عصر ایران- مقاله ای جدید که در واقع مروری دقیق تر بر تحقیقات موجود است، استدلال میکند که فعالیت بدنی میتواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی افراد را بویژه در سالهای پایانی زندگی شان ارتقاء دهد.
به گزارش مدیکال نیوز تودی، این مقاله اشاره میکند که کمبود فعالیت بدنی عامل خطر بیش از 30 بیماری مزمن است که بزرگترها را تحت تأثیر قرار میدهند.
مقدار ورزش که برای افراد جوان به طور گسترده توصیه میشود - 150 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط تا شدید در هر هفته - برای افراد مسن تر نیز قابل اعمال است.
تحقیقات نشان داده است که 150 دقیقه فعالیت بدنی متوسط در هفته میتواند میزان مرگ و میر ناشی از انواع بیماری ها را به میزان 31 درصد نسبت به هفته ای که هیچ فعالیت بدنی قابل توجهی در آن وجود نداشته باشد، کاهش دهد.
فعالیت بدنی با بهبود کلی کیفیت زندگی، همچنین تقویت سلامت شناختی و روانی همراه است.
یکی از نکات اصلی مقاله این است که فاکتورهایی مانند سن، آسیب پذیری یا نقص های فیزیکی یک فرد به این معنی نیست که آن فرد باید از فعالیت بدنی اجتناب کند زیرا در واقع خود را از مزایای بی نظیر آن محروم کرده است. به عبارت دیگر این ها فاکتورهایی هستند که باید در نظر گرفته شوند، اما نباید مانع حرکت بیشتر افراد برای داشتن زندگی بهتر شوند.
این مقاله در مجله انجمن پزشکی کانادا منتشر شده است.
مقاله جدید چه چیزی جدید میگوید؟مقالات مروری Review Paper مقالاتی هستند که بر اساس مقالات منتشر شده نگاشته میشوند. این مقالات حاصل پژوهش میدانی یا آزمایشگاهی نیستند. به عبارتی مقالات مروری به منظور بررسی و تبیین وضعیت موجود درباره یک موضوع یا مسئله، متون را بررسی و تحلیل میکنند.
دکتر جین تورنتون، نویسنده اول مقاله مروری حاضر، متخصص در فعالیت بدنی در پیشگیری و درمان بیماری های مزمن، توضیح داد:
این مقاله به طور عمده پزشکان و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی را مخاطب قرار می دهد تا این نکته را برجسته کند که «بسیاری از بزرگترهایی که با بیماری مزمن زندگی میکنند یا فعال نیستند، میتوانند با گنجاندن سبک زندگی فعال، شرایط سلامت بهتری داشته باشند.»
«پزشکان زیادی به بیماران خود در مورد فعالیت بدنی مشاوره نمیدهند! (به دلایل مختلف) و امیدواریم که این مقاله به عنوان فراخوانی برای اقدام عمل کند و به همین ترتیب کمک کند که چگونه فعالیت بدنی را به سالمندان تجویز کنیم.»
اینکه فرد مسن به تدریج داروهای بیشتری دریافت میکند، امری رایج است اما در نظر داشته باشید؛ ممکن است که فعالیت بدنی بتواند برخی از مشکلات افراد را به روش غیر شیمیایی حل کند!
ریان گلات مربی ارشد سلامت مغز و مدیر برنامه FitBrain در موسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در سانتا مونیکا، می گوید: با استفاده از داروهای مختلف، جعبه داروهای افراد به تدریج بزرگتر میشود.
وی ادامه می دهد: ورزش مزایای سیستمیک بسیاری ارائه میدهد، از جمله کاهش مرگ و میر به علل مختلف مرتبط با جسم و روح سالم، پیشگیری از سقوط (افزایش ثبات فیزیکی فرد) و بهبود سلامت شناختی و روانی. این روش ایمنتر و کمتهاجمتر از داروها یا جراحیها است و عوارض جانبی کمتری دارد.
«تعداد کمی از مطالعات مقایسه ای مستقیم بین فعالیت بدنی و داروها یا روشهای جراحی انجام دادهاند، و البته بستگی به شدت و پیشآگهی طبیعی بیماری دارد. در مقاله، تعدادی از بیماریها و نکاتی که قبل از شروع برنامه ورزشی باید در نظر گرفته شوند، آورده شده است.»
دکتر تورنتون معقد است: اگر وارد دوران پیری شده اید یا فرد مسنی در زندگی شماست که قصد دارید فعالیت بدنی بیشتری داشته باشد، «پیام اصلی این است که هیچ گاه برای گنجاندن فعالیت بدنی بیشتر در زندگی تان دیر نیست.»
گلات تأکید کرد: فعالیت بدنی یک استراتژی ضروری در مسیر سالم پیر شدن، است. این جمله کلیدی بسیار مهم است که همه افراد باید به آن توجه داشته باشند.
دکتر تورنتون توصیه می کند تا پیش از آغاز یک فعالیت ورزشی مرتب، حتما با پزشک متخصص مشورت و تست ورزش علمی را پشت سر بگذارید. در این شرایط حرکات مناسب با شرایط فیزیکی و سنی در اختیارتان قرار خواهد گرفت.
وی ادامه می دهد: معمولا بزرگترها باید با فعالیت های کمضربه مانند پیاده روی یا شنا شروع کنند و به تدریج به 150-300 دقیقه فعالیت متوسط در هفته برسند که زمان طلایی برای سلامت افراد محسوب می شود. گنجاندن تمرینات مقاومتی و تعادلی نیز مهم است، از جمله فعالیتهای وزنی.
شرکت SpinLaunch مستقر در کالیفرنیا با سیستم نوآورانه پرتاب ماهواره خود توجهها را جلب کرده است. این شرکت بهجای استفاده از سوختهای موشکی سنتی، از یک بازوی چرخان عظیم برای پرتاب ماهوارهها به مدار پایین زمین (LEO) استفاده میکند که تنها با برق تغذیه میشود. این روش میتواند هزینهها و تأثیرات زیستمحیطی پرتاب ماهوارهها را بهطور چشمگیری کاهش دهد.
به گزارش دیجیاتو، این شرکت تاکنون چندین پرتاب آزمایشی موفقیتآمیز انجام داده است و قصد دارد تا سال ۲۰۲۶، منظومههای ماهوارهای در مدارهایی پایینتر از ۹۶۰ کیلومتر مستقر کند.
«جاناتان یانی»، بنیانگذار و مدیرعامل SpinLaunch، پس از موفقیت دهمین پرتاب این شرکت اعلام کرد: «این تنها یک موشک نیست؛ بهوضوح توانایی ما در انجام این تعداد آزمایش تنها در ۱۱ ماه و عملکرد صحیح آنها، گواهی بر ویژگیهای فناوری ماست.»
به گزارش Thebrighterside.news، این نوآوری شگفتانگیز با کمک مواد پیشرفته و الکترونیک مینیاتوری امکانپذیر شده است. فیبر کربن فوق مقاوم و سیستمهای الکترونیکی فشرده از اجزای کلیدی این فناوری هستند. SpinLaunch در وبسایت خود توضیح میدهد:
«امروزه الکترونیک مدرن، مواد پیشرفته و ابزارهای شبیهسازی، امکان تطبیق ماهوارهها با شرایط پرتاب جنبشی را فراهم میکنند. این فناوری باید شرایطی بسیار سخت، ازجمله خلأ فضا و شتابگیری سریع را تحمل کند.»
ویدیویی از یکی از پرتابهای آزمایشی اسپینلانچ در نیومکزیکو، هیجان و دقت فوقالعاده این فرایند را به نمایش میگذارد. در این ویدیو، مهندسان با دقت صفحات نمایشگر را زیر نظر دارند و صحنه پرتاب، فضایی شبیه به اتاق کنترل مأموریتهای ناسا را تداعی میکند. لحظهای که ماهواره از لوله پرتاب خارج میشود، همهچیز آنقدر سریع اتفاق میافتد که اگر پلک بزنید، ممکن است آن را از دست بدهید!
شرکت SpinLaunch که در سال ۲۰۱۴ تأسیس شده، تاکنون توانسته است سرمایهگذاریهای قابلتوجهی جذب کند. این شرکت با سازمانهای بزرگی مانند ناسا، ایرباس و دانشگاه کرنل همکاری داشته و از تجهیزات پیشرفته این سازمانها در آزمایشهای مختلف خود استفاده کرده است. فناوری اسپینلانچ تاکنون موفق شده نیرویی تا ده هزار برابر گرانش زمین را تحمل کند که نشاندهنده استحکام و مقاومت بالای این سیستم است.اگر فناوری SpinLaunch با موفقیت و در مقیاس بزرگ عملیاتی شود، میتواند میزان سوخت موردنیاز برای پرتاب ماهوارهها را بهطور چشمگیری کاهش دهد. برای مقایسه، موشک فالکون ۹ اسپیسایکس سال ۲۰۱۶ برای هر پرتاب به بیش از ۹۰۰ هزار پوند پیشرانه (تقریباً ۴۰۸ هزار کیلوگرم) نیاز داشت. اگرچه ممکن است بازده سوخت از آن زمان تاکنون بهبود یافته باشد اما حجم سوخت موردنیاز برای پرتابهای سنتی همچنان بسیار زیاد است.
علاوهبراین، تأثیرات زیستمحیطی پرتابهای سنتی موشکها بیشازپیش موردتوجه قرار گرفته است. هر پرتاب به تخریب لایه ازون دامن میزند؛ لایهای که از ما در برابر تابشهای مضر خورشید محافظت میکند. حال اسپینلانچ راهحلی خلاقانهای برای پرتاب موشک به فضا، بدون آسیب رساندن به لایه ازون، ارائه داده است.
SpinLaunch در ادامه قصد دارد سایت پرتاب مداری ساحلی توسعه دهد که گام بعدی برای پیشرفت فناوری آنها و تبدیل آن به جایگزین عملی برای پرتابهای موشکی سنتی است. بنیانگذار اسپینلانچ بر آینده روشن این رویکرد نوآورانه تأکید میکند:
«این فناوری ثابت کرده که سیستمی قابلاعتماد و تکرارپذیر است.»
در سنگاپور نیز استارتاپ فناوری فضایی Equatorial Space Systems از پیشگامانی است که در این حوزه نوظهور فعالیت میکند. این شرکت موشکهای پرتاب ماژولار و کمهزینهای توسعه میدهد که بهطور خاص برای ارسال محمولههای سبکوزن به مدار پایین زمین طراحی شدهاند. تمرکز این شرکت بر کاهش هزینهها، ایمنی و پایداری، شباهتهایی با رویکرد اسپینلانچ دارد و آن را به رقیبی جدی در این حوزه تبدیل کرده است.
در دهه گذشته، فناوریهای پرتاب ماهواره با هدف کاهش هزینه، افزایش بهرهوری و بهبود پایداری زیستمحیطی دستخوش تغییرات چشمگیری شدهاند. در ادامه، برخی از نوآورانهترین فناوریهای توسعهیافته در سالهای اخیر را بررسی میکنیم:
فالکون ۹ اسپیسایکس: یکی از تحولآفرینترین نوآوریها در این حوزه، توسعه موشکهای قابل استفاده مجدد است. در این زمینه، فالکون ۹ اسپیسایکس صنعت پرتاب ماهواره را دگرگون کرده است. نخستین مرحله این موشک پس از استقرار محموله، دوباره به زمین بازمیگردد و در مأموریتهای بعدی مجدداً استفاده میشود. این ویژگی هزینههای پرتاب فضایی را بهشدت کاهش داده است.
نیو شپرد بلو اوریجین: بهطور مشابه، شرکت بلو اوریجین نیز موشکهای زیرمداری قابل استفاده مجدد توسعه داده است. نیو شپرد ثابت کرده که قادر است محمولهها را به لبه فضا برساند و پس از انجام مأموریت، مراحل قابلبازیابی آن برای پرتابهای بعدی دوباره استفاده شوند.
شرکت Rocket Lab مستقر در نیوزیلند، موشک Electron را برای پرتاب ماهوارههای کوچک توسعه داده است. این موشک با تمرکز بر دسترسی سریع و کمهزینه به فضا، مخصوص محمولههای سبک طراحی شده است. Rocket Lab همچنین درحال کار روی برنامهای برای بازیابی جزئی این موشک است که طی آن، مرحله نخست موشک در میانه هوا با یک هلیکوپتر بازیابی میشود.
LauncherOne ویرجین اوربیت: LauncherOne سیستم پرتاب هوایی منحصربهفرد است که ماهوارهها را از یک هواپیمای بوئینگ ۷۴۷ اصلاحشده به مدار میفرستد. این روش امکان انجام پرتاب از هر باند فرودگاهی را فراهم میکند و در مقایسه با روشهای سنتی مبتنی بر پایگاههای زمینی، انعطافپذیری بیشتری دارد و هزینهها را کاهش میدهد.
Dream Chaser شرکت Sierra Nevada Corporation: دریم چیسر یک فضاپیماست که برای انتقال محموله به ایستگاه فضایی بینالمللی (ISS) طراحی شده است. این فضاپیما قابلیت فرود روی باندهای معمولی فرودگاه را دارد و گزینهای مناسب برای حملونقل فضایی محسوب میشود.
شرکت Relativity Space، پیشگام در چاپ سهبعدی موشکها: این شرکت با استفاده از فناوری چاپ سهبعدی، موشک Terran 1 را توسعه داده است. این شرکت ادعا میکند که تقریباً تمام اجزای این موشک، ازجمله موتورهای آن، با چاپ سهبعدی ساخته شدهاند. این رویکرد امکان تولید سریعتر و انعطافپذیرتر را فراهم میکند و هزینههای مرتبط با ساخت سنتی را کاهش میدهد.
شرکتهایی مانند Astra Space و Rocket Lab بر توسعه موشکهای کوچک و سبک تمرکز کردهاند. موشک Rocket 3 شرکت Astra و موشک Electron شرکت Rocket Lab از موتورهایی با پمپ الکتریکی بهره میبرند. این نوآوری، پرتاب ماهوارههای کوچک را مقرونبهصرفهتر کرده و دسترسی صنایع مختلف، ازجمله مخابرات و پایش زمین، به فضا را تسهیل میکند.
این فناوریها هنوز در مراحل آزمایشی هستند. این سیستمها از لیزرهای زمینی یا پرتوهای مایکروویو برای تأمین نیروی پیشران فضاپیماها استفاده میکنند. چنین رویکردی میتواند نیاز به سوخت داخلی را کاهش داده و راهی پایدارتر و کارآمدتر برای دستیابی به مدار فراهم کند.
توسعه منظومههای ماهوارهای کوچک فناوریهای جدیدی را برای استقرار ماهوارهها به وجود آورده است. برای مثال، منظومه ماهوارهای استارشیپ اسپیسایکس و OneWeb با هدف پرتاب هزاران ماهواره کوچک برای پوشش جهانی اینترنت طراحی شدهاند. این ماهوارهها میتوانند بهصورت گروهی در فضا مستقر شوند و هزینه پرتاب هر ماهواره را به میزان چشمگیری کاهش دهند.
شرکت Momentus و دیگر فعالان این حوزه درحال توسعه یدککشهای فضایی هستند؛ فضاپیماهایی که وظیفه انتقال ماهوارهها از محل استقرار اولیه به مدار نهاییشان را برعهده دارند. این فناوری میتواند نیاز ماهوارهها به حمل سوخت را کاهش داده و پرتابها را کارآمدتر و انعطافپذیرتر کند.
ترکیب سوخت جامد و مایع برای بهینهسازی پرتابها: علاقهمندی به استفاده از پیشرانههای هیبریدی که ترکیبی از سوخت جامد و مایع هستند، رو به افزایش است. این فناوری امکان کنترل بهتر و کارایی بالاتری را فراهم میکند. برای مثال، فضاپیمای SpaceShipTwo متعلق به Virgin Galactic از موتور موشکی ترکیبی بهره میبرد. علاوهبراین، تلاشهایی برای توسعه سیستمهای پیشرانه سازگار با محیطزیست درحال انجام است تا ردپای کربن و میزان آلودگی ناشی از پرتابهای فضایی کاهش یابد.
این فناوریهای نوآورانه، مسیر را برای روشهای مقرونبهصرفه، انعطافپذیر و پایدار هموار میکنند و فرصتهای جدیدی را برای اکتشافات فضایی و کاربردهای تجاری فراهم می سازند.