واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineeringراه‌اندازی بزرگترین مزرعه خورشیدی خصوصی در چین
بزرگترین پروژه خورشیدی چین که بدون دریافت یارانه دولتی ساخته شده است، در استان شمال شرقی لیااونینگ راه اندازی شد.
به گزارش ایسنا، واحدی از شرکت "استیت پاور اینوستمنت" چین یک مزرعه خورشیدی ۵۰۰ مگاواتی را در استان شمال شرقی لیااونینگ راه اندازی کرد که بزرگترین پروژه خورشیدی به شمار می رود که یارانه دولتی دریافت نکرده است.
ساخت این مزرعه در شهر چائویانگ در ژوئن آغاز شد و در ۲۴ دسامبر به شبکه برق متصل شد.
این مزرعه خورشیدی نخستین پروژه از مجموعه پروژه های انرژی پاک است که بدون دریافت یارانه در چین فعالیت می کنند و به تنهایی با نیروگاههای زغال سوز و گازسوز رقابت خواهند کرد.
بر اساس گزارش بلومبرگ، برای ساخت پروژه لیااونینگ حدود ۲.۹ میلیارد یوان (۴۱۵ میلیون دلار) سرمایه گذاری شده است. طبق فهرست منتشره از سوی اداره انرژی ملی و کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی چین، دو مزرعه خورشیدی ۵۰۰ مگاواتی دیگر در استانهای هیلونگ جیانگ و جیانگ سو در دست ساخت هستند که حمایت مالی دولت را دریافت نکرده اند.
چین در توسعه پروژه های خورشیدی پیشرفت عظیمی داشته و متعهد شده است از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ به میزان ۲.۵ تریلیون یوان (۳۶۷ میلیارد دلار) در تولید نیروی تجدیدپذیر شامل خورشیدی، بادی، هیدرو و هسته‌ای، سرمایه گذاری کند.
تحلیلهایی درباره لایحه بودجه سال ۹۹ کشور
بدون اصلاح چشمگیر لایحه بودجه ۹۹ دولت یا چاپ پول می‌کند یا معامله سیاسی!
در پی توضیحات مرکز پژوهش‌های مجلس در رد انتساب نظرات شخصی برخی افراد درباره بودجه سال ۹۹ به عنوان نظرات این مرکز، سازمان برنامه و بودجه از تشکیل "اتاق جنگ رسانه‌ای" بر ضد لایحه بودجه ۹۹ گفت.
به گزارش ایسنا، روز گذشته مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در پی انتشار اخباری در خصوص بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور با اسامی منسوب به این مرکز، اعلام کرد: نظرات مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی درباره بودجه ۱۳۹۹ کل کشور صرفاً از طریق گزارش‌های رسمی این مرکز که بر روی سایت مرکز (http://rc.majlis.ir) در اختیار عموم قرار می‌گیرد بیان می‌شود. لذا نظرات افراد درباره بودجه ۱۳۹۹ کل کشور که تحت هر عنوان ادعای ارتباط سازمانی با این مرکز را دارند، مورد تایید مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی نیست.
در واکنش به شفاف‌سازی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، سازمان برنامه و بودجه اعلام کرد: "اکنون بیش از پیش شواهد و قرائن از تشکیل اتاق جنگ رسانه‌ای بر ضد لایحه بودجه ۹۹ حکایت دارد، که با جعل عنوان و نسبت دادن نظرات شخصی و جناحی به مراکز رسمی، تحت عنوان ارائه نظرات کارشناسی اما در واقع با انتشار مطالب سیاسی و غیر کارشناسی، به‌دنبال التهاب آفرینی و تشویش در افکار مردمند."
دکتر سریع‌القلم: بزرگترین مشکل ایران از نظر من، مشکل دانش است
یک استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه مسیر طی‌شده‌ی کشور در دویست سال گذشته، مسیر درستی بوده است، گفت: اگر بین‌اللملی نشویم، در فرآیند سود و خطا باقی می‌مانیم.
به گزارش ایسنا، محمود سریع‌القلم عصر امروز(یکشنبه، اول دی) در دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه از زمان مدرنیزم، ما به دنبال روش ساختن کشور هستیم، اظهار کرد: با این حال ما نتوانسته‌ایم هنوز در انتخاب روش ساختن کشور به توافق برسیم. اگر پرسش راهِ ساختن چین را از اعضای حزب کمونیست، کارآفرینان، شهروندان یا اساتید دانشگاه چینی بپرسید، جواب می‌دهند که برتری اقتصادی و افزایش روزانه ثروت ملی؛ اما در ایران جواب‌های متنوعی از این پرسش خواهید گرفت.
وی ادامه داد: یک کشور برای رسیدن به موفقیت نمی‌تواند تمرکزش در بیست نقطه پخش باشد. اگر شهروندان، سیاستمداران و کارآفرینان در اصول و مبانی پیشرفت کشور متمرکز نباشند، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. بزرگترین مشکل ایران از نظر من، مشکل دانش است. ما سعی و خطاهای زیادی داشته‌ایم و همچنان در حال امتحان کردن راه‌های مختلف هستیم در حالی‌که هم مسائل جهانی هستند و هم راه‌حل‌ها. ما اگر با دنیا کار کنیم، به‌راحتی به بسیاری از راه‌حل‌ها می‌رسیم.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه طبق تئوری مازلو، حکومتها باید در ابتدا نیازهای اصلی مثل خوراک و مسکن شهروندان را تامین کنند، تصریح کرد: در مرحله بعد باید مسائل امنیتی و اجتماعی حل و فصل شوند. در دنیای امروز اقتصاد، امنیت و محیط زیست مبنای برنامه‌ریزی سیاستمداران است. در چهل سال گذشته، تولید ناخالص داخلی با یک شیب بالا در حال افزایش است اما منحنی عدالت اجتماعی رو به پایین است. در حال حاضر در ۱۹ کشور آشوب وجود دارد و به جز هنگ‌کنگ، بی‌عدالتی اجتماعی ریشه آشوب در سایر کشورهاست. در این شریط کشوری مثل زلاندنو اعلام کرده است که دنبال توزیع ثروت ملی است نه افزایش تولید ناخالص داخلی. در آمریکا هفتاد درصد ثروت در اختیار ده درصد جمعیت است اما در اسلواکی این ثروت در اختیار سی درصد جامعه است. در آمریکا تمام مناظره‌های چپ و راست حول موضوع عدالت اجتماعی است.
سریع القلم در ادامه با بیان اینکه هرچه قرارداد اجتماعی در یک کشور قوی‌تر باشد، اعتماد اجتماعی هم افزایش می‌یابد، گفت: قرارداد اجتماعی قوی یعنی حاکمیت و شهروندان تعاریف نزدیکی از کلیدواژه‌های اصلی داشته باشند. کشورهای منطقه اسکاندیناوی بهترین کشورها از این لحاظ هستند.
وی با اشاره به تحولات نظام جهانی در آینده در زمینه‌های اقتصادی، دانش، انرژی، مسائل زیست‌محیطی، تولید ثروت و مسائل پزشکی، گفت: با شناخت صحیح از تحولات نظام جهانی می‌توان برای آینده کشور برنامه‌ریزی کرد. حدود شش ماه است که دستگاه دیپلماسی به اروپا می‌گوید چرا آنها وظایف خود در برجام را انجام نمی‌دهند؛ ولی اگر دستگاه دیپلماسی ما ده درصد اقتصاد جهانی را می‌فهمید، این را نمی‌گفت. رابطه تجاری بین اتحادیه اروپا و آمریکا یک تریلیون و چهارصد میلیون دلار است. آمریکا در آلمان ۲۸۷ پایگاه نظامی دارد. در طول یک روز ۷ هزار آمریکایی به آلمان می‌روند. هر ۲۴ ساعت تجارت کانادا و آمریکا دو میلیارد دلار است. این ارقام مهم است. زیرا حوزه سیاست حوزه رقم است. در حالی‌که ما انتظار داریم اروپا این روابط تجاری خود با آمریکا را رها کند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: جهان امروز با حضور چین، روسیه و آمریکا سه‌قطبی شده است و فرصت برای کشورهایی که دنبال تنوع‌سازی در اقتصاد ملی هستند، فراهم است. اگر حاکمیت انسجام و تمرکز داشته باشد، می‌تواند خیلی کارهای بزرگی انجام دهد در حالی‌که مسئولان در کشور ما از طریق تریبون با هم حرف می‌زنند. اما حکمرانی باید بر اساس فکر باشد و تیم‌ها در حاکمیت با هم کار کنند. برای کشورهای در حال توسعه، انسجام فکری، سیاست‌گذاری و فهم جهان مهم‌تر از دموکراسی است.
وی با طرح این پرسش که "چرا ایران راحت تحریم می‌شود؟" گفت: اگر ما با بانک‌های جهانی و شرکت‌های جهانی همکاری کرده و کشوری بین‌المللی بودیم، راحت تحریم نمی‌شدیم. ترامپ چند نفر را در ترکیه تحریم کرد و در مقابل اردوغان اعلام کرد مانع فعالیت چند شرکت و بانک آمریکایی می‌شود و ترامپ مجبور شد پس از سه روز، تحریم را پس بگیرد. هرچه‌قدر ایران بیشتر با دنیا کار کند فساد هم کمتر می‌شود. مبارزه با فساد به همایش و سخنرانی نیاز ندارد. اگر سیستم بانکی ما جهانی و شفاف شود، فساد ریشه‌کن می‌شود.
سریع‌القلم با بیان اینکه اگر بخواهیم
کشور تغییر کند، باید افکار خود را تغییر دهیم، تصریح کرد: افکار موجود،
افکار توسعه‌ای نیست بلکه برای حفظ وضع موجود است. ما باید در کشور بحث
کنیم که استقلال به چه معنا است؟ به نظر من استقلال به معنای تولید ثروت
است نه بستن مرزهای کشور. در حال حاضر هر نوع وارداتی به کشور حتی دارو
باید با مجوز وزارت خزانه‌داری آمریکا باشد. اگر شرکتی بخواهد از ایران نفت
بخرد باید از وزات خزانه‌داری آمریکا اجازه بگیرد. در واقع اقتصاد ملی ما
در خیابان باب همایون نیست بلکه در خزانه‌داری آمریکا است. ما از سال ۸۱
درگیر مذاکرات هسته‌ای هستیم. آیا این به‌معنای گروگان گرفتن اقتصاد کشور
نیست؟
وی همچنین گفت: ما باید با دنیا کار کنیم، از آنها یاد بگیریم و
بر دنیا تاثیر بگذاریم. همچنین باید سیاست خارجی در خدمت سیاست اقتصادی
باشد نه اینکه این دو جدا از هم باشند. نظام دانشگاهی ما هم باید
بین‌المللی باشد. از سویی ما باید برای خود مزیت نسبی تعریف و برتری فناوری
پیدا کنیم. زیرا اتکاء به درآمدهای نفتی، در بیست سال آینده فقر را بیشتر
می‌کند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه ۱۰ تا ۱۵ سال برای بازبینی در افکار خود برای ورود به صحنه جهانی نیاز داریم، تصریح کرد: این دوره زمانی با آشوب همراه نخواهد بود زیرا اکثریت جامعه دنبال روش‌های مدنی هستند. ورود به صحنه جهانی به معنای آمریکا نیست بلکه همکاری با کشورهایی مثل برزیل، آفریقای جنوبی، هند، ترکیه و کره جنوبی است. نظام جهانی به سمت تنوع می‌رود و این فرصت خوبی برای ما ایجاد می‌کند.
این استاد دانشگاه در پایان با بیان اینکه مسیر دویست ساله‌ی گذشته‌ی ما کند، پرچالش و البته درست بوده است و جامعه باید این مسیر را تجربه می‌کرد، خاطرنشان کرد: ما باید از تجارب تاریخی خود درس بگیریم و اشتباهات خود را تکرار نکرده، شکاف‌های ذهنی و تئوریک خود را پُر کنیم. هرچه جهان را بهتر بشناسیم، سریع‌تر می‌توانیم این مسیر را طی کنیم. دانشگاه هم در این مسیر نقش مهمی دارد. اما اگر بین‌المللی نشویم، در فرایند سود و خطا باقی می‌مانیم و مشکلات انباشته می‌شود. آینده کشور ما در گرو بین‌المللی شدن است و ما باید خود را با شاخص‌های بین‌المللی مقایسه کنیم.
رئیس اتاق بازرگانی: ما نگران سال ۹۹ هستیم/ چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم
رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: ما نگران سال ۹۹ هستیم، چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم و بودجه‌ای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر می‌کند. بودجه کشور متعلق به شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسات انتفاعی بوده، در حالی که درصد بالایی از آنها سال‌هاست زیان می‌دهند.
به گزارش ایسنا، غلامحسین شافعی شب گذشته در همایش ملی ترانزیت و حمل و نقل بین‌المللی در مسیر توسعه اقتصادی در اتاق بازرگانی، صنایع و معادن استان، اظهار کرد: مطالبی که در این همایش عنوان شد، مطالب فوق‌العاده‌ای بود و من حرف تازه‌ای ندارم که بگویم، هرچند حرف دوستان نیز حرف تازه‌ای نبود.
وی افزود: اگر در خصوص بسیاری از موضوعات اقتصادی از جمله حمل و نقل و سایر مسایل به ۱۵، ۲۰ سال پیش برگردیم صحبت‌ها در محافلی که حضور داشتیم را مقایسه کنیم، تفاوت جدی با حرف‌های امروز ندارد. معنی و مفهومش این است که مشکلات ۲۰ سال پیش نیز مطرح می شده و امروز هم مطرح می‌شود، بنابراین حرف‌های جدیدی نیست. چرا و به چه علت اینگونه شده است؟
شافعی ادامه داد: ما به مسائل اقتصادی یا از جنبه اقتصاد خرد یا اقتصاد کلان نگاه می‌کنیم. در کشور ما نه نگاه از دید اقتصاد خرد مشکلات ما را حل می‌کند، نه نگاه از دید اقتصاد کلان. مشکلات ما بسیار عمیق‌تر از مشکلات اقتصاد خرد و کلان است. ما در سیستم قاعده‌گذاری در اقتصاد مشکل اساسی داریم، بنابراین هرچه از اقتصاد خرد و کلان صحبت کنیم، اگر این قاعده‌گذاری اصلاح نشود، مشکلی حل نخواهد شد. اینکه ۲۰، ۲۵ سال در مورد یک مشکل اقتصادی صحبت می‌شود و امروز هنوز سرجای اول هستیم، همین است.
رئیس اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: باید این سوال را مطرح کنیم که آیا مسایلی که روی آن تمرکز می‌کنیم، ابزار یا هدف برای رسیدن به توسعه هستند؟ همه این موارد ابزاری برای رسیدن به هدف هستند و وقتی از هدف سوال می‌کنیم، هدفی وجود ندارد، بنابراین به اشتباه ابزار جای هدف را می‌گیرند و ما از نقطه حرکت خود مسافت قابل توجهی را نمی‌بینیم. تاکنون به این مساله توجه نشده است.
وی بیان کرد: مساله دوم که یکی از آفت‌های بزرگ توسعه‌نیافتگی ما و یکی از ابزارهای مهم توسعه فقر در کشور بوده، عدم هماهنگی تصمیم‌گیران بی‌شمار برای انجام یک عمل است. در ترانزیت این همه بحث می‌کنیم، در حالی که ۲۲ دستگاه در خصوص ترانزیت تصمیم‌گیر هستند و یک پاسخگوی واحد وجود ندارد، با این وضعیت می‌خواهیم به کجا برسیم؟ این اشکال اساسی برای رسیدن به نقطه هدف است و هرچه تلاش کنیم و پیش برویم می‌بینیم که کار انجام نمی‌شود. چرا نباید وزارت راه متولی واقعی و سخنگوی واحد ترانزیت کشور باشد؟
شافعی خاطرنشان کرد: ما باید بیش از اینکه مشکلات را مطرح کنیم، به عنوان فعالان اقتصادی راه حل‌های مناسب را پیدا کرده و روی آن تکیه کنیم. هر وقت می‌خواهیم در مورد دولتی‌ها ایرادی بگیریم، از مدیران دولتی ایراد نگیریم، بلکه ایراد ما به سیستم باشد. در دولت مدیران توانمندی وجود دارند اما در سیستم اشتباه و نادرستی کار می‌کنند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه چند مشکل در خصوص حمل و نقل وجود دارد، عنوان کرد: یکی از مشکلات بسیار بزرگی که هیچ فکری برای آن نشده، موضوع فرسودگی بسیار بالای ناوگان حمل و نقل ریلی و جاده‌ای ما است. ما زمانی درآمدهای رویایی داشتیم اما هیچ کار اساسی برای حمل و نقل و نوسازی ناوگان انجام ندادیم، اکنون نیز در بودجه به اولویت‌های پایین‌تر از حمل و نقل و ترانزیت توجه شده اما به آن اندازه به حمل و نقل توجه نشده است.
وی افزود: این تصور وجود ندارد که هر نوع هزینه‌ای برای بخش حمل و نقل و ترانزیت کنیم یک سرمایه‌گذاری دارای درآمد با ارزش افزوده در کشور ایجاد می‌کند که تقریبا ناپیدا است. فعالیت اقتصادی در شرایط فعلی یکی گردشگری و دیگری ترانزیت است که باید در صدر فعالیت‌های دولت قرار گیرد و نسبت به ترمیم اشکالات آن اقدام شود که انجام نشده است. در بودجه به بخش حمل و نقل ریلی و ترانزیتی جفا شده است.
شافعی گفت: اکنون نیز با توجه به وضعیت ویژه، موقعیت‌های خدادادی و شرایط استثنایی ژئوپولیتیک ایران در مساله حمل و نقل و ترانزیت می‌توانستیم کاری انجام دهیم تا کشورهای منطقه نتوانند با ما رقابت کنند، اما به سرعت در حال واگذاری هستیم.
وی ادامه داد: اتفاقات کشور عمان و میزان سرمایه‌گذاری برای زیرساخت‌ها در کشور عمان و ترکیه نشان می‌دهد که آینده ما اصلا خوب نیست و این کفران نعمت خدادادی برای کشور است که در چنین موقعیتی قرار گرفتیم اما به دست خود داریم این موقعیت را از دست می‌دهیم. در اطراف ما حتی در افغانستان مشغول ایجاد خط آهن هستند اما ما بی‌اطلاع هستیم. این مانند همه کارهای ما بوده که معمولا در تمام کارها اینگونه هستیم، اجازه می‌دهیم غافله از ما رد شود و تازه می‌فهمیم جا ماندیم.
شافعی با اشاره به اینکه آینده پژوهی در مسایل اقتصادی ما تقریبا مغفول است، تصریح کرد: در مولفه‌های اقتصادی، حمل و نقل و ترانزیت در صدر قرار دارد اما هنوز فرصت داریم که اجازه ندهیم این موقعیت کاملا از دست برود. مشکل دیگر این است که حمل و نقل ما نباید راننده‌محور باشد. ما نیازمند شرکت‌های توانمند حمل و نقل هستیم که اگر با اطراف مقایسه کنیم، از این نظر وضعیت خوبی نداریم. یکی از برنامه‌های انجمن باید این باشد که با مطالعه فکری برای این مشکل اساسی کند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران بیان کرد: مساله دیگر این است که ما هیچ راه فراری از اقتصادهای دانشبنیان نداریم و نمی‌توانیم هیچ مقاومتی در مقابل فناوری‌های جدید داشته باشیم. حمل و نقل ما در این قضیه مقداری عقب است، خودمان باید عجله کنیم و این کار را انجام دهیم. اشکال اساسی دیگر این است که ما همیشه معلول‌ها را در نظر می‌گیریم، نه علت‌ها را. امیدوارم به این قضیه توجه شود، علت‌های عقب‌ماندگی اقتصادی خود را پیدا کنیم و به مسایل ریشه‌ای و اصلی بپردازیم، تکیه بر فروعات مشکل ما را حل نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه ما نگران سال ۹۹ هستیم، عنوان کرد: چشم‌انداز مثبتی را نمی‌بینیم و بودجه‌ای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر می‌کند. ۷۴ درصد بودجه کشور متعلق به شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و موسسات انتفاعی بوده، در حالی که درصد بالایی از آنها سال‌هاست زیان می‌دهند. دست ما از دولت کوتاه است، امیدواریم مجلس به این پیشنهادات در خصوص بودجه توجه کند و تغییرات مثبتی در بودجه کشور به وجود آورد.
AI Doesn’t Actually Exist in the business Yet? __l
AI Doesn’t Actually Exist Yet
Many businesses claim they’re using it, but they’re kidding themselves—and they’re kidding you, too
By Max Simkoff, Andy Mahdavi on
Credit: Getty Images
During the past few years, all kinds of businesses have begun using what they call “artificial intelligence.” One international survey said 37 percent of organizations have, as a press release put it, “implemented AI in some form.” A different survey, looking at U.S. businesses, put the figure at 61 percent. A third, focused on the U.S. and the U.K., said, in the words of another press release, a whopping “77% have implemented some AI-related technologies in the workplace.”
The numbers don’t differ based on geography alone. They highlight a problem facing any discussion about AI: Few people agree on what it is.
Working in this space, we believe all such discussions are premature. In fact, artificial intelligence for business doesn’t really exist yet. To paraphrase Mark Twain (or rather a common misquote of what Twain actually said), reports of AI’s birth have been greatly exaggerated.
We’re not alone in thinking this. Luc Julia, Samsung’s vice president of innovation and co-inventor of Siri, has said something similar. Today’s tools for businesses involve mathematics, statistics, machine learning, deep learning and big data—with better machines than in the past. But what is so often referred to as AI doesn’t actually involve an artificial form of intelligence, Julia argues. Understanding this is crucial for businesses that want to take full advantage of the opportunities new technologies have to offer and build defenses against future competition.
Today’s tools can be powerful. But AI is best thought of as a next-generation set of technologies that businesses have not yet begun to use. Someday they will—and that will cause a whole new era of disruption. If businesses think they’re already using these technologies, they may not be prepared for the competitors who better understand the differences, put them to use and come up with better, more powerful ways to serve customers.
So if it isn’t AI, what technologies are businesses using today?
For many, it’s automation. Organizations are using processes that have existed for decades but have been carried out by people in longhand (such as entering information into books) or in spreadsheets. Now these same processes are being translated into code for machines to do. The machines are like player pianos, mindlessly executing actions they don’t understand.
Many traditional companies aren’t even doing this. One of us (Simkoff) launched States Title to transform the title insurance industry after discovering that it was plagued with outdated mechanisms, including large numbers of employees doing manual data entry. With an “it ain’t broke, why fix it” mentality, companies in this market were keeping the same old processes in place, with personnel repeatedly entering the same information into multiple computer programs—a system that’s expensive, rife with errors and easy to improve through automation.
Some businesses today are using machine learning, though just a few. It involves a set of computational techniques that have come of age since the 2000s. With these tools, machines figure out how to improve their own results over time. Machine learning looks at patterns and trends from data analysis and draws conclusions.
Before joining States Title, one of us (Mahdavi) used some of these technologies for research in the physical sciences, deriving results on galaxies, cosmology and dark matter. These kinds of “far out” technologies require machines that can build on their own discoveries. They involve getting machines to use deductive logic and problem-solving, and to keep reinforcing their processes with what they’ve learned.
Machine learning can have applications in any business. If yours isn’t using it now, be aware that there are almost certainly competitors in your industry looking to do so.
How is artificial intelligence different? As we see it, AI determines an optimal solution to a problem by using intelligence similar to that of a human being. In addition to looking for trends in data, it also takes in and combines information from other sources to come up with a logical answer.
When AI for business arrives, expect a radical transformation. It will give birth to organizations built differently from the ground up. Rather than asking what products or services people can provide and how machines can help them do so, the leaders of these businesses will start with what artificial intelligence can do and build businesses around that. True AI may even start a company on its own. It will be a new paradigm.
Business leaders would do well to become acquainted with the latest technologies as they’re developed and to hire experts who understand them. One of the biggest reasons States Title took off so quickly was that it entered an industry unprepared for the kind of change that the most cutting-edge technologies provide. At the speed of change in today’s business environment, every industry is ripe for similar disruption.
The views expressed are those of the author(s) and are not necessarily those of Scientific American.