استرس مزمن و اندام های بدن ما! (+اینفوگرافی)

استرس مکرر یا مزمن موجب می شود تا قلب بیش از حد سخت و طولانی کار کند. زمانی که فشار خون افزایش می یابد، خطر سکته مغزی یا حمله قلبی نیز بیشتر می شود.

---

تصور کنید در شرایطی که باید به یک جلسه کاری مهم برسید در ترافیک گرفتار شده اید و به طور مرتب ساعت خود را نگاه می کنید. در این شرایط، هیپوتالاموس که بخشی کوچک در مغز است فرمان ترشح هورمون های استرس را صادر می کند. این هورمون ها مشابه همان هورمون هایی هستند که بدن را در حالت «جنگ یا گریز» قرار می دهند. در این حالت ضربان قلب و تنفس تسریع می شوند، و عضلات آماده ارائه واکنش می شوند. این حالت برای محافظت از بدن به واسطه افزایش آمادگی برای ارائه واکنش سریع در شرایط اضطراری شکل گرفته است. اما تکرار مداوم واکنش استرسی می تواند سلامت انسان را در معرض خطر جدی قرار دهد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"، استرس یک واکنش طبیعی جسمی و روانی به تجربیات زندگی است. هر فردی گاهی اوقات استرس را تجربه می کند. هر چیزی از وظایف روزانه کاری و خانوادگی تا رویدادهای جدی‌تر مانند ابتلا به یک بیماری سخت، جنگ، یا مرگ یکی از عزیزان می توانند محرکی برای استرس باشند. در کوتاه مدت و موقعیت های اضطراری، استرس می تواند برای سلامت انسان مفید باشد و به مقابله با وضعیت های جدی کمک کند. بدن انسان با ترشح هورمون هایی که نرخ تنفس و ضربان قلب را افزایش داده و عضلات را آماده ارائه واکنش می سازند به استرس پاسخ می دهد.

اما اگر استرس حالت مزمن به خود بگیرد و سطوح هورمون های استرس در بلند مدت بالا باقی بمانند، این شرایط می تواند تاثیر منفی بر سلامت انسان داشته باشد. استرس مزمن می تواند موجب علائم مختلفی شود که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- بی قراری

- اضطراب

- افسردگی

- سردرد

- بی خوابی

دستگاه عصبی مرکزی و دستگاه غدد درون ریز

دستگاه عصبی مرکزی مسئول واکنش جنگ یا گریز است. هیپوتالاموس در مغز انسان به غدد فوق کلیوی دستور ترشح هورمون های استرس آدرنالین و کورتیزول را می دهد. این هورمون ها ضربان قلب و جریان خون به مناطقی که در شرایط اضطراری بیشترین نیاز به آنها وجود دارد، مانند عضلات، را افزایش می دهند. 

زمانی که ترس و استرس از بین می رود، هیپوتالاموس باید به تمامی سیستم ها دستور بازگشت به حالت عادی را بدهد. اگر دستگاه عصبی مرکزی در بازگشت به حالت عادی ناموفق باشد، یا عامل استرس‌زا از بین نرود، واکنش ادامه خواهد یافت.

همچنین، استرس مزمن عاملی موثر در برخی رفتارها مانند پرخوری یا غذا خوردن ناکافی، مصرف الکل یا مواد مخدر، و گوشه گیری از اجتماع است.

دستگاه های تنفسی و قلبی‌عروقی

هورمون های استرس بر دستگاه های تنفسی و قلبی‌عروقی نیز تاثیرگذار هستند. طی واکنش استرسی، تنفس انسان تسریع می شود تا خون سرشار از اکسیژن سریع‌تر در بدن توزیع شود. اگر به مشکلات تنفسی، مانند آسم یا آمفیزم مبتلا باشید، استرس می تواند شرایط تنفس شما را هرچه بیشتر دشوار سازد.

زیر استرس، قلب نیز عمل پمپاژ را سریع‌تر انجام می دهد. هورمون های استرس موجب انقباض رگ های خونی شده و اکسیژن بیشتری در اختیار عضلات قرار می گیرد، از این رو، قدرت بیشتری برای ارائه واکنش در اختیار خواهید داشت. البته، این شرایط فشار خون را نیز افزایش می دهد.

در نتیجه، استرس مکرر یا مزمن موجب می شود تا قلب بیش از حد سخت و طولانی کار کند. زمانی که فشار خون افزایش می یابد، خطر سکته مغزی یا حمله قلبی نیز بیشتر می شود.

دستگاه گوارش

زیر استرس، کبد انسان قند خون (گلوکز) بیشتری تولید می کند تا سطوح انرژی بدن افزایش یابد. اگر با استرس مزمن مواجه باشید، بدن ممکن است قادر به کنار آمدن با این قند اضافه نباشد. در همین راستا، استرس مزمن ممکن است خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد.

هجوم هورمون ها، تنفس سریع، و افزایش ضربان قلب می تواند موجب ناراحتی دستگاه گوارش انسان شود. به واسطه استرس مزمن احتمال تجربه سوزش سردل یا رفلاکس اسید به واسطه افزایش سطح اسید معده بیشتر می شود. استرس موجب بروز زخم یا اولسر نمی شود (یک باکتری به نام اچ. پیلوری اغلب موجب بروز زخم های دستگاه گوارش می شود) اما می تواند خطر ابتلا به این شرایط را افزایش داده و موجب وخیم‌تر شدن شرایط زخم های موجود شود.

استرس می تواند بر شرایط حرکت غذا در بدن نیز تاثیرگذار باشد و به بروز اسهال یا یبوست منجر شود. همچنین، ممکن است حالت تهوع، استفراغ، یا درد معده را تجربه کنید.

دستگاه عضلانی

زمانی که استرس دارید، عضلات شما برای محافظت از خود در برابر آسیب دیدگی دچار تنش و انقباض می شوند. زمانی که به آرامش برسید، عضلات نیز به حالت عادی باز می گردند، اما اگر به طور مداوم با استرس مواجه باشید، عضلات فرصت کسب آرامش را نخواهند داشت. سفتی عضلات می تواند به سردرد، درد شانه و پشت، و دردهای بدنی دیگر منجر شود. به مرور زمان، این شرایط می تواند چرخه ای ناسالم را شکل دهد زیرا ممکن است انجام ورزش را متوقف کرده و برای کاهش درد و کسب آرامش به داروهای مسکن وابسته شوید.

دستگاه جنسی و تولید مثل

استرس هم بدن و هم روان انسان را خسته و فرسوده می کند. در شرایطی که استرس کوتاه مدت ممکن است موجب افزایش تولید هورمون تستوسترون در مردان شود، اما این اثر ماندگار نیست.

استرس بلند مدت می تواند موجب کاهش سطوح تستوسترون در مردان شود. این شرایط می تواند در تولید اسپرم اختلال ایجاد کرده و موجب اختلال نعوظ یا ناتوانی جنسی شود. استرس مزمن ممکن است خطر عفونت در اندام های تولید مثلی مردان، مانند پروستات و بیضه ها را نیز افزایش دهد.

برای زنان، استرس می تواند بر چرخه قاعدگی تاثیرگذار باشد. این  شرایط می تواند به دوره های قاعدگی نامنظم، سنگین‌تر و دردناک‌تر منجر شود. استرس مزمن می تواند علائم جسمانی یائسگی را نیز تقویت کند.

دستگاه ایمنی

استرس موجب تحریک دستگاه ایمنی بدن انسان می شود که در کوتاه مدت و شرایط اضطراری می تواند یک مزیت باشد. این تحریک می تواند به پیشگری از عفونت ها و بهبودی آسیب دیدگی ها کمک کند. اما در بلند مدت، هورمون های استرس موجب تضعیف دستگاه ایمنی بدن و ناتوانی آن در ارائه واکنش درست به مهاجمان خارجی می شود. افرادی که استرس مزمن را تجربه می کنند، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های ویروسی، مانند آنفلوآنزا و سرماخوردگی و همچنین عفونت های دیگر هستند. استرس می تواند مدت زمان لازم برای بهبودی یک بیماری یا آسیب دیدگی را نیز افزایش دهد.

5 عادت افرادی که به سن صد سالگی رسیده اند

​یک محقق آمریکایی به مدت 15 سال، سبک زندگی افراد با عمر طولانی را از سراسر جهان مورد مطالعه قرار داد و لیستی از عادات و اصول اساسی که این افراد را به جشن صدمین سال تولدشان می رساند، تهیه کرد.

به گزارش اسپوتنیک، به گفته محقق آمریکایی، دن بوتنر، عادات افراد با عمر طولانی تقریبا در همه جای جهان مشابه است. این تحقیق با مشاهده افرادی از جزایر اوکیناوا (ژاپن)، ساردینیا (ایتالیا)، ایکاریا (یونان)، شبه جزیره نیکویا در کاستاریکا و شهر لوما لیندا در کالیفرنیا انجام شده است. لازم به ذکر است که در همه این مکان ها تعداد غیرمعمول زیادی از افراد بالای صد سال، زندگی می کنند.

به گزارش ایلنا بر اساس مشاهدات انجام شده، تقریباً همه آنها حداقل هشت ساعت در روز می خوابند، تحرک زیادی دارند (لزوماً ورزش مد نظر نیست) ، خود را به مقدار متوسطی از الکل مجاز می کنند و غذاهای با کالری متوسط می خورند. بسیاری از آنها به "نیمه گیاهخواری" پایبند هستند، هنگامی که اساس رژیم غذایی غذاهای گیاهی است.

علاوه بر این، صد ساله ها، به طور معمول زندگی اجتماعی فعالی را پشت سر می گذارند، قادر به رفع استرس به موقع هستند، در زندگی هدف دارند، پیوندهای خانوادگی را حفظ می کنند و خود را به یک دین یا یک عمل روحانی مقید می کنند.

چند فایده چرت زدن

5 دلیل برای چرت زدن

یک استراحت کوتاه در طول روز می تواند برای سلامت قلب شما مفید باشد.

حتی در بهترین روزها، ممکن است با احساس خستگی مواجه شوید. اگر با کمبود انرژی در میانه روز مواجه می شوید، چرت زدن روشی سالم برای احیای سطوح انرژی و جبران کمبود خواب است.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "لیو استرانگ"، به هر دلیل که خواب خوب شبانه را تجربه نکرده باشید، چرتی کوتاه در روز بعد می تواند به بهبود شرایط خلق و خو و سطوح انرژی شما کمک کند.

البته اگر معمولا هنگام شب در به خواب رفتن با دشواری مواجه هستید یا به بی خوابی مبتلا هستید، چرت روزانه می تواند علیه شما وارد عمل شود. چرت روزانه می تواند احتمال خواب آلودگی هنگام شب را کاهش دهد، از این رو، باید به چرخه ای معیوب سلام کنید!

چرت زدن همانند یک حرفه ای

اجازه دهید این گونه در نظر بگیریم که چرت زدن برای شما خوب است. در همین راستا، چرت 20 تا 30 دقیقه ای برای شما کفایت می کند و چرت طولانی‌تر ممکن است موجب احساس سستی و بی حالی در شما شود.

در صورت امکان، هر روز زمانی یکسان را برای چرت زدن انتخاب کنید، از این رو، مغز می داند چه زمانی انتظار خواب و بیداری را داشته باشد. برنامه ریزی چرت روزانه پیش از ساعت دو بعد از ظهر حالت ایده آل است زیرا در خواب شبانه اختلالی ایجاد نمی کند.

البته چرت زدن به معنای آن نیست که لزوما مجبور به خوابیدن باشید. در واقع، مجبور کردن خود به خوابیدن در زمانی مشخص گاهی اوقات می تواند احساس فشار بیش از حد را در انسان ایجاد کند. در عوض، به اتاقی تاریک رفته، دستگاه های خود را خاموش کنید، کفش های خود را درآورید، در وضعیتی راحت دراز بکشید، چشم های خود را ببندید و درباره چیزی دلپذیر و آرامش بخش فکر کنید. اگر به خواب رفتید که فوق العاده است و اگر این گونه نشد، همچنان می توانید از فواید یک استراحت خوب بهره‌مند شوید. در اصل، مهم نیست که چه اتفاقی در این مدت رخ می دهد زیرا در هر صورت با یک بازی برد برد مواجه هستید و احتمالا پس از آن پر انرژی به فعالیت های خود ادامه می دهید. این ذهنیت روشی خوب برای چرت زدن و به طور کلی خوابیدن است.

محافظت از قلب

یک استراحت کوتاه در طول روز می تواند برای سلامت قلب شما مفید باشد. یک مطالعه که در سپتامبر 2019 در نشریه Heart منتشر شد، به بررسی شرایط بیش از 3,600 نفر پرداخت و مشخص شد خطر تجربه یک حمله قلبی یا سکته مغزی در افرادی که یک یا دو بار در هفته چرت می زدند، تقریبا نصف آنهایی بود که هرگز این کار را انجام نمی دادند. پژوهشگران این فرضیه را مطرح کردند که چرت زدن های گاه به گاه می تواند به کاهش استرس کمک کند که این شرایط نیز خطر مواجهه با مشکلات قلبی را کاهش می دهد.  

تقویت سیستم ایمنی

آیا پس از یک دوره خواب ناکافی با احساس ابتلا به بیماری مواجه هستید؟ چرت زدن می تواند برای شما مفید باشد. در مطالعه ای کوچک که در مارس 2015 در نشریه The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شد، 11 مرد سالم تنها به دو ساعت خواب شبانه محدود شدند. روز بعد، آنها یا 30 دقیقه هنگام صبح یا بعد از ظهر چرت می زدند یا از این کار منع می شدند. پژوهشگران دریافتند که اگرچه کمبود خواب تاثیر منفی بر برخی نشانگرهای زیستی مرتبط با استرس و عملکرد سیستم ایمنی داشته است، اما چرت زدن می تواند به بازگشت سطوح آنها به شرایط عادی کمک کند.

تیز نگه داشتن ذهن  

مطالعه ای که در فوریه 2019 در نشریه Journal of Sleep Research منتشر شد، نشان داد که چرت زدن پس از یادگیری به مغز در تفسیر بهتر اطلاعات کمک می کند. اساسا، افراد پس از بیدار شدن از بینش و بصیرت بیشتری برخوردار بودند که یک ابزار حل مساله قدرتمند محسوب می شود و ممکن است به کسب آگاهی و رسیدن به نتایجی بهتر کمک کند.

تقویت حافظه

در میان فواید شناختی چرت زدن، تقویت مغز و حفظ اطلاعات از جایگاه بالایی برخوردار است. طی مطالعه ای که در ژانویه 2019 در نشریه Sleep منتشر شد، بزرگسالان جوان اطلاعات آموزشی را فرا گرفته و پس از چرتی یک ساعته یا وقت استراحتی کوتاه به مطالعه ادامه دادند. پژوهشگران دریافتند که چرت زدن به تقویت حافظه کمک کرده است. همچنین، آنهایی که چرت زده بودند، هوشیاری بهتر در ادامه روز را گزارش کردند که به افزایش بهره‌وری آنها منتج شده بود.

تقویت استقامت بدنی

مشخص شده است که چرت زدن نه تنها برای فرایندهای ذهنی مفید است، بلکه اثر مثبتی بر استقامت و عملکرد بدن نیز دارد. طی مطالعه ای در سال 2007 که در نشریه Journal of Sports Sciences منتشر شد، 10 مرد سالم یک سری دوی سرعت را پیش و پس از 30 دقیقه چرت پس از ناهار انجام دادند. رکوردهای زمانی آنها پس از چرت زدن بهتر شده بود. به گفته پژوهشگران، چرت زدن ممکن است بخشی مهم از رژیم ورزشکارانی باشد که طی تمرینات و مسابقات با محدودیت هایی در زمینه خواب مواجه می شوند.

تاثیر ورزش منظم بر بهبود بیماری پارکینسون بیشتر از دارو

تاثیر بیشتر ورزش منظم بر بهبود بیماری پارکینسون

ورزش منظم به مدت 6 ماه در منزل تاثیر بیشتری بر بهبود بیماری پارکینسون نسبت به تاثیر دارویی دارد.

---

به گزارش ایسنا و به نقل از نیوز، این تحقیق توسط سازمان تحقیقات سلامت و توسعه هلند انجام شده است. پژوهشگران، شرکت‌کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند و به هر یک از گروه‌ها برنامه انگیزشی با پاداش ارائه شد.

گروه کنترل فقط تمرینات کششی انجام دادند، در حالی که به گروه آزمایشی حداقل 30 مرتبه در هفته تمرین دوچرخه ثابت در خانه و حداقل 3 مرتبه ورزش هفتگی داده شد.

دوچرخه‌های ورزشی گروه آزمایش به بازی‌های انگیزشی مجهز شده بود تا این برنامه برای شرکت‌کنندگان سرگرم کننده‌تر و چالش برانگیزتر شود. به عنوان مثال، شرکت‌کنندگان در برابر گروهی از دوچرخه‌سواران رقابت می‌کردند که این بازی با سیستم ضربان قلب افراد هماهنگ بود.

شرکت‌کنندگان با انگیزه 3 مرتبه در هفته و به مدت 6 ماه، ورزش دوچرخه‌سواری را انجام دادند.

نتایج این تحقیق نشان داد بیماران از نظر قلبی و عروقی و حرکتی به طور قابل توجهی بهتر شده بودند که این مورد از ویژگی‌های قابل توجه در این تحقیق بود. این نتایج تاثیری بیشتر از تاثیر چندین دارو در درمان بیماری پارکینسون داشت.

دکتر نیکولین وان اظهار کرد: از انجام تمرین‌های ورزشی توسط افراد مبتلا به پارکینسون بسیار خوشحال شدیم و این ورزش تاثیر زیادی بر ناتوانی حرکتی آنها داشت. این تمرین دوچرخه‌سواری در خانه انجام می‌شود و بیماران به راحتی می‌توانند آن را انجام دهند.

پروفسور باس بلوم محقق اصلی این تحقیق اظهار کرد: نتیجه این مطالعه بسیار مهم است و در آینده بر تاثیرگذاری دوچرخه‌سواری طولانی‌مدت بر کند شدن پیشرفت بیماری تحقیق خواهد شد. این تحقیق الهام‌بخش دیگر تحقیقات در زمینه تاثیر ورزش بر بهبود سایر بیماری‌ها خواهد بود.

نتایج این تحقیق در نشریه The Lancet Neurologyمنتشر شده است.

وقتی درد عضله از مشکلی جدی‌ خبر می‌دهد

دردهای عضلانی پس از انجام ورزش مساله ای غیرعادی نیستند، اما درد باید با گذشت زمان - پس از چند روز یا حداکثر یک تا دو هفته - از بین برود.

انجام ورزش هایی مانند فوتبال یا تنیس در آخر هفته یا اعمال فشار بیش از حد به بدن در باشگاه می تواند با تجربه دردهای عضلانی طی روزهای بعد همراه باشد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "د هلثی"، زمانی که میزان فعالیت بدنی شما بیش از آن چیزی است که بدن به آن عادت دارد، محصولی جانبی به نام اسید لاکتیک تولید می شود که این ماده شیمیایی موجب احساس درد می شود.

دردهای عضلانی پس از انجام ورزش مساله ای غیرعادی نیستند، اما درد باید با گذشت زمان - پس از چند روز یا حداکثر یک تا دو هفته - از بین برود.

چه زمانی باید نگران دردهای عضلانی باشید

اگر دردهای عضلانی بیش از دو هفته ادامه داشته اند، با دردی شدید مواجه هستید یا درد توانایی شما در انجام وظایف روزانه را کاهش داده است، اینها همگی علائمی هستند که باید مورد توجه قرار بگیرند زیرا ممکن است به مساله ای جدی اشاره داشته باشند. در این شرایط بهترین گزینه مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط است.

ممکن است فیبرومیالژیا باشد

فیبرومیالژیا یک بیماری عصبی است که موجب درد و حساسیت به لمس در سراسر بدن می شود و از دیگر علائم آن می توان به خستگی و مشکلات خواب اشاره کرد. فیبرومیالژیا موجب الگوهای بسیار خاص درد، از جمله در دو سمت بدن و بالا و پایین کمر می شود.

ممکن است آرتریت باشد

ممکن است آرتریت را به عنوان شرایطی که بر مفاصل تاثیرگذار است، در نظر بگیرید، اما دردهای عضلانی نیز می توانند به این بیماری اشاره داشته باشند. عملکرد ساده عضلات انقباض و انبساط است. زمانی که درد در یک بخش وجود دارد، عضلات در قالب یک اقدام محافظتی به طور خودکار منقبض می شوند. به عنوان مثال، اگر در شانه خود به آرتریت مبتلا باشید، ممکن است در این بخش اسپاسم های عضلانی دردناک را تجربه کنید.

ممکن است یک عفونت باشد

آیا درمان های خانگی برای تسکین دردهای عضلانی شما بی تاثیر هستند؟ افزون بر این، با قرمزی و التهاب در بخش تحت تاثیر قرار گرفته مواجه هستید و تب دارید؟ پزشک شما در مواجهه با این شرایط احتمال عفونت را مد نظر قرار خواهد داد، به ویژه اگر دلیل مشخصی برای درد عضلانی، مانند آغاز تمرینات ورزشی سنگین وجود نداشته باشد.

ممکن است بیماری لایم باشد

با گزش کنه پاسیاه ممکن است باکتری Borrelia Burgdorferi به بدن شما منتقل شود که اغلب موجب شکل گیری راش پوستی شبیه به تخته هدف می شود. اما باید به این نکته توجه داشت که راش پوستی همواره ایجاد نمی شود و باید به علائم اولیه دیگر از جمله تب، خستگی، سفتی گردن و درد توجه داشت. اگر با هر یک از این علائم مواجه هستید و اخیرا در مکانی مستعد آلوده به کنه مانند مسیرهای پیاده‌روی یا اردوگاه ها حضور داشته اید، برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنید.

ممکن است رابدومیولیز باشد

در حال حاضر، تمرینات ورزشی شدید، مانند کراس فیت، از ترندهای محبوب هستند، اما یک خطر جدی مرتبط با انجام بیش از حد آنها وجود دارد: رابدومیولیز که به اختصار رابدو نیز شناخته می شود. این شرایط به تخریب بافت عضلانی و ترشح پروتئینی به نام میوگلوبین در جریان خون گفته می شود که احتمال آسیب کلیوی را افزایش می دهد. اگر سفتی و دردهای عضلانی شما با ضعف و حساسیت به لمس و ادرار تیره همراه است، در کوتاه‌ترین زمان ممکن برای بررسی دقیق شرایط و درمان به پزشک مراجعه کنید.

ممکن است یک شرایط التهابی باشد

اگر بیش از 65 سال سن دارید، پزشک شما ممکن است احتمال ابتلا به شرایط التهابی عضلانی، مانند پلی میالژیا روماتیکا را بررسی کند. این شرایط شامل درد و سفتی در قسمت بالایی دست، گردن، کمر، و ران ها می شود. علائم می توانند طی شب ظاهر شوند و ممکن است به ناگاه با دشواری در لباس پوشیدن یا ناتوانی در ورود یا خروج از خودرو مواجه شوید. دلیل این شرایط نامشخص است و تشخیص آن می تواند دشوار باشد. کورتیکواستروئیدها می توانند به تسکین سفتی عضلانی که می تواند در انجام فعالیت های روزانه اختلال ایجاد کند، کمک کنند.

ممکن است آنفلوآنزا باشد

اگر به آنفلوآنزا مبتلا هستید، ممکن است با تب ناگهانی، دردهای عضلانی، لرز و تعریق، سردرد، خستگی، احتقان و گلودرد مواجه شوید. پروتئین های التهابی به نام سیتوکین ها به تخریب پروتئین های عضلانی مشغول می شوند که افزایش درد را در پی دارد. اگر با خطر بالای ابتلا به آنفلوآنزا مواجه هستید، به عنوان مثال، بیش از 65 سال سن دارید یا باردار هستید، طی 48 ساعت به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند داروهای ضد ویروس را برای کمک به بهبودی سریع‌تر تجویز کند.

ممکن است لوپوس باشد

بیش از 90 درصد افرادی که بیماری خودایمنی لوپوس در آنها تشخیص داده می شود، دردهای عضلانی را تجربه می کنند. تشخیص لوپوس می تواند دشوار باشد زیرا ممکن است شبیه به بسیاری بیماری های دیگر مانند آرتریت روماتوئید، بیماری لایم، و حتی دیابت به نظر برسد. زنانی که در بازه سنی 15 تا 44 سال قرار دارند، احتمال بیشتری دارد به این بیماری مبتلا شوند.

ممکن است از عوارض جانبی داروها باشد

متاسفانه، داروها که قرار است به بهبود شرایط انسان کمک کنند، ممکن است با برخی عوارض جانبی همراه بوده و دلیل احساس ناخوشی ما باشند. به عنوان مثال، مصرف یک داروی کلسترول جدید ممکن است دلیل دردهای عضلانی شما باشد. پزشک می توانند دلایل احتمالی را بررسی کند. اگر داروها بر اساس تاریخچه پزشکی و آزمایشهای انجام شده مقصر اصلی شناخته شوند، پزشک ممکن است دارویی جدید از کلاسی مشابه یا کلاسی دیگر را تجویز کند.

چه چیزی به پزشک خود بگویید

درد عضلانی می تواند با شرایط دردناک دیگری همراهی شود. به طور خلاصه پزشک خود را از هر گونه علائم دیگر که اخیرا تجربه کرده اید یا همزمان با بروز دردهای عضلانی آغاز شده اند، آگاه کنید. از آن جمله می توان به تب، خستگی، سردرد، تعریق شبانه، دشواری در خواب، یبوست، یا اسهال اشاره کرد. درباره هرگونه علائمی که برای شما عادی نیستند با پزشک خود صحبت کنید.