یک خودروی پرنده گواهی پرواز گرفت (فیلم)

خودروی پرنده گواهی پرواز گرفت (فیلم)

یک خودروی پرنده در اسلواکی که می‌تواند در ارتفاع بیش از ۸ هزار فوتی زمین با سرعت بیش از ۱۰۰ مایل پرواز کند، گواهی پرواز خود را گرفت.

این وسیله نقلیه دو حالتی که Air Car نام دارد در کمتر از ۳ دقیقه از یک خودروی جاده‌ای به هواپیما تبدیل می‌شود و اکنون نیز پس از گذراندن تست‌های ایمنی اجازه رسمی پرواز دریافت کرده است.
فیلم
هنوز قیمت این خودرو اعلام نشده، اما پیش‌بینی می‌شود سال آینده در جاده‌ها و آسمان پرواز کند.

این بشقاب پرنده واقعی است! (+فیلم و عکس)

شرکت هوافضای زیوا هواگرد خود را به شکل یک دیسک پرنده شخصی برای حرکت سریع افراد از مبدا به مقصد طراحی کرده است.

عصر ایران - شرکت هوافضای زیوا (Zeva) مستقر در واشنگتن، آمریکا قصد دارد حمل و نقل هوایی شخصی را با هزینه کم و با استفاده از یک هواگرد الکتریکی با قابلیت برخاستن و فرود عمودی (eVTOL) به نام زیرو (Zero) برای همه ممکن سازد.

دانلود فیلم 

این هواگرد با ظاهری به شکل یک دیسک و بدون انتشار گازهای گلخانه ای می تواند با سرعت 160 مایل در ساعت (257 کیلومتر در ساعت) پرواز کند و در یک فضای پارکینگ خودرو عادی بدون هیچ مشکلی قرار بگیرد.

زیوا در حال حاضر مشغول آزمایش یک نمونه اولیه اندازه کامل از زیرو و برنامه ریزی برای اولویت بندی بازارهای "واکنش های اولیه اضطراری" است، جاهایی که به عنوان نمونه حضور سریع‌تر پزشک در صحنه می تواند به معنای تفاوت بین زندگی و مرگ باشد.

روشی جدید برای حمل و نقل

با افزایش جمعیت جهان، حمل و نقل سطحی و زیرساخت های مورد نیاز هرچه بیشتر چالش برانگیزتر می شوند. برای رسیدگی به این مساله، زیوا بعد سوم را برای سفر کوتاه برد باز کرده و معرفی هواگردهایی که می توانند در هر جایی از زمین برخاسته و فرود آمده و با سرعت زیاد پرواز کنند را هدف قرار داده است.

به طور خاص، شرکت هوافضای زیوا هواگرد خود را به شکل یک دیسک پرنده شخصی برای حرکت سریع افراد از مبدا به مقصد طراحی کرده است.

هواگرد الکتریکی شخصی زیرو تقریبا به صورت عمودی روی قسمت دم خود می نشیند و خلبان به گونه ای وارد آن می شود که سینه وی روی کف هواگرد قرار می گیرد. یک بخش شیشه ای در قسمت دماغه امکان مشاهده بالا و پایین را فراهم می کند. در زمان برخاستن، زیرو به صورت عمودی به سمت آسمان می رود و زمانی که آماده پرواز به سمت جلو باشد در حالت افقی به پرواز ادامه خواهد داد.

سریع، قوی، انعطاف‌پذیر و احتمالا خودران

به گفته شرکت زیوا، هواگرد زیرو با توانایی پرواز با سرعت 160 مایل در ساعت، سریع‌ترین روش برای رسیدن به هر نقطه ای در شعاع 50 مایلی (80 کیلومتر) است. با توجه به اوج گرفتن چند صد پایی از سطح زمین، پرواز با زیرو می تواند یک تجربه فیزیکی نسبتا شدید باشد. در حال حاضر، تیم زیوا روی پرواز خودران این پرنده eVTOL کار می کند تا هر فردی بتواند پروازی ایمن حتی بدون داشتن مجوز خلبانی را تجربه کند.

عملکرد چشمگیر زیرو از طراحی ترکیبی بال و بدنه و چیدمان اوکتاکوپتر سرچشمه می گیرد. این پیکربندی با پتنت ثبت شده امکان برخاستن و فرود عمودی و پرواز در حالت افقی را فراهم کرده و همچنین به اندازه ای جمع و جور است تا هواگرد زیرو در فضای یک پارکینگ خودرو عادی جا بگیرد.

پروانه های دوگانه متصل به چهار پایه از یک بسته باتری 25 کیلوواتی نیرو می گیرند. زمانی که زیرو به حالت پرواز افقی تغییر حالت می دهد، چهار پروانه می توانند جمع شده و بدنه فیبر کربنی به عنوان یک بال بالابر عمل می کند.

بیشتر بخوانید:

جتسون وان: یکی از جذاب ترین و متفاوت ترین وسایل نقلیه در جهان از سوئد می آید! (+فیلم و عکس)

لئو کوپه؛ ملاقات با یک هایپرکار الکتریکی پرنده (+عکس)

هواپیمای شخصی کاملا الکتریکی ژاپنی با قابلیت برخاستن و فرود عمودی(+فیلم و عکس)

"دارپا" در فکر شارژ انبوه پهپادها از راه دور

گروه علمی: آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی وزارت دفاع ایالات متحده(دارپا-DARPA) با همکاری یک شرکت آمریکایی در حال کار بر روی یک فناوری بی‌سیم جدید برای شارژ یکپارچه انبوه پهپادها از راه دور است. به گزارش ایسنا، آژانس تحقیقات پیشرفته دفاعی وزارت دفاع ایالات متحده(دارپا) در پی توسعه یک فناوری بی‌سیم جدید برای شارژ همزمان تعداد زیادی از پهپادها از راه دور است و می‌توان از آن برای شارژ کردن هر هوانوردی که از نیروی محرکه الکتریکی استفاده می‌کند، استفاده کرد.

بر اساس یک بیانیه مطبوعاتی، "دارپا" به شرکتی به نام "الکتریک اسکای"(Electric Sky) کمک مالی کرده است تا نمونه اولیه یک شارژر بی‌سیم را برای انبوه پهپادها بسازد.
مفهوم شارژ بی‌سیم سال‌هاست که مطرح شده است و مبتکران از تکنیک‌های مختلفی مانند لیزر و مایکروویو برای تحقق آن استفاده کرده‌اند. با این حال، رایج‌ترین مشکل در استفاده از این تکنیک‌ها این است که با افزایش فاصله بین فرستنده و گیرنده، قدرت شارژ تضعیف می‌شود. شرکت "الکتریک اسکای" مستقر در سیاتل اکنون راه حلی را برای این مشکل پیشنهاد کرده است.
این شرکت فناوری جدید خود را "ویسپر بیم"(Whisper Beam) نامیده است که معادل الکترومغناطیسی "اتاق زمزمه"(whispering gallery) است."اتاق زمزمه" معمولاً محفظه‌ای مدور، نیم‌کره‌ای، بیضوی یا سهمی‌شکل است که اغلب در زیر یک گنبد یا طاق قرار دارد و در آن زمزمه‌ها به وضوح در هر قسمت از اتاق به گوش می‌رسند.
همانطور که "رابرت میلمن" مدیرعامل این شرکت در بیانیه مطبوعاتی توضیح می‌دهد: در یک "اتاق زمزمه"، یک شنونده در سراسر اتاق می‌تواند در حالی که هیچ کس دیگری نمی‌تواند صدای سخنران را بشنود، صدای او را بشنود، حتی افرادی که میان گوینده و شنونده ایستاده‌اند و آن صدا برای شنیده شدن توسط آنها خیلی ضعیف است.
این فناوری اختراعی از "جف گریسون" یکی از بنیانگذاران شرکت "الکتریک اسکای" است. به استناد وب‌سایت این شرکت، "گریسون" در طول مدت حضورش در شرکت "اینتل" در توسعه پردازنده پنتیوم شرکت داشته و پس از آن به بخش هوافضا و ساخت موشک‌های احتراق شیمیایی رفته است. وی همچنین در شرکت دیگری یک وسیله نقلیه فضایی برای برخاستن و فرود افقی را توسعه داده است.
"گریسون" در یک بیانیه مطبوعاتی اشاره می‌کند که انتقال برق از راه دور غیرممکن نیست، بلکه هزینه‌بر است. با اختراع جدید او می‌توان هزینه فرستنده زمینی را به همراه اندازه گیرنده داخلی، کاهش داد. جالب اینجاست که این فناوری را می‌توان در هر هوانوردی که از نیروی محرکه الکتریکی استفاده می‌کند، خواه از باتری یا سلول‌های سوختی هیدروژنی استفاده کند، استفاده کرد.
"گریسون" افزود: فناوری "ویسپر بیم" به ویژه برای کمک به تامین نیروی مراحل پرمصرفی مانند برخاستن و صعود مفید است و به طراحان این امکان را می‌دهد تا به سایر الزامات برای افزایش برد، افزایش ایمنی پرواز و کاهش بارهای اوج روی باتری‌ها رسیدگی کنند.
شرکت "الکتریک اسکای" برای پروژه "دارپا" بررسی خواهد کرد که آیا می‌توان از این فناوری برای شارژ کردن همزمان انبوه پهپادها استفاده کرد یا خیر. در این بیانیه مطبوعاتی آمده است که این شرکت ابتدا یک نمونه اولیه ساخته که می‌تواند در فواصل کوتاه کار کند و در حال آزمایش آن است. سپس از داده‌های این آزمایش برای توسعه یک فرستنده دوربرد با قدرت بالاتر استفاده می‌کند.

فرضیه رئیس ناسا: احتمالاً زندگیِ فرازمینی هست

فرضیه رئیس ناسا: حیات ماوراء زمینی واقعیت دارد

گزارش هایی که در ۵ تیر ۱۴۰۰ از حالت محرمانه خارج شده، تائید می کند که دولت آمریکا از سال ۲۰۰۴ میلادی بیش از ۱۴۰ گزارش درباره اشیا پرنده ناشناخته دریافت کرده است.

«بیل نلسون» (Bill Nelson) رئیس سازمان فضایی آمریکا (ناسا) با اشاره به اینکه بشقاب پرنده های رازآلود و اشیا پرنده ناشناخته «یوفو» (UFO) منشا ماوراء زمینی دارند، بر فرضیه وجود حیات فرا زمینی صحه گذاشت.

 

به گزارش ایرنا، تارنمای خبری آمریکایی «هیل»  (TheHill) با پرداختن به این خبر گزارش داد: بیل نلسون به عنوان رئیس ناسا تازه ترین مقامی است که  در باره گزارش های متعددی که درباره رویت یوفو توسط خلبانان نیروی دریایی آمریکا انتشار یافت،  نظر می دهد و بر وجود چنین پدیده هایی صحه می گذارد.

 

هیل افزود: نلسون پس از گفت و گو با چند نفر از هوانوردان نیروی دریایی آمریکا که این اشیا ناشناخته پرنده  را حین  پروازهای خود رویت کرده بوند، متقاعد شد که خلبانان «چیزهایی دیده اند  و رادار  جنگنده ها بر روی این اشیا متمرکز شدند».

 

این رسانه آمریکایی در ادامه گزارش داد: رئیس ناسا که چندی پیش درباره سیاست های فضایی و  ماموریت  این آژانس که درخصوص بررسی حیات فرازمینی است سخنرانی می کرد ، به مساله رویت اشیا پرنده ناشناخته ای که از سوی ارتش آمریکا گزارش شده بود پرداخت. زمانی که از وی خواسته شده درباره ماهیت آنها نظر دهد گفت : من نمی توانم بگویم سیاره زمین تنها  نقطه ای در عالم است که در آن  شکلی از زندگی سازمان یافته مثل زندگی انسان وجود دارد.

 

نلسون بیل

 

هیل نوشت: چنین پاسخ تعجب آوری از نلسون،  تازه ترین اظهار نظر از سوی یک مقام  بلند پایه آمریکایی است که به این موضوع اشاره دارد که یوفو منشا فرازمینی دارد.

 

این رسانه آمریکایی در ادامه گزارش داد: پیشتر «جان برنان» (John Brennan) رئیس سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) درباره مواجهه خلبان نیروی  دریایی آمریکا با این اشیاء گفته بود «ممکن است شکل متفاوتی از حیات باشد».

 

هیل افزود: برنان در این باره به صراحت گفته بود: برای ما کمی خودخواهانه خواهد بود چنانچه بر این باور باشیم که  هیچ نوعی از حیات در هیچ نقطه ای در پهنه گیتی همچون  حیات ما  وجود نداشته باشد.

 

درحالی رئیس ناسا  اشیا ناشناخته پرنده را دارای منشا  فرازمینی می  داند که چندی پیش وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) اقدام به انتشار تصاویری از رویت این اشیاء توسط خلبانان جنگنده های نیروی هوایی کرده بود.

 

پنتاگون در ۲۷ آوریل ۲۰۲۰  (۸ اردیبهشت ۱۳۹۹) اقدام به انتشار سه کلیپ ویدیویی کرد که از کابین جنگنده نیروی هوایی آمریکا گرفته شده بود و در آن نوعی بشقاب پرنده را رصد می کنند، در فوریه ۲۰۲۱ میلادی  (بهمن ماه ۱۳۹۹)  نیز نیروی دریایی آمریکا این تصاویر را مورد تایید قرار داد.

 

 

دریافت گزارش هایی در باره وجود اشیا پرنده ناشناخته موجب شده اکثر آمریکایی ها به این نتیجه برسند که دولت آمریکا در این زمینه پنهان کاری کرده و اطلاعاتی بیش از این دراختیار دارد که حاضر به انتشار آنها نیست.

 

گزارش هایی که در ۵ تیر ۱۴۰۰ از حالت محرمانه خارج شده، تائید می کند که دولت آمریکا از سال ۲۰۰۴ میلادی بیش از ۱۴۰ گزارش درباره اشیا پرنده ناشناخته دریافت کرده است.

 

گزارش حاکی است، دولت آمریکا بین سال های ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۹ میلادی و درجریان برنامه تحقیقاتی به نام «پروژه کتاب آبی» (Project Blue Book)  که توسط نیروی هوایی آمریکا صورت گرفت، بیش از ۱۲ هزار گزارش درباره رویت یوفو دریافت کرده بود.

 

پنتاگون درباره دیدن اشیا پرنده ناشناس از ۱۸ واقعه که در ۲۱ گزارش آمده می گوید و اینکه این اشیا پرنده ناشناس از فنآوری غیر قابل توصیفی برخوردار هستند.

کوچکترین پرنده ساخت بشر!/ میکروفلایر و پرواز به سبک دانۀ افرا (+فیلم و عکس)

فروریختن هزاران میکروفلایر از هواپیماها یا ساختمان های بلند می تواند روشی منحصر به فرد برای نظارت بر شرایط محیط زیست، مانند آلودگی، نشت مواد سمی، و گسترش بیماری ها باشد.

عصر ایران - همانند دانه های بالگردی درخت افرا که به آرامی روی زمین فرود می آیند، پژوهشگران موفق به ساخت ریزتراشه هایی به نام "میکروفلایر" شده اند که با کمک جریان باد می تواند جابجا شود.

مهندسان دانشگاه نورث‌وسترن در ایوانستون، ایلینوی برای توسعه ریزتراشه های قادر به پرواز منفعل خود تا حد زیادی از طبیعت الهام گرفته اند. میکروفلایرها می توانند با نسیمی ملایم نیز در هوا جابجا شوند، در شرایطی که حرکت چرخشی هنگام پرواز امکان نزول آرام و کنترل شده را برای آنها فراهم می کند.

سقوط آزاد میکروفلایر (راست) در برابر دانه تریستلاتیا (چپ)

دانلود فیلم

تیم پژوهشی دانشگاه نورث‌وسترن به رهبری مهندس جان راجرز برای درک بهتر این که چگونه طبیعت پس از میلیون ها سال تکامل به روش هایی عالی برای پخش کردن دانه ها دست یافته است، گیاهان و درختان مختلف را مطالعه کردند. دانه هایی که با کمک جریان باد جابجا می شوند از یکی از چهار راهبرد بالگردی، چرخشی، گلایدری، و چتر نجاتی استفاده می کنند.

به گفته راجرز، تکامل به احتمال زیاد نیروی محرک برای ویژگی های پیچیده آیرودینامیکی است که بسیاری از گروه های دانه ها از آنها برخوردارند. این ساختارهای بیولوژیکی به گونه ای طراحی شده اند تا به آرامی و به روشی کنترل شده به سمت زمین حرکت کنند، از این رو، آنها می توانند با الگوهای مختلف باد برای طولانی‌ترین دوره زمانی ممکن تعامل داشته باشند و در محیط گسترده‌تری پراکنده شوند.

فروریختن هزاران میکروفلایر از هواپیماها یا ساختمان های بلند می تواند روشی منحصر به فرد برای نظارت بر شرایط محیط زیست، مانند آلودگی، نشت مواد سمی، و گسترش بیماری ها باشد. میکروفلایرهای اصلاح شده می توانند شبکه های پیوندی قدرتمندی متشکل از هزاران گره را شکل داده یا به صورت بی سیم با دستگاه های خارجی ارتباط برقرار کنند و به عنوان حسگرهایی در اینترنت اشیا عمل کنند. در حقیقت، کاربردهای بالقوه برای آنها عملا نامحدود هستند.

پژوهشگران پس از آزمایش های مختلف دریافتند که دانه های بالگردی و چرخنده، به ویژه دانه های گیاه تریستلاتیا، بهترین عملکرد را دارند. دانه های بالدار این گیاه با باد حرکت کرده و در حالت چرخش به آرامی به سمت پایین حرکت می کنند. تیم پژوهشی مجموعه ای از میکروفلایرهای شبه تریستلاتیا از جمله نمونه ای با سه بال به جای پنج بال را ساختند. همچنین میکروفلایرها در اندازه های مختلف ساخته شدند، از جمله نمونه هایی بسیار کوچک به اندازه یک دانه شن (کوچک‌ترین نسخه 500 میکرومتر پهنا داشت). بر همین اساس، میکروفلایر را می توان کوچک‌ترین سازه پروازی جهان تا به امروز در نظر گرفت.

اندازه میکروفلایر در قیاس با مورچه

شبیه سازی های رایانه ای انجام شده نشان داد که هوا چگونه ممکن است در اطراف میکروفلایرها جریان یابد و تونل های باد تحت تاثیر قرار گرفتن آیرودینامیک به واسطه تغییرات طراحی، مانند تغییر در قطر، ساختار و نوع بال را مشخص می کردند. آزمایش ها نشان دادند که حرکت چرخشی عاملی کلیدی است زیرا به تثبیت و آرام بودن سقوط شی کمک می کند و به آن اجازه می دهد مسافت بیشتری را طی کند. همچنین، سقوط آرام به دستگاه اجازه می دهد تا مدت زمان طولانی‌تری وظایف نظارتی خود را هنگام حرکت در هوا انجام دهد.

وزن کم، یکی دیگر از مولفه های نزول کنترل شده موفق است. بدون حجم مناسب، میکروفلایر از کنترل خارج می شود و بدون مرکز ثقل پایین نمی تواند بچرخد. میکروفلایر دارای دو بخش بال و قطعات الکترونیکی است که بالاها در تماس با باد حرکتی چرخشی ایجاد کرده و بخش الکترونیکی با وزن بیشتر در مرکز و پایینتر از بال ها قرار می گیرد.

سه اندازه مختلف میکروفلایر روی پنل شیشه ای

دانلود فیلم

در آزمایش ها، مشخص شد که یک میکروفلایر پنج سانتیمتری قادر به نظارت بر ذرات معلق در هوا هنگام نزول آرام است. تیم پژوهشی دانشگاه نورث‌وسترن قصد دارد در آینده نسخه هایی برای نظارت بر کیفیت آب با حسگرهای pH و بررسی نور خورشید با تشخیص دهنده های نور را آزمایش کند. از کاربردهای عملی برای میکروفلایرها می توان به ردیابی نشت مواد شیمیایی یا نفت، آلودگی هوا در ارتفاعات مختلف و شاید حرکات انسان اشاره کرد.

البته پیامدهای اخلاقی و حقوقی این فناوری باید بررسی شود تا از سوء استفاده احتمالی مانند ردیابی مخفیانه افراد جلوگیری شود. همچنین، تیم پژوهشی از این واقعیت آگاه است که خود میکروفلایرها ممکن است به نوعی زباله یا آلاینده تبدیل شود. آنها در حال کار روی نسخه هایی هستند که در آب حل شده یا با گذشت زمان زیست تخریب‌پذیر باشند. همچنین، آنها در پی میکروفلایرهای قادر به پرواز فعال هستند که به طور قابل توجهی چالش برانگیزتر خواهد بود.

این پژوهش در نشریه Nature منتشر شده است. 

---------------------------------------------------------------------------

بیشتر بخوانید: 

*مینی ربات‌ها به جنگ سلول‌های سرطانی می‌روند

*تبدیل افکار به متن با یک ایمپلنت مغزی جدید (+فیلم)

*معرفی کوچک‌ترین تراشه قابل کاشت جهان در دانشگاه کلمبیا(+عکس)