منبع:خط سلامت
سوسکها تنها ظرف ۶۸ ثانیه با یک دستگاه جدید خودکار به سایبورگ تبدیل میشوند. این دستگاه جدید میتواند ارتشی از سوسکهای سایبورگ را در کمترین زمان برای کارهایی مانند عملیات جستجو و نجات به وجود آورد.
به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور دستگاه ویژهای ساختهاند که به طور خودکار سوسکها را به «سوسکهای سایبورگ» تبدیل میکند.
به نقل از آیای، این دستگاه جدید میتواند محرکهای قابل حمل و وسایل الکترونیکی ارتباطی را ظرف مدت حدود یک دقیقهای روی یک سوسک قرار دهد.
سوسکهای سایبورگ شده را میتوان از راه دور کنترل کرد و فرصتهایی را برای کارهای تخصصی مانند جستجو و نجات باز میکند.
به گفته محققان، این فرآیند به سوسکها آسیبی نمیرساند و میتوان این فرآیند را به صورت انبوه عملی کرد.
«کوله پشتی الکترونیکی» که بر دوش هر سوسک قرار میگیرد، اپراتورها را قادر میسازد تا از طریق تحریک الکترونیکی آنتنهایشان، بر رفتار آنها، به ویژه جهت حرکت آنها تأثیر بگذارند.
نحوه عملکرد این کیت کولهپشتی متفاوت است، اما برای مثال تحریک آنتن چپ یا راست میتواند سوسک را وادار کند تا به آن سمت برود.
این نوع دستکاری حشرات چیز جدیدی نیست، اما تکنیکهای سنتی نیاز به مهارتهای تخصصی دارند و معمولاً برای هر سوسک حدود ۳۰ دقیقه طول میکشد.
با این حال، این دستگاه جدید می تواند این فرآیند را ظرف ۶۸ ثانیه کامل کند. علاوه بر این، تیم سازنده معتقد است که میتوان صدها یا شاید حتی هزاران سوسک سایبورگ را در صورت تقاضا تولید کرد.
سوسکها موجودات نسبتا کوچکی هستند که قادرند در فضاهای تنگ و میان زبالهها حرکت کنند.
استفاده از آنها در جاهایی مانند ساختمانهای فروریخته و ازدحامها برای عملیاتهای جستجو و نجات با کنترل از راه دور مفید خواهد بود.
حشرات برخلاف رباتها، کمترین نیاز به انرژی را نیز دارند و میتوان آنها را به جای ساختن رباتها، پرورش داد که عملی بسیار مقرون به صرفه است.
سوسکها همچنین در عبور از مکانهای مختلف مهارت فوقالعادهای دارند و حتی میتوانند از دیوارها بالا بروند که چیزهایی مانند رباتهای کوچک اغلب قادر به انجام آن نیستند. آنها همچنین مجهز به حس بویایی و لامسه پیشرفته هستند، به این معنی که به راحتی میتوانند مواد شیمیایی، گازها و حتی انسانها را تشخیص دهند.
برای این منظور، سایر کاربردهای بالقوه برای سوسکهای سایبورگ تولید انبوه شده میتواند شامل نظارت بر کیفیت هوا، نظارت بر آلودگی محیطی یا سایر تشخیص خطرات باشد.
آنها همچنین میتوانند در ارتش مورد استفاده قرار گیرند تا اقدامات مخفیانهای مانند نظارت و جمع آوری اطلاعات را انجام دهند.
فرآیند ایجاد سوسک سایبورگ با قرار دادن سوسکها در معرض دی اکسید کربن آغاز میشود. این کار باعث میشود که آنها غیرفعال و بیحرکت شوند که به نوبه خود، انجام بقیه مراحل را بسیار آسانتر میکند. این امر به ویژه در مورد دستکاری و جهتدهی آنها برای دریافت قطعات الکترونیکی جدیدشان مفید است.
سپس یک سری میلههای فلزی روی سوسک سنجاق میشود. سپس بینایی کامپیوتری نقاط اتصال مورد نیاز برای کاوشگرهای کوچک و سایر وسایل الکترونیکی را شناسایی میکند.
سپس یک بازوی رباتیک از این اطلاعات برای اتصال فناوری تحریک و ارتباط با حشره استفاده میکند. با تکمیل این فرآیند، میلههای سنجاق شده به طور خودکار بیرون کشیده میشوند تا سوسک برای حرکت آزاد شود.
به گفته این تیم تحقیقاتی، سوسکهای سایبورگ که به صورت رباتیک ایجاد شدهاند، عملکرد خوبی دارند و سرعت این فرآیند بسیار بهبود یافته و چشمگیر است.
در حال حاضر هیچ راهی برای کنترل موثر دستههای بزرگ سوسکهای سایبورگ شده وجود ندارد، چرا که به هر حال، کنترل و نظارت بر صدها سایبورگ کوچک یا هزاران سایبورگ برای یک اپراتور، کار بزرگ و دشواری خواهد بود.
بنابراین محققان باید روشهایی را برای کنترل و هماهنگی مستقل این حشرات سایبورگ توسعه دهند تا از این فناوری به طور بهره ببرند. این میتواند شامل توانمندسازی آنها برای همکاری در جهت یک هدف مشترک باشد.
گوگل اولین دستیار هوش مصنوعی خود را رونمایی کرد که میتواند وبگردی کند. این دستیار پروژهی مارینر (Project Mariner) نام دارد و بخشی از تحقیقات دیپمایند محسوب میشود.
به گزارش زومیت، دستیار هوش مصنوعی گوگل میتواند کنترل مرورگر کروم را بهدست بگیرد، نشانگر ماوس را روی صفحه حرکت میدهد، روی دکمهها کلیک کند، فرمها را پر کند و بدینترتیب میتواند مانند انسان در وبسایتها بچرخد و وبگردی و حتی خرید کند.
گوگل اعلام کرده است که دستیار هوش مصنوعی جدید خود که از جمنای استفاده میکند، به گروه کوچکی از آزمایشکنندگان منتخب ارائه میدهد.
گوگل به آزمایش روشهای جدیدی ادامه میدهد تا جمنای بتواند وبسایتها را بخواند و خلاصه کند و از آنها بهره ببرد. طبق گزارش تککرانچ، یکی از مدیران گوگل گفت که این بخشی از تحول بنیادی در پارادایم تجربهی کاربری است تا کاربران از تعامل مستقیم با وبسایتها دور شوند و بهجای آن با دستیار هوش مصنوعی ارتباط داشته باشند که این کارها را برای آنها انجام میدهد.
پساز نصب دستیار هوش مصنوعی مارینر ازطریق افزونهی کروم، پنجرهی چت در سمت راست مرورگر شما باز میشود و میتوانید از آن بخواهید کارهایی مانند ایجاد سبد خرید از فروشگاه مواد غذایی براساس فهرست مدنظر را انجام دهد.
دستیار گوگل نمیتواند فرایند پرداخت را انجام دهد؛ زیرا قرار نیست اطلاعات مربوط به شمارهی کارت یا اطلاعات صورتحساب را پر کند. همچنین، مارینر نمیتواند کوکیها را برای کاربران بپذیرد یا توافقنامه خدمات را امضا کند. گوگل میگوید که بهعمد اجازه نمیدهد دستیار این کارها را انجام دهد تا کنترل بیشتری به کاربران بدهد.
مارینر پساز افزودن محصولات به سبد خرید، از پنجرهی مرورگر اسکرینشات میگیرد و آن را برای پردازش به جمنای ارسال میکند. سپس جمنای دستورالعملهایی را به کامپیوتر کاربر ارسال میکند تا در وبسایت اعمال شوند.
مارینر میتواند برای یافتن پروازها و هتلها، خرید اقلام خانگی، پیداکردن دستور پخت و سایر کارهایی استفاده شود که درحالحاضر به کلیککردن در وب نیاز دارند.
مارینر فقط روی صفحهی فعال مرورگر کروم کار میکند. این یعنی نمیتوانید حین کار دستیار، از کامپیوتر خود برای کارهای دیگر استفاده و باید کلیککردن جمنای را تماشا کنید. مدیر فناوری دیپمایند میگوید که این تصمیم بدیندلیل است تا کاربران بدانند دستیار هوش مصنوعی گوگل چه کار میکند. او گفت: «شما بهعنوان یک فرد میتوانید از وبسایتها استفاده کنید و اکنون دستیار شما میتواند همان کارهایی را انجام دهد که شما در وبسایت انجام میدهید.»
استفاده از دستیار هوش مصنوعی گوگل میتواند بدینمعنا باشد که کاربران با وبسایتهایی که بازدید میکنند، کمتر درگیر میشوند و روزی ممکن است که به استفاده از این وبسایتها نیاز نداشته باشند.
هنوز مشخص نیست که پروژهی مارینر چه زمانی بهصورت عمومی در دسترس قرار خواهد گرفت؛ اما وقتی این کار انجام شود، تأثیر بسزایی بر تجربهی وبگردی خواهد گذاشت.
یک مأمور سابق سرویس مخفی که وظیفه حفاظت از روسای جمهور جرج دابلیو. بوش، بیل کلینتون و باراک اوباما را برعهده داشته، توصیهای ساده اما مهم برای ترغیب دیگران به انجام خواستههایتان دارد:
کمتر حرف بزنید و بیشتر گوش کنید.
به گزارش روزیاتو، ایوی پومپوراس، بازجو و مأمور سابق سرویس مخفی باور دارد که این تصور که با زیاد صحبت کردن میتوان کنترل اوضاع را به دست گرفت، کاملاً اشتباه است.
بزرگترین اشتباه افراد این است که بیش از حد صحبت میکنند. وقتی من حرف میزنم و شما گوش میدهید، همه چیز را درباره من می دانید؛ از ارزشها و باورهایم گرفته تا چیزهایی که برایم اهمیت دارند.
به گفته او، کلید متقاعد کردن دیگران، شناخت دلایل و انگیزههای رفتاری آنهاست.
برای تأثیرگذاری باید بفهمید که چه چیزی باعث میشود طرف مقابل کاری را انجام دهد. این انگیزهها میتوانند احترام، امنیت، خانواده، پول، جایگاه اجتماعی، آزادی یا هر چیز دیگری باشند.
او تأکید کرده که اگر از منظر «من به چیزی نیاز دارم» به یک موقعیت نزدیک شوید، احتمال شکستتان بالاست. در عوض باید از خود بپرسید: «این فرد به چه چیزی نیاز دارد؟»
پومپوراس به عنوان یک متخصص دستگاه دروغسنج، باور دارد که گوش دادن بهترین ابزار برای شناخت عمیق دیگران است. او معتقد است که هر فردی انگیزهها و اهداف متفاوتی دارد و اگر به آنها زمان و فضای کافی بدهید، شخصیت خود را آشکار میکنند.پومپوراس این نکات ارزشمند را در گفتوگویی در پادکست «خاطرات یک مدیرعامل» با استیون بارتلت مطرح کرده است.
او همچنین نویسنده کتابی به نام «ضدگلوله شدن» است که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد. این کتاب، تجربیات ۱۲ ساله پومپوراس در سرویس مخفی را به درسهایی مفید تبدیل کرده که میتواند برای هر کسی در مواجهه با چالشهای زندگی مفید باشد.
یکی از درسهای مهم او در این کتابش این است:
اگر کسی گفت «به من اعتماد کن، من می دانم که دارم چه کار میکنم»، معمولاً نباید به حرفش اعتماد کنید.
پومپوراس به اهمیت زبان بدن هم اشاره کرده است. به گفته او، بیشتر ارتباطات ما از طریق حرکات بدن انجام میشوند و نه کلماتی که بر زبان می آوریم.
وقتی کسی به صحبتهای من گوش میدهد، حرکت سر به نشانه تأیید یا دنبال کردن نگاه، نشان میدهد که پیامم به او منتقل شده است. اما اگر ناگهان دستهایش را روی سینه قلاب کند، یعنی چیزی گفتم که ناراحتش کرده است.
پومپوراس در سالهای اخیر، پس از پایان خدمت دولتی خود، به آموزش و سخنرانی درباره هنر شناخت افراد و تقویت ارتباطات مؤثر پرداخته است. او بر این باور است که توجه دقیق به زبان بدن و شنیدن حرفهای دیگران میتواند به هر کسی کمک کند تا نشانههای استرس، تردید یا فریب را تشخیص دهد.
این مهارتها میتوانند در موقعیتهای مختلف زندگی، از کسبوکار تا تعاملات خانوادگی یا حتی در دنیای قرارهای عاشقانه بسیار کارآمد باشند.
پومپوراس که در محله کوئینز نیویورک و در خانوادهای یونانیتبار بزرگ شده، بخشی از توانایی خود در درک افراد را به «هوش خیابانی» دوران جوانیاش نسبت میدهد. او معتقد است که این تجربهها به او یاد دادهاند تا به نشانههای کوچک اما مهم در رفتار دیگران توجه کند.
ما اغلب فکر میکنیم که باید دائماً حرف بزنیم تا دیگران ما را ببینند و بشناسند. اما واقعیت این است که بیشتر مردم اهمیتی به این موضوع نمیدهند. مهم این است که یاد بگیریم چگونه به آنها گوش کنیم و بفهمیم.