گوگل تیمی پیشرو از دانشمندان محاسبات کوانتومی را برای توسعهی هوش مصنوعی و افزایش قدرت پردازشی کامپیوترها استخدام کرد. جان مارتینز فیزیکدان و تیم تحقیقاتی‌اش در دانشگاه سانتا باربارای کالیفرنیا به انستیتو تحقیقات هوش مصنوعی کوانتومی گوگل خواهند پیوست.
به گفته‌ی هارموت نیون مدیر بخش مهندسی گوگل، این گروه در یک پروژه‌ی مشترک با چندین تیم مختلف فن‌آوری تلاش خواهند کرد پردازنده‌ای کوانتومی را بر اساس یک ابر رسانای جدید توسعه دهند. تیم‌هایی از ناسا، انجمن تحقیقات فضایی دانشگاهی و یک سازمان غیر انتفاعی که در مورد فضا مطالعه می‌کند در این پروژه همکاری خواهند کرد.
این آخرین تلاش گوگل برای دستیابی به کامپیوترهای هوشمند در کنار پروژه‌هایی مانند اتومبیل بدون راننده و پهپاد است. از محاسبات کوانتومی به عنوان گام بعدی تکنولوژی محاسبات کامپیوتری نام برده می‌شود. پردازنده‌های کوانتومی قادر خواهند بود پردازشی که برای کامپیوترهای رایج میلیون‌ها سال طول خواهد کشید را در زمان کوتاهی انجام دهند.
در زمستان سال گذشته گوگل ۶۰۰ میلیون دلار برای خرید استارت‌آپ انگلیسی DeepMind هزینه کرد. این استارت‌اپ الگوریتم‌های شبکه‌ی عصبی را توسعه می‌دهد که قادر است در یک مجموعه‌ی بزرگ از داده پردازش کند و یاد بگیرد. تکنولوژی به کار رفته در آن مانند مغز انسان به دنبال ساخت الگو و یافتن کوتاه‌ترین مسیر ممکن است.
هم اینک گوگل و ناسا بر روی توسعهی برنامه‌های کاربردیکامپیوتر کوانتومی D-Wave که تنها کامپیوتر کوانتومی تجاری جهان است (البته بعضی در کوانتومی بودن این کامپیوتر شک دارند) . دانشمندان عقیده دارند توسعهی این فناوری می‌تواند به اجرای الگوریتم‌های پیچیده مورد نیاز برای ساخت ماشین‌های هوشمند کمک کند.
مارتینز توضیحاتش در مورد پتانسیل پردازش در تکنولوژی کوانتومی به مسئولان گوگل را در مهرماه سال گذشته به کابوس علم فیزیک تشبیه کرد و گفت مجبور شده دانسته‌های ۲۰ سال را ارائه دهد.
مارتینز و تیمش
اگرچه تیم مارتینز دستگاه فیزیکی نساخته است اما آن‌ها نشان داده‌اند که از لحاظ نظری امکان استفاده از توانایی منحصر به فرد الکترون‌ها در قرار گرفتن در دو حالت اتمی می‌تواند تا حد زیادی قدرت محاسباتی را افزایش دهد زیرا با استفاده از این قابلیت امکان محاسبات موازی همزمان فراهم می‌شود.
آندرس سندبرگ نوروساینتیس کامپیوتری از انستیتوی آینده‌ی انسان دانشگاه آکسفورد می‌گوید:
فن‌آوری کوانتومی می‌تواند برای اجرای الگوریتم‌های جستجوی پیچیده بر روی داده‌های نامرتب مفید باشد. بسیاری از آنچه در وب اتفاق می‌افتد از این دسته است که با افزایش دستگاه‌های متصل به شبکه و مطرح شدن اینترنت اشیا افزایش نیز خواهد یافت.
بخش عمده‌ای از هوش مصنوعی به بحث جستجو در الگوها و مرتبط کردن نتایج به یکدیگر اختصاص دارد. مغز انسان از نورون‌هایی واقعا کم سرعت استفاده می‌کند اما به علت پردازش موازی آن‌ها با هم می‌توانیم به سادگی تصمیم گیری کنیم.
کامپیوترهای کوانتومی توانایی‌های خارق‌العاده‌ای خواهند داشت به عنوان مثال برای محاسبه‌ی تمام اعداد اول موجود در یک رشته‌ی ۲۰۰۰ رقمی از اعداد باینری، یک بانک کامپیوتری به اندازه‌ی آمریکای شمالی به مدت ۱۰ سال و با مصرفی برابر انرژی کل کره‌ی زمین لازم است اما این کار را یک کامپیوتر کوانتومی در یک اتاق و به مدت یک روز انجام می‌دهد. به گفته‌ی سندبرگ فاکتورگیری کوانتومی می‌تواند در رمزگزاری و شکستن کد توسط نهادهای دولتی مورد استفاده قرار بگیرد.
دستیابی به نسخه‌هایی از کامپیوترهای کوانتومی که بتواند اعمال خاصی را با سرعت بالا انجام دهد چالش پیش روی دانشمندان است، استدلال‌هایی که D-Wave را یک کامپیوتر واقعا کوانتومی نمی‌دانند بر همین مبحث تکیه دارند.
باکتری‌ها در لوله‌هایی شیشه‌ای با قابلیت تحلیل محصول نهایی تولید شده قرار گرفتند که البته فضای کافی برای ذخیره‌ی پروپان یا کنترل غلظت اکسیژن را نداشت، بنابراین آن‌ها تصمیم گرفتند که با استفاده از لوله‌هایی بزرگ تر و افزایش غلظت مایع، تولید را افزایش دهند که این تولید 6 برابر زمان بیشتر ادامه پیدا کرد ضمن اینکه میزان تولید پروپان تا 100 برابر افزایش یافته بود.
