اگر قصد جلوگیری از ابتلا به سرطان را دارید، یک اقدام باید در بالای فهرست فعالیت های شما قرار بگیرد: سم زدایی. انسان در هر گوشه ای - مبلمان خانه، پوشاک، غذا، آب، هوا - در معرض عوامل سرطانزا قرار دارد و بدن برای خلاص شدن از شر آنها به کمک نیاز دارد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، خوشبختانه، روش های طبیعی و امن بسیاری برای از بین بردن این بسته های سمی مضر وجود دارند. شما می توانید روزهداری یا دیگر روش های سم زدایی محبوب را مد نظر قرار دهید، که البته برخی از آنها شدید و پر هزینه هستند.
این در شرایطی است که می توان رژیم سم زدایی را ساده حفظ کرد و یک نصیحت آسان را دنبال کرد: به میزان زیاد سبزیجات چلیپایی مصرف کنید.
مطالعات جدید نشان داده اند که ترکیبی به نام سولفورفان که در سبزیجات چلیپایی یافت می شود، می تواند ژن سم زدایی بدن انسان را فعال کند و به بدن در خلاص شدن از سمومی که به شکل گیری سرطان منجر می شوند، کمک کند.
برخی ترکیبات گیاهی نشان داده اند که توانایی پیشگیری از سرطان را دارند و سولفورفان یکی از آنها محسوب می شود. مطالعات صورت گرفته نشان داده اند که سولفورفان توانایی از بین بردن سلول های سرطانی به صورت انتخابی را دارد و توانایی آن در تغییر ژن ها به نحوی که سم زدایی را بهبود می بخشد بر مزایای آن افزوده است.
ترکیب این دو توانایی، سولفورفان را به یک مبارز برتر در برابر سرطان تبدیل می کند. مطالعه آثار ضد سرطانی سولفورفان روی سلول های انسان، انسان و موش ها توسط پژوهشگران دانشگاه پیتزبورگ، نتایج زیر را در بر داشته است:
- سولفورفان ژن های مسئول سم زدایی عوامل سرطانزا هم در سلول های سالم و هم در سلول های سرطانی گلو و دهان انسان را فعال می کند.
- افراد سالم که عصاره حاوی سولفورفان را در دهان خود غرغره کرده بودند نیز به طور موثری این ژن های سمزدا را در سلول های دهان تحریک کرده بودند.
- موش های مستعد ابتلا به سرطان سر و گردن که سولفورفان دریافت کرده بودند، در مقایسه با موش هایی که به آنها سولفورفان داده نشده بود، تومورهای کمتری داشتند.
سولفورفان ترکیبی است که در سبزیجات چلیپایی مانند بروکلی، گل کلم، کلم، کلم کیل، بوک چوی، و جوانه بروکسل یافت می شود. در این میان، بروکلی و جوانه های بروکلی بهترین منبع برای سولفورفان هستند و از این رو، باید در صدر فهرست قرار بگیرند.
مکمل های سولفورفان نیز در بازار وجود دارند که پس از مشورت با پزشک خود می توانید از آنها استفاده کنید.
در شرایطی که سرطان و بیماری قلبی تا چند سال پیش ممکن بود برای شما نگرانی بزرگی محسوب نشوند، اما با عبور از مرز 40 سالگی خطر ابتلا به این بیماری ها نیز افزایش می یابد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، خطر دیابت و سکته مغزی نیز با عبور از مرز 50 سالگی و 60 سالگی افزایش می یابند.
از سوی دیگر، بیماری های خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس، بیماری کرون، بیماری سلیاک، و ام اس، اگرچه همواره کشنده نیستند، اما می توانند مردم، به ویژه زنان، را از میانه عمر تحت تاثیر قرار دهند.
آهنگ کندتر سوخت و ساز و تغییرات هورمونی عوامل کلیدی برای بسیاری از این خطرات سلامت محسوب می شوند. اگر پس از عبور از 40 سالگی همچنان رژیم غذایی که در دهه دوم یا سوم زندگی برای شما کارآمد بوده است را دنبال کنید، احتمالا با مشکل مواجه خواهید شد. کارشناسان افزودن مقدار زیادی از مواد غذایی که در ادامه به آنها اشاره می شود به رژیم غذایی را عاملی در کمک به پیشگیری از مشکلات سلامت می دانند که احتمال مواجهه با آنها پس از 40 سالگی افزایش می یابد.
تمشک
افت سلامت روده و مشکلات مرتبط با گوارش نادرست با انواع بیماری های خودایمنی مرتبط با التهاب که زنان را از اواسط عمر خود تحت تاثیر قرار می دهند، پیوند خورده است. کمبود فیبر غذایی بخشی از مشکل محسوب می شود. میزان مصرف توصیه شده روزانه فیبر 20 تا 30 گرم است. در میان میوه ها، تمشک از نظر محتوای فیبر یک گزینه عالی محسوب می شود. یک فنجان تمشک حاوی هشت گرم فیبر است.
عدس
حبوبات سرشار از فیبر هستند. در این میان، هنگامی که موضوع میزان محتوای فیبر مطرح می شود، عدس و لپه از بهترین گزینه ها محسوب می شوند.
کنسرو کدو تنبل
مطالعه انجام شده توسط موسسه ملی سرطان آمریکا کارتنوئیدهایی مانند بتاکاروتن را با نرخ های پایینتر ابتلا به بسیاری از سرطان ها و به طور ویژه سرطان پستان پیوند داده است. بر همین اساس، مواد غذایی سرشار از این آنتی اکسیدان های قدرتمند باید به رژیم غذایی شما افزوده شوند. هرگونه سبزی قرمز، زرد، بنفش یا نارنجی و همچنین سبزیجات سبز برگ تیره منبع خوبی برای کاروتنوئیدها محسوب می شوند. اما هویج های نارنجی و کنسرو کدو تنبل را باید فوق ستاره های بتاکاروتن در نظر گرفت.
گوجه فرنگی پخته
در کنار بتاکاروتن، یک آنتی اکسیدان قدرتمند دیگر به نام لیکوپن نیز مبارزی قوی در برابر سرطان به نظر می رسد. میوه ها و سبزیجات قرمز رنگ - گوجه فرنگی، هندوانه، پاپایا، فلفل دلمه ای قرمز - منابع خوبی برای لیکوپن هستند. گوجه فرنگی پخته می تواند کمک بیشتری به بدن در جذب هر چه بیشتر این آنتی اکسیدان مفید کند.
غلات جوانه زده
نمونه های جوانه زده غلات که حاوی سبوس، جوانه و اندوسپرم هستند، یکی از معدود منابع غذایی برای توکوترینول ها، نوعی از ویتامین E که ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مغزی مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر را کاهش دهد، محسوب می شوند.
گردو
مصرف اسیدهای چرب خوب می تواند خطر ابتلا به بیماری دیابت را با افزایش سن در انسان کاهش دهد. اسیدهای چرب غیر اشباع چند پیوندی که در گردو یافت می شوند ممکن است به محافظت از شما در برابر این بیماری کمک کنند. مغزهای خوراکی و دانه های دیگر نیز منابع خوبی برای این اسیدهای چرب سالم هستند.
روغن زیتون
روغن های گیاهی یک منبع خوب دیگر برای اسیدهای چرب غیر اشباع چند پیوندی هستند. در شرایطی که روغن سویا و روغن آفتابگردان منابع خوبی برای این اسیدهای چرب هستند، اما روغن زیتون بهترین گزینه در این زمینه است.
آووکادو
مصرف چربی های سالم یکی از بهترین روش ها برای کنترل اشتها است و آووکادو منبع خوبی برای این درشت مغذی سرکوب کننده گرسنگی محسوب می شود.
ماهی سالمون
نتایج یک پژوهش نشان داد که دنبال کردن یک رژیم غذایی مدیترانه ای می تواند خطر مرگ به واسطه بیماری قلبی را تا 37 درصد کاهش دهد. ماهی یک از اجزا اصلی رژیم مدیترانه ای است و در شرایطی که بیشتر انواع ماهی برای سلامت انسان مفید هستند، اما ماهی های چرب مانند سالمون بیشترین فایده را برای سلامت قلب ارائه می کنند. از دیگر ماهی های چرب می توان به ساردین، ماهی خال مخالی، شاه ماهی و قزل آلای دریاچه ای اشاره کرد.
کلم کیل
هنگامی که موضوع مواد مغذی سالم مطرح می شود، گزینه های کمی قدرت برابری با کلم کیل را دارند. کلم کیل سرشار از اسید آلفا لیپوئیک (ALA) است. این آنتی اکسیدان به بدن در تبدیل گلوکز به انرژی و زیر کنترل نگه داشتن سطوح قند خون کمک می کند. پژوهش های صورت گرفته ALA را با نرخ های پایینتر ابتلا به دیابت، سکته مغزی، آب سیاه (گلوکوم) و بیماری های دیگر پیوند داده اند.
همه ما می دانیم که مصرف بیش از اندازه قند می تواند سلامت ما را به روش های مختلف تحت تاثیر قرار دهد و بر همین اساس است که برخی میزان مصرف قند روزانه خود را با خوردن و آشامیدن سالمتر کاهش می دهند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "لایف هک"، آغاز یک برنامه سمزدایی قند فواید بسیاری دارد، اما این کار باید به روش درست صورت بگیرد. حذف قندهای پالایش شده راه حلی آشکار محسوب می شود، اما برخی افراد حذف میوه هایی که حاوی قندهای طبیعی و کربوهیدارت ها هستند را نیز برای کاهش مصرف قند ضروری می دانند. اما آیا این توصیه درست است یا حذف انواع مختلف قند موجب عدم تعادل در رژیم غذایی ما می شود؟
ما قند را همانند شیطان در نظر می گیریم. آیا این حقیقت دارد؟
هنگامی که با واژه قند مواجه می شویم، به چیزی شیرین فکر می کنیم و این ارتباط در ذهن ما می تواند ضروری بودن کاهش یا قطع مصرف میوه ها برای یک رژیم غذایی کم قند را به یک باور تبدیل کند.
اما قندهای طبیعی مانند فروکتوز به اندازه قندهای فرآوری شده یا پالایش شده بد هستند؟ و آیا به واقع ما آنها را به اسم سلامت از رژیم غذایی خود حذف می کنیم؟
قند طبیعی و قند پالایش شده در واقع یکسان هستند
تمام قندها از دو جز تشکیل شده اند که شامل فروکتوز و گلوکز می شوند و این مساله برای هر چیزی از کیک شکلاتی تا یک موز صادق است. به بیان دیگر، ساختار مولکولی تمام قندها یکسان است.
بدن انسان قندها را با ارسال آن از طریق جریان خون به لوزالمعده پردازش می کند، که سپس انسولین - هورمونی که به عنوان تنظیم کننده قند بدن انسان عمل می کند - ترشح می کند. از این زمان به بعد، قند یا به انرژی تبدیل می شود و یا به عنوان چربی در عضلات، کبد یا سلول های چربی ذخیره می شود. مصرف بیش از اندازه قند موجب می شود تا بدن انسولین بیشتری ترشح کند و با گذشت زمان این شرایط می تواند به شکل گیری مقاومت به انسولین منجر شود. این به معنای آن است که بدن دیگر قادر نیست به صورت کارآمد قندها را به انرژی قابل استفاده تبدیل کند. مقاومت به انسولین می تواند به بیماری دیابت و مشکلات سلامت دیگر منجر شود.
اگرچه محتوای قند یکسان است، میوه ها برای ما سالمتر هستند
به رغم یکسان بودن ساختار قند چه در یک شیرینی و چه در یک توت فرنگی، روشی که بدن ما قندهای میوه را پردازش می کند با روش پردازش قندهای پالایش شده متفاوت است.
اول، میوه ها جدا از قند حاوی مواد مغذی فراوانی هستند. آنها سرشار از ویتامین ها، آنتی اکسیدان ها و آب هستند که بدن برای عملکرد سالم به آنها نیاز دارد. در مقابل، محصولات حاوی قندهای پالایش شده به طور معمول حاوی چربی های اشباع نیز هستند که هیچ سود اضافی ارائه نمی کند.
دوم، میوه ها حاوی فیبر هستند. وجود فیبر به بدن اجازه می دهد تا قندها به روشی کارآمدتر شکسته شوند. فیبر روند گوارش گلوکز را کند می کند و از این رو، بدن مدت زمان بیشتری برای استفاده از قند به عنوان سوخت به جای ذخیره آن در قالب چربی در اختیار دارد و همچنین، موجب افزایش ناگهانی ترشح انسولین نیز نمی شود که می تواند به سرعت نیز افت کرده و سطوح پایین قند را رقم بزند. این شرایط از هوس های غذایی معمول برای خوراکی های شیرین نیز پیشگیری می کند.
سوم، میوه حاوی قند کمتری نسبت به یک برش کیک است. اگر 100 گرم توت فرنگی را با 100 گرم کیک مقایسه کنید، بدون تردید، کیک پیروز رقابت بیشترین میزان قند خواهد بود.
آیا قصد دارید میوه کامل را با آب میوه جایگزین کنید؟ آنها شبیه هم نیستند!
مردم نوشیدن آب پرتقال یا آبمیوه های دیگر را مد نظر قرار می دهند زیرا فرض می کنند آنها به اندازه میوه کامل سالم و مفید هستند. اما مشکل این است که آبمیوه منبع غلیظتری از فروکتوز بدون دیگر مواد مغذی یک میوه کامل محسوب می شود. محتوای فیبر میوه که به گوارش کارآمدتر قندها کمک می کند و در پوست و پالپ میوه کامل یافت می شود، دیگر در آبمیوه وجود ندارد. این به معنای آن است که قند با سرعت بیشتری توسط کبد جذب می شود و تقریبا شرایطی مشابه با مصرف قند پالایش شده شکل می گیرد، که به افزایش ناگهانی انسولین منجر شده و بیشتر آن به صورت چربی در سلول ها ذخیره می شود.
قند بخشی ضروری از رژیم غذایی ما است!
در شرایطی که قند به واسطه افزایش استفاده از محصولات حاوی قند پالایش شده از شهرتی بد برخوردار شده است، اما نتایج یک مطالعه نشان داد که مصرف روزانه میوه می تواند خطر ابتلا به دیابت و همچنین بیماری قلبی را در زنان کاهش دهد.
قند بخشی ضروری از رژیم غذایی محسوب می شود زیرا انرژی مورد نیاز سلول های بدن انسان را تامین می کند تا عملکردی درست را ارائه کنند. از این رو، مصرف قندهای طبیعی مانند فروکتوز موجود در میوه (یا حتی لاکتوز که در شیر یافت می شود) می تواند مقدار سالم از قند مورد نیاز شما را تامین کند. مصرف قند به همراه فیبر موجود در میوه به گوارش درست آن کمک کرده و امکان کارکرد موثر بدن را فراهم می کند.
همه ما می دانیم که بدن انسان دارای یک سیستم لنفاوی است، اما آیا به واقع می دانید این مجموعه چه کاری انجام می دهد و تا چه اندازه برای سلامت کلی انسان مهم است؟
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، سیستم لنفاوی مایع لنفاوی را از بافت های بدن به سیستم گردش خون حمل می کند. مایع لنفاوی گلبول های سفید خون را در سراسر بدن انسان حمل می کند و این سلول ها به مبارزه با عفونت کمک می کنند. لنف اسیدهای چرب و چربی ها را از دستگاه گوارش، و مواد سمی را از خون جذب و به سمت سیستم گردش خون انتقال می دهد. لنف گلبول های سفید خون را از غدد لنفاوی به استخوان ها انتقال می دهد.
این فرایند به پاکسازی بدن از محصولات زائد ناخواسته، تقویت سیستم ایمنی به منظور کمک به مقابله با بیماری و بهبود سطوح انرژی و سلامت کلی کمک می کند.
اما مشکل این است که لنف بر خلاف خون دارای یک سیستم گردش داخلی نیست تا در بدن به حرکت درآید. برای حرکت لنف ما به انقباض و آرامش عضله و خم و راست شدن مفصل نیاز داریم. به بیان دیگر، اگر کم تحرک هستید و احساس خوبی ندارید، احتمال این که نیازمند سمزدایی سیستم لنفاوی خود باشید، وجود دارد.
برای کمک به سیستم لنفاوی خود می توانید چند ترفند را مد نظر قرار دهید تا از شکل گیری احساس بد و ابتلا به بیماری فاصله بگیرید، که در ادامه به آنها اشاره می شود.
تامین آب بدن
آب یکی از اجزا اساسی حفظ سلامت محسوب می شود و همان گونه که می دانید بخش قابل توجهی از بدن انسان از این مایع تشکیل شده است. مایع لنفاوی حاوی تقریبا 95 درصد آب است، از این رو، تامین آب مورد نیاز بدن برای سلامت و پاکی داخلی ضروری است، چرا که آب فراوان می تواند از گرفتگی لنف پیشگیری کند. یکی از نشانه های دریافت آب به میزان کافی شفاف یا زرد کم رنگ بودن ادرار است. اگر آب خالی برای شما جذابیتی ندارد می توانید به آن چند برش لیمو، چند برش خیار، مقداری نعناع یا آب لیمو تازه اضافه کنید. مصرف ادرارآورهایی مانند قهوه و چای را کاهش دهید و از الکل، نوشابه های گازدار و نوشیدنی های حاوی شیرین کننده های مصنوعی پرهیز کنید.
پریدن
پریدن روشی خوب برای کمک به تخلیه لنف به واسطه عمل پمپاژ ناشی از پریدن به هوا و بازگشت به زمین است. با افزایش گردش خون، لنف نیز به گردش در می آید. انجام تمرینات پلایومتریک مانند پرش های اسکات می تواند روشی سرگرم کننده باشد. یک روش فوق العاده دیگر پرش روی ترامپولین یا مینی ترامپولین است. انجام پرش به مدت 20 دقیقه می تواند اثری فوق العاده برای پاکسازی لنفاوی و کشش عضله داشته باشد.
بالا بردن پاها
به خاطر داشته باشید که سیستم لنفاوی مایع لنف را به سمت قلب حرکت می دهد و از این رو، بالا آوردن پاها می تواند به این فرآیند کمک کند. اگر از تناسب اندامی خوب برخوردار هستید و دچار سردرد نمی شوید، ایستادن روی دست ها یا سر روشی خوب برای بالا آوردن پاها محسوب می شود. روش کم دردسرتر دیگر خوابیدن روی زمین و بالا آوردن پاها در امتداد یک دیوار است. شما می توانید این موقعیت را به مدت 10 دقیقه یا بیشتر بدون بروز مشکلی خاص حفظ کنید.
اعمال فشار دستی
اعمال فشار پایدار و دستی در امتداد بدن در جهت قلب روشی خوب برای تخلیه لنفاوی است. این یک نوع ماساژ است، اما انجام آن روی پاها و دست ها مایع لنف را در مسیر سیستم قلبی عروقی به حرکت در می آورد. حرکات ریتمیک و دایره ای بهترین نتیجه را به همراه خواهند داشت. روش دیگر، اعمال فشار دستی با استفاده از یک برس خشک، بار دیگر در جهت قلب است.
مصرف مواد غذایی خام ارگانیک