خوراکهای عضله‌سازی که پروتئین نیستند

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند

ما برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی به کلسیم نیاز داریم، اما این ماده مغذی ممکن است به همان اندازه برای ساخت عضلاتی قوی نیز اهمیت داشته باشد.

زمانی که موضوع سلامت عضلانی مطرح می شود، پروتئین بیشترین توجهات را به سوی خود جلب می کند. این مساله منطقی است، زیرا اسید آمینه هایی که هر گرم پروتئین مصرفی شما را تشکیل می دهند، همان هایی هستند که عضلات بدنتان را نیز شکل می دهند.

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "یو اس نیوز"، بیشتر بزرگسالان نیازمند 25 تا 35 گرم پروتئین در هر وعده غذایی خود هستند تا عضلاتی قوی و سالم را حفظ کرده و حتی بنابر نتایج مطالعه ای جدید خطر مرگ را کاهش دهند. پس اگر در پی افزایش اسقامت خود در باشگاه، حفظ توده عضلانی و عملکرد خود با افزایش سن هستید یا قصد دارید طول عمر خود را افزایش دهید، جای پرسشی باقی نمی ماند که پروتئین از اهمیت ویژه ای برای شما برخوردار است.

اما پروتئین تنها ماده مغذی نیست که سوخت مورد نیاز عضلات شما را تامین می کند. در ادامه با پنج ماده مغذی دیگر که می توانند شرایط عضلات شما را بهبود ببخشند بیشتر آشنا می شویم.

کلسیم

 

ما برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی به کلسیم نیاز داریم، اما این ماده مغذی ممکن است به همان اندازه برای ساخت عضلاتی قوی نیز اهمیت داشته باشد. تنظیم و آزادسازی کلسیم بخشی ضروری از انقباض عضلانی و بر همین اساس ساخت عضله است.

بیشتر بزرگسالان به 1,000 تا 1,300 میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند. از بهترین منابع برای تامین این نیاز می توان به محصولات لبنی، سبزیجات برگدار، ماهی سالمون، و توفو اشاره کرد. اگر از طریق رژیم غذایی نمی توانید نیاز روزانه خود به کلسیم را تامین کنید، پس از مشورت با پزشک از مکمل ها استفاده کنید.

ویتامین D

 

ویتامین D همانند کلسیم نه تنها به ارتقا سلامت استخوانی کمک می کند، بلکه ممکن است در بهبود شرایط عضلات نیز تاثیرگذار باشد. نتایج یک پژوهش که در نشریه Therapeutic Advances in Chronic Disease منتشر شد نشان می دهد که کمبود ویتامین D، که هم در کودکان و هم بزرگسالان شایع است، با سلامت و عملکرد ضعیف عضلانی پیوند خورده است. در افراد پیر تامین ویتامین D به میزان کافی می تواند خطر زمین خوردن، که یکی از عوارض جانبی افت سلامت عضلانی است را کاهش دهد.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید ساده‌ترین روش برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدن است. از منابع غذایی برای این ماده مغذی نیز می توان به زرده تخم مرغ، قارچ، ماهی چرب و لبنیات غنی شده اشاره کرد.

HMB

 

بتا هیدروکسی بتا متیل بوتیرات که به نام HMB شناخته می شود، پس از این که بدن لوسین، اسید آمینه ای که در برخی منابع پروتئین مانند زرده تخم مرغ، سویا، گوشت قرمز و ماهی یافت می شود، را تجزیه می کند به مقدار اندک در جریان خون به گردش در می آید. پژوهش های روزافزون نشان می دهند که HMB تجزیه عضله را کند می کند.

بیشتر پژوهش ها درباره HMB و سلامت عضلانی شامل مصرف سه بار در روز یک گرم از این ماده می شوند، که معادل مصرف روزانه حدود 600 گرم پروتئین یا 60 گرم لوسین است. از آنجایی که تحقق این هدف از طریق مصرف مواد غذایی دور از دسترس است، مصرف مکمل HMB عامل کلیدی محسوب می شود. در شرایطی که پژوهش ها از بی خطر بودن HMB حکایت دارند، اما پیش از مصرف مکمل ها بهتر است با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید.

روی

 

روی به تقویت سیستم ایمنی و ترمیم عضلات پس از ورزش کمک می کند. همچنین، روی در ترکیب پروتئین عضله - فرآیندی که پروتئین مصرفی شما به بخشی از عضلات تبدیل می شود - نقش دارد. مطالعه ای که در سال 2016 در دانشگاه میسوری انجام شد، نشان داد که روی برای توانایی عامل رشد انسولین مانند - هورمونی که رشد عضلانی را تشویق می کند و پس از انجام تمرینات قدرتی ترشح می شود - برای انجام وظیفه خود در سلول های عضلانی حیاتی است.

گوشت قرمز و گوشت ماکیان از جمله منابع اصلی روی محسوب می شوند، اما صدف چروک غنی‌ترین محتوای روی را ارائه می کند. از گزینه های دیگر برای دریافت روی می توان به لوبیاها، لبنیات و نخود اشاره کرد. بزرگسالان به 8 تا 13 میلی گرم روی در روز نیاز دارند و بانوان باردار و آنهایی که به فرزندان خود شیر می دهند، نیاز بیشتری به این ماده مغذی دارند.

کراتین

 

کراتین از مواد مغذی محبوب بین ورزشکاران بدنسازی است. کراتین به مبارزه با افسردگی، بیماری قلبی عروقی، و احتمالا حتی سرطان کمک می کند. اگر درگیر انجام تمرینات ورزشی با شدت بالا هستید، کراتین می تواند عضلات شما را به خوبی تغذیه کند. کراتین به صورت مستقیم موجب شکل گیری عضلات بزرگ‌تر نمی شود، بلکه بیشتر از عضلات برای تمرین با شدت بالاتر پشتیبانی می کند. در حقیقت، استفاده از کراتین توانایی عضلات برای تمرینات سخت‌تر را افزایش می دهد، که به بزرگ‌تر شدن آنها منجر می شود.

با مصرف گوشت قرمز می توانید کراتین دریافت کنید، اما یک رژیم غذایی متعادل تنها حدود یک گرم کراتین در روز را تامین می کند، در شرایطی که یک قاشق پودر کراتین حاوی سه تا پنج گرم کراتین است. بار دیگر، پیش از مصرف هر گونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید.

روده نشت پذیر چگونه شما را بیمار می‌کند

آسیب دیدن دیواره داخلی روده ها می تواند به نشت ذرات غذا به داخل جریان خون منجر شود. بله درست است، اتصالات به هم پیوسته ای که سلول ها را در امتداد دیواره روده کنار هم نگه می دارند می توانند شل شده و به ذرات غذا اجازه عبور از این سد را بدهند.

هنگامی که یک گاز به شیرینی مورد علاقه خود می زنید یا از تردی چیپس سیب زمینی لذت می برید، رضایت و لذت بردن از غذا را تجربه می کنید.

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، در این زمان احتمالا به چیزی که فکر نمی کنید تاثیر این غذاها بر دیواره داخلی روده است.

اما تنها به این دلیل که پس از بلعیدن غذا و لذت بردن از آن دیگر به آنچه درون بدن رخ می دهد، فکر نمی کنید، باعث نمی شود تا اثر بزرگی بر سلامت شما شکل نگیرد.

آیا بلافاصله پس از غذا خوردن با ارائه یک واکنش از سوی بدن خود مواجه می شوید؟ یا این احساس را دارید که همه چیز به خوبی پیش نمی رود؟ یا بدتر، به تازگی به یک بیماری مبتلا شده اید که پزشک دلیل دقیق آن را نمی تواند تشخیص دهد؟

آسیب دیدن دیواره داخلی روده ها می تواند به نشت ذرات غذا به داخل جریان خون منجر شود. بله درست است، اتصالات به هم پیوسته ای که سلول ها را در امتداد دیواره روده کنار هم نگه می دارند می توانند شل شده و به ذرات غذا اجازه عبور از این سد را بدهند.

هنگامی که این ذرات، مانند باکتری ها، گلوتن، افزودنی های غذایی و حتی ذرات گوارش نشده غذا، از سد روده عبور می کنند، بدن آنها را به عنوان مهاجمان خارجی شناسایی کرده و واکنشی ایمنی برای مبارزه با آنها شکل می گیرد. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، کیفیت سلامت شما تحت تاثیر قرار می گیرد.

احتمالا این مساله را بارها و بارها شنیده اید که التهاب نقطه کانونی بیشتر بیماری ها محسوب می شود. و حقیقت این است که روده نشت پذیر شما می تواند یکی از عوامل موثر در افزایش التهاب در بدن باشد و شاید دلیل تمام مشکلات سلامت شما باشد.

روده نشت پذیر شما را بیمار می کند؟

از کجا متوجه شویم که از اثرات روده نشت پذیر رنج می بریم؟

افراد مبتلا به روده نشت پذیر سردرد مکرر و نیاز مکرر به استفاده از توالت را تجربه می کنند. آنها ممکن است تشکیل بیش از اندازه گاز را احساس کنند. افزایش وزن می تواند یکی دیگر از نشانه های این شرایط باشد. اگر وزن اضافه کرده اید یا نمی توانید وزن کم کنید، این می تواند نشانه ای از روده نشت پذیر باشد.

برخی نشانه ها را ممکن است همیشه شاهد نباشید، که از آن جمله می توان به کبد چرب یا مقاومت به انسولین اشاره کرد و این تا زمانی است که ابتلا به دیابت نوع 2 در شما تشخیص داده شود. فهرست مشکلات سلامت می تواند همین گونه ادامه داشته باشد.

نکته کلیدی این است که به جای انتظار برای ظهور نشانه های خارجی و تسکین نشانه ها و علائم با مصرف دارو، مراقبت از روده باید در اولویت قرار بگیرد.

در همین راستا می توانید پرهیز از 5 ماده غذایی و مصرف هرچه بیشتر 5 ماده غذایی دیگر را مد نظر قرار دهید.

پنج غذایی که باید از آنها پرهیز کنید شامل موارد زیر می شوند:

قند - قند دشمن شماره یک محسوب می شود. قند و دیگر کربوهیدارت ها ساده ارگانیسم های مخمری را تغذیه می کنند، که رشد بیش از اندازه آنها در روده شما می تواند روند گوارش را مختل ساخته و به دیواره های روده آسیب وارد کند، که هرچه بیشتر آنها را نشت پذیر می سازد.

غلات پالایش شده و فرآوری شده - گروهی از پروتئین ها به نام مهارکننده های آمیلاز تریپسین (ATIs) ممکن است به اندازه گلوتن در زمینه تحریک التهاب، مشکلات گوارشی و بیماری های مزمن بد باشند. این مهارکننده ها و گلوتن در محصولات تهیه شده از گندم، آرد سفید، نان سفید، شیرینی ها، کیک ها، و غیره یافت می شوند.

چربی های ناسالم و روغن های پخت و پز بی کیفیت - گلرنگ، سویا، ذرت، پنبه دانه، بادام زمینی، سبوس برنج، روغن نباتی، روغن کانولا، و تمام انواع مارگارین - به طور مشخص، اسیدهای چرب امگا-6 موجب التهاب می شوند.

چربی های ترانس - غذاهای سرخ شده، فست فودها، محصولات پخته شده به صورت تجاری، و اقلامی که با روغن نیمه هیدروژنه، مارگارین و روغن نباتی تهیه شده اند.

شیرین کننده های مصنوعی، افزودنی های غذایی، نگهدارنده ها - آسپارتام، ساخارین، اسسولفام K، مونو سدیم گلوتامات، پروتئین گیاهی هیدرولیز شده، رنگ های غذایی، گلوتامات، پارابن ها، مخمر، بعلاوه فهرست طولانی از نگهدارنده ها موادی نیستند که سلامت شما را بهبود ببخشند.

همان گونه که از فهرست بالا مشخص است رژیم غذایی فرآوری شده که بیشتر ما در دنیای مدرن امروز دنبال می کنیم به معنای واقعی کلمه می تواند موجب مرگمان شود.

اما برای مقابله با روده نشت پذیر دنبال کردن رژیم غذایی پائلو یکی از بهترین گزینه ها است. این رژیم غذایی تمام غذاهای مضر و ناسالم را محدود یا حذف می کند و بر مصرف غذاهای کامل و سالم متمرکز است. دنبال کردن این رژیم غذایی ظرفیت ایجاد یک محیط گوارشی عالی را دارا است.

اما از جمله مواد غذایی مفید برای سلامت روده می توان به پنج مورد زیر اشاره کرد:

آب گوشت - آب گوشت حاوی اسید آمینه ها و کلاژن است، که به بهبود بخش های آسیب دیده دیواره داخلی روده کمک می کنند.

سبزیجات برگدار سبز - این نیروگاه های مغذی مقدار فراوان از مواد مغذی، آنزیم ها، و ترکیباتی که به کاهش التهاب و بهبودی سریع‌تر کمک می کنند را در اختیارتان قرار می دهند.

غذاهای تخمیر شده - کلم ترش، کیمچی، ماست، کفیر، میسو، و سرکه سیب غذاهای پروبیوتیک قدرتمندی هستند، که افزایش جمعیت باکتری های خوب را تشویق می کنند، در شرایطی که به تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه در روده بزرگ کمک می کنند.

دانه های جوانه زده - این مواد غذایی سرشار از نیروی زندگی و مقدار فراوان فیبر هستند، که به افزایش جمعیت باکتری های خوب روده کمک می کنند.

اسیدهای چرب امگا-3 - چربی های امگا-3 به تسکین التهاب و بازسازی دیواره روده کمک می کنند. از جمله بهترین منابع برای چربی های امگا-3 میتوان به دانه های چیا، دانه های کتان، سالمون، ساردین، تن، و گردو اشاره کرد.

خوراکی هایی که نباید در یخچال نگهداری کنید

این خوراکی‌ها می‌توانند در دمای معمولی اتاق نگهداری شوند.

به گزارش ایسنا، فرادید فهرست زیر را از خوراکی‌هایی که آنها را می‌توان در دمای معمولی اتاق نگهداری کرد، ارائه کرده است:

هندوانه، خربزه و...

بسیاری از صیفی‌جات مانند (خربزه، هندوانه و...) را زمانی که بیرون از یخچال نگهداری می‌کنید، رسیده‌تر و شیرین‌تر می‌شوند. علاوه بر این سرمای یخچال می‌تواند مواد غذایی آنها را از بین ببرد. هنگامی که آن را برش دادید، سپس آنها را در یخچال قرار دهید. نگهداری آنها در بیرون از یخچال باعث می‌شود تا کامل‌تر و رسیده‌تر باشند.

گوجه‌فرنگی‌ها

سرمای یخچال مواد غذایی گوجه‌فرنگی‌ها را از بین می‌برد.

میوه‌های هسته‌دار

سرمای یخچال می‌تواند مواد غذایی موجود در میوه‌های هسته‌دار از قبیل گوجه فرنگی و میوه‌های سبز را از بین ببرد. همچنین نگهداری آنها در یخچال مانع از رسیدن و خوشمزگی‌شان می‌شود.

سیب‌زمینی

نگهداری سیب‌زمینی در یخچال آنها را گوشتی و به صورت غیر طبیعی شیرین می‌کند.

عسل

عسل در یک ظرف دربسته همیشه تازه می‌ماند. نگهداری آن در یخچال باعث شکرک زدن آن می‌شود.

دانه‌های قهوه

دانه‌های قهوه و پودر قهوه می‌توانند رطوبت موجود در یخچال را جذب کنند و همچنین این رطوبت سبب از دست رفتن طعم قهوه می‌شود.

پیازها

پیازها می‌توانند رطوبت موجود در یخچال را جذب کنند. بنابراین پیازهای که در یخچال نگهداری می‌شوند، در مقایسه با پیازهایی که در فضای خشک قرار دارند، سخت‌تر برش می‌خورند.

سیر

گل سیرهای (پوست‌کنده نشده) باید خارج از یخچال نگهداری شوند. همچنین گذاشتن آنها در یخچال ممکن است منجر به کپک زدن آنها بشود. (علاوه بر این چه کسی می‌تواند بوی آنها را تحمل کند؟)

سس‌های تند

سس‌های تند متشکل از مقدار زیادی سرکه هستند. بنابراین نگهداری آن در خارج از یخچال سبب فاسد شدن آنها نمی‌شود. این را نیز باید خاطرنشان کرد که فلفل‌ها در دمای معمولی اتاق بهتر می‌توانند خاصیت تندی خود را حفظ کنند. بنابراین سس‌های تند را می‌توانید در کابینت نگهداری کنید.

شکلات‌های فندقی

شکلات‌های فندقی مانند نوتلاها در یخچال سفت می‌شوند؛ در نتیجه استفاده از آنها دشوار خواهد شد.

نان

ما در مورد رطوبت یخچال بسیار صحبت کردیم اما در رابطه با سرمای یخچال نیز باید بیان کرد که سرما می‌تواند سبب خشکی نان شود.

شیرینی‌ها و کوکی‌ها

قضیه‌ای که در رابطه با نان ذکر شد، در مورد شیرینی‌ها و کوکی‌ها نیز صادق هستند. نگهداری آنها در یخچال می‌تواند سبب بیات شدن آنها شود.

آجیل

نگهداری آجیل در یخچال می‌تواند سبب از دست رفتن طعم و عطر آنها شود یا منجر شود که آجیل‌ها طعم و عطر غذاهای دیگر را بگیرند.

گیاهان تازه

گذاشتن گیاهان تازه در یخچال آنها را به سرعت پژمرده و خمیده می‌کند. بهتر است گیاهان تازه را به همراه ساقه‌ آنها در یک لیوان آب نگهداری کنید. برخی از گیاهان مانند ریحان، طعم و عطر خود را در یخچال از دست می‌دهند و طعم و عطر غذاهای دیگر را به خود می‌گیرند.

روغن

روغن‌های خوراکی (کنجد، گردو و...) باید در یخچال نگهداری شوند اما قرار دادن دیگر روغن‌ها در دمای سرد یخچال باعث می‌شود که سفت شوند.

کره‌ بادام‌ زمینی

برخی از کره‌های طبیعی بادام زمینی باید در یخچال نگهداری شوند (توصیه‌های روی ظرف را بررسی کنید) اما کره‌ بادام زمینی پردازش شده را بهتر است در کابینت نگهداری کنید؛ جایی که سفت نشوند.

آووکادو

چه چیزی بهتر از آووکادوی رسیده است؟ نگهداری این میوه‌ جادویی در یخچال باعث می‌شود تا کال بماند. بنابراین بهتر است آن را در خارج از یخچال نگهداری کنید.

موزها

موز نیز در یخچال کال می‌ماند. بنابراین می‌توانید آنها را بیرون از یخچال نگهداری کنید تا هر زمانی که بخواهید آنها را استفاده کنید. یخچال پوست موز را نیز به رنگ قهوه‌ای تغییر می‌دهد اما این بدان معنا نیست که خوردن آن مفید نباشد.

کدوهای زمستانی

می‌توانید آنها را حدود یک ماه در خارج از یخچال نگهداری کنید. اگر آنها را در یخچال قرار دهید، شکل خمیری پیدا می‌کنند و طعم خود را نیز از دست می‌دهند. بادمجان هم از این قضیه مستثنی نیست.

میوه‌هایی از خانواده مرکبات

این میوه‌ها می‌توانند در دمای معمولی اتاق نگهداری شوند. سرمای یخچال می‌تواند به این میوه‌ها آسیب برساند.

کچاپ

چرا چیزی را که در دمای معمولی خراب نمی‌شود، در یخچال نگهداری کنیم؟ حتی پس از اولین استفاده نیازی نیست که آن در یخچال قرار دهید، بیشتر کچاپ‌ها به دلیل دارا بودن مقدار زیادی نمک و سرکه فاسد نمی‌شوند اما به یاد داشته باشید که حتما توصیه‌های روی ظرف را بررسی کنید.

سس سویا

سس سویا هم همانند کچاپ بوده و نیازی نیست که در یخچال نگهداری شود؛ حتی پس از باز شدن، زیرا سس سویا نیز حاوی مقدار زیادی نمک است.

شربت افرا

توصیه‌های روی ظرف را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که محصول که خریداری کرده‌اید نیازی ندارد که در یخچال نگهداری شود. معمولا بیشتر شربت‌های افرا در خارج از یخچال نگهداری می‌شوند. شربت افرا دارای غلضت قند بالایی است و همین امر مانع رشد میکروارگانیسم‌ها می‌شود. این قضیه درباره‌ شربت ذرت، آگوا و ملاس هم صادق است.

مربا

قوانین شکر در رابطه با همه‌ مرباها و ژله‌ها یکسان است اما به یاد داشته باشید که توصیه‌های روی ظرف را حتما بررسی کنید.

باتری‌ها

درست است. همه‌ ما می‌دانیم که این دیگر خوراکی نیست اما بسیاری از مردم بر این باورند (نادرست) که آنها را باید در یخچال یا فریز نگهداری کرد. اما همان طور که معلوم شده، سرما و گرمای شدید می‌تواند عملکرد باتری‌ها را کاهش دهد.»

ارتقا سلامت کلیه با این مواد غذایی

بهره‌مندی از کلیه هایی سالم برای سلامت کلی انسان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. کلیه ها نه تنها مواد زائد را پالایش می کنند، بلکه خون انسان را نیز پالایش کرده و در تولید برخی هورمون های مهم نیز نقش دارند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "استپ تو هلث"، نادیده گرفتن عملکردهای کلیه امری شایع است. اما باید این نکته را به خاطر داشته باشید که بدون آنها بدن ما مسموم خواهد شد و در مدت زمانی کوتاه دیگر بخش های بدن نیز تحت تاثیر قرار خواهند گرفت.

بر همین اساس، پیروی از عادات خوب زندگی ضروری است. تا حد امکان از منابع سموم پرهیز کنید و با دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل مواد مغذی لازم را در اختیار بدن خود قرار دهید.

منابع فیبر، همانند آنتی اکسیدان ها و آنزیم ها، برای تشویق سمزدایی عالی هستند. این مساله زمانی که با برخی مشکلات و دشواری ها مواجه هستید، صادق است.

در ادامه با چند نمونه از بهترین مواد غذایی که برای حفظ سلامت کلیه ها باید در رژیم غذایی خود جای دهید، بیشتر آشنا می شویم.

فلفل های قرمز

فلفل های قرمز موادی ادرارآور و آنتی اکسیدانی هستند. پس از گوارش، آنها عملکرد کلیه را بهبود می بخشند. این شرایط تخلیه مایعات باقی مانده در بافت های بدن را تسریع می کند.

فلفل های قرمز منبع خوبی برای پتاسیم و سدیم هستند. تعادل این دو ماده به تثبیت فرآیندهای التهابی کمک می کند.

مواد معدنی و ویتامین های موجود در فلفل های قرمز از بازتولید سلولی و کاهش اثرات منفی رادیکال های آزاد در بافت های سالم پشتیبانی می کنند.

مصرف فلفل های قرمز به بیماران مبتلا به نارسایی و عفونت های کلیوی توصیه شده است، زیرا آنها با التهاب مبارزه می کنند. همچنین، فلفل های قرمز سطح مناسبی از الکترولیت ها را حفظ می کنند.

پیاز

پیاز یک سبزی شناخته شده به واسطه ویژگی های آنتی کسیدانی خود است و یکی دیگر از مواد غذایی کارآمد برای کمک به حفظ سلامت کلیه ها محسوب می شود.

پیاز حاوی مقدار قابل توجهی از کراتین است. این ماده آسیب سلولی را در بافت های سالم قلب و کلیه ها متوقف می کند.

آلیسین، یک ماده گوگردی موجود در پیاز، مشکلات التهابی را کاهش می دهد. همچنین، این ماده از تجمع بیش از حد سموم جلوگیری می کند.

بر همین اساس، پیاز از ویژگی های آنتی بیوتیکی برخوردار می شود. پیاز گزینه ای ایده آل برای مبارزه با عفونت های باکتریایی و ویروسی است.

بادنجان

بادنجان به واسطه محتوای بالای مواد معدنی و ویتامین های خود شناخته شده است. جدا از بهبود سلامت کلیوی، این محصول می تواند از عملکردهای سیستم قلبی عروقی شما پشتیبانی کند.

بادنجان از ویژگی های ادرارآور و سمزدایی سود می برد، که به خلاص شدن از شر مایعات اضافی و سموم برای پیشگیری از آسیب زودهنگام بافت ها کمک می کند.

ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در بادنجان با آسیب ناشی از رادیکال های آزاد مبارزه می کند. از این رو، در پیشگیری از بیماری هایی مانند نارسایی کلیوی و سرطان نقش دارد.

بادنجان سرشار از فیبر است و این ماده مغذی به تنظیم سطوح کلسترول و فرآیندهایی که در پاکسازی خون درگیر هستند، کمک می کند.

مغزهای خوراکی

مغزهای خوراکی سرشار از اسیدهای چرب مفید، اسید آمینه ها، و آنتی اکسیدان ها هستند و مواد غذایی سالمی محسوب می شوند که می توانند سلامت کلیوی شما را ارتقا دهند.

مصرف مغزهای خوراکی در مقادیر متوسط از بیماری های التهابی پیشگیری می کند. همچنین، آنها خطر پیری زودرس را کاهش می دهند.

مغزهای خوراکی حاوی مواد معدنی و ویتامین هایی هستند که از فرآیند پاکسازی اندامی پشتیبانی می کنند.

همچنین، آنها از التهاب و بیماری پیشگیری می کنند.

مصرف مغزهای خوراکی روشی خوب برای افزایش احساس سیری است و از این رو به کنترل هوس های غذایی کمک می کنند.

ماهی چرب

ماهی های چرب یکی از مهم‌ترین منابع اسیدهای چرب امگا-3 هستند که می توانیم آنها را در رژیم غذایی خود جای دهیم. این چربی های مفید در کنار اسید آمینه ها و مواد معدنی، بیماری های التهابی را کاهش می دهند. آنها بازتولید سلولی در کلیه ها را نیز افزایش می دهند.

مصرف ماهی های چرب، مانند سالمون، به طور منظم به کنترل کلسترول بالا و پیشگیری از فشار خون بالا کمک می کند.

مصرف ماهی چرب عدم تعادل در نمک ها و پروتئین های موجود در ادرار را کاهش می دهد. این شرایط از شکل گیری سنگ های کلیه و انسدادها پیشگیری می کند.

هندوانه

هندوانه از محتوای بالای آب و آنتی اکسیدان ها سود می برد، که به از بین بردن مواد زائد در کلیه ها برای پیشگیری از بیماری ها کمک می کنند.

ادرارآور بودن هندوانه تخلیه مایعات اضافی باقی مانده در بافت های بدن را تحریک می کند. این شرایط به کنترل التهاب و خطر ابتلا به عفونت ها کمک می کند.

همچنین، هندوانه از کم آبی بدن جلوگیری می کند. مصرف این میوه فعالیت سلولی را تقویت می کند که مانع از عدم تعادل در سطح الکترولیت می شود.

آناناس

آناناس یک میوه گرمسیری است که می توان آن را به روش های مختلف در رژیم غذایی جای داد. این میوه یکی از بهترین گزینه ها برای محافظت و قوی نگه داشتن کلیه ها محسوب می شود.

آناناس دارای ماده فعالی به نام بروملین است. این ماده اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی را ارائه می کند که از تخریب بافت کلیه ها جلوگیری می کنند.

ویژگی ادرارآور بودن آناناس تخلیه مایعات را افزایش می دهد و به پیشگیری از عوارضی مانند فشار خون بالا و نارسایی کلیوی کمک می کند.

مصرف آناناس برای پالایش خون توصیه شده است. این میوه به پاکسازی سموم و پیشگیری از شکل گیری بیماری های شدید کمک می کند.

یک سوم عسلی که می خوریم قطعا تقلبی است

چین بیشترین تولید عسل تقلبی جهان را دارد/رشد آگاهی مردم دنیا از خواص عسل میزان تقاضا برای خوردن این ماده خوراکی را به شدت افزایش داده در حالی که همزمان نسل زنبورهای عسل در معرض خطر انقراض قرار گرفته است.

نزدیک به 30 درصداز عسل مصرفی مردم دنیا تقلبی است.

---

به گزارش عصر ایران به نقل از سی ان ان ترک این مطلب را رییس کنگره جهانی عسل در ترکیه عنوان کرده است.

خانم " آسلی الیف سامانجی" با اشاره به این مطلب گفته است با وجود نظارت های مختلف  بین 25 تا 30 درصد از عسل گردشی در تجارت جهانی تقلبی است و همه ساله میزان ورود عسل تقلبی به بازار جهانی افزایش می یابد.

به گفته رییس نخستین کنگره جهانی عسل، هم اینک شرکت هایی در بازارجهانی فعال اند که مدعی اند هم در رنگ و هم در عطر قادرند عسل تقلبی تولید کنند.

بیشترین میزان عسل های تقلبی دنیا در چین تولید می شود و به همین دلیل ورود عسل چینی به برخی کشورها ممنوع شده است؛ با این حال این عسل های تقلبی چینی از طریق بازار (ثالث) در دیگر کشورها به کشورهای ممنوع شده هم وارد می شود.

به گفته رییس کنگره جهانی عسل، وقتی یک سوم عسل تولیدی دنیا تقلبی است و این عسل در بازار جهانی گردش کرده و خرید و فروش می شود، زیان بزرگی به صنعت زنبورداری و تولید کنندگان عسل طبیعی وارد می شود.

این کارشناس عسل تاکید کرده یکی از دلایل تولید عسل های تقلبی و ارایه آن به بازار کاهش تولید عسل طبیعی با وجود نیاز و کشش بازار جهانی به این ماده خوراکی معجزه گر و مفید برای انسان است.

به گفته خانم "آسلی الیف سامانجی" ، کاهش تعداد زنبورهای عسل در جهان به مرز هشدار دهنده ای رسیده است و این در حالی است که در سال های گذشته به واسطه افزایش آگاهی مردم دنیا نسبت به خواص و فواید عسل، میزان تقاضا برای مصرف این ماده خوراکی در جهان چند برابر شده است.