استرس مزمن چگونه رشد سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد؟ و نقش مثبت ویتامین C

استرس مزمن چگونه رشد سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد؟

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، مطالعات نشان داده‌اند استرس مزمن با اختلال ادراک و شناخت، افزایش ریسک بیماری‌های قلبی و مشکلات گوارشی مرتبط است. پژوهش‌های پیشین نیز نشان داده بودند قرار گرفتن در معرض استرس می‌تواند رشد سرطان را سرعت بدهد و بر فعالیت ژن‌ها اثر بگذارد.
اکنون محققان چینی با همکاری سایر محققان از سراسر دنیا به مکانیسمی کلیدی دست پیدا کرده‌اند که استرس مزمن به واسطه‌ی آن می‌تواند رشد سلول‌های سرطانی را که تشکیل دهنده‌ی تومور هستند تغذیه کند.  

محققان این مکانیسم را روی موش‌های دچار سرطان سینهمورد مطالعه قرار داده‌اند. یافته‌های آن‌ها حاکی از دخالت هورمون اپی نفرین است.

به گفته‌ی سرپرست این پژوهش، شما می‌توانید تمام سلول‌های یک تومور را نابود کنید؛ اما اگر سلول‌های بنیادی یا سلول‌های مادر باقی بمانند و نابود نشوند، تومور رشد خواهد کرد و متاستاز خواهد داد. این یکی از اولین مطالعاتی است که استرس مزمن را به طور بخصوص به رشد سلول‌های بنیادی سرطان سینه مربوط می‌داند.

یافته‌ها نشان می‌دهند ویتامین C ممکن است عامل درمان کننده‌ی مؤثر و جدیدی برای درمان بیمارانی باشد که تحت استرس مزمن قرار دارند

استرس، تغذیه‌کننده‌ی رشد تومور

محققان برای اینکه ببینند استرس چگونه بر رشد سلول‌های سرطانی در موش‌ها اثر می‌گذارد، تمام آن‌ها را به مدت یک هفته در فضایی محدود قرار دادند و سپس آن‌ها را به دو گروه تقسیم کردند و سپس یک گروه را در فضایی بزرگ و راحت قرار دادند تا استرس‌شان ادامه پیدا نکند، این موش‌ها به عنوان گروه کنترل بودند. گروه دیگر موش‌ها نیز به مدت 30 روز دیگر در همان فضای تنگ و محدود ماندند.

دانشمندان مشاهده کردند موش‌های تحت استرس نه تنها دچار تغییرات رفتاری شدند که بیانگر استرس و اضطرابشان بود بلکه نسبت به گروه کنترل، تومورهای سرطانی بزرگ‌تری نیز داشتند. ضمناً این تومورها با سرعت بیشتری رشد کرده بودند و به طور کلی موش‌های تحت استرس، تعداد بیشتری سلول بنیادی سرطانی داشتند (نسبت به گروه کنترل).

اما شبکه سیگنال دهی مستقیم بین مسیرهای استرس و سیستم رشد سرطان، تقریباً ناشناخته باقی ماند.

به گفته‌ی سرپرست این پژوهش، درک و فهم بهتری از این بیوشیمی که استرس منجر به رشد سلول‌های سرطانی می‌شود، می‌تواند پژوهشگران را به سمت کشف دارویی مؤثر سوق بدهد.

مقصر اپی نفرین است نه کورتیزول

با بررسی فاکتورهای گوناگون فیزیولوژیکی تغییر یافته در موش‌های دچار استرس مزمن، محققان روی هورمونی به نام اپی نفرین دقیق شدند. موش‌های تحت استرس نسبت به موش‌های گروه کنترل، اپی نفرین خیلی بیشتری داشتند. همچنین، در میان موش‌های تحت استرس آن‌هایی که داروی مهارکننده‌ی ADRB2 مصرف می‌کردند، تومورهای سرطانی کوچک‌تر بود و تعداد سلول‌های بنیادی سرطانی‌شان نیز کمتر بوده است.

وقتی صحبت از استرس می‌شود بیشتر افراد تصور می‌کنند این کورتیزول است که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند؛ اما جالب این است که یافته‌ها نشان داد میزان کورتیزول بعد از یک ماه استرس کاهش یافته بود.

اپی نفرین چگونه به رشد سلول‌های سرطانی کمک می‌کند؟ دانشمندان توضیح می‌دهند وقتی این هورمون با ADRB2 جفت می‌شود، این تعامل باعث افزایش میزان لاکتات دهیدروژناز می‌شود. لاکتات دهیدروژناز، آنزیمی است که به طور نرمال در شرایط خطر، انرژی به عضلات تزریق می‌کند. این اتفاق به فرد اجازه می‌دهد در مواجهه با خطر، فرار کند یا بجنگد.

یکی از فرآورده‌های جانبی این افزایش انرژی، تولید ترکیبی ارگانیک به نام لاکتات است. در افرادی که سرطان دارند، سلول‌های سرطانی با این ترکیب تغذیه می‌شوند و در نتیجه انرژی بیشتری از آن‌ها می‌گیرند. یعنی کسی که استرس مزمن دارد، لاکتات دهیدروژناز زیادی در سیستم خود دارد. در نتیجه ژن‌های مربوط به رشد سرطان فعال شده و به این سلول‌های خطرناک اجازه‌ی بقا و رشد می‌دهند.

آیا ویتامین C کمکی می‌کند؟

محققان برای اعتبار دادن به نتایج خود، میزان اپی نفرین را در خون 83 فرد مبتلا به سرطان سینه بررسی کردند. آن‌ها دریافتند افرادی که میزان اپی نفرین در خونشان بالا بوده، دارای لاکتات دهیدروژناز زیادی در تومورهای سرطانی خود نیز بودند. دانشمندان از طریق نمونه‌های بیوپسی به این اطلاعات دست یافتند.
ضمناً افرادی که سطح استرس‌شان بالاتر بود در مقایسه با آن‌هایی که اپی نفرین خونشان کمتر بوده، بیشتر در معرض این بودند که نسبت به درمان، کمتر جواب بدهند. سپس دانشمندان سعی کردند ببینند آیا می‌توانند به روشی برای مهار اثرات مخرب اپی نفرین بر سیستم دست پیدا کنند. در تست‌های لابراتواری که روی سلول‌های سرطان سینه انجام شد، اثرات چند مواد غذایی و داروهای تائید شده بر تولید لاکتات دهیدروژناز مورد بررسی قرار گرفت.

مؤثرترین ماده‌ی غذایی که معلوم شد می‌تواند تولید لاکتات دهیدروژناز را در نمونه‌های آزمایشگاهی مهار کند، ویتامین C بوده است. وقتی محققان این رویکرد را روی موش‌ها آزمایش کردند، به همین نتایج رسیدند: موش‌های تحت استرس که به آن‌ها ویتامین C تزریق شده بود، رشد تومور سرطانی‌شان مهار شد.

این یافته‌ها نشان می‌دهند ویتامین C ممکن است عامل درمان کننده‌ی مؤثر و جدیدی برای درمان بیمارانی باشد که تحت استرس مزمن قرار دارند.

منبع:تبیان

نوشیدن بیش از حد آب هنگام ورزش مرگبار است

بهترین راهکار برای ورزشکارانی که نگران از دست رفتن آب بدن خود هستند نوشیدن آب در زمانی است که احساس تشنگی می کنند تا مبادا موجب آبرسانی بیش از حد به بدن و ابتلا به بیماری هیپوناترمی شوند.

به گزارش مهر، هیپوناترمی ناشی از کاهش میزان یون سدیم در خون است. هیپوناترمی مرتبط با ورزش زمانی رخ می‌دهد که نوشیدن بیش از حد آب، بر توانایی کلیه‌ها برای دفع آب اضافی غلبه می‌کند و سدیم در بدن رقیق شده و باعث التهاب سلول‌ها می‌شود که می‌تواند خطر مرگ به دنبال داشته باشد.

دکتر «جیمز وینگر»، پزشک ورزشی در مرکز پزشکی دانشگاه لویولا آمریکا، می‌گوید: «هیچ کس بر اثر از دست دادن آب بدن در میدان‌های ورزشی جان خود را از دست نداده است اما ورزشکاران در موارد نادر بر اثر آبرسانی بیش از حد به بدن، جان خود را از دست داده اند.»

در توصیه‌های آبرسانی به بدن بر نوشیدن حدود ۸ اونس (۲۳۶ میلی لیتر) آب در هر ۲۰ دقیقه ورزش تاکید می‌شود ولی بسیاری از مربیان ورزشکاران را به مصرف آب بیشتری از این میزان به منظور جلوگیری از از دست دادن آب بدن، گرفتگی عضلات و گرمازدگی راهنمایی می‌کنند.

این در حالی است که به گفته وینگر، گرفتگی عضلات و گرمازدگی در هنگام ورزش بر اثر از دست دادن آب بدن نیست.

از بهترین گزینه‌های غذایی برای پیش و پس از ورزش

زمانی که گرسنه هستید، بدن وارد حالت بقا می شود و به جای کلیه ها و کبد، یعنی مکان هایی که بدن به طور طبیعی در پی کسب پروتئین است، برداشت پروتئین از ماهیچه ها را آغاز می کند. در این شرایط توده ماهیچه ای خود را از دست می دهید که می تواند در نهایت کند شدن آهنگ سوخت و ساز را موجب شده و کاهش وزن را دشوار سازد.

زمانی که موضوع تناسب اندام مطرح می شود، کارشناسان روزانه با پرسش هایی رایج مواجه می شوند: چگونه می توانم بیشترین سود و استفاده را از تمرینات ورزشی خود ببرم؟ چگونه می توانم سریع‌تر وزن کم کنم، کالری بیشتری بسوزانم، یا از انرژی کافی برای انجام تمرینات ورزشی خود برخوردار باشم؟ در شرایطی که عوامل دیگری وجود دارند که ممکن است بر موقعیت خاص شما تاثیرگذار باشند، یک پاسخ ساده برای تمام این پرسش ها می توان در نظر گرفت: مواد غذایی درست را انتخاب کرده و در زمان درست غذا بخورید.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "شیپ"، افراد بسیاری فکر می کنند که سخت ورزش کردن و انتظار برای فرا رسیدن زمان وعده های غذایی یا کم غذا خوردن بهترین روش برای کاهش وزن است. اما کلید کاهش وزن ترکیبی از ورزش منظم و مصرف مواد غذایی درست در زمان های مناسب است.

اهمیت مصرف مواد غذایی پیش از ورزش

چه پیش از ورزش غذا بخورید یا نخورید، پژوهش ها نشان داده اند که بدن میزان مشابه از چربی را می سوزاند. با این وجود، ورزش منظم با معده خالی در نهایت می تواند به از دست رفتن توده ماهیچه ای بدن شما منجر شود.

زمانی که گرسنه هستید، بدن وارد حالت بقا می شود و به جای کلیه ها و کبد، یعنی مکان هایی که بدن به طور طبیعی در پی کسب پروتئین است، برداشت پروتئین از ماهیچه ها را آغاز می کند. در این شرایط توده ماهیچه ای خود را از دست می دهید که می تواند در نهایت کند شدن آهنگ سوخت و ساز را موجب شده و کاهش وزن را دشوار سازد. افزون بر این، در صورت انجام ورزش با معده خالی، سوخت کافی برای انجام تمرینات ورزشی شدید را در اختیار نخواهید داشت.

پیش از ورزش چه چیزهای بخوریم؟

آنچه پیش از ورزش می خورید در بهترین حالت باید حاوی مقداری کربوهیدرات پیچیده و یک پروتئین باشد. عامل کلیدی استفاده از ترکیبی از کربوهیدرات های پیچیده و ساده است که از این طریق انرژی طی تمرینات ورزشی به صورت پایدار و آرام آزاد می شود.

از جمله بهترین گزینه های غذایی برای مصرف پیش از ورزش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- برنج قهوه ای (نصف فنجان) با لوبیا سیاه (نصف فنجان)

- یک سیب زمینی شیرین کوچک به همراه بروکلی بخارپز یا تفت داده شده با اندکی نمک در روغن زیتون (یک فنجان)

- یک موز به همراه کره بادام (دو قاشق غذاخوری)

- یک سیب به همراه کره بادام (دو قاشق غذاخوری)

- کراکرهای غلات کامل به همراه حُمُص (سه قاشق غذاخوری)

- جو دوسر (نصف فنجان) به همراه توت ها (یک فنجان)، شیرین شده با استویا یا آگاو

- یک سیب و گردو (یک چهارم فنجان)

- نان تست غلات کامل (یک برش) به همراه برش های موز و مقداری دارچین

- ماست یونانی (170 گرم) به همراه مغزدانه ها و میوه های خشک شده (یک چهارم فنجان)

اهمیت غذا خوردن پس از ورزش

طی انجام ورزش، بدن برای تامین انرژی مورد نیاز خود از گلیکوژن (سوخت ذخیره شده در ماهیچه ها) استفاده می کند. پس از پایان تمرینات ورزشی، ماهیچه ها با تخلیه ذخایر گلیکوژن خود مواجه می شوند. زمانی که موضوع غذا خوردن پس از ورزش مطرح می شود، خوردن یا نوشیدن چیزی که از ترکیب پروتئین و کربوهیدرات ها تشکیل شده نیم تا یک ساعت پس از اتمام ورزش اهمیت دارد زیرا به پر شدن دوباره ذخایر انرژی، ساخت و ترمیم ماهیچه ها و سوخت و ساز قوی‌تر کمک می کند.

هرچه زودتر سوختگیری مجدد را آغاز کنید، بهتر خواهد بود. پژوهش ها نشان داده اند که توانایی بدن برای پر کردن دوباره ذخایر ماهیچه ای در صورت انتظار دو ساعته پس از انجام ورزش برای غذا خوردن، در مقایسه با غذا خوردن فوری پس از اتمام ورزش حدود 50 درصد کاهش می یابد. از پیش برنامه ریزی کرده و غذا و نوشیدنی مغذی خود را همراه داشته باشید تا پس از ورزش آن را مصرف کنید.

پس از ورزش چه چیزی بخوریم؟

بنابر گزارشی که در نشریه Journal of the International Society of Sports Nutrition منتشر شد، مصرف پروتئین و یک کربوهیدرات کوچک بهترین گزینه برای مصرف بلافاصله پس از اتمام تمرینات ورزشی است.

از بهترین گزینه ها برای تسریع ریکاوری، به حداکثر رساندن فواید ورزش و حفظ توده ماهیچه ای می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- شیک پروتئین تهیه شده از نصف یک موز، یک قاشق پودر پروتئین، شیر بادام، و شاهدانه (یک منبع پروتئین عالی)

- سالاد با نخود بو داده (نصف فنجان)، روغن زیتون سبک، و سرکه

- سبزی های تفت داده یا بخار پز (یک فنجان) با توفو تهیه شده از سویای اصلاح ژنتیکی نشده (نصف فنجان)

- کینوآ (یک فنجان) به همراه شاه توت (یک فنجان) و گردو (یک چهارم فنجان)

- نان گندم کامل (2 برش) به همراه کره بادام زمینی خام (دو قاشق غذاخوری) و شهد آگاو

- بوریتو با لوبیا (نصف فنجان)، برنج قهوه ای (نصف فنجان)، گواکومولی (دو قاشق غذاخوری) و سالسا

- مرغ گریل شده (113 گرم) با سبزی های تفت داده شده یا بخارپز (یک فنجان)

- املت (دو تخم مرغ) به همراه سبزی های تفت داده شده (نصف فنجان) و آووکادو (یک چهارم یک میوه)

- ماهی سالمون گریل شده (113 گرم) به همراه سیب زمینی شیرین پخته (141 گرم)

- نان گندم کامل (دو برش) به همراه ماهی تن (85 گرم) در ترکیب با حُمُص (دو قاشق غذاخوری)، برگ اسفناج (نصف فنجان)

- شیرکاکائو (یک فنجان)

برای آغاز ورزش هیچگاه دیر نیست

به نظر می رسد، آغاز ورزش در میانسالی می تواند خطر مواجهه با دو قاتل اصلی یعنی بیماری قلبی و سرطان را کاهش دهد.

---

نتایج پژوهشی جدید نشان داده است که برای آغاز یک برنامه ورزشی منظم به واقع هیچگاه دیر نیست. حتی برای افرادی که دوران جوانی خود را بدون انجام ورزش سپری کرده اند، دنبال کردن یک برنامه ورزشی منظم در میانسالی می تواند همچنان احتمال مرگ به هر دلیلی را کاهش دهد.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث دی"، در این مطالعه وضعیت سلامت و الگوهای ورزشی در طول زندگی بیش از 315 هزار نفر از شهروندان آمریکایی مورد بررسی قرار گرفتند.

در همین راستا، پژوهشگران دریافتند، خطر مرگ برای افرادی که در طول زندگی خود همواره ورزش می کردند، در مقایسه با افرادی که ورزش نمی کردند، طی مدت مطالعه 36 درصد کمتر بوده است.

اما نکته جالب توجه این بود که افرادی که در دوران جوانی ورزش نمی کردند، اما در دهه چهارم و پنجم زندگی خود این کار را آغاز کردند نیز کاهش 35 درصدی احتمال خطر مرگ زودرس را تجربه کردند.

به گفته پدرو سنت موریس از موسسه ملی سرطان آمریکا و رهبر تیم پژوهشی، این نشان می دهد که آغاز فعالیت جسمانی و ورزش منظم حتی در دوران میانسالی نیز دیر نیست. این نتایج می تواند بزرگسالانی که فعالیت جسمانی چندانی ندارند به دنبال کردن یک برنامه ورزشی منظم و جوانانی که در حال حاضر فعال هستند را به ادامه این روند در طول زندگی خود تشویق کند.

به نظر می رسد، آغاز ورزش در میانسالی می تواند خطر مواجهه با دو قاتل اصلی یعنی بیماری قلبی و سرطان را کاهش دهد. پژوهشگران دریافتند، نرخ مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی در افرادی که از دهه چهارم و پنجم زندگی خود ورزش را آغاز می کنند، در مقایسه با افرادی که اصلا ورزش نمی کنند، 43 درصد کاهش داشته و خطر مرگ ناشی از سرطان نیز 16 درصد کاهش داشت.

نتایج این مطالعه بار دیگر اهمیت فعالیت جسمانی در ارتباط با وضعیت سلامت و خطر مرگ زودرس را نشان می دهد. چه در دورانی جوانی و چه در بزرگسالی ورزش را آغاز کنید، فواید این کار همواره وجود خواهند داشت. البته این به معنای آن نیست برای انجام ورزش در انتظار دوران میانسالی باقی مانده یا به دلیل کاهش مشابه خطر مرگ و میر نباید از دوران جوانی ورزش را آغاز کنید.

به گفته پژوهشگران، شرکت کنندگانی که در هر سنی بیشترین میزان ورزش را داشتند، در معرض خطر کمتری برای مرگ به هر دلیلی بودند.

سونامی بیماری دیابت در راه است

کارشناسان حوزه سلامت می گویند: دیابت جزو یکی از بیماری‌های شایع در کشور است، به صورت یک سونامی در سال‌های آینده شاهد بروز بالاتر از بیماری در کشور خواهیم بود. شیوع دیابت در منطقه ما، 8.10درصد است و با روند فزاینده‌ای که دارد، پیش‌بینی می‌شود تا سال‌2045 به 12.1درصد برسد.

صبح نو نوشت: اخبار جدید از آن حکایت دارد که دیابت پنجمین عامل مرگ در میان ایرانیان است. این در حالی است که رییس مرکز جامع‌ ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی می‌گوید: برآوردها نشان می‌دهد که در سال 50 تا 100هزار عمل جراحی در کشور بابت زخم پای دیابتی انجام می‌شود. دیابت یا بیماری قند یک اختلال سوخت‌و‌سازی (متابولیک) در بدن است. در این بیماری توانایی تولید هورمون انسولین در بدن از بین می‌رود یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون با سازوکارهای مختلف است.

دیابت دو نوع اصلی دارد؛ در دیابت نوع یک، تخریب سلول‌های بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می‌شود و در نوع دو، مقاومت پیش‌رونده بدن به انسولین وجود دارد که درنهایت ممکن است به تخریب سلول‌های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتیکی، چاقی و کم‌تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.

کاهش سوخت گلوکز

در دیابت، سرعت و توانایی بدن در استفاده و سوخت‌و‌ساز کامل گلوکز کاهش می‌یابد، از این‌رو میزان قند خون افزایش یافته که به‌آن هایپرگلیسمی می‌گویند. وقتی این افزایش قند در درازمدت در بدن وجود داشته باشد، سبب تخریب رگ‌های بسیار ریز در بدن می‌شود که می‌تواند اعضای مختلف بدن همچون کلیه، چشم و اعصاب را درگیر کند. همچنین دیابت با افزایش ریسک بیماری‌های قلبی عروقی ارتباط مستقیمی دارد؛ لذا غربالگری و تشخیص زودرس این بیماری در افراد با ریسک بالا می‌تواند در پیشگیری از این عوارض مؤثر باشد. تشخیص و همچنین غربالگری دیابت با انجام آزمایش قند خون میسر است.

هزینه‌های بیماری دیابت

آقای دکتر غلامرضا اسماعیلی‌جاوید، رییس مرکز جامع‌ ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی در گفت‌و‌گو با خبرنگار روزنامه «صبح‌نو» با اشاره به موضوع افزایش دیابت در کشور، می‌گوید: دیابت جزو یکی از بیماری‌های شایع در کشور است، به صورت یک سونامی در سال‌های آینده شاهد بروز بالاتر از بیماری در کشور خواهیم بود.

وی با تأکید بر اینکه بیماری دیابت هزینه‌های بسیار زیادی برای بیماران، جامعه و نظام سلامت دارد، می‌افزاید: دیابت بیماری‌ای است که ریشه در سبک زندگی دارد، مهم‌ترین عاملی که می‌تواند در شیوع این بیماری نقش داشته باشد، افزایش کالری و کاهش تحرک است.

تغییر عادت‌های غلط غذایی

آقای دکتر جاوید در ادامه با بیان اینکه به‌دلیل سبک زندگی سن شیوع بیماری دیابت کاهش یافته است، گفت: بیماران مبتلا به دیابت تلاش می‌کنند که زندگی طولانی‌تری داشته باشند، به همین دلیل اگر نتوانند سبک زندگی و عادت‌های غلط غذایی خود را تغییر دهند، قطعاً بیماری آن‌ها کنترل نخواهد شد.

وی ادامه می‌دهد: اگر بیماری دیابت به درستی کنترل نشود عارضه زیادی برای کلیه، چشم، قلب، سیستم عصبی و اندام‌ها دارد. مهم‌ترین عارضه دیابت را می‌توان مربوط به پای فرد دیابتی در نظر گرفت که علائم و نشانه‌های آن اختلال حس، تغییر شکل و زخم‌هایی است که در پای افراد ایجاد می‌شود.

زخم پا

رییس مرکز جامع‌ ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی تأکید می‌کند: زخم‌هایی که در پای افراد دیابتی ایجاد می‌شود پرهزینه‌ترین عارضه در بین عوارض دیابت است.

به گفته دکتر جاوید، آمار شیوع بیماری دیابت در کشور نزدیک به 10درصد است که بر اساس این آمار هم‌اکنون نزدیک به هشت میلیون نفر دیابتی در کشور داریم، از این تعداد حداقل 50 الی 60درصد در طول درمان به‌دلیل کنترل‌های نامناسب دچار اختلالات حس در اندام‌های تحتانی از جمله پا می‌شوند.

وی اضافه می‌کند: نزدیک به سه تا چهار میلیون نفر بیمار دیابتی دچار مشکل اختلالات حسی در پا می‌شوند. همچنین 30 تا 40درصد از این افراد در طول زندگی دچار زخم پا می‌شوند که بر این اساس حدود یک میلیون نفر از بیماران دیابتی دچار زخم می‌شوند که شایع‌ترین عارضه بیماری دیابت است.

رییس مرکز جامع‌ ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی تأکید می‌کند: بر اساس آمارهای به دست آمده از کشورهای توسعه‌یافته درصد قابل توجهی از بیماران دیابتی که دچار زخم پا می‌شوند، به‌دلیل انجام ندادن درمان‌های مناسب و عدم کسب آموزش‌های درست از برخی پزشکان و پرستاران دچار قطع عضو می‌شوند.

برآوردها نشان می‌دهد که 50 الی 100هزار عمل جراحی در سال در کشور بابت زخم پای دیابتی انجام می‌شود. این آمارها نشان می‌دهد که اگر در سال‌های آینده نتوانیم در حوزه دیابت پیشگیری کنیم به شدت باید در بخش از کار افتادگی بیماران، مرگ زودرس و باری که باید جامعه و خانواده تأمین کند، هزینه بپردازیم.

زندگی بسیاری از افراد قطع عضوی دچار مشکل می‌شود به همین دلیل میزان مرگ‌و‌میر به شدت افزایش پیدا می‌کند. بر اساس مطالعاتی که در کشورهای توسعه‌یافته انجام شده بیمارانی که به مرحله قطع عضو می‌رسند، به شدت در معرض مرگ زودرس هستند و باید پیشگیری‌های جدی در زمینه بیماری دیابت در کشور انجام شود.
دکتر جاوید در ادامه با بیان اینکه با آموزش صحیح به بیماران دیابتی می‌توانیم این بیماری را کنترل کنیم، می‌گوید: با توجه به شیوع 8 الی 10میلیون دیابتی در کشور تربیت پزشک، متخصص، فوق تخصص غدد در این زمینه کارساز نیست به همین منظور باید از الگوهای کشورهای توسعه‌یافته برای تربیت کارشناسان آموزشی و خدماتی و همچنین تغییر سبک زندگی استفاده کنیم.

رییس مرکز جامع ‌ترمیم زخم و بافت و متخصص زخم دیابتی ادامه می‌دهد: قبل از تشخیص بیماری دیابت می‌توانیم بیماری را کنترل کنیم. با وجود پزشکان محدود فوق تخصص داخلی و دیابت و متخصص نمی‌توانیم بیماری را کنترل کنیم، به همین منظور نیازمند بسیج عمومی در قشرهای مختلف هستیم تا بتوانیم با این سونامی دیابت مبارزه کنیم.

چاقی یکی از علت‌های دیابت

آقای دکتر باقر لاریجانی، رییس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به روند رو به گسترش بیماری‌های غیرواگیر در جهان می‌گوید: 80درصد مرگ‌و‌میرهای مربوط به این گروه از بیماری‌ها مربوط به چهار بیماری دیابت، سرطان، بیماری‌های تنفسی و قلبی و عروقی است.

وی با اشاره به وقوع 82درصد مرگ‌ها در ایران براثر بیماری‌های غیرواگیر، می‌افزاید: بیش از 76درصد بار بیماری‌ها در کشور به بیماری‌های غیرواگیر اختصاص دارد. پنجمین علت مرگ در ایران به بیماری دیابت اختصاص دارد، لذا عزمی ملی برای کنترل بیماری‌های غیرواگیر در کشور وجود دارد.

رییس پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اهداف سند ملی بیماری‌های غیرواگیر بیان می‌کند: ثابت نگه داشتن میزان شیوع دیابت و چاقی یکی از اهدافی است که در این سند دنبال می‌شود و مورد تأکید سازمان بهداشت جهانی نیز هست.

افزایش دیابت تا سال‌2045

لاریجانی با بیان اینکه پیش‌بینی می‌شود شیوع دیابت تا سال‌2045، به میزان 48درصد در جهان افزایش یابد، تأکید می‌کند: بار این بیماری‌ها تا سال‌2045 افزایش خواهد یافت. هزینه دیابت در دنیا در سال‌2017 برابر 727بیلیون دلار برآورد شده بود که این میزان تا سال‌2045 به 776بیلیون دلار می‌رسد. هزینه دیابت در منطقه مدیترانه شرقی و شمال آفریقا در سال‌2017 برای هر بیمار دیابتی 1282دلار و کل هزینه دیابت حدود 17درصد کل بودجه بهداشتی و معادل 50بیلیون دلار تخمین زده شده و قاعدتاً مرگ‌و‌میر ناشی از این بیماری‌ها نیز در منطقه افزایش خواهد یافت.

نایب‌رییس کمیته ملی بیماری‌های غیرواگیر با اشاره به روند فزاینده دیابت در جهان، می‌گوید: شیوع دیابت در منطقه ما، 8.10درصد است و با روند فزاینده‌ای که دارد، پیش‌بینی می‌شود تا سال‌2045 به 12.1درصد برسد. میزان شیوع دیابت در منطقه خاورمیانه بیش از سایر مناطق و در زنان بیش از مردان است.