بایستگی (لزوم) اصلاح از دید آقای احمد توکلی

احمد توکلی: اگر خودمان را اصلاح نکنیم و به اصلاح جامعه قیام نکنیم، حتماً سقوط می کنیم

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: اگر در برابر فساد مقاومت نکنیم شکست می‌خوریم. بارها این را گفته‌ام که اگر خودمان را اصلاح نکنیم و به اصلاح جامعه قیام نکنیم، حتماً سقوط خواهیم کرد.

به گزارش فارس؛ «احمد توکلی» در خصوص نقش مجلس در فرآیند مبارزه با مفسدین اقتصادی، قیام علیه فساد را وظیفۀ تک‌تک نمایندگان مجلس دانسته و اظهار داشت: «فساد بلیه‌ای است که به جان انقلاب، اسلام و کشور افتاده است و چپ و راست یا اصلاح‌طلب و اصول‌گرا نمی‌شناسد. همه را به کام خودش خواهد کشید. به کشور ضربه خواهد زد. هر کسی که غیرت دینی و ملی دارد باید نسبت به این مسئله، حساس باشد و کوتاه نیاید.»

این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام که اعتقاد دارد باید مردانه با فساد مبارزه شود تا پیروزی حاصل گردد، خاطرنشان کرد: «ممکن است بپرسید با چهار تا و نصفی آدم چطور می‌خواهید با این حجم فساد مبارزه کنید، من می‌گویم ما جلو راه افتادیم که اذان‌گوی بی‌موقع باشیم.»

توکلی در تشریح این ضرب‌المثل توضیح داد: «در زمان هارون‌الرشید، یک روز مردی سراسیمه وارد دکۀ پیرمرد کفش‌دوزی که مؤذن مسجد جامع شهر بود، می‌شود. پیرمرد می‌پرسد چرا این‌قدر سراسیمه‌ای؟ مرد می‌گوید فلان افسر هارون به همسر من تعرض می‌کند. پیرمرد هم بلافاصله در شرایطی که هنوز وقت نماز فرانرسیده بود بالای گل‌دسته مسجد جامع رفت و اذان گفت. هارون عصبانی شد و پرسید کیست که این موقع اذان می‌گوید و مردم را گمراه می‌کند؟ او را نزد خلیفه بردند. هارون پرسید چرا این موقع اذان گفتی؟ خجالت نمی‌کشی؟ پیرمرد گفت در مملکتی که افسر خلیفه به زن مسلمان تعرض کند، اذانش را باید همین‌گونه بی‌موقع گفت و در ادامه توضیح داد که ماجرا از چه قرار بوده است؛ بعد از اینکه افسر خاطی را حسابی گوشمالی دادند، هارون به پیرمرد گفت هر زمان این جور اتفاق‌هایی رخ داد، بی‌موقع اذان بگو.»

رئیس سازمان دیده‌بان عدالت و شفافیت پس از توضیح این داستان، اضافه کرد: «ما اذان‌گوی بی‌موقع هستیم و می‌خواهیم چُرت بعضی‌ها را پاره کنیم. به حکومت بگوییم که غفلت نکن.»

نمایندۀ ادوار مجلس تصریح کرد: «براساس برخی قوانین از جمله قانون سلامت اداری و مقابله با فساد و همچنین قانون حمایت از آمران به معروف و ناهیان از منکر، از کسانی که در دستگاه‌های اداری به کشف فساد و علنی کردن آن اقدام می‌کنند، حمایت می‌شود و هیچ دستگاهی حق ندارد این افراد را تا رسیدگی کامل حقوقی به ابعاد این تخلف، عزل و برکنار یا حتی اضافه کار و مزایای آنها را کم یا معلق کند.»

رئیس سابق مرکز پژوهش‌های مجلس با اشاره به اینکه باید تلاش کنیم علاوه‌براین حمایت‌ها، به این افراد حق کشفی نیز به‌عنوان پاداش پرداخت شود، یادآور شد: «این روند در همه جای دنیا مرسوم است و در نیروی انتظامی خودمان نیز سابقه دارد و گام مهمی در شفاف‌سازی و جلوگیری از تخلفات اداری، پولی و مالی به‌شمار می‌رود.»

توکلی در مقام ذکر مثال یادآور شد: «حتی در آمریکا هم اگر کسی خبر بدهد که یک نفر جایی اختلاس یا سوء‌استفادۀ مالی کرده است، بدون اینکه اسمش را جایی مطرح کنند، ۱۰ درصد رقم کشف شده را به خودش پاداش می‌دهند.»

رئیس سازمان دیده‌بان عدالت و شفافیت در توضیح هدفش از ایجاد شفافیت اظهار داشت: «اینکه ما می‌گوییم شفافیت، یعنی وقتی چشم‌ها بر مسائل متمرکز شوند و نظارت صورت بگیرد، تخلفات کم می‌شود. البته نظارت دستگاه‌های رسمی کافی نیست و تک‌تک مردم باید ناظر باشند.»

وی تصریح کرد: «دادگاه‌ها، نیروی امنیتی، دیوان محاسبات و مجلس در زمرۀ دستگاه‌های نظارتی هستند. متأسفانه وقتی دستگاه‌های ناظر بر فساد، خودشان مسئله‌دار شوند، سیستم به‌طور طبیعی نمی‌تواند از خودش دفاع کند و وقتی این دستگاه‌ها به‌دلیل برخی آلودگی‌ها، نتوانند از خودشان در برابر فساد دفاع کنند، باید سازمان‌های مردم‌نهاد به کمک آنها بروند.»

نمایندۀ ادوار مجلس در عین حال که معتقد است: «حتماً در دستگاه‌های مبارزه‌کننده با فساد، انسان‌های سالم خیلی زیاد است، مثلاً در قوه قضائیه تعداد زیادی قاضی با شرافت و سالم داریم که می‌توانند به پیشبرد اهداف این مبارزه کمک کنند.» نکتۀ مهمی را یادآور شد و گفت: «البته وقتی رئیس قوه قضائیه بیان می‌کند ما ۵۰ قاضی را کنار گذاشتیم، این نشان می‌دهد در این زمینه گرفتاری وجود دارد.»

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام اظهار داشت: «وقتی دستگاه‌های متولی مبارزه با فساد خودشان به درجاتی آلودگی پیدا کنند، نوعی فساد سیستماتیک ایجاد می‌شود. برای مبارزه با فساد سیستماتیک چون دستگاه‌های مسئول درگیر هستند کار سخت می‌شود و سخت‌تر از آن هم مربوط به زمانی است که فاسد شده‌ها در مجاری تصمیم‌گیری تأثیرگذار باشند. آن‌ وقت سیاست رسمی و قانون را طوری تنظیم می‌کنند که نفع خودشان در آن تأمین باشد و میلیون‌ها جیب خالی شود تا یک کیف پر شود.»

وی یادآور شد: «البته فساد سیستماتیک به آن معنا نیست که نظام به دنبال فساد و فاسد است. زیرا در چنان شرایطی امکان نداشت امروز کسی بتواند به‌راحتی دربارۀ فساد حرف بزند؛ حتی فراتر از آن، هیچ‌کس انگیزه‌ای برای طرح موضوعات مربوط به مبارزه با فساد را نداشت.»

توکلی در تشریح علت بروز این پدیده در این سازمان‌ها و نهادها توضیح داد: «علت این گرفتاری را می‌شود در سخنان امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) پیدا کرد؛ آنجا که فرموده‌اند اگر امر به معروف و نهی از منکر ترک شود اشرار ظاهر می‌شوند؛ یعنی وقتی نظارت عمومی کنار گذاشته شد، افراد تبهکار بر سر کار می‌آیند، یک‌دیگر را حمایت می‌کنند و پست درست می‌کنند.»

وی خاطرنشان کرد: «متأسفانه امروز با مردمی که برای گرفتن حق خود مقابل نهادهای مسئول تجمع کرده و اعلام اعتراض می‌کنند، برخورد می‌شود، درحالی‌که با مفاسد و مفسدین آن‌گونه که باید و شاید برخورد نمی‌شود و همین عامل باعث می‌گردد افراد فاسد کار را به دست گیرند و عرصه را برای افراد سالم تنگ کنند.»

نمایندۀ سابق مردم تهران با اشاره به تجربۀ موفق برخی کشورها برای مبارزه با فساد سیستماتیک گفت: «اولاً آنها زیر نظر بالاترین مقام سیاسی کشور ستاد مبارزه با فساد تشکیل داده‌اند و عناصر خوب را از دستگاه‌های مرتبط دست‌چین کرده‌اند. البته ستادی که ما در ایران داریم ستادی ذیل سران سه قوه است که کار هماهنگی را برعهده دارد و کارنامۀ عملکرد موفقی نیز نداشته است، این ستاد کار عملیاتی نمی‌کند.»

توکلی عامل موفقیت دیگر کشورها را تشکیل سازمان‌های مردم‌نهاد دانست و یادآور شد: «معمولاً در این درجه فساد سیستماتیک، اعتماد مردم به ارکان اصلی قدرت کم‌رنگ شده است، این سازمان‌های مردم‌نهاد که توسط افراد خوش‌نام راه‌اندازی شده است، تبدیل به مخزن اطلاعات مردم می‌شود و معبر اطلاعات به دستگاه‌های قانونی خواهند شد؛ یعنی اگر ما حرکت‌های مردمی را تقویت کنیم، مردم اطلاعات بسیار دقیقی را در اختیار این سازمان‌ها قرار می‌دهند و مؤثر واقع می‌شود.»

رئیس سازمان «دیده‌بان عدالت و شفافیت» تصریح کرد: «متأسفانه در مجموع آن‌قدر وضع فساد خراب هست که بایستی ده‌ها سازمان مردم‌نهاد مشابه دیده‌بان تشکیل شده و وارد عمل شوند تا بتوانیم در این راه موفقیتی کسب کنیم.»

توکلی «شفافیت» را یکی از راه‌های نجات‌بخش کشور از فساد دانسته و خاطرنشان کرد: «با زحمت نمایندگان مجلس قانونی وضع شده است که براساس آن باید مشخص شود که یک مسئول چقدر حقوق می‌گیرد. البته همۀ کار را شفافیت نمی‌کند، اما شفافیت نجات‌بخش است. الان قوانینی هست که به این هدف کمک می‌کند اما به آن عمل نمی‌کنند؛ مثل قانون ارتقای سلامت نظام اداری، قانون مناقصات، قانون دسترسی آزاد به اطلاعات و بعضی از مواد قانون احکام دائمی برنامۀ ششم.»

این نمایندۀ ادوار مجلس رسیدن به شفافیت را امری ممکن برشمرده و با اشاره به سیرۀ معصومین توضیح می‌دهد: «امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) فرمود حق شما بر گردن من این است که هیچ چیزی را -جز اخبار جنگی و امنیتی- از شما پنهان نکنم؛ یا مثلاً ایشان وقتی به کوفه رفت، خطاب به مردم گفت من با این مرکب و لباس آمده‌ام، اگر روزی که از شهر شما می‌روم بیش از این داشته باشم یعنی به شما خیانت کرده‌ام.»

وی در واکنش به سخنان برخی مخالفان ایجاد شفافیت مالی تصریح کرد: «افرادی که می‌گویند اگر شفافیت اقتصادی بالا برود امنیت روانی جامعه کاهش می‌یابد، دروغ می‌گویند. این قشر یا خودشان فاسد هستند یا به مفسدین وابستگی دارند. رهبر انقلاب در بند دوم فرمان ۸ ماده‌ای خود فرموده‌اند به این اشخاص تفهیم کنید که این مبارزه موجب امنیت فضای اقتصادی و اطمینان کسانی است که می‌خواهند فعالیت سالم اقتصادی داشته باشند.»

توکلی معتقد است: «با وجود اینکه فرمان ۸ ماده‌ای ۱۶ سال قبل صادر شده است، اما الان هم که بخوانید فکر می‌کنید همین امروز گفته شده است.»

عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام همچنین یادآور شد: «عده‌ای ممکن است بگویند رسانه‌ای شدن فسادها منجر به یأس مردم می‌شود، درحالی‌که اگر هیچ واکنشی انجام نگیرد، یأس ایجاد می‌شود. البته ما به دنبال افشاگری نیستیم، بلکه قصد مبارزه با فساد داریم و به دنبال شفافیت هستیم. مبارزه با مصادیق از این جهت هم‌اکنون اهمیت دارد که راه را باز می‌کند تا بتوانیم ساختارها را عوض کنیم.»

رئیس سابق مرکز پژوهش‌های مجلس با بیان اینکه «در مبارزه با فساد، باید با هر کس از هر جناحی برخورد کرد» اظهار داشت: «در این راه نباید تعصبات سیاسی داشته باشیم و درگیر اختلافات گروهی شویم. مفسدین خودشان را در پوشش جناح‌های سیاسی مخفی می‌کنند. اگر در اینکه خودمان فاسد نیستیم، رانت‌خواری نکردیم و حاضریم با فاسدان مبارزه کنیم، با هم اتحاد داشته باشیم، پس می‌توانیم دست به دست هم بدهیم و با فساد مبارزه کنیم. خواه طرف مقابل‌مان به رؤسای قوا منتسب باشد یا پایین‌تر از آن.»

وی با اشاره به اینکه «یکی از مشکلات ما جناحی‌سازی امور است» خاطرنشان کرد: «وقتی موضوعی در کشور آغاز می‌شود به بهانه‌های مختلف آن را تخطئه می‌کنند. وقتی قرار است با مسئله یا موضوعی مبارزه کنند، در آن رعایت و ملاحظۀ تساوی نمی‌کنند.»

توکلی توضیح داد: «چون افراد فاسد پشت کانون‌های قدرت خودشان را پنهان می‌کنند و خود را در چتر حمایتی آنان قرار می‌دهند. تا وقتی یک نفر را بازداشت می‌کنند سروصدای عده‌ای بلند می‌شود و نفر دیگری را که دستگیر می‌کنند سروصدای عده‌ای دیگر بلند می‌گردد، لذا نمی‌توان با فساد مبارزه کرد. ما باید از جناحی‌سازی پرهیز کنیم؛ چه در تعقیب، چه در جزا و چه در برخورد باید تساوی و عدالت را دنبال کنیم.»

رئیس سازمان «دیده‌بان عدالت و شفافیت» معتقد است: «مردم همۀ ما در تمامی قوا را مسئولین کشور می‌دانند و همۀ ما نیز در قبال مردم مسئولیت مشترک داریم. اگر ما خوب کار نکردیم و وقتمان صرف کشمکش‌های سیاسی شد، همه‌مان باید در دنیا و آخرت پاسخگو باشیم.»

وی در همین خصوص توضیح داد: «متأسفانه در طول زمان حساسیت برخی مسئولان کشور نسبت به فساد کاهش یافت، چون برخی به دنبال رفاه‌طلبی و تجمل‌گرایی رفتند و صداقت لازم را نداشتند، برخی عیوب که سنگین به‌شمار می‌رفت، از آن به بعد سبک شد؛ نهایتاً چون حساسیت‌ها ذره‌ذره کم شد منجر به کرخت شدن سیستم گشت.»

نمایندۀ ادوار مجلس شورای اسلامی مبارزه با فساد را منحصر به شناسایی مفسدین و مجازات آنها ندانسته و تصریح می‌کند: «مبارزه به‌معنای آن است که راه‌های تکرار فساد و تخلف را ببندیم. گاهی ممکن است این مبارزه از این طریق باشد که یک بازنگری دوباره در قوانین داشته باشیم و خلأها و اشکالات قانونی را در مبارزه با فساد اصلاح کنیم.»

وی افزود: «گاهی باید ساختارها و سازوکارهای سازمان‌های نظارتی و مبارزه با فساد را دوباره مورد بررسی و ارزیابی قرار دهیم و نقاط ضعف و اشکال و نفوذ آنان را برطرف کنیم. همین‌طور باید راه و روش‌های مبارزه با فساد را دوباره بازبینی کرد تا بتوان راهکارهای بهتری را پیدا کرد.»

توکلی معتقد است: «متأسفانه یکی از آسیب‌هایی که در این عرصه وجود دارد، آن بوده که چون اشکالاتی در سازوکارها و روش‌ها وجود دارد، امکان فرار از مجازات مهیا می‌شود. همین مسئله باعث می‌شود که قدرت و جایگاه فساد تقویت شود و در ادامه آنها هستند که به شما اجازه نمی‌دهند راه‌های مبارزه با فساد را اصلاح و تقویت کنید. در چنین شرایطی است که مبارزه با فساد سخت می‌شود.»

این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: «خداوند به هیچ قومی چک سفید نداده است. کشور ما در برابر حملۀ نظامی، کودتا و انقلاب مخملی مقاوم است، اما اگر در برابر فساد مقاومت نکنیم شکست می‌خوریم. بارها این را گفته‌ام که اگر خودمان را اصلاح نکنیم و به اصلاح جامعه قیام نکنیم، حتماً سقوط خواهیم کرد.»

وی در خصوص تشکیل سازمان مبارزه با مفاسد اقتصادی که طرح ایجاد آن از مجلس نهم مطرح شده است، تصریح کرد: «به‌هرحال قوانین فعلی مدت‌ها اجرا شده است و ما تغییر و پیشرفت محسوسی در زمینۀ مبارزه با فساد نداشتیم؛ از جمله ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی را چند سال فردی اداره کرد که بعدها خودش حکم محکومیت از قوه قضائیه دریافت کرد.»

توکلی با اشاره به اینکه «بهتر است این سازمان به‌جای قوه قضائیه، زیر نظر مقام معظم رهبری اداره شود»، خاطرنشان کرد: «تشکیل این سازمان کار خوبی است و اگر مستقل عمل کند پیوندهای ایجاد شده بین مفسدین خواهد گسست و در زمینۀ پیشگیری تغییرات خوبی به وجود خواهد آورد.»

منبع: فارس

کیفیت تربیت نسل امروز از دید آیت الله محقق داماد

محقق داماد: به‌عنوان یک روحانی از مردم عذرخواهی می‌کنم/ ما نتوانستیم اخلاق اسلامی را ارتقا بخشیم و نسل امروز را مهربان و بدون خشونت تربیت کنیم

من به‌عنوان یک روحانی نسبتا سالخورده، از همه ملت ایران عذرخواهی می‌کنم. ما نتوانستیم اخلاق اسلامی را ارتقا ببخشیم و نسل امروز را مهربان و رحیم و بدون خشونت تربیت کنیم.
 
جماران نوشت: آیت الله سید مصطفی محقق داماد، استاد دانشگاه شهید بهشیتی و حقوق دان، در هشتمین همایش سلامت روان و رسانه با موضوع خشونت که اول بهمن ماه در سازمان جوانان هلال احمر برگزار شد، تاکید کرد: سیاه‌ترین و دشوارترین خشونت، خشونت‌های ناشی از انگیزه‌های قدسی و دینی است؛ یعنی، به نام خدا، آدم‌کشی کردن و برده سازی کردن و سر بریدن و به نام خدا اسیر و ویران کردن. تمام جنگ‌های تاریخ ناشی از خشونت بوده است. هیچ خشونتی هم به تلخی خشونت مقدس نیست. ما نمونه‌های آن را در قرون وسطی دیده‌ایم که به نام خدا و دین چه کردند و متاسفانه هنوز هم ادامه دارد.

او منشأ تمام خشونت‌ها را جهل دانست و گفت: « منظور از جهل، نادانی و نفهمیدن مفهوم خدا و سوءبرداشت از مفاهیم قدسی است. اینها ناشی از کج‌اندیشی دین است، مفاهیم قدسی همه همین‌طور است که اگر درست فهمیده نشود، گمراه‌کننده می‌شود. چه باید کرد؟ باید وقت خودمان را برای پرورش اخلاق قبل از دینداری گذاشت.» 

دکتر محقق داماد در ادامه گفت: «من به‌عنوان یک روحانی نسبتا سالخورده، از همه ملت ایران عذرخواهی می‌کنم. ما نتوانستیم اخلاق اسلامی را ارتقا ببخشیم و نسل امروز را مهربان و رحیم و بدون خشونت تربیت کنیم.»

هشدار استاد پژوهشگاه زلزله‌شناسی: احتمال بروز زلزله 7 ریشتری گسل شمال تهران 2 برابر شده

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی افزایش احتمال دوبرابری بروز زلزله ۷ ریشتری در گسل شمال تهران را بعد از وقوع زلزله ۲۹ آذرماه خطری جدی دانست.

مهر نوشت: مهدی زارع با بیان اینکه میزان احتمال بروز زلزله در تهران به موضوع بازه زمانی وقوع زلزله‌ بستگی دارد، گفت: با توجه به اینکه هر ۳۵۰۰ سال یک‌بار زلزله‌ای مهم در گسل شمال تهران اتفاق می‌افتد و آخرین باری که در این گسل زلزله رخ داده به ۳۲۰۰ سال قبل برمی‌گردد و تاکنون نیز هیچ زلزله مهم دیگری در آن اتفاق نیفتاده است، بنابراین بروز زلزله‌ای بزرگ روی این گسل را در این زمان قابل ملاحظه و خطری جدی می‌دانیم.

وی ادامه داد: از زمان بروز زلزله ۲۹ آذرماه تاکنون احتمال بروز زلزله از یک دهم درصد به دو دهم رسیده و می‌توان گفت که احتمال بروز زلزله ۷ ریشتری روی گسل شمال تهران ۲ برابر شده است.

زارع یادآورشد: به دنبال آنچه محاسبه کرده‌ایم بر اساس تغییرات ایجاد شده روی زمین گسل شمال تهران بر اثر زلزله ۲۹ آذرماه اختلاف تنش روی انتهای غربی این گسل ۵ بار افزایش پیدا کرده و انتهای شرق گسل اشتهارد نیز همین میزان تنش را داشته است.

مدیر گروه مهندسی زلزله شناسی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله تاکید کرد: هم‌اکنون افزایش تنشی در گسل شمال تهران مشاهده می‌کنیم به‌ویژه در منطقه وردآورد یا غرب تهران که با فرونشست زمین به دلیل پمپاژ آب همخوانی دارد، ضمن اینکه در ۳۴ سال گذشته سطح سفره آب زیرزمینی این منطقه حدود ۱۲ متر کاهش یافته و باعث شده است تا سالی ۳۵ سانتی متر در غرب تهران فرونشست زمین را شاهد باشیم.

منبع: مهر

8 نشانه آشکار قند خون بالا

اگر با تکرر ادرار مواجه هستید، بدون این که در میزان مایعات مصرفی خود افزایشی داده باشید، بررسی سطح قند خون ایده خوبی است.

قند خون سوخت مورد نیاز سلول های بدن انسان را تامین می کند و ما را پر انرژی نگه می دارد. با این وجود، قند بیش از حد می تواند موجب خستگی و افزایش خطر ابتلا به بیماری دیابت شود.

 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، بیشتر مواقع کنترل سطوح قند خون به آن چه می خورید بستگی دارد. مصرف مواد غذایی پر کربوهیدارت و شیرین می تواند قند خون را بیش از اندازه افزایش دهد. خوشبختانه بدن برای تعدیل این شرایط انسولین تولید می کند که به کنترل قند خون کمک می کند.

اما گاهی اوقات بدن قادر به تولید انسولین کافی برای کاهش قند خون نیست. زمانی که این اتفاق رخ می دهد، سطوح قند خون همواره بالا باقی می ماند. این شرایط خطر ابتلا به بیماری قلبی، نارسایی کلیوی، از دست دادن بینایی و مشکلات سلامت دیگر را افزایش می دهد. افزایش قند خون با نشانه ها و علائمی همراه است که توجه به آنها می تواند از جدی شدن شرایط پیشگیری کند.

تکرر ادرار

زمانی که قند خون وارد کلیه ها می شود، آب بیشتری توسط آنها جذب می شود، که این شرایط تکرر ادرار را به همراه دارد. اگر با تکرر ادرار مواجه هستید، بدون این که در میزان مایعات مصرفی خود افزایشی داده باشید، بررسی سطح قند خون ایده خوبی است.

احساس خستگی مداوم

اگرچه قند خون انرژی مورد نیاز ما را تامین می کند، اما میزان بیش از اندازه آن می تواند شرایطی کاملا متضاد را شکل داده و با احساس خستگی مداوم مواجه شوید. هنگامی که قند خون بالا است، گلوکز فراوانی هدر می رود و نتیجه این شرایط چیزی جز احساس خستگی نیست.

تکرر ادرار نیز شرایط را وخیم‌تر می سازد، زیرا موجب کم آبی بدن شده و همان گونه که می دانید کم آبی بدن یکی از دلایل احساس خستگی محسوب می شود.

افزایش تشنگی

زمانی که کلیه ها نمی توانند گلوکز را پالایش کنند، بدن با کم آبی مواجه می شود. این شرایط نه تنها احساس تشنگی را افزایش می دهد، بلکه موجب افت عملکرد اندام های مختلف نیز می شود.

هنگامی که به طور مکرر دفع ادرار را انجام می دهید، بدن آب از دست می دهد و تشنگی بر شما غالب می شود. این موجب چرخه ای باطل می شود، زیرا هرچه بیشتر آب بنوشید، نیاز به دفع ادرار نیز بیشتر خواهد شد.

تاری دید

میزان بیش از اندازه قند در بدن موجب تورم عدسی چشم ها می شود که این شرایط تاری دید را به همراه دارد. اما زمانی که قند خون کاهش یابد بینایی شما نیز به حالت عادی باز می گردد.

به این نکته توجه داشته باشید که اگر قند خون بالا حالت مزمن به خود بگیرد می تواند آسیب دائمی به قدرت بینایی شما وارد کند.

آهنگ کند بهبود زخم ها

قند خون بالا می تواند بر اعصاب و گردش خون شما تاثیرگذار باشد و شرایط را برای رسیدن خون به زخم ها یا کبودی ها دشوارتر سازد.

اگر روند بهبودی بریدگی یا کبودی بیش از مدت زمان عادی طول می کشد به پزشک مراجعه کنید تا شرایط به صورت دقیق بررسی شود.

کاهش وزن بی دلیل

این شرایط ممکن است برای افرادی که کاهش وزن را هدف قرار داده اند، چیز خوبی به نظر برسد، اما کاهش وزن ناشی از قند خون بالا روندی سالم نیست. زمانی که سلول های بدن به میزان کافی گلوکز دریافت نمی کنند، از عضله و چربی برای تامین انرژی استفاده می شود.

از دست دادن عضله موجب کند شدن سوخت و ساز و احساس خستگی می شود.

مغز مه آلود

همان گونه که پیش‌تر نیز اشاره شد، قند خون سوخت مورد نیاز سلول های انسان را تامین می کند و انرژی در اختیار ما قرار می گیرد. زمانی که بدن با قند خون بیش از حد مواجه است، به جای تامین سوخت و انرژی، هدررفت آن را تجربه می کنیم و بدن آنچه را که نیاز دارد، دریافت نمی کند. این شرایط به طور معمول به شکل گیری مغز مه آلود و فقدان تمرکز منجر می شود.

خونریزی لثه

موارد مختلفی از جمله کمبود ویتامین C می توانند موجب خونریزی لثه ها شوند، و قند خون بالا نیز یکی از این دلایل است.

سطوح بالای قند خون موجب تجمع باکتری های بد در دهان می شود و این شرایط احتمال خونریزی لثه را هنگام مسواک زدن یا استفاده از نخ دندان افزایش می دهد.

ایجاد تغییر در رژیم غذایی می تواند به کاهش سطوح قند خون کمک کند. در همین راستا، میوه ها، سبزیجات، و غلات کامل بیشتری مصرف کنید و مصرف مواد غذایی فرآوری شده را کاهش دهید. همچنین، در صورت تجربه علائمی که به آنها اشاره شد، مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط را فراموش نکنید.

داستان روستایی مستضعف که مردمش یونجه می خورند

داستان روستایی که مردمش یونجه می خورند (+عکس)

حسین آباد و روستاهای اطرافش بی آب و علف تر از آن بودند که بتوان نام آبادی بر آنها نهاد. طوفانِ خشکسالی تمام منطقه را درنوردیده و فقر، قامت مردمانش را خمیده کرده بود.

حسین‌آباد روستایی در دل کویر است که قوت‌ غالب مردمانش یونجه است و از تمام ساکنین آن فقط ۲ نفر شانس تحصیل را پیدا کرده‌اند.

به گزارش عصر ایران به نقل از مهر، به روستای ده‌رضا از توابع شهر ریگان که رسیدیم، جاده ای فرعی داشت که باید آن را می رفتیم تا به دِه حسین آباد برسیم. تا چشم کار می کرد کویر بود و گاهی در جاده و بیابان سراب دیده می شد. حتی در این زمستان بی باران نیز به راحتی می توانستیم حدس بزنیم که در تابستان اینجا چه حرارتی می بارد.

حسین آباد و روستاهای اطرافش بی آب و علف تر از آن بودند که بتوان نام آبادی بر آنها نهاد. طوفانِ خشکسالی تمام منطقه را درنوردیده و فقر، قامت مردمانش را خمیده کرده بود.

از روستای سنی نشین ده‌رضا در یک جاده فرعی، ۴۰ کیلومتر در دل کویر جلو رفتیم که چند خانه کپری دیده شد. به آنجا که رسیدیم چند نفر از اهالی روستا به استقبال ما آمدند.

نزد بزرگ ده رفتیم. با خوشرویی از ما استقبال کرد اما وقتی به او گفتیم که چند جمله ای را جلوی دوربین ما حرف بزند حاضر نشد. دلیلش را که پرسیدم گفت هرسال دهها نفر از مسئولین با دوربین به اینجا می آیند و با ما عکس می گیرند و به ما قول می دهند که آب آشامیدنی برای ما تامین کنند. جاده ما را آسفالت و کانکسی برای مدرسه بچه هایمان دایر کنند اما سالهاست هیچکدام از این وعده ها عملی نشده است.

 

«شیرمحمد» بزرگ‌ دِه صحبت های خود را اینطور ادامه داد: جاده‌ی ما خراب است و ما وسیله‌ی نقلیه‌ای نداریم. گاهی هنگامی که کسی از اهالی دِه مریض می شود تا سر حد مرگ می رود.

ما مسیر دِه تا اولین جاده‌ای که ماشینی از آن عبور کند را با شتر تردد می کنیم. همین هفته گذشته یکی از اهالی دِه قلبش درد گرفت و ما تا به شهر رفتیم تا ماشینی را برای حملش به دِه بیاوریم فوت کرد.

او می گوید: زنان ما هنگام زایمان یا سر زا می روند یا در بدترین شرایط ممکن نوزادان خود را به دنیا می آورند. هیچ ماشینی حاضر نیست از شهر به اینجا بیاید مگر اینکه حداقل ۵۰۰هزار تومان از ما کرایه بگیرد.

سال گذشته از دِه پایین با شتر چندین نهال به اینجا آورده ایم ولی به خاطر کم آبی خشک شده اند.

یکی از جوان‌ترهای دِه صحبت های بزرگ‌دِه را اینطور ادامه داد: قنات های این دِه حدود ۲۰سال است که خشک شده اما به ما موتور پمپی برای کشاورزی نمی‌دهند و می‌گویند شما سند زمین هایتان را ندارید.

بارها به مسئولین گفته ایم که این روستای آبا و اجدادی ماست و در آن زمانها بزرگترهای ما هرگز به فکر سند گرفتن برای این برهوت خشک نبودند.

وی ادامه داد: نزدیکترین مرکز درمانی، از اینجا ۸۰ کیلومتر فاصله دارد و ما همیشه در دوران بارداری همسرانمان نگران این انتقال و جابجایی هستیم.

 

از تمام اهالی روستای حسین‌آباد فقط ۲ نفر به مدرسه می‌روند!

از تمام بچه‌های این دِه فقط ۲ نفر به مدرسه می روند آن هم چون پدرشان یک موتور دارد. نزدیک ترین مدرسه به این روستا ۴۰کیلومتر فاصله دارد و دو پسر ۷و ۹ ساله از میان تمام دختران و پسران دِه ادامه تحصیل می دهند.

با چند تن از زنهای این روستا به گفتگو نشستیم. آنها پیش از آب و جاده؛ دغدغه‌ی تحصیل فرزندانشان را دارند.

سمیه یکی از زن‌های ده می گفت: شوهر من در زلزله ی بم زیر آوار جانش را از دست داد و از آن زندگی فقط برایم یک پسر مانده که حالا برای خودش مردی شده اما هیچوقت فرصت درس خواندن را پیدا نکرد. او اکنون ۱۵ساله است و گاهی به همراه دایی هایش در زمین های کشاورزی دیگران کار می کند.

سمیه می گوید تا حالا هیچ پزشکی یا ماموری از مراکز بهداشت برای دیدن ما نیامده است. شنیده ایم که آنها روستاهای نزدیک شهر را سرکشی می کنند اما هرگز به اینجا نیامده اند
سمیه می گوید تا حالا هیچ پزشکی یا ماموری از مراکز بهداشت برای دیدن ما نیامده است. شنیده ایم که آنها روستاهای نزدیک شهر را سرکشی می کنند اما هرگز به اینجا نیامده اند. بیماری های هرچند معمولی در بدن ما کهنه می شود. خیلی از اهالی دِه بر اثر یک سرماخوردگی ساده، نفس تنگی گرفته اند زیرا حتی یک قرص هم برای درمان پیدا نمی شود.

سمیه با اشاره به زن دیگری به نام فاطمه گفت: روزهای آخر دوران بارداری به پراضطراب ترین روزهای زندگی هر زن تبدیل می شود.

از فاطمه که سن و سالش را پرسیدم. با یک مکث طولانی و اندکی فکر کردن گفت ۳۰ ساله ام. فاطمه شش بچه داشت که بزرگترین آنها ۱۲ساله و کوچکترین آنها ۲ ساله است.

فاطمه می گفت از تمام بچه های دهِ حسین آباد، فقط ۲تا از پسران من به مدرسه می‌روند آن هم چون شوهرم یک موتور دارد و می تواند هر روز آنها را به مدرسه برساند.

فاطمه ادامه داد: شوهرم مدت هاست که بیکار است. قبلا در زمین های کشاورزی دیگران کار می‌کرد که آنها هم بعد از خشکسالی دیگر کشت نکردند.

فاطمه می گفت: البته ما چون شناسنامه داریم یارانه می گیریم و زندگی‌مان را می گذرانیم. بعضی از اهالی دِه حتی شناسنامه هم ندارند.

ما اگر یارانه نگیریم از گرسنگی می‌میریم. بچه هایمان را با همین اندک یارانه بزرگ می کنیم.

از فاطمه پرسیدم که دلت می‌خواهد بچه هایت به شهر بروند،جواب داد: زندگی در شهر پول می‌خواهد که ما نداریم. دلم می‌خواهد بچه‌هایم در کنار خودمان زندگی کنند. اگر زمین های آبا و اجدادی ما را به ما پس دهند و موتور پمپی اینجا دایر کنند، کشاوزی رونق می‌گیرد و مردم دِه از بیکاری نجات پیدا می‌کنند.

 

یونجه قوت‌غالب اهالی حسین‌آباد

مردم این روستا آب آشامیدنی ندارند و از اندک آبی که برای کشت و کار به آنجا می‌رسد استفاده می کنند. اهالی دِه حسین آباد در کنار کپرهایشان چند صد متر مربع یونجه کاشته اند.

مردم این دِه از آب غیرقابل شرب استفاده می کنند، تخم مرغ و یونجه قوت غالب مردم این دِه به‌شمار می آید. مقداری از یونجه های کاشته شده را برای حیوانات و مقداری هم را برای مصرف خود کنار می گذارند. هر خانوار حدود ۷ راس گوسفند داشتند که بعضا دام هایشان هم برای ارباب بود. دام ارباب یعنی دام هایی که توسط فرد دیگری به آنها داده شده که از آنها نگهداری کنند.

روستای حسین آباد در انتهای یکی از جاده های فرعی روستای ده‌رضا است. اینجا آبی برای حمام وجود ندارد. اهالی این روستا چند هفته ای یک بار به حمام می روند، سرویس بهداشتی ندارند و برای دستشویی به صحرا می روند. به علت تعریق زیاد و شستشوی دیر به دیر لباسها، بعضا به بیماریهای قارچی مبتلا شده اند. یکی دیگر از علت بیماریهای قارچی و اسهال و استفراغ اهالی دِه ، استفاده از آب غیرقابل شرب و نداشتن سرویسهای بهداشتی حتی در حد همان روستا است. اگرچه ازدواج های فامیلی و نزدیک در بین آنها رواج داشت اما خوشبختانه اثری از بیماری تالاسمی در آن اطراف دیده نمی شد.