هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.
در شرایط کرونایی با تعادل بخشیدن به pH بدن و پرهیز از اسیدی شدن آن زمینه درگیری با ویروس کویدو 19 را به طور قابل ملاحظهای میتوان کاهش داد.
به گزارش سلامت سبز به نقل از “لیو لاو فروت“، یکی از دلایل ضعف و آسیب به سیستم ایمنی ما که در این شرایط شیوع کروناویروس اهمیت دارد، اسیدی شدن بدن است. سیستم ایمنی بدن در شرایطی که وضعیت PH بدن اسیدی یا به اصطلاح اسیدوز می شود آسیب پذیر تر است و از آنجا که کروناویروس جدید کویدو ۱۹ به افرادی حمله می کند که دچار ایمنی پایین هستند، تغییر pH بدن به قلیایی می توان به ما در مقابله با کرونا کمک کند.
هر اندامی در بدن انسان از ریه ها تا استخوان ها، مغز، قلب، کبد، کلیه ها، معده، روده و پوست تحت تاثیر اسیدیته قرار می گیرد. بر همین اساس، اگر بدن شما بیش از اندازه اسیدی باشد، احساس خوبی نخواهید داشت.
هنگامی که بدن وارد حالت اسیدوز می شود، به محیطی خوب برای شکل گیری بیماری تبدیل می شود. هنگامی که وضعیت قلیایی بدن در سطح مناسب حفظ شود، التهاب مزمن که یکی از دلایل اصلی ابتلا به بسیاری از بیماری ها محسوب می شود، کمتر تجربه خواهد شد.
هنگامی که بدن در یک وضعیت اسیدیته مزمن قرار دارد، مواد معدنی از اندام های حیاتی و استخوان ها تخلیه می شوند تا اسید خنثی شده و از بدن خارج شود. این مساله یکی از دلایل روند افزایشی ابتلا به پوکی استخوان است. با تخلیه کامل مواد معدنی، جایگزینی برای آنها وجود ندارد و بدن هر چه بیشتر اسیدی می شود و شرایط برای ابتلا به بیماری هایی مانند سرطان فراهم می شود. حالت اسیدیته بدن باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان و بروز بسیاری از بیماری ها مانند آرتریت، عفونت لثه، آنژین و غیره می شود.
بیشتر غلات، لبنیات، سویا و گوشت اسیدی هستند. قهوه، الکل، غذاهای فرآوری شده، قند پالایش شده، جایگزین های قند و روغن های اصلاح شده ژنتیکی نیز بسیار اسیدی هستند. هنگامی که چیزی می خورید، مواد زائد اسیدی از سوخت و ساز این غذاها شکل می گیرند. این مواد زائد باید خنثی یا دفع شوند و در این شرایط است که غذاهای قلیایی به کار می آیند. آنها اسیدهای یک رژیم غذایی ناسالم را به معنای واقعی خنثی می سازند.
۲۰ نشانه اسیدی بودن بیش از حد بدن شامل موارد زیر می شوند:
– مخاط / خلط زیاد
– سرفه مزمن
– درد قفسه سینه
– خستگی مزمن
– مشکلات سینوسی
– پوکی استخوان
– بیماری های عصبی مانند آلزایمر، پارکینسون و زوال عقل
– وضوح ذهنی کاهش یافته
– آسیب قلبی عروقی ناشی از پلاک های اسیدی – خطر افزایش یافته حمله قلبی و سکته مغزی
– عفونت های مثانه و کلیه
– نقص سیستم ایمنی بدن
– مشکلات پوستی مانند اگزما، آکنه، راش، و تمامی انواع درماتیت
– مشکلات مربوط به معده از جمله نفخ، سوء هاضمه، بازگشت اسید، و گاز بیش از حد
– عفونت های کاندیدا و مخمری
– افزایش وزن و/یا چاقی
– دیابت
– آلرژی
– سیاتیک و سفتی گردن
– پوسیدگی و حساسیت لثه
– درد مفاصل و درد عضلات
لازم است که مواد غذایی قلیایی به اندازه کافی مصرف شود تا اثرات مواد غذایی اسیدی و همچنین برخی عادت هایی که بدن را اسیدی می کنند و PH آن را کاهش می دهند (مانند پرخوری یا ورزش سنگین) را خنثی کرده و بدن را به تعادل برساند. اگر تغذیه ما صرفاً حاوی مواد غذایی اسیدی باشد و مواد غذایی قلیایی به میزان کافی مصرف نشود، بدن در معرض پیری زودهنگام قرار می گیرد.
البته نباید فراموش کرد که هیچ ماده غذایی صرفاً خوب یا مضر وجود ندارد و اشاره کردن به مواد غذایی اسیدی یا قلیایی به این معنی نیست که به دلیل مصرف برخی از آن ها از خیر برخی دیگر گذشت. مثل همیشه راز سلامتی در داشتن تغذیه مناسب و حفظ تعادل بین مواد غذایی اسیدی و قلیایی است. چون این دو گروه غذایی برای عملکرد خوب بدن از اهمیت بالایی برخوردارند.در ادامه به مواد غذایی اسیدی پرمصرف روزانه اشاره می کنیم:
گوشتهای قرمز
تمام انواع گوشت ها اسیدی هستند که در بین آن ها می توان به گوشت بره، اردک، بوقلمون، گوشت آهو، گوشت خرگوش، سوسیس، کالباس و غیره اشاره کرد.
ماهی ها و غذاهای دریایی
ماهی ها مواد غذایی مفیدی هستند که در عین حال اسیدی محسوب می شوند. از بین غذاهای دریایی اسیدی ترین ها میگو، صدف های خوراکی و انواع خرچنگ ها و غیره که در برخی فرهنگ ها مصرف می شوند هستند.
محصولات لبنی
شیر از جمله شیر گاو، شیر بز و شیر گوسفند، کره، پنیر، خامه، بستنی، ماست و کفیر جزو محصولات لبنی اسیدی محسوب می شوند.
غلات
تمام غلات تصفیه شده، جوی دوسر، گندم، ذرت، جو، کینوا، برنج، گندم سیاه، چاودار، محصولات غذایی تهیه شده از آرد مانند نان، پاستاها و غیره جزو مواد غذایی اسیدی هستند.
میوهها و سبزیجات اسیدی
از بین میوه ها و سبزیجات اسیدی می توان به سیاه گیله، زغال اخته، انگور فرنگی، زردآلو، آلو و میوه های کنسروی، کدو حلوایی، زیتون، تره فرنگی و آرتیشو اشاره کرد. فندق، گردو، پسته، بادام هندی و حبوباتی مانند لوبیا سفید، قرمز و سیاه، نخود، سویا، عدس و لپه و ذرت نیز جزو مواد غذایی اسیدی هستند.
نوشیدنیهای اسیدی
چای، قهوه، سوداها، نوشیدنی های الکلی، شیرهای گیاهی مانند شیر برنج و شیر سویا نیز جزو نوشیدنی های اسیدی محسوب می شوند.
از دیگر مواد غذایی اسیدی می تواند به قندهای تصفیه شده، مواد غذایی صنعتی، فست فودها، سس خردل، کچاپ و مایونز و همچنین سرکه اشاره کرد.
سبزیجات به غیر از مواردی که در بالا اشاره شد به صورت خام یا بخارپز شده خاصیت قلیایی دارند. سیب زمینی و سیب زمینی شیرین نیز جزو سبزیجات قلیایی هستند. می توانید به سراغ میوه های شیرین و رسیده نیز بروید. موز، سیب های غیرترش، گلابی، هلو، گیلاس، انگورها، هندوانه، خرما، میوه درخت کاج و آووکادو جزو میوه های قلیایی هستند. کنجد، بادام و روغن های کلزا، روغن گردو، روغن سویا، روغن زیتون، روغن جوانه گندم، روغن کنجد، روغن آفتاب گردان و روغن دانه کتان نیز جزو دانه ها و روغن های قلیایی محسوب می شوند. جلبک های خوراکی نیز قلیایی بوده و به حفظ تعادل اسیدی بازی بدن کمک می کنند.
۴ ترفند ساده برای حفظ تعادل اسیدی – قلیایی بدن
یک لیوان آب سبزیجات
سبزیجات برای قلیایی کردن بدن لازم هستند. فرقی نمی کند این مواد غذایی به صورت خام یا به شکل آب سبزیجات مصرف شود. در هر دو صورت بدون اینکه به واسطه فیبرهایشان باعث تحریک روده ها شوند انرژی بدن را افزایش می دهند. بنابراین بهتر است دو سبزی را با هم مخلوط کنید. به عنوان مثال ۲ عدد هویج و ۱ عدد چغندر کوچک یا ۱ عدد هویج و نصف کرفس برای تهیه یک نوشیدنی قلیایی بسیار موثر هستند. بهتر است از سبزیجات فصل استفاده کنید. افزودن کمی زنجبیل و جعفری نیز کمک کننده است.
یک لیوان آب سبزه جو
این نوشیدنی که از سبزه جو تهیه می شود حاوی کلروفیل بوده و به تمیز شدن بدن و همچنین تأمین ویتامین ها و آنتی اکسیدان های مورد نیاز آن کمک می کند. مصرف نوشیدنی سبزه جو یک روش فوق العاده برای قلیایی کردن بدن است. اگر پودر سبزه جو یا قرص آنرا در اختیار داشته باشید می توانید با حل کردن آن در آب این نوشیدنی را تهیه کنید.
سیب زمینی
یکی از قلیایی ترین سبزیجات موجود سیب زمینی است. البته به شرطی که آن را به صورت سیب زمینی سرخ کرده میل نکنید. سیب زمینی تازه فوق العاده است حتماً آن را بخارپز و خرد کنید و با میزان اندکی روغن زیتون به مدت ۲۰ دقیقه در فر قرار داده و میل کنید. این کار به قلیایی شدن بدنتان کمک می کند.
جوانه گندم
جوانه های گندم سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و عناصر مغذی است و برای قلیایی کردن تغذیه تان کارساز هستند. استفاده از این جوانه ها در کنار غذا یکی از روش های خوب برای افزایش حالت قلیایی بدن است.
منبع: سایت سلامت سبز
--------------------------------------------
بیشتر بخوانید:
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "هلث لاین"؛
رژیم های غذایی گیاهخواری و وگان روش هایی بسیار سالم برای غذا خوردن هستند. آنها با فواید سلامت مختلف و کاهش خطر اضافه وزن، بیماری قلبی، و حتی برخی انواع سرطان پیوند خورده اند، اما برخی مواد مغذی وجود دارند که دریافت آنها به میزان کافی از منابع غذایی گیاهی دشوار یا غیر ممکن است. از این رو، آشنایی و دریافت آنها از منابع دیگر برای حفظ سلامت یا عملکرد بدنی اهمیت دارد.
در ادامه با هفت ماده مغذی که معمولا رژیم های غذایی گیاهخواری (وگان) با کمبود آنها مواجه هستند بیشتر آشنا می شویم.
ویتامین B12 یک ماده مغذی ضروری است که تقریبا به طور انحصاری در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، گوشت، محصولات لبنی، و تخم مرغ وجود دارد.
ویتامین B12 که به نام کوبالامین نیز شناخته می شود، یک ماده مغذی محلول در آب است که در تولید گلبول های قرمز خون و حفظ وضعیت مطلوب اعصاب و عملکرد عادی مغز نقش دارد.
مطالعات نشان داده اند که بدون مصرف مکمل ها یا غذاهای غنی شده، افراد گیاهخوار در معرض خطر زیاد کمبود ویتامین B12 قرار دارند.
گیاهخوارانی که شیر و تخم مرغ مصرف می کنند می توانند این ویتامین را به میزان کافی دریافت کنند اما افرادی که رژیم های غذایی وگان را دنبال می کنند با چالش جدی در این زمینه مواجه هستند.
وگان هایی که مکمل مصرف نمی کنند، نسبت به گیاهخواران دیگر در معرض خطر بیشتری برای کمبود ویتامین B12 قرار دارند.
از علائم و خطرات مرتبط با کمبود ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ضعف، خستگی
- اختلال در عملکرد مغز
- اختلالات عصبی
- اختلالات روانی
- اختلالات عصبی در نوزادان و مادران شیرده
- کم خونی مگالوبلاستیک
- پیوندهای احتمالی با بیماری آلزایمر
- پیوندهای احتمالی با بیماری قلبی
برای دریافت ویتامین B12 به میزان کافی، افرادی که یک رژیم غذایی وگان را دنبال می کنند باید مکمل ها یا غذاهای غنی شده با این ماده مغذی را مصرف کنند.
افزون بر این، برخی مواد غذایی گیاهی به طور طبیعی دارای مقادیر اندک از ویتامین B12 بیواکتیو هستند که شامل موارد زیر می شوند:
- جلبک نوری
- تمپه، محصولی از سویای تخمیرشده
جلبک نوری یکی از مناسبترین منابع ویتامین B12 برای وگان ها محسوب می شود، اگرچه به تنهایی نمی تواند مقادیر کافی از این ماده مغذی را تامین کند.
اسپیرولینا یکی دیگر از مواد غذایی گیاهی است که اغلب ادعا می شود حاوی ویتامین B12 است. با این وجود، این ماده تنها سودوویتامین B12 را ارائه می کند که از نظر بیولوژیکی در دسترس نیست. به همین دلیل، منبع مناسبی برای این ویتامین نیست.
کراتین مولکولی است که در مواد غذایی با منشا حیوانی وجود دارد.
کراتین بیشتر در عضلات ذخیره شده است اما مقادیر قابل توجهی از آن در مغز نیز وجود دارد.
کراتین به عنوان یک ذخیره انرژی با دسترسی راحت برای سلول های عضلانی عمل می کند و به آنها قدرت و استقامت بیشتری می دهد.
از این رو، کراتین یکی از محبوبترین مکمل های جهان برای عضلهسازی است.
مطالعات نشان داده اند که مکمل های کراتین می توانند توده و قدرت عضلانی را افزایش دهند.
کراتین یک ماده ضروری در رژیم غذایی انسان نیست، زیرا کبد توانایی تولید آن را دارد. با این وجود، مطالعات نشان داده اند که گیاهخواران معمولا مقادیر کمتری از این ماده مغذی را در عضلات خود دارند.
از آنجایی که کراتین طبیعی تنها در بافت حیوانی وجود دارد، گیاهخواران و وگان ها می توانند این ماده مغذی را تنها با مصرف مکمل دریافت کنند.
مکمل های کراتین ممکن است فواید چشمگیری برای گیاهخواران داشته باشد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- بهبود در عملکرد بدنی
- بهبود در عملکرد مغزی، مانند حافظه
برخی از این آثار در افرادی که یک رژیم گیاهخواری را دنبال می کنند، نسبت به آنهایی که گوشت مصرف می کنند، قویتر است. به عنوان مثال، گیاهخوارانی که مکمل های کراتین مصرف می کنند ممکن است بهبودهای قابل توجهی در عملکرد مغزی خود را تجربه کنند، در شرایطی که افراد گوشتخوار شاهد هیچ تغییری نباشند.
این می تواند به دلیل آن باشد که افراد گوشتخوار به واسطه رژیم غذایی خود دارای سطوح بالاتر کراتین در عضلات خود هستند.
کارنوزین یک آنتی اکسیدان است که در عضلات و مغز انسان ها و حیوانات به میزان زیاد وجود دارد.
کارنوزین ماده ای مهم برای عملکرد عضلانی است و سطوح بالای آن در عضلات با کاهش خستگی عضلانی و بهبود عملکرد پیوند خورده است.
کارنوزین تنها در مواد غذایی با منشا حیوانی وجود دارد. با این وجود، یک ماده غیر ضروری در نظر گرفته می شود زیرا بدن می تواند آن را از اسیدهای آمینه هیستیدین و بتا آلانین تولید کند.
منابع غذایی بتا آلانین ممکن است در سطوح بالای کارنوزین در عضلات نقش داشته باشند اما منابع اصلی آن مانند گوشت قرمز، مرغ و ماهی، گزینه هایی غیر گیاهی هستند.
مطالعات نشان داده اند که گیاهخواران نسبت به گوشتخواران دارای سطوح کمتری از کارنوزین در عضلات خود هستند.
مصرف مکمل بتا آلانین روش خوبی برای افزایش سطوح کارنوزین در عضلات، تقویت استقامت و افزایش توده عضلانی است.
ویتامین D یک ماده مغذی ضروری با بسیاری عملکردهای مهم است. این ماده به نام ویتامین آفتاب نیز شناخته می شود و نیازی نیست تا از رژیم غذایی دریافت شود.
زمانی که پوست در معرض نور خورشید قرار می گیرد، بدن توانایی تولید ویتامین D را دارد. اما هر چه از خط استوا دور شویم میزان نور خورشید نیز کاهش می یابد، از این رو، میزان کافی از ویتامین D باید از رژیم غذایی یا مصرف مکمل ها تامین شود.
دو نوع ویتامین D غذایی شامل ارگوکالسیفرول (D2)، موجود در گیاهان و کولکالسیفرول (D3)، موجود در مواد غذایی با منشا حیوانی، می شوند.
ویتامین D3 در مقایسه با ویتامین D2 به صورت کارآمدتری در خون جذب می شود.
از بهترین منابع غذایی برای ویتامین D3 می توان به ماهی های چرب و زرده تخم مرغ اشاره کرد. از منابع دیگر، از جمله مکمل ها، می توان به روغن جگر ماهی، یا غذاهای غنی شده، مانند شیر یا غلات صبحانه، اشاره کرد.
از آنجایی که منابع غذایی اصلی ویتامین D3 مبتنی بر گیاهان نیستند،
گیاهخواران و وگان ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای کمبود آن، به ویژه
طی زمستان در کشورهای شمال و جنوب دور از خط استوا، قرار داشته باشند. (از برای آفتابِ کمتر)
کمبود ویتامین D با افزایش خطر برخی شرایط ناخوشایند از جمله موارد زیر پیوند خورده است:
- پوکی استخوان، با افزایش خطر شکستگی استخوان در افراد مسن
- سرطان
- بیماری قلبی
- مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری اماس
- افسردگی
- اختلال در عملکرد مغز
- از دست دادن عضله و کاهش قدرت، به ویژه در افراد مسن
اسید دوکوزاهگزانوئیک (Docosahexaenoic Acid) یک اسید چرب امگا-3 ضروری است که برای رشد و عملکرد عادی مغز اهمیت دارد.
کمبود اسید دوکوزاهگزانوئیک می تواند آثار نامطلوبی بر سلامت روانی و عملکرد مغز، به ویژه در کودکان داشته باشد.
افزون بر این، مصرف ناکافی اسید دوکوزاهگزانوئیک در زنان باردار ممکن است اثر منفی بر رشد مغز جنین داشته باشد.
این ماده مغذی بیشتر در ماهی های چرب، روغن ماهی، و برخی انواع میکروجلبک ها وجود دارد.
در بدن انسان، اسید دوکوزاهگزانوئیک از یک اسید چرب امگا-3 به نام اسید آلفا لینولنیک تولید می شود که از منابع غذایی خوب برای آن می توان به بذر کتان، دانه های چیا، و گردو اشاره کرد.
با این وجود، تبدیل اسید آلفا لینولنیک به اسید دوکوزاهگزانوئیک چندان کارآمد نیست و ممکن است سطوح اسید دوکوزاهگزانوئیک در خون را به میزان کافی افزایش ندهد.
به همین دلیل، گیاهخواران و وگان ها نسبت به افراد گوشتخوار اغلب با سطوح پایینتر اسید دوکوزاهگزانوئیک در بدن خود مواجه هستند.
وگان ها می توانند این اسید چرب مهم را با مصرف مکمل ها دریافت کنند.
آهن هِم (Heme Iron) نوعی آهن موجود در گوشت، به ویژه گوشت قرمز است. این نوع آهن بسیار بهتر از آهن غیر هِم که بیشتر در مواد غذایی گیاهی وجود دارد، جذب بدن می شود.
همچنین، آهن هِم جذب آهن غیر هِم از مواد غذایی گیاهی را نیز بهبود می بخشد.
آهن غیر هِم به خوبی در بدن جذب نمی شود و میزان جذب می تواند به واسطه ضد مواد مغذی هایی مانند اسید فیتیک که در مواد غذایی گیاهی وجود دارند، هرچه بیشتر محدود شود.
برخلاف آهن غیر هِم، جذب آهن هِم تحت تاثیر ضد مواد مغذی ها قرار نمی گیرد.
از این رو، گیاهخواران و وگان ها، به ویژه زنان و افرادی که رژیم های غذایی خامخواری را دنبال می کنند، نسبت به افرادی که گوشت مصرف می کنند، مستعد ابتلا به کم خونی یا آنمی هستند.
با این وجود، پرهیز از کمبود آهن با مصرف یک رژیم وگان به خوبی برنامه ریزی شده حاوی مقادیر بسیار زیاد آهن غیر هِم امکانپذیر است.
تائورین یک ترکیب گوگردی است که در بافت های مختلف بدن، از جمله مغز، قلب و کلیه ها وجود دارد.
در شرایطی که عملکرد بدنی آن به طور کامل مشخص نیست، به نظر می رسد تائورین در عملکرد عضلانی، تشکیل نمک صفرا، و دفاع آنتی اکسیدانی نقش دارد.
تائورین تنها در مواد غذایی با منشا حیوانی، مانند ماهی، غذای دریایی، گوشت، مرغ، و لبنیات وجود دارد.
مطالعات نشان داده اند که وگان ها نسبت به افراد گوشتخوار دارای سطوح به مراتب کمتری از تائورین در بدن خود هستند.
تائورین یک ماده مغذی ضروری در نظر گرفته نمی شود زیرا بدن می تواند مقادیر کم از آن را تولید کند. با این وجود، تائورین غذایی ممکن است در حفظ سطوح این ماده مغذی در بدن نقش داشته باشد.
مکمل های تائورین در انواع مختلف در دسترس هستند و گزینه ای خوب برای گیاهخواران و وگان ها محسوب می شوند.
------------------------
بیشتر بخوانید:
معاون کل وزارت بهداشت با تاکید بر اینکه مردم مصرف شیر را از سبد غذایی خود حذف نکنند، گفت: اینکه لبنیات حاوی آفلاتوکسین باشد، اجتناب ناپذیر است و همیشه و همه جا موجود بوده و هست و قاعدتا آفلاتوکسین در شیر غیر پاستوریزه به دلیل عدم کنترل بیشتر است.
به گزارش ایسنا، دکتر ایرج حریرچی با بیان این که حتی در کشورهای اروپایی که سختگیرانهترین کدکسها را دارند هم آفلاتوکسین در لبنیات وجود دارد. باید توجه داشت میانگین این سم حدود ۵۰ تا ۶۰ نانوگرم در لیتر در تمام شیرهای کشور است.
معاون کل وزارت در تشریح این موضوع گفت: اگر مقیاس، کدکس اروپا باشد، خود عدد تقریبا بالاست چون عدد کدکس اروپا ۵۰ نانوگرم در لیتر است. اگر کدکس ایران باشد حدود ۱۰۰ است که قابل قبول و اگر کدکس آمریکا باشد که میزان آن ۵۰۰ نانوگرم است، با این معیار، تقریبا تمام نمونهها قابل قبول هستند.
حریرچی تاکید کرد: بررسی ۵۰ مطالعه در ایران در چند سال اخیر نشان میدهد در طی ۱۰ سال گذشته میزان این سم در شیر رو به کاهش است. اگرچه هنوز با میزانی که با محصولات کشورهای اروپایی است قابل مقایسه نیست و حداقل ۳۰ تا ۴۰ نانو گرم در لیتر بیشتر است.
وی با بیان این که با توجه به ارزیابی خطر باید به قضاوت این موضوع نشست، گفت: همین امروز هم میزان مصرف شیر در جامعه ما پایین است و مصرف شیر در مقایسه با کشورهای اروپایی شاید یک چهارم باشد و به مردم توصیه میکنیم که مصرف شیر را از سبد غذایی خود حذف نکنند و نکته دیگر این که خطر جدی این ماده با دوز ۳و نیم میلیگرم به ازای وزن مصرف کننده دیده شده که بسیار بعید است به این میزان از دوز در بدن فرد برسد.
بنابر اعلام وبدا، حریرچی در پایان تصریح کرد: سرطان کبد اولیه در ایران عمدتا ناشی از سیروز هپاتیت مزمن است و سرطان ناشی از آفلاتوکسین نادر است. حتی ابتلا به سرطان اولیه کبد هم در ایران در سالهای اخیر رو به کاهش است.
در پی اظهارات یک کارشناس در برنامه تلویزیونی درباره آلودگی شیرهای پاستوریزه به سم افلاتوکسین، دبیر انجمن صنایع فرآوردههای لبنی ایران توضیحاتی در این زمینه ارائه داد.
به گزارش ایسنا، طی روزهای اخیر در یک برنامه تلویزیونی فردی که به عنوان بازرس انجمن بهداشت و ایمنی مواد غذایی ایران معرفی شد، درباره آلودگی شیرهای پاستوریزه به سم افلاتوکسین اظهاراتی را مطرح کرد که با واکنش مسئولان دستگاههای مختلف مواجه شد.
همان روز سخنگوی سازمان غذا و دارو اعلام کرد که در سالهای اخیر میزان آفلاتوکسین در مواد غذایی از جمله لبنیات و خشکبار روند کاهشی داشته است. سازمان ملی استاندارد نیز یک روز بعد طی بیانیهای اظهار کارشناس میهمان در صدا و سیما درخصوص آلودگی شیر پاستوریزه به سم آفلاتوکسین را تکذیب کرد.
در این رابطه رضا باکری، دبیر انجمن صنایع فرآوردههای لبنی ایران نیز در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: سم آفلاتوکسین نوعی قارچ است که در خوراک دام رشد میکند و وقتی دام از آن تغذیه میکند ممکن است سم آفلاتوکسین در فراوردههای دام مانند شیر ظاهر شود.
وی با بیان اینکه صنایع لبنی قادر به از بین بردن این سم از طریق سیستمهای پاستوریزه و استریلیزه کردن نیستند، تصریح کرد: بنابراین از سال ۱۳۹۲ در کنار نظارتهای سازمان ملی استاندارد، سازمان غذا و دارو و سازمان دامپزشکی کشور، کارخانه لبنی یک دام پزشک مستقر استخدام کرد که به صورت مستمر شیر تولید شده در دامداریهای صنعتی را قبل از ورود به کارخانه نمونهبرداری و آزمایش کند. بنابراین هیچ آلودگی در محصولات لبنی نیست و شهروندان میتوانند با خیال راحت از آنها استفاده کنند.
دبیر انجمن صنایع فرآوردههای لبنی ایران تصور ورود شیر آلوده به کارخانجات محصولات لبنی را ناشی از عدم آگاهی و اطلاع از روندهای کنترل کیفی دانست و گفت: قواعد حد مجاز آفلاتوکسین لبنیات در کشور ما قواعدی سختگیرانه است، بهطوریکه استاندارد اروپا دوبرابر آن و استاندارد آمریکا ۱۰ برابر آن در نظر گرفته شده است.
باکری با اشاره به تولید سالانه بیش از هشت میلیون تن شیر در دامداریهای صنعتی و نیمهصنعتی کشور، تصریح کرد: اگر غذای دام آلوده باشد اولین نتیجه آن سقط جنین و آثار جانبی در خود دام است که از سوی مسئولان دامداری قابل مشاهده است.
وی همچنین در پاسخ به اینکه در صورت مصرف شیر آلوده به سم آفلاتوکسین چه آسیبی به انسان وارد میشود، گفت که مرحله اول مصرف این سم به خود دام آسیب میزند، بنابراین اصلا امکان این که محصولات لبنی آلوده به دست مصرف کننده برسد وجود ندارد.
دبیر انجمن صنایع فرآوردههای لبنی ایران در پایان از ارسال نتایج آزمایشهای کارخانجات در زمینه آفلاتوکسین موجود در شیر به کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی خبر داد و گفت: فردی که مدعی آلودگی محصولات لبنی بوده به نتایج پایاننامه دانشجویانش استناد کرده، اما به نظر میرسد هیچ گزارشی به دانشگاه علوم پزشکی، سازمان غذا و دارو و سازمان ملی استاندارد ارسال نکرده است. در حال حاضر ما با ارائه مستندات به قوه قضاییه از این فرد شکایت کردیم و او باید به دادگاه مراجعه کند.
رژیم غذایی غربی به یکی از الگوهای رایج غذا خوردن در جهان تبدیل شده است. این نوع رژیم غذایی سرشار از چربی های مضر، سدیم و شکر است، در شرایطی که میوه، سبزیجات و غلات کامل در آن سهم اندکی دارند. از این رو، رژیم غذایی غربی با کمبود مواد مغذی مورد نیاز بدن برای حصول اطمینان از ارائه عملکرد متعادل و سالم آن مواجه است.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "استپ تو هلث"، مواد معدنی دریافتی از غذاهای مصرفی برای سلامت قلبیعروقی انسان از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند. بنابر گزارش سازمان بهداشت جهانی، بیماری های قلبیعروقی از دلایل اصلی مرگ و میر در جهان هستند. در نتیجه، برای پیشگیری موثر و درمان به موقع این بیماری ها، کارشناسان دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم همراه با فعالیت بدنی منظم را توصیه کرده اند.
اساسا، بیماری های قلبیعروقی گروهی از اختلالات هستند که شامل بیماری های قلبی، بیماری های عروق مغزی و بیماری های رگ های خونی می شوند. هر ساله، حدود 17 میلیون نفر در جهان به واسطه این شرایط جان خود را از دست می دهند. به گفته سازمان بهداشت جهانی، امکان پیشگیری از 80 درصد موارد مرگ ناشی از این بیماری ها وجود دارد اگر بیماران یک سبک زندگی سالم را دنبال کرده و عوامل خطر را نیز کاهش دهند.
به طور کلی، عادات غذایی نامناسب همراه با عادات مضر برای سلامت به طور مستقیم با ابتلا به آترواسکلروز (تصلب شرایین) مرتبط هستند. این بیماری به واسطه تشکیل پلاک در سرخرگ ها که آنها را از ارائه عملکرد درست خود باز می دارد، شکل می گیرد.
از جمله عواملی که می توانند به آترواسکلروز منجر شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
عوامل خطر رفتاری: سیگار کشیدن، کم تحرکی، یک رژیم غذایی حاوی چربی و نمک زیاد، اعتیاد به الکل
عوامل خطر متابولیک: پرفشاری خون، دیابت شیرین، هایپرکلسترولمی (سطوح بالای کلسترول در خون)، اضافه وزن، چاقی
همچنین، بیماری های متابولیک ارتباط نزدیکی با عوامل خطر رفتاری دارند. رژیم غذایی غربی با انباشت بیش از حد بافت چربی در بدن مرتبط است که خود را با افزایش وزن فرد نشان می دهد. اضافه وزن و چاقی می توانند موجب تغییر در عملکرد اندام ها شده و در ابتلا به بیماری هایی مانند دیابت شیرین، پرفشاری خون و دیسلیپیدمی نقش داشته باشند.
از این رو، دنبال کردن یک سبک زندگی سالم از طریق تغییر عادات غذایی و ورزش ضروری است. از این گذشته، برخی توصیه های تغذیه ای و همچنین برنامه های غذایی که بسیاری از عوامل خطر را کنترل کرده و اثر محافظتی برای قلب ارائه می کنند می توانند به تنظیم اختلالات متابولیک کمک کنند. رویکردهای غذایی برای توقف پرفشاری خون که به نام رژیم غذایی دش (DASH) نیز شناخته می شود، یکی از شناخته شدهترین نمونه ها در این زمینه است.
موسسه ملی قلب، ریه و خون آمریکا معرف رژیم غذایی دش بوده است. به طور کلی این رژیم غذایی با ویژگی های زیر تعریف می شود:
- مصرف زیاد میوه ها و سبزیجات
- استفاده از غلات کامل به جای غلات پالایش شده
- مصرف متعادل چربی ها و غذاهایی با منشا حیوانی
- مصرف گاه و بیگاه غذاهایی با محتوای شکر زیاد یا پرهیز کامل از آنها
به طور کلی، این رژیم غذایی به طور موثر عوامل متابولیکی اصلی مرتبط با ابتلا به یک رویداد قلبیعروقی را تنظیم می کند. متاآنالیزهای مختلف نشان داده اند که رژیم غذایی دش فواید سلامت مختلفی را ارائه می کند. در حقیقت، این رژیم غذایی توانایی خود در کاهش وقوع یک رویداد قلبیعروقی، فشار خون، کلسترول کلی، کلسترول بد (LDL)، هموگلوبین گلیکوزیله، انسولین پلاسمای ناشتا، و حتی وزن بدن را نشان داده است.
آثار مفید رژیم غذایی دش با اثر بیولوژیکی مولفه های تغذیه ای دیگر در مواد غذایی مرتبط است. این شامل فلاونوئیدها که از خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهاب برخوردار هستند و همچنین مواد معدنی که بر سلامت رگ های خونی تاثیرگذار هستند، می شود.
همان گونه که متوجه شده اید، مواد مغذی بسیاری اثر مثبت بر سلامت قلبیعروقی دارند. در ادامه با چند گزینه کلیدی بیشتر آشنا می شویم.
پتاسیم با سیستم رنین-آنژیوتانسین در تعامل است. از این رو، پتاسیم به پیشگیری از افزایش سطوح فشار خون کمک می کند. همچنین، پتاسیم در دفع سدیم کلیوی نقش دارد. از این رو، این ماده معدنی نشانگرهای اختلال عملکرد اندوتلیال بدن را کاهش می دهد.
از منابع غذایی برای پتاسیم می توان به اسفناج، گوجه فرنگی، کدو، قارچ، موز، مغزدانه ها، آووکادو و دانه های چیا اشاره کرد.
منیزیم به عنوان یک مهارکننده انقباض رگ های خونی عمل کرده و به گشاد شدن رگ های خونی کمک می کند. از این رو، خون با فشار کمتری در سیاهرگ ها و سرخرگ های بدن جریان می یابد.
از منابع غذایی برای منیزیم می توان به مغزدانه ها، شکلات تلخ (حاوی 70 درصد کاکائو یا بیشتر)، و غلات کامل اشاره کرد.
کلسیم اثری مشابه با خانواده داروهایی دارد که به نام مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین شناخته می شوند. از این رو، کلسیم انقباض رگ های خونی را مهار می کند. همچنین، این ماده معدنی همراه با پتاسیم در دفع سدیم کلیوی نقش دارد.
از منابع غذایی خوب برای کلسیم می توان به محصولات لبنی، ماهی ساردین، بادام و نخود اشاره کرد.
با دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم و متنوع سرشار از سبزیجات، میوه ها و غلات کامل همراه با مصرف متعادل غذاهای کم چرب با منشا حیوانی می توان از تامین مواد معدنی و مواد مغذی دیگر مورد نیاز برای سلامت قلبیعروقی اطمینان حاصل کرد. این مواد مغذی ارائه عملکرد مطلوب و درست بدن را ممکن می سازند. افزون بر این، یک رژیم غذایی سالم و متعادل به کنترل عوامل خطر متابولیک اصلی مرتبط با ابتلا به بیماری قلبی کمک می کند.
برای تنظیم برنامه غذایی سالم خود می توانید با یک پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا این برنامه بر اساس نیازهای شما شکل بگیرد.
--------------------------
بیشتر بخوانید:
۸ توصیه غذایی برای قلب سالم تر!
5 گزینه طبیعی برای بهبود گردش خون
کربوهیدرات ها از قندها، نشاسته ها و فیبرها تشکیل شده اند. این مواد معمولا در نان سفید، پاستا، غلات کامل و غذاهای فرآوری شده وجود دارند. برخی افراد کربوهیدرات ها را به دو گروه «خوب» و «بد» تقسیم می کنند اما تمام کربوهیدرات ها برای بدن ضروری هستند زیرا به انرژی تبدیل می شوند. زمانی که ورزش می کنید، کربوهیدرات ها انرژی لازم برای ادامه فعالیت را در اختیار شما قرار می دهند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "دیلی میل"، اما زیادهروی در مصرف کربوهیدرات ها ممکن است به بروز آثار منفی در بدن منجر شود. در ادامه با برخی از شایعترین نشانه های مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها بیشتر آشنا می شویم.
اگر پس از غذایی که مصرف کرده اید احساس خواب آلودگی و نیاز به چرت زدن به سراغ شما می آید، این می تواند به واسطه کربوهیدرات های مصرفی شما شکل گرفته باشد. مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها موجب افزایش سطوح قند خون می شود که افزایش ناگهانی و سریع انرژی را به همراه دارد. اما این شرایط زیاد پایدار نبوده و به همان اندازه که قند خون سریع افزایش می یابد می تواند افت کند که به احساس خستگی و سستی منجر می شود.
آیا پس از نوشیدن یک بطری آب همچنان با احساس تشنگی مواجه هستید؟ این شرایط می تواند به واسطه رژیم غذایی شما شکل بگیرد. اگر یک وعده غذایی حاوی کربوهیدرات های زیاد مصرف کرده باشید، سطوح قند خون افزایش می یابد و به احساس تشنگی بیشتر و نیاز بیشتر به دفع ادرار منجر می شود. آب به افزایش حجم خون و حذف قند اضافه از طریق ادرار کمک می کند.
سردردها و میگرن ها از جمله علائمی هستند که نباید هرگز نادیده گرفته شوند. آنها می توانند نشانه ای از مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها باشند. مصرف غذاهایی مانند نان یا پاستای سفید که حاوی کربوهیدرات فراوان هستند می تواند افزایش سطوح قند خون را موجب شود که گاهی اوقات به تجربه سردرد منجر می شود.
اگر با مشکلاتی در اجابت مزاج خود مواجه هستید یا کمتر از سه بار در هفته دفع مدفوع را تجربه می کنید، کربوهیدرات ها ممکن است دلیل بروز مشکل در دستگاه گوارش شما باشند. شما ممکن است پس از خوردن برخی غذاها و دشواری در تجزیه آنها در معده و روده دچار نفخ شوید. اگر مقدار زیادی کربوهیدرات های پالایش شده مانند برنج سفید مصرف کنید، ممکن است فیبر غذایی کافی برای پیشگیری از بروز مشکلات گوارشی مانند یبوست را دریافت نکنید. برای تقویت سلامت گوارش خود می توانید مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات مانند نان و سیب زمینی را کاهش داده و غذاهای حاوی پروبیوتیک ها مانند کلم ترش، کفیر و تمپه و دیگر مواد غذایی مفید برای سلامت روده را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
کربوهیدرات ها یکی از دلایل غافلگیرکننده احساس خستگی مداوم هستند. برای برخی افراد، رژیم غذایی می تواند بر خلق و خوی آنها تاثیرگذار باشد. شما می توانید پس از مصرف یک بستنی احساس شادی و افزایش انرژی را تجربه کنید زیرا شکر دریافتی برای مدت کوتاهی سطوح انرژی بدن را افزایش می دهد. اما چند ساعت پس از غذا خوردن، ممکن است افت احساسی ناشی از افت سطوح قند خون را تجربه کرده و بدخلق شوید.
هوس همیشگی برای خوراکی های شیرین می تواند یکی از نشانه های مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها باشد. مصرف خوراکی هایی مانند کیک، کلوچه، شکلات، شیرینی و دونات در واقع موجب می شود تا هوس مصرف آنها هرچه بیشتر افزایش یابد. زمانی که شکر مصرف می کنید، دوپامین که به نام هورمون شادی نیز شناخته می شود در بدن ترشح می شود. این ماده شیمیایی مغز و بدن را برای ارائه پاسخ به این اقدام به عنوان یک پاداش تحریک می کند و به مرور این نیاز افزایش می یابد.
غذاهای سرشار از پروتئین و چربی های سالم به زمان بیشتری برای گوارش کامل نیاز دارند و از این رو، به احساس سیری برای مدت زمان طولانیتر کمک می کنند. اما اگر رژیم غذایی شما بیشتر حاوی کربوهیدرات ها بوده و میزان پروتئین و چربی آن کم باشد، ممکن است پس از غذا خوردن احساس پری و سیری به خوبی در شما شکل نگرفته یا پس از مدت کوتاهی نیاز به خوردن یک میان وعده را احساس کنید. بیشتر کربوهیدرات های پالایش شده مانند نان سفید طی روند تولید بیشتر مواد مغذی و فیبر خود را از دست می دهند و به کالری های خالی تبدیل می شوند. تبدیل این مواد غذایی به گلوکز در بدن سریعتر رخ داده و روند گوارش سریعتر بدن را از کسب احساس رضایت و پری باز می دارد.
گوشت های چرب مانند گوشت گاو می توانند موجب افزایش کلسترول شوند اما کربوهیدرات ها نیز می توانند اثری مشابه را ایجاد کنند. مطالعات نشان داده اند که یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات ها با سطوح پایینتر کلسترول خوب (HDL) و سطوح بالاتر کلسترول بد (LDL) پیوند خورده است که ممکن است خطر بیماری قلبی و دیابت را افزایش دهد.
اگر هر چقدر ورزش می کنید اما تغییری در وزن خود را تجربه نمی کنید ممکن است به بررسی عمیقتر رژیم غذایی خود نیاز داشته باشید. رژیم های غذایی سرشار از کربوهیدرات ها می تواند موجب احساس گرسنگی بیشتر شده و مصرف کالری بیشتر از آنچه واقعا نیاز دارید را به همراه داشته باشد. غذاهایی با محتوای فیبر کم سریعتر به گلوکز تبدیل می شوند و افزایش ناگهانی در سطوح قند خون موجب افزایش تولید انسولین می شود. زمانی که انسولین گلوکز بیش از حد را جذب می کند، میزان اضافه به چربی تبدیل شده و در بدن ذخیره می شود.
اگر قند خون بالا در شما تشخیص داده شده است، مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها می تواند یکی از دلایل آن باشد. غذاهای فرآوری شده مانند نان سفید، سریعتر از غذاهای تهیه شده از غلات کامل به قند تبدیل شده و وارد جریان خون می شوند که به یک بی تعادلی در سطح گلوکز و انسولین منجر می شود.
آیا پس از خوردن شکلات یا یک غذای شیرین دیگر با بروز جوش روی پوست خود مواجه می شوید؟ مطالعات پیوند بین مصرف کربوهیدرات ها و بروز آکنه را نشان داده اند. افزایش سطوح انسولین در بدن فعالیت غدد چربی را تحریک می کند که می تواند به بروز جوش منجر شود.
عوامل بسیاری مانند بی خوابی می توانند موجب افسردگی شوند اما رژیم غذایی نیز می تواند اثر چشمگیری در این زمینه داشته باشد. مطالعه ای که در نشریه The National Center for Biotechnology Information منتشر شد، نشان داد که مصرف بیش از حد شکر و کربوهیدرات های دیگر می تواند موجب یک بی تعادلی در برخی مواد شیمیایی مغز شود که احتمال تجربه افسردگی و اضطراب را افزایش می دهد. افزایش و کاهش سریع قند خون می تواند به شگل گیری آثاری بلند مدت منجر شود.
یک بشقاب پاستا ممکن است غذایی خوشمزه باشد اما آیا پس از مصرف آن با نفخ و گاز بیش از حد مواجه می شوید؟ این احتمال وجود دارد که مشکلات گوارشی شما با یک رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات مرتبط باشد. پاستا حاوی گلوتن است و اگر از جمله افرادی باشید که توانایی تحمل این ماده را ندارند، تجربه نفخ و شکم درد چندان عجیب نخواهد بود.
شکر در دسته کربوهیدرات ها قرار دارد و مصرف بیش از حد آن نه تنها خطر بیماری قلبی بلکه خطر مواجهه با مشکلات دندان را نیز افزایش می دهد. بقایای غذاهای نشاسته ای تهیه شده از آرد سفید می توانند در دهان باقی مانده و به قندهای ساده تجزیه شوند. باکتری ها از این قندها تغذیه کرده و اسیدی تولید می کنند که می تواند موجب پوسیدگی دندان شود. مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها نه تنها می تواند به پوسیدگی دندان منجر شود بلکه احتمال تجربه دندان درد، حساسیت به گرما و سرما و درد هنگام جویدن را نیز افزایش می دهد.
آیا گاهی اوقات فراموش می کنید پیش از ترک اتاق چراغ ها را خاموش کنید یا کلیدهای خود را در خودرو جا می گذارید؟ مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها می تواند به مغز مه آلود و فراموشی منجر شود. مصرف بیش از حد کربوهیدرات ها و سطوح بالای انسولین ترشح شده در بدن می تواند اثری منفی بر مغز داشته باشد. این شرایط موجب افت برخی عملکردهای مغزی می شود که می تواند اختلال در حافظه و تفکر را به همراه داشته باشد.
------------------------------------
بیشتر بخوانید:
4 خطر حذف کربوهیدراتها از رژیم غذایی
از قند خون و پایین و بالای آن بیشتر بدانید!
مشکل «نفخ» و درمان های غذایی برای آن!