خطر فروپاشی اجتماعی در سطح جهان

گروه بین الملل: نتیجه یک پژوهش نشان می دهد که کشورهای نیوزیلند، ایسلند، بریتانیا و ایرلند به همراه ایالت تاسمانی در جنوب استرالیا مناسب ترین محل برای مواجهه با پیامدهای «فروپاشی اجتماعی» در سطح جهان و نجات از آن هستند.
به گفته محققان «فروپاشی اجتماعی» در سطح جهان می تواند به دنبال رویدادهایی غیرمنتظره مانند بحران مالی و اقتصادی، تبعات تغییرات آب و هوایی، تخریب محیط زیست، یک همه گیری ناگوارتر از شیوع ویروس کرونا یا ترکیبی از این عوامل به وقوع بپیوندد. نتیجه تحقیق دانشمندان در این باره در نشریه علمی «پایداری» (Sustainability) منتشر شده است.در گزارش پژوهشگران آمده است که تمدن بشری به دلیل ارتباط زیاد بین جوامع، مصرف زیاد انرژی و تبعات زیست محیطی آن در «وضعیتی مخاطره آمیز» قرار دارد.
محققان برای رتبه بندی کشورها و جوامع براساس میزان مقاومت آنها در برابر «فروپاشی اجتماعی» در سطح جهان عواملی مانند توانایی تامین مواد غذایی برای جمعیت خود، توانایی حفاظت از مرزها در برابر موج ورود پناهجویان، ظرفیت موجود برای تامین جریان برق و سطح تولید را در نظر گرفتند.
جزیره هایی که در مناطقی با آب و هوای معتدل واقع شده اند و تراکم جمعیت در آنها زیاد نیست، مناسب ترین محل برای رویارویی با «فروپاشی اجتماعی» در سطح جهان تشخیص داده شدند. به گفته دانشمندان پدیده جهانی شدن که اولویت اولیه آن کسب سود و کارایی اقتصادی است به میزان مقاومت کشورها و جوامع در برابر «فروپاشی اجتماعی» در سطح جهان لطمه می زند.

پیش از این گزارش هایی منتشر شده بود مبنی بر اینکه شماری از ثروتمندان به خرید زمین در نیوزیلند برای ساخت پناهگاه روی آورده اند. در پژوهش دانشمندان نیوزیلند مناسب ترین محل با بیشترین ظرفیت بالقوه برای مواجهه با «فروپاشی اجتماعی» در سطح جهان تشخیص داده شده است.
به گفته محققان بشر طی سال های گذشته با بحران هایی از جمله بحران مالی و اقتصادی، ظهور یک بیماری همه گیر و کمبود شدید مواد غذایی روبرو شده است و دلیلی وجود ندارد که براساس آن بتوان احتمال وقوع همزمان این بحران ها را رد کرد.

کروزر برفی جنوبگان؛ یک خودروی غول پیکر با سرانجامی مرموز! (+عکس و فیلم)

کروزر برفی جنوبگان زیر نظر دریادار ریچارد برد توسعه یافت. فرمانده دوم وی، دکتر توماس پولتر از سفر اکتشافی پیشین در سال 1934 با ایده ساخت یک وسیله نقلیه عظیم برای کاوش در جنوبگان به آمریکا بازگشته بود.

عصر ایران - تمام آنچه از پایگاه آمریکای کوچک در جنوبگان باقی مانده زیر صدها متر برف مدفون شده است. این مکان دورافتاده در جنوب خلیج نهنگ‌ ها در یخ‌تاق راس نه تنها میزبان برخی اقامتگاه های دائمی با سرنوشتی تلخ بوده، بلکه یک سری از پایگاه های اکتشافی آمریکا بین سال های دهه 1930 تا دهه 1950 نیز در آنجا قرار داشتند.

البته، این پایگاه ها مدتهاست که متروکه شده اند. اما در جایی شاید زیر برف و یخ یا در اعماق اقیانوس، یک وسیله نقلیه عظیم با 37 تن وزن، 55 فوت درازا (17 متر)، و 12 فوت (3.65 متر) ارتفاع به خواب رفته که به نام کروزر برفی جنوبگان شناخته می شد.

کروزر برفی جنوبگان زیر نظر دریادار ریچارد برد توسعه یافت. همکار وی، دکتر توماس پولتر از سفر اکتشافی پیشین در سال 1934 با ایده ساخت یک وسیله نقلیه عظیم برای کاوش در جنوبگان به آمریکا بازگشته بود.

این وسیله نقلیه به عنوان گزینه ای برای طی مسافت های طولانی روی برف و یخ بی پایان جنوبگان در نظر گرفته شده بود. پولتر به عنوان مدیر علمی بنیاد پژوهشی موسسه فناوری آرمور شیکاگو، همکاران خود را برای طراحی کروزر برفی جنوبگان متقاعد کرد.

در شرایطی که دریادار برد سومین سفر اکتشافی خود را برنامه ریزی می کرد، پولتر و هارولد واگتبورگ، مدیر بنیاد پژوهشی شیکاگو، برنامه های مربوط به ساخت کروزر برفی را به مقامات دولتی ناظر بر خدمات جنوبگان آمریکا ارائه کردند.

بنیاد پژوهشی شیکاگو ساخت کروزر برفی را در هشتم آگوست 1939 آغاز کرد، روندی که حدود 11 هفته طول کشید. این وسیله نقلیه که برای عبور از شکاف های یخچالی طراحی شده بود دارای دو پیش آمدگی در دو انتهای خود و چرخ های جمع شونده بود. چرخ های جمع شونده موجب قرار گیری آنها در محفظه هایی می شد که با گازهای خروجی پیشرانه گرم شده و از تایرهای بدون آج 10 فوتی گودیر برای حرکت روی برف و یخ در آنها استفاده شده بود.

این خودرو می توانست چهار یا پنج نفر را در خود جای دهد و قسمت صاف بالای آن برای حمل هواپیمایی کوچک با هدف بررسی هوایی زمین های قطبی در نظر گرفته شده بود. در قسمت جلو این وسیله نقلیه، اتاق کنترل در سطحی بالاتر قرار گرفته و راننده و یک خدمه دیگر در آن قرار می گرفتند. کروزر برفی به یک جفت پیشرانه شش سیلندر دیزل که در مجموع 300 اسب بخار نیرو تولید می کردند، مجهز شده بود. پیشرانه ها با دو ژنراتور و چهار موتور الکتریکی جفت شده بودند که آنها نیز در مجموع 300 اسب بخار نیرو تولید می کردند. پشت چرخ های جلو اتاق تاریک عکس و گالری، و پس از آن فضای حضور خدمه و محل خواب آنها قرار داشت. در عقب خودرو نیز انباری، مخازن سوخت و فضایی برای حمل دو تایر یدکی در نظر گرفته شده بود.

دانلود ویدیو

پس از تکمیل ساخت خودرو، کروزر برفی جنوبگان باید سفری طولانی از شیکاگو به بوستون را انجام می داد تا برای انتقال به جنوبگان در کشتی ستاره شمالی قرار بگیرد. در همین سفر زمینی نیز کروزر برفی با برخی مسائل مانند بروز مشکل در پمپ سوخت یا گرفتار شدن در یک نهر آب مواجه شد و این پرسش در ذهن برخی شکل گرفت که اگر این خودرو نمی تواند از پس چنین شرایطی برآید چگونه می تواند در جنوبگان دوام بیاورد. اما هیجان ایجاد شده توسط مطبوعات این قبیل پرسش ها را به حاشیه رانده و مردم بسیاری در طول مسیر برای دیدن این خودرو عظیم گرد هم می آمدند.

در دوازدهم نوامبر 1939 کروزر برفی خود را به بوستون رساند، پیش از آن که کشتی ستاره شمالی این شهر را ترک کند. سفر به جنوبگان نیز موفق بود و کشتی در پانزدهم ژانویه در خلیج نهنگ ها لنگر انداخت و آماده تخلیه بار خود در ساحل جنوبگان در پایگاه سوم آمریکای کوچک شد. هنگام خارج شدن خودرو از کشتی سطح شیب داری که برای این کار در نظر گرفته شده بود دچار مشکل شد، اما کروزر برفی موفق شد تا به سلامت از آن عبور کند.

دانلود فیلم اصلی

این آخرین لحظه پیروزی برای کروزر برفی بود زیرا پیش از آن که خیلی دور شود با تایرهای لاستیکی بدون آج خود چندین فوت در برف فرو رفت. خدمه دریافتند که حرکت به سمت عقب با این خودرو بسیار ساده‌تر است و حتی سفری 92 مایلی (148 کیلومتر) را با حرکت به سمت عقب انجام دادند. در 27 ژانویه، پولتر آمریکای کوچک را به مقصد آمریکای بزرگ ترک کرد و تیم کوچکی مسئول سفرهای اکتشافی در جنوبگان باقی ماندند.

اگرچه کروزر برفی یک شکست کامل برای سفر و اکتشاف در جنوبگان بود، اما به یک پایگاه عملیاتی و محل زندگی تمام وقت برای کاوشگران تبدیل شد. پیشرانه که از ساختار کابین عبور می کرد حتی در شرایط آب وهوایی بسیار سخت و دمای تا منفی 50 درجه فارنهایت (منفی 45.5 درجه سلسیوس) نیز به خوبی محیط داخلی خودرو را گرم می کرد. پولتر قصد داشت تا به جنوبگان بازگشته و کروزر برفی را با قطعاتی بروزرسانی کند، اما با درگیر شدن آمریکا در جنگ جهانی دوم، دولت بودجه خود را معطوف جنگ کرد. کروزر برفی در 22 دسامبر 1940 در پایگاه سوم آمریکای کوچک در جنوبگان رها شد.

به واسطه پیشرفت های چشمگیر در زمینه فناوری و نوآوری های پس از جنگ نیز کروزر برفی هرگز دوباره به صورت جدی به عنوان یک پروژه کاربردی و قابل اجرا در نظر گرفته نشد. گروه های تحقیقاتی دیگر در سال های 1946 و 1958 موقعیت مکانی آن را مشخص کردند. در مورد دوم خودرو زیر چند متر برف دفن شده بود و تنها یک تیر بامبو که محل آن را علامت گذاری می کرد، قابل تشخیص بود. کروزر برفی با کمک یک بولدوزر از دل برف بیرون کشیده شد. در داخل آن همه چیز دست نخورده باقی مانده بود. این آخرین باری بود که کروزر برفی مشاهده شد، اگرچه برخی نظریه های توطئه به این نکته اشاره دارند که اتحاد جماهیر شوروی طی جنگ سرد آن را کشف کرده و برای بررسی بیشتر به مکانی دیگر منتقل کرده است. اما آنچه به طور قطع می دانیم این است که در اواسط دهه 1960 بخش بزرگی از یخ‌تاق راس درست جایی که آمریکای کوچک قرار داشت، در اقیانوس جنوبی سقوط کرد.

امروز، از سرنوشت کروزر برفی جنوبگان اطلاعی در دست نیست. همانند پشه ای که در کهربا گرفتار می شود، این خودرو ممکن است زیر لایه های برف دفن شده و به خوبی حفظ شده باشد یا در اقیانوس سقوط کرده و به اعماق آب رفته باشد.

محمدمهدی حیدرپور

بیشتر بخوانید: 

*کشف موجوداتی عجیب در قطب جنوب

*اهمیت نهنگ های قطب جنوب برای نازی ها!(+تصاویر)

*بیش از یک سوم یخ‌تاق‌های قطب جنوب در معرض فروپاشی

روزنامه دولتی چین: باید برای جنگ هسته ای با آمریکا آماده شویم

ما باید از قدرت مان و نیز تحمیل عواقب غیر قابل تحمل بر واشنگتن در صورت انجام اقداماتی خطرناک علیه چین، استفاده کنیم تا آنها را هوشیار نگه داریم.

سردبیر یک روزنامه دولتی چین در سرمقاله اخیر خود به دولت پکن توصیه کرده با تقویت نیروی بازدارندگی هسته ای به فکر تقویت توان بازدارندگی هسته ای چین در صورت رویارویی نظامی با آمریکا باشد.

به گزارش عصرایران، " هو شی جین" سردبیر روزنامه دولتی انگلیسی زبان " گلوبال تایمز" چاپ پکن در سرمقاله اخیر این روزنامه با اشاره به تشدید خصومت ایالت متحده آمریکا علیه چین نوشت:" از آنجا که راهبرد مهار استراتژیک چین از سوی دولت آمریکا به طور فزاینده ای تشدید شده است، مایلم دوباره یادآوری کنم که ما باید اقداماتی فوری را در این زمینه انجام دهیم که از جمله مهمترین آنها افزایش سریع تعداد کلاهک های هسته ای و موشکهایی دوربرد قادر به حمل کلاهک هسته ای (بالستیک قاره پیما) که دارای قابلیت ماندگاری بالا در زرادخانه هسته ای کشور باشند. این اقدام سنگ بنای بازدارندگی استراتژیک چین در برابر ایالات متحده خواهد بود."

موشک های بالستیک قاره پیمای (هسته ای) "دانگ فنگ 41" چین در جریان یک رژه نظامی در شهر پکن/ اول اکتبر 2019/ شینهوا

در ادامه آمده است:" ما باید برای رویارویی شدید بین چین و ایالات متحده آماده باشیم. در این سناریو، تعداد زیادی از موشک های قاره پیمای "دانگ فنگ 41 " و "جی ال 2 و جی ال 3" (هر دو موشک بالستیک زیر دریایی با برد بین قاره ای) ستون اراده استراتژیک ما در برابر آمریکا را تشکیل می دهند. تعداد کلاهک های هسته ای چین باید به میزانی برسد که نخبگان حاکم بر ایالات متحده را درباره تصمیم به درگیری نظامی با چین به فکر وادارد."

سرمقاله روزنامه دولتی چین افزود:" بر این اساس، ما می توانیم واگرایی با واشنگتن را با آرامشی فعالانه مدیریت کنیم تا از یک حادثه جزئی که باعث جنگ می شود جلوگیری کنیم. خصومت آمریکا علیه چین در حال شدت گرفتن است. ما باید از قدرت مان و نیز تحمیل عواقب غیر قابل تحمل بر واشنگتن در صورت انجام اقداماتی خطرناک علیه چین، استفاده کنیم تا آنها را هوشیار نگه داریم."

بیشتر بخوانید:

دولت چین 3 فرزندی را مجاز کرد

چین: بایدن می‌خواهد با سیاسی‌کاری، ما را مقصر همه‌گیری کرونا معرفی کند

بایدن: یک سال است نگران همکاری ایران و چین هستیم (فیلم)

برنامه ارسال ۳۳۵ میلیون نمونه اسپرم و تخمک به ماه

ارسال ۳۳۵ میلیون نمونه اسپرم و تخمک به ماه

دانشمندان با الهام از "کشتی نوح" در طرح پیشنهادی جدیدی به نام "سیاست بیمه‌ای جهانی" قصد دارند تا محموله‌ای ۳۳۵ میلیونی از اسپرم و تخمک به فضا بفرستند تا در صورت بروز فاجعه‌ای در زمین بتوان گونه‌ها را حفظ کرد.

 

به گزارش ایسنا و به نقل از سی‌بی‌سی، این کشتی ماه که با انرژی خورشیدی کار می‌کند به جای بردن یک جفت از حیوانات،  دانه، تخمک، اسپرم و هاگ حدود ۶.۷ میلیون گونه در زمین را با خود به ماه خواهد برد.

 

جکان ثانگا (Jekan Thanga) محقق دانشگاه آریزونا و گروهی از دانشجویانش این پیشنهاد را در یک مقاله طی کنفرانس هوافضای مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک ارائه کردند.

 

ثانگا می‌گوید: محیط زمین ناپایدار است و با توجه به آتش‌فشانی که ۷۵ هزار سال پیش باعث از بین رفتن تنوع گونه‌ی انسان‌ها شد و ۱۰۰۰ سال سرد شدن آن طول کشید و از آن‌جا که تمدن انسان‌ها تاثیر زیادی بر زمین دارد نابودی انسان‌ها می‌تواند تاثیر منفی بر سیاره بگذارد.

 

ثانگا با اشاره به اهمیت تغییرات جوی و افزایش سطح آب دریاها بیان کرد که این تغییرات نگرانی اصلی ماست. همچنین یک همه‌گیری مرگبار و جنگ‌های هسته‌ای دو فاجعه‌ی دیگری هستند که امکان وقوع دارند.

 

خزانه جهانی بذر سوالبارد(Svalbard) در حال حاضر هزاران نمونه دانه نگهداری می‌کند تا از بقای تنوع‌زیستی زمین اطمینان حاصل شود. اما تیم ثانگا معتقدند نگهداری چنین نمونه‌های ارزشمندی بر روی زمین کار خطرناکی است.

 

خوشبختانه ماه با فاصله‌ی ۲۳۸۸۵۵ مایلی(۳۸۴۳۹۹ کیلومتر) هیچ‌کدام از این مشکلات را ندارد.

 

 

استفاده از دالان گدازه برای محافظت از نمونه‌ها

 

این ماموریت شامل ارسال ۶.۷ میلیون نمونه به ماه در چند محموله و ذخیره‌ی آن‌ها در زیر سطح ماه است تا در امان بمانند.

 

محققان قصد دارند این نمونه‌ها را در شبکه‌ی دالان‌های گدازه‌ی زیر ماه که حدود ۲۰۰ عدد از آن‌ها در سال ۲۰۱۳ کشف شد قرار دهند. این دالان‌ها میلیاردها سال پیش به وجود آمدند. و برای ۳ تا ۴ میلیارد سال دست نخورده باقی‌ماندند. دانشمندان معتقدند آن‌ها محافظت کافی در برابر تشعشعات خورشیدی، شهاب سنگ و تغییرات دمایی ایجاد می‌کنند.

 

اگرچه ماه مکان مناسبی برای انسان‌ها نیست اما ویژگی‌های آن برای ذخیره‌ی نمونه‌هایی که باید برای صدها سال در محیطی سرد بمانند مناسب است.

 

ساخت کشتی مدرن نوح

 

طی یک محاسبات سریع ثانگا گفت که انتقال حدود ۵۰ نمونه از هر یک از ۶.۷ میلیون گونه یعنی در مجموع ۳۳۵ میلیون نمونه حدود ۲۵۰ پرتاب موشک نیاز خواهد داشت. این تعداد شش برابر بیشتر از زمان ساخت ایستگاه فضایی بین المللی است که به ۴۰ پرتاب موشک نیاز داشت.

 

پیشنهاد این گروه قرار دادن صفحات خورشیدی روی سطح ماه برای ایجاد برق و قرار دادن ظرف‌های آزمایشگاهی درون ماژول‌های فوق سرد است. دانه‌ها باید تا منفی ۲۹۲ درجه‌ی فارنهایت (۱۴۴- درجه سانتیگراد) سرد شوند و سلول‌ها باید تا منفی ۱۹۵ درجه سانتیگراد سرد شوند. برای مقایسه واکسن‌ فایزر در دمای منفی ۷۰ درجه سانتیگراد قرار می‌گیرد. چنین دمای سردی می‌تواند باعث یخ زدن فلز شود. بنابراین این گروه پیشنهاد ساخت قفسه‌ای شناور فوق رسانا دادند که با فرآیند تعلیق کوانتومی به وسیله‌ی یک آهن‌ربای‌ قوی شناور می‌ماند.

 

آن‌ها همچنین پیشنهاد کردند که ربات‌ها برای جابجایی وسایل مورد استفاده قرار گیرند. بدیهی است هنوز تحقیقات زیادی لازم است از جمله تاثیر جاذبه‌ی کم بر روی دانه‌ها و ارتباط آن‌ها با زمین.

درس عبرت انفجار بیروت: باید خروج تاسیسات پرخطر از شهرها در دستور کار قرار گیرد

عضو شورای شهر: فاجعه ای دهشتناک تر از بیروت در کمین تهران/هشدار درباره انبار نفت شهران

فراهانی با بیان اینکه عدم رعایت پروتکل های نگهداری و انباشت انبوه مواد شیمیایی در شهر می تواند در یک لحظه تمام نظامات یک جامعه و شهر را بر هم بریزد، اظهار کرده است: باید موضوع خروج تأسیسات پرخطر از شهر تهران بیشتر از گذشته در دستور کار قرار گیرد و شهرداری با کمک دولت باید برای تحقق آن کمر همت ببندد.

رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران اعلام کرد که به واسطه وجود انبار نفت در داخل بافت مسکونی شهران، فاجعه ای دهشتناک تر از بیروت در کمین تهران است.

به گزارش ایسنا، مجید فراهانی در صفحه اینستاگرام خود با انتشار متنی نوشت: "تجربه انفجار بیروت تجربه ای بسیار تلخ و ناگوار بود که تاثیرات منفی آن دهه ها در بطن لبنان خواهد ماند. فراتر از هر حادثه و فاجعه درس آموخته ها و عبرت های آن باید مورد توجه قرار گیرد. حتما در اقصی نقاط گمرک‌های رسمی و یا اسکله‌های غیر رسمی، در مناطق ویژه اقتصادی و یا بنادر ساحلی و غیرساحلی کشور انبارهای مشابه انبار مواد شیمیایی بیروت یافت می شود که از این پس باید به عنوان یک بمب ساعتی نگریسته شود؛ اما علاوه بر اماکن یاد شده انباشت مواد شیمیایی در بطن و مرکز شهرها و اماکن مسکونی خطر آفرین تر است.

وی در ادامه افزود: اینجاست که شناسایی نقاط پرخطر در شهر تهران و ‌دیگر شهرها و احتمال بروز فاجعه و برنامه ریزی برای خروج این بمب های ساعتی از شهر را بایست از دولت وذمدیریت شهری طلب کنیم.

فراهانی با بیان اینکه عدم رعایت پروتکل های نگهداری و انباشت انبوه مواد شیمیایی در شهر می تواند در یک لحظه تمام نظامات یک جامعه و شهر را بر هم بریزد، اظهار کرده است: باید موضوع خروج تأسیسات پرخطر از شهر تهران بیشتر از گذشته در دستور کار قرار گیرد و شهرداری با کمک دولت باید برای تحقق آن کمر همت ببندد.

وی در ادامه این پیام آورده است: فقط به عنوان یک‌ مثال به انبار نفت محله شهران که یک‌ بمب هیدروژنی داخل شهر و بر روی گسل زلزله مشا بنا شده توجه کنیم که انبار نفت شهران با مخازنی غول پیکر درست در بطن بافت مسکونی شمال غرب تهران در محله شهران قرار گرفته و هر روز حدود سیصد تانکر سی هزار لیتری حمل سوخت از ابر مخازن این انبار نفت بارگیری می‌کنند و سپس از وسط بافت مسکونی و خیابان‌ها و کوچه‌های شهران می‌گذرند و نهایتا وارد بزرگراه می‌شوند.

وی با بیان اینکه سال 87 یکی از این تانکرهای 30 هزار لیتری بنزین در بلوار شهران واژگون شد و سوخت آن، اطراف خانه‌های مسکونی تخلیه شد. 29 فروردین و اسفند سال 85 هم دو حادثه مشابه در شهران رخ داد که یکی اطراف مجتمع کوهپایه و آن یکی در شهر زیبا بود، ادامه می دهد: مجددا در سال ۹۵ نیز یک تانکر 32 هزار لیتری در میدان دوم شهران واژگون شد و شاید بخت با شهرانی‌ها یار بود که بنزین‌ها روانه فضای سبز شد و درختانش را برای همیشه خشک کرد اما نکته اینجاست که این بخت قرار نیست همیشه یار غار شهران و تهرانی‌ها باشد.

رئیس کمیته بودجه شورای شهر تهران تاکید کرد: فقط کافی است یکی از تانکرها یا خودروی ‌حمل آن‌ هنگام سوخت گیری در کنار مخازن دچار حادثه شود، آنگاه با انفجار سریالی مخازن سوخت یکی پس از دیگری فاجعه ای بزرگ‌تر از بیروت به سر تهران می آید.

وی ادامه می دهد: تصور کنید در زمان بارندگی و وقتی زمین لغزنده است، یکی از تانکرها بر اثر لغزندگی زمین واژگون شود. با کوچکترین جرقه آتشی که به راه می‌افتد مهار نکردنی است. «به تعداد تردد تانکرها خطر واژگون شدن آنها وجود دارد و می‌توان گفت این خطر هر روز نزدیک به 300 بار شهران را تهدید می‌کند و هیچ‌کس هم حواسش به جان و مال مردم نیست.

فراهانی در ادامه افزوده است: ساخت انبار نفت به سال 1353 برمی‌گردد ‌و قریب به نیم قرن پیش شهران در حاشیه حریم تهران بیابانی بیش نبود و انبار نفت شهران و مخازن عظیم الجثه آن در بیابان بنا شدند. سال‌ها می‌گذرد و توسعه شهر اجتناب‌ناپذیر شده و حالا، صحیح یا غلط انبار نفت شهران درست در وسط بافت مسکونی قرار دارد و صدها خانه عمودی با یکی از مهم‌ترین مراکز تأمین سوخت پایتخت همسایه شده‌اند.

وی در پایان یادآور شد: خطر بیخ گوش نه فقط شهرانی‌ها بلکه همه تهرانی هاست اما همه ماجرا این نیست و تردد روزانه ده‌ها تانکر 30 هزار لیتری بنزین از دل بافت مسکونی یک روی سکه است و روی دیگر فاجعه قرارگرفتن مخازن عظیم انبار نفت بر روی گسلی است که بر اساس آمار سالهاست که آبستن زلزله ای ویرانگر است که با فعالیت گسل مشا تلفات انفجار انبار نفت در شهران بسی بیش از زلزله تهران خواهد بود که فاجعه بیروت نشان داد مطالبه خروج انبارهای مواد شیمیایی از شهرها همچون خروج انبار نفت از شهران امروز نه یک‌مطالبه محلی، بلکه مطالبه ای ملی است."

---

---

رئیس پدافند غیرعامل: خروج تاسیسات پرخطر از شهرها در دستور کار قرار گیرد/ دولت باید برای تحقق آن کمر همت ببندد

رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور در واکنش به حادثه انفجار در بندر بیروت لبنان گفت: قطعا لبنان مقاوم همچون سرو که نماد این کشور است از این تندباد عبور خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، در یادداشت سردار غلامرضا جلالی در این باره آمده است: حادثه بیروت بسیار تلخ بود. به ملت بزرگ لبنان به ویژه برادر عزیزمان سید حسن نصرالله عرض تسلیت داریم. قطعا لبنان مقاوم همچون سرو که نماد این کشور است از این تندباد که احتمال عامدانه بودن وقوع آن از سوی دشمنان جبهه مقاومت می رود، عبور خواهد کرد. البته این احتمال از تحلیل تبعات به دست می آید و برای اظهار نظر قطعی باید منتظر بررسی های جامع و تخصصی دولت لبنان بود.

این حادثه برای همه دنیا از منظر پدافند غیرعامل، نیز میتواند عبرت باشد. چه در حوزه جانمایی و چه پروتکل های نگهداری از مواد شیمیایی و چه نحوه واکنش در برابر بلایایی که می تواند در یک روز تمام نظامات یک جامعه را بر هم بریزد. به نظرم ضرورت دارد تا موضوع پدافند شیمیایی و خروج تاسیسات پرخطر از شهرها که از بندهای مهم سیاست‌های نظام در امور پدافند غیرعامل است بیشتر از گذشته در دستور کار قرار گیرد. سازمان پدافند غیرعامل کشور، به طور جدی پیگیر این موضوع است اما اجرایی کردن آن به یک عزم ملی نیاز دارد و در مرحله نخست نیز دولت باید برای تحقق آن کمر همت ببندد.