واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

درباره ماهی «تیلاپیا»


تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۶

در حالی که اعتراضات محافل علمی و محیط زیستی به صدور مجوز تکثیر و پرورش ماهی مهاجم تیلاپیا در کشور شدت گرفته، یک استاد دانشگاه در رشته شیلات نیز ابعاد دیگری از مخاطرات ماهی تیلاپیا را از نظر بهداشتی و اقتصادی تشریح کرد.

به گزارش روزنامه ایران، دکتر حمید عبدالله‌پور، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد گیلان گفت: در بسیاری از کشورهای جهان ماهی تیلاپیا به ماهی فقرا معروف است چون از جیره غذایی ارزان قیمت استفاده کرده و همه چیز خوار است و تقریباً از قیمت مناسبی هم برخوردار است از سوی دیگر ارزش غذایی این ماهی در حد خوک است.

او افزود: یکی از مهمترین فاکتورهای تعیین کننده ارزش غذایی ماهی‌ها، نسبت اسید چرب امگا 3 به امگا 6 در آنهاست که هرچقدر این نسبت زیادتر باشد نشان از ارزش بالای غذایی آن ماهی دارد اما در تیلاپیا این نسبت بسیار کم است و در عوض میزان امگا 6 خیلی بالاتر از امگا 3 بوده و این امر باعث بیماری آلزایمر، التهابات روده‌ای و بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود، در حالی که در ماهی‌هایی مانند سالمون، قزل آلا، ساردین، تن ماهیان، ماهی کولی و غذاهای دریایی چون خرچنگ، اسید چرب امگا سه بسیار سرشار است. این اسید چرب باعث جلوگیری ازامراض قلبی و کنترل دیابت می‌شود و بالعکس آن امگا شش ممکن است موجب اختلالات مغزی، آلزایمر و تشدید التهابات شود.

این مدرس دانشگاه افزود: البته این بدان معنی نیست که فردی با چندبار استفاده از تیلاپیا دچار بیماریهای فوق الذکر شود بلکه اگر این مصرف مداوم و طولانی مدت باشد طبق گفته پزشکان امکان بروز بیماری دارد. اما نکته حائز اهمیت این است که تیلاپیا با این ارزش غذایی کمی که نسبت به گونه‌های دیگر دارد قیمتی تقریباً برابر وحتی بیشتر از قزل آلا در ایران دارد بنابراین عقل سلیم حکم می‌کند که به جای تیلاپیا از ماهی‌های با ارزش دیگر مصرف شود.

ماهی تیلاپیا که به گواه اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت در لیست گونه‌های مهاجم و خطرناک قرار دارد می‌تواند محل زندگی و تخم و لارو سایر ماهیان را با سرعت نابود کرده و موجب انقراض نسل آنها شود با این حال پرورش این ماهی، به دلیل کم هزینه بودن، قدرت تکثیر بالا و زندگی حتی در آبهای آلوده می‌تواند سود کلانی را عاید برخی پرورش دهندگان آن کند.

خطر شیوع بیماری ویروسی Til V

تیلاپیا یکی از نگرانی‌های جدی و تازه مطرح شده پژوهشگران حوزه آبزیان در جهان است. بر اساس مقاله علمی که اخیراً در یکی از ژورنال‌های علمی چاپ شده در حال حاضر چهار کشور تایلند، مصر، اکوادور و کلمبیا به عنوان کشورهای آلوده به این ویروس معرفی شدند و در عین حال خطر شیوع این بیماری در 43کشور دیگر جهان از جمله چین نیز وجود دارد.

حمید عبدالله‌پور در این باره گفت: متأسفانه ما در ایران تجربه خوبی از این نظر نداریم به‌طوریکه ورود بسیاری از گونه‌های غیر بومی آبزی به کشورمان همواره منجر به ورود بیماری‌ها و آلودگی‌های فراوان و وارد شدن خسارات زیادی به ماهیان بومی و پرورشی‌مان شده است.

او افزود: ماهی قزل آلای رنگین کمان نزدیک به نیم قرن است که وارد کشور ما شده اما متأسفانه هنوز شیلات ایران نتوانسته در تولید و تکثیر تخم این ماهی موفق باشد و هرساله نزدیک به 400 میلیون تخم قزل آلا برای پرورش وارد کشور می‌کند که بابت هر تخم 50 تومان هزینه شده و در بازار این تخم‌ها به قیمت 150 تا 200 تومان فروخته می‌شود که این واردات هرساله حدود 40 میلیارد تومان سود برای واردکنندگان دارد اما آلودگی این تخم‌ها به سه نوع ویروس در سال‌های اخیر خسارات زیادی به پرورش دهندگان قزل‌آلا در کشور وارد کرده است. و سؤال ما از شیلات این است که چرا به جای صرف این همه بودجه‌های میلیونی برای پروژه‌های غیر مؤثر، و صرف این همه انرژی برای تکثیر یک ماهی مهاجم نباید امروز بتوانیم بعد از نیم قرن خودمان تخم ماهی قزل آلا تولید کنیم؟ در حالیکه شیلات 5-6 نفر را بورسیه کرد تا از انگلستان دکترا بگیرند چرا امروز نباید از این افراد در بخش اجرا بهره ببریم؟ متأسفانه تمامی این افراد به پست و مقام رسیده‌اند و در آزمایشگاه کار نمی‌کنند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: بر اساس اعلام سازمان فائو، چین در سال گذشته 43 هزار تن ماهی تیلاپیا به ایران فروخته که شیلات ایران این رقم را 16 هزار تن عنوان می‌کند! و همین واردات باعث شد تا بسیاری از پرورش دهندگان ماهی به دلیل فراوانی تیلاپیا در بازار داخلی، با ضرر و ورشکستگی مواجه شوند یا مجبور باشند ماهی‌های با کیفیت خود را با وجود صرف هزینه‌های هنگفت برای پرورش به قیمتی ارزان‌تر از تیلاپیا به فروش برسانند که این امر صدها نفر از پرورش دهندگان ماهی را در سراسر کشور با بحران و نابودی سرمایه‌هایشان مواجه کرده است.

او افزود: می‌گویند تکثیر تیلاپیا باعث اشتغالزایی می‌شود ولی این اشتغالزایی نیست! چون به موازات ایجاد شغل برای عده‌ای در کویر خشک بافق یزد صدها پرورش‌دهنده کپورماهی و قزل آلا در شمال ایران و دیگر مناطق کشور همین الآن با بحران ورشکستگی ناشی از واردات تیلاپیا و بیماری‌های ویروسی وارد شده در اثر تخم قزل آلا مواجه هستند .



مصرف تیلاپیا ممنوع!

تیلاپیا نیاز اکسیژنی کمی دارد و دارای هزینه تولید پایین است. ضمن اینکه این ماهی قابلیت رشد و تکثیر خیلی سریع داشته و به علت نزدیک بودن طعم آن به طعم مرغ، خیلی زود طرفداران بسیاری پیدا کرده‌است.
مجله سیب سبز - نیکو کلینی: احتمالا شما هم هنگام گذر از ماهی‌فروشی‌ها یا فروشگاه‌های مواد پروتئینی با تابلوی «ماهی تیلاپیا موجود است» مواجه شده‌اید. مدتی است که این ماهی به بازار ایران وارد شده و حتی استخرهای پرورش ماهی هم شروع به پرورش تیلاپیا کرده‌اند.
 
شاید یکی از عوامل رواج این نوع ماهی در بازار ایران قیمت مناسب آن در مقایسه با دیگر ماهی‌ها باشد. اما از آنجایی که از قدیم گفته‌اند هیچ ارزانی بی‌سبب نیست، ما درمورد درستی و نادرستی این شایعه (ضررهای ماهی تیلاپیا) با متخصص تغذیه و کارشناس ارشد شیلات گفت‌و‌گو کرده‌ایم که شما در ادامه این مطلب می‌خوانید.
مصرف تیلاپیا ممنوع!

آیا تیلاپیا ضرر دارد؟

ماهی تیلاپیا در بسیاری از کشورهای آسیا، آفریقا و ایالات‌متحده پرورش می‌یابد. این ماهی نسبت به سایر ماهی‌ها قیمت پایینی دارد و به سبب سهولت مصرف، طرفداران بسیاری دارد. تیلاپیا مثل بسیاری دیگر از ماهی‌ها تیغ‌های آزاردهنده ندارد و گوشت آن به راحتی فیله و پخته می‌شود اما در سال 2008، متخصصان دانشکده پزشکی دانشگاه «ویک فارست» گزارشی از یک تحقیق منتشر کردند که خبر از مضرات ماهی تیلاپیا می‌داد. تیلاپیا میزان بالایی امگا 6 دارد. این نوع اسید چرب مزایایی برای ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده بدن دارد اما در عین حال مصرف بیش از اندازه‌اش هم خطرات بسیاری مثل اختلالات مغزی به دنبال دارد و درواقع در این نوع ماهی میزان اسید چرب امگا 3 از امگا 6 بسیار کمتر است.

دکتر خدیجه رحمانی، متخصص تغذیه در مورد نسبت این دو نوع اسید چرب در دو ماهی تیلاپیا و سالمون به سیب سبز می‌گوید: به‌طور معمول اسید چرب امگا 3 باید بیشتر از اسید چرب امگا 6 باشد. به‌طور مثال نسبت امگا 3 به امگا 6 موجود در ماهی سالمون 10برابر همین اسیدهای چرب در ماهی تیلاپیاست و همین نسبت به خوبی ارزش‌های غذایی این نوع ماهی را مشخص می‌کند. در 300 گرم ماهی تیلاپیا، 67 میلی گرم امگا 3، 84 میلی‌گرم امگا6 و 16 میلی گرم کلسترول وجود دارد و همین آمار می‌تواند به شما نشان دهد که این ماهی علاوه بر امگا6، دارای میزان بالایی کلسترول هم هست.

تیلاپیا دستپخت چینی‌ها

تیلاپیا نیاز اکسیژنی کمی دارد و دارای هزینه تولید پایین است. ضمن اینکه این ماهی قابلیت رشد و تکثیر خیلی سریع داشته و به علت نزدیک بودن طعم آن به طعم مرغ، خیلی زود طرفداران بسیاری پیدا کرده‌است. اوایل ورود ماهی تیلاپیا به ایران، این ماهی مثل بسیاری اجناس دیگر بازار از چین وارد می‌شد. طی گزارش منتشرشده توسط فاکس نیوز این ماهی‌ها در کشور چین در محیط نامناسب آلوده به پسماندهای صنعتی پرورش یافته و با وجود این شرایط به بازار مواد غذایی دیگر کشورها وارد می‌شدند.

در این گزارش آمده است که تیلاپیای چینی در استخرهای آب حاوی آنتی‌بیوتیک و هورمون پرورش می‌یابد و از زباله، مواد بی‌ارزش و بعضا آلوده برای تغذیه‌شان استفاده می‌شود و مقادیر بالای هورمون می‌تواند اختلالات زیادی برای نوجوانان در دوره بلوغ به وجود آورد. دکتر خدیجه رحمانی، متخصص تغذیه در مورد این موضوع نظر خاصی ارائه نمی‌کند چراکه به نظر می‌رسد سازمان‌های مرتبط همچون سازمان کنترل غذا و دارو و وزارت بازرگانی نسبت به این موضوع نظارت کافی داشته باشند.

کارشناسان چه می‌گویند؟

عیسی گلشاهی، مدیرکل دفتر توسعه بازار شیلات در مورد واردات ماهی تیلاپیا می‌گوید: «واردات این نوع ماهی به شیوه خاصی انجام می‌شود و سازمان‌های دامپزشکی و شیلات بر ورود این ماهی‌ها به بازار نظارت می‌کنند. تولید و پرورش این ماهی در کشور چین و دیگر کشورهای تولیدکننده با استانداردهای بهداشتی صورت می‌گیرد و پرورش‌دهندگان این ماهی برای صادرات آن به دیگر کشورها ملزم به رعایت استانداردهای سازمان غذا و داروی کشورهای اروپایی و ایالات‌متحده هستند.

در مورد واردات این ماهی به ایران هم بازدیدهای فنی دقیقی انجام شده و توسط سازمان دامپزشکی گواهی‌های بهداشتی اعطا شده است. نمایندگان ولی فقیه در وزارت جهاد کشاورزی از مراحل پرورش بازدید می‌کنند و هیچ یک از موارد شایعه‌شده درخصوص آلودگی محیطی و تغذیه نامناسب این ماهی‌ها تایید نمی‌شود. این موضوع فقط یک شایعه برای تشویش اذهان عمومی و جلب‌توجه افکار مردم به سمت مواد پروتئینی دیگر است.» در حال حاضر در مناطق گرمسیری کشورمان امکان تولید ماهی تیلاپیا وجود دارد اما با توجه به هزینه‌های پرورش و روند تولید، واردات این ماهی‌ها به قوت خود باقی است و فرآوری، بسته‌بندی، توزیع و فروش این محصولات در کشور ما به نظر به‌صرفه‌تر می‌رسد.

پرورشی بخوریم یا دریایی؟

بهزاد سعیدپور، کارشناس محیط زیست دریایی و عضو هیات علمی دانشگاه محیط زیست، درخصوص استفاده از کودهای حیوانی در روند پرورش ماهی تیلاپیا به سیب سبز می‌گوید: «این کار در روند تولید اکثر ماهی‌ها در همه جای دنیا صورت می‌گیرد و منع خاصی وجود ندارد. حتی به صورت طبیعی در رودخانه‌ها هم این اتفاق می‌افتد و این موضوع باعث آلودگی خاصی نمی‌شود چراکه این مواد شرایط لازم برای گسترش جمعیت پلانکتون و فیتوپلانکتون‌‌ها (جلبک‌های تک‌سلولی) را فراهم می‌کنند و پیش از تیلاپیا در مورد قزل‌آلای پرورشی یا کپور هم این کار صورت می‌گرفت.»

 دکتر خدیجه رحمانی، متخصص تغذیه در مورد ماهی‌های پرورشی و دریایی می‌گوید: «تغذیه دریایی ماهی‌ها از موجودات ریزتر در محیط دریا، بسیار بهتر از ماهی‌های پرورشی است و توصیه می‌کنیم ماهی‌های دریایی را در اولویت قرار دهید، اما در نظر داشته باشید که نسبت به اندازه ماهی‌ها حساس باشید چراکه هر چه جثه ماهی بزرگ‌تر و سن ماهی بالاتر باشد امکان وجود مقدار بالای جیوه در بدن آن بیشتر است، به همین دلیل توصیه می‌کنیم که ماهی‌های کوچک‌تر را به صورت تازه و بدون مواد نگهدارنده مصرف کنید.» تا حد امکان از سلامت پرورش ماهی اطمینان حاصل کنید چراکه ماهی‌ها با موادی که پرورش می‌یابند، بزرگ می‌شوند و با همان مواد هم بر سر سفره‌های ما می‌آیند.

چه ماهی‌هایی را جایگزین کنیم؟

در شرایط فعلی کشور ما که سرانه مصرف ماهی پایین است و ذائقه بسیاری از خانواده‌ها با غذاهای دریایی همخوانی ندارد، ورود ماهی تیلاپیا اتفاق خوبی به حساب می‌آید. بااینکه ماهی تنها منبع ید به‌حساب می‌آید بسیاری از خانواده‌ها بر اساس آیین‌های سنتی به‌جز شب یلدا و شب عید، گوشت ماهی را در برنامه غذایی‌شان نمی‌گنجانند و خودشان را درگیر بوی عجیب و تیغ‌های آزاردهنده‌اش نمی‌کنند اما با وجود سهولت مصرف این نوع ماهی، دکتر رحمانی، متخصص تغذیه توصیه می‌کند که این ماهی را به‌طور مداوم مصرف نکنید و در گروه غذایی دریایی‌تان تنوع و گوناگونی به‌وجود بیاورید و خانم‌های باردار، شیرده و کودکان از مصرف زیاد این ماهی خودداری کنند.

 میزان مصرف ماهی یک فرد بالغ به‌طور متوسط یک یا دو بار در هفته است و این دفعات را میان ماهی‌های مختلف مثل ماهی قزل‌آلا، سفید، سالمون و تن تقسیم کنید. در مصرف ماهی تیلاپیا احتیاط لازم به خرج دهید چراکه مصرف بیش از اندازه امگا 6 باعث بیماری‌های قلبی و عروقی، بیماری‌های التهابی مثل آرتریت، آسم و آلرژی، بیماری‌های خودایمنی مثل لوپوس می‌شود. این بیماری‌ها طیف گسترده‌ای دارند و باید در مصرف این نوع از اسید چرب جانب احتیاط را در نظر بگیرید.

اصل تنوع را فراموش نکنید

 متخصصان تغذیه می‌گویند ماهی سالمون، کولی، ساردین، قزل‌آلای رنگین کمانی و تن دارای امگا 3 بیشتری نسبت به تیلاپیاهستند، در برنامه غذایی خود بهره ببرید. آنها هیچ یک از ماهی‌ها را  حذف نمی‌کنند اما نسبت به میزان مصرف هشدارهای لازم را ارائه می‌کنند.
 
مصرف تیلاپیا ممنوع!

هرماهی کنسروی تن نیست

از آنجایی که ماهی نسبت به سایر جانشینان گوشت قرمز، پروتئین زودهضمی دارد و چربی‌های ضروری آن برای بدن مفید است، بهتر است مواردی را برای درست انتخاب کردن در نظر بگیرید. توصیه متخصصان تغذیه این است که ترجیحا ماهی را به صورت تازه مصرف کنید، اما اگر سراغ کنسروها رفتید، دور این غلط مصطلح را خط بکشید که هر ماهی کنسروی، ماهی تن است. این روزها انواع ماهی‌ها مثل سالمون، تن و حتی تیلاپیا در کنسرو‌ها بسته‌بندی می‌شوند.

با ماهی ویتامین C  مصرف کنید

ماهی‌هایی که چرب هستند، باید به‌صورت تازه میل شوند و ترجیحا آنها را به مدت طولانی در فریزر نگهداری نکنید، علاوه بر اینکه ماهی‌های چرب نسبت به حرارت و نحوه پخت‌وپز حساس هستند.

ما به شما پیشنهاد می‌کنیم که از روش بخارپز یا کبابی برای صرف این ماده پروتئینی استفاده کنید، ضمن آنکه مصرف مواد غذایی حاوی آهن‌همراه ویتامین C می‌تواند به جذب آن کمک فراوانی کند. برای این منظور می‌توانید به همراه ماهی کمی آبلیمو یا آب نارنج مصرف کنید تا آهن آن به‌طور کامل جذب بدن‌تان شود.

درخوراک‌تان تعادل ایجاد کنید

 ماهی تیلاپیا هم مثل ماهی‌های دیگر طبع سرد دارد، پس بهتر است در انتخاب مواد غذایی که همراه آن میل می‌کنید دقت داشته باشید. متخصصان تغذیه پیشنهاد می‌کنند که با استفاده از ادویه‌هایی مثل زیره، دارچین و زنجبیل که طبع گرم دارند ماهی را مزه‌دار کنید و به این وسیله یک تعادل طبیعی به‌وجود آورید.




تحقیقات جدید نشان داده که مصرف ماهی تیلاپیا ممکن است به قلب آسیب بزند.

مطالعات نشان داده است که این ماهی پرورشی میزان بالایی اسید چرب امگا 6 دارد. ماهی پرورشی پرطرفدار به نام تیلاپیلا یا تیلاپیا(Tilapia)، ممکن است به علت سطح پایین اسید چرب امگا 3 و میزان بالای اسید چرب امگا6 به قلب شما آسیب بزند. تحقیقات جدید نشان داده‌اند که این ترکیب به ویژه برای بیمارانی که مشکلات قلبی، آرتروز، آسم و دیگر بیماری‌های مربوط به التهاب بیش از حد دارند، مضر است.

اگر شما جزء جمعیت آسیب‌پذیری چون بیماران قلبی هستید، لازم است که در مورد آنچه می‌خورید بسیار دقیق باشید. منظور از آنچه می‌خورید، شامل همه چیز است. ولی وقتی نوبت به ماهی می‌رسد، مهم‌ترین کاری که می‌توانید برای قلب خود انجام دهید، این است که نوع مناسب ماهی را مصرف کنید و یا از روغن ماهی رژیمی استفاده نمایید. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهند شما با خوردن نوع نامناسب ماهی به خود آسیب می‌زنید و تیلاپیلا نیز در گروه ماهی‌های نامناسب قرار دارد.

البته ممکن است این برای همه مشکل‌ساز نباشد. یعنی خوردن تیلاپیلا بیش از خوردن همبرگر برای افراد عادی مشکل ایجاد نمی‌کند.

سخنگوی انجمن رژیم درمانی آمریکا در مورد توزیع‌کنندگان گفت: این صنعت باید راه‌های پرورش ماهی را اصلاح نماید. ایده کلی پرورش ماهی خوب است، ولی در این صنعت برای تغذیه ماهی از غذاهای ارزان استفاده می‌شود تا قیمت ماهی پایین نگه داشته شود و این مسئله تاثیر بدی روی کیفیت تغذیه‌ای ماهی می‌گذارد.

محققان مصرف دو وعده ماهی در هفته را توصیه می‌کنند که بهتر است از ماهی‌های چرب از قبیل سالمون استفاده شود. اولین دلیل آن افزایش اسیدهای چرب امگا 3 است.

اما هیچ کس به تاثیرات تغذیه‌ای ماهی پرورشی که به طور انفجاری افزایش می‌یابد توجهی نکرده است (ماهی‌های پرورشی 9.2 درصد افزایش سالانه دارند اما ماهی‌های دریایی 1.4 درصد در سال افزایش می‌یابند.) به ویژه تیلاپیلای ارزان‌قیمت از نظر محبوبیت، رشد روزافزون دارد.

در این مطالعه از کروماتوگرافی گازی برای تجزیه و تحلیل اسیدهای چرب 30 نوع ماهی پرورشی و دریایی پر مصرف استفاده شد. قزل‌آلای پرورشی و سالمون دریای آتلانتیک میزان مناسبی از اسید چرب امگا3 در مقابل اسید چرب امگا6 داشت. در مقابل تیلاپیلای پرورشی نسبت ناسالمی از این اسیدهای چرب داشت.

محققان مصرف ماهی دریایی را توصیه می‌کنند. سالمون وحشی و حتی کنسرو سالمون وحشی، میزان بالایی امگا3 دارد و منبع عالی پروتئین است.

بهتر است بر ماهی‌های سرد آبی از قبیل سالمون، قزل‌آلای رنگین‌کمانی، ساردین، تون و ماهی کولی که همگی اسیدهای چرب سالم دارند تاکید شود.

/ همشهری





مرتبط:

- گزارش نشست بررسی وضعیت پرورش ماهی کشور با حضور برخی از فعالان در تسنیم

تلفات ماهیان پرورشی سد وشمگیر از فاضلاب

شبستان - با شروع فصل برداشت ماهیان پرورشی سد وشمگیر ، پرورش دهندگان با تلفات بیش از ۷۰ تن ماهی رو به رو شده اند ، کارشناسان دامپزشکی ورود فاضلاب و پساب هارا علت اصلی این اتفاق میدانند.

خطر «ماهیان جیوه‌ای» برای سلامت

دنیای سبز تر - 24 آبان 1396  
خطر «ماهیان جیوه‌ای» برای سلامت
 
تحقیقات پژوهشگران ایرانی نشان می‌دهد که خطر مواجهه با اثرات مضر فلز سنگین جیوه در خانواده‌های صیاد به علت مصرف بیشتر ماهی در مقایسه با سایر افراد، بالاتر است.
 
به گزارش ایسنا، جیوه به‌عنوان ماده‌ای سمی گسترده در محیط‌زیست، امروزه نگرانی‌های زیست‌محیطی جهانی را به دنبال داشته است. به‌طوری‌که سازمان بهداشت جهانی آن را در بین 10 ماده شیمیایی که برای سلامت عمومی خطرناک هستند، قرار می‌دهد. این ماده با متیله شدن در محیط‌های آبی به بافت ماهی‌ها راه می‌یابد. اصلی‌ترین منبع مواجهه انسان با متیل جیوه نیز از طریق مصرف ماهی و غذاهای دریایی آلوده است.
 
متیل جیوه در انسان به‌سرعت و به‌طور کامل جذب دستگاه گوارش می‌شود. عمده‌ترین عوارض ناشی از مسمومیت با جیوه بروز اختلالات عصبی و کلیوی و بیماری‌های قلبی عروقی هستند. متیل جیوه به‌سرعت از جفت عبور کرده و باعث آسیب‌های مغزی شامل عقب‌ماندگی ذهنی، مشکلات بینایی و شنوایی، عقب‌افتادگی رشد و تکامل، اختلالات تکلمی و حافظه‌ای برای جنین در حال رشد می‌شود.
 
میزان جیوه در موی سر و خون، دو نشانگر زیستی مناسب برای ارزیابی سطوح مختلف مواجهه با جیوه در جمعیت عمومی هستند. در این رابطه، گروهی از محققان دانشگاهی در ایران تعداد 43 زن از ساکنان حاشیه سواحل شمالی خلیج‌فارس در شهرهای ماهشهر، بوشهر و بندرعباس را که شامل خانواده صیادان و خانواده غیر صیاد بودند، جهت بررسی نمونه مو انتخاب کردند.
 
به این زنان، پرسشنامه‌ای حاوی اطلاعاتی در مورد نوع ماهیانی که به‌طور معمول مصرف می‌کنند، دفعات مصرف آن‌ها و از طرفی چگونگی وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سابقه بیماری تهیه و ارائه شد. همچنین میزان جیوه موی آن‌ها نیز توسط دستگاه پیشرفته آنالیز جیوه تعیین شد.
 
بر اساس نتایج این تحقیق که به‌صورت مقاله‌ای علمی پژوهشی در مجله «سلامت و محیط‌زیست» وابسته به انجمن علمی بهداشت محیط ایران به چاپ رسیده، میانگین کل جیوه مو 2.31 میکروگرم بر گرم مو به دست آمد که در این میان متغیرهای سن، مصرف ماهی، شهر محل سکونت، خانواده صیاد یا غیر صیاد روی میزان جذب روزانه جیوه مؤثر بودند. طبق نتایج فوق، با افزایش سن در این زنان میزان جذب روزانه جیوه افزایش می‌یابد.
 
به گفته اکاتی و همکاران، مجریان پژوهش فوق، این مقدار میانگین که بالاتر از سطح استاندارد سازمان بهداشت جهانی است، نشان می‌دهد که زنان در این منطقه در معرض مواجهه بالایی با جیوه قرار دارند.
 
این محققان اعتقاد دارند ازآنجاکه میزان مصرف ماهی یکی از متغیرهای مهم مؤثر بر میزان جذب روزانه جیوه در افراد موردمطالعه بوده و با توجه به خطرهای احتمالی ناشی از آلودگی جیوه، خصوصاً در خانواده‌های صیاد که مصرف ماهی بیشتری دارند، مطالعات دقیق ارزیابی ریسک جیوه و پایش جیوه در ماهیان مصرفی این مناطق ضروری به نظر می‌رسد.
 
لازم به ذکر است میزان جیوه در برخی ماهیان صیدشده خلیج‌فارس به علت آلودگی‌های مختلف طبیعی، کشاورزی و صنعتی بالاتر از مقادیر قابل‌اغماض سازمان بهداشت جهانی است

حضور گسترده روغن آفتابگردان غنی‌شده با ویتامین D۳ در فروشگاه‌های زنجیره‌ای

اطلاع رسانی تبلیغی
برند اویلا که پیش از این با تولید روغن سرخ کردنی بدون پالم گامی مثبت در زمینه ارتقاء سلامت جامعه برداشت، این بار با تولید روغن آفتابگردان غنی شده با ویتامین D این محصول را در برنامه‌های خود جانمایی کرد.

وزیر بهداشت در افتتاحیه اجلاس معاونین اجتماعی وزارت بهداشت با بیان این که تقریبا ۸۰ درصد مردم کمبود ویتامین D دارند و میزان توده استخوانی در ایران نسبت به سایر کشورها نیز کمتر است، تاکید کرد مردم باید نسبت به سلامت ‌خود حساس باشند.

به گزارش عصر ایران ؛ پس از تولید روغن سرخ کردنی بدون پالم توسط برند اویلا، روغن آفتابگردان غنی شده با ویتامین D۳ اویلا در سه وزن ۸۱۰ گرمی، ۱۳۵۰ گرمی، ۱۸۰۰ گرمی در فروشگاه‌های سراسر کشور توزیع شد.

ویتامینD برای جذب کلسیم و همچنین رشد و استحکام استخوان‌ها به بدن کمک می‌کند. کمبود ویتامینD باعث مشکلاتی نظیر نرمی استخوان و ابتلا به دیابت در کودکان و افزایش خطرات بیماری های قلبی و ابتلا به افسردگی در بزرگسالان می‌شود.

حضور گسترده روغن آفتابگردان غنی‌شده با ویتامین D۳ در فروشگاه‌های زنجیره‌ای

کمبود این ویتامین می‌تواند یک اخطار جدی برای ابتلا به سرطان پستان، سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات باشد.

راههای دریافت ویتامین Dقرار گرفتن در معرض نور خورشید، مصرف مواد غذایی که حاوی ویتامینD هستند، مانند: ماهی سالمون، میگو، زرده تخم مرغ و برخی از انواع قارچ‌ها است که کمتر در جیره غذایی روزانه ایرانیان قرار دارد.

نتایج مطالعات پژوهشکده غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی نشان داده تقریبا تمام افراد جامعه ما در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند و حدود نیمی از افراد جامعه، به ویژه زنان کشور نیز به کمبود شدید ویتامین D مبتلا هستند.

انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور نیز تائید می‌کند بیش از ۸۰ درصد مردم دچار کمبود ویتامین D هستند.

وزیر بهداشت در افتتاحیه اجلاس معاونین اجتماعی وزارت بهداشت با بیان این که تقریبا ۸۰ درصد مردم کمبود ویتامین D دارند و میزان توده استخوانی در ایران نسبت به سایر کشورها نیز کمتر است، تاکید کرد مردم باید نسبت به سلامت ‌خود حساس باشند.

برند اویلا که پیش از این با تولید روغن سرخ کردنی بدون پالم گامی مثبت در زمینه ارتقاء سلامت جامعه برداشت، این بار با تولید روغن آفتابگردان غنی شده با ویتامین D این محصول را در برنامه‌های خود جانمایی کرد. این تولیدکننده هم اکنون قادر است توزیع گسترده روغن غنی شده با ویتامینD را در فروشگاه‌های سراسر کشور از جمله فروشگاه‌های زنجیره‌ای افق کوروش به انجام رساند.

خوراکهای عضله‌سازی که پروتئین نیستند

ما برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی به کلسیم نیاز داریم، اما این ماده مغذی ممکن است به همان اندازه برای ساخت عضلاتی قوی نیز اهمیت داشته باشد.

زمانی که موضوع سلامت عضلانی مطرح می شود، پروتئین بیشترین توجهات را به سوی خود جلب می کند. این مساله منطقی است، زیرا اسید آمینه هایی که هر گرم پروتئین مصرفی شما را تشکیل می دهند، همان هایی هستند که عضلات بدنتان را نیز شکل می دهند.

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "یو اس نیوز"، بیشتر بزرگسالان نیازمند 25 تا 35 گرم پروتئین در هر وعده غذایی خود هستند تا عضلاتی قوی و سالم را حفظ کرده و حتی بنابر نتایج مطالعه ای جدید خطر مرگ را کاهش دهند. پس اگر در پی افزایش اسقامت خود در باشگاه، حفظ توده عضلانی و عملکرد خود با افزایش سن هستید یا قصد دارید طول عمر خود را افزایش دهید، جای پرسشی باقی نمی ماند که پروتئین از اهمیت ویژه ای برای شما برخوردار است.

اما پروتئین تنها ماده مغذی نیست که سوخت مورد نیاز عضلات شما را تامین می کند. در ادامه با پنج ماده مغذی دیگر که می توانند شرایط عضلات شما را بهبود ببخشند بیشتر آشنا می شویم.

کلسیم

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

ما برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی به کلسیم نیاز داریم، اما این ماده مغذی ممکن است به همان اندازه برای ساخت عضلاتی قوی نیز اهمیت داشته باشد. تنظیم و آزادسازی کلسیم بخشی ضروری از انقباض عضلانی و بر همین اساس ساخت عضله است.

بیشتر بزرگسالان به 1,000 تا 1,300 میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند. از بهترین منابع برای تامین این نیاز می توان به محصولات لبنی، سبزیجات برگدار، ماهی سالمون، و توفو اشاره کرد. اگر از طریق رژیم غذایی نمی توانید نیاز روزانه خود به کلسیم را تامین کنید، پس از مشورت با پزشک از مکمل ها استفاده کنید.

ویتامین D

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

ویتامین D همانند کلسیم نه تنها به ارتقا سلامت استخوانی کمک می کند، بلکه ممکن است در بهبود شرایط عضلات نیز تاثیرگذار باشد. نتایج یک پژوهش که در نشریه Therapeutic Advances in Chronic Disease منتشر شد نشان می دهد که کمبود ویتامین D، که هم در کودکان و هم بزرگسالان شایع است، با سلامت و عملکرد ضعیف عضلانی پیوند خورده است. در افراد پیر تامین ویتامین D به میزان کافی می تواند خطر زمین خوردن، که یکی از عوارض جانبی افت سلامت عضلانی است را کاهش دهد.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید ساده‌ترین روش برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدن است. از منابع غذایی برای این ماده مغذی نیز می توان به زرده تخم مرغ، قارچ، ماهی چرب و لبنیات غنی شده اشاره کرد.

HMB

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

بتا هیدروکسی بتا متیل بوتیرات که به نام HMB شناخته می شود، پس از این که بدن لوسین، اسید آمینه ای که در برخی منابع پروتئین مانند زرده تخم مرغ، سویا، گوشت قرمز و ماهی یافت می شود، را تجزیه می کند به مقدار اندک در جریان خون به گردش در می آید. پژوهش های روزافزون نشان می دهند که HMB تجزیه عضله را کند می کند.

بیشتر پژوهش ها درباره HMB و سلامت عضلانی شامل مصرف سه بار در روز یک گرم از این ماده می شوند، که معادل مصرف روزانه حدود 600 گرم پروتئین یا 60 گرم لوسین است. از آنجایی که تحقق این هدف از طریق مصرف مواد غذایی دور از دسترس است، مصرف مکمل HMB عامل کلیدی محسوب می شود. در شرایطی که پژوهش ها از بی خطر بودن HMB حکایت دارند، اما پیش از مصرف مکمل ها بهتر است با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید.

روی

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

روی به تقویت سیستم ایمنی و ترمیم عضلات پس از ورزش کمک می کند. همچنین، روی در ترکیب پروتئین عضله - فرآیندی که پروتئین مصرفی شما به بخشی از عضلات تبدیل می شود - نقش دارد. مطالعه ای که در سال 2016 در دانشگاه میسوری انجام شد، نشان داد که روی برای توانایی عامل رشد انسولین مانند - هورمونی که رشد عضلانی را تشویق می کند و پس از انجام تمرینات قدرتی ترشح می شود - برای انجام وظیفه خود در سلول های عضلانی حیاتی است.

گوشت قرمز و گوشت ماکیان از جمله منابع اصلی روی محسوب می شوند، اما صدف چروک غنی‌ترین محتوای روی را ارائه می کند. از گزینه های دیگر برای دریافت روی می توان به لوبیاها، لبنیات و نخود اشاره کرد. بزرگسالان به 8 تا 13 میلی گرم روی در روز نیاز دارند و بانوان باردار و آنهایی که به فرزندان خود شیر می دهند، نیاز بیشتری به این ماده مغذی دارند.

کراتین

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

کراتین از مواد مغذی محبوب بین ورزشکاران بدنسازی است. کراتین به مبارزه با افسردگی، بیماری قلبی عروقی، و احتمالا حتی سرطان کمک می کند. اگر درگیر انجام تمرینات ورزشی با شدت بالا هستید، کراتین می تواند عضلات شما را به خوبی تغذیه کند. کراتین به صورت مستقیم موجب شکل گیری عضلات بزرگ‌تر نمی شود، بلکه بیشتر از عضلات برای تمرین با شدت بالاتر پشتیبانی می کند. در حقیقت، استفاده از کراتین توانایی عضلات برای تمرینات سخت‌تر را افزایش می دهد، که به بزرگ‌تر شدن آنها منجر می شود.

با مصرف گوشت قرمز می توانید کراتین دریافت کنید، اما یک رژیم غذایی متعادل تنها حدود یک گرم کراتین در روز را تامین می کند، در شرایطی که یک قاشق پودر کراتین حاوی سه تا پنج گرم کراتین است. بار دیگر، پیش از مصرف هر گونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید.