چرا مواد غذایی در مدفوع پدیدار می شوند؟

باکتری های موجود در بدن باید توانایی تجزیه درست مواد غذایی را داشته باشند، اما گاهی اوقات گوارش برخی مواد غذایی، به ویژه آنهایی که محتوای فیبر بالا دارند، دشوار است.

اگر یک متخصص گوارش نباشید، احتمالا خیلی کم پیش می آید تا به طور منظم درباره مدفوع بحث کنید. اما ممکن است پرسش هایی برای شما ایجاد شده باشند که همچنان بی پاسخ باقی مانده اند. به عنوان مثال، آیا تا به حال با باقیمانده مواد غذایی در مدفوع خود مواجه شده اید؟

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، دفع برخی مواد غذایی به صورت دست نخورده می تواند با چند عامل بالقوه در ارتباط باشد که در ادامه به آنها اشاره می شود.

گاهی اوقات مواد غذایی به درستی تجزیه نشده اند

باکتری های موجود در بدن باید توانایی تجزیه درست مواد غذایی را داشته باشند، اما گاهی اوقات گوارش برخی مواد غذایی، به ویژه آنهایی که محتوای فیبر بالا دارند، دشوار است. ذرت، هویج، دانه ها، و مغزهای خوراکی از جمله این مواد غذایی هستند که سخت گوارش می شوند. از آنجایی که این مواد غذایی ممکن است تقریبا بدون تغییر از بدن عبور کنند، شما همواره تمامی مواد مغذی را دریافت نمی کنید.

تقریبا تمام مواد غذایی گیاهی حاوی کربوهیدرات های پیچیده هستند که در بدن ما به راحتی تبدیل به کالری نمی شوند. برای حصول اطمینان از جذب مواد مغذی، بهتر است سبزیجات را بخارپز کنید، زیرا این کار به نرم شدن آنها کمک می کند و اجازه می دهد مواد مغذی بیشتری آزاد شوند.

غذا را به خوبی نمی جوید

آن چه در مدفوع خود مشاهده می کنید می تواند در نتیجه شیوه جویدن غذا شکل گرفته باشد. فرآیند گوارش از دهان آغاز می شود. اگر مواد غذایی را به خوبی نجوید، شرایط برای آنزیم های گوارشی به منظور تجزیه غذا دشوار می شود و از این رو، ممکن است تکه های غذا دست نخورده از بدن عبور کرده و وارد مدفوع شوند.

مواد غذایی دارای پوسته بیرونی سخت هستند

برخی مغزهای خوراکی و دانه ها دارای پوسته های بیرونی سخت هستند که دسترسی به چربی ذخیره شده داخلی را دشوار می سازند. در شرایطی که ذرت این گونه نیست، اما این ماده غذایی نیز گاهی اوقات در مدفوع دیده می شود. اگرچه ذرت دارای پوسته سخت نیست، اما هر دانه آن دارای یک پوشش بیرونی سلولزی است که توسط آنزیم های بدن انسان قابل تجزیه نیست. اگرچه درون دانه گوارش شده است، اما پوشش سلولزی در مدفوع قابل مشاهده است. به رغم این که به نظر می رسد ذرت دست نخورده باقی مانده است، اما به طور معمول مواد مغذی آن جذب شده اند.

همه چیز به سرعت حرکت می کند

به طور معمول، بین 24 ساعت تا 72 ساعت طول می کشد تا غذا از دستگاه گوارش انسان عبور کند. برخی افراد دارای نرخ تحرک بالا هستند و ممکن است متوجه ذرات غذایی در مدفوع شوند، که از زمان کافی برای تجزیه کامل برخوردار نبوده اند.

دستگاه گوارش از چهار قسمت مجزا تشکیل شده است: مری، معده، روده کوچک، و روده بزرگ. هر قسمت دستگاه گوارش وظیفه منحصر به فردی در گوارش دارد، و تحرک می تواند حتی بین هر بخش مختلف روده نیز متفاوت باشد.

با مشکلات دیگر دستگاه گوارش مواجه هستید

به طور معمول، مشاهده ذرات مواد غذایی در مدفوع دلیلی برای نگرانی ایجاد نمی کند. با این وجود، اگر این شرایط با اسهال، و/یا کاهش وزن همراه است، می تواند نشانه ای از مشکلات و بیماری های جدی‌تر باشد و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد.

هر دو مورد اسهال و کاهش وزن می توانند نشانه ای از سوءجذب مرتبط با بیماری سلیاک، بیماری کرون، یا نارسایی لوزالمعده باشند. توجه داشته باشید که تمام بیماری هایی که موجب سوءجذب می شوند، می توانند موجب مشاهده ذرات گوارش نشده غذا در مدفوع شوند. این یک نشانه خاص از یک بیماری ویژه نیست و از این رو، باید بررسی های لازم توسط یک پزشک صورت بگیرد.

چرا باید یک رژیم غذایی قلیایی را دنبال کنیم؟

یک رژیم غذایی قلیایی (که در طب سنتی با نام غذاهای گرم شناخته می شوند) به پیشگیری از التهاب در بدن کمک می کند. التهاب می تواند به انواع مختلف درد از جمله کمردرد، سردرد، اسپاسم های عضلانی، درد مفاصل و غیره منجر شود.

تمامی انواع رژیم های غذایی دارای ابعاد مثبت و منفی مختص به خود هستند، اما هنگامی که موضوع یک رژیم غذایی قلیایی مطرح می شود، با یکی از بهترین گزینه ها برای افزایش طول عمر و رفع بیماری مواجه هستیم.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ان‌سی‌بی آی"، پژوهش های صورت گرفته نشان داده اند که ایجاد تعادل در pH بدن از طریق یک رژیم غذایی قلیایی بسیار سالم است. از این طریق می توان خطر ابتلا به بیماری های مختلف از جمله فشار خون بالا، ورم مفاصل، کمبود ویتامین D، تراکم استخوانی پایین و بسیاری موراد دیگر را کاهش داد.

یک رژیم غذایی قلیایی به ایجاد تعادل در سطوح pH بافت ها و مایعات بدن از جمله خون و ادرار کمک می کند. سطح pH شاخصی برای اسیدی یا قلیایی بودن است که بر مبنای مقیاسی از صفر تا 14 اندازه گیری می شود. سطح pH برابر با صفر کاملا اسیدی است، در شرایطی که pH برابر با 14 کاملا قلیایی محسوب می شود.

برای سلامت مطلوب، سطح pH بین 7.35 و 7.45 محدوده ای است که هر فردی باید برای دستیابی به آن تلاش کند. در ادامه با برخی دلایل این که چرا باید یک رژیم غذایی قلیایی را دنبال کنید، بیشتر آشنا می شویم.

کاهش درد و التهاب

یک رژیم غذایی قلیایی به پیشگیری از التهاب در بدن کمک می کند. التهاب می تواند به انواع مختلف درد از جمله کمردرد، سردرد، اسپاسم های عضلانی، درد مفاصل و غیره منجر شود.

یک رژیم غذایی قلیایی تامین مواد معدنی قلیایی از جمله پتاسیم و منیزیم را افزایش می دهد. هر دو این مواد معدنی برای مقابله با التهاب ضروری هستند. به عنوان مثال، منیزیم امکان فعال شدن ویتامین D را می دهد، که برای پیشگیری از درد مهم است.

دنبال کردن یک رژیم غذایی قلیایی از پتانسیل کاهش خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت نیز برخوردار است، اگرچه مطالعات بیشتری برای اثبات این اثر باید انجام شوند.

پیشگیری از سرطان

یک رژیم غذایی قلیایی روشی موثر برای کاهش خطر ابتلا به سرطان است. سلول های سرطانی در محیطی بیش از حد قلیایی قادر به ادامه حیات نیستند. افزون بر این، قلیائیت از التهاب مزمن پیشگیری می کند، که یکی از دلایل کلیدی در پس سرطان و دیگر بیماری های کشنده محسوب می شود.

افزون بر این، احتمال مرگ سلول های سرطانی (آپوپتوز) در یک بدن قلیایی بیشتر است.

از سوی دیگر، باکتری ها و سلول های سرطانی در یک بدن اسیدی رشد بیشتری دارند. یک رژیم غذایی بسیار اسیدی می تواند در تعادل pH خون شما اختلال ایجاد کند و با گذر زمان، ابتلا به بیماری های مختلف را موجب شود، که سرطان نیز از آن جمله است.

تقویت عملکرد سیستم ایمنی

دنبال کردن یک رژیم غذایی قلیایی دارای مواد غذایی آنتی اکسیدانی مانند میوه های تازه، سبزیجات، و سبزیجات برگدار روشی فوق العاده برای تقویت سیستم ایمنی بدن است.

در حقیقت، نگه داشتن سطح pH در سمت قلیایی به سیستم ایمنی شما اجازه می دهد در بهترین شرایط خود عمل کند. این شرایط به بدن در مبارزه با بیماری ها و پیشگیری از ابتلا به آنها کمک می کند.

در مقابل، یک رژیم غذای اسیدی بر سلول ها تاثیرگذار است و آنها نمی توانند مواد زائد را به درستی از بدن دفع کرده و یا در اکسیژن رسانی کامل ناموفق هستند.

همچنین، یک بدن اسیدی به درستی قادر به جذب ویتامین ها و مواد معدنی نیست که می تواند به تجمع سموم و پاتوژن ها (عوامل بیماری‌زا) در بدن منجر شود. این شرایط به نوبه خود سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند.

پیشگیری از سوزش سر دل

دنبال کردن یک رژیم غذایی قلیایی برای سیستم گوارش بدن نیز خوب است. این رژیم غذایی به پیشگیری از بازگشت اسید معده به مری و سوزش سر دل که با یک رژیم غذایی اسیدی مرتبط هستند، کمک می کند.

در حقیقت، کارشناسان اغلب یک رژیم غذایی قلیایی که تعادل اسید-قلیا را در بدن بهبود می بخشد، پیشنهاد می کنند. آنزیم های مورد نیاز برای گوارش و هر چیز دیگری که در تعادل اسید قلیا در بدن اختلال ایجاد می کنند بر گوارش نیز تاثیرگذار هستند.

در همین راستا، مواد غذایی قلیایی بیشتری مصرف کنید، به ویژه سیب تا آرامش را در معده ایجاد کرده و به عملکرد روان دستگاه گوارش کمک کنید.

بهبود سلامت قلب

دنبال کردن یک رژیم غذایی قلیایی تاثیر مثبتی بر سلامت قلب دارد. این رژیم غذایی نقشی کلیدی در کاهش خطر فشار خون بالا و سکته مغزی ایفا می کند.

یک رژیم غذایی قلیایی شامل میوه ها و سبزیجات فراوان می شود، که سرشار از پلی فنول ها، مواد ضد التهاب، هستند. التهاب یکی از دلایل اصلی افزایش فشار خون و بیماری قلبی عروقی محسوب می شود. با کاهش التهاب، شما خطر شکل گیری پلاک در عروق و لخته شدن خون را کاهش می دهید، که به سود سلامت قلب خواهد بود.

افزون بر این، پلی فنول ها به پیشگیری از جذب کلسترول بد کمک می کنند. کاهش سطح کلسترول در رگ های خونی به کاهش فشار خون کمک می کند و از این رو، خطر حمله قلبی را کاهش می دهد.

پیشگیری از کمبودهای مواد مغذی

هنگامی که یک رژیم غذایی قلیایی را دنبال می کنید، در معرض خطر کمتری برای رنج بردن از کمبود مواد معدنی مانند کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم قرار دارید. این چهار ماده معدنی به ایجاد تعادل در سطح pH بدن کمک می کنند و بیشتر مواد غذایی قلیایی سرشار از این مواد معدنی هستند.

کلسیم برای بهره‌مندی از عضلات و استخوان هایی سالم نیاز است، در شرایطی که منیزیم برای حفط انرژی و نشاط بدن ضروری است. منیزیم ویتامین D را در بدن فعال می کند و خطر کمبود این ویتامین را کاهش می دهد، که برای عملکرد سیستم ایمنی و غدد درون ریز از اهمیت بسیاری برخوردار است.

پتاسیم برای برخورداری از عضلات، واکنش های خوب و سلامت بهتر قلب نیاز است. سدیم نیز برای الکترولیت که سلول ها برای عملکرد درست به آن نیاز دارند، مهم است.

کمک به مدیریت وزن

دنبال کردن یک رژیم غذایی قلیایی به حفظ وزن سالم کمک می کند. در این نوع رژیم غذایی، بر مصرف میوه ها و سبزیجات تازه که حاوی مقادیر زیاد مواد مغذی، مواد معدنی و آنزیم ها هستند، تمرکز شده است. در شرایطی که مواد معدنی به استفاده از مواد مغذی کمک می کنند، آنزیم ها در تجزیه مواد غذایی برای تامین انرژی کافی نقش دارند.

مصرف میوه ها و سبزیجات تازه به بهبود شاخص توده بدنی نیز کمک می کند. همچنین، یک رژیم غذایی قلیایی در سم‌زدایی و پیشگیری از تجمع سموم در بدن نقش دارد. مواد زائد می توانند اندام ها را مسدود سازند و همچنین نرخ سوخت و ساز را کاهش دهند. این شرایط می تواند افزایش وزن را در پی داشته باشد.

افزون بر این، مصرف مواد غذایی قلیایی می تواند سطوح لپتین و التهاب را کاهش دهد، که بر گرسنگی و توانایی های چربی سوزی تاثیرگذار است.

کلسترول؛ خوراکی ضروری برای مغز!

کلسترول؛ خوراکی برای مغز!

محروم کردن بدن از کلسترول می تواند تامین سوخت مورد نیاز برای یکی از اندام حیاتی یعنی مغز را دچار مشکل سازد.

در حال حاضر، می دانیم که کلسترول هرگز آن هیولای ترسناکی نبوده است که جامعه پزشکی در دهه های 80 و 90 میلادی ترسیم کرده بود. در حقیقت، تمام آن سال هایی که صرف خرید مواد غذایی کم چرب شده است، احتمالا کمک خاصی به سلامت قلب افراد نکرده است، زیرا پژوهش ها نشان داده اند که کلسترول موجود در مواد غذایی و بیماری قلبی ارتباط نزدیکی با یکدیگر ندارند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، حتی بدتر این که محروم کردن بدن از کلسترول می تواند تامین سوخت مورد نیاز برای یکی از اندام حیاتی یعنی مغز را دچار مشکل سازد. مغز انسان برای رشد سلول های عصبی جدید و برای عملکرد درست این سلول ها نیازمند کلسترول است. هنگامی که مغز از کلسترول محروم می شود، شرایط در این بخش از بدن انسان خوب پیش نمی رود.

در حقیقت، ممکن است بدون کلسترول کافی به بیماری های جدی مغزی مانند آلزایمر و پارکینسون مبتلا شوید. به عنوان مثال، پژوهشی که به تازگی توسط پژوهشگران مرکز دیابت جاسلین انجام شده است را مد نظر قرار می دهیم. پژوهشگران موش هایی را مورد بررسی قرار دادند که به طور ژنتیکی اصلاح شده بودند و مغز آنها قادر به تولید کلسترول نبود. در مقایسه با موش های عادی، این موش ها دارای مغز بسیار کوچکی بودند و از اختلال عصبی شدید رنج می بردند. در حقیقت، آنها قادر به انجام وظایف روزانه ضروری برای ادامه حیات خود نبودند، بسیار شبیه به فردی که به بیماری آلزایمر مبتلا است.

نه تنها این موش ها در یادگیری و به خاطر سپردن دچار مشکل بودند، بلکه نمی توانستند برخی رفتارهای روزانه عادی مانند ساخت لانه را انجام دهند.

و این تنها نمونه ای نیست که نشان می دهد کمبود کلسترول در مغز می تواند به بیماری مغزی شدید منجر شود. مطالعه ای که در سال 2016 روی داروهای کاهنده کلسترول انجام شد، پدیده ای مشابه را نمایان کرد، اما نتیجه نهایی در این زمینه به بیماری پارکینسون اشاره داشت. این مطالعه که توسط پژوهشگران کالج پزشکی پن استیت انجام شد، نشان داد، افرادی که داروهای کاهنده کلسترول که به نام استاتین ها شناخته می شوند را مصرف می کنند، نسبت به افرادی که این داروها را مصرف نمی کردند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری پارکینسون قرار دارند.

در حال حاضر، فهرستی بلند بالا از عوارض جانبی استاتین ها وجود دارد و از این رو، چندان جای شگفتی نیست که آنها می توانند خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را نیز افزایش دهند.

اما حقیقت این است که تنها استاتین ها خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش نمی دهند. پژوهشگران دریافتند که انواع دیگر داروهای کاهنده کلسترول نیز خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند و بر همین اساس هشدار رابطه کلسترول-پارکینسون جدی می شود.

کلسترول و مغز

اگر قصد دارید سلامت مغز خود را حفظ کنید و از بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون پیشگیری کنید، نیازمند تامین پایدار کلسترول برای مغز هستید. برای حفظ سطوح سالم کلسترول در بدن و مغز، باید بر مصرف مواد غذایی که سطوح کلسترول خوب (HDL) را افزایش می دهند، متمرکز شوید، که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

روغن زیتون

لوبیا و حبوبات

ماهی های چرب مانند سالمون، خال مخالی، تن، ساردین و قزل آلای رنگین کمانی

دانه کتان و دانه چیا

مغزهای خوراکی مانند بادام، پسته، گردو و آجیل برزیلی

آووکادو

میوه های حاوی فیبر بالا مانند سیب، شاه توت، تمشک، و گلابی

مواد غذایی قرمز، آبی و بنفش مانند آلو، انگور، گیلاس، انار، چغندر و بادمجان

و اگر در پی روشی دیگر برای تقویت سلامت مغز خود و محافظت در برابر بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون هستید، مصرف ویتامین های B را فراموش نکنید.

ارتباط باکتری های ساکن دستگاه گوارش و قلب!

ارتباط دستگاه گوارش و قلب!

با اندازه گیری سطوح یک مولکول مشخص که توسط باکتری های ساکن دل و روده تولید می شود، دانشمندان می توانند میزان سلامتی قلب را تعیین کنند.

نتایج چندین مطالعه که طی یک دهه گذشته انجام شده اند، نشان می دهد، شاد و سالم نگه داشتن باکتری های مفید که در دستگاه گوارش ما زندگی می کنند، بیش از پیش برای حفظ سلامت کلی ما اهمیت پیدا کرده است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ماسل اند فیتنس"، مطالعه جدید که در نشریه European Heart Journal منتشر شده است، نشان می دهد، با اندازه گیری سطوح یک مولکول مشخص که توسط باکتری های ساکن دل و روده تولید می شود، دانشمندان می توانند میزان سلامتی قلب را تعیین کنند.

این مولکول که به نام تری متیل آمین اِن-اُکسید (TMAO) شناخته می شود، زمانی که گوشت قرمز، تخم مرغ، و لبنیات مصرف می کنید توسط باکتری های دل و روده تولید می شود. پزشکان متوجه شده اند هنگامی که تعداد بیشتری از این مولکول در جریان خون شما وجود داشته باشد، خطر ابتلا به مشکلات قلبی افزایش می یابد.

در این مطالعه، هنگامی که افراد پذیرش شده در بیمارستان به واسطه درد در قفسه سینه برای بررسی میزان TMAO آزمایش شدند، 25 درصد آنها تقریبا شش برابر احتمال بیشتری داشت دچار سکته مغزی یا حمله قلبی شوند، یا تا شش ماه بعد نیازمند جراحی بای‌پس عروق کرونر باشند و آنها تقریبا دو برابر احتمال بیشتری داشت طی مدت هفت سال جان خود را از دست بدهند.

خبر خوب این است که کمک به دستگاه گوارش برای کمک به قلب شما ممکن است به سادگی محدود کردن مصرف گوشت قرمز و لبنیات و تمرکز بر رژیم غذایی مدیترانه ای باشد. رژیم غذایی مدیترانه ای سرشار از غذاهای گیاهی مانند میوه ها، سبزیجات، مغزهای خوراکی و غلات کامل است؛ کره با روغن زیتون و روغن کانولا جایگزین می شود؛ و گوشت ماهی و ماکیان به جای گوشت قرمز مصرف می شود. ترکیب این رژیم غذایی با ورزش و پریبیوتیک ها و پروبیوتیک ها هرچه بیشتر به باکتری های خوب معده کمک می کند و در نهایت به شادی و سلامت قلب و در کل، خود شما کمک می کند.

غذاهای تند چه تاثیری بر بدن می گذارند؟

مردانی که به مصرف غذاهای تند تمایل دارند و تندی غذای خود را با افزودن فلفل یا سس های تند افزایش می دهند، از سطوح تستوسترون بالاتری نیز برخوردار هستند.

در شرایطی که برخی از ما از خوردن غذاهایی که در دستور پخت آنها نام هایی همچون فلفل های تند دیده می شود، پرهیز می کنیم، مطالعه ای جدید نشان داده است غذاهای تند ممکن است برای سلامت قلب مفید باشند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هافینگتون پست"، مطالعه ای که به تازگی در نشریه Plos One منتشر شده است به بررسی ارتباط بین مصرف فلفل چیلی قرمز تند و مرگ و میر پرداخته است. پژوهشگران دانشگاه ورمونت طی یک بازه زمانی بیش از شش سال و بررسی شرایط 16 هزار و 179 شهروند آمریکایی دریافتند، خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی یا سکته مغزی در سوژه هایی که حداقل یک بار در ماه فلفل های تند مصرف می کردند، 13 درصد کمتر بوده است.

این مطالعه مبتنی بر مشاهده بوده و از این رو توانایی اثبات یک رابطه علت و معلولی را نداشته است. به بیان دیگر، شواهد کافی برای بیان این که ما باید به سرعت مصرف سس ها یا فلفل های خام تند را برای افزایش طول عمر خود آغاز کنیم، وجود ندارد. اما این مطالعه نشان می دهد که غذای تند می تواند برای بدن خوب و مفید باشد.

از جمله روش هایی که مواد غذایی تند می توانند بر سلامت انسان تاثیرگذار باشند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

غذای تند می تواند به کاهش وزن کمک کند

نتایج مطالعه انجام گرفته روی موش ها توسط پژوهشگران دانشگاه وایومینگ در سال 2015 نشان داد که کپسایسین، ترکیبی در فلفل که مزه تند را به آن می بخشد، می تواند توانایی بدن برای تبدیل چربی سفید به چربی قهوه ای را افزایش دهد. چربی قهوه ای به عنوان «چربی هوشمند» در نظر گرفته می شود و می تواند به بدن در سوزاندن کارآمدتر کالری ها نسبت به چربی سفید کمک کند.

البته، از آنجایی که این مطالعه روی موش ها صورت گرفته بود، پیش بینی واکنشی مشابه در انسان ها دشوار است. اما توجه به این نکته می تواند ارزشمند باشد.

مردانی که غذاهای تند می خورند از سطوح تستوسترون بالاتری برخوردار هستند

پژوهشی که به تازگی در نشریه Physiology and Behavior منتشر شده است، نشان داد، مردانی که به مصرف غذاهای تند تمایل دارند و تندی غذای خود را با افزودن فلفل یا سس های تند افزایش می دهند، از سطوح تستوسترون بالاتری نیز برخوردار هستند.

مطالعات پیش از این نشان داده بودند مردانی که به مصرف کپسایسین تمایل دارند، رفتارهای سلطه جویانه، پرخاشگری و خطر پذیری بالاتری نیز از خود نشان می دهند.

کپسایسین می تواند به تنظیم سطوح قند خون کمک کند

هر زمان غذایی مصرف می کنید که به قند تجزیه می شود، از جمله کربوهیدارت ها، سطوح قند در جریان خون شما دچاز نوسان می شود. اما نتایج مطالعه ای که در سال 2006 در نشریه American Journal of Clinical Nutrition منتشر شد، نشان داد که افزودن فلفل به غذا ممکن است به پیشگیری از افزایش بیش از اندازه قند خون پس از صرف یک وعده غذایی کمک کند. این شرایط به ویژه برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می تواند مفید باشد.