واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

از فواید نوشیدن آبجوی غیرالکلی (ماءالشعیر) و خوردن جو در خوراک

‎نباید آب جو را با نوشیدنی مالت اشتباه گرفت. آب جو فاقد الکل است زیرا فرایند تخمیر را طی نمی کند و این تفاوت اصلی است.‎

در مواجهه با آب جو، برخی افراد ممکن است آن را با نوشیدنی مالت ارتباط دهند. اما آب جو فرآیند تخمیر را پشت سر نمی گذارد، از این رو فاقد الکل است و این تفاوت اصلی بین آنها محسوب می شود. دیر زمانی است که این نوشیدنی در فرهنگ های مختلف استفاده می شود.

از فواید نوشیدن آب جو!

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، آب جو می تواند به صورت صاف کرده و صاف نکرده باشد که نمونه های صاف نشده سرشار از کالری، اما با محتوای چربی کم هستند. نسخه صاف شده دارای کالری و محتوای فیبر کمتر است. در ادامه با برخی از فواید مصرف آب جو بیشتر آشنا می شویم.

پاکسازی درونی

آب جو می تواند به واقع در سمزدایی بدن از طریق دستگاه ادراری مفید واقع شود. گروهی از قندها به نام بتا-گلوکان ها که در دیواره های سلولی جو وجود دارند، عامل کلیدی در این زمینه هستند. بر همین اساس، آب جو به پاکسازی سیستم درونی بدن انسان کمک می کند. همچنین، این نوشیدنی می تواند به عملکرد درست کلیه ها کمک کند که اندام هایی کلیدی در پاکسازی بدن هستند.

تسکین عفونت های دستگاه ادراری

شواهد علمی قطعی و محکم درباره این که آب جو بهتر از چای های سالم و طبیعی دیگر به درمان عفونت دستگاه ادراری کمک می کند، وجود ندارند. با این وجود، جو دارای فواید سلامت بسیاری است و گزینه ای بی خطر، ارزان و سالم برای کمک به پاکسازی دستگاه ادراری که اندکی تحریک شده محسوب می شود. اگر با عفونتی دردناک و شدید مواجه هستید، بهترین گزینه مراجعه به پزشک است.

کمک به فعالیت دستگاه گوارش

آب جو می تواند به حفظ سلامت و عملکرد درست دستگاه گوارش کمک کند. محتوای فیبر محلول و نامحلول موجود در این نوشیدنی و همچنین ماهیت قلیایی آن عوامل موثر در این زمینه هستند.

اگر با مشکلات گوارشی مانند یبوست، هموروئید، یا گاستریت مواجه هستید، امتحان کردن آب جو شاید مفید باشد. اگر به اسهال مبتلا هستید، مصرف آب جو می تواند به احیای مایعات و الکترولیت های بدن کمک کند.

کمک به کاهش وزن

در شرایطی که آب جو می تواند به حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک کند، یکی دیگر از فواید آن کمک به کاهش وزن است. آب جو احساس سیری را برای مدت زمانی طولانی‌تر در شما ایجاد می کند، زیرا روند گوارش آن آهسته‌تر است. همچنین، آب جو از کالری زیاد و چربی کم برخوردار است. این عوامل نوشیدن آب جو را به راهبردی موثر برای رفع گرسنگی و پیشگیری از پرخوری تبدیل می کنند.

کاهش کلسترول

نوشیدن آب جو یا چای جو می تواند بر سطوح کلسترول تاثیر مثبتی داشته باشد. به نظر می رسد مواد شیمیایی موجود در جو به نام توکول ها به سرکوب کلسترول بد (LDL) کمک می کنند. همچنین، بتا فیبر موجود در جو می تواند برای بهبود شرایط بیماری قلبی و کلسترول مفید باشد.

تقویت سیستم ایمنی

نوشیدن آب جو ممکن است به پیشگیری از بیماری به واسطه تقویت سیستم ایمنی کمک کند. محتوای بالای ویتامین C آب جو عامل کلیدی در این زمینه محسوب می شود. این ماده مغذی به تقویت سیستم ایمنی کمک می کند و خطر ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوانزا را کاهش می دهد. همچنین، جو حاوی آهن است که می تواند به پیشگیری از کم خونی کمک کند.

درمان سنگ کلیه

آب جو می تواند به درمان سنگ های کلیه کمک کند که به مشکلی شایع در دنیای امروز تبدیل شده است. افزایش فشار مثانه ای برای تخلیه راحت‌تر و همچنین کمک به تنظیم تعادل pH برای پیشگیری از شکل گیری سنگ های کلیه از جمله عواملی هستند که در این زمینه موثر هستند. همچنین، جو دارای ویتامین B6 کافی برای تجزیه توده های اگزالات کلسیم تشکیل شده در کلیه ها است. سنگ های کلیه اساسا ترکیبات کلسیمی هستند که تجزیه نشده اند.

سرشار از مواد مغذی

نوشیدن آب جو برای حفظ سطوح ویتامین ها و مواد مغذی ضروری در بدن انتخابی خوب است. آب جو سرشار از مواد مغذی ضروری از جمله فیبرهای غذایی است. همچنین، این نوشیدنی حاوی کلسیم، آهن، منیزیم، روی، مس، و ویتامین های C و B6 است. تمام این مواد مغذی برای حفظ سلامت کلی بدن انسان ضروری هستند.

مقابله با دیابت

مصرف منظم آب جو برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 می تواند ایده خوبی باشد. این نوشیدنی دارای تمام ویتامین ها و مواد معدنی ضروری از جمله فیبر محلول بتا-گلوکان است که آهنگ جذب گلوکز را کند می سازد. این نوشیدنی می تواند در کاهش سطوح گلوکز و انسولین در افراد مبتلا به مقاومت به انسولین نقش داشته باشد. کاهش وزن نیز برای کنترل دیابت از اهمیت ویژه ای برخوردار است و همان گونه که پیش‌تر نیز اشاره شد آب جو می تواند به این کار کمک کند.

پیشگیری از سرطان

پیش‌تر به این نکته اشاره شد که مصرف منظم آب جو می تواند به تقویت سیستم ایمنی کمک کند، اما مشخص شده این شرایط می تواند فوایدی فراتر از عدم ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوانزا داشته باشد و به مبارزه با سرطان نیز کمک کند.

آب جو به واسطه محافظت از روده بزرگ و همچنین محتوای اسید فرولیک که به نظر می رسد می تواند از رشد تومورها جلوگیری کند، ممکن است مبارزی قوی در برابر سرطان باشد. نتایج یک پژوهش نشان داده است که مصرف آب جو می تواند از تکثیر سلول های سرطان روده بزرگ به لطف خواص آنتی اکسیدانی جو جلوگیری کند.
همچنین، سطوح کافی سلنیوم به کاهش خطر سرطان های پوست، روده بزرگ، پروستات، معده و پستان کمک می کند.

محافظت از قلب

در شرایطی که کاهش کلسترول نکته مثبتی برای قلب محسوب می شود، آب جو می تواند از شرایطی به نام آترواسکلروز (تصلب شرایین) نیز پیشگیری کند. آترواسکلروز خطر بیماری های قلبی عروقی را افزایش می دهد.

نیاسین یکی از اعضای خانواده ویتامین B به لطف اثرات ضد التهابی و تغییر دهنده لیپید در این زمینه نقش دارد. آب جو می تواند به کاهش فشار خون نیز کمک کند که این ویژگی نیز به کاهش فشار روی قلب و خطر سکته مغزی کمک می کند.

شادابی پوست

به لطف سلنیوم موجود در آب جو، این نوشیدنی می تواند به بهبود خاصیت کشسانی پوست کمک کند و از شل شدن آن جلوگیری کند.

آنتی اکسیدان های موجود در آب جو نیز به مبارزه با آسیب رادیکال های آزاد که می تواند برای پوست مضر باشد، کمک می کنند. همچنین، سطوح کافی سلنیوم به کاهش خطر سرطان های پوست، روده بزرگ، پروستات، معده و پستان کمک می کند.



(در روایات "جو" بهترین غذا دانسته شده است و غذای انبیا و اولیا گفته شده است به دلیل آنکه خدا آن را بهترین غذا دانسته و غذای ایشان قرار داده است)

راهکارهای محافظت در مقابل بیماری قلبی را بشناسید

بیماری قلبی یکی از علل اصلی مرگ در سراسر دنیاست اما با برخی راهکارهای ساده می توان از خودمان در مقابل بیماری قلبی محافظت نماییم.

به گزارش خبرنگار مهر، دکتر «دیوید اسلاتوینر» سرپرست تیم تحقیق از بخش کاردیولوژی در نیویورک، در این باره می گوید: بیماری قلبی سالانه جان صدها هزار نفر را می گیرد، اما بسیاری از این شرایط قابل پیشگیری هستند.

وی در ادامه توضیح می دهد: ورزش، رژیم غذایی متعادل و اجتناب از رفتارهای پرخطر نظیر سیگار کشیدن، بهترین شیوه های حفظ سلامت قلب هستند.

تیم کاردیولوژی وی نکاتی را در مورد پیشگیری از بیماری قلبی توصیه می کنند:

- مصرف مواد خوراکی کاملا گیاهی نظیر میوه و سبزیجات، مغزیجات آجیلی و دانه ها. کاهش مصرف مواد خوراکی فرآوری شده یا تصفیه شده نظیر نان سفید، و همچنین نوشیدنی های حاوی قند نظیر نوشابه گازدار و آبمیوه صنعتی.

- پرهیز از مصرف چربی های ترانس که در مواد خوراکی پخته بسته بندی شده، اسنک ها، مارگارین و فست فودهای سرخ شده وجود دارد. چربی های ترانس ریسک بیماری قلبی یا سکته را افزایش می دهند.

- عدم استعمال سیگار. طبق اعلام انجمن قلب آمریکا، قرارگیری در معرض دود سیگار عامل بروز حدود ۳۴ هزار مرگ زودهنگام ناشی از بیماری قلبی است.

- داشتن خواب کافی که ۷ تا ۸ ساعت در طول شبانه روز است. اگر دچار اختلال خواب هستید به فکر درمان آن باشید. این عارضه با مشکلات ضربان قلب و بیماری قلبی مرتبط است.

- کنترل فشارخون.

- ورزش منظم (حداقل ۳۰ دقیقه در روز، و هفته ای ۵ روز) و کنترل استرس از طریق شیوه های نظیر مدیتیشن، یوگا، ورزش یا سپری کردن وقت با دوستان و خانواده.

- حفظ بهداشت دندان ها و لثه. افراد مبتلا به بیماری لثه غالبا دارای فاکتورهای پرخطر مشابه بیماری قلبی هم هستند.

حفظ سلامت مغز با 4000 گام در روز

ورزش جریان خون سرشار از اکسیژن به سمت مغز را افزایش می دهد که موجب می شود اکسیژن و مواد مغذی بیشتری که مغز برای ارائه عملکرد درست به آنها نیاز دارد، در اختیارش قرار بگیرد.

بیشتر مردم فکر می کنند که مشکلات حافظه و اختلالات شناختی از مواردی هستند که با افزایش سن احتمال مواجهه با آنها افزایش می یابد. اما پژوهش های روزافزون نشان می دهند که یک سبک زندگی سالم می تواند به محافظت از مغز در برابر آثار افزایش سن کمک کند.

حفظ سلامت مغز به چند گام در روز نیاز دارد؟ 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "کر2"، یکی از ساده‌ترین کارهایی که می توانید برای تقویت سلامت مغز انجام دهیم پیاده‌روی بیشتر است. در شرایطی که بیشتر ما می دانیم پیاده‌روی منظم فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند، افراد کمی از این مساله آگاه هستند که سلامت مغز یکی از این فواید محسوب می شود.

پژوهشگران در موسسه علوم اعصاب و رفتار انسانی سمل در دانشگاه کالیفرنیا طی مطالعه خود به بررسی این که چه میزان ورزش در قالب پیاده‌روی برای کمک به حفظ سلامت مغز نیاز است، اقدام کردند. این مطالعه که در نشریه Journal of Alzheimer’s Disease منتشر شد، نشان می دهد که به چه میزان ورزش برای بهره‌مندی از فواید سلامت پیاده‌روی برای مغز نیاز داریم.

شرکت کنندگان در این مطالعه 60 ساله یا پیرتر بوده و از شرایط حافظه خود شکایت داشتند، اما به زوال عقل مبتلا نبودند. این افراد به دو گروه تقسیم شدند و طی دو سال زیر نظر قرار گرفتند. یک گروه 4,000 گام یا کمتر در روز پیاده‌روی می کردند و گروه دیگر بیش از 4,000 گام بر می داشتند.

پژوهشگران از تصویربرداری MRI برای ارزیابی حجم و ضخامت بخشی از مغز که به نام هیپوکامپ استفاده کردند. هیپوکامپ در زمینه حافظه، یادگیری و احساسات نقش دارد. آنها دریافتند عدد جادویی بیش از 4,000 گام در روز است. شرکت کنندگانی که در گروه فعال‌تر قرار داشتند، دارای هیپوکامپ ضخیم‌تر نسبت به آنهایی بودند که کمتر پیاده‌روی می کردند. همچنین، آنها از توجه بهتر، پردازش اطلاعات سریع‌تر و کارکرد حافظه بهتر برای کمک به تصمیم گیری های فوری سود می بردند.

جای شگفتی نیست که پیاده‌روی به تقویت سلامت مغز کمک می کند. ورزش جریان خون سرشار از اکسیژن به سمت مغز را افزایش می دهد که موجب می شود اکسیژن و مواد مغذی بیشتری که مغز برای ارائه عملکرد درست به آنها نیاز دارد، در اختیارش قرار بگیرد.

پس اگر قصد دارید هیپوکامپ خود را تقویت کنید باید بیش از 4,000 گام در روز پیاده‌روی کنید. در شرایطی که مسافت دقیقی برای این کار نمی توان مد نظر قرار داد، زیرا هر فردی به شیوه ای متفاوت گام بر می دارد، اما تقریبا باید اندکی بیش از دو مایل (3.2 کیلومتر) در روز پیاده‌روی کنید تا هدف بیش از 4,000 گام محقق شود.

روش هایی آسان برای پیاده‌روی بیشتر

شما می توانید کفش های مناسب پیاده‌روی را به پا کرده و در مکان مورد علاقه خود، مانند یک پارک، پیاده‌روی کنید. اما اگر میانه خوبی با ورزش کردن ندارید نیز می توانید با تغییراتی کوچک در روتین روزانه خود هرچه بیشتر بر گام های که بر می دارید، اضافه کنید. از جمله این تغییرات می توان به موارد زیر اشاره کرد:

به جای استفاده از خودرو در صورت امکان پیاده به سر کار بروید.

هنگام وقت استراحت ناهار در صورت امکان پیاده‌روی کنید.

به جای آسانسور از پله ها استفاده کنید.

هنگام صحبت با تلفن در اتاق قدم بزنید.

هنگام پخش آگهی های تبلیغاتی از تلویزیون خود را با پیاده‌روی در اتاق مشغول کنید.

خودرو خود را دور از مقصد مورد نظرتان پارک کرده و تا مقصد پیاده‌روی کنید.

از مترو یا اتوبوس یک ایستگاه جلوتر پیاده شده و مسافت باقیمانده را پیاده طی کنید.

پس از شام زمانی را برای پیاده‌روی اختصاص دهید.

زودتر در محل جلسه خود حاضر شوید و در زمان انتظار پیاده‌روی کنید.

پیش از ترک مرکز خرید یک دور دیگر در آن بزنید.

یک زنگ هشدار در رایانه یا گوشی هوشمند خود تعیین کنید و هر یک یا دو ساعت یک بار در محل کار یا حیاط (اگر در خانه کار می کنید) پیاده‌روی کنید.

پس از غذا خوردن در رستوران، و پیش از رفتن به خانه پیاده‌روی کنید.

فواید دویدن حتی در هوای سرد

دویدن یکی از بهترین فعالیت ها برای ارتقا سلامت قلب محسوب می شود. اما اگر این کار را در آب و هوای سرد انجام دهید، منافع آن هرچه بیشتر تقویت می شود.

آیا از انجام ورزش لذت می برید؟ به چه ورزشی علاقمند هستید؟ شنا، دوچرخه سواری، یا دویدن؟ دویدن یکی از فعالیت هایی است که می توانید با کمترین هزینه انجام دهید و افراد بسیاری در سراسر جهان به آن علاقه دارند.

از فواید سلامت دویدن در آب و هوای سرد 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "دکتر هلث بنفیتس"، شما می توانید در هر زمانی از شبانه روز بدوید و این در شرایطی است که از فواید سلامت این فعالیت ورزشی، مانند محافظت از سلامت قلب، بهره‌مند می شوید. اما با آغاز فصل سرما شاید برخی افراد علاقه ای به انجام این کار نداشته باشند. اگر درباره دویدن در هوای سرد دیدگاهی محافظه کارانه دارید باید بدانید که انجام این کار همچنان می تواند فواید سلامت مختلفی را ارائه کند.

آب و هوای ایده آل

آیا پس از دویدن مسافتی یک مایلی (1.6 کیلومتر) در بدن خود احساس گرمای شدید می کنید؟ این شرایط با فرآیند گرمایشی بدن پیوند خورده است. اگر قصد دارید هنگام دویدن احساس خوبی داشته باشید، آب و هوای سرد می تواند برای شما ایده آل باشد. به گفته تام هالند، فیزیولوژیست ورزشی، مربی، و مولف کتاب روش ماراتن، آب و هوای سرد می تواند استرس گرمایی را کاهش دهد و دویدن را آسان‌تر نماید. در واقع، آب و هوای سرد با ایجاد آرامش در بدن بر آن تاثیرگذار است. از این رو، اگر قصد دارید تجربه ای لذت بخش از دویدن داشته باشید و از فواید آن بهره‌مند شوید، انجام این کار در آب و هوای سرد می تواند بهترین گزینه برای شما باشد.

تقویت سلامت قلب

دویدن یکی از بهترین فعالیت ها برای ارتقا سلامت قلب محسوب می شود. اما اگر این کار را در آب و هوای سرد انجام دهید، منافع آن هرچه بیشتر تقویت می شود. آب و هوای سرد می تواند قلب را به سخت‌تر کار کردن تشویق کرده و جریان خون در بدن تقویت شود. در حقیقت، دویدن در آب و هوای سرد به تقویت عضله قلب کمک می کند.

کالری سوزی بیشتر

سوزاندن کالری بیشتر هنگام دویدن در آب و هوای سرد غیر قابل انکار است. با پوشیدن لباس مناسب هنگام دویدن در آب و هوای سرد می توانید به کالری سوزی بیشتر کمک کنید.

تامین انرژی بدن

اگر تصمیم دارید در آب و هوای سرد بدوید، می توانید از بهترین فواید سلامت این کار بهره‌مند شوید. یکی از فواید سلامت دویدن در آب و هوای سرد افزایش انرژی بدن است. با انجام این کار، شما می توانید کالری بیشتری بسوزانید و تعریق صورت بگیرد. در نتیجه، این کار به افزایش سطوح انرژی در بدن کمک می کند. این نکته را نیز به خاظر داشته باشید که همواره وعده های غذایی خود را پیش از دویدن در آب و هوای سرد مصرف کنید، زیرا غذا به طور حتم به انرژی تبدیل خواهد شد.

کمک به کاهش وزن

یکی از بهترین روش ها برای پشتیبانی از رژیم غذایی انجام ورزش است. دویدن در آب و هوای سرد می تواند گزینه ای خوب در این زمینه باشد. این کار به سوزاندن کالری و چربی بیشتر کمک می کند و بر همین اساس روشی مفید برای مدیریت وزن بدن است.

بهبود خلق و خو

آیا پس از سپری کردن ساعات کاری روزانه خود احساس خستگی می کنید؟ یا فردی احساسات شما را جریحه‌دار کرده است؟ دویدن در آب و هوای سرد می تواند به بهبود شرایط خلق و خوی شما کمک کند. ورزشی که در آب و هوای سرد انجام می دهید می تواند احساس آرامش و راحتی را در شما ایجاد کند. افزون بر این، در مواجهه با سرمای هوا، بدن طی دویدن یا انجام تمرینات ورزشی گرم‌تر می شود.

دویدن می تواند در رهایی از استرس، افسردگی، و احساسات بد به انسان کمک کند. همچنین، بر اساس مطالعه منتشر شده در نشریه Environmental Science and Technology، افرادی که در فضای آزاد ورزش می کنند می توانند انرژی بیشتری کسب کرده و خطر افسردگی را کاهش دهند. ورزش احساس شادی و انرژی بیشتر را برای شما به ارمغان می آورد.

پیشگیری از پیری زودرس

یکی دیگر از فواید دویدن در آب و هوای سرد پیشگیری از پیری زودرس است. دویدن در آب و هوای سرد با کاهش تمایل بدن برای تجربه از دست دادن توده استخوانی و عضلانی پیوند خورده است. این نکته را فراموش نکنید که به میزان کافی آب بنوشید تا از کم آبی بدن به واسطه سرما پیشگیری شود.

نکاتی برای دویدن در آب و هوای سرد

تامین آب مورد نیاز بدن هنگام دویدن در آب و هوای سرد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. دماهای پایین ممکن است موجب خشکی و کم آبی بدن شوند و پیشگیری از این شرایط باید مورد توجه قرار بگیرد. پیش، حین، و پس از دویدن در آب و هوای سرد به میزان کافی آب بنوشید.

پوشیدن لباس مناسب یکی دیگر از نکات مهمی است که باید مورد توجه قرار بگیرد. سرمای هوای موجب خشکی پوست نیز می شود و برای پیشگیری از این شرایط استفاده از پوشش مناسب، مانند گرمکن و کلاه، و حصول اطمینان گرم باقی ماندن بدن، اهمیت دارد. این کار به پیشگیری از خطر هیپوترمی (کاهش شدید دمای بدن) نیز کمک خواهد کرد.

دویدن در آب و هوای سرد ممکن است به معنای مواجهه با مسیرهای لغزنده به واسطه بارش برف یا باران باشد و از این رو استفاده از کفش مناسب و تمرین پیشگیری از لیز خوردن اهمیت دارد. با یک تمرین خوب می توانید از دویدن در آب و هوای سرد لذت ببرید.

خوراکهای عضله‌سازی که پروتئین نیستند

ما برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی به کلسیم نیاز داریم، اما این ماده مغذی ممکن است به همان اندازه برای ساخت عضلاتی قوی نیز اهمیت داشته باشد.

زمانی که موضوع سلامت عضلانی مطرح می شود، پروتئین بیشترین توجهات را به سوی خود جلب می کند. این مساله منطقی است، زیرا اسید آمینه هایی که هر گرم پروتئین مصرفی شما را تشکیل می دهند، همان هایی هستند که عضلات بدنتان را نیز شکل می دهند.

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "یو اس نیوز"، بیشتر بزرگسالان نیازمند 25 تا 35 گرم پروتئین در هر وعده غذایی خود هستند تا عضلاتی قوی و سالم را حفظ کرده و حتی بنابر نتایج مطالعه ای جدید خطر مرگ را کاهش دهند. پس اگر در پی افزایش اسقامت خود در باشگاه، حفظ توده عضلانی و عملکرد خود با افزایش سن هستید یا قصد دارید طول عمر خود را افزایش دهید، جای پرسشی باقی نمی ماند که پروتئین از اهمیت ویژه ای برای شما برخوردار است.

اما پروتئین تنها ماده مغذی نیست که سوخت مورد نیاز عضلات شما را تامین می کند. در ادامه با پنج ماده مغذی دیگر که می توانند شرایط عضلات شما را بهبود ببخشند بیشتر آشنا می شویم.

کلسیم

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

ما برای بهره‌مندی از استخوان هایی سالم و قوی به کلسیم نیاز داریم، اما این ماده مغذی ممکن است به همان اندازه برای ساخت عضلاتی قوی نیز اهمیت داشته باشد. تنظیم و آزادسازی کلسیم بخشی ضروری از انقباض عضلانی و بر همین اساس ساخت عضله است.

بیشتر بزرگسالان به 1,000 تا 1,300 میلی گرم کلسیم در روز نیاز دارند. از بهترین منابع برای تامین این نیاز می توان به محصولات لبنی، سبزیجات برگدار، ماهی سالمون، و توفو اشاره کرد. اگر از طریق رژیم غذایی نمی توانید نیاز روزانه خود به کلسیم را تامین کنید، پس از مشورت با پزشک از مکمل ها استفاده کنید.

ویتامین D

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

ویتامین D همانند کلسیم نه تنها به ارتقا سلامت استخوانی کمک می کند، بلکه ممکن است در بهبود شرایط عضلات نیز تاثیرگذار باشد. نتایج یک پژوهش که در نشریه Therapeutic Advances in Chronic Disease منتشر شد نشان می دهد که کمبود ویتامین D، که هم در کودکان و هم بزرگسالان شایع است، با سلامت و عملکرد ضعیف عضلانی پیوند خورده است. در افراد پیر تامین ویتامین D به میزان کافی می تواند خطر زمین خوردن، که یکی از عوارض جانبی افت سلامت عضلانی است را کاهش دهد.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید ساده‌ترین روش برای تامین ویتامین D مورد نیاز بدن است. از منابع غذایی برای این ماده مغذی نیز می توان به زرده تخم مرغ، قارچ، ماهی چرب و لبنیات غنی شده اشاره کرد.

HMB

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

بتا هیدروکسی بتا متیل بوتیرات که به نام HMB شناخته می شود، پس از این که بدن لوسین، اسید آمینه ای که در برخی منابع پروتئین مانند زرده تخم مرغ، سویا، گوشت قرمز و ماهی یافت می شود، را تجزیه می کند به مقدار اندک در جریان خون به گردش در می آید. پژوهش های روزافزون نشان می دهند که HMB تجزیه عضله را کند می کند.

بیشتر پژوهش ها درباره HMB و سلامت عضلانی شامل مصرف سه بار در روز یک گرم از این ماده می شوند، که معادل مصرف روزانه حدود 600 گرم پروتئین یا 60 گرم لوسین است. از آنجایی که تحقق این هدف از طریق مصرف مواد غذایی دور از دسترس است، مصرف مکمل HMB عامل کلیدی محسوب می شود. در شرایطی که پژوهش ها از بی خطر بودن HMB حکایت دارند، اما پیش از مصرف مکمل ها بهتر است با پزشک خود در این زمینه صحبت کنید.

روی

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

روی به تقویت سیستم ایمنی و ترمیم عضلات پس از ورزش کمک می کند. همچنین، روی در ترکیب پروتئین عضله - فرآیندی که پروتئین مصرفی شما به بخشی از عضلات تبدیل می شود - نقش دارد. مطالعه ای که در سال 2016 در دانشگاه میسوری انجام شد، نشان داد که روی برای توانایی عامل رشد انسولین مانند - هورمونی که رشد عضلانی را تشویق می کند و پس از انجام تمرینات قدرتی ترشح می شود - برای انجام وظیفه خود در سلول های عضلانی حیاتی است.

گوشت قرمز و گوشت ماکیان از جمله منابع اصلی روی محسوب می شوند، اما صدف چروک غنی‌ترین محتوای روی را ارائه می کند. از گزینه های دیگر برای دریافت روی می توان به لوبیاها، لبنیات و نخود اشاره کرد. بزرگسالان به 8 تا 13 میلی گرم روی در روز نیاز دارند و بانوان باردار و آنهایی که به فرزندان خود شیر می دهند، نیاز بیشتری به این ماده مغذی دارند.

کراتین

عضله‌سازهایی که پروتئین نیستند 

کراتین از مواد مغذی محبوب بین ورزشکاران بدنسازی است. کراتین به مبارزه با افسردگی، بیماری قلبی عروقی، و احتمالا حتی سرطان کمک می کند. اگر درگیر انجام تمرینات ورزشی با شدت بالا هستید، کراتین می تواند عضلات شما را به خوبی تغذیه کند. کراتین به صورت مستقیم موجب شکل گیری عضلات بزرگ‌تر نمی شود، بلکه بیشتر از عضلات برای تمرین با شدت بالاتر پشتیبانی می کند. در حقیقت، استفاده از کراتین توانایی عضلات برای تمرینات سخت‌تر را افزایش می دهد، که به بزرگ‌تر شدن آنها منجر می شود.

با مصرف گوشت قرمز می توانید کراتین دریافت کنید، اما یک رژیم غذایی متعادل تنها حدود یک گرم کراتین در روز را تامین می کند، در شرایطی که یک قاشق پودر کراتین حاوی سه تا پنج گرم کراتین است. بار دیگر، پیش از مصرف هر گونه مکمل با پزشک خود مشورت کنید.