معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر گفت: متأسفانه استفاده از قرص برنج موجب مسمومیت ۱۴ نفر و فوت ۲ نفر در استان بوشهر شده است.
عبدالمحمد خواجهئیان عصر امروز در گفت و گو با فارس در بوشهر اظهار داشت: جمعآوری و جلوگیری از عرضه قرص برنج با همکاری فرمانداری، مراجع قضایی و نیروی انتظامی در حال انجام است و قطعاً در این راه نیازمند همکاری مردم و کشاورزان هستیم.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر افزود: توصیه میکنیم کشاورزان برای نگهداری محصولات خود از سموم مورد تأیید سازمان جهاد کشاورزی استفاده کنند.
وی با تأکید بر اینکه مردم بههیچعنوان از قرص برنج بهعنوان یک آفتکش یا هر عنوان دیگر استفاده نکنند، گفت: قرص برنج در مجاورت رطوبت و هوا گازی بسیار سمی بهعنوان فسفین تولید میکند که استنشاق آن برای انسان بلافاصله مرگ را به دنبال دارد.
خواجهئیان اضافه کرد: استفاده از قرص برنج به هر صورتی ممنوع است و مسمومیت با این قرص از مرگآورترین مسمومیتهایی است که مرگ حتمی را به دنبال دارد و تاکنون راهکاری برای نجات جان بیماران یافت نشده است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر تأکید کرد: کارشناسان سازمان جهادکشاورزی و نیروی انتظامی با همکاری مراکز و شبکه بهداشت و درمان از عرضه و استفاده غیرقانونی از این قرص جلوگیری کنند.
وی با بیان اینکه قرص برنج یا قرص فسفید آلومینیوم ترکیبی است که در واقع بهعنوان یک آفتکش در کشور برای جلوگیری از فساد محصولات کشاورزی در قدیم استفاده میشده است، تأکید کرد: استفاده از قرص برنج به هر صورتی ممنوع است چون این محصول ممکن است برای همسایه افرادی که از قرص برنج استفاده کردهاند هم مشکل ایجاد کند.
خواجهئیان اضافه کرد: مردم از استفاده این قرص تحت هر عنوان پرهیز کنند و هرجایی متوجه عرضه و استفاده از آن شدند به کارشناسان مراکز و شبکههای بهداشت و درمان و سازمان جهاد کشاورزی اطلاع دهند.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر تأکید کرد: بازرسان بهداشت محیط و کارشناس واحد موادغذایی و بهداشتی در چندین نوبت بهصورت تیمهای نظارتی از کارخانهها، عطاریها و همچنین سمفروشیها بازرسی به عمل میآورند و در خصوص مضرات و خطرات قرص برنج آموزشهای لازم را ارائه میکنند.
خواجهئیان گفت: متأسفانه استفاده از قرص برنج موجب مسمومیت ۱۴ نفر و فوت ۲ نفر در استان بوشهر شده است.
وی تصریح کرد: با توجه به اینکه این قرص بسیار کشنده است بیشتر تمرکز دانشگاه علوم پزشکی و مراکز و شبکههای بهداشت و درمان بر آموزش و پیشگیری از استفاده و عرضه قرص برنج است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی
بوشهر خاطرنشان کرد: در حال حاضر همچون گذشته همکاران بهداشتی دانشگاه علوم
پزشکی بوشهر با شدت بیشتر در حال بازدید از انبارهای محصولات کشاورزی
هستند و تا الآن متوجه شدهاند بخش بزرگی از انبارهای نگهداری محصولات
کشاورزی از قرص برنج بهعنوان آفتکش استفاده کردهاند.
یک کارشناس ارشد روانشناس بالینی گفت: علت ابتلا به اضطراب تا حدود ۵۰ درصد ممکن است مربوط به ژنتیک و وراثت باشد، مثلاً بیماران اعصاب و روان و یا اسکیزوفرنی ممکن است از طریق ژنهای خود اختلال اضطراب را به فرزند خود انتقال دهند.
فاطمه رسولی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا در خصوص استرس گفت: استرس انواع مختلفی دارد و ممکن است دلایل متفاوتی از جمله سندرم پس از حوادثی مانند زلزله، جنگ و اتفاقات این چنینی یا از دست دادن و فوت عزیزان منجر به استرسهایی در سطح بالا شود البته اتفاقات روزمره نیز ممکن است باعث ایجاد استرس در شخص شود.
کمی استرس خوب است
وی افزود: استرس در حد نرمال و معمول برای هر فردی لازم است و عاملی پیشبرنده برای شخص است برای مثال اگر ما استرس تصادف با ماشین را نداشته باشیم هرگز هنگام عبور از خیابان به آنها توجه نداریم و بی مهابا در آن حرکت میکنیم، البته اگر استرس فرد در هر زمینه ای بیش از یک ماه مداوم ادامه داشته باشد، استرس از حد معمول خود خارج و تبدیل به اختلال اضطراب میشود.
رسولی برخی استرس و اضطرابها را ژنتیکی و ارثی دانست و اظهار کرد: علت ابتلا به اضطراب تا حدود ۵۰ درصد ممکن است مربوط به ژنتیک و وراثت باشد، مثلاً بیماران اعصاب و روان و یا اسکیزوفرنی ممکن است از طریق ژنهای خود اختلال اضطراب را به فرزند خود انتقال دهند.
وی در ادامه در خصوص علائم اختلال استرس و اضطراب گفت: افرادی که استرس و در سطوح بالاتر اضطراب دارند علائمی مانند گوش به زنگ بودن دائمی، مترصد اتفاق بد بودن، ضربان قلب بالا، تنگی نفس، کاهش کیفیت و ریتم خواب، پرخوریهای عصبی یا کاهش اشتها و معده دردهای عصبی در خود حس میکنند.
محیط خانه و مدرسه باید آرام باشد
این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ادامه داد: البته علائمی مانند درد در قفسه سینه، مشکل در گوارش و حتی مشکل در دفع هم ممکن است منشأ در روان داشته باشد، حتی بیماری اماس هم ریشه در استرس و اضطرابهای ما دارند.
کارشناس ارشد روانشناس بالینی محیط پیرامون را دارای تاثیر بسیار زیاد بر فرد دانست و اظهار کرد: محیط خانه و خانواده بسیار بر روان و سطح استرس فرد تاثیر گذار است در محیطی که پدر و مادر افراد استرسی هستند فرزند هم تحت تاثیر رفتار و کنشهای والدین خود قرار میگیرد. البته خانواده تنها محیط تاثیر گذار نیست، مدرسه هم محیط دیگری است که تا حد زیادی تاثیرگذار است.
وی ادامه داد: متاسفانه این سطح از استرس باعث شده است افراد نتوانند در جامعه به خوبی و به نحو احسن اعلام حضور کنند و ما شاهد افراد گوشه گیر و کم رو هستیم که استرس ناشی از تمسخر باعث عدم حضور ِآنها درجامعه میشود. نکته مهم و قابل توجه این است که باید در انتخاب محیطهایی که در آنها قرار داریم توجه لازم را داشته باشیم و با افراد دارای صلاحیت رابطه برقرار کنیم.
رسولی در ادامه وضعیت کنونی جامعه را نیازمند اصلاح دانست و افزود: ما برای هر بیماری که به آن مبتلا میشویم به مطب متخصص رفته و از آنها کمک میگیریم اما متاسفانه درباره مسئله مهمی به نام فرزند پروری هیچگاه چنین کاری را نمیکنیم و والدین آموزشهای لازمه در این خصوص را ندیده و نمیبینند، ما برای داشتن جامعهای سالم نیازمند پیشگیری هستیم، بهتر است قبل از وقوع اتفاقی ناخوشایند با داشتن مهارت و اطلاعات لازم از آن پیشگیری کنیم.
تنفس شکمی راهی برای کاهش استرس
کارشناس ارشد روانشاس بالینی در خصوص راهکارهایی برای کاهش استرس گفت: تغذیه و سبک زندگی سالم تاثیر قابل توجهی بر استرس فرد دارد، تغذیه در دوران بارداری اهمیت و تاثیرات فراوانی بر جنین و مادر دارد که یکی از این تاثیرات تاثیر بر روان و استرس است که با رعایت تغذیه میتوان این مرحله را به سلامت پشت سر گذاشت.
وی در ادامه به راهکارهای جسمی کاهش استرس اشاره کرد و گفت: تنفس شکمی یکی از راهکارهای معروف و جهانی کاهش استرس است البته اگر همین تنفس به طرز صحیح صورت نگیرد خود باعث ایجاد استرس میشود مثلاً برخی تصور میکنند که تنفسهای سریع و پی در پی باعث کاهش استرسشان میشود درحالی که تنفس سریع باعث افزایش ضربان قلب و این افزایش سبب ایجاد استرس بیشتر میشود.
رسولی در خصوص روش صحیح تنفس گفت: روش صحیح تنفس به این صورت است که اکسیژن را ظرف مدت چهار ثانیه از بینی خود داخل کنید، سپس چهار ثانیه اکسیژن را نگه دارید و پس از آن به آرامی و در عرض چهار ثانیه از راه دهان خارج کنید.
وی راهکار بعدی را فعالیتهای بدنی و در کنار آن تنآرامی یا ریلکسیشن عنوان کرد و گفت: فعالیت بدنی همان تاثیری را بر بدن دارد که داروهای ضد افسردگی دارد، البته تن آرامی یا همان ریلکسیشن به صورت روزانه قبل و بعد از خواب میتواند بسیار تاثیرگذار باشد، به این صورت که در ۱۵ ثانیه اندامهای خودرا منقبض سپس در آرامش کامل و عرض ۱۵ ثانیه عضلات خود را منبسط کنید.
رسولی افزود: اگر به افرادی که یوگا کار میکنند توجه کنیم عموما افرادی آرام و به دور از استرس هستند، بسیاری از حرکات یوگا برای رفع استرس و کاهش آن موثر است، البته باید به این نکته توجه داشت که ما نباید با یک بار انجام دادن این حرکات معجزه رخ بدهد و استرس ما به طور کامل ریشه کن شود بلکه این حرکات و تنفس صحیح باید جزو برنامههای روتین روزانه ما باشد.
داروهای اعصاب و روان اعتیادآور نیست
رسولی در خصوص درمانهای دارویی و تفکر غلط درباره آنها گفت: باور غلطی در خصوص داروهای اعصاب و روان وجود دارد که تصور میشود این داروها اعتیاد آورند در صورتی که اگر زیر نظر متخصص مصرف شود هیچ علائمی از اعتیاد به دارو در شخص به وجود نمیآورند.
وی توضیح داد: زمانی که فرد دچار استرس میشود هورمون های بدن تغییر میکند و برای بازگشت به حالت قبل نیازمند مصرف دارو درکنار مشاورههای روانشناسی است، نکته قابل توجه در این باره همزمانی مصرف دارو و شرکت در جلسات مشاوره است که همزمانی این دو میتواند فرد را به حالت نرمال برساند.
محققان دانشکده پزشکی هاروارد دریافتند، تفکر زیاد موجب کاهش پروتئینی در مغز شده که به سلامت مغز آسیب میرساند.
به گزارش ایسنا و به نقل از سی بی اس نیوز، محققان مغز افرادی که در سن 60 و 70 سالگی فوت شدند را با افرادی که بیش از 100 سال عمر کرده بودند، مورد بررسی قرار دادند و دریافتند، در مغز افرادی که در سنین پایینتر فوت شدند، میزان پروتئین REST ( این پروتئین ارتباط نزدیکی با حفظ تواناییهای شناختی و طول عمر دارد) کمتر بوده است.
این پروتئین به آرام کردن فعالیتهای مغز کمک میکند.
در این مقایسه مشخص شد، در بافت مغزی افراد 100 ساله میزان این پروتئین بیشتر بود، در واقع این پروتئین نسبت به ژنها واکنش نشان میدهد و در زمان فکر کردن در مغز فعال میشوند.
البته در تحقیقات پیشین نیز مشخص شده REST می تواند به محافظت از مغز در برابر بیماری آلزایمر نیز کمک کند.
پروفسور بروس یانکنر، سرپرست این تحقیق اظهار کرد: نتایج این تحقیق پیامدهای گستردهای در فیزیولوژی و طول عمر افراد خواهد داشت.
در حال حاضر، اندازه گیری میزان REST در یک مغز زنده امکانپذیر نیست، به همین دلیل محققان دانشگاه هاروارد از کرمها و موشها برای انجام آزمایشهای خود استفاده کردند.
نتایج آزمایش بر روی موجودات زنده، با اطلاعات حاصل از تحقیق بر روی مغز افراد فوت شده مطابقت داشت.
مایکل مک کانل، متخصص علوم اعصاب گفت: نکته شگفتانگیز این تحقیق برخلاف باور عمومی در مورد مزایای تفکر زیاد بر بهبود فعالیت مغز است.
این تحقیق جدید توصیه به افراد در مورد اینکه فعالیت مغزی موجب سلامت مغز خواهد شد را نقض میکند.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature منتشر شده است.
عصرایران، احسان محمدی – این دختر اسمش ترسکا بود. اهل لهستان. در جنگجهانی دوم و بعد از بمباران ارتش نازی، خانهشان ویران و خودش هم زخمی شد. تراسکای چهارساله و خواهر۱۴سالهاش جادویگا، سه هفته در تلاش بودند تا با پای پیاده به جای امنی برسند. زخمی، ترسیده و گرسنه.
سهسال بعد از جنگ وقتی در یک مدرسه نگهداری کودکان بازمانده از جنگ، از او خواستند «خانه» را نقاشی کند، این خطخطیها را کشید. خانه در ذهن هفتساله او یعنی این خطوط درهم برهم و پیچیده. دیوید سیمور این عکس را گرفت و به نمادی از جنگ جهانی دوم تبدیل شد.
جنگ برای تراسکا هیچوقت تمام نشد. وقتی در میانه سیسالگی بود در آسایشگاه به طرز غمانگیزی مُرد: در حین خوردن تکهای سوسیس که از یک بیمار دیگر دزدیده بود دچار خفگی شد.
در دو هفته گذشته دهها و صدها عکس و ویدئو از عملیات نظامی ترکیه علیه کردهای سوریه در شبکههای اجتماعی منتشر شد. بسیاری از ما که حتی صدای آن گلولهها را نمیشنیدیم هم با دیدن صحنههای رنجآور زنان و کودکان گریان و ترسخورده، زخمی شدیم. گیرم که خونش را ندیدیم اما روحمان جراحت برداشت.
ما که در خاورمیانه زندگی میکنیم و «جنگ» کلیدواژه آشنایی برایمان است هم به آن عادت نمیکنیم. اصلاً مگر میشود به مرگ و خون خو کرد؟ میگویند یکی از رسالتهای هر نسلی این است که نسل بعد از خود را شادمانتر و در آرامش بیشتری بزرگ کند. یعنی برایشان دنیای امنتری بسازد.
این روزها جنگ فقط در میدان های مبارزه و پشت خاکریزها نیست، در گوشیهای تلفن همراه هم گلوله شلیک میشود، آدم کشته میشود، اینجا را هم برای بچهها امن کنیم. قرار نیست آنها را در گلخانه بار بیاوریم اما لزومی ندارد یک کودک چنین تصاویری را ببیند. بچهها چریک نیستند، مبارز نیستند، سلحشور عرصه نبرد نیستند، فقط بچهاند.
به اسم آشنایی کودک با تکنولوژی، تفریح بخشیدن یا دست به سرکردن، آنها را در فضای مجازی رها نکنیم. گلوله میخورند، زخمی میشوند و بعد ممکن است مثل تراسکا، خطهای بیمعنی بر دیوار روحشان بکشند.
این فقط فضای مجازی نیست که پر از گلوله و خون شده، بخشهای خبری تلویزیون هم خونچکان هستند. گاهی برای همدردی با قربانیان و نکوهش عمل حملهوران، صحنههایی در تلویزیون پخش میشود که قلب بزرگسالان را هم متلاشی میکند چه رسد به کودکی که هنوز فرق میان دوست و دشمن را نمیداند، ایدئولوژی نمیفهمد و کاری به نبردهای سیاسی ندارد.
نگران آگاهی بچه ها نباشیم. خیلی زود بزرگ میشوند و دنیا هم به این جنونش آنقدر ادامه میدهد تا آنها هم اندازه کافی خشم و خون و جنگ و گلوله ببینند. اما فعلاً مهمترین وظیفه ما این است که در خانههایمان سنگر بسازیم تا بچهها گلوله نخورند. از گلولههایی که در فضای مجازی شلیک میشوند زخمی نشوند، از ترکشهایی که از تلویزیون به سمت آنها روانه میشود ... به چشمهای تراسکا و خط خطیهایش نگاه کنید. خانه این است؟