خشکسالی بسیار شدید مراکز مهم جمعیتی کشور

رئیس مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران سازمان هواشناسی کشور ضمن تشریح وضعیت خشکسالی کشور در بازه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدت، اظهار کرد: آنچه نگران کننده است، آنست که بسیاری از نقاطی که به عنوان منابع تامین آب کشور یا به عنوان مراکز مهم جمعیتی از جمله تهران، البرز و خراسان شمالی شناخته می‌شوند با خشکسالی‌های شدید و بسیار شدید مواجه‌ هستند.

به گزارش ایسنا، شاهرخ فاتح ضمن تشریح وضعیت خشکسالی کشور در مقیاس کوتاه‌مدت، با اشاره به اینکه بر اساس شاخص SPEI  دوازده ماهه منتهی به آذرماه، در بسیاری از مناطق کشور خشکسالی‌های خفیف تا شدید وجود دارد، اظهار کرد: در بخش‌هایی از استان‌های فارس، اصفهان، چهار محال و بختیاری، یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، خراسان جنوبی، خراسان رضوی، قم، تهران، البرز، قزوین، مازندران، آذربایجان شرقی و کردستان خشکسالی‌های شدید و در برخی نقاط خشکسالی‌های بسیار شدید دیده می‌شود.

وی با بیان اینکه بر اساس این شاخص کوتاه‌مدت، در بخش‌هایی از شمال اردبیل، آذربایجان شرقی، شرق گلستان ترسالی مشاهده می‌شود، افزود: بقیه مناطق کشور در این بازه زمانی 12 ماهه در حالت طبیعی قرار دارند.

 

رئیس مرکز ملی خشکسالی با اشاره به اینکه با نگاه کوتاه‌مدت حدود 84 درصد مساحت کشور با درجاتی از خشکسالی مواجه هستند، گفت: 33 درصد مساحت کشور خشکسالی خفیف، 41 درصد خشکسالی متوسط، 10 درصد خشکسالی شدید، دو دهم درصد خشکسالی بسیار شدید دارند. تنها یک درصد مساحت کشور در این بازه زمانی در شرایط ترسالی قرار دارد و بقیه مناطق، شامل 15 درصد مساحت کشور از شرایط نرمال برخوردار است.

فاتح در ادامه با تاکید بر اینکه تغییرات خشکسالی در بلندمدت بطئی است، به ترسیم وضعیت خشکسالی کشور در مقیاس بلندمدت با تکیه بر شاخص SPEI  هشتاد و چهار ماهه منتهی به آذرماه سال 95 پرداخت و گفت: با توجه به این شاخص، بسیاری از مناطق کشور با خشکسالی بلندمدت و انباشته شده مواجه هستند. آنچه نگران کننده است آنست که بسیاری از نقاطی که به عنوان منابع تامین آب کشور محسوب می‌شوند یا به عنوان مراکز مهم جمعیتی از جمله تهران، البرز و خراسان شمالی شناخته می‌شوند با خشکسالی‌های شدید و بسیار شدید مواجه‌ هستند.

 

 

این مقام مسئول در سازمان هواشناسی با اشاره به اینکه 83 درصد مساحت کشور با شاخص بلندمدت با پدیده خشکسالی دست و پنجه نرم می‌کنند، افزود: از این میزان 21 درصد خشکسالی خفیف، 40 درصد خشکسالی متوسط، 18 درصد خشکسالی شدید و سه درصد خشکسالی بسیار شدید دارد و در مقابل تنها سه درصد مساحت کشور در شرایط ترسالی قرار دارد و مابقی مساحت کشور که شامل 14 درصد است در شرایط طبیعی به سر می‌برند.

---

 

برچسب ها: تابناک ، محیط زیست ایران ، خشکسالی ، مراکز جمعیتی ، خشکسالی خفیف ، خشکسالی شدید

تراریخته، خوب یا بد؟

تراریخته، خوب یا بد؟/ رئیس پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی پاسخ می دهد

هر کس ثابت کند تراریخته سرطان زاست، 50 میلیون تومان جایزه دارد/ 95درصد سویای کل جهان تراریخته است/ سم فروشان و وارد کنندگان، مخالف تولید محصولات تراریخته هستند/ تا سال 1400 گیاهی تولید می کنیم که از آب دریا استفاده کند

به زودی برنجی تولید می کنیم که یا آب بسیار کم محصول زیاد بدهد.

عصر ایران؛ یوسف ناصری - مجلس با مصوبه ای که اخیراً داشت تولید و واردات محصولات تراریخته را مجاز اعلام کرده است.

با دستکاری محتوای ژنتیکی گیاهان و موجودات زنده، می توان محصولات تراریخته(Transgenic) تولید کرد و فرضاً ژن مربوط به مقاومت را از یک موجود به یک گیاه منتقل کرد و میزان مقاومت در آن گیاه را در برابر آفت و بیماری بالا برد و خسارت مالی ناشی از آفات گیاهی را به حداقل رساند.

گفته می شود ارزش جهانی بازار محصولات مهندسی ژنتیک در سال 2013  معادل 305 میلیارد دلار بوده و استفاده از محصولات تراریخته باعث کاهش 37 درصدی سم و آفت کش شده  و 68 درصد سود کشاورز را افزایش داده است.

ایران با وجود امکانات گسترده، تولید محصولات تراریخته محقق نشده و صرفا وارد کننده پنبه، سویا، ذرت و علوفه تراریخته از کشورهای همچون هند و برزیل است.
با این حال، محصولات تراریخته، مخالفان و موافقان زیادی دارد و این، ایجاب می کند که برای شفاف شدن فضا، دو طرف حرف های خود را به زبان ساده و البته علمی با مردم در میان بگذارند.

از همین رو، بدون هیچ پیشداوری درباره محصولات تراریخته، با دکتر "نیّر اعظم خوش خلق سیما" که دکترای فیزیولوژی مولکولی گیاهان از دانشگاه هیروشیمای ژاپن دارد گفت و گو کرده ایم؛ او حامی تولید محصولات تراریخته است و ریاست پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران را بر عهده دارد. این پژوهشکده متعلق به وزارت جهاد کشاورزی است.
عصر ایران، در عین حال پذیرای نظرات منتقدان تراریخته نیز است تا تضارب آرا در این باره شکل گیرد.

***

* در زمان بررسی برنامه ششم توسعه خبر ممنوعیت تولید و واردات محصولات تراریخته  به نقل از یکی از اعضای کمیسیون کشاورزی مجلس منتشر شد و متخصصان حوزه بیوتکنولوژی نامه اعتراض آمیزی به این کمیسیون نوشتند و کمیسیون کشاورزی از انتشار غلط آن خبر ابراز تاسف کرد. طبق مصوبه نهایی مجلس تولید و واردات محصولات تراریخته با مجوز اشکال ندارد. این اتفاقات را چگونه ارزیابی می کنید؟

- چندین و چند سال است که محصولات تراریخته وارد کشور می شود و مصرف می کنیم. زمانی سر و صدای برخی افراد بلند شد که حرف تولید محصولات تراریخته در ایران به وسط آمد. در حالی که قانون ایمنی زیستی که مصوب سال 1388 است، می گوید دولت موظف است که تسهیلات لازم را برای تولید، واردات و صادرات محصولات تراریخته در چارچوب قانون فراهم کند.

در برنامه ششم توسعه هم موضوع مطرح شده که تولید، واردات و صادرات محصولات تراریخته "ممنوع" است مگر با مجوزهای مربوطه در چارچوب قانون ایمنی زیستی و قوانین بین الملل.

در واقع کلمه "ممنوع" را در مصوبه مجلس به کار برده اند و شاید خواسته اند دل یک عده را به دست بیاورند. البته خواسته ما برآورده شده و فکر نمی کنیم کسی بتواند از این مصوبه سوء استفاده کند.

در حال حاضر هم وقتی بخواهیم یک گیاه را رها سازی کنیم طبق قانون ایمنی زیستی حتما باید مجوز بگیریم . تایید سلامت آن را وزارت بهداشت می دهد. تایید محیط زیست را سازمان محیط زیست می دهد. مجوز مصارف کشاورزی را وزارت جهاد کشاورزی می دهد.

از سه مرجع رسمی کشور که قانون مشخص کرده است باید مجوز و تاییدیه بگیریم. این قانون را داشته ایم ولی مجلس، روح قانون ایمنی زیستی را در برنامه ششم توسعه تکرار کرده است.

* ما تولید محصول تراریخته و دستکاری شده ژنتیکی در داخل کشور داریم؟

- خیر؛ ولی می دانم بذرهای تراریخته 20 میلیارد دلار در سال بازار دارد. کشور ما هیچ نصیبی از این تجارت ندارد. واردات بذر تراریخته به کشور انجام می شود ولی نه تولید می کنیم و نه صادر می کنیم.
من از ملت ایران عذرخواهی می کنم و قصور ما محققان بوده است که ما نتوانسته ایم وجبی از خاک کشور را زیر کشت گیاهان تراریخته ببریم.

* یک عضو کمیسیون کشاورزی مجلس اعلام کرده است که سالیانه بین 10 تا 15 میلیون تن محصولات تراریخته وارد ایران می شود. این میزان واردات واقعا وجود دارد؟

- حدود 5 میلیارد دلار از محصولاتی که وارد کشور می شود تراریخته است. حدود 90 درصد دانه روغنی مورد نیاز کشور و 90 درصد علوفه کشور وارداتی و تراریخته است. در بازار جهانی تمام سویاهای تولیدی، تراریخته است. در مدتی کوتاه یعنی از مهر ماه به این طرف مجوزحدود 2 میلیون تن واردات ذرت تراریخته صادر شده است.

* اعلام شده که 95 درصد سویای تولیدی در جهان تراریخته است و 5 درصد غیر تراریخته.

- آن 5 درصد هم کشورهایی مثل ایران می کارند. ما در ایران تراریخته نمی کاریم. کل تجارت جهانی دانه های روغنی، تراریخته است. تمام سویاهایی که وارد کشور می شود تراریخته است.
آن 5 درصد در مقابل 95 درصد، آمار قابل توجهی نیست. برخی افراد در بوق و کرنا می کنند که اروپا، وارد نمی کند. در صورتی که تمام ذرت هایی که الان در دنیا تولید می شود و تراریخته است، از اتحادیه اروپا مجوز واردات یا برای کشت مستقیم یا خوراک دام یا خوراک مستقیم انسان دارند.

* ذرتی که در مغازه ها و بازار ایران وجود دارد تراریخته است یا ارگانیک هم هست؟

- اعلام شده 5.5 میلیون تن واردات ذرت به کشور داریم ولی الان نمی توان به تفکیک گفت. از سال آینده دادن مجوز واردات محصولات تراریخته با پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی خواهد بود تا آزمایش می کنیم و مجوز دهیم. بنابراین برای سال 1396 چون باید مجوز صادر کنیم می توانیم آمار بدهیم که چقدر از ذرت وارداتی، تراریخته است و چقدر غیر تراریخته.

* روغن های مایع که در بازار هستند چه؛ آنها هم ترا ریخته اند؟

- اگر منشاء سویا داشته باشد، بله. در ضمن کلزای تراریخته هم وارد کشور می شود.

* رئیس انستیتو پاستور ایران گفته است که 50 درصد واردات ذرت و خوراک دام و طیور تراریخته است.

- آقای دکتر قانعی رئیس انستیتو پاستور، انسان بسیار محترم و قابل احترامی هستند. ایشان رئیس ستاد بیوتکنولوژی کشور هم هستند. آمار دقیق را ایشان دارند.

* پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ماموریت هایی دارد از جمله انجام پژوهش های هدفمند در جهت حل مشکلات کشاورزی. در همین هفته های اخیر درختان مرکبات و انار و پیازهای زعفران را در استان های شمالی و استان های دیگر دچار سرما زدگی شده اند.
در ساوه 600 میلیارد تومان به باغات انار خسارت وارد شده و در شهرستان فردوس حتی به پیازهای زعفران خسارت وارد شده. برنامه مشخصی دارید که اینقدر به کشاورزان ایرانی خسارت وارد نشود؟

- ما برای این که توسعه امنیت غذایی و کشاورزی پایدار داشته باشیم باید پاسخ 4 مشکل کشاورزی را بدهیم. یک مشکل، "تغییر اقلیم" است. در تغییر اقلیم، این سرماها را داریم و همچنین خشکی و شوری.

دومین مشکل، "هزینه های تولید" است. محصولی که در ایران تولید می شود یک مقدار تولید گران تر است. ما باید هزینه تولید را کاهش بدهیم.

سوم این که باید "کیفیت و کمیّت محصول" را بالا ببریم. روغن های منشاء گیاهی ما، امگا 3 ندارند. ما در پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی می خواهیم کیفیت روغن مایع را بالا ببریم و کیفیت آن به حد روغن ماهی برسد.
چهارم هم موضوع "محیط زیست" است. الان تمام برنامه های پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، حول این 4 محور، توسعه پیدا کرده است.

* بعد از سرمازدگی شدید در آذر ماه امسال بعضی از باغداران کشور مجبور شده اند درختان را کف بُر و به عبارتی همسطح با زمین قطع کنند  تا جوانه بزند و رشد کند این کشاورزان حداقل تا 5 سال درآمدی نخواهند داشت. شما در این زمینه چه اقداماتی می توانید انجام بدهید که این خسارت ها تکرار نشود؟

- ما باید با سازمان تحقیقات وزارت کشاورزی و موسسات و پژوهشکده های دیگر روی درختانی کار کنیم که بتواند سرمای زودرس را تحمل کند تا کشاورزان بتوانند به طور هدفمند باغ هایشان را احداث کنند.

*  هنوز درختانی نداریم که با دستکاری ژنتیکی نسبت به سرما مقاوم باشند؟

 - ما در مورد گیاهان تراریخته کار کردیم و اینهمه سر و صدای برخی مخالفان را شاهد هستیم. نه تنها ما نداریم بلکه دنیا هم این نوع درختان را ندارد. البته باید در این زمینه فعالیت کنیم.

شاید در هشت سال دولت آقای احمدی نژاد، اولویت بر این نبود. در آن زمان حتی جلوی تولید محصولاتی مثل برنج تراریخته را گرفتند و گفتند در این زمینه قانون نداریم. قوانین را با کمک انجمن های علمی ایجاد کردیم ولی بعد گفتند آئین نامه نداریم. در نتیجه هشت سال تمام شد و نگذاشتند تولید داخلی اتفاق بیفتد.

الان که می خواهیم در این زمینه تولید داشته باشیم برخی رسانه ها علیه محصولات تراریخته تبلیغات منفی می کنند. با این کارها مردم را دچار وحشت کرده اند و می گویند سرطان زا است.

* البته می توان به مردم حق داد چون بحث دستکاری ژنتیکی هنوز کاملا شناخته شده نیست. از طرفی مخالفان تراریخته نیز نسبت به مصرف این محصولات هشدار می دهند و در این میان مردم طبیعتاً نگران می شوند.

- سم، خطرناک است یا دستکاری ژنتیکی؟ ثابت شده است که باقیمانده سم، سرطان ایجاد می کند. همه پزشکان روی این موضوع قسم می خورند. اما هیچ مجمع علمی پزشکی دنیا، ثابت نکرده است که گیاه تراریخته، سرطان زا هست.
رئیس انجمن ایمنی زیستی ایران گفته هر فردی یک مقاله مستند و رفرنس دار بین المللی بیاورد که تراریخته، سرطان زا هست 50 میلیون تومان به او می دهد.

* این که ادعا شده کشورهای اروپایی تولید محصولات غذایی و کشاورزی تراریخته را ممنوع کرده اند درست است یا نه؟

- کاملا غلط است. الان ما در کمیته مجوز تراریخته وزارت جهاد کشاورزی، درخواست های واردات را بررسی می کنیم. مشخص است وارداتی که انجام می شود چه کشورهایی به آن مجوز داده اند. در ارتباط با محصولات تراریخته، تعداد 117  رخداد از اتحادیه اروپا مجوز کاشت مستقیم یا مصرف مستقیم انسان یا مصرف دام را دارند.

* منظورتان از رخداد چیست؟

- انتقال ژن به هر گونه نباتی تراریخته، یک رخداد محسوب می شود. برای مثال ما گونه گندم «آذر» داریم و اگر انتقال ژن مقاومت انجام شود یک رخداد به حساب می آید.

برخی افراد از بی اطلاعی مردم، سوء استفاده می کنند. ما هم تریبون گذاشته و گفته ایم آزادی است، بیایند صحبت کنند.اما مگر آزادی این است که دروغ به خورد مردم بدهیم؟

* شرکت  آمریکایی مونتسانو قبلا سم «د.د.ت» تولید می کرده که تولید آن به خاطر عوارضی مثل تاثیر بر اعصاب ممنوع شده و الان بزرگترین شرکت تولید کننده بذر تراریخته است. چه اتفاقی افتاده که این شرکت به سمت فناوری های جدید رفته و این تحول را ایجاد کرده است؟

- من نمی دانم اهداف یک شرکت خارجی چه هست. مشتاق این هستم بگویم که ایران می تواند به فناوری تولید گیاهان تراریخته، دست یابد که یافته است.
ما می توانیم تولید گیاهان تراریخته را در کشور بدون کمک خارجی ها انجام بدهیم. ایران می تواند خودش شرکت مونتسانو شود؛ من این "ادعای بزرگ" را دارم.

*با توجه به این "ادعای بزرگ"، با این مصوبه مجلس عملا در حوزه بیوتکونولوژی شاهد چه اقداماتی خواهیم بود؟

- الان داریم مجوز می گیریم که کشت گیاه تراریخته را انجام بدهیم. ما اول مجوز پنبه و بعد برنج را خواهیم گرفت. بعد تولید سیب زمینی، چغندر، سویا و کلزا را خواهیم داشت.

دنیا الان به طرف گیاهان مهندسی ژنتیک نسل دوم می رود. نسل اول "تحمل نسبت به آفات و علف کش ها" است مثل برنج متحمل به کرم ساقه خوار و پنبه متحمل به کرم قوزه و کلزای متحمل به علف کش. اینها گیاهان نسل اولی هستند.

عمق مهندسی ژنتیک در گیاهان نسل دومی است. گیاه نسل دوم، گیاه مقاوم در برابر تنش های محیطی از جمله خشکی و شوری و سرما است. الان پژوهشکده بیوتکنولوژی در راستای نسل دوم مهندسی ژنتیک فعالیت می کند.

به شما مژده می دهم تا 3 سال دیگر برنج متحمل به خشکی را در پژوهشکده ایجاد می کنیم که آب بسیار کم مصرف کند و محصول زیاد بدهد. این ما نیستیم که باید با دنیا ارتباط برقرار کنیم. دنیا دارد با ما ارتباط برقرار می کند و این توانمندی کشور ما را می رساند.

* یکی دیگر از ماموریت های پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی، افزایش درآمد بخش کشاورزی و توسعه پایدار است. با توجه به این که تولید محصول تراریخته نداریم ظرف چند سال این نوع تولید می تواند اتفاق بیفتد و درآمدزایی عملی شود؟

- ما آزمایش های لازم را انجام داده و نتایج را به دست آورده ایم. اگر امسال مجوز پنبه تراریخته را به ما بدهند می توانیم کشور را در یک برنامه 3 ساله، به صادر کننده پنبه تبدیل کنیم. الان قسمتی از نیاز پنبه کشور را وارد می کنند.

ما تولید فناوری دانش بنیان می کنیم. ما شرکت های دانش بنیانی تاسیس کرده ایم که هم کارآفرینی می کنند و هم تولید  و درآمد را بالا می برند.
 
در بیوتکنولوژی کارهای زیادی انجام می دهیم که یکی از آنها تراریخته است. ما می خواهیم در ایران، با استفاده از آب دریا کشاورزی کنیم. ما تا سال 1400 گیاهی تولید می کنیم که از آب دریا استفاده کند.

ما تا سال 1400 گیاهان جدیدی خواهیم داشت که جایگزین ذرت و علوفه های پر مصرف و یونجه شوند. اصلا دید کشاورزی را می خواهیم عوض کنیم.

* پس ظرف چند سال آینده همچنان واردات محصولات تراریخته مثل ذرت و سویا به کشور خواهیم داشت؟

- بله. واردات محصولات تراریخته را خواهیم داشت تا تولید داخلی تحقق پیدا کند. همه این بحث ها کمک می کند که فرهنگ سازی انجام شود.

استفاده از سم، محیط زیست ما را تحت تاثیر قرار می دهد. الان کشاورزان ما برای مبارزه با کرم قوزه پنبه حداقل باید 3 بار سمپاشی کنند. اما گیاه تراریخته، به سمپاشی نیاز ندارد.

می دانم که برخی افراد با فروش سم، سود زیادی می برند. اگر گیاهان تراریخته در داخل کشور تولید شود نیاز به سموم شیمیایی کاهش پیدا می کند.
علاوه بر فروشندگان سم ، "وارد کنندگان" محصولات تراریخته هم، مخالف تولید داخلی هستند چون منافع خودشان را در خطر می بینند .

در عین حال اگر محصول تراریخته یک ذره مشکل داشته باشد، ما خودمان هم مصرف می کنیم. آیا ما علیه خودمان کار می کنیم. ما هم خانواده داریم و در این جامعه زندگی می کنیم. 

چگونه محصولات کشاورزی را بدون آب نجات دهیم؟

همچنانکه جمیعت جهان در حال افزایش می باشد و اثرات تغییرات اقلیمی واضحتر میشود، باید مردم زیادی را با زمینهای قابل کشت کمتری تغذیه کنیم. بیولوژیست مولکولی جیل فارانت پدیده ی نادری را مطالعه کرده است که ممکن است کمک کند." گیاهان رستاخیز"- گیاهان فوق العاده انعطاف پذیر که به ظاهر پس از مرگ دوباره زنده می شوند.آیا انها می توانند در زمین گرمتر و خشکتر از عهده پرورش غذا برآیند؟

لینک منبع برای دیدن فیلم سخنرانی ایشان در TED

فرونشست و فروچاله‌ها: زلزله خاموش در کمین شهروندان

بررسی دلایل گسترش فرونشست و فروچاله‌ها:

زلزله خاموش در کمین شهروندان

پایگاه خبری تحلیلی آب ایران:

سیل، زلزله، توفان، بهمن و خشکسالی… فهرست مخاطرات طبیعی، فهرست بلندبالایی است؛ فهرستی هراس‌آور و هشداردهنده که از وقوع بحران‌هایی بزرگ خبر می‌دهد! از لحظه‌ای که مرگ روی سر جمعیت زیادی آوار می‌شود. سهم کشور ما از این فهرست، سهم کمی نیست و طبق آمارهای موجود، ایران با 32 مخاطره طبیعی در ردیف پرمخاطره‌ترین کشورها قرار گرفته است؛ بلایایی طبیعی که کسی از زمان وقوع‌شان خبر ندارد.

این اما همه ماجرا نیست. اگر در ماه‌های گذشته، خبرهای داغ رسانه‌های نوشتاری و دیجیتال را دنبال کرده باشید، حتما از فرونشست‌های متعدد زمین در گوشه گوشه کشور خبر دار شده‌اید؛ فرونشست‌هایی 3 تا 36 سانتی‌متری که وقتی در کنار فروچاله‌های چندمتری اخیر پایتخت قرار می‌گیرند، هراس جدیدی به دل شهروندان می‌اندازند. هراس از وقتی که زمین زیر پای آدم‌های از همه جا بی‌خبر، دهان باز کند و هرچیزی را که آن بالاست، ببلعد. خمیازه‌هایی ناگهانی که خیلی‌ها را نگران کرده و این اتفاق را در زمره مخاطرات جدید و بحران‌زای کشور ما قرار داده است؛ بهانه‌ای که باعث می‌شود با کارشناسان و مسئولان مختلف صحبت کنیم و از دلایل تکرار این حادثه در کشور بگوییم؛ اتفاقی که به زلزله خاموش تعبیر می‌شود و به گفته بسیاری از کارشناسان، خسارت‌های ناشی از زلزله را دوچندان می‌کند.

متهم ردیف اول؛ برداشت آب‌های زیرزمینی

برداشت بیش از اندازه آب‌های زیرزمینی؛ اگر برای فرونشست‌های سریالی زمین در نقاط مختلف کشور دنبال مقصرمی گردید، روی این عامل بیشتر از بقیه عوامل فکر کنید. این اعتقاد مدیرکل دفتر بررسی مخاطرات زمین‌شناسی، زیست‌محیطی و مهندسی سازمان زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور است؛ مسئولی که انگشت اتهامش را به سمت برداشت بیش از اندازه آب‌های زیر زمینی گرفته و معتقد است، مهم‌ترین عامل بروز این پدیده در همه استان‌های کشور همین موضوع است.

امیر شمشکی البته حرف‌های جالب‌تری هم دارد. او از توافقی بین سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی وقت و سازمان زمین‌‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور در سال 84 خبر می‌دهد. طبق این توافق باید طی دوره‌هایی پنج‌ساله، ابعاد مختلف فرونشست در هر کدام از استان‌های کشور مطالعه و بررسی می‌شد؛ مطالعه‌ای که در حال حاضر هم استان‌های تهران، کرمان، فارس، همدان و خراسان رضوی در حال انجام است.

نتایج این مطالعه وقتی اهمیت پیدا می‌کند که بدانیم براساس آمارها در دشت‌های بحرانی کشور سالانه به‌طور متوسط 15 سانتی‌متر فرونشست وجود دارد که در برخی دشت‌ها، میزان آن به 20 تا 35 و در برخی نقاط دیگر تا 50 سانتی‌متر نیز می‌رسد؛ پدیده‌ای که شیوعش با توجه به بافت و جنس خاک متفاوت است.

پیامدهای شیوع این پدیده اما دوست‌داشتنی نیست. شمشکی همین جا به بایر ماندن و غیرقابل استفاده شدن زمین‌های بسیاری در گوشه و کنار کشور اشاره می‌کند؛ اتفاقی که زیان‌های زیادی به دنبال دارد. آسیب به خطوط نفت، گاز و ریل کشور، تبعات منفی دیگری است که شمشکی به آن اشاره می‌کند؛ حادثه‌هایی که با گذشت زمان هرکدام به تنهایی می‌توانند بحرانی بزرگ و حادثه‌ای تلخ در ابعاد وسیع به وجود بیاورند؛ اتفاقی که پیشگیری از آن احتیاج به همکاری همه‌جانبه نهادهای مختلف دارد. مدیرکل دفتر بررسی مخاطرات زمین‌‌شناسی با اشاره به همین موضوع می‌گوید: در این زمینه، همه دستگاه‌هایی که در ارتباط با پدیده فرونشست فعالیت می‌کنند، با اشتراک اطلاعاتشان در سازمان زمین‌‌شناسی، امکان فعالیت‌های میدانی مناسب‌تری را برای محققان این مرکز پدید می‌آورند.

همیشه پای یک عامل انسانی در میان است

فرونشست چیست؟ برای این سوال دوکلمه‌ای، جواب مفصلی وجود دارد. در تعریف یونسکو، فرونشست عبارت است از فرو ریزش یا نشست سطح زمین؛ اتفاقی که به علت‌های مختلف و در مقیاس‌های گوناگون رخ می‌دهد. به‌طور معمول این اصطلاح به حرکت قائم رو به پایین سطح زمین گفته می‌شود.

به عبارت دیگر فرونشست پدیده‌ای است با عوامل فراوان، ‌ازجمله عملیات انسانی مانند معدنکاری یا برداشت آب‌های زیرزمینی و نفت، آب شدن یخ‌ها، حرکت آرام زمین و خروج گدازه. این پدیده طبیعی اما با فروچاله‌هایی که هرچند وقت یکبار در سطح شهرها ایجاد می‌شوند، متفاوت است. محمدجواد بلورچی، سخنگوی سازمان زمین‌‌شناسی و اکتشافات معدنی کشور با تاکید بر این موضوع می‌گوید: حوادثی که در ماه‌های اخیر و در نقاط مختلف پایتخت رخ داد که شهرداری در این مناطق مشغول احداث تونل مترو بود، فرونشست نیست و فروچاله یا فرو ریزش شناخته می‌شود. فروچاله‌ها اما از دیدگاه علم زمین‌‌شناسی، ایجاد فرورفتگی در سطح زمین است، فرورفتگی‌هایی در اشکال بیضی و کروی با دیواره‌هایی با شیب تند در ابعاد سه تا 10 متر.

بلورچی با اشاره به این موضوع می‌گوید: عامل اصلی‌ای که باعث ایجاد فروچاله‌ها می‌شود، به وجود آمدن حفره‌های عمیق در زیر‌زمین است و از آنجا که در بیشتر موارد عامل انسانی باعث به وجود آمدن این حفره‌ها می‌شود، باید نهاد‌های مختلف در نظر داشته باشند که با دستکاری انسانی، این حفره‌ها را در زیر‌ زمین ایجاد نکنند.

تشدید خسارات زلزله با شیوع پدیده فرونشست

برای همه آنهایی که از زلزله و تکان‌های شدید زمین و ویرانی ساختمان‌ها می‌ترسند، فرونشست می‌تواند یک هشدار باشد؛ پدیده‌ای که باعث تشدید خسارت‌های احتمالی ناشی از زلزله می‌شود؛ این ارتباط را رئیس سازمان مدیریت بحران کشور، بین این دو پدیده طبیعی برقرار می‌کند. اسماعیل نجار با اشاره به کاهش سطح آب‌های زیرزمینی و شیوع پدیده فرونشست در بخش‌هایی از کشور مخصوصا پایتخت می‌گوید: در سال‌های اخیر، تغییر اقلیم و کاهش بارندگی در سطح کلان و جهانی، همچنین نیاز به آب و منابع آبی در داخل شهر باعث شد میزان برداشت از سفره‌های زیرزمینی بیش‌از حد مجاز انجام شود.

رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با اشاره به دو عامل تمرکز جمعیت و بافت شهری آثار و پیامد‌های فرونشست را در شهر تهران بیش از بقیه نقاط کشور می‌داند و می‌گوید: ما نشانه‌های فرونشست زمین را در نقاط مختلف کشور می‌بینیم، اما این پدیده طبیعی بیشتر در مناطق بیابانی و دشتی رخ می‌دهد که خالی از سکنه هستند و به همین علت چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد، درحالی که در تهران به دلیل تمرکز جمعیت زیادی که وجود دارد، می‌تواند شدیدا آسیب‌زا باشد. جمعیت بیش از 10 میلیون نفری تهران، موضوعی است که مورد توجه نجار قرار می‌گیرد؛ جمعیتی که نجات‌شان در مواقع بحرانی مانند زلزله کار سختی است. به همین دلیل می‌گوید: متاسفانه وضعیت ساخت و ساز بناها، خیابان‌ها، راه‌ها و حتی مکان گزینی برای ساخت و ساز بناهای مختلف در تهران در شرایط مناسبی قرار ندارد. در نتیجه با تشدید فرونشست زمین، خطرات بیشتری جان و مال مردم را تهدید می‌کند.

خسارات ویرانگر و جبران‌ناپذیر فرونشست

ردپای فرونشست را در نقاط مختلف کشور می‌توان دید؛ ردپایی که بیشتر از همه خودش را در دشت‌های اصفهان، قزوین، تبریز، رفسنجان، ورامین، کرج، شهریار و تهران نشان می‌دهد تا جایی که گزارش‌های رسمی سازمان زمین‌‌شناسی از فرونشست 36 سانتی‌متری برخی مناطق در طول یک سال خبر می‌دهند و از پدیده‌ای حکایت می‌کنند که می‌تواند هزینه‌های زیادی به بار بیاورد؛ موضوعی که مورد توجه مدیر بخش زلزله مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن وزارت راه و شهرسازی هم قرار گرفته است، تا جایی که علی بیت‌اللهی آن را مساله‌ای ملی عنوان می‌کند و می‌گوید: نباید از مساله فرونشست زمین با بی‌اعتنایی گذر کنیم.

به گفته این کارشناس، فرونشست زمین در بیشتر دشت‌های کشور در حال رخ دادن است، اما آنچه باعث شده اخبارش در تهران رسانه‌ای‌تر شود، خسارت‌هایی است که به بار آورده است؛ خسارت‌هایی که آسیب‌های زیادی را به زیرساخت‌های آب، برق و گاز شهری زده‌اند. بیت‌اللهی با اشاره به همین موضوع می‌گوید: زیرساخت‌های شهری در پایتخت یعنی آب، برق و گاز در برابر فرونشست زمین آسیب‌پذیر هستند و اگر این پدیده در مناطقی رخ بدهد که شریان‌های اصلی آب و گاز از آنها عبور می‌کنند، خسارات زیادی برجا خواهند گذاشت.

خساراتی که مدیر بخش زلزله مرکز تحقیقات ساختمان وزارت راه از آن نام می‌برد، تنها خسارات مادی نیست. به این فهرست می‌توان خسارات جانی زیادی را هم اضافه کرد؛ همان موضوعی که باعث نگرانی کارشناسان شده است. همین‌جاست که بیت‌اللهی از آسیب‌پذیر‌بودن خیابان‌ها، جاده‌ها، بناها و حتی خطوط مترو براثر فرونشست زمین خبر می‌دهد و می‌گوید: باید تا جایی که امکان دارد به ایمن‌سازی شریان‌های اصلی گاز، برق و آب بپردازیم که البته این موضوع، هزینه زیادی به دنبال دارد. ایمن‌سازی این شریان‌های اصلی، وقتی اهمیت پیدا می‌کند که مدیر بخش زلزله مرکز تحقیقات ساختمان وزارت راه به فرسودگی شبکه انتقال آب اشاره می‌کند؛ مشکلی که تشدید‌کننده پدیده فرونشست است.

آسیب‌های فرونشست به همین‌جا خلاصه نمی‌شود. بیت‌اللهی نقش فرونشست زمین در آسیب‌زدن به شبکه ریلی کشور را کم تاثیر نمی‌داند و به همین دلیل می‌گوید: سامانه حمل و نقلی پایتخت، سامانه کوچکی نیست. چند مسیر اصلی مانند مسیر راه آهن تهران ـ اهواز، تهران ـ مشهد، تهران ـ جنوب و تهران ـ تبریز در این محدوده گسترده شده که با استمرار روند فرونشست‌ها به آنها آسیب وارد می‌شود. اما چه عاملی باعث تسریع روند فرونشست در پایتخت شده است؟ این سوال را اگر از بیت‌اللهی بپرسید، او در جواب می‌گوید: خشکسالی ناشی از کاهش حجم بارش، میزان برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی دشت تهران را افزایش داده و همین مساله در درازمدت، فرونشست زمین در پایتخت و اطراف آن را تشدید کرده است؛ پدیده‌ای که خطری فراتر از زلزله دارد.

مدیر بخش زلزله‌‌شناسی و خطرپذیری به فروچاله‌های ایجاد شده در سطح شهر تهران اشاره می‌کند و می‌گوید: در برخی نقاط تهران، نشست زمین به شکل فروچاله قابل مشاهده است؛ فروچاله‌هایی که دهان باز کردن ناگهانی‌شان، دل خیلی‌ها را به لرزه انداخته است.

منبع: روزنامه جام جم

اولین رئیس سازمان هواشناسی ایران:

بارورسازی ابرها امید واهی است

پایگاه خبری تحلیلی آب ایران: موضوع بارورسازی ابرها سال‌هاست به محل بحث و مناقشه کارشناسان و صاحب‌نظران بسیاری در کشور تبدیل شده و طی سال‌های اخیر با وقوع خشکسالی‌های پی‌در پی بحث ایجاد ابرهای مصنوعی و بارورسازی ابرها شدت یافته است. در حالی که عده‌ای این روش را مفید و موثر در افزایش بارندگی به ویژه در مناطق درگیر با خشکسالی می‌دانند عده‌ای به نتایج آن امیدوار نیستند و آن را آب در هاون کوبیدن می‌دانند و تنها موضوعی که هم مخالفان بارورسازی ابرها و هم موافقانش در آن اتفاق نظر دارند گران و هزینه‌بر بودن این روش است.

با وجود آنکه عده‌ای مصرانه این روش را بی‌نتیجه می‌دانند اوایل آبان معاون وزیر نیرو از آماده‌سازی مقدمات اجرای طرح بارورسازی ابرها و پیش‌بینی حجم افزایش 10 درصدی بارش‌های کشور در نتیجه آن خبر داد. با شروع بارندگی‌ها در آذر عده‌ای آن را نتیجه بارورسازی ابرها دانستند و عده‌ای منکر این موضوع شدند. برای بررسی اثرگذاری بارورسازی ابرها در میزان بارندگی به سراغ نخستین رئیس سازمان هواشناسی ایران رفتیم تا نظر وی را در این خصوص جویا شویم. عبدالحسین پرویز نوائی که اکنون پای در 87 سالگی نهاده پیشتر رئیس کمیته هیدرولوژی یونسکو در ایران و استاد آب‌شناسی ژئوفیزیک دانشکده فنی نیز بوده است.

** در ابتدا توضیحی در خصوص مسئله بارورسازی ابرها ارائه دهید.

در ابتدا باید بگویم بارورسازی ابرها درست نیست و باید گفته شود سزارین ابرها، زیرا ابر مانند یک خانم باردار پا به ماه می‌ماند که به صورت طبیعی قادر به وضع حمل نیست و باید سزارین شود. ابرها نیز همین‌گونه‌اند.
مسئله باروری ابرها که در دنیای غرب آن را cloud seeding ‌می‌گویند در حدود شصت سال قبل، بعد از کتاب تحقیقی که به وسیله دکتر جان میسون درباره زندگی ابرها نوشته شد، در سازمان هواشناسی جهانی WMO در ژنو مطرح شد. واضح است که کشورهای عضو این سازمان که مانند ایران گرفتار کمی نزولات آسمانی شده و جزء کشورهای نیمه خشک و خشک جهان محسوب می‌شدند به شدت دنبال این مسئله را گرفتند. در کمیته‌های اجرایی عده‌ای از بزرگان و دانشمندان آن زمان به دنبال مکانیسم اجرایی این عملیات با نظر هواشناسان جهانی همسو شده تا آنجا که قرار شد به صورت تجربی دنبال این کار گرفته شود. باروری ابرها نخستین بار توسط سازمان هواشناسی جهانی برای کمک به کشورهای کم آب که ایران هم جزو آنهاست، مطرح شد. تمام کشورهای قرار گرفته در مدار 37 درجه نیمکره شمالی کم آب‌اند. کویرهای بزرگی مثل لوت در این منطقه قرار دارند.
باروری ابرها باید به دو طریق انجام شود؛ یکی بارور کردن ابرها از زمین و دوم به وسیله هواپیما از روی ابر. سازمان هواشناسی جهانی آن زمان این فعالیت را با توجه به نیاز کشور ایران به نزولات آسمانی طبق دستور سران مملکت شروع کرد و یک فروند هواپیمای ساخت کشور جماهیر شوروی به نام “الوشین 18” -که از طرف استالین به عنوان هدیه به ایران فرستاده شده بود- در اختیار این سازمان قرار گرفت تا زمانی که شناخت و زندگی فیزیک ابرها به وسیله دستگاه‌های رادار و رادیوسان مشخص شد، هواپیما در بالای ابرهای شناخته شده به پاشیدن یخ خشک یا یدور نقره‌ با انژکتور شبیه آنچه هواپیماهای سمپاش یا دفع حریق عمل می‌کنند اقدام کنند. برای باروری ابرها از زمین از تعدادی از سیلندرهای مخصوص برای سوزاندن یدور نقره ‌استفاده می‌شد. باید تاکید کنم ‌که استفاده از سیلندرها و سوزاندن یدور نقره ‌که جسم گران قیمتی است موقعی انجام می‌شود که هوای زمین در حالت بالارفتن باشد چون چنانچه هوا در حالت ریزش از سطوح بالا به روی زمین که آن را سوبسیدانس می‌گویند، باشد این پودرها روی زمین بدون اثر باقی می‌ماند.
در مورد بارورسازی ابرها باید بگویم اولین قدم در این موضوع، شناخت ابر، قطرات، ارتفاع آن، حالت بالا رفتن ابر یا پایین آمدن ابر است.به طور کلی 3 نوع ابر در دنیا وجود دارد؛ ابر پایین، متوسط و بالا.
ابربالا هیچ قطره‌ای ندارد و فقط یخ است و حتی در صورت بارش هم تا به زمین برسد تبخیر می‌شود. ابر متوسط 20 هزار پایی زمین قرار دارد.ابرهای پایین هم که اصطلاحا کلم شکل و متراکم هستند. در بارورسازی ابرها، ابر موردنظر نوع پایین هستند.
یکی از دلایلی که باعث می‌شود ابر نبارد قانون اسموز است که آب می‌خواهد حداقل حجم خود را داشته باشد و زیاد نشود. آب وقتی تگرگ می‌شود حجم پیدا می‌کند از این رو ممانعت می‌کند تا تگرگ ببارد و حتما باید دمای هوا زیر 15 درجه باشد تا تگرگ ببارد درحالی که آب در دمای صفر باید یخ بزند. به عبارت دیگر هر ابری قابل باروری نیست چون ابرها یک کلوید دوقسمتی از بخار آب و قطرات آب هستند که اگر این قطرات مورد شناخت قرار نگیرند حتی تا درجه حرارت 15- درجه سانتیگراد به صورت مایع باقیمانده و یخ نمی‌زنند که به آنها سوپرکلد ‌می‌گویند.
اگر جسمی وارد سوپرکلد شود و به آنها برخورد کند آرامش فیزیکی آنها به هم خورده و یخ می‌زنند. به همین دلیل است که در گذشته که هواپیماها در ارتفاع پایین و زیر 12 هزار پا پرواز می‌کردند وقتی وارد ابر می‌شدند و به سوپرکلدها برخورد می‌کردند بدنه هواپیما یخ می‌زد. در نتیجه سنگین شده و سقوط می‌کردند.امروز هم هواپیماها در ارتفاع بالاتر به پرواز درمی‌آیند و دیگر این خطر وجود ندارد.
یکی از نکات مهم در بارورسازی ابرها توجه به حرکت زمین است چون اگر بنا باشد هوا سوبسیدانس یا وارونگی و ته‌نشینی داشته باشد و یدور نقره برای باروری ابرها سوزانده شود، یدور نقره به زمین بازمی‌گردد و هزینه بدون نتیجه صرف می‌شود.
اخیرا سازمان هواشناسی اعلام کرده قرار است باروری ابرها را انجام دهد. بسیاری از کشورها این کار را به امید گرفتن نتیجه انجام داده‌اند اما تاکنون نتیجه نداشته. همچنین ثابت شده این اقدام تنها در مورد ابرها لوکال و محلی (local) عمل می‌کند نه ابرهایی که با جبهه وارد کشور می‌شوند.

** یعنی تاکنون هیچ کشوری از بارورسازی ابرها نتیجه نگرفته است؟

به ضرس قاطع می‌گویم تاکنون بارورسازی ابرها در هیچ کشوری نتیجه‌ای نداشته است اما هنوز عده‌ای در کشور ما امیدوارند به نتیجه برسند. لازم به توضیح است که اگر احیانا باروری با تمام مطالعات و تلاش‌های صحیح انجام شود ممکن است که نزولات از ابر به سمت زمین ریزش کند ولی در هنگام آمدن به سمت زمین در لایه‌های گرم بین ابر و زمین دوباره عمل تبخیر انجام پذیرد که این فاکتور مهم در کدهای هواشناسی که بین کشورهای عالم رد و بدل می‌شود علائم خاص خود را دارد.

** اما سال 91 اعلام شد بارورسازی ابرها در مناطقی از کشور انجام شد و حتی 25 درصد در بهبود خشکسالی تاثیر داشته است یا سال 90 اعلام شد بارورسازی‌ ابرها اثر 20 درصدی در بارش‌های دریاچه ارومیه داشته است و …

در اخبار ما شاید اینگونه اخبار را بخوانیم اما همان طور که گفتم بحث بارورسازی ابرها علیرغم هزینه‌بر و دشوار بودن، نتیجه ملموسی در دنیا نداشته است.
بارورسازی ابرها مستلزم این است که ابتدا فیزیک و حرکت ابر شناخته شود، قطرات ابر توسط رادار اندازه‌گیری شود و … آیا همه این اقدامات انجام شده است؟! 20 درصد بهبود تاکنون در دنیا سابقه نداشته است و من این آمار را غلط می‌دانم.
زمانی که من مسئول سازمان هواشناسی بودم این عملیات انجام شد آن هم با وجود متخصصان و کارشناسان بسیاری اما نتیجه‌ای نداشت.
شدت کم آبی در ایران باعث شده مسئولان مثل آدم در حال غرق شدن که به همه چیز چنگ می‌اندازد تا نجات یابد می‌خواهند به هر وسیله‌ای راه‌حلی برای مشکل کم‌آبی پیدا کنند. درحالی که تجربه دنیای هواشناسی و عالمان هواشناسی در دنیا نشان می‌دهد بارورسازی ابرها نتیجه‌ای ندارد.
علاوه بر اینکه این روش بسیار هزینه‌بر است. اینکه هزینه گزافی صرف شود اما نتیجه آن در بهترین حالت 50 – 50 باشد اصلا منطقی نیست. آن هم در شرایط اقتصادی که کشور ما دارد.
سازمان هواشناسی ایران این کار را انجام داده و به همراه تعدادی از کشورهای آسیایی و آفریقایی که مشکل بی‌‌آبی ما را داشتند مشغول بررسی و به دست آوردن نتیجه آن شدند. آنچه به دست آمد و درحال فعلی نیز دولت‌ها بعد از سالیان سال از داشتن امکانات بالا مثل اقمار ‌هواشناسی و غیره به این نتیجه رسیدند این است که مخارج این پروژه در مقابل آنچه احتمالا به دست می‌آید به هیچ وجه مقرون به صرفه نبوده و اصولا نمی‌توان از آن انتظار داشت لذا این پروژه در قسمتی از دنیا تقریبا منسوخ شد.
حال اگر اصراری برای انجام آن داشته باشیم باید افراد مطلع و آشنا از نظر علمی و داشتن کامپیوترهای پرقدرت ‌و داشتن عکس‌های روشن از ماهواره‌های هواشناسی و اطلاع کافی از حرکت لایه‌های هوا در ناحیه موردنظر برای باروری داشته باشیم.

** آقای نوائی، آیا آلودگی هوا در بارورسازی ابرها اثر دارد؟

بله صددرصد اثر مخرب دارد. حتی اگر ابرها در شهری مثل تهران به درستی بارور شوند با توجه به سقفی که از آلودگی روی آسمان شهر ایجاد شده عملیات بارورسازی به شکست می‌خورد. البته این را هم بگویم که در فصل پاییز که وارونگی هوا رخ می‌دهد اگر آلودگی بالاتر برود می‌تواند باعث بارورسازی ابرها شود اما چون آلودگی هوا مانع شکل گرفتن ابر می‌شود این اتفاق نمی‌افتد. وقتی هوا ته‌نشین می‌شود به این معناست که هوا میل ندارد بالا برود در نتیجه ابری هم ایجاد نمی‌شود.

** در شرایط بحرانی کم آبی و خشکسالی کشور، حال که روش باروری ابرها گره‌گشا نیست، به نظر شما چه راه‌حل‌هایی برای بهبود شرایط وجود دارد؟

من حدود 8 سال ضمن سمت ریاست هواشناسی کشور رئیس سازمان هیدرولوژی یونسکو نیز بودم؛ سازمان علمی و تحقیقاتی سازمان ملل که بخش‌های مختلفی دارد و یک بخش آن مربوط به آب است. متاسفانه دفتر هیدرولوژی یونسکو در ایران حدود 40 سال پیش تعطیل شد. درحالی که تحقیقات این سازمان می‌توانست در مدیریت منابع آب در ایران بسیار سودمند باشد. مهم‌ترین راه‌حل مدیریت آب است؛ مدیریتی که جلو احداث سدهای بی‌رویه و غیرکارشناسی را بگیرد و سدهای غیرکارشناسی احداث شده را از بین ببرد. امروز وضع آب مملکت اصلا خوب نیست. کسانی هم که امروز به دنبال بارورسازی ابرها هستند امیدی واهی به این موضوع دارند.خشکسالی و کم آبی خطر بزرگی است که کشور ما را تهدید می‌کند.آب‌های عمیق، نیمه سطحی و سطحی در کشور ما از بین رفته است. زمین‌ها در حال نشست کردن هستند و …احیا کردن دفتر هیدرولوژی یونسکو در ایران یکی از اورژانسی‌ترین اقدامات در حال حاضر است.همچنین الگوی صحیح مصرف آب قبل از مردم به مسئولان آموزش داده شود.
در خاتمه باید یادآور شوم که در حدود پنجاه سال قبل سازمان هواشناسی ایران به عنوان یکصد وسومین کشور دنیا به عضویت سازمان هواشناسی جهانی WMO درآمد. عضویت این سازمان به کشور ما این امکانات را داد تا از دانشمندان آن سازمان چه اعضای داخله یا از علمای خارجی مستشارانی را برای ارتقا و پیشرفت مسائل مربوط به هوا در اختیار سازمان هواشناسی ایران قرار دهد که این علمای هواشناسی توانستند قسمت هایی مانند هواشناسی کشاورزی ، هواشناسی دریایی ، هوا و فضا و اقمار را در ایران ایجاد کنند، اینک هم اگر رابطه ما با سازمان هواشناسی جهانی مطابق قبل باشد باید در مورد باروری ابرها چنانچه اصراری وجود داشته باشد طی تماس با WMO از دانشمندان این سازمان استفاده شود چون به هر حال این پروژه باید حتما با فعالیت های مشابه در حوزه سازمان هواشناسی کشور مورد بررسی قرار گرفته و چنانچه بودجه ای هم اختصاص داده شود سایر سازمان ها مثل آب و برق ، کشاورزی و غیره با بودجه و امکانات خود با سازمان هواشناسی ایران همگام شده و با محک دانشمندان و افراد مطلع این پروژه به صورت آزمایشی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.

** آقای نوائی آقای احمدی نژاد در زمان ریاست جمهوری شان اظهارنظر جالب توجهی داشتند مبنی بر اینکه غربی‌ها مانع آمدن ابرهای باران‌زا به ایران شده‌اند،برخی این حرف را باور کردند و بر آن صحه گذاشتند.نظر شما در این باره چیست؟

به هیچ وجه چنین چیزی امکان‌پذیر نیست و هیچ کس نمی‌تواند مانع حرکت یا تغییر مسیر ابرها شود. کسی که این حرف را زده یا سواد آن را نداشته یا مزاح کرده است. اگر چنین کاری امکان‌پذیر بود ما هم می‌توانستیم مانع ورود گرد و غبار از عراق به کشورمان بشویم.

منبع: روزنامه آفتاب یزد