سدیم یکی از عناصری کلیدی برای بدن انسان به منظور ارائه عملکرد درست و تنظیم مایعات است، از این رو حذف نمک از رژیم غذایی ایده خوبی محسوب نمی شود. اما مشکل زمانی شکل می گیرد که ما در مصرف این ماده زیاده روی می کنیم.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کوکینگ لایت"، نمک بیش از اندازه در یک وعده غذایی می تواند به بروز نشانه هایی مانند ضربان سریع قلب، احساس تورم در بدن، و ناتوانی در به خواب رفتن منجر شود.
نود و پنج درصد سدیم مصرفی شما در بدن جذب می شود. از این رو، حتی مصرف بیش از حد نمک به صورت مقطعی نیز پتانسیل مواجهه با اثراتی منفی را ایجاد می کند. مطالعه ای که توسط مرکز کنترل بیماری آمریکا انجام شد، نشان داد که 90 درصد شهروندان این کشور بیش از حد نمک مصرف می کنند و بزرگسالان به طور متوسط 3,592 میلی گرم سدیم در روز دریافت می کنند، که فراتر از مقدار توصیه شده 2,300 میلی گرم در روز است.
با گذشت زمان، کلیه ها در پردازش سدیم اضافی دچار مشکل می شوند، از این رو بدن به آب برای رقیق کردن آن متکی می شود و بر همین اساس ممکن است احساس نفخ و پف کردن در شما شکل بگیرد. این فرآیند میزان مایع اطراف سلول ها و حجم خون در بدن را افزایش می دهد. افزایش حجم خون به معنای آن است که قلب باید سختتر کار کند و این شرایط در بلند مدت می تواند به فشار خون بالا، حمله قلبی و سکته مغزی منجر شود.
با مصرف غذاهای بسته بندی شده و آماده یا استفاده مکرر از غذاهای رستورانی دریافت بیش از اندازه سدیم به راحتی امکان پذیر است. بهترین کاری که می توانید انجام دهید گوش دادن به آن چیزی است که بدن به شما می گوید.
هر فردی ممکن است بیش از حد نمک مصرف کند، اما با مد نظر قرار دادن برخی اقدام ها می توانید شرایط را بار دیگر متعادل سازید.
آب فراوان بنوشید
نوشیدن آب فراوان به تخلیه سدیم اضافی از کلیه ها کمک می کند، آب مورد نیاز بدن را تامین می کند و به کاهش احساس نفخ و تورم کمک خواهد کرد.
ورزش کنید
ورزش کردن به دفع سدیم از طریق تعریق کمک می کند. اما باید نسبت به تامین آب مورد نیاز بدن توجه داشته باشید.
مواد غذایی پتاسیم دار بخورید
پتاسیم به خنثی کردن سدیم کمک می کند. مواد غذایی مانند موز، لوبیا سفید، سبزیجات برگدار، و سیب زمینی همگی منابع خوبی برای پتاسیم هستند. مصرف مواد غذایی با محتوای پتاسیم بالا ایده خوبی است، زیرا آنها به طور معمول از مواد غذایی کامل محسوب می شوند که سطح سدیم را نیز به طور طبیعی کاهش می دهند. با این وجود، افرادی که به بیماری کلیوی مبتلا هستند باید میزان مصرف پتاسیم خود را زیر نظر داشته باشند و در این زمینه با پزشک صحبت کنند.
با پزشک خود صحبت کنید
برخی افراد با خطر بیشتر حساسیت به نمک مواجه هستند که از آن جمله می توان به افرادی بزرگتر از 51 سال، آفریقاییآمریکایی تبارها، و افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی یا فشار خون بالا اشاره کرد. اگر درباره میزان مصرف نمک خود نگران هستید و فکر می کنید ممکن است حساسیت به نمک داشته باشید، مراجعه به پزشک و صحبت در این زمینه با وی بهترین گزینه است.
اگر حتی اندکی برای سلامتی خود ارزش قائل هستید، احتمالا با قوانین پایه به حداقل رساندن خطر ابتلا به دیابت نوع 2 یعنی سالم غذا خوردن، فعال بودن، و حفظ وزن سالم آشنا هستید.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ویمنز هلث"، اما عوامل دیگری نیز می توانند در ابتلا به دیابت نقش داشته باشند، که برخی از آنها حتی می توانند موجب شگفتی انسان شوند. در ادامه با برخی از این نمونه های عجیب بیشتر آشنا می شویم.
عدم مصرف بی دلیل گلوتن
شما نباید مصرف گندم، جو، و چاودار را تا زمانی که از نظر پزشکی ضروری تشخیص داده نشود، کنار بگذارید. نتایج مطالعه ای که توسط انجمن قلب آمریکا و با بررسی شرایط 200 هزار آمریکایی انجام شد، نشان داد، افرادی که به طور منظم گلوتن مصرف می کنند، در مقایسه با آنهایی که این کار را انجام نمی دهند، 13 درصد احتمال کمتری دارد به دیابت مبتلا شوند.
افرادی که گلوتن مصرف نمی کنند، به طور معمول غلات کامل سرشار از فیبر کمتری مصرف می کنند. فیبر نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به دیابت ایفا می کند. رژیم غذایی با محتوای فیبر زیاد با بهبود حساسیت به انسولین، کاهش التهاب، و کاهش فشار خون و کلسترول پیوند خورده است.
تنهایی
این که زمانی را برای تنهایی اختصاص دهید و با کسی صحبت نکنید، مشکل آفرین نیست، اما اگر این کار حالتی همیشگی به خود بگیرد، شرایط متفاوت خواهد بود. پژوهش ها نشان داده اند که انزوای اجتماعی با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 پیوند خورده است. در حقیقت، نتایج مطالعه ای که در نشریه BMC Public Health منتشر شد، نشان داد، زنانی در بازه سنی 40 تا 75 سال که در فعالیت های اجتماعی شرکت نمی کردند، در مقایسه با آنهایی که از روابط اجتماعی قوی برخوردار بودند، 112 درصد احتمال بیشتری داشت به بیماری دیابت مبتلا شوند.
کارشناسان به طور کامل چرایی این ارتباط را درک نکرده اند، اما می دانیم افرادی که خود را از خانواده و دوستانشان جدا می کنند، احتمال بیشتری دارد به افسردگی مبتلا شوند که یک عامل خطرآفرین برای دیابت محسوب می شود. از این رو، به جای تنها ماندن بهتر است با دوستان خود وقت بگذرانید و به عنوان مثال با هم به یک رستوران یا سینما بروید.
کاهش مصرف قهوه
دلایل بسیاری وجود دارند تا از نوشیدن قهوه لذت ببرید. نتایج مطالعه ای که توسط دانشگاه هاروارد انجام شد، نشان داد افرادی که طی یک بازه زمانی چهار ساله مصرف قهوه خود را بیش از یک فنجان در روز کاهش دادند، نسبت به آنهایی که تغییری در میزان نوشیدن قهوه خود ایجاد نکردند، 17 درصد احتمال بیشتری داشت به بیماری دیابت مبتلا شوند. و خطر ابتلا به دیابت در افرادی که یک فنجان قهوه اضافه در روز مصرف می کردند 11 درصد کاهش داشت.
کارشناسان به طور کامل از چرایی آثار محافظتی نوشیدن قهوه آگاه نیستند، اما به نظر می رسد مصرف آن سطوح قند خون را پایدارتر می سازد. این در شرایطی است که استفاده از شکر یا شیرین کننده های دیگر می تواند فواید قهوه را از بین ببرد. اگر نمی توانید طعم تلخ قهوه را تحمل کنید می توانید از شیرین کننده های طبیعی مانند استویا استفاده کنید.
استفاده از دهانشویه
نتایج مطالعه ای که توسط پژوهشگران دانشگاه آلاباما طی یک بازه زمانی سه ساله انجام شد، نشان داد افرادی که دو بار در روز از دهانشویه استفاده می کردند، در مقایسه با آنهایی که هرگز این کار را انجام نمی دادند، 55 درصد احتمال بیشتری داشت به دیابت نوع 2 مبتلا شوند.
پژوهش های بیشتری برای درک بهتر ارتباط بین استفاده از دهانشویه و بیماری دیابت باید انجام شوند، اما دهانشویه ها موجب از بین رفتن باکتری های دهان - هم باکتری های خوب و هم باکتری ها بد - می شوند. برخی از باکتری های خوب نقش مهمی در تنظیم قند خون ایفا می کنند، و مرگ آنها می تواند شرایط حفظ پایداری قند خون را برای انسان دشوارتر سازد.
مصرف بیش از حد نمک
مصرف بیش از حد نمک می تواند احتمال اضافه وزن یا ابتلا به فشار خون بالا را افزایش دهد، که دو از عوامل خطرآفرین بزرگ برای ابتلا به بیماری دیابت محسوب می شوند. اما این تمام ماجرا نیست. نتایج مطالعه ای که توسط پژوهشگران سوئدی انجام شد، نشان داد که مصرف بیش از حد نمک می تواند اثر مستقیمی روی مقاومت به انسولین داشته باشد. در حقیقت، برای هر 1,000 میلی گرم سدیم اضافی مصرفی توسط سوژه ها، خطر ابتلا به دیابت در آنها به میزان 43 درصد افزایش یافت.
بنابر توصیه انجمن قلب آمریکا، مصرف روزانه سدیم باید کمتر از 2,300 میلی گرم در روز باشد. اگر بتوانید میزان مصرف را کمتر از 1,500 میلی گرم در روز حفظ کنید، که شرایط هرچه بهتر خواهد بود.
مصرف استاتین ها
برخی داروها ابزار مهمی برای زیر کنترل نگه داشتن کلسترول هستند. استاتین ها یکی از این داروها هستند اما مصرف آنها با خطر افزایش یافته ابتلا به دیابت نوع 2 نیز پیوند خورده است. نتایج مطالعه ای که در سال 2017 منتشر شد، نشان داد که مصرف استاتین می تواند احتمال ابتلا به دیابت را تا 36 درصد افزایش دهد.
ارتباط بین استاتین ها و ابتلا به دیابت به طور کامل روشن نیست. کلسترول بالا یک عامل خطرآفرین برای ابتلا به دیابت محسوب می شود، از این رو افرادی که استاتین مصرف می کنند ممکن است پیش از این کار در معرض ابتلا به دیابت نوع 2 بوده اند. اگر برای مهار کلسترول خود باید اقدامی انجام دهید، به همه گزینه ها توجه داشته باشید. برای برخی افراد انتخاب های سبک زندگی مانند سالم غذا خوردن، انجام ورزش، و ترک سیگار ممکن است مسیر بهتری باشند.
دیابت یک بیماری سمپتوماتیک است. شما به دلیل یک شرایط زمینه ای جدی یعنی اختلال در عملکرد انسولین به دیابت مبتلا می شوید. اما یک ماده غذایی پایه ممکن است بر این بیماری غلبه کرده و شما را در مسیر سلامت مطلوب قرار دهد. در همین راستا، آنچه باید مد نظر قرار دهید تنها افزایش مصرف فیبر غذایی است.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ایزی هلث آپشنز"، انتظار می رود تعداد افراد مبتلا به بیماری دیابت تا سال 2030 به 550 میلیون نفر افزایش یابد.
این آمار و ارقام به معنای افزایش چشمگیر در تعداد افراد مبتلا به بیماری قلبی، آسیب عصبی، و دیگر مشکلات مرتبط با افزایش قند خون نیز است. قند خون افزایش یافته شرایطی است که می تواند به راحتی و در نتیجه برخی رژیم های غذایی ناسالم شکل می گیرد.
اما نتایج مطالعه ای که در هشت کشور جهان انجام شده است، نشان می دهد که تبدیل کردن فیبر غذایی به یکی از اجزا اصلی رژیم غذایی می تواند با دیابت مقابله کرده و فواید سلامت چشمگیری را ارائه کند.
این پژوهش نشان داده است که فیبر زمانی بیشترین تاثیر و فواید را به همراه دارد که میزان مصرف روزانه آن بیش از 26 گرم باشد. زمانی که این مساله را مد نظر قرار دهید که یک عدد سیب دارای 4 گرم، یک فنجان تمشک دارای 8 گرم و یک فنجان جو دوسر دارای 4 گرم فیبر است، در می یابید که مصرف این میزان فیبر در روز چندان هم نباید کار دشواری باشد.
مشکل این است که شرکت های مواد غذایی تمام تلاش خود را برای فروش محصولات فرآوری شده که فیبر از آنها حذف شده است، انجام می دهند و افراد بسیاری از آنچه پیش از رسیدن مواد غذایی به دستشان رخ می دهد، اطلاعی ندارند. بر همین اساس است که ما به طور معمول حدود 15 گرم فیبر در روز مصرف می کنیم.
اما با روش هایی ساده می توانید میزان مصرف فیبر روزانه خود را افزایش دهید که در ادامه به چند نمونه اشاره شده است:
اگر غذایی که از غلات تهیه شده است را مصرف می کنید، مطمئن شوید که آن چه می خورید از غلات کامل تولید شده باشد. غلات کامل دارای بیشترین میزان محتوای فیبر هستند. پس به برچسب محصولات غذایی و گزینه غلات کامل توجه داشته باشید.
سیب را با پوست مصرف کنید. (واحد: از آنجایی که سیبها در ایران معمولاً بسیار بیش از اندازه مجاز سمپاشی با سم چینی غیراستاندارد می شوند معمولاً پوستی آلوده و سمی دارند که شدیداً سرطان زاست. پس نباید آنها را با پوست خورد و حتماً باید پوست کنده شوند. اگر سیب محصول درخت خودِ آدم یا فرد آشنای شناخته شده باشد و بداند سمی نیست باپوست بهتر است) از این طریق فیبر بیشتری به واسطه مصرف این میوه دریافت خواهید کرد.
آب میوه و سبزیجات نمی توانند جای مصرف سبزیجات و میوه های خام و کامل را بگیرند. فیبر موجود در میوه و سبزیجات کامل موجب می شود تا قند هرچه آرامتر آزاد شود و از فواید سلامت فیبر نیز هرچه بیشتر بهرهمند می شوید.
به طور کلی، از نسخه های سفید غلات مانند نان های سفید، برنج سفید، یا پاستای سفید دوری کنید، زیرا آنها فاقد فیبر هستند.
اگر قصد دارید میزان مصرف فیبر خود را افزایش دهید، این کار را به تدریج انجام دهید. دستگاه گوارش انسان ممکن است برای عادت کردن به دریافت فیبر بیشتر به زمان نیاز داشته باشد. مصرف فیبر بیش از اندازه و بیش از اندازه سریع احتمالا به بروز مشکل و پریشانی دستگاه گوارش منجر می شود.
بسیاری از ما چربی را به عنوان یک ماده مضر در رژیم غذایی خود در نظر می گیریم. بسیاری از افراد دارای اضافه وزن یا مبتلا به چاقی به امید کاهش وزن، تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا چربی ها را از رژیم غذایی خود کنار بگذارند. صنایع غذایی نیز همگام با این جریان معرفی محصولات مختلف کم چرب یا بدون چربی را در دستور کار خود قرار داده اند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، اما در حال حاضر می دانیم که محتوای چربی مواد غذایی مورد علاقه ما لزوما نباید به عنوان مقصران اپیدمی چاقی در نظر گرفته شوند. چربی، حداقل در مقدار معقول و از نوع مناسب، بخشی مهم از هر رژیم غذایی سالم محسوب می شود. در ادامه با دلایلی که نشان می دهند نباید از مواجهه با چربی در هراس باشید، بیشتر آشنا می شویم.
تولید انرژی
چربی، در کنار پروتئین و کربوهیدارت ها، جزئی حیاتی از ترکیب انرژی است. در حقیقت، چربی کارآمدترین گزینه بین این سه ماده برای تامین انرژی مورد نیاز بدن است، اما افراد بسیاری به این مساله توجهی ندارند. به گفته کارشناسان سلامت دانشگاه یو سی ال ای، 9 کالری انرژی به ازای هر گرم چربی دریافتی تولید می شود، در شرایطی که هر گرم کربوهیدارت یا پروتئین تنها حدود 4 کالری انرژی تولید می کند.
از این رو، شما با حذف چربی مجبور به مصرف کالری بیشتر، به طور معمول در قالب کربوهیدارت ها، خواهید بود، تا به همان میزان انرژی تولید کنید. این تله ای کلاسیک است که افراد دنبال کننده رژیم های غذایی کم چرب در آن گرفتار می شوند. به رغم تمام تلاش های صورت گرفته از سوی آنها برای مصرف چربی کمتر، آنها شاهد کاهش وزن یا ارتقا سلامت خود نیستند.
پوست سالمتر
چربی، به ویژه چربی اشباع، به طور فعال از پوست در برابر خورشید محافظت می کند. فردی که از رژیم غذایی خود به میزان کافی چربی دریافت نمی کند، احتمال بیشتری دارد با چین و چروک پوست، آفتاب سوختگی و حتی ابتلا به سرطان مواجه شود. بر همین اساس است که مردم برای قرن ها از روغن نارگیل، که حاوی چربی اشباع طبیعی است، برای محافظت از پوست خود استفاده کرده اند.
در مناطقی مانند جزایر اقیانوس آرام که نارگیل بخشی جدایی ناپذیر از رژیم غذایی محسوب می شود، مردم از پوستی نرمتر نسبت به ساکنان آمریکای شمالی برخوردار هستند، حتی در شرایطی که ساعات زیادی را در محیط خارج از خانه و زیر نور خورشید سپری می کنند. پژوهش انجام شده در مرکز ریزمغذی دانشگاه اُرگن نشان داد که اسیدهای چرب امگا-3 از پوست در برابر اکسیداسیون محافظت می کنند که این فرایند به واسطه پرتوهای فرابنفش خورشید رخ می دهد.
سلامت قلبی عروقی
چربی نقشی کلیدی در حفظ سلامت قلب و پیشگیری از بیماری قلبی، که یکی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان است، ایفا می کند. بدون تردید، چربی بیش از اندازه ناشی از مصرف بیش از حد گوشت قرمز و غذاهای فرآوری شده دلیل اصلی بیماری قلبی عروقی است، اما چربی بیش از حد کم نیز مشکل آفرین خواهد بود.
بنابر نتایج پژوهش موسسه ملی سلامت آمریکا، مقدار مناسب از چربی در رژیم غذایی برای مبارزه با بیماری قلبی مفید است، زیرا وجود چربی کاهش سطح لیپوپروتئین، ماده ای که موجب بیماری قلبی می شود، را در پی دارد. در نتیجه، حذف تمام چربی ها از رژیم غذایی ممکن است به اندازه مصرف بیش از حد آنها مضر باشد. چربی را از نوع درست و به میزان توصیه شده مصرف کنید تا در مسیر کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی حرکت کنید.
جذب ویتامین
چربی به عنوان یک حامل برای انتقال برخی ویتامین ها در بدن نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به طور خاص، ویتامین های A، D، E و K محلول در چربی هستند، که به معنای جذب و ذخیره آنها در سلول های چربی است. مصرف ناکافی از چربی به معنای آن است که بدن را برای جذب و ذخیره این ویتامین ها که به عملکردهای مختلف مانند فعالیت سیستم ایمنی، بیان ژن، و تولید استخوان کمک می کنند، دچار مشکل می کنید.
به عنوان مثال، ویتامین D را مد نظر قرار دهید که افراد بسیاری در مناطق سردسیر کره زمین، به ویژه در فصل زمستان، با کمبود آن مواجه هستند. ویتامین D به طور مستقیم در رشد استخوان، سیستم ایمنی، و رشد سلولی نقش دارد. از آنجایی که کمبود ویتامین D یکی ار موارد شایع در جهان است، حصول اطمینان از سطوح کافی این ویتامین در بدن اهمیت دارد.
سلامت مغز
بخش اعظم مغز از چربی تشکیل شده است و مغز بدون این ماده در ارائه عملکرد درست خود با دشواری مواجه می شود. مصرف چربی، به ویژه چربی اشباع، مواد خام مورد نیاز مغز برای حفظ و باززایی خود را در اختیار این اندام قرار می دهد.
نورون های مغزی که وظیفه ارسال و دریافت پیام ها را بر عهده دارند نیز دارای غشا (یا سطحی) هستند که با پوششی به نام میلین محافظت می شود. بخش اعظم میلین (70 درصد) از چربی تشکیل شده است. اسید اولئیک یکی از اجزا اصلی سازنده میلین است، که یکی از اسیدهای چرب شایع در شیر مادر و همچنین روغن های تهیه شده از بادام زمینی، گردو آمریکایی، بادام، و آووکادو محسوب می شود. به بیان دیگر، با حذف چربی از رژیم غذایی خود هیچ لطفی در حق مغز خود نخواهید کرد.
سلامت اندام ها
اندام های بسیاری در بدن انسان برای فعالیت خود به چربی وابسته هستند. به عنوان مثال، ریه ها را مد نظر قرار دهید؛ فضای هوایی در هر یک از ریه های ما با لایه ای نازک از آنچه به نام سورفکتانت شناخته می شود، پوشیده شده است. این ماده برای ارائه عملکرد درست سیستم تنفسی ما بسیار اهمیت دارد و به طور کامل از اسیدهای چرب اشباع تشکیل شده است. از سوی دیگر، کبد اگر به اندازه کافی ذخیره چربی پشتیبان نداشته باشد، نسبت به برخی سموم مصرفی شایع، مانند الکل و استامینوفن، آسیب پذیرتر است.
کلیه ها و روده نیز از لایه ای محافظ که به طور کامل از چربی تشکیل شده اند، برخوردار هستند. این پوشش محافظ از این اندام ها در برابر ضربات و صدمات محافظت می کند. این محافظان اندام ها برای بدن بسیار مهم هستند و تنها زمانی به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرند که دیگر ذخایر چربی بدن تخلیه شده باشند.
مهار هوس های غذایی
با محروم کردن خود از چربی آنچه اغلب رخ می دهد این است که بدن به خوردن غذای بیشتر از حد معمول برای جبران این شرایط تمایل خواهد داشت. این شرایط می تواند به پرخوری منجر شود.
یک رژیم غذایی با محتوای چربی بسیار کم ممکن است نتیجه معکوس به همراه داشته باشد. زمانی که ضعف موجب شکل گیری هوس قوی برای غذاهای چرب می شود، ممکن است خوردن یک وعده غذایی چرب شامل غذاهایی مانند پیتزا و مرغ سوخاری، و بستنی یا کیک به عنوان دسر نتیجه نهایی باشد.
سیستم ایمنی
گلبول های سفید خون سربازان سیستم ایمنی بدن انسان هستند و وظیفه آنها شناسایی و نابودی ویروس ها، باکتری ها، و هر مهاجم خارجی دیگر در جریان خون است. به گفته برخی متخصصان تغذیه، گلبول های سفید در صورتی که برخی از اسیدهای چرب کلیدی، مانند اسید میریستیک و اسید لوریک (در کره و روغن نارگیل یافت می شوند)، به میزان کافی در بدن وجود نداشته باشند، در انجام وظیفه خود با دشواری مواجه می شوند.
بدون این اسیدهای چرب، سیستم ایمنی بدن شما همانند ارتشی بدون سلاح است. البته این به معنای آن نیست که هنگام احساس سرماخوردگی در مصرف مواد غذایی مانند شیر کره زیاده روی کنید. اما دلیل دیگری برای یادآوری این نکته است که چربی بخشی جدایی ناپذیر از رژیم غذایی سالم محسوب می شود و در کنار عناصر ضروری دیگر برای یک رژیم غذایی سالم باید به میزان کافی مصرف شود.
شبستان - با شروع فصل برداشت ماهیان پرورشی سد وشمگیر ، پرورش دهندگان با تلفات بیش از ۷۰ تن ماهی رو به رو شده اند ، کارشناسان دامپزشکی ورود فاضلاب و پساب هارا علت اصلی این اتفاق میدانند.