واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

سازمان جهانی بهداشت: ساعت کاریِ طولانی کشنده است

نتایج بررسی سازمان جهانی بهداشت نشان می دهد: ساعات کار طولانی می تواند عامل موثری در افزایش مرگ و میرها باشد.

به گزارش ایسنا، سازمان جهانی بهداشت امروز (دوشنبه) اعلام کرد: نتایج بررسی انجام شده حاکی از آن است که ساعت کار طولانی می تواند موجب مرگ صدها هزار نفر در سال شود و این روند ممکن است به دلیل همه گیری کووید-۱۹سرعت بیشتری بگیرد.

در اولین مطالعه جهانی با موضوع "از بین رفتن فرصت زندگی ناشی از ساعات کار طولانی" مشخص شد که در سال ۲۰۱۶ میلادی ۷۴۵ هزار نفر بر اثر سکته مغزی و بیماری های قلبی مرتبط با ساعات کار طولانی فوت کردند.

این آمار از سال ۲۰۰۰ نزدیک به ۳۰ درصد افزایش داشته است.

"ماریا نیرا" مدیر دپارتمان محیط زیست، تغییرات آب و هوایی و سلامت سازمان جهانی بهداشت گفت: ۵۵ ساعت یا بیشتر کار در هفته خطر جدی برای سلامتی است. آنچه ما می خواهیم با این اطلاعات انجام دهیم انجام اقدامات بیشتر و حمایت بیشتر از کارمندان و کارگران است.

نتایج این مطالعه نشان داد که بیشتر قربانیان (۷۲ درصد) مرد و افراد میانسال یا سالمند هستند. همچنین افرادی که در جنوب شرقی آسیا و منطقه غرب اقیانوس آرام زندگی می کنند بیشترین آسیب را متحمل می شوند.

به طور کلی، این مطالعه با استفاده از داده های ۱۹۴ کشور نشان داد که ۵۵ ساعت یا بیشتر کار در هفته با ۳۵ درصد خطر سکته مغزی بیشتر و ۱۷ درصد خطر مرگ ناشی از بیماری ایسکمیک قلب در مقایسه با ۴۰-۳۵ ساعت کار در هفته همراه است.

به گزارش ایسنا به نقل از هندوستان تایمز، این مطالعه در فاصله سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ انجام گرفته و شامل دوره همه گیری کووید-۱۹ نمی شود اما به گفته کارشناسان سازمان بهداشت جهانی،افزایش ساعات دورکاری و تحلیل رفتن وضعیت اقتصاد جهانی ناشی از شیوع کروناویروس ممکن است خطر مرگ و میر را افزایش دهد.

ضرورت بررسی کارشناسانه آسیبهای اجتماعی به ویژه خانوادگی

ریشه تنفر والدین بابک خرمدین کجاست؟

یکی از مهم‌ترین موضوعات پرونده خرمدین سن والدین است. اینکه چرا افرادی در سن سالخوردگی دست به ارتکاب جنایت زده‌اند، جای بحث دارد.

 
به گزارش رجانیوز، جامعه در حیرت قتل‌های سریالی اکبرخرمدین و همسرش که در جریان آن سه‌عضو خانواده‌شان را به قتل رسانده و اجسادشان را مثله‌کرده‌اند به سر می‌برد. اتفاق‌های هولناک که انتشار خبر آن افکار عمومی را به شدت تحت‌تأثیر قرار داده و چرایی وقوع آن مورد پرسش قرار گرفته‌است. نگرانی از تکرار این حادثه و بازگشت دو متهم به جامعه هم بخش دیگری از پرسش مطرح شده در جامعه است.
 
این روزها شیوع کرونا و معضلات اقتصادی روان جامعه را به شدت پریشان کرده و نگرانی‌های بسیاری را درباره پیامدهای این دو معضل بزرگ به همراه داشته‌است. در چنین شرایطی ناگوار، انتشار خبر هولناک پرونده خرمدین سبب شده افکار عمومی بیش از هر زمان دیگری متأثر از این حادثه شوم به پریشانی مضاعفی مبتلا شود. مطرح شدن ماجرا در شبکه‌های اجتماعی به عنوان فراگیرترین رسانه و قضاوت هیجانی درباره اعضای این خانواده از سوی کاربران و قرار گرفتن در معرض اینگونه قضاوت‌ها این نگرانی‌را هم در جامعه شدت بخشیده که ممکن است به تقویت استعدادهای پنهان در برخی خانواده‌ها و تکرار این حوادث منجر شود.
 
تجربه مطرح شدن پرونده‌های جنایی نشان داده است که ساختارهای اجتماعی در مواجهه با چنین پرونده‌هایی که «شمار آن هم زیاد است» معیوب و معلول است و شکاف بسیاری بین واقعیت و مسائل مطرح شده وجود دارد که ناشی از هیجان و طرح مسائلی غیرکارشناسی است که سبب می‌شود آسیب‌شناسی این دسته از پرونده‌ها همچنان مغفول بماند. آخرین نمونه این پرونده‌ها حادثه قتل رومینا اشرفی، دختر 14‌ساله تالشی است که یکسال قبل به دست پدرش به قتل رسید و به نگرانی‌های بسیاری دامن زد و پرونده بدون بررسی و چرایی وقوع حادثه از سوی تیم‌های کارشناسی به بایگانی سپرده شد.
در چنین پرونده‌ای باید مشخص می‌شد که چرا تنفر و پرخاشگری درون خانواده باید به عنوان یک الگو تبدیل‌ به یک انتخاب خشونت‌بار برای پدر خانواده شود که در برخی پرونده‌ها ماجرا عکس این هم اتفاق می‌افتد. در پرونده خرمدین هم ریشه‌ها و عواملی که والدین بابک را به این مرز از تنفر رسانده بحث مهمی است که باید به آن توجه شود.
 
ناکارآمدی الگوهای تربیتی
یکی از موضوعات مهم در این بین ناکارآمدی الگوهای تربیتی فرزند‌پروری در جامعه است که به اعتقاد کوروش محمدی، رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران در چنین شرایطی فضا به‌قدری برای والدین و اعضای خانواده مشکل‌ساز می‌شود که والدین و فرزندان به مرز تنفر می‌رسند. یکی از مشکلاتی که باعث می‌شود این تنفر بین والدین و فرزندان اتفاق بیفتد حل نشدن تعارضات درونی والدین در زندگی گذشته خود و دوران سخت کودکی و نوجوانی آنها است که حس منفی نسبت به فرزند پیدا می‌کنند. وی بر این باور است که مجموع ناکامی‌هایی که والدین در ارتباط با تربیت فرزندان تجربه می‌کنند، در برخی شرایط براثر تداوم آزارهایی که والدین تجربه کرده و حس‌های منفی که دریافت کرده‌اند به بن‌بست می‌رسد، در این شرایط والدین برای تربیت فرزند و دریافت پاسخ مناسب از روش‌های تربیتی به ناکامی می‌رسند و این ناکامی‌ها به‌نوعی بر فاصله عاطفی و اجتماعی بین والدین و فرزندان اثر می‌گذارد و رفته‌رفته سازگاری بین والد و فرزند از بین می‌رود و گاهی اوقات به‌جایی می‌رسد که میزان تاب‌آوری آنها به‌شدت افت پیدا می‌کند و پاسخگوی نیازهایی که در ارتباط بین والد و فرزند وجود دارد نیست، بنابراین انگیزه‌ای برای والدین باقی نمی‌ماند که برای ایجاد سازگاری با یکدیگر تلاش کنند.
 
احساس رضایت به جنایت
یکی از مهم‌ترین موضوعات پرونده خرمدین سن والدین است. اینکه چرا افرادی در سن سالخوردگی دست به ارتکاب جنایت زده‌اند، جای بحث دارد. رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران به ایسنا گفته است: باید ببینیم سالمندی که در دوره پایانی عمر خود است به چه شرایطی می‌رسد که به کمک همسرش قانع می‌شوند فرزندانشان را به قتل برسانند و بعد از آن در مراجع انتظامی بابت این قتل احساس رضایت ‌کنند. محمدی معتقد است: این والدین در ارتباط با قضاوت اجتماعی باید به‌عنوان نمایندگان بخشی از نهاد خانواده که به مرز تنفر رسیده‌اند بررسی شوند. رئیس انجمن آسیب‌شناسی ایران یادآور می‌شود برای اینکه والدینی دست به قتل بزنند نیاز است شرایط دیگری هم وجود داشته باشد، به این معنی که در این ماجرا والدین تنها نیستند، بلکه مجموعه‌ای از رویکردها و ساختارهای معیوب اجتماعی و نگاه‌های پرخاشگرانه و رویکردها و نگرش‌های خشونت‌آمیز که بعضاً بذر آن در جامعه پراکنده‌ شده و در روابط کم‌وبیش ناموفق بین والدین و فرزندان به اشکال مختلف خود را نشان می‌دهد برای انگیزه قتل به والدین کمک می‌کند.
 
برخورد هیجانی
محمدی با یادآوری اینکه در جامعه ما همیشه مسائل این‌چنینی را با هیجانات بررسی می‌کنیم، تصریح کرد: این روزها در فضای مجازی شاهد هستیم بسیاری از قضاوت‌های اخلاقی و پیش‌داوری در رابطه با این پدر و مادر و حتی بابک خرمدین صورت می‌گیرد. این موضوع نشان می‌دهد هنوز با رویکرد هیجانی با این مسائل برخورد می‌کنیم، همان‌طور که در قتل رومینا اشرفی هم به‌قدری هیجانی رفتار کردیم که هیچ‌کسی متوجه نشد ریشه حقوقی، اجتماعی و تربیتی قتل رومینا اشرفی در کجا بود تا شاهد قتل‌های دیگر در این زمینه نباشیم.
 
انگیزه نهادینه شده
این آسیب‌شناس اجتماعی معتقد است: والدین بابک خرمدین انگیزه نهادینه‌شده و ریشه‌دار دارند که می‌توانیم ریشه آن را دوران پرورش و تربیت فرزندان آنها در فضای خانواده بررسی کنیم که در درازمدت کنش‌ها و واکنش‌هایی که اتفاق افتاده به‌جایی رسیده که تنفر هم پاسخگوی خشم درونی و حس منفی والدین نسبت به فرزند نشده و انگیزه برای قتل ایجاد کرده‌است، بنابراین این حادثه تلخ باید از نگاه روان‌شناسی و اجتماعی به‌دقت بررسی شود؛ چراکه وقوع این حادثه بار دیگر به ما نشان داد جامعه ما چقدر می‌تواند مستعد این حوادث تلخ باشد، جامعه ما چه نقاط ضعفی دارد و نسبت به چه مواردی غفلت کرده است. برای این موارد باید بررسی‌های لازم را داشته باشیم، در عین‌حال که این موضوع می‌تواند هشداری برای نهادهای اجتماعی ما باشد و نشان می‌دهد ساختارهای نهاد خانواده به‌نوعی به بزهکاری، خشونت و تنفرهای شدید به‌عنوان انتخاب برای گریز از شرایط موجود نگاه می‌کند و باید از این منظر مورد بررسی قرار گیرد.
 
شکاف واقعیت و هیجان
این فعال اجتماعی با ابراز تأسف از اینکه ساختارهای معیوب اجتماعی، دائماً شکاف بین واقعیت و مسائل غیر‌کارشناسی و هیجانی جامعه را بیشتر می‌کند، اظهار کرد: قضاوت‌های هیجانی مسیری در جامعه ایجاد می‌کند که به‌مرور تبدیل به الگوهای اخلاقی می‌شود، درحالی‌که شاهد مرگ ارزش‌های اخلاقی در جامعه خواهیم بود و می‌تواند حتی باورهای غلط در برخی والدین و فرزندان را تقویت کند. این پژوهشگر بابیان اینکه آسیبی که بدتر از قتل‌های خانوادگی است، بی‌توجهی و بی‌برنامگی در آسیب‌شناسی این پرونده‌هاست، ادامه می‌دهد: سازمان‌های متولی مثل بهزیستی، آموزش‌وپرورش و دانشگاه‌ها باید که گروه‌های کارشناسی ویژه با قصد تعیین ریشه‌های چنین اتفاقاتی تشکیل دهند تا به مجموعه‌ای از اطلاعات در رابطه با اقشار مختلف جامعه برسیم، آسیب‌های جامعه و خانواده را ببینیم و آسیب‌شناسی کنیم، پیش از آنکه منجر به تنفر و خشونت شود یا به قتل ختم شود؛ چراکه اگر این رفتارها در جامعه ما با همین رویکرد ادامه پیدا کند هیچ نتیجه‌ای نخواهیم دید.
 
منبع: جوان

با خبرهای فجیع در رسانه ها چه کنیم؟ / راه حل: رژیم خبری

همانطور که گرسنگی و سیری و حجم و کیفیت غذای مورد نیاز خود را انتخاب می کنیم؛ برای خبرهای منفی هم بهتر است این کار را انجام بدهیم.

عصرایران؛ رضا غبیشاوی (روزنامه نگار) - با انتشار خبر قتل فجیع و غیرقابل باور یک کارگردان به دست پدر و مادرش در رسانه ها و به دنبال آن سیل مطالب و عکس و فیلم درباره این سوژه، دوباره 2 موضوع مطرح شده است.

موضوع اول اینکه رسانه ها خبرهای حوادث / خبر فجیع را تا چه میزان باید پوشش بدهند؟
و موضوع دوم: آیا رسانه ها هنگام پوشش این نوع خبرها، آیا مسوولیتی درباره آرامش روانی – فکری مخاطب برعهده دارند؟

در واکنش به این نوع خبرها آیا باید به توصیه "رولف دوبلی" نویسنده سوئیسی کتاب "دیگر خبر نخوانید" عمل کرد؟ آیا واقعا باید خبر خواندن و پیگیری رسانه ها را کنار گذاشت تا از تاثیرات منفی خبرهای بد و منفی غیرمهم رهایی یافت؟
پاسخ را می توان اینگونه در دو گروه رسانه و مخاطب ارائه کرد.

با خبرهای فجیع در رسانه ها چه کنیم؟ / راه حل: رژیم خبری

1- رسانه در برابر آرامش فکری و روحی روانی مخاطب، مسوولیت دارد. رسانه نمی تواند و نباید از عطش غیرارادی و نااگاهانه مخاطب برای دریافت خبرهای منفی، سوء استفاده کند و حجم انبوهی از خبرهای منفی / بد / فجیع را روانه او کند. اکثریت قاطع مخاطبان قدرت تمیز و انتخاب خبرها را ندارند و در نتیجه آنها به صورت غیرارادی در دام این دسته از خبرها می افتند.
رسانه در انتشار خبرهای منفی / فجیع هم باید تناسب را حفظ کند.

2- یکی از ارزش های خبری، خبر منفی است. به این معنی که مخاطبان خبرهای منفی را بیشتر از خبرهای مثبت پیگیری می کنند و این دسته از خبرها، مورد اقبال و توجه بیشتری از مخاطبان هستند.

در نتیجه، رسانه و به صورت خودکار، در صورت تمرکز برخبرهای منفی، مخاطبان بیشتری کسب می کند. از سوی دیگر هم، اکثر مخاطبان نمی توانند جلوی خود را بگیرند و به مصرف گسترده و بی ضابطه خبرهای منفی روی می آورند. فرد تشنه ای را در نظر بگیرید که می خواهد سیراب شود اما قادر به تشخیص حجم آب مورد نیاز خود نیست.

3- رسانه برای حفاظت از آرامش روحی روانی مخاطبان معمولا دست به اقداماتی می زنند که در رسانه های حرفه ای جهان و ایران هم رعایت می شود. به عنوان مثال خودداری از انتشار عکس های دارای صحنه های بسیار خشن و نامناسب، هشدار و یاداوری که عکس یا فیلم یا گزارش، دارای بخش هایی است که برای مخاطبان چندش آور یا خشن یا نامناسب است.

علاوه بر این می توان به این موارد هم اشاره کرد:

- رعایت تناسب میان حجم خبرهای منفی و غیرمنفی / خبرهای فجیع و غیرفجیع

- عدم افراط در انتشار خبرهای منفی / فجیع

- در تنظیم خبرهای منفی دارای محتوای فجیع، از بیان جزییات فجیع در تیتر و لید خودداری شود و این بخش ها با میان تیتر، در بخش های پایین تر متن خبر قرار بگیرند. با این اقدام، می توان به مخاطب اجازه انتخاب داد تا در صورت تمایل این بخش ها را مطالعه کند.

- در روزنامه ها، صفحه ای به نام حوادث، خبرهای منفی و فجیع را پوشش می دهد که امکان انتخاب یا دوری از این بخش را  برای مخاطب فراهم می کند اما این امکان در فضای سایت های خبری، کانال های تلگرام و شبکه های اجتماعی فراهم نیست. اگر بتوان انتخاب مخاطب را در گزینش این نوع محتواها تقویت کرد اتفاق خوبی است. به عنوان مثال نوشتن کلمات هشدار آمیز درباره اینکه این خبر، شامل بخش فجیع است (مثل هشدار قبل پخش فیلم های ترسناک) یا به عنوان مثال استفاده از لینک خبر در کانال و شبکه های اجتماعی برای خبرهای فجیع تا در صورت تمایل مخاطب، او برای دنبال کردن این نوع از محتواها، بر روی لینک، کلیک کند.

اگر رسانه ها از روح و روان مخاطب محافظت نکنند ممکن است مخاطب به طور کامل رسانه و خبرخوانی را کنار بگذارد.

4- راه حل مخاطبان، نه کنار گذاشتن کامل رسانه ها و خبرخوانی، بلکه تقویت سواد رسانه ای و چیزی است که می توان آن را "رژیم خبری" نامید. همانطور که شما گرسنگی و سیری و حجم و کیفیت غذای مورد نیاز خود را تشخیص می دهید و انتخاب می کنید؛ درباره انتخاب خبرها و رسانه ها نیز همین رویه را باید در پیش گرفت.

یعنی مخاطب باید به این توانایی برسد که خود حجم مورد نیاز از اطلاعات و خبرها را انتخاب کند و بخواند نه اینکه هر مقدار خبر فجیع یا منفی بدون اهمیت و تاثیرگذاری را صرفا به دلیل منفی بودن، بدون انتخاب، بخواند.

علاوه براین، انتخاب رسانه یا رسانه هایی است که محتوای خبری مناسبتری ارائه می کنند یک اقدام بنیادین است. قطعا اگر رسانه ای را دنبال می کنیم که حجم گسترده ای از خبرهای آن، خبرهای منفی غیرمهمی است که در زندگی مان تاثیری ندارد آن رسانه را کنار بگذاریم و رسانه دیگری را انتخاب کنیم که نیازهای اطلاعاتی مان را بهتر برآورده کند و به آرامش روحی روانی ما نیز آسیب نزند.

زنگ خطر سوء مصرف ریتالین در میان دانش آموزان و دانشجویان

استفاده از قرص ریتالین در سال‌های اخیر میان دانش آموزان و دانشجویان به منظور تقویت حافظه و بیدار ماندن در شب‌های امتحان رواج زیادی یافته است درحالیکه عوارض بسیار زیادی را برای مصرف کنندگان به دنبال دارد.
 
به گزارش ایرنا، فتیل فنیدیت با نام تجاری ریتالین یک محرک از خانواده آمفتامین است که تحریک کننده سیستم عصبی بوده و برای درمان افسردگی، خواب آلودگی در طول روز، سندرم خستگی مزمن و اختلال پیش فعالی و نقص تمرکز و توجه تجویز می‌شود.
 
مصرف و استفاده از این قرص که عمدتا باید با تجویز پزشک صورت گیرد، متأسفانه در سال‌های اخیر در چرخه مصرف نادرست قرار گرفته و استفاده خودسرانه از آن به شدت افزایش یافته است.
 
یکی از سوالات قابل تامل در افزایش مصرف قرص ریتالین، معروف به قرص شب امتحان، چگونگی دسترسی راحت دانش آموزان و دانشجویان به آن است در حالیکه داروخانه ها مجوز توزیع این دارو را بدون نسخه پزشک ندارند اما شواهد نشان می دهد که تهیه آن بسیار راحت صورت می گیرد.
 
بر اساس تحقیقات صورت گرفته، مصرف ریتالین در قزوین طی یک سال گذشته نسبت به مدت مشابه قبل، ۵۰ درصد افزایش یافته است.
 
به گفته بسیاری از پزشکان و داروسازها عوارض مصرف خودسرانه این قرص‌ها می‌تواند به اندازه سایر مواد مخدر نظیر کوکائین و شیشه خطر ساز باشد.
 
تبلیغات سوء، فشارهای اطرافیان و استرس امتحان از مهمترین علت مصرف این قرص در بین دانش آموزان و دانشجویان است.
 
گزارش‌های میدانی از دانشجویان و دانش‌آموزان حاکی از آن است که تعداد مصرف کنندگان ریتالین در استان قزوین کم نیستند و اغلب مصرف کنندگان این قرص، فواید مصرف آن را بیشتر از عوارضش می دانند.
 
خبرنگار ایرنا با چندتن از دانش آموزان و دانشجویان که تجربه استفاده از این قرص را داشته اند گفت و گو کرده و از عوارض و تاثیرات سوء مصرف آن پرسیده است.

عوارض و تاثیرات سوء مصرف ریتالین از زبان دانش آموزان و دانشجویان قزوین

سینا سلیمانی که در حال حاضر دانشجوی رشته حقوق است، از تجربیات مصرف این قرص به خبرنگار ایرنا گفت: من در زمان کنکور به پیشنهاد مشاور تحصیلی‌ام چند شب، این قرص را مصرف کردم.
 
وی گفت: در واقع این قرص به صورت کاذب انرژی بخش است و عوارض بسیاری دارد؛ با خوردن این قرص‌ بسیاری از اعتقادات ارزشی برای من بی معنی شده بود و فراموش کرده بودم که نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود.
 
یگانه زارعی دانش آموز پایه دوازدهم که خود را برای کنکور آماده می‌کند در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: چند ماه پیش به خاطر دردهای بی‌امانی که در ناحیه چشم داشتم، به همراه مادرم به پزشک مراجعه کردم.
 
پزشک، استرس را علت این عارضه دانست و پیشنهاد کرد: دو تا سه ماه قبل از کنکور قرص ریتالین مصرف کنم تا بهتر بتوانم از پس کنکور برآیم حتی پزشک معالج نام ریتالین را بر روی دفترچه من نوشت تا فراموش نکنم ولی والدینم به شدت با این کار مخالف بودند.
 
وی ادامه داد: ریتالین را به یکی از دوستانم معرفی کردم و او این دارو را برای من و خودش تهیه کرد و مصرف این قرص را به صورت یواشکی و به دور از چشم والدینم آغاز کردم.
 
این دانش آموز قزوینی که به دلیل مصرف بی رویه ریتالین به فشار خون مبتلا شده است،  تصریح کرد: مصرف این قرص،  حالم را برای یک ماه خوب کرد اما پس از گذشت مدت زمان کمی،  ناخودآگاه مجبور به بالا بردن دوز آن شدم و امروز به آن وابسته هستم.
 
زارعی در پاسخ به این سوال که تا چه اندازه برای کنکور آمادگی دارد،  افزود: به دلیل ابتلا به فشار خون بالا و کسالت، نمی توانم مثل سابق به کنکور فکر کنم و امیدی برای قبولی ندارم.
 
فرزانه ملاوردی دانشجوی سال پنجم رشته پزشکی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، ریتالین را به سوخت هواپیما تشبیه کرد و گفت: قرص شب امتحان برای افراد سالم مانند سوخت هواپیما در مقابل پراید است شاید پراید با قدرت و شتاب خیلی بالا حرکت کند ولی زمانی که به مقصد می رسد تمام قطعات آن دچار آسیب زیادی شده اند.
 
وی افزود: من همکلاسی‌هایی دارم که در زمان امتحان، ریتالین مصرف و امتحانات خود را با نمرات بالا پاس می‌کنند اما دانشجویانی که با ریتالین سرپا هستند هر روز میزان اعتیادشان به این قرص بیش از پیش می‌شود.

برای معتاد شدن، زمان زیادی لازم نیست!

یک داروساز قزوینی در خصوص رواج مصرف قرص های ریتالین به خبرنگار ایرنا گفت: یک باور غلط در بین اکثر مردم وجود دارد که اعتیاد را تنها در مصرف مواد مخدر می‌دانند و عقیده دارند داروهایی که از داروخانه‌ها تهیه می‌شوند،  اعتیاد نمی‌آورند در حالیکه برخی داروها خطر اعتیاد آور زیادی دارند و قرص ریتالین یکی از آنها است.
 
ناصر یاحقی افزود: فردی که مصرف قرص ریتالین را شروع می‌کند؛ در زمان کوتاهی به آن معتاد می‌شود و  بدن خود را پر از سم می‌کند.
 
این داروساز گفت: دانش‌آموزان و دانشجویانی که این قرص و یا مواد دیگری را به قصد دوپینگ کردن در شب های امتحان برای بیدار ماندن یا افزایش تمرکز مصرف می کنند در زمان کوتاهی مجبور می‌شوند دوز مصرف آن را بالاتر ببرند و در نهایت به عوارض ناگوار آن مبتلا می‌شوند.
 
وی با بیان اینکه تهیه ریتالین بسیار در دسترس است، تصریح کرد: با خوردن این قرص، فرد تا ۲۴ ساعت بیدار می‌ماند و بیشترین عوارض آن برای فرد مصرف کننده استفراغ، سرگیجه، سوء هاضمه، زردی رنگ پوست و افسردگی مزمن است.  

کاهش مصرف ریتالین، در گرو اطلاع رسانی درست است

کارشناس دارویی معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی قزوین در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: ریتالین دارویی است که به منظور افزایش تمرکز در کودکانی که بیش فعال هستند،  مورد استفاده قرار می‌گیرد و در صورت سوء مصرف آن، عوارضی نظیر وابستگی برای فرد مصرف کننده به وجود می آید.
 
سپیده سیف الهی با بیان اینکه مسئولیت اطلاع ‌رسانی سوء مصرف قرص ریتالین و عوارض آن بر عهده کلیه دستگاه‌های دولتی و سازمان‌های مردم‌ نهاد است،  تصریح کرد: کاهش مصرف ریتالین در گرو اطلاع رسانی درست از خطرات و معضلات مصرف این قرص است.
 
وی گفت: بدیهی است هرچه اطلاع‌ رسانی از سن پایین تر صورت گیرد، افراد در بزرگسالی با آگاهی از عوارض جبران ناپذیر ریتالین، گرایشی به مصرف آن نخواهند داشت.
 
سیف الهی با بیان اینکه ریتالین، همانند سایر داروهای تحت کنترل با ارائه نسخه معتبر توزیع می شود،  افزود:  خرید این قرص بدون نسخه پزشک، در هیچ از یک از داروخانه های استان، ممکن نیست چراکه داروخانه‌ها نیز به صورت مداوم، مورد پایش و ارزیابی قرار می‌گیرند و گزارش و نحوه توزیع این قرص و قرص‌های مشابه، به صورت فصلی به معاونت غذا و دارو ارسال می‌شود.
 
وی تصریح کرد: این دارو توسط پزشکان برای کودکان بیش‌فعال تجویز می‌شود و سوء مصرف و مصرف خودسرانه آن منجر به عوارضی مانند عصبی شدن و بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، احساس سرگیجه و سردرد، تغییرات ضربان قلب و فشار خون، خارش و جوش های پوستی، دردهای شکمی، کاهش وزن و مشکلات معده، لرزش و پرش عضلات، بروز حالت های روان پریشی و وابستگی به ریتالین و بروز افسردگی پس از قطع مصرف دارو می شود بنابراین توصیه می‌کنیم به جای سوء مصرف داروی ریتالین به منظور تقویت حافظه از ماهی یا روغن ماهی که سرشار از چربی امگا ۳ است،  استفاده شود.
 
نیم نگاه:
 
شیوع اعتیاد و آسیب های اجتماعی در میان دانشجویان از قبیل سوء مصرف قرص ها و داروها مساله ای باور پذیر و غیر قابل انکار است که مسئولان باید با گسترش چتر نظارتی جلوی شیوع بیشتر آن را گرفته و به اصلاح وضعیت موجود بپردازند.
 
آگاهی بخشی به دانش‌آموزان و دانشجویان، افزایش تیم های نظارتی و نیز مبارزه با سودجویان و سوداگران مرگ می‌تواند گامی مهم در مقابله با این پدیده و سوء مصرف قرص ریتالین باشد.

آماده زندگی با خشکسالی شویم

باید بپذیریم خشکسالی یا ترسالی شدید همانند سیلاب‌ها همزاد با شرایط اقلیمی ایران هستند. باید با این شرایط سازگار شویم و برنامه‌ریزی‌ها و درک و آگاهی خود را با این وضع منطبق کنیم. به هر میزان که به این درک و معنا برسیم و آن را به رسمیت بشناسیم، می‌توانیم بر امنیت پایدار آب و برق متمرکز شویم.
«دیگر نباید خشکسالی یا سیل را حادثه غیر مترقبه تلقی کنیم. باید بپذیریم خشکسالی یا ترسالی شدید همانند سیلاب‌ها همزاد با شرایط اقلیمی ایران هستند. باید با این شرایط سازگار شویم و برنامه‌ریزی‌ها و درک و آگاهی خود را با این وضع منطبق کنیم. به هر میزان که به این درک و معنا برسیم و آن را به رسمیت بشناسیم، می‌توانیم بر امنیت پایدار آب و برق متمرکز شویم.»
 
آماده زندگی با خشکسالی شوید
 
روزنامه همشهری نوشت: «ایران دیگر تاب مقابله با خشکسالی، با تکیه بر روش‌های قدیمی را ندارد. در نتیجه وزارت نیرو جهت را به سمت سازگاری با کم‌آبی و خشکسالی تغییر داده تا از این پس ایران آماده زندگی با شرایط خشکسالی شود.
 
رضا اردکانیان، وزیر نیرو در گفت‌وگویی اختصاصی با همشهری که متن کامل آن در روزهای آینده منتشر می‌شود، از جزئیات این تغییر پارادایم پس از ۴ دهه خبر می‌دهد و می‌گوید: دیگر نباید خشکسالی یا سیل را حادثه غیر مترقبه تلقی کنیم.
 
باید بپذیریم خشکسالی یا ترسالی شدید همانند سیلاب‌ها همزاد با شرایط اقلیمی ایران هستند. باید با این شرایط سازگار شویم و برنامه‌ریزی‌ها و درک و آگاهی خود را با این وضع منطبق کنیم. به هر میزان که به این درک و معنا برسیم و آن را به رسمیت بشناسیم، می‌توانیم بر امنیت پایدار آب و برق متمرکز شویم.
 
رضا اردکانیان که در دولت دوم حسن روحانی به‌ عنوان وزیر نیرو انتخاب شد، می‌گوید: طرح سازگاری با کم‌آبی به تصویب دولت رسیده و کارگروه سازگاری با کم‌آبی در سطح ملی و کمیته‌های استانی آن فعال شده است.
 
در مقیاس ملی شاهد اجرای پروژه‌ها و طرح‌های سازگاری با کم‌آبی در تمام استان‌ها هستیم. دستگاه‌های اجرایی هم در بالاترین سطح، بر سر برنامه‌ها توافق کرده‌اند، طبق این توافقنامه مشخص‌ شده چه میزان از مصارف آب در بخش کشاورزی بدون آسیب به امنیت غذایی باید کاسته شود، چه اندازه از تلفات آب شرب در شبکه می‌بایست کاهش یابد، تا چه مقدار صنایع باید به پساب‌ها متکی باشد و میزان برداشت آب از دریا و نمک‌زدایی آن برای مصارف خاص مشخص شده است.
 
اردکانیان می‌افزاید: رقم قابل ملاحظه‌ای از نبود تعادل در منابع آب زیرزمینی ظرف ۵ سال آینده با اجرای برنامه‌های سازگاری با کم‌آبی جبران خواهد شد.

تغییر وضعیت کشت کشاورزی

به‌ نظر می‌رسد طبق طرحی که مد نظر وزارت نیرو قرار گرفته، می‌بایست منتظر تغییر الگوی کشت در حوزه کشاورزی هم باشیم؛ چنان‌ که دیروز مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای تهران اعلام کرد: در اجرای برنامه‌های سازگاری با کم‌آبی باید از انجام کشت‌های دوم، سوم و نیز سایر محصولات پر آب‌بر در سطح استان امتناع شود.
 
یوسف رضاپور افزود: علاوه بر این باید از کشت محصولات در بستر رودخانه و نصب و استفاده از موتور تلمبه‌های فاقد حقابه در سطح استان برای کشاورزان به‌ دلیل محدودیت منابع آبی اعم از زیرزمینی و سطحی خودداری شود.
 
به‌ گفته این مقام مسئول تغییر الگوی کشت، مسدودکردن چاه‌های غیر مجاز، کنترل اضافه برداشت چاه‌های مجاز، نصب کنتور هوشمند روی چاه‌های کشاورزی و تغییر آبیاری سنتی به مدرن همراه با صرفه‌جویی آب مصرفی در بخش شرب شهری ازجمله اقدامات مؤثر برای مقابله با چالش‌های آبی در استان تهران با هدف عبور از شرایط کم آبی امسال و پیک(دوره اوج) مصرف در تابستان است.

بحران آب از بحران گذشت

در شرایطی که وزیر نیرو وعده داده شاهد کاهش فرونشست زمین در آینده خواهیم بود. احد وظیفه، رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی دیروز اخطار داد: مشکل فرونشست زمین در کشور بسیار جدی است.
 
او با اعلام این که میزان بارش‌ها در سطح کشور طی سال آبی امسال نسبت به میانگین بلندمدت ۴۱درصد افت کرده، می‌گوید: سال آبی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ یکی از بدترین سال‌های آبی در ایران است و گاهی اوقات کم‌بارشی در پاییز و زمستان با بارش‌های بهاره جبران می‌شود اما متأسفانه در این فصل نیز بارش خاصی نخواهیم داشت.
 
او توضیح می‌دهد: در چنین شرایطی به‌ دلیل کاهش بارش و ذوب برف، ذخیره آبی در مناطق کوهستانی به‌ شدت کاهش پیدا می‌کند. این وضعیت، ما را در شرایط تنش آبی قرار خواهد داد.
 
به‌ گفته او در حال‌ حاضر بسیاری از نقاط ایران در جنوب و شرق کشور در شرایط تنش آبی هستند.

ارسال اخطاریه برای پرمصرف‌ها

در شرایطی که احد وظیفه، رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی، تأکید کرده کاهش بارش‌ها می‌تواند حتی روی تامین آب شرب نیز اثرات خود را نشان دهد، سیدرسول باقری، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران، می‌گوید: ممکن است در تابستان برای تامین آب با چالش‌هایی روبه‌رو شویم. از این‌ رو قرار شده که از اول خرداد برای مشترکان پرمصرف، برنامه‌های جدی اعمال شود.
 
باقری، معاون درآمد و امور مشترکان شرکت آب و فاضلاب استان تهران، می‌گوید: از اول خردادماه به تمام مشترکان پرمصرف و بدمصرف اخطار ارسال خواهد شد و در صورت تداوم، محدودیت مصرف را اعمال خواهیم کرد.
 
او با اشاره به روند صعودی افزایش مصرف آب در پایتخت گفت: سناریوهایی برای روزهای سبز، زرد، نارنجی و قرمز تدوین شده است. به‌ گفته او اولویت برخورد با مصارف فضای سبز و بنایی، مشترکان تجاری و دولتی و در آخر پرمصرف‌ها و بدمصرف‌های خانگی خواهد بود.
 
باقری با بیان این که ۶۰ درصد از مشترکان تهرانی بالای الگوی مصرف، آب مصرف می‌کنند، گفت: اخطاریه‌هایی برای این گروه از مصارف خانگی ارسال خواهد شد و در صورتی که در رفتار مصرفی خود تغییری ایجاد نکنند با محدودیت مصرف مواجه خواهند شد.
 
او توضیح می‌دهد: الگوی مصرف آب برای هر واحد مسکونی در شهر تهران در یک‌ماه ۱۴هزار لیتر (۱۴مترمکعب) آب است. واحدهای مسکونی که تا ۲۸هزار لیتر (۲۸مترمکعب) آب در ‌ماه مصرف کنند جزو پرمصرف‌ها و گروهی که بیش از ۲۸مترمکعب آب درماه مصرف کنند در رده بدمصرف‌های آب استان تهران قرار خواهند گرفت.»