سفر به مریخ با موشک فیزیکدان زن ایرانی

دکتر "فاطیما ابراهیمی" فیزیکدان "آزمایشگاه فیزیک پلاسما پرینستون "(PPPL) آمریکا موشک فیوژن جدیدی را اختراع کرده که می‌تواند انسان‌ها را ۱۰ بار سریع‌تر از پیشران‌های فضایی کنونی به مریخ برساند.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دکتر فاطیما ابراهیمی یک موشک فیوژن جدید اختراع کرده است که می‌تواند روزی انسان را به مریخ برساند. این دستگاه از میدان‌های مغناطیسی برای شلیک ذرات پلاسما از  پشت موشک استفاده می‌کند و فضاپیما را به فضا می‌فرستد.

استفاده از میدان‌های مغناطیسی به دانشمندان امکان می‌دهد تا میزان رانش را برای یک مأموریت خاص تنظیم کنند و فضانوردان هنگام سفر به جهان‌های دور ، مقدار رانش را تغییر دهند.

اختراع این دانشمند ایرانی همچنین می‌تواند فضانوردان را ۱۰ برابر سریع‌تر از پیشران‌های فضایی فعلی که از میدان‌های الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده می‌کنند، به سیاره سرخ ببرد.

ابراهیمی گفت: من مدتی است که در حال بررسی این مفهوم هستم. هنگامی که در سال ۲۰۱۷ روی یک صندلی نشسته بودم و به شباهت‌های اگزوز ماشین با ذرات پرسرعت فکر می کردم این ایده به ذهنم آمد. پلاسما حالت داغ و باردار ماده‌ای است که از الکترون‌های آزاد و هسته های اتمی تشکیل شده و ۹۹ درصد از جهان مرئی را نشان می‌دهد و قادر به تولید مقادیر زیادی انرژی است.

دانشمندان به طور شبانه‌روزی در تلاش برای تولید فیوژن در یک آزمایشگاه با امید به استفاده از قدرت آن برای تولید برق برای موشک‌هایی هستند که در اعماق فضا حرکت می‌کنند.

پیشران‌های فعلی پلاسما که از میدان‌های الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده می‌کنند فقط می‌توانند یک ضربه خاص کم یا کم سرعت تولید کنند. اما شبیه سازی‌های رایانه‌ای انجام شده بر روی رایانه‌های آزمایشگاه فیزیک پلاسما پرینستون و مرکز ملی محاسبات علمی تحقیقات انرژی ملی آمریکا نشان داد که مفهوم جدید پیشران پلاسما می‌تواند با سرعت صدها کیلومتر در ثانیه، اگزوز تولید کند و ۱۰ برابر سریع‌تر از پیشران‌های دیگر باشد.

ابراهیمی گفت: سفر به راه دور ماه‌ها یا سال‌ها طول می‌کشد زیرا ضربه خاص موتورهای موشکی شیمیایی بسیار کم است، بنابراین سرعت گرفتن فضاپیما باید مدتی طول بکشد.

اگرچه استفاده از فیوژن برای تأمین انرژی موشک‌ها مفهوم جدیدی نیست، اما پیشران توسعه داده شده توسط ابراهیمی از سه جهت با دستگاه‌های پیشران کنونی تفاوت دارد.

اولین مورد این است که تغییر قدرت میدان‌های مغناطیسی می‌تواند میزان رانش را کم یا زیاد کند، که این امر باعث مانور بهتر در جهان تاریک فضا می‌شود.

ابراهیمی گفت: با استفاده از آهنرباهای الکتریکی بیشتر و میدان‌های مغناطیسی بیشتر ، می‌توانید یک دکمه را بچرخانید تا سرعت را تنظیم کنید. دوم اینکه پیشران جدید با بیرون راندن ذرات پلاسما و حباب‌های مغناطیسی معروف به پلاسموئیدها، حرکت می‌کند. پلاسموئیدها به پیشرانش نیرو می‌دهند.

با این حال، آخرین تفاوت مفهوم ابراهیمی با مفهوم دیگر این است که او از میدان‌های مغناطیسی برای شلیک ذرات پلاسما از پشت موشک استفاده می‌کند اما دستگاه‌های دیگر  از میدان‌های الکتریکی برای این امر استفاده می‌کنند.

استفاده از میدان‌های مغناطیسی ممکن است یک تغییر دهنده بازی باشد، زیرا به دانشمندان اجازه می‌دهد تا میزان رانش را برای یک ماموریت خاص تنظیم کنند.

ابراهیمی گفت: در حالی که سایر پیشران‌ها به گاز سنگین ساخته شده از اتم‌هایی مانند زنون احتیاج دارند، اما در این مفهوم می‌توانید از هر نوع گازی که می‌خواهید استفاده کنید. دانشمندان ممکن است در بعضی موارد گاز سبک را ترجیح دهند زیرا اتم‌های کوچکتر می‌توانند با سرعت بیشتری حرکت کنند.

انگلیس یک روبات عنکبوتی فضایی به ماه می‌فرستد

انگلیس یک عنکبوت فضایی به ماه می‌فرستد

کاوشگر و ماه‌نورد کوچک انگلیس که "آساگومو"(Asagumo) نام دارد، توسط متخصصان رباتیک شرکت مستقر در لندن موسوم به "اسپیس‌بیت"(Spacebit) طراحی شده و قرار است در سال ۲۰۲۱ به کره ماه فرستاده شود.

به گزارش ایسنا و به نقل از تلگراف، کاوشگر کوچک "آساگومو" قرار است تابستان امسال با همکاری ناسا به سطح ماه برسد.

این اولین باری است که یک کاوشگر انگلیسی به کره ماه می‌رود و مهندسان "اسپیس‌بیت" به جای چرخ در آن از چند پا بهره برده‌اند تا بتواند به خوبی و بدون مشکل از موانع و دست اندازها عبور کند و از راه‌های زیرزمینی موسوم به کانال‌ها یا لوله‌های گدازه بخزد تا ببیند آیا برای انسان قابل سکونت است یا نه.

اکنون بسیاری از کارشناسان بر این باورند که لوله‌های گدازه -محفظه‌هایی مانند تونل در صخره‌ها که میلیاردها سال پیش توسط رودخانه‌های گدازه ایجاد شده است- می‌توانند سرپناه‌های طبیعی را برای انسان در کره ماه فراهم کنند و بنابراین مکان خوبی برای راه‌اندازی اولین مستعمرات انسانی در ماه هستند.

ماه برای فضانوردان یک محیط خشن است، زیرا دما می‌تواند در شب‌ها به بیش از منفی ۱۷۰ درجه سانتیگراد برسد و سطح ماه نیز توسط اشعه خورشید و شهاب سنگ‌های کوچک بمباران می‌شود.

اگرچه بزرگترین لوله‌های گدازه در زمین تنها به عرض ۱۸ متر می‌رسند، اما در ماه می‌توانند چند ۱۰ متر عرض داشته باشند و می‌توانند مهر و موم شوند و با هوای قابل تنفس توسط انسان پر شوند.

سقف سنگی آنها نیز یک محافظ در برابر تشعشعات مضر است و دمای داخل آن تنها منفی ۲۰ تا منفی ۳۰ درجه سانتیگراد است، بنابراین می‌توان آنها را تا حد مطلوبی گرم کرد.

یک تونل کشف شده در منطقه "ماریوس هیلز" حداقل ۱۰۰۰ یارد عرض و طول دارد و می‌تواند شهرهای کوچکی را در خود جای دهد. کارشناسان می‌گویند ممکن است از زمان فعالیت آتشفشانی در ماه، یک شبکه بزرگ زیرزمینی در آن وجود داشته باشد.

"پاولو تاناسیوک" مدیر عامل شرکت "اسپیس‌بیت" می‌گوید: طراحی یک ماه‌نورد دارای پاهای عنکبوتی برای کشف مفید بودن تونل‌های گدازه برای سکونت بسیار مهم است.

وی افزود: برنامه‌هایی برای بازگشت به ماه در آینده وجود دارد و ما مجبور خواهیم بود در جای دیگری زندگی کنیم و یک گزینه می‌تواند این باشد که ورودی تونل‌های گدازه را مهر و موم کرده و از آن به عنوان پناهگاه استفاده کنیم.

وی ادامه داد: ما معتقدیم که این ماه‌نورد در بررسی این موضوع نقش مهمی ایفا خواهد کرد. این کاوشگر در ماه قدم خواهد زد، بنابراین می‌تواند در زمین‌های ناهموار حرکت کند و مناطقی را که به طور معمول نمی‌توان به آنجا رفت، کاوش کند.

وی می‌گوید: اگر بخواهید مسافت‌های طولانی را طی کنید، سوار اتوموبیل خود می‌شوید، اما اگر بخواهید از چیزی بالا بروید قطعا از پاهای خود استفاده می‌کنید. بنابراین، استفاده از پا به جای چرخ در "آساگومو" برای این نوع کاوش مناسب‌تر است.

طراحی ماه‌نوردی که بتواند روی ماه راه برود، دشوار است زیرا سطح آن در یک لایه غلیظ از غبار معروف به "رگولیت" پوشانده شده است که پاهای کاوشگر می‌تواند در آن فرو رفته و گیر کند. ضمن اینکه همانطور که فضانوردان ماموریت "آپولو" کشف کردند، گرد و غبار سطح ماه، شکاف و فضاهای خالی میان قطعات مختلف را پر می‌کند و موجب اخلال در کارایی آنها می‌شود.

"آساگومو" فقط ۳.۹ اینچ (۱۰ سانتی متر) قد دارد، بنابراین باید بتواند به خوبی روی سطح ماه حرکت کند، در غیر این صورت غرق می‌شود. برای حل این مشکل، به چهار پای شبیه به عنکبوت مجهز شده است که حرکت را برای آن آسان کنند.

این کاوشگر همچنین حامل ابزارهایی است که قادر خواهند بود میزان تابش خورشیدی را اندازه‌گیری کنند و در ماموریت‌های آینده ممکن است بتوانند منابع فلزات گرانبها و مواد معدنی را پیش‌بینی کنند.

همچنین "آساگومو" اولین کاوشگری خواهد بود که با وای-فای به فرودگر خود متصل می‌شود، بنابراین نمی‌تواند خیلی از منطقه فرود خود دور شود.

اگر اتصال "آساگومو" با فرودگر خود قطع شود، از فناوری پهپاد داخلی برخوردار است و سعی می‌کند دوباره به سمت فرودگر پرواز کند.

این ماموریت با هزینه پرتاب فقط سه میلیون پوندی می‌تواند برای شرکت‌هایی که به دنبال مکان‌هایی برای تأمین منابع ارزشمند خارج از زمین هستند، جذاب باشد.

"تاناسیوک" می گوید: ما امیدواریم که تونل‌های گدازه را در نزدیکی محل فرود پیدا کنیم، زیرا به دلیل محدودیت وای-فای نمی‌توانیم خیلی دور برویم و سیستم ما نیز دارای یک هوش مصنوعی بسیار پایه است.

وی افزود: اول از همه این یک ماموریت نمایش فناوری است، اما بدیهی است که ما سعی خواهیم کرد بهترین تلاش خود را داشته باشیم و مناطق ممکن را بررسی کنیم و شاید بتوانیم چیز جالبی پیدا کنیم. کاربردهای علمی زیادی برای این کاوشگر وجود دارد، زیرا شما می‌توانید در مورد محیط ماه اطلاعات بیشتری کسب کنید و ما می‌توانیم در آینده کشف کنیم که کدام مناطق ماه قابل استخراج است.

این کاوشگر قرار است اواخر تابستان امسال با همکاری ناسا و همراه با اولین مأموریت قمری تجاری سرویس محموله ناسا (CLPS) که پیش از برنامه "آرتمیس" ارسال می‌شوند، به ماه فرستاده شود.

محل فرود هدف "آساگومو" دره شروتر(Schröter's Valley) در منطقه‌ای موسوم به "اقیانوس طوفان‌ها" است که مسطح، فاقد دهانه و سنگلاخ و دارای نور فراوان خورشید است.

شرکت "اسپیس‌بیت" همچنین امیدوار است که در پایان سال ۲۰۲۱ یک کاوشگر چرخ‌دار نیز به ماه ارسال کند. در مأموریت‌های آینده ممکن است "آساگومو" تا جایی که ممکن است از کاوشگر چرخ‌دار سواری بگیرد و وقتی به مناطقی رسیدند که صعب العبور بود، از آن پیاده شود و به تنهایی به مسیر ادامه دهد.

اگر این ماموریت موفقیت آمیز باشد، می‌تواند برای کشف جهان‌های دورتر مانند مریخ یا قمرهای دیگر نیز به کار گرفته شود.

چینی‌ها در ماه فرود آمدند

این سطح‌نشین بناست در دو روز آینده به‌یاری بازوی مکانیکی خود، در محدوده‌ٔ نادیده‌ای از ماه، سوراخی به عمق دو متر حفر کند و آنگاه حدود ۲ کیلوگرم خاک و سنگریزه برداشته و به یک ماشین بالارونده انتقال دهد،

رسانه‌های دولتی چین اعلام کرد که فضاپیمای این کشور که هفتهٔ گذشته راهی مدار ماه شده بود، با موفقیّت بر سطح قمر زمین فرود آمد. کاوشگر چینی چانگ‌ای۵، که نامش ملهم از الاههٔ چینی ماه است، مأموریت دارد تا نمونه‌هایی از خاک ماه را به زمین بفرستد.

 

کاوشگر چینی چانگ‌ای۵/عکس آسیوشیتد پرس

سطح‌نشینی که روز سه‌شنبه بر خاک ماه فرود آمد یکی از چند فضاپیمای کوچک تحقیقاتیِ موجود در کاوشگر چانگ‌ای۵ است. این سطح‌نشین بناست در دو روز آینده به‌یاری بازوی مکانیکی خود، در محدوده‌ٔ نادیده‌ای از ماه، سوراخی به عمق دو متر حفر کند و آنگاه حدود ۲ کیلوگرم خاک و سنگریزه برداشته و به یک ماشین بالارونده انتقال دهد، ماشینی که خود بعدتر به کاوشگرِ باقیمانده در مدار متصل می‌شود.

کاوشگر چانگ‌ای‌۵ به‌اندازهٔ یک ‌روز کامل ماه، یعنی ۱۴ شبانه‌روز زمینی، در مدار قمر زمین می‌ماند. چنانچه این مأموریت فضایی موفق باشد نه‌تنها پیشرفت بزرگی برای چین به‌شمار می‌آید بلکه برخی پژوهشگران معتقدند که چنین پروژه‌ای، مسیر نمونه‌برداری از سطح مریخ و حتی فرستادن فضانورد به ماه را برای این کشور هموار خواهد کرد.

چین نخستین بار در سال ۲۰۱۳ موفق شد فضاپیمایی را بر سطح ماه بنشاند و سال گذشته نیز توانست برای نخستین‌بار در جهان کاوشگری را روی سطح نیمهٔ دیگر قمر زمین فرود بیاورد.

افتتاح خط تولید موتور توربوجت ملی

با دستور رئیس جمهوری توسط مدیر عامل سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع خط تولید موتور توربوجت ملی اوج در سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع افتتاح شد.

به گزارش ایسنا، امیر سرتیپ دوم افشین خواجه فرد مدیر عامل سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع در آیین افتتاح موتور توربوجت ملی «اوج» که در اجرای فرمان فرمانده معظم کل قوا و با فعالیت جهادی دانشمندان، طراحان و متخصصین صنعت دفاعی کشور ساخته شده است، گفت: موتور ملی اوج به عنوان اولین موتور توربوجت بومی توسعه یافته جهت تامین نیروی پیشران جنگنده های کشور از جمله جنگنده های کوثر، صاعقه، آذرخش و جت آموزش پیشرفته یاسین و در محدوده وزن برخاست حدود ده تن است.

وی افزود: سیستم کنترل موتور "اوج" از نوع هیدرومکانیکال است که در صورت نیاز قابلیت ارتقاء به سیستم تمام الکترونیک (FADEC) را دارد.

مدیر عامل سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع با بیان اینکه فناوری بسیار پیچیده این موتور موجب ایجاد یک جهش بلند در دانش طراحی و فناوری ساخت در صنعت هوایی کشور شده است، خاطر نشان کرد: فناوری به کار رفته در "اوج" به عنوان یک بسته مرجع، زمینه ورود کشور به فاز طراحی و ساخت موتورهای توربوفن و توربوشفت نیمه سنگین و سنگین کلاس هوایی و صنعتی را فراهم کرده است.

امیر خواجه فرد تصریح کرد: این موتور با اتکا به توانمندی داخلی و تکیه بر دانش و تخصص مهندسان کشور و استفاده حداکثری از ظرفیت علمی و فنی دانشگاه ها و شرکت های دانش بنیان کشور با تولید بومی بیش از ۱۴هزار قطعه ومجموعه متعلقات، برای اولین بار در سال ۱۳۹۵ساخته و توسط ریاست محترم جمهور در روز صنعت دفاعی رونمایی شد.

وی افزود: دومین دستگاه از این موتور نیز در سال ۱۳۹۶ تولید و تست آن در آزمایشگاه موتور ملی اوج صورت پذیرفت و آزمون های زمینی، تاکسی و پروازی این موتور نیز در سال های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۸ بر روی هواپیمای بومی کوثر با موفقیت انجام شد.

مدیر عامل سازمان صنایع هوایی گفت: این افتخار را داریم که به فضل الهی و در روز صنعت دفاعی با افتتاح خط تولید موتور توربوجت ملی اوج، گام بلندی در مسیر خوداتکایی در رفع نیازهای ناوگان هوایی نیروهای مسلح کشور برداشته شده و جمهوری اسلامی ایران در زمره ۸ کشور صاحب دانش طراحی و فناوری ساخت و تولید این دسته از موتورهای هوایی قرار می گیرد.

لینک کوتاه: asriran.com/0037Mm

داستان ابر مرموز مریخ چیست؟

محققان اعلام کردند که یک ابر غول پیکر مرموز روی سطح مریخ است که برای اولین بار در سال ۲۰۱۸ میلادی شناسایی شد و مجددا در سیاره سرخ ظاهر شده است.

به گزارش ایسنا به نقل از دیلی‌میل، در سال ۲۰۱۸ میلادی محققان وجود یک ابر مرموز را در سیاره مریخ کشف کردند.

ظاهرا فضاپیمای "مارس اکسپرس"(Mars Express) متعلق به آژانس فضایی اروپا(ESA) در تاریخ ۱۷ و ۱۹ ژوئیه مجددا این ابرها را رصد کرده است.

این ابر یخی بر فراز ۱۲.۴ مایلی آتشفشان "Arsia Mons" مریخ قرار دارد و طول آن به حدود هزار و ۱۱۰ مایل می‌رسد.

محققان معتقدند که به نظر می‌رسد این ابر در حوالی انقلابین تابستانی ظاهر می‌شود. زمانی‌که نیمکره جنوبی با نور زیاد خورشید روشن می‌شود.

با این حال، کارشناسان هنوز دلیل تشکیل این ابر را نمی‌دانند و مطمئن نیستند که این ابر تا چه زمانی باقی می‌ماند و چه زمانی از جو مریخ ناپدید می‌شود.

"جورج هرناندز-برنال"(Jorge Hernandez-Bernal) محقق ارشد پروژه از دانشگاه باسک اسپانیا اظهار کرد، ما راجع به این پدیده جالب تحقیق کردیم و انتظار داشتیم که این پدیده را این روزها ببینیم.

این ابر در هر سال مریخی در این فصل در اطراف انقلابین جنوب ظاهر می‌شود و به مدت ۸۰ روز یا بیشتر تکرار می‌شود.

انقلابین تابستانی در مریخ مشابه با زمین است که در ۲۱ دسامبر رخ می‌دهد. زمانی‌که خورشید در جنوبی ترین موقعیت خود در آسمان قرار می‌گیرد.

محققان مشاهده کردند که این ابر مرموز مریخی در اوایل صبح ۳ ساعت ظاهر می‌شود و چند ساعت بعد ناپدید می‌شود.