اروپا با وجود اینکه در زمینه تحقیقات هوش مصنوعی حرف اول را میزند اما وقتی سخن از کاربردهای این فناوری در عرصههای صنعتی به میان میآید، نام اروپا بعد از آمریکا و چین قرار میگیرد. به این منظور، پروژه جدید افق ۲۰۲۰ به دنبال کاهش و حذف این شکاف بین تحقیقات هوش مصنوعی و کاربردهای آن در صنایع است.
به گزارش ایسنا، روزنامه «فرهیختگان» در ادامه نوشت: سیستمهای حیاتی ایمنی هوش مشترک(CISC) در قالب این پروژه، بورسیههای تحصیلی را با رویکرد هوش مصنوعی انسان محور اتحادیه اروپا در سطح بالایی به ۱۴ دانشمند در کلاس جهانی ارائه میدهد و مجموعهای از مهارتهای میانرشتهای را برای توسعه سیستمهای اطلاعاتی مشترک و ارتباط تحقیقات با کاربردهای صنعتی ایجاد میکند. درحال حاضر، بسیاری از فناوریهای روز دنیا با استفاده از هوش مصنوعی کار میکنند و نبود این فناوری سرعت انجام و پیشبرد بسیاری از کارها را با کندی مواجه کرده است.
زمانبندی ۹ ساله تا ابرقدرتی در هوش مصنوعی
در یک دهه آینده، هوش مصنوعی در آستانه ایجاد یک اثر دگرگونکننده در حوزه تجاری و اجتماعی است و ملتهای دنیا خواستار آن هستند که بهعنوان کشوری موفق و برتر در زمینه هوش مصنوعی فعالیت کنند و حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشند. در استراتژی ملی هوش مصنوعی انگلیس که به تازگی منتشر شده، محققان بر این اساس درنظر گرفتهاند که انگلیس تا سال ۲۰۳۰ بتواند به ابرقدرت جهانی در حوزه هوش مصنوعی تبدیل شود. این پیشبینی جز با رشد اکوسیستم هوش مصنوعی، گذار به اقتصاد مبتنیبر هوش مصنوعی و گرفتن حق حاکمیت هوش مصنوعی برای محافظت از شهروندان در عین بهبود نوآوری محقق نخواهد شد. «ریشی سوناک» صدراعظم انگلیس همراستا با این استراتژی، بهتازگی یک بسته جدید ۳۴ میلیون پوندی جهت تامین مالی ۲۰۰۰ بورسیه تحصیلی برای دورههای تبدیل کارشناسیارشد هوش مصنوعی و علوم داده برای دانشجویان محروم اعلام کرده است.
سرمایهگذاری عظیم انگلیسیها
استراتژیها چگونه عمل میکنند؟
به نظر میرسد نخستین مرحله از این استراتژی بر جمعآوری دادهها برای اطلاع از سیاستهای آینده هوش مصنوعی متمرکز است. برخی استانداردهای ژئوپلیتیکی هم وجود دارند که پیرامون مقررات هوش مصنوعی در معاملات تجاری است و مشخص میکند که آیا انگلیس میتواند تا این اندازه در صحنه جهانی در این زمینه تلاش کند یا خیر. در این راستا، دولت انگلیس همچنین قرار است طرح ملی نوآوری و پژوهش هوش مصنوعی را بهمنظور هماهنگی و همکاری میان محققان کشور اجرایی کند که از این طریق به تحول توانمندیهای هوش مصنوعی در این کشور کمک خواهد کرد. این طرح، پذیرش فناوریهای هوش مصنوعی در بخش دولتی و تجاری و نیز توانایی آنها برای عرضه به بازار را تقویت میکند. در این مسیر، انگلیس قرار است دفتر مشترک هوش مصنوعی و برنامه تحقیقات و نوآوری انگلیس را با هدف تداوم توسعه این فناوری در بخشهای مستقر در خارج از لندن و جنوب شرق آن راهاندازی کند. این امر بر تجاریسازی ایدهها تمرکز کرده و میتواند شاهد تمرکز دولت بر سرمایهگذاری در این حوزه باشد که پتانسیل بالایی در حوزههای مختلف ازجمله انرژی و کشاورزی دارد. این دولت همچنین یک مرکز استاندارد هوش مصنوعی را برای هماهنگی مشارکت انگلیس در تنظیم قوانین در سطح جهانی راهاندازی کرده و با موسسه آلن تورینگ همکاری میکند تا دستورالعملهای مربوط به اخلاق و ایمنی هوش مصنوعی را در بخش دولتی بهروزرسانی کنند. استراتژی ملی انگلیس برای استارتاپهای فعال در این حوزه نیز شامل برنامهای برای ارزیابی نیازها و چالشهای تامین بودجه خصوصی طی ۶ تا ۱۲ ماه آینده است. در این مسیر، دولت این کشور درنظر دارد طرح ویزای جدیدی را برای جذب برترین استعدادهای دنیا در حوزه هوش مصنوعی به انگلیس جذب کند.
نیاز به همکاری صنعت و دانشگاه
به گزارش timeshighereducation، تمام اینها اخبار خوشایندی هستند اما با وجود این، برای اطمینان از اینکه سرمایهگذاری در پژوهش و آموزش هوش مصنوعی پتانسیل لازم را برای تغییر جوامع و منافع اقتصادها در اختیار دارد، همکاری صنعت و دانشگاه ضروری است. در این میان، با وجود همکاری دانشگاه و صنعت باز هم مشکلاتی پیش روی رویکردهای دولت انگلیس در چنین همکاریهایی وجود دارد. یکی از چالشهای کلیدی، درک محدودی است که صنعت ممکن است از چگونگی مشارکت دانشگاهها داشته باشد. بیشتر دانشگاهها و مراکز آموزشی در انگلیس، فهرستی از فرصتهای همکاری، استخدام فارغالتحصیلان، پروژههای مشترک کارشناسیارشد، مشاوره و پروژههای تامینشده را ارائه میدهند که یکی از نمونههای آن، مشارکت در انتقال دانش است که برای همکاری با یک شرکت، در چالشی که با آن روبهرو میشود، بهصورت پارهوقت از سوی دانشگاه تحت نظارت قرار گرفته و عملیات انتقال دانش را تامین مالی میکند. چنین برنامههایی نهتنها انتقال دانش از دانشگاه به تجارت را امکانپذیر میکند، بلکه دانشگاهیان را هم برای کار روی مشکلات عملی ترغیب میکند. اما حتی اگر این فهرست از امکانات و قابلیتها برای شرکتها ارتقا مییافت، برای اجرای موفقیتآمیز استراتژی هوش مصنوعی ملی، هم صنعت و هم دانشگاه ممکن است برای همکاری نیاز به اتخاذ روشهای جدید و انعطافپذیر پیدا کنند.
موانع موجود بر سر راه دانشگاه و صنعت
یکی از روشهایی که در مسیر همکاری صنعت و دانشگاه باید اتفاق بیفتد گسترش کاربردهای هوش مصنوعی است که برای تحقق این امر، طیف وسیعی از ذینفعان و رشتههای مرتبط با این حوزه باید جمع شوند تا بتوان به شیوهای کاربردی از این حوزه استفاده کرد که نهتنها از نظر فنی مناسب هستند، بلکه الزامات اخلاقی و قانونی را نیز برآورده میکنند. برای این منظور، دانشگاهها باید فعالیتهای میانرشتهای را تشویق کنند که از آن جمله میتوان به ایجاد پیوند میان ریاضیدانان و دانشمندان حوزه کامپیوتر با متخصصان علوم انسانی و اجتماعی بهمنظور تولید سیستمهای قابل اعتماد و مستقلی اشاره کرد که منصفانه و مسئولانه بوده و حریم خصوصی را حفظ میکنند. چند پیشرفت بزرگ در حوزه تعامل هوش مصنوعی و یک رشته متفاوت به تازگی اتفاق افتاده که میتوان به استفاده موفق از هوش مصنوعی برای حل مسائل درازمدت در حوزه زیستشناسی اشاره کرد. شاید دانشگاهها نیز در شرایطی قرار گیرند که مجبور به برداشتن موانع صنعت شوند. فراتر از دسترسی به دانشگاهها و پژوهش، برخی شرکتها ممکن است از دسترسی به منابع دانشگاهی مانند فضای کاری، منابع کتابخانهای، محاسبات با کارایی بالا یا مجموعه سخنرانیهای عمومی نیز بهرهمند شوند. درحال حاضر، نه دانشگاهها و نه شرکتها، هیچ کدام بهطور انحصاری برای این کار راهاندازی نشدهاند.
کاهش حضور دانشجویان در صنعت
مشکل دیگری که در رویارویی دولت انگلیس برای رسیدن به ابرقدرتی در حوزه هوش مصنوعی وجود دارد، عدم حضور کافی فارغالتحصیلان و دانشجویان فعال در این حوزه است و کارشناسان پیشبینی کردهاند که با ورود محققان و مغزهای فعال در حوزه هوش مصنوعی از دانشگاه به صنعت میتوان انتظار داشت این حوزه به مرور و طی چند سال رونق بالایی پیدا کند. شرکتهای فناورانه بزرگ اغلب مجهز به منابع محاسباتی و انسانی هستند که تحقیقات هوش مصنوعی را در مقیاسی مورد ارزیابی قرار داده و امکانپذیر میکند که محاسبات آن برای دانشگاهیان دشوار یا غیرممکن است و همین امر میتواند باعث فرار دانشگاهیان از دانشگاهها شده و اینگونه ممکن است یک شکاف دانشی هوش مصنوعی در دانشگاه ایجاد کند. این درحالی است که دولت باید تلاش کند تا متخصصان هوش مصنوعی را در موسسات آموزشی شامل دانشگاهها نگه دارد؛ متخصصان این حوزه بخش مهمی از اکوسیستم نوآوری این فناوری را تشکیل میدهند. اما بهترین اقدامی که در این میان میتوان انجام داد، برقراری رابطهای قوی میان دانشگاه و صنعت است که به دانشگاهیان اجازه میدهد بهطور نیمهوقت هم در دانشگاه و هم در صنعت مشغول به فعالیت شوند و هر دو حوزه بتوانند از توانمندیهای این متخصصان بهرهمند شوند. این اقدام میتواند اقدامات شرکتها را با استفاده از جدیدترین تحقیقات دانشگاهی بهبود بخشد اما همچنین، ورود تجربه کاری محققان و متخصصان به دنیای واقعی کلاسهای درسی دانشگاهی، به نفع دانشگاه هم تمام میشود و دانشجویان را برای فعالیت در حرفههای مرتبط با هوش مصنوعی آمادهتر میکند.
مشارکت دانشگاه و صنعت در مهارتآموزی به دانشجویان
هوش مصنوعی به سرعت درحال تکامل است و بنابراین، یک هدف متحرک بهشمار میرود. از این رو، متخصصان در قالب دانشگاه باید بهطور مداوم پیشنهادهای ارائه شده را بررسی کرده تا اطمینان حاصل کنند که در قالب همکاری صنعت و دانشگاه، نسل بعدی متخصصان هوش مصنوعی و دانشمندان حوزه داده با مهارتهای موردنیاز برای جامعه و صنعت تربیت میشوند. البته تربیت این گروه از دانشمندان نباید تنها محدود به حوزهها و تخصصهای موجود باشد و باید نیاز جامعه و صنعت را هم درنظر داشت تا بتوان به درستی نیازها را برآورده کرد. بهعنوان مثال، در دانشگاه «کوئین مری»، به تازگی بودجههایی ازسوی شورای تحقیقات بیوتکنولوژی و علوم زیستی برای مشارکت صنعتی جدید با هدف پرکردن شکاف مهارتهای شناخته شده به محققانی تعلق گرفته است که بهطور همزمان مهارتهای محاسباتی عمیق و درک کلیدی دارند. همچنین صنعت و دانشگاه میتوانند از نظر آموزشی بهطور مشارکتی اقدام کنند. صنعت و دانشگاه قادرند سخنرانیها و کل دورههای آموزشی را با همکاری هم طراحی کنند و نهتنها برای تجهیز بهتر دانشجویان فعلی بلکه از طریق دورههای آنلاین رایگان، آنها را برای زندگی آماده کنند و نیز برای الهامبخشیدن به نسل بعدی یا از طریق دورههای توسعه حرفهای مستمر عمل کنند که کارمندان شرکتها را از آخرین پیشرفتهای هوش مصنوعی مطلع میکنند. اگرچه چالشهای زیادی که در مسیر تبدیل شدن انگلیس به ابر قدرت هوش مصنوعی وجود دارد، اما زمان حاضر، مناسبترین زمان برای همکاری صنعت و دانشگاه بهمنظور رفع شکاف مهارتهای هوش مصنوعی و تقویت نوآوریهای تحقیقاتی در سطح جهانی است.
مجمع جهانی اقتصاد هم زمان با برگزاری نشست اقلیمی گلاسکو، به نقل از دانشمندان هشدار داده که در صورت ادامه افزایش دمای زمین ناشی از تغییرات آب و هوایی، نزدیک به یک سوم انسان های روی زمین وادار به ترک خانه هایشان و آوارگی برای مهاجرت به سوی نقاط خنک تر خواهند شد.
به گزارش روز شنبه ایرنا از تارنمای مجمع جهانی اقتصاد (WEF)؛ اما خبر امیدوارکننده این است که بخش بزرگی از این اثرات زیانبار با موفقیت و پیشرفت در کاهش تغییرات اقلیمی توسط انسان به نصف میزان کنونی یا کاهش تاثیرهای زیانبار آن، قابل پیشگیری است.
تازه ترین ارزیابی گروهی از دانشمندان جهان درباره آوارگی احتمالی سه میلیارد و ۵۰۰ میلیون انسان در ۵۰ سال آینده در پی تغییرات آب و هوایی، همه پیش بینی های پیشین را تحت الشعاع قرار می دهد. بانک جهانی در سپتامبر ۲۰۲۱ این شمار را ۲۱۶ میلیون تَن اعلان کرده بود.
این دانشمندان می گویند: حتی اگر گرم شدن دمای زمین به ۲ درجه سانتیگراد محدود شود که نیم درجه بالاتر از هدف تعیین شده در پیمان اقلیمی ۲۰۱۵ پاریس خواهد بود، بازهم نزدیک به یک میلیارد و ۵۰۰ هزار تن از ساکنان بخش های گرم تر زمین، وادار به ترک خانه هایشان خواهند شد که بیشتر در کم برخوردارترین و فقیرترین بخش های جهان اقامت دارند.
به نوشته روزنامه ال اکونومیستا اسپانیا،هفته نخست از اجلاس بینالمللی اقلیمی موسوم به کاپ۲۶ (COP۲۶) در گلاسکوی اسکاتلند با امضای 2 قرارداد بزرگ چند میلیون دلاری به پایان رسید: از یک طرف تاسیس صندوق ۱۰۰ میلیارد دلاری توافق شده توسط کشورها به پیشنهاد آلمان و کانادا و دیگری صندوق ۱۳۰ میلیارد دلاری موسسات مالی و سرمایه گذاران نهادی. به این مبلغ میبایست قراردادهای دوجانبه و چندجانبه میان کشورهای توسعه یافته و اقتصادهای نوظهور به ارزش ۳۵ میلیارد دلار را اضافه کردکه تنها نقطه آغاز واقعبینانه این مسئله خواهد بود که مدیریت فرآیند انتقال «سبز» در مقیاس جهانی تا چه میزان هزینه خواهد داشت. این ارقام اگر چه به طور چشمگیری بالا است اما همچنان از آنچه تا پیش از آغاز گلاسکو انتظار میرفت، کمتر است.
جف بزوس، بنیانگذار میلیاردر آمازون که اخیراً به فضا پرواز کرده نیز قول داد ۲ میلیارد دلار برای بازسازی زیستگاه های طبیعی و تغییر سیستم های غذایی سرمایه گذاری کند. او همچنین گفت که آمازون قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ فعالیت های خود را با انرژی های تجدیدپذیر تقویت کند.
تنش بر سر پول در حالی ادامه خواهد داشت که کشورهای فقیرتر خواستار کمک بیشتر از سوی کشورهای ثروتمندتر هستند؛ چرا که بر این باورند که بخش زیادی از افزایش دمای زمین بر عهده کشورهای ثروتمندتر است. هند خواستار تعهد یکتریلیون دلاری کشورهای ثروتمند برای کمک به توسعه کشورهای ضعیفتر و گذار آنها از سوخت فسیلی به سوختهای تجدیدپذیر شده است.
خبرگزاری افه اسپانیا نیز به تازگی در گزارشی نوشت: شاید منصفانهترین خواسته از نشست گلاسکو این باشد که بار دیگر از کشورهای ثروتمند بخواهیم که به صورت مستقیم، بودجه مبارزه با تغییرات آبوهوایی را تامین کنند و سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار در اختیار کشورهای با درآمد پایین که با کمک به آنها در توافق پاریس موافقت شده است، بگذارند.
کاپ ۲۶ زنگ خطر را به صدا درآورد که جهان با هدف محدود کردن افزایش متوسط دمای جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد یا ۲.۷ درجه فارنهایت تا پایان این قرن در مقایسه با آغاز قرن جدید فاصله زیادی دارد. این آستانه دمایی است که فراتر از آن شدیدترین تأثیرات آب و هوایی به طور قابل توجهی محتمل تر می شود.
در حال حاضر، حتی اگر همه کشورها به برنامههای اقلیمی داوطلبانه خود دست یابند، میانگین دمای کره زمین به مراتب از افزایش ۱.۵ درجهای فراتر میرود و چشمانداز موجهای گرما، آتشسوزی و سیلهای شدیدتر و بزرگتر را افزایش میدهد. اجلاس آب وهوایی گلاسکو تا ۲۱ آبان ادامه خواهد داشت.