگی است و لذا برای آینده کشور باید پیش‌بینی اساسی در سطح ملی شود..

پایگاه خبری تحلیلی آب ایران: آیت الله علوی بروجردی از اساتید حوزه در دیدار مدیرعامل و مسئولین سازمان آب و فاضلاب استان قم به مسئله بحران آب در جهان اشاره کرد و گفت:  بحران آب، به ‌خصوص در آینده برای ما مسئله و معضل جدی خواهد بود. این معضل در مناطقی مثل قم خیلی شدیدتر است. الان، عمده مصرف ما از سرشاخه‌ها تأمین می‌شود؛ اما این منبع لایزالی نیست. حتی در همین نحوه انتقال آب هم مشکل داریم.

در مناطق اصلی بین راه، سد‌های مقاومت هست. یکی از گِله‌های دیگر شهرستان‌ها از قمی‌ها این است که می‌گویند: قمی‌ها آب ما را می‌برند؛ در حالی که فقط قم نیست، این آب به جاهای دیگر هم می‌رود. چون در آنجا هم با کمبود بارندگی و ذخایر آبی روبه‌رو بودیم؛ لذا در آینده بیشتر با مشکل مواجه خواهیم بود. مسئلۀ دیگر این است که در گذشته به منابع و چاه‌های خود منطقه، به‌خصوص چاه‌های عمیق، بی‌رویه مجوز داده می‌شد قبل از انقلاب، منابع و چاه‌هایی در قم داشتیم و بعداً هم، تعداد بیشتر شده است؛ اما این مصرف باعث شد مخازن آبی که داریم، هر سال محدودتر شود. این محدودیت عوارض مختلفی هم دارد؛ از جمله نشست زمین. این نشست در خیلی جاها خودش را نشان می‌دهد. در منطقه ما هم، آرام‌آرام خودش را نشان خواهد داد.

مدیریت نادرست در بخش کشاورزی

برای ما اصلاً به‌صرفه نیست که برای بسیاری از محصولات، خودمان کشاورزی کنیم. چه خودمان این محصول را مصرف کنیم و چه صادر کنیم، هزینه‌هایی برای ما دارد. اگر همین هزینه را صَرف واردات محصولات کشاورزی کنیم، هزینه‌اش کمتر است. مثلاً هندوانه را بلافاصله بعد از برداشت به کشورهای عربی مثل کویت صادر می‌کنیم. هزینه آبی که برای محصول هندوانه مصرف می‌شود از قیمت هندوانه بیشتر است. این هزینه آب را اگرچه ما از جیب خود نمی‌دهیم، اما به مملکت و وضعیت منابع ما ضرر می‌رساند.

در اینجا معضل و مشکل جدی وجود دارد. از طرفی نمی‌شود به مردم بگوییم که این کشاورزی به‌ صرفه شما هم اگر باشد، برای مملکت به‌ صرفه نیست. در آینده تمام زیرساخت‌های کشور لطمه می‌خورد. این مشکل بزرگی است و لذا برای آینده کشور باید پیش‌بینی اساسی در سطح ملی شود.

ناکارآمدی برخی طرح‌های ارائه‌شده برای حل بحران آب در سطح کشور

 اینکه ایده‌ای به نظر برخی ها آمده که بین دریای خزر و جنوب کانالی بزنند، با توجه به ارتفاع بالای کوه‌های مناطق بین راه، مشکلاتی دارد. به هر حال، باید کاری بکنیم. حالا اینکه ببینیم دیگران چه‌کاری کردند و ما همان کار را بکنیم، نمی‌شود. اینکه در عمق 800 متری با لوله‌های عظیم بین دریای عمان کانال‌کشی کنیم، از نظر اقتصادی مشکل دارد. چون مشکلی که خلیج‌فارس دارد، این است که تمام کشورهای اطرافش آب شیرین می‌کنند و غلظت آب از نظر مواد داخل آب خیلی بالا است؛ اما دریای عمان شاید این مشکل را نداشته باشد.

اخیراً در منطقه چابهار کنگره‌ای برگزار شد و درباره مسئله آب از من پیامی خواستند. همین موضوع را آنجا مطرح کردم. بهترین جایی که می‌توانیم آب به دست بیاوریم آنجا است و دریای خزر و مازندران هم چون از طریق رود ولگا به دریای سیاه اتصال دارد، لذا آبش به هر حال تأمین می‌شود. اینکه در عمق 800 متری کانال‌کشی کنیم، آن‌هم با لوله‌های فولادی و بعد این کانال‌کشی به مناطق مختلف مرکزی برود و آنجا هم چاه‌هایی حفر کنند و آب‌شیرین‌کن بگذارند که آب شُرب تأمین بشود، از نظر اقتصادی مشکل دارد. حال این آقایانی که چنین طرحی ‌دادند، معتقد بودند که در کنار آن هم می‌شود آب تأمین کرد. اما این طرحی آرمانی و درازمدت است.

راهکار‌های برون‌رفت از بحران آب

باید بتوانیم از همین شرایط و وضع موجود استفاده کنیم. الان آب از سد دِز می‌آید و مصرف هم می‌شود. شما با همین شرکت آب و فاضلاب باید به توافقی برسید. این آبی که مصرف می‌شود، اول اینکه خانه‌ها همه به فاضلاب متصل و داخل زمین باشند. به هر حال همین هم به منابع ما اضافه می‌کند. آب خانگی به داخل فاضلاب می‌رود و بعد مثل همه جای دنیا تصفیه می‌شود. شهر به این بزرگی که هر روز توسعه بیشتری پیدا می‌کند، گاهی از بالا و بلندی نگاه به منطقه پردیسان می‌کنیم  و این ‌همه طبقات و ساختمان‌ها را می‌بینیم، آبی که بخواهد، این‌همه منزل را تأمین بکند از کجا می‌آید؟ این آب چطور می‌خواهد تأمین بشود؟  این آب زائد تصفیه می‌شود. مثل خیلی از شهرهای دنیا باید آب شُربمان با آب غیرشُرب تفاوت کند. اگر آبی که بناست برای کشاورزی مصرف بشود از این منابع این کار انجام بشود. الان هیچ‌ کجا حتی در خود شهر لندن و در خیلی از کشورهای اروپایی، آبی که در لوله هست، خوردنی و آب شُرب نیست. خیلی عادی با اینکه کنار دریا هستند، خودشان آب تصفیه می‌کنند. برای شرب از همین آب‌های معدنی استفاده می‌کنند. ما هم باید در همین منابع موجودی که داریم، صرفه‌جویی کنیم. چاره‌ای غیر از این نداریم. این مسئلۀ بسیار مهمی است. طرحی که همیشه در کشور ما بود، الان در سدسازی هم کشور ما انصافاً تکنولوژی بالا و قوی دارد و در این زمینه هم محتاج دیگر کشورها نیستیم. اما این سد ساختن کل منابع ما را به‌هم‌ریخته؛ یعنی حرکت عادی محیط‌زیست ما را کاملاً به‌هم‌ریخته است. آب‌های مختلف را جمع می‌کنند و آخر مصرف شرب شهرها می‌شود؛ در حالی که این آب، چه روی زمین، چه زیرزمین جریان داشته و آثار مختلفی به وجود می‌آورده است. بیابان و درخت‌هایی که در مسیر این آب‌ها بود، همه را از بین بردیم. حتی می‌توانیم از سیلاب‌ها با استفاده از سیلاب‌گیر به نحو خوبی بهره ببریم. خیلی از اوقات همین حالت آب و هوایی غیرعادی که در دنیا پیش می‌آید، ناشی از گرم شدن زمین و تغییراتی غیرطبیعی جوی است. مثلاً باران‌های غیرمنتظره در وقت غیرمناسب پیش می‌آید که گاهی مخرب هم هست. این سیلاب‌ها واقعاً مخرب هستند؛ اما می‌توانیم راهی برای جمع‌آوری آب‌ها و نگهداری آن‌ها پیدا کنیم. برای پیدا کردن این راه، تفکر لازم است.

 این ایده با سدسازی تفاوت می‌کند که حتی برای ساخت آن‌ها نهرهایی به وجود آوردیم. باید طرحی صورت گیرد که در مسیر سیلابی‌ها باشد. این‌ها مسائلی است که نباید از آن‌ها غفلت کنیم. در شرایط موجود باید در حفظ منابع داخلی خودمان کوشا باشیم. این سرشاخه‌ای که آب منازل ما را تأمین می‌کند و خدا را شکر الان مشکلی هم ندارد؛ اما اگر لطمه‌ای بخورد و مسئله‌ای برایش پیدا شود، چه‌کار کنیم؟ در خیلی از مناطق کشتزاری، همین صحبت بود که آب تصفیه‌شده تهران به مناطق لوله کشی ما بیاید. به هر حال تهران جمعیت زیادی دارد. آن‌همه جمعیت آب مصرف می‌کنند نمی‌شود که آب آنجا را به قم بیاوریم و استفاده کنیم.

 اولویت مصرف خانگی است. چون اگر آب منطقه‌ای قطع بشود، ناچار باید آب تأمین کنیم؛ اما این طرح آب مصرفی را که اصلاح کنیم و برای مصرف دوباره برگردانیم، می‌تواند کارساز باشد و در دنیا هم عملاً همین کار را می‌کنند؛ حتی کشورهایی که کنار دریا هستند. مثلاً لندن فاصله‌اش با دریا خیلی کم است و به 40-45 کیلومتر بیشتر نمی‌رسد. آب تصفیه‌شده دست مردم می‌دهند؛ چون شیرین کردن آب به‌صرفه نیست و هزینه بالایی دارد که نمی‌توانند آن را تأمین کنند. کشورهایی که در اطراف ما در جنوب هستند، چاره‌ای ندارند؛ چون کویر محض‌اند. مجبورند آب شیرین‌شده را در اختیار مردم بگذارند. آقایان بهتر از من می‌دانند که این کار باعث می‌شود منطقه خلیج‌فارس از لحاظ زیست‌محیطی از بین  برود. مرزبان‌ها آسیب می‌بینند و به انواع ماهی‌ها در آنجا لطمه می‌زند. ارتباط دریای خلیج‌فارس با دریای عمان، ارتباط باریک و تنگی است. ارتباط با تنگه هرمز خیلی ارتباط تنگی است و برای تجدیدقوای خلیج‌فارس کافی نیست. به هر حال ما در حالت بحرانی هستیم. اول باید برای مردم فرهنگ‌سازی کنیم که واقعاً مسئلۀ بحران آب و وضعیت ما اضطراری است.

لزوم فرهنگ‌سازی مصرف بهینه آب

 این را مردم باید از نظر فرهنگی متوجه بشوند. دوم فرهنگ صرفه‌جویی باید خیلی ترویج بشود. آب مصرفی ما بی‌رویه است. امیرالمؤمنین(علیه السلام) در کنار نهر فرات وضو می‌گرفت. شخصی آمد کنار ایشان وضو گرفت و وضویش را روی زمین می‌ریخت. حضرت به او فرمود که آب وضو را در نهر بریزد که این مقدار هم صرفه‌جویی شود؛ با اینکه بالاخره این آب وضو، حتی اگر روی زمین بریزد، به نهر آب منتقل می‌شود؛ اما این انتقال با تأخیر صورت می‌گیرد. بنابراین، صرفه‌جویی در فرهنگ قدیم ما بوده است. یادم هست زمانی در قم لوله‌کشی که نبود. در منزلی که متولد شدیم آب‌انبار داشت. در اوقاتی از سال آبی می‌آمد و آنجا را پر می‌کرد. مرحوم آیت‌الله بروجردی مقداری نمک در آن می‌ریختند که جرم نزند. آب شور بود، شورتر هم می‌شد. معمولاً این آب را سر حوض منتقل می‌کردند. آب حوض را هم از آبی که بیرون بود، تأمین می‌کردند. آب حوض هم که هر روز عوض نمی‌شد، سالی 2 یا 3 بار بیشتر عوض نمی‌شد. ما این را دیده بودیم. بله جهاد بهداشتی نبود، حمام در خانه‌ها نبود؛ اما مردم خودشان را با آن وضعیت خو داده بودند. آن زمان هم کم‌آبی بود. کمبود آب همیشه مسئله‌ و معضل بود. الان هم مسئله شده است. توقع مردم هم بالا است. با همین منابع محدودی که داریم می‌خواهند، بالاترین حد استفاده را از آب بکنند. این صحیح نیست. نوع فرهنگ شهرنشینی در دل این مردم باید عوض بشود. این فقط کار شما نیست. کار ما هم هست؛ یعنی همه، مخصوصاً رادیو و تلویزیون که خیلی نقش دارند، باید فرهنگ‌سازی کنند. باید یاد بگیریم در حین وضو آب را که روی دست می‌ریزیم، شیر آب را ببندیم و دوباره باز کنیم یا اگر دوش می‌گیریم، وسواس شستشو نداشته باشیم. بزرگانی از مراجعمان بودند که با یک شیشه آب غسل می‌کردند. نحوه صرفه‌جویی را به ما یاد می‌دادند. این بحران را داریم و بسیار هم جدی است. با این وضعیت برخی کشورها قول و قراری باهم گذاشتند اینکه نگذارند درجۀ حرارت تا سال آینده بالاتر برود. آثار وضعیت گرمایشی کرۀ زمین برای ما خیلی مخرب است. ما به همان وضعیت سابق می‌خواهیم از چاه‌ها برداشت کنیم.

اصلاحات بخش کشاورزی، امیدی برای حل بحران آب

ما تعداد چاه‌های عمیقی در سرتاسر کشور داشتیم. گاهی آبی که برای پسته‌کاری که در رفسنجان و کرمان صرف می‌شد در عمق 30متری زمین بود و بعد به 300 الی450 متری رسید. این اصلاً به‌صرفه نیست. خیلی‌ها به ساوه آمدند و در این مناطق سرمایه‌گذاری کردند و پسته کاشتند. ولی این مشکل و معضل که امروز دامن‌گیر رفسنجان شده، فردا هم دامن‌گیر این مناطق می‌شود. کاشتن پسته خیلی خوب است، محصول ملی ما است، ما هم نمی‌گوییم پسته تولید نشود؛ اما این تولید چقدر از اراضی کشور را می‌گیرد؟ برای تأمین آب آن چقدر باید هزینه کنیم؟ باید محاسبه‌ای بشود. لذا هم وزارت کشاورزی هم سازمان شما و هم سازمان‌های آب و فاضلاب مصرف‌کننده، باید هماهنگی لازم را باهم داشته باشند. الان هم که کشاورزی دارد گسترش پیدا می‌کند، سعی بشود، آن روش‌های قدیمی آبیاری برچیده شود. آنجاهایی که لازم است کشاورزی کنند، هر چیزی کاشته نشود. آن چیزی بکارند که به‌صرفه باشد. اینکه در این شرایط می‌گویند باید در همه زمینه‌ها خودکفا باشیم، حالا سیب‌زمینی از جای دیگری وارد بشود، چه اشکال دارد؟ اگر بناست محصولی بکاریم، بازدهی آن باید به‌صرفه باشد. باید محاسبه کنیم که چقدر پول خرج می‌کنیم تا این محصول به دست بیاید و آیا اگر همین محصول را از خارج از کشور وارد کنیم ارزان‌تر می‌شود یا گران‌تر؟ این‌ها را باید محاسبه کنیم. جهاد کشاورزی باید به سمت‌وسویی برود که آبیاری‌ها با بهترین شرایط اصلاح بشود. الان در اغلب مزارعی که لوله‌کشی قطره‌ای کردند، جایی از لوله در رفته و روزها همین‌طور آب هدر می‌رود. این‌ مسئله باید کنترل شود. جهاد کشاورزی باید این کار را انجام دهد. از این آب‌ها را باید استفادۀ صحیحی کنیم و در وضعیت شهری باید برنامه داشته باشیم.

لزوم محافظت از منابع و ذخایر آبی موجود

در حال حاضر ارتفاع برف در زمستان‌‌های چند سال گذشته نسبت به سال‌های سابق خیلی کم شده است. در سابق ارتفاع برف گاهی به 6-7 متر می‌رسید. الان به 3 متر هم نمی‌رسد.  این‌ها اثر خودش را می‌گذارد. آبی که برای ما می‌آید از آنجاست. اگر در سال‌های آینده برف نیاید، ما می‌خواهیم چه کنیم؟ این منابعی که الان داریم باید مثل طلا از آن‌ها محافظت کنیم. این مقدار آب جزئی که از زیرزمین می‌کشیم چه برای مصرف چه برای کشاورزی، هیچ فکر آیندگان را نمی‌کنیم؛ لذا این موضوع نیاز به برنامه‌ریزی اساسی دارد. اغلب برنامه‌ریزی ما برای مصرف آب کوتاه‌مدت است، در سال‌های آینده چه‌کار کنیم؟ آیا برنامه بلندمدت برای تأمین آب داریم؟ 20 یا30 سال آینده، برای تأمین آب چه برنامه‌ای در نظر گرفته‌ایم؟ مسئله‌ای که گفتم دربارۀ تصفیۀ آب بود. این تصمیم خیلی مهمی است. دقیقاً حساب کنیم همین مقدار که شرکت آب و فاضلاب آب به خانه‌ها می‌‌دهد، با میزان کمتری می‌شود این آب را برگرداند. این ذخیرۀ عظیمی هست و این ذخیره را باید حفظ کرد. اینکه وسیلۀ تبخیری درست کنیم و آب را به هوا بفرستیم حرام کردن آب است. باید مخازنی بسازیم و این‌ آب‌ها را برگردانیم. لوله‌کشی‌ها هم باید اصلاح شود. اگر مردم برای تأمین آب شُرب قدری به‌زحمت بیفتند، اشکالی ندارد. باید هزینه بدهیم، این هزینه‌ای است که همۀ ما باید بدهیم؛ چاره‌ای نیست.

امیدوارم که خداوند ان‌شاءالله توفیق بدهد که این برنامه‌ریزی‌ها دقیق و مرتب باشد؛ یعنی کاری که انجام می‌شود از روی برنامه صورت گیرد. اقدامی نکنیم که بعد از چند سال تازه بفهمیم اشتباه و هزینۀ گزافی بوده و هیچ ثمری هم نداشته است.

 افرادی که واقعاً فنی هستند در کار مشغول شوند. افراد فنی را به اینجا بیاوریم کار کنند که با شرایط قم و خصوصیات آن آشنا باشند. گاهی در این برنامه‌ریزی‌ها ممکن است پیرمردی که در خلجستان یا در کهک ساکن باشد، نظراتش برای ما مفید باشد؛ چون منطقه را می‌شناسد. اینجا باید مجموعه‌ای تشکیل بدهیم و کار بکری داشته باشیم. برنامه‌ریزی‌ها هم باید در درازمدت و کوتاه‌مدت زمان‌بندی بشوند و طبق این زمان‌بندی پیش برویم.

اگر آنجا به نتیجه نرسیدیم یا به‌کندی پیش رفتیم، اشکالی ندارد، بالاخره ما به سمت جایگاه صحیح حرکت کردیم؛ هرچند حرکتمان کند باشد. هر وقت پول و بودجه رسید و نفت بیشتری فروختیم حرکت را تندتر می‌کنیم. شما عزیزان در کار خود مجاهدت می‌کنید، سختی‌هایی دارید. می‌دانم مردم را قانع کردن و به این وضعیت توجه دادن، قدری دشوار است. قمی‌های اصیل کم شدند؛ چون مهاجرت از اینجا زیاد شده است. اما قمی‌های اصیل یادشان هست که در قدیم چطوری زندگی می‌کردیم. آبی که داشتیم چه مقدار بود، استفاده‌ای که از آب می‌کردیم، به چه نحو بود. ما این سابقه را در قم داریم و لذا این فرهنگ استفادۀ بومی خودش نشان‌دهندۀ امکان این کار هست و من امیدوارم شما عزیزان در این راه موفق بشوید. البته کارهای کلانی هم هست که دولت‌مردان ما باید انجام بدهند. شما در سطح منطقه، همۀ تلاش خودتان را برای حفظ امکانات موجود انجام دهید. دولت‌مردان ما هم برای کارهای ملی، مثل همان تأمین آب شُرب را باید اجرا کنند. آن طرح‌های بزرگ که در دولت‌های قبل مطرح شد، اینکه 800 متر پایین کانالی بزنند و … ‌هم باید باشد. این‌ها طرح‌های عملی است. بله هزینه‌بر هم هست. باید روی برنامۀ جهاد فکر کنیم و پولی هم که امروز از توسعۀ نفت به دست می‌آوریم، آقایان کار خوبی می‌کنند که در صندوق توسعۀ ملی می‌گذارند و ذخیره می‌کنند؛ اما این‌ها باید برای زیرساخت‌ها خرج بشود. مصارف زیرساختی ما از مصارف اجرایی بسیار مهم‌تر است. عمدۀ مسائل و مشکلات ما با فکر و برنامه در اتاق توسعه و با مجموعه‌ای از افراد متخصص و باتجربه و بعد با عملیاتی کردن آن افکار، حل خواهد شد.

منبع: حوزه

سم گلایفوسیت باعث مختل شدن غدد درون‌ریز و تکثیر سلول‌های سرطانی سینه می‌شود

سم گلایفوسیت باعث مختل شدن غدد درون‌ریز و تکثیر سلول‌های سرطانی سینه می‌شود

به گزارش خبرنگار سینا؛ Science direct نوشت: سم گلایفوسیت یک ماده فعال از خانواده علف کش‌هاست که به طور گسترده استفاده می‌شود و اعتقادها بر این است که این ماده از دیگر آفت کش‌ها کمتر سمی است؛ با این حال، مطالعات و بررسی‌های اخیر اثرات سوء بالقوه این ماده بر سلامت انسان را نشان داده و یکی از این اثرات، مختل شدن غدد درون ریز است.

این مطالعه بر روی اثر گلایفوسیت خالص روی گیرنده‌های استروژنی انجام شد که این گیرنده‌ها در فعال شدن رونویسی سلول‌ها با هدایت هورمون نقش دارند.

گلایفوسیت، اثر پرولیفراتیو یا تکثیر بر سرطان پستان وابسته به هورمون را اعمال می‌کند؛ غلظت پرولیفراتیو بر اثر سم گلایفوسیت موجب فعال شدن عناصر پاسخ استروژن (ERE)می‌شود و فعالیت رونویسی را 5 تا 13 برابر نسبت به سلول‌های T47D-KBluc کنترلی بیشتر می‌کند؛ این فعال سازی توسط یک آنتاگونیست استروژن ICI 182،780 مهار می‌شود؛ همچنین فعالیت استروژنی گلایفوسیت از طریق ERs بیشتر می‌شود.

این نتایج نشان داد که حتی استفاده از غلظت کم و سازگار با محیط زیست گلایفوسیت نیز اثر فعالیت استروژنی دارد.

علف کش گلایفوسیت به طور گسترده‌ای برای کشت سویا و محصولات تراریخته استفاده می‌شود؛ همچنین نتایج نشان داد که یک اثر استروژنی افزودنی بین گلایفوسیت و جنستئین (این ماده اثر حفاظتی در برابر سلول‌های سرطان پستان و سایر سرطان‌ها دارد) وجود دارد با این حال، این اثرات افزودنی آلودگی گلایفوسیت در دانه‌های سویا نیازمند مطالعه حیوانی بیشتر است.

منبع : سینا نیوز

نویسنده خبر : مدیر پورتال

کلید واژه

• گلایفوسایت
• سرطان
• سینه
• تراریخته
• سویا

---

 

اخبار مرتبط

سلول درمانی سرطان با استفاده از سلول های دندریتیک شناسایی یک درمان ترکیبی بالقوه برای سرطان تخمدان دلیل مقاومت سلول های سرطانی پروستات به درمان کشف شد نانورباتی که سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد کشف محرکی که سلول های سرطانی سینه را تهاجمی تر می کند کشف 7 عامل جدید سرطان‌زا اعلام شکست تراریخته در آمریکا داروی بیولوژیک ایرانی برای درمان سرطان مثانه به تولید می‌رسد چگونه تومورها سلول های بنیادی را فراخوانده و از آن ها برای حمایت رشد و پیشرفت تومور استفاده می کنند پروتئینی که تفاوت ها را رقم می زند درمان سرطان ریه بدون شیمی درمانی/ تحول شگرفی در درمان سرطان 5۰ درصد سرطان‌ها در صورت تشخیص به موقع درمان می‌شوند/ شایعترین نوع سرطان در ایران با حضور 15 کشور اولین کنفرانس سرطان غرب آسیا درایران برگزار می شود تفکیک سلولهای سرطانی از سالم با نانوذرات هوشمند سلول های سرطانی با سلولهای سالم ارتباط برقرار می کنند احتمال تولید قرص جوانی! ژن درمانی ممکن است متاستاز سرطانی را مهار کند درمان همزمان سرطان کبد و هپاتیت با نانوداروی ایرانی شکستن مقاومت دارویی سلول سرطانی با نانوذرات استفاده از نانوذرات آهن برای مبارزه با سرطان