به نظر می رسد برخی هواپیماها تبدیل به کاخ های پروازی شده اند. چند وقتی است که ایرباس و بوئینگ شروع به فروش نسخه های VIP از جت های خود کرده اند که اکثرا از انواع کوچکتر ایرباس A۳۲۰ و بوئینگ ۷۳۷ می باشند.
در اینجا به نمونه ای هواپیمای خصوصی منحصر به فرد می پردازیم که از همه نظر بر رقبای خود سر است.
کمپانی «Greenpoint Technologie» در «کرک لند واشنگتن»، تغییرات گسترده ای بر روی یک جت بوئینگ ۷۴۷-۸ انجام داده و آن را به برترین هواپیماهای خصوصی یا کاخ پروازی جهان تبدیل کرده است.
فضای درون این هواپیما به مساحت ۱۵۰۰ متر مربع، شامل سالن، دفاتر کاری، اتاق خواب و یک اتاق نهارخوری بزرگ است.
به گزارش مهر این هواپیما بلندترین نوع و دومین هواپیمای بزرگ ساخته شده در تاریخ است و بوسیله اصلاحاتی که مهندسان جنرال الکتریک بر روی آن انجام داده اند قادر است ۸ هزار مایل دریایی را بدون توقف پرواز کند.
قبل از نصب تجهیزات و وسایل راحتی و تجملی بر روی این هواپیما، قیمت آن چیزی در حدود ۳۶۷ میلیون دلار تخمین زده می شد.
وی که هم اکنون نیز عضوی از تیم مأموریت مدارگرد شناسایی کننده ماه ناسا به شمار می آید در گفتگو با Space.com به تشریح ظرفیتهای پنهان ماه و آینده اکتشافات در آن پرداخته است.
Space.com: آنچه که امروزه درباره ماه می دانیم از منظر شما در چه سطحی است؟
هنوز خیلی چیزها وجود دارد که درباره ماه نمی دانیم. درحقیقت ماه فراتر از آنچه که پیش بینی می کردیم پیچیده، جذاب و مملو از ناشناخته است. طی یک دهه گذشته به موج جدیدی از داده ها درباره ماه دست یافته ایم و به همین دلیل می توان گفت در ابتدای دوره جدیدی از اکتشافات در این جرم فضایی قرار گرفته ایم.
Space.com: و آیا فکرمی کنید از این داده ها برای طراحی پرسشهای جدید و به تبع آن مأموریتهای جدید (در ماه) استفاده می کنیم؟
قطعا همین گونه است. مثال بارز و سنتی در این زمینه به مسأله وجود یخ در ماه برمی گردد. از زمانی که مأموریتهای آپولو آغاز شد درباره این موضوع بحث کرده ایم و حالا نیز تأیید شده است با این حال هنوز خیلی چیزها وجود دارد که درباره یخهای موجود در ماه نمی دانیم، مثلا شکل فیزیکی و میزان آن. هنوز نمی دانیم که این یخها چه تاریخی دارند؟ و از کجا آمده اند؟ با این حال خبر هیجان انگیز این است که در ماه آب وجود داشته است. تا مدتها این عقیده درباره ماه وجود داشت که در آن خبری از آب نبوده است. اما اکنون می دانیم که در اعماق ماه یعنی جایی در صدها کیلومتر زیر سطح آن و چیزی درحدود 3 تا 4 میلیارد سال پیش آب وجود داشته و این اطلاعاتی جدید و هیجان انگیز است.
Space.com : این روزها چین به عنوان بازیگر اصلی اکتشافات در ماه در نظر گرفته می شود. نظرتان درباره برنامه ها و اهداف این کشور از رساندن خود به ماه چیست؟
دیدگاه من در مقایسه با شما درباره نگرش چین به ماه متفاوت است. همیشه به این نکته توجه داشته باشید که برنامه فضایی چین تحت کنترل و نظارت ارتش این کشور است و من فکر می کنم هدف اصلی این کشور در برنامه اکتشاف در ماه چیزی شبیه کنترل فضا از فضاست. فضاپیمای چانگ 2 به مدار ماه وارد و از آن خارج می شود. من به این نوع تحرکات فضایی به عنوان کنترل فضایی سنتی نگاه می کنم. اگر این فعالیتها را با تجربه جنگی ضد ماهواره ای این کشور درهم آمیزید به تصوری شبیه من درباره این کشور دست پیدا می کنید.
Space.com : اما به هرحال این کشور پیشرفت خوبی در حوزه اکتشاف در ماه داشته است. اینگونه نیست؟
تنها می گویم که دانش مربوط به ماه سکوی مناسبی برای نمایش توانمندی هاست. آنها (چین) در حال توسعه و نمایش قابلیتهایشان در زمینه جمع آوری اطلاعات ارزشمند درباره ماه هستند.
Space.com : و آنها به مأموریتی فکر می کنند که طی آن نمونه برداریی از ماه انجام داده و به زمین منتقل کنند، زمانی درحدود سال 2017؟
البته من هنوز مطمئن نیستم که آنها قصد نمونه برداری از کدام بخش از ماه را دارد. تصور من این است که از جایی در نواحی پست این جرم فضایی شروع به نمونه برداری خواهند کرد. این نواحی منطقه ای بی خطر برای فرود هستند. این نکته از آن جهت از اهمیت برخوردار است چون محل فرود در ماه همواره برای دانشمندان به عنوان یک چالش بوده است.
Space.com : بیایید چشم انداز وسیعتری داشته باشیم. به نظر شما گام اصلی در بهره برداری از ماه چیست؟
من همواره از رفتن به قطب های ماه و استخراج آب از آنجا جهت راه اندازی ایستگاههای تدارکاتی حمایت کرده ام. بدین ترتیب می توانیم به راه اندازی یک سیستم دائمی حمل و نقل فضایی فکر کنیم.
Space.com : آیا فکر می کنید آمریکا قادر به برقراری شرایطی برای حضور پایدار انسان در ماه است؟
من چنین تصوری دارم. البته توجه داشته باشید که شرایط با دوران آپولوها متفاوت است. درحقیقت همه چشم به تأمین مالی اینگونه مأموریتها دارند و هم اکنون نیز ناسا منتظر باز شدن منابع مالی جدید است. درکل فکر می کنم برنامه ناسا برای ماه همان حضور پایدار انسان در آن است.
Space.com : شما با بخش خصوص در حوزه اکتشاف در ماه همکاری می کنید؟
همکاری من با برنامه Moon Express با این هدف صورت می گیرد که به آنها در طراحی برنامه ای جامع کمک کنم تا در نهایت این امکان فراهم شود که انبوهی از اطلاعات ارزشمند درباره منابع ماه راهی زمین شود. تلاشهای فعلی ما بر روی فرود بی نقص در ماه متمرکز است تا از این طریق بتوانیم محموله های باری را بر روی این جرم فضایی فرونشانیم.
Space.com : و نظرتان درباره تلفیقی از تلاشهای انسانی و سیستم های روباتیکی در ماه چیست؟
عقیده بر این است که رهبری امور در دست روباتها باشد تا فرآیند استخراج آب از ماه آغاز شود و زمانی پای انسان به ماه باز شود که شرایط مهیا شده باشد. در واقع باید از روباتها برای فراهم کردن مقدمات حضور انسانها در ماه استفاده کرد. ما می توانیم کارهای سخت مربوط به استقرار یک ایستگاه بزرگ و عملیات استخراج آب در ماه را توسط سیستمهای روباتیکی کنترل از راه دور انجام دهیم. اینجا جای وقت تلف کردن نیست که طی آن فضانوردان شروع به حفاری در ماه کنند.
اگرچه در سالهای اخیر پیشرفتهای چشمگیری در عرصه فناوری های فضایی صورت گرفته است اما وقتی صحبت از رفتن به فضا به میان می آید بیشتر شبیه غارنشین هایی هستیم که سوار بر تکه چوبی تلاش می کنیم تا از امواج سهمگین عبور کنیم. این حداقل نگرشی است که محققان شرکت Rocket Lab در نیوزلند نسبت به توسعه صنعت فضانوردی در سالهای اخیر دارند.
محققان این شرکت به امید افزایش شمار پرتاب ماهواره ها به بیش از یکصد مورد در سال و استقرار مجموعه ای از ماهواره های کوچک در مدار زمین که شمارشان به بیش از هزاران دستگاه برسد، موتور راکتی ساخته اند که با نیروی باتری از زمین جدا می شود.
این موتور می تواند وسیله پرتابی Electron ساخت این شرکت را با هزینه ای درحدود یک دهم هزینه فعلی مورد استفاده برای پرتاب کننده ها راهی فضا کند.
موتور راکتهایی که هم اکنون راهی فضا می شوند در هر ثانیه از فعالیت مقدار قابل توجهی سوخت مایع مصرف می کنند و مهندسان برای بهبود عملکرد آنها از پمپهای توربو جهت تغذیه پیشرانه ها در محفظه احتراق استفاده می کنند که راندمان چندان مناسبی هم ندارد.
اکنون محققان Rocket Lab پمپ توربوی برقی ساخته اند که ترکیبی از اکسیژن مایع و سوخت راکت RP-1 را می سوزاند. برخلاف موتورهای رایج در راکتها، دیگر خبری از توربین گازی نبوده و به جای آن از موتور برق مستقیم و باتری های پلیمر لیتیومی استفاده شده است که سوخت لازم برای تولید انرژی کافی طی مدت 327 ثانیه را تأمین می کند.
پیش بینی می شود نخستین پرتاب آزمایشی این راکت جدید اواخر سال جاری میلادی انجام شود و از سال 2016 نیز استفاده تجاری آن آغاز شود.
شرکت اسپیس ایکس در تازه ترین پرتاب فضایی خود یعنی ارسال کپسول دراگون به همراه راکت فالکون 9 به فضا دست به ابتکارعمل تازه ای نیز زد. درحالی که توجه همگان به تلاش این شرکت جهت بازیابی راکت گران قیمت آن بود اما شاید کمتر کسی به دستگاهی کوچک در محموله باری فضاپیمای دراگون توجه کرد: قهوه ساز اسپرسو!
مهمان جدید ایستگاه فضایی بین المللی که ISSpresso نام دارد قهوه سازی به ابعاد یک مایکروویو است و تنها به کمی آب و یک کپسول قهوه نیاز دارد تا نوشیدنی گرم خوشمزه ای برای فضانوردان تهیه کند.
در کنار این دستگاه، مجموعه ای از تجهیزات مربوط به 5 آزمایش نیز دیده می شود، از تحقیقات مربوط به ساختارهای ماهیچه ای گرفته تا آزمایشات عصبی بر روی موشهای آزمایشگاهی و در نهایت ماهیچه های سنتزی. تمامی این دستگاهها و مجموعه های آزمایشگاهی هم اکنون در ایستگاه فضایی بین المللی قرار دارند. نگاهی به حامیان مالی این آزمایشها گویای آن است که خیز بلندی از شرکتهای خصوصی برای استفاده از ایستگاه فضایی 100 میلیارد دلاری در راستای توسعه تحقیقاتی علمی آغاز شده است.
فلسفه اصلی راه اندازی و توسعه ایستگاه فضایی بین المللی ایجاد فضایی جهت انجام آزمایشهای مختلف بوده است. جاذبه اندک این سازه در کنار محیط بسیار سخت و خشن فضا، آن را به مکانی ایده آل جهت انجام آزمایشهای گوناگون بر روی مواد و بافتهای مختلف تبدیل کرده است.
در عین حال شرکتهای خصوصی این امکان را پیدا می کنند که از این موقعیت برای بررسی فرآیند رشد بافتهای زنده و حتی کریستالها استفاده کنند.
در سالهای گذشته ناسا از این ایستگاه فضایی برای انجام طیف گسترده ای از آزمایشها استفاده کرده است اما اکنون این آژانس فضانوردی به چشم اندازی نگاه می کند که در آن بخش خصوصی بتواند از این فرصت برای توسعه جنبه های متنوعی از علوم جدید استفاده کند.