کره‌شمالی برای دور زدن تحریم‌ها به تولید انبوه جلبک رو آورده است

کره شمالی در حال توسعه پروژه‌های پرورش جلبک به منظور استفاده از این محصول برای مقابله با تحریم‌های جامعه بین‌الملل علیه این کشور است.

به گزارش ایسنا، به نقل از اکسپرس، کره‌شمالی بر اساس گزارش‌ها پژوهش برای تقویت امنیت غذایی و انرژی خود را تشدید کرده است. این در حالی است که ارگانیسم‌های جلبک می‌توانند برای تولید غذا، کود، مواد اولیه صنعتی و سوخت مورد استفاده قرار بگیرند.

وبسایت تحلیلی ۳۸ North متعلق به مخالفان حکومت کره شمالی گزارش داده که صنعت تولید جلبک می‌تواند به تدریج "تاثیرات منفی تحریم‌ها را هم علیه حوزه تامین انرژی و هم علیه امنیت غذایی" در کره شمالی کاهش دهد.

بر اساس گزارش‌ها، این کشور اقدام به گسترش تاسیسات پژوهشی از جمله حوضچه‌ها و سیستم‌های پرورش آبزیان از اوایل سال ۲۰۰۸ تا کنون به همین منظور کرده است.

این تاسیسات در کره شمالی که برای پرورش جلبک کلیدی محسوب می‌شوند اخیرا پیچیده‌تر از قبل شده‌اند.

کره شمالی وابستگی فراوانی به واردات سوخت و غذا از خارج دارد و چین به طور تاریخی شریک تجاری اصلی کره شمالی محسوب می‌شده است. اما پکن اخیرا صادرات نفت پالایش شده خود به کره شمالی را از ابتدای ماه جاری میلادی محدود کرد.

جلبک در صورت فرآوری شدن می‌تواند میزان بالایی پروتئین داشته باشد و از آن می‌توان برای مکمل غذایی و کود استفاده کرد.

وبسایت مخالف ۳۸ North نوشت: جای شگفتی نیست که دولت کره شمالی در حال توسعه هزاران حوضچه باز روستایی برای تولید جلبک و ایجاد سایت‌های بزرگتر و پیچیده‌تر ظاهرا برای تولید هرچه بیشتر جلبک است.

همین جلبک می‌تواند ۲۰ درصد چربی داشته و از آن می‌توان به عنوان سوخت زیستی استفاده کرد.

منبع: ایسنا

Ten Architectural Schemes That Could Help Us Adapt To Rising Seas

10 Architectural Schemes That Could Help Us Adapt To Rising Seas

From a floating house to a mobile city shaped like a giant lilypad, designers offer up some wild solutions for a wetter future

Universal Studios in Hollywood has a stunt show and set inspired by the 1995 film Waterworld. (Courtesy of Flickr user William Warby)

By       Jimmy Stamp

smithsonian.com
October 14, 2014

We dream of drowning cities. Popular culture is overflowing with depressing yet strangely romantic images of our future waterworld—from books like The Drowned World  to films like 2012 and The Day After Tomorrow. We’re drawn to works that dramatize the effects of climate change, perhaps because we take some glee in seeing how bad it can get.

This morbid fascination with environmental catastrophe has invaded the zeitgeist for good reason. Ice caps are melting faster than ever, while hurricanes and tsunamis seem to strike with growing frequency and severity. The sea level is rising at an increasingly rapid rate, promising to dramatically reshape our continents, and the lives of the millions of people who live along the coasts.  In short, science fiction is threatening to become science fact.

But for some architects, planners and designers, the prospect of a drowned world is inspiring—a call to action to preemptively develop possible solutions. Humans have been changing the environment for the worse, but we have the technology and capability to dramatically improve it—to purposely alter the environment by designing new buildings and changing cities. The following architectural schemes offer solutions for living with water, whether it be in a single community, in a wide flood zone or in a drastically flooded world.

1 of 10

Water-Based Urban Development, by DeltaSync

(DeltaSync)

DeltaSync is a Dutch firm specializing in floating urbanism. Last spring, the interdisciplinary design consultancy completed a year-long feasibility study (pdf) for the Seasteading Institute, exploring the possibility of building “the first floating city with political autonomy” by 2020. DeltaSync’s design uses foam and steel hexagon-shaped islands that can be joined together like Settlers of Catan tiles to form a variety of urban designs. If your seastead isn’t working out as you had planned, just move a few tiles. The DeltaSync proposal is most noteworthy for its in-depth, 100-plus page report exploring the practical issues, such as ideal community size, operating expenses and income generation, that need to be addressed for such a community to prosper.

(10 Architectural Schemes That Could Help Us Adapt To Rising Seas)

سود در پرورش قزل آلاست

سود در پرورش قزل آلاست / 80 درصد سرمایه لازم را وام بگیرید با سود 15 درصد

کمتر کسی فکرش را می کند که سرمایه گذاری در شیلات چقدر می تواند سودآور باشد. آبزی پروری حوزه ای است که منتظر سرمایه گذار است و برای آن حداقل یا حداکثری وجود ندارد. پول نیوز امروز شرایط و فرصت های سرمایه گذاری در شیلات را بررسی کرده است.

پول نیوز – اسم سرمایه‌گذاری که می‌آید خیلی ها یاد حوزه هایی مثل مسکن و بانک می افتند در حالی که فرصت های غیر قابل انکاری در حوزه های مغفولی مثل شیلات وجود دارد. رضا فراهانی، معاون دفتر توسعه منابع آبزی شیلات در گفت و گو با پول نیوز تاکید می کند که سودآورترین تجارت در بخش کشاورزی، آبزی پروری است. 

البته کاغذبازی های دولتی اینجا هم برای سرمایه گذارها، دردسر ساز شده اند. فراهانی در این باره می گوید: صدور مجوز برای سرمایه گذاری که وارد این حوزه می شود بسته به شرایط خود شخص و بخشی که برای سرمایه گذاری انتخاب کرده، بین 6 ماه تا 2 سال طول می کشد. چرا که درخواست او باید در کمیسیون چندین ارگان بررسی شود؛ از سازمان محیط زیست و اداره آب گرفته تا سازمان دامپزشکی. 

این مقام مسئول همچنین درباره تسهیلات سازمان شیلات به سرمایه‌گذاران گفت: بر اساس قانون تسهیلات، تسهیلات ارائه شده در هر منطقه متفاوت است اما بر اساس یک قاعده کلی، این سازمان 80 درصد سرمایه مورد نیاز را به صورت وام با سود بازپرداخت 15 درصد ارائه می کند و 20 درصد باقی مانده هم باید توسط خود سرمایه گذار در قالب آورده نقدی به کار گرفته شود. 

فراهانی قزل آلا را یکی از سودآورترین حوزه ها برای سرمایه گذاری دانست و گفت: پرورش ماهی قزل ‌آلا طلایی ترین راه درآمدزایی در شیلات است.

تولید از راه دور حیات در مریخ با ایمیل ژنوم

محققان ماشین جدیدی ساخته اند که می تواند اشکال مختلفی از حیات ترکیبی (سنتزی) را با توجه به سفارشی که می گیرد تولید کند. این فناوری می تواند موضوع کُلُنی سازی در مریخ را هم تحت شعاع قرار دهد.

---

به گزارش خبرگزاری مهر، ساینس الرت در گزارشی خواندنی نوشت: به سال ۲۰۱۶ باز می گردیم یعنی زمانی که زیست شناسی به نام کریگ ونتر دست به کار بزرگی زد. او توانست گونه های جدیدی از باکتری را در محیط آزمایشگاهی تولید کند. آنچه که این محقق تولید کرد ساده ترین شکل حیات ژنتیکی شناخته شده از نگاه علم محسوب می شد که کاملا از طریق سنتر شیمیایی ژنوم دستکاری شده ارایه شده بود.

اکنون او ماشین جدیدی ارایه کرده که می تواند این اشکال سنتزی از حیات را بر اساس سفارشی که دریافت می کند و تنها با استفاده از یک طرح ژنومی تولید کند. فقط کافی است جوهر دستگاه بلوکهای حیات را شکل دهد.

این اختراع می تواند بشر را به ایجاد کلنی متشکل از حیات سنتزی در مریخ نزدیک کند آن هم بدون اینکه انسان تلاشی برای رسیدن به این سیاره از خود نشان دهد. به همین دلیل این نوآوری مورد توجه الون ماسک مالک شرکت اسپیس ایکس و کسی که تلاش می کند انسان را به مریخ برساند قرار گرفته است.

این تکنیک که تحت عنوان «جابجایی از راه دور زیست شناختی» مطرح شده به دانشمندان این امکان را می دهد تا ژنوم مورد نظرشان را از زمین به دستگاه چاپگری در مریخ ایمیل کنند و این یعنی ایجاد کلنی در مریخ آن هم از راه دور و بدون نیاز به حضور انسان.

کریگ ونتر پیشتر گفته بود: فکر می کنم جابجایی از راه دور زیست شناختی همان فناوری مورد نیاز ایجاد کلنی در مریخ است.

ماشینی که این محقق ساخته نخستین نمونه در جهان محسوب می شود که می تواند توالی های ژنتیکی را از طریق اینترنت یا امواج رادیویی دریافت کند. این بدان معناست که چنین دستگاهی می تواند چهار ساختار پایه ای شیمیایی DNA را از طریق کنترل از راه دور چاپ کرده تا در نهایت ساختارهای زیست شناختی مختلفی ایجاد شود.

احتمال آینده بازیافت زباله با کرم پیله سازی که پلاستیک می خورد

بازیافت زباله با کرم پیله سازی که پلاستیک می خورد

محققان قصد دارند برای حل مشکل زباله از نوعی کرم پیله ساز استفاده کنند.آنان متوجه شده اند این کرم پیله ساز علاوه بر تغذیه از موم عسل، کیسه های پلاستیکی را نیز می خورند!

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از کوارتز، این کرم پیله ساز  به طور معمول به عنوان طعمه برای ماهیگیری استفاده می شود و موم عسل می خورد. اکنون دانشمندان متوجه شده اند این موجود علاوه بر موم عسل، از کیسه های پلاستیکی نیز تغذیه می کند.

 فدریکا برتوچینی محقق موسسه  زیست درمانی و زیست فناوری کانتابریا در اسپانیا این کشف را انجام داده است. او هنگام پاکسازی کندوهای عسل در خانه خود، تعدادی از این کرم ها را یافت و آنها  را در کیسه پلاستیکی قرار داد. او پس از تمام کردن فرایند پاکسازی کیسه را بررسی کرد و متوجه شد کرم ها با جویدن پلاستیک از آن فرار کرده اند.

 این آغاز یک پروژه بود که در آن برتوچینی و همکارانش ۱۰۰ کرم پیله ساز را در سراسر جهان بررسی کردند. آنها متوجه شدند این کرم ها کیسه های پلاستیکی خرید که از جنس پلی اتیلن هستند را طی ۴۰ دقیقه می جوند.

 همین روند به آغاز تحقیقاتی درباره استفاده از این کرم ها برای از بین بردن زباله های پلاستیکی منجر شده است. این درحالی است که بازیافت زباله به طور عادی میلیون ها سال طول می کشد.

به اعتقاد دانشمندان در حوزه بازیافت زباله های پلاستیکی، کرم پیله ساز نقطه شروع خواهد بود. با درک شیوه این فرایند می توان راه حلی برای مشکل زباله پلاستیکی یافت.

اگر این فرآیند شیمیایی شناسایی شود، می تواند به راه حلی برای مدیریت زباله پلاستیکی در محیط زیست منجر شود.