
رهبری مؤثر تنها به داشتن عنوان مدیریتی محدود نمیشود؛ بلکه در رفتار، تصمیمگیری و تعامل با دیگران نمود پیدا میکند.
یکی از نشانههای کلیدی که میتواند ضعف در رهبری را آشکار کند، کمبود صبر و شکیبایی است که تأثیر منفی عمیقی بر عملکرد تیمها و محیط کاری دارد. گاهی اوقات، تشخیص رهبری ضعیف چندان آسان نیست. همه رهبران ناکارآمد به وضوح سمی یا مستبد نیستند.
بلکه، ضعف در رهبری میتواند در لحظات کوچک روزمره خود را نشان دهد: در نحوه صحبت با تیم، مدیریت اشتباهات، یا نحوه برخورد با دیگران زمانی که کسی نظارهگر نیست. برای تشخیص رهبری ضعیف، نیازی به فهرست طولانی از ویژگیها ندارید. یک علامت ساده میتواند تفاوت بین یک رهبر مؤثر و فردی که فقط عنوان رهبری را یدک میکشد را آشکار کند.
یکی از مشخصههای کلیدی که میتواند ضعف در رهبری را به سرعت آشکار کند، کمبود صبر است. رهبرانی که تحمل کافی ندارند، در برابر تفاوتهای دیگران بیتابی نشان میدهند و معمولاً بر اساس نیازها و انتظارات ایدهآل خود تصمیمگیری میکنند، بدون اینکه انعطافپذیری لازم را داشته باشند.
چنین رهبرانی، به جای تشویق همکاری و تعامل سازنده، بر تصمیمگیریهای خود اصرار میورزند و به سختی از دیدگاههای دیگران استفاده میکنند. آنها گاهی بدون مشورت با تیم، مسیر خاصی را پیش میبرند و نظرات متفاوت را نادیده میگیرند. این رفتار میتواند تأثیر مخربی بر روحیه تیم داشته باشد و مانع از شکوفایی خلاقیت و بهرهوری شود.
تأثیر صبر بر رهبری مؤثردر کتاب رهبری انسانی: با عشق رهبری کنید و یک مدیر فوقالعاده باشید، تأثیر شگرف صبر در اثربخشی رهبری بررسی شده است. شاید در محیطهای پرشتاب و پرفشار، صبر یک ویژگی غیرضروری به نظر برسد، اما تحقیقات نشان میدهند که صبر میتواند تحول بزرگی در محیط کاری ایجاد کند.
مطالعهای که دیوید اسلوس در دوران قرنطینه کووید-۱۹ روی ۵۷۸ کارمند تماموقت در ایالات متحده انجام داد، نشان داد که صبر در رهبری باعث افزایش خلاقیت، همکاری و بهرهوری کارکنان میشود. در مطالعه دیگری در سال ۲۰۰۷، پروفسور سارا اشنیتکر از کالج فولر و رابرت امونز از دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، رابطه بین صبر و سلامت روان را بررسی کردند.
این تحقیق نشان داد که افراد صبور کمتر دچار افسردگی و احساسات منفی میشوند و توانایی بهتری در مقابله با استرس و شرایط دشوار دارند. همچنین، این افراد احساس قدردانی بیشتری دارند، بیشتر به جامعه و جهان پیرامون خود احساس تعلق میکنند و حس فراوانی بیشتری در زندگی خود دارند.
تحقیقات نشان میدهند که وجود رهبران صبور در سازمانها تأثیر مستقیمی بر رفاه کارکنان دارد. در یک نظرسنجی در سال ۲۰۱۸، ۲۲۴۸ کارمند از شرکتهای تکنولوژی معروف مانند آمازون، اپل، گوگل، فیسبوک و اوبر شرکت کردند و به این سوال پاسخ دادند که بدترین ویژگی یک مدیر چیست. ویژگی «مدیری که بیش از حد جزئیات را کنترل میکند» رتبه اول را کسب کرد و بلافاصله پس از آن، «مدیر بیصبر» قرار گرفت.
این مسئله برای کارمندان سطح مبتدی حتی ناراحتکنندهتر بود، به طوری که ۲۰٪ آنها اذعان داشتند که مدیرانشان بیش از حد بیصبر هستند. رهبران سطح بالا تأثیر قابل توجهی بر فرهنگ سازمانی دارند. زمانی که این افراد صبوری را در رفتار خود نشان دهند، سایر اعضای تیم نیز به سمت این مهارت متمایل میشوند. بنابراین، برای ایجاد یک فرهنگ کاری مثبت، ضروری است که رهبران سازمانی صبر را در عملکرد روزانه خود به نمایش بگذارند.
اگر میخواهید یک رهبر مؤثر باشید و از ایجاد جوی متشنج و پراسترس جلوگیری کنید، تمرین صبر باید بخشی از رویکرد مدیریتی شما باشد. در اینجا چند راهکار برای تقویت این ویژگی آورده شده است:
رهبران بیصبر معمولاً به دنبال پاسخهای سریع و نتایج فوری هستند. اما در بسیاری از موارد، بهترین تصمیمات، آنهایی هستند که با دقت بررسی شده و از دیدگاههای مختلف بهره بردهاند. قبل از تصمیمگیری عجولانه، کمی مکث کنید، اطلاعات بیشتری جمعآوری کنید و به تیم خود فرصت دهید تا پیشنهادهایشان را مطرح کنند.
یکی از راههای کلیدی برای نشان دادن صبر در رهبری، تقویت مهارت گوش دادن فعال است. به جای اینکه بلافاصله در میان صحبتهای دیگران مداخله کنید یا نتیجهگیریهای سریع انجام دهید، با دقت به صحبتهای تیم خود گوش دهید و به آنها نشان دهید که نظرشان برای شما ارزشمند است.
رهبران بیصبر اغلب تصمیمات را بهتنهایی و بدون در نظر گرفتن نظرات تیم اتخاذ میکنند. در مقابل، رهبران صبور از فرآیندهای مشارکتی استفاده میکنند و به کارکنان خود فرصت میدهند که در تصمیمگیریها نقش داشته باشند. این کار نهتنها باعث ایجاد حس مسئولیت پذیری در میان کارکنان میشود، بلکه موجب افزایش بهرهوری و تعهد کاری نیز خواهد شد.
رهبران صبور میدانند که اشتباهات بخشی از فرآیند یادگیری و رشد است. به جای سرزنش یا واکنش هیجانی، از هر اشتباه به عنوان فرصتی برای آموزش و بهبود استفاده کنید. رویکرد صبورانه نسبت به خطاها باعث میشود که تیم شما اعتماد بیشتری به شما داشته باشد و احساس امنیت بیشتری در محیط کار کند.
صبر یک مهارت است که با تمرین قابل بهبود است. تمرینات ذهنآگاهی، مدیتیشن و تکنیکهای مدیریت استرس میتوانند به شما کمک کنند تا در شرایط پرفشار، آرامش خود را حفظ کنید. زمانی که احساس میکنید تحت فشار هستید، چند نفس عمیق بکشید و روی لحظه حال تمرکز کنید.
رهبری اثربخش تنها به مهارتهای فنی و تصمیمگیریهای سریع وابسته نیست، بلکه شامل توانایی مدیریت احساسات، تعامل مثبت با دیگران و ایجاد محیطی حمایتی برای تیم نیز میشود. کمبود صبر میتواند نشانهای آشکار از رهبری ضعیف باشد و تأثیرات مخربی بر عملکرد تیم داشته باشد.
در مقابل، رهبرانی که صبور هستند، فضا را برای رشد، خلاقیت و همکاری باز میکنند و محیط کاری سالمتری را رقم میزنند. با تمرین صبر و اتخاذ رویکردی متعادل، میتوان به یک رهبر مؤثر و الهامبخش تبدیل شد که نهتنها نتایج بهتری برای سازمان به ارمغان میآورد، بلکه موجب افزایش رضایت و انگیزه کارکنان نیز میشود. در نهایت، رهبری موفق یعنی توانایی هدایت دیگران با درک، حوصله و حمایت.
منبع: اینک
حسین رضایی زاده در برنامه صبحگاهی شبکه پنج سیما گفت: مقالهای با عنوان «تا میتوانید پاهایتان را قوی نگه دارید تا پیر نشوید» در ژورنال آمریکایی (prevention) چاپ شده است. بر اساس تحقیقات اخیر پیری بر خلاف باور عمومی از موی سفید، ریزش مو و چروکی پوست شروع نمیشود. پیری از پا شروع میشود. هر کس زودتر پاهایش ضعیف شود، زودتر پیر میشود.
وی اظهار داشت: بیتحرکی پا به مدت دو هفته معادل ۱۰ سال پیری پا است. با فیزیوتراپی و توانبخشی قدرت به پا بر میگردد اما آنچه از دست میدهیم، بیشتر از انرژی است که با فیزیوتراپی و توانبخشی به دست میآید. تقریباً ۵۰ درصد استخوانهای بدن، عضلات بدن، سلسله اعصاب، عروق و گردش خون در پاها است.
خیلی از افراد میگویند که ما مشکلی نداریم اما پاهایمان یخ میزند؛ یعنی گردش خون به خوبی انجام نمیشود. در صورتی که گردش خون در پا سریعتر باشد، قلب سالمتری خواهد داشت. حتی بعد از ۶۰ سالگی هم حدود ۳۰ تا ۴۰ دقیقه باید پیادهروی داشته باشیم. یک ورزش متعادل به گردش خون کمک میکند. به عبارت خودمانی شخص از پا نمیافتد. در خیلی افراد شاهد پیری در پا هستیم و چهره جوانی دارند.
رضایی زاده افزود: برای تضمین سلامتی و عمر ۱۲۰ ساله و سلامتی بعد از ۶۰ سالگی باید از الان به فکر سلامتی پاها باشیم. ابن سینا در طب ایرانی از شاهراه تندرستی صحبت میکند که شاه کلیدهای حفظ سلامتی و تندرستی را مطرح میکند.
ابنسینا به منطق شهره است و در بیان اسباب حفظ سلامتی در کتاب قانون به ترتیب به آبوهوا، خوردن و آشامیدن، حرکت و سکون، خواب بیداری، پاکسازی بدن و حالت روحی روانی اشاره میکند. در بحث تدابیر ابن سینا مطرح میکند که واجب است بحث را با ورزش شروع کنیم. ترتیب بحث قبلی را بر هم میزند و ورزش را حائز اهمیت میداند. ابن سینا تدابیر غذا و خواب را در مراحل بعد بیان میکند.
این متخصص طب ایرانی تأکید کرد: در صورتی که ما بهترین غذاها را مصرف کنیم، باز مواد زائدی را تولید میکنیم که با ورزش هضم و دفع میشود. سوختوساز مواد اضافه به واسطه حرکات ورزشی انجام خواهد شد. خیلی از بیماریها مثل دیابت، فشارخون، کبد چرب و اضافهوزن طول عمر و کیفیت زندگی ما را کاهش میدهند.بر اساس شواهد علمی اضافهوزن زمینهساز بیماری سرطان است و بر خلاف باور مردم سیگار به اندازه اضافهوزن در ابتلاء به سرطان تأثیر ندارد. اضافهوزن زمینهساز خیلی از بیماریها است. ورزش سوختوساز بدن را به سمتی میبرد که مواد اضافی از بدن دفع شوند. ورزش انرژی در بدن تولید میکند که نزدیک به انرژی ذاتی بدن ما است. ورزش جز اصولی است که بر حافظ صحت واجب است. برای حفظ سلامت لازم که ورزش جز اولویتمان باشد.
رضایی زاده خاطرنشان کرد: در مورد سالمندان تعادل داشتن مهم است. افرادی که ضعف دارند، نباید به دنبال ورزش با انرژی بالا بروند. گردش انرژی در بدن لازم هست. نباید افراد با ورزش آستانه خستگی را تجربه کنند. خیلی از افراد بعد از ورزش کاملاً خسته هستند.
باید جوری ورزش کنیم که برای ادامه فعالیتها انرژی داشته باشیم. به سالمندان، خانمها و بیماران زمینهای توصیه میکنم که ورزش منقطع و کوتاه را انجام دهند. در خصوص کودکان، جوانان و گرممزاجها ورزش اگر منجر به خشکی پوست و پرخاشگری نشود، باید با تمام انرژی انجام شود.
وی افزود: خیلی از کودکان بیشفعال تنها پرانرژی هستند و فضای لازم برای مصرف انرژی را ندارند. در قدیم ما کوچه و حیاطی داشتیم که از صبح فعال بودیم. در نهایت هم خسته و کوفته به خانه بر میگشتیم. در خانههای ۵۰ تا ۷۰ متری کودکان فضای تخلیه انرژی ندارند. در نتیجه به بیشفعالی و بی قراری متهم میشوند. واکنشهای رفتاری از خود نشان میدهند که در درس و تحصیلشان تأثیر میگذارد. با سرکوب این انرژی در بزرگسالی نیز توان تخلیه انرژی را از دست میدهند.
منبع: حرف مرد