واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

ساخت چشم مصنوعی با توان دید واقعی

ساخت چشم مصنوعی با قابلیت دید واقعی

ساخت چشم مصنوعی با قابلیت دید واقعی
گروه علمی:دانشمندان چشم مصنوعی هوشمندی را طراحی کردند که می‌تواند به افراد توانایی دید واقعی بدهد.
در یک دستاورد مشترک دانشمندان آمریکایی و هنگ کنگی، چشم مصنوعی هوشمندی طراحی شد که می‌تواند به طور واقعی امکان دیدن را برای افراد نابینا فراهم کند.
با پیشرفت تکنولوژی، به کم کردن شکاف بین داستان‌های علمی تخیلی و علم واقعی نزدیک‌تر می‌شویم. اگرچه ما هنوز به قلمرو ماشین زمان یا فناوری انتقال از راه دور نزدیک نشده‌ایم، اما تا آنجا که علم پزشکی پیش رفته، وضعیت بسیار خوبی داریم. یکی از چشمگیرترین چیز‌هایی که پزشکی مدرن تاکنون ارائه کرده، پروتز‌های هوشمند است که می‌تواند جایگزین عضو از دست رفته شود. با این حال، آن‌ها نمی‌توانند قسمت آسیب دیده بدن را به شکوه عملکرد کامل گذشته خود برگردانند. اما اکنون در یک دستاورد جدید، یک چشم بیونیک هوشمند قرار است دقیقاً این کار را انجام دهد و بینایی برخی افراد را بازیابی کند.

از دست دادن بینایی می‌تواند به دلایل زیادی رخ دهد. در بسیاری از موارد، افزایش سن یکی از زمینه‌های اصلی این گرفتاری است، زیرا قدرت بینایی بدتر می‌شود و ماهیچه‌های چشم کمی ضعیف‌تر می‌شوند. زمینه‌های دیگری همچون دیابت، آب مروارید و البته تصادف یا جراحت نیز می‌توانند سبب از دست رفتن قدرت بینایی شوند. به هر روی، در چنین مواردی گاه پزشکان از چشم‌های مصنوعی برای رفع این معضل استفاده می‌کنند که در برخی موارد شاهد پیشرفت‌های قابل توجهی نیز بوده اند، اما گفته می‌شود فناوری جدید بهترین تلاشی است که تاکنون برای تقلید از چشم انسان انجام شده است.
این کره چشم مصنوعی جدید با تلاش‌های مشترک مهندسانی از ایالات متحده و هنگ کنگ تولید شده است. آن‌ها از شبکیه چشم انسان به عنوان مدل استفاده کردند و سعی کردند چیزی بسازند که شبیه به آن باشد. فرآیند کار آن‌ها با ایجاد گیرنده‌های نوری با چگالی بالا شروع شد که سپس در منافذ اکسید آلومینیوم قرار می‌گرفتند. سپس، آن‌ها باید اعصاب چشم جدید را ایجاد می‌کردند. برای این کار، سیم‌های میکرو از فلز مایع تولید کردند که در لوله‌های لاستیکی قرار می‌گیرد و سپس کل سیستم را در کره چشم مصنوعی نصب کردند. اگر از بیرون به چشم نگاه کنید، فکر می‌کنید که چشم واقعی انسان است، اما درون آن کاملا بیونیک است! این فناوری جدید قادر است تا ۸۰ درصد بینایی افراد نیازمند چشم مصنوعی را بازیابی کند. گفته می‌شود این چشم مصنوعی که اکنون با نام ElectroChemical EYE (یا به اختصار EC EYE) شناخته می‌شود، تا پنج سال دیگر برای پیوند در دسترس خواهد بود.
مرجع : فرارو

آینده، کدام آینده؟!/ جای خالیِ روایت‌سازیِ آینده در جامعۀ ایران

در کشوری از کودکان خواستند آینده را نقاشی کنند. آنها ربات‌ در آشپزخانه کشیدند. می‌خواستند مادران‌شان با آنها بازی کنند و کارهای خانه را ربات‌ها انجام دهند.

عصر ایران؛ امید جهانشاهی-  همه می‌دانیم و خوانده و شنیده‌ایم که اگر یک جوان، هدفی نداشته باشد تا برای آن بکوشد آینده‌ای هم نخواهد داشت و آن که آینده‌ای سزاوار و مطلوب را برای خود متصور نباشد، انگیزه‌ای برای تلاش ندارد و در نتیجه آینده‌ای برای خود نمی‌سازد.

    آینده در گرو تلاش هدف‌مند است و این تلاش مستلزم داشتن تصویری مطلوب از آینده برای خود.

  این «تصویر مطلوب از آینده» اما بر اساس عوامل مختلفی در ذهن فرد شکل می‌گیرد و از جمله می‌توان به این سه اشاره کرد: درکی که از خودش دارد، درکی که از دیگران دارد و درکی که از محیط خود دارد ( جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند).
 
  این سه درک بر اساس ویژگی‌های شخصیتی، میزان دانسته‌ها یا دانش زمینه‌ای، خاطره‌ها و مانند اینها شکل می‌پذیرد و با روایت‌ها و داستان‌هایی که از خود و از دیگران و از شهر و کشورش تعریف می‌کند، به بحث می‌گذارد و تأیید می‌گیرد؛ به تدریج در ذهن و باور او ته‌نشین می شود. به تعبیر «باربارا تاچمن» انسان چیزی را که با الگوهای ذهنی‌اش منطبق نباشد، نمی‌تواند بپذیرد و باور کند. تصویر ذهنی هر کس از آینده نیز مثل هر ذهنیت دیگری به شدت متاثر از درک از خود، از دیگران و از جامعه شکل می‌گیرد.

آینده، کدام آینده؟!/ آینده را به متن گفت و‌گوها بیاوریم

      از سوی دیگر پژوهش های ویلیام کالوین نشان داده ذهن انسان به طور مداوم در حال روایت‌سازی دربارۀ آینده است. مدام آینده می‌سازد، گاهی بیم‌ناک و ناامیدکننده و گاهی دل‌گرم کننده و انگیزه‌بخش.

    آنچه در مورد فرد و آینده‌اش گفته شد در مورد ملت هم صدق می‌کند: ملت‌ها هم مدام در حال روایت‌سازی از آینده‌اند و بر آن اساس نگران یا امیدوار می‌شوند. ملت‌ها هم خاطره دارند. گفت‌وگوی ملی و مدنی و دانش و فهم جمعی و گفت‌و‌گو شده دارند.

     بر این اساس آنچه انتظار می‌رود مقامات و کار به دستان روی آن حساس باشند درک شهروندان نسبت به ایران و ایرانی بودن، زندگی در ایران و تلقی آنها از دیگر جوامع و کشورهاست. چون همه اینها برای اینکه مردم بتوانند تصویر مطلوبی از آینده داشته باشند مهم است حال آن که همه می‌دانیم متأسفانه در این موارد دچار کاستی هایی جدی هستیم.

     متاسفانه به دلایلی (که بماند) ایران و ایرانیت و هویت ایرانی مغفول مانده و کمرنگ شده است. همچنین واقعیت این است که درک بسیاری از شهروندان از غرب بیش از آنکه واقع بینانه باشد، متاثر از بازنمایی‌های رسانه‌ای، ستایش گرانه است.

  به هرحال کشوری آینده دارد که مردمش بتوانند یک آینده مطلوب را تصور کنند و تحققش را باور داشته باشند.
آیا چنین تصوری در قاطبه مردم وجود دارد و مردم آینده مطلوبی متصور هستند؟ این سوالی است که البته با تحقیق باید به پاسخ آن رسید.

  آخرین پژوهش ملی در مورد وضعیت اجتماعی فرهنگی ایرانیان با عنوان وضعیت اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی جامعه ایرانی است در سال 1395 از سوی دفتر طرح های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با همکاری دانشگاه تهران انجام شده و مجریان آن دانشیاران دانشگاه تهران -آقایان دکتر غلامرضا غفاری ودکتر محمد رضا جوادی یگانه- بودند. در این پروژه ملی بین 82 هزار و پانصد نفر در 426 شهر پرسشنامه توزیع شده است.
در این پژوهش ملی آمده است که حدود 37 درصد پاسخگویان معتقدند که «نسل های آینده وضع شان بدتر خواهد بود.»

  اگر بخواهیم بدانیم مردم چه تصوری از دیگران دارند: بر اساس این پژوهش، پاسخگویان در مورد «کشورهای مورد تمایل برای زندگی» به ترتیب: کشورهای اروپایی (با حدود 46 درصد)، امریکا و کانادا (19 درصد)، ترکیه (حدود 11 درصد) و اقیانوسیه و کشورهای حوزه خلیج فارس (هر کدام با حدود 3 درصد) را انتخاب کرده اند.

   لازم به ذکر است که این پژوهش ملی مربوط به سال 1395 است که وضعیت اقتصادی و معیشتی و قدرت خرید مردم به نسبت امروز بسیار بهتر بود.

   فارغ از این آمار و یافته ها همه می دانیم وضع امید به آینده در میان شهروندان مطلوب نیست. یکی از ریشه ای ترین دلایل میل به مهاجرت در جوانان و نخبگان کشور نیز همین است.

   برای مواجهه با این چالش جدی، مسئولان باید دغدغه اقناع مردم را داشته باشند که سیاست گذاری ها، اقدامات و موضع گیری هایشان در راستای تحقق آینده مطلوب است و اقتصاد و فرهنگ را بهتر می کند. این اقناع قطعا و به تجربه با شعار حاصل نمی شود بلکه تنها و تنها محصول عملکرد رسانه های توانمند و دارای استقلال حرفه ای می تواند باشد.

   وقتی برنامه ها و موضع گیری های مسئولان در ظرف گفت و گوی ملی مورد تحلیل و نقد و بررسی کارشناسان و روزنامه نگاران رسانه های موافق و مخالف دولت مستقر قرار گیرد، در نهایت آنچه در سطح به عنوان برآیند نقد و نظرها قرار می گیرد اعتماد به سلامت و صلاحیت مسئولان و اقناع عمومی نسبت به مسیر درست کشور برای آینده مطلوب است. این ظرف گفت وگوی ملی چیزی جز رسانه های توانمند و دارای استقلال حرفه ای و دانشگاه مستقل از سیاست و جامعه مدنی نیست. اینها ابزار ساختن آینده مطلوب هستند.

   نکته دیگری که برای مقابله با این چالش لازم است ترویج و به اصطلاح فرهنگ سازی «نگاه به آینده» است. نه تنها در سطح سازمانی و شرکتی، مدیریت مبتنی بر سناریو و تفکر آینده نگری باید در همه سازمان ها و ارگان ها ترویج شود بلکه در سطح عموم شهروندان هم «عادت رو به جلو بودن» و نماندن در گذشته و «تاکید بر آینده» باید فرهنگ سازی شود. این مهم را باید در مدارس جدی گرفت. دانش آموزان همیشه به آینده فکر می کنند، چیزی که مدام باید آنرا تحلیل کرد چون به شدت برای آینده کشور مهم است.

  در کشوری از کودکان خواستند آینده را نقاشی کنند. آنها ربات هایی را در آشپزخانه کشیدند. تحلیلش آن بود که آنها می خواستند مادران شان زمان بیشتری با آنها بازی کند و کارهای خانه را ربات ها انجام دهند. از این رو، آموزش و پرورش یکی از استراتژیک ترین سازمانها برای ساختن آینده است.

   باور کنیم که آینده چیزی نیست که با گذشت زمان از راه می رسد، بلکه چیزی است که یک ملت با ذهنیت و اقدام خود می سازد. اگر نسبت به آن بی تفاوت باشیم آینده خوشایندی نخواهیم داشت.

۵ نکته مهم خودمراقبتی در جهانی خسته از کرونا

برنامه ریزی برای زمان های استراحت ها و صرف وعده های غذایی نیز ضروری است و رعایت آن به فرد کمک می کند تا احساس رفاه بیشتری داشته باشد.


یک سال و نیم است که در شرایط استرس‌زا و گیج کننده‌ای زندگی می‌کنیم؛ شرایطی که شاید تا پیش از این تجربه آن را نداشتیم و اکنون بیش از هر زمان دیگری باید از خود مراقبت کنیم. در این روزها دانستن اصول صحیح خودمراقبتی تنها راه حفظ سلامت در جهان خسته از همه گیری کرونا است.
 
به گزارش ایسنا، با ادامه همه گیری برای دومین سال متوالی، برخی کشورها مانند انگلستان و ایالات متحده محدودیت‌های خود را تا حدی کاهش داده‌اند تا به اقتصاد محلی و روحیه شهروندان کمک کنند، در حالی که کشورهای دیگری مانند استرالیا و سنگاپور با گسترش سریع کووید -۱۹ قرنطینه را دوباره اعمال می کنند.
 
تردیدی نیست که مجبور به همزیستی با ویروسی هستیم که روز به روز تغییر شکل داده و همچنان پس از گذشت یک و سال و اندی قربانی می گیرد. در حال حاضر، سرمایه گذاری روی مراقبت از خود بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد؛ خودمراقبتی به منظور رفاه فردی و به دلیل حفظ سلامت اجتماعی مهم است و باید به آن توجه کنیم.
 
در این مقاله مروری بر نکات و توصیه های برتر MNT که برگرفته از نظرات متخصصان در طول سال ها است را با هم می خوانیم.
 
۱. مرز مشخصی بین «کار» و «خانه» تعیین کنید
 
اگرچه محدودیت ها در برخی کشورها کاهش یافته است، اما برخی از افراد به منظور حفظ سلامت خود و دیگران یا به دلیل امکان انجام دورکاری، از خانه کار می کنند. اگرچه دورکاری مزایای بسیاری دارد و انعطاف آن بالااست، اما توجه به نکاتی به منظور بهره وری بهتر از این روش، ضروری است.
 
متخصصان معتقدند که در هنگام دورکاری باید وظایف کار و خانه را از هم تفکیک کرد و مرز مشخصی بین کار و خانه ایجاد کرد. توجه نکردن به این مهم منجر به فرسودگی شغلی می شود و تجربه استرس مزمن و خستگی که می تواند تأثیرات طولانی مدت بر رفاه و بهره وری داشته باشد نیز از دیگر مضرات آن است.
 
همچنین در صورت توجه نکردن به این موضوع ممکن است فرد زمان خواب خود را به تاخیر بیاندازد که آسیب زا است.
 
به همین دلیل است که تعیین مرز بین فعالیت در خانه و انجام کارهای محوله در زمان دورکاری بسیار حیاتی است. کارشناسان می گویند در صورت امکان، افراد باید یک اتاق یا فضای خاص را در منزل برای کار تعیین کنند. این کار به ذهن فرد این امکان را می دهد که در هنگام کار تنها بر فعالیت کاری متمرکز باشد و در پایان روز کاری، با خروج از آن محیط تعیین شده، کار تعطیل و فعالیت در منزل جدای از کار از سر گرفته می شود.
 
برنامه ریزی برای زمان های استراحت ها و صرف وعده های غذایی نیز ضروری است و رعایت آن به فرد کمک می کند تا احساس رفاه بیشتری داشته باشد.
 
علاوه بر این، اختصاص چند دقیقه در آغاز و پایان روز کاری برای انجام کاری متفاوت مانند پیاده روی راهکار دیگری است که کار و خانه را از هم تفکیک کنید.
 
برخی از محققان همچنین پیشنهاد کرده اند که در زمان کار در منزل لباس های مخصوص کار را بپوشیم تا ذهنیت مناسبی برای کار داشته باشیم.
 
۲. مثبت فکر کنید
 
یکی از راه های مراقبت از خود در این دوران این است که کارهایی که از آن لذت می بریم را انجام دهیم. متخصصان می گویند: مراقبت از خود به اشکال مختلف ایجاد می شود؛ خواندن، آشپزی، مدیتیشن و یا ورزش اقداماتی است که برای سلامت روح و جسمتان باید انجام دهید.
 
نحوه شروع روز می تواند تأثیر معناداری بر احساس ما داشته باشد، بنابراین باید روز را با نیتی خاص شروع کنید. مطالعات نشان داده که استراحت های کوتاه در روز می تواند استرس و افسردگی را کاهش دهد و توجه و تمرکز بیشتری ایجاد کند.
 
۳. اخبار صحیح را از رسانه های اجتماعی معتبر دریافت کنید
 
در شرایط حال حاضر، منطقی است که بخواهید از وضعیت محلی و جهانی بیماری، محدودیت هایی که وجود دارد و اقدامات لازم برای حفظ سلامتی، مطلع شوید. با این حال، با بمباران اخبار -به ویژه اخبار بد یا نامشخص- روبرو هستیم که می تواند تأثیرات جدی بر سلامت روانی، روابط و جنبه های سلامت جسمانی ما داشته باشد.
 
بارگذاری بیش از حدِ اطلاعات همچنین منجر به اضطراب می شود و به نگرانی های ما دامن می زند.
 
جیره بندی آگاهانه میزان خبری که در روز می خوانید را مدنظر داشته باشید، در جستجوی اخبار مثبت در چرخه اخبار استرس زای این روزها باشید و با صرف وقت با فعالیت هایی مانند مطالعه، ورزش یا مدیتیشن به جای فعالیت زیاد در رسانه های اجتماعی به کاهش سطح استرس و اضطراب خود کمک کنید.
 
۴. خوب بخوابید
 
مطالعات بسیاری نشان داده که خواب خوب و آرام در حفظ سلامت جسمی و روانی بسیار مهم است. بزرگسالان به طور کلی حداقل ۷ ساعت خواب بدون وقفه نیاز دارند که بدون آن قطعا آثار خستگی، نوسانات خلقی و کاهش تمرکز را تجربه می کنند.
 
خواب برای دستیابی به حالت تعادل بدن نقش کلیدی دارد. خواب بخش مهمی از واقعیت تعادل عاطفی است و برای خودمراقبتی باید مطمئن باشیم که خوب می خوابیم. این کار شامل اطمینان از داشتن محیط خواب مطلوب است، از دما و راحتی تختخواب گرفته تا میزان تاریکی فضایی که در آن می خوابیم.
 
برای تنظیم و بالابردن کیفیت خواب، بهتر است هر روز در زمان مشخصی به خواب رفته و زمان مشخصی از خواب برخیزید. زمان پیش از خواب با تمرین ذهن یا مدیتیشن کیفیت خواب خود را بالا ببرید.
 
بنیاد ملی خواب دمای مناسب اتاق خواب را ۶۰ تا ۶۷ درجه فارنهایت (۱۶ تا ۱۹ درجه سانتی گراد) توصیه می کند.
 
۵. در فعالیت هایی که دوست دارید شرکت کنید
 
نوشتن می تواند به بهبود وضعیت روحی و روانی ما کمک کند. در حقیقت، تحقیقات نشان داده است که نوشتن می تواند به ما در مدیریت و پردازش احساسات منفی کمک کند.
 
محققان معتقدند که روزنامه نگاری راهی قدرتمند برای تأمل و برنامه ریزی است و می تواند در پردازش افکار و گپ درونی ما مفید باشد.
 
محققان همچنین پیشنهاد می کنند که دیدن طبیعت یک راه عالی برای یافتن آرامش و کاهش حالت برانگیختگی ما به روش مثبت است. همانطور که تحقیقات بارها نشان داده، پیاده روی و لذت بردن در طبیعت برای بهزیستی جسمی و روانی ما مفید است.
 

پوست الکترونیکی باترانزیستور تک‌اتمی تولید شد

پوست الکترونیکی باترانزیستور تک‌اتمی تولید شد

پوست الکترونیکی باترانزیستور تک‌اتمی تولید شد
گروه علمی: محققان دانشگاه استنفورد برای تولید پوست الکترونیکی گامی بلند رو به جلو برداشته‌اند و موفق به تولید ترانزیستورهای باریک تک اتمی شده‌اند. پوست‌های الکترونیکی باید کاملاً باریک و راحت باشند. از همین رو باید اجزای الکترونیکی مورد استفاده برای تولید آنها نیز کاملاً باریک و نازک باشند. فناوری جدید ابداع شده در دانشگاه استنفورد به مهندسان امکان می‌دهد تا ترانزیستورهای تک اتمی بسازند که ضخامت آنها تنها ۱۰۰ نانومتر است.
تبلیغ
 
پیش از این برای تولید نیمه هادی‌ها و ترانزیستورهای دو بعدی باریک تلاش شده بود، اما مشکل اساسی گرم شدن شدید آنها بود که پلاستیک‌های مورد استفاده برای تولید پوست‌های الکترونیک را ذوب می‌کرد. در رویکرد جدید برای حل این مشکل از پوشش سیلیکونی و نیز یک پوشش مکمل نیمه رسانای فوق‌العاده نازک از دی سولفید مولیبدن استفاده شده که با الکترودهای طلای نانو تکمیل می‌شوند.
مجموعه این ترکیب تنها سه اتم ضخامت دارد و قادر به تحمل دمای ۸۱۵ درجه سانتیگراد است. انتظار می‌رود از این ترکیب برای تولید پوست‌های الکترونیکی با قابلیت عبور دادن ولتاژ کم استفاده شود که ۵ میکرون ضخامت داشته باشند. این رقم یک دهم موی انسان است.

اتصال اینترنت Starlink به وسایل نقلیه تا پایان سال ۲۰۲۱

ایلان ماسک با انتشار توئیتی اعلام کرد که اینترنت ماهواره استارلینک تا پایان سال جاری میلادی به وسایل نقلیه خواهد آمد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، به نقل از ورج؛ سرویس اینترنت ماهواره‌ای Starlink جدید SpaceX در حال حاضر در حال سپری کردن یک دوره آزمایش بتا بسیار محدود است، اما این شرکت با مدیریت ایلان ماسک در حال فکر کردن به آینده است.

همانطور که برای اولین بار توسط CNBC اشاره شد، ماه گذشته شرکت اسپیس ایکس، درخواستی را برای صدور مجوز اتصال اینترنت ماهواره‌ای به ایستگاه‌های در حال حرکت به کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا فرستاده بود. ایستگاه‌های در حال حرکت، اتومبیل‌ها، کامیون‌ها، کشتی‌ها و هواپیما‌ها هستند.

البته همانطور که در گزارش قبلی هم گفته شد خودرو‌های کوچک‌تر و اتومبیل‌های تسلا هنوز برای برخورداری از این قابلیت باید صبر کنند، ایلان ماسک در این باره توئیتی را منتشر کرد و نوشت: " ترمینال استارلینک «بسیار بزرگ» است و برای نصب روی هواپیما، کشتی، کامیون و کاروان در نظر گرفته شده است. "

این یک تغییر بزرگ برای Starlink است، استارلینک که در حال حاضر حتی به مشتریان اجازه نمی‌دهد سخت افزار موجود را از محلی به محل دیگر منتقل کنند، اگر کسی می‌خواهد از این نسخه بتا استفاده کند، به او اعلام می‌شود که این سرویس محدود به مکانی است که کاربر در هنگام ثبت نام و پرداخت هزینه آدرس آن را وارد کرده، دلیل این امر این است که صورت فلکی ماهواره Starlink هنوز کاملاً ساخته نشده، این موضوع یک محدودیت دائمی نیست، ایلان ماسک بار دیگر با انتشار توئیتی در این باره نوشت: " این محدودیت به‌زودی برطرف می‌شود و امکان استفاده از اینترنت ماهواره‌ای در حین حرکت را فراهم می‌کند."

اتصال اینترنت Starlink به وسایل نقلیه تا پایان سال ۲۰۲۱

ماسک می‌گوید برای اینکه اینترنت استارلینک قابلیت جا به جایی پیدا کند باید چند ماهواره دیگر به فضا فرستاده و به روز رسانی‌های سخت افزاری دیگری نیز توسط این شرکت منتشر شود. او ادعا کرد که تا پایان سال جاری میلادی می‌توان انتظار حمل پذیری این سرویس اینترنتی را داشت.