واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار»     (HT-CSURE)

واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)

Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering

روسیه روبات های پلیس صادر می کند

شرکت روسی 'پروروبات' با فروش ربات های پلیس به ازبکستان، قزاقستان و چین استفاده از این فناوری های تخصصی بخش خدمات انتظامی در آن کشورها را از سال آینده امکان پذیر ساخت.

به گزارش ایرنا اولک کیووکورتسِف، مدیر این شرکت خدمات روباتیک روس روز سه شنبه در مصاحبه با خبرگزاری ازبکستان (اوزا) گفت که شرکتش از اوایل سال 2019 تا سال 2020 بهره برداری از این ربات های پلیس در این سه کشور را نهایی خواهد کرد.

روسیه روبات های پلیس صادر می کند

وی در این خصوص گفت: این ربات های پلیس خدماتی از قبل در ژوئیه (تیرماه) امسال در فهرست وزارت امور داخلی قزاقستان قرار گرفتند به همین دلیل شرکت تصمیم گرفته است از آنها در کشورهایی چون ازبکستان، چین و کشورهای خاورمیانه نیز بهره برداری کند.

مدیر شرکت پرو روبات، وظیفه این ربات های خدماتی را هشدار دهی به نهادهای ضابط و مجری قانون هنگام بروز خطر عنوان کرد و افزود: 'این ربات ها 24 ساعته قادر خواهند بود با فیلم برداری، چهره شناسی، تجزیه و تحلیل داده های مرکز نگهداری اسناد مجرمان، نسبت به بروز حوادث تروریستی و بمب گذاری های احتمالی هشدار داده و در برخی واقع با رمز خوانی از اثر انگشت ها برای دستگیری مجرمان در محل وقوع حوادث وارد عمل شوند.

کیووکورتسف استفاده از این ربات ها را برای برنامه ها و سیستم نطارتی چین نیز قابل توجه خواند و افزود: براساس قراردادی که این شرکت در سال 2015 با یک شرکت دولتی چینی امضا کرد تا کنون 10 نمونه از این ربات ها در چین مورد استفاده قرار گرفت و قرار است این کشور از ربات مورد نظر در سطحی بسیار گسترده تر از امروز بهره برداری کند.

وی بازار روبات هایی که کارهای خدماتی تخصصی انجام می دهند را در صنایع چینی بسیار فراگیر خواند و افزود: این شرکت با استفاده از فنون مکاترونیک، الکترونیک و چهره نگاری و صداسنجی از زمان آغاز فعالیتش در سال 2015 تا کنون در 25 کشور جهان از جمله در اروپای شمالی و شرقی فعالیت دارد.

گوگل توانست کاملا از انرژی تجدیدپذیر استفاده کند

مراکز داده گوگل از هر دو انرژی تجدیدپذیر و غیر قابل تجدید استفاده می‌کنند، اما به تازگی موفق به تامین 100 درصدی انرژی مصرفی خود از انرژی پاک شده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از ای‌ویک، گوگل به عنوان یک شرکت که چندین مرکز داده چندکاره را در سراسر جهان اداره می‌کند، در سال‌های اخیر تلاش‌هایی به منظور استفاده از انرژی پاک و کم‌رنگ کردن رد پای کربن در فعالیت‌های خود داشته است.

اکنون برای اولین بار از زمان شروع این تلاش‌ها، گوگل در سال 2017 انرژی کافی از منابع تجدیدپذیر مانند باد و خورشید را بیش از مجموع انرژی مصرف شده توسط مراکز داده خود در سراسر جهان خریداری کرده است.

برای هر کیلووات ساعت انرژی که گوگل از منابع تجدیدپذیر و غیرقابل تجدید به صورت ترکیبی، مصرف می‌کند، مقدار مناسب یا بیشتری از انرژی تجدیدپذیر را از یک مزرعه بادی یا خورشیدی خریداری کرده است.

در حال حاضر، گوگل به اذعان "اورس هولزل"، معاون اجرایی گوگل، قراردادهایی برای خرید مجموعا 3 گیگاوات برق از منابع تجدیدپذیر امضا کرده است که این شرکت را تبدیل به بزرگترین شرکت خریدار انرژی تجدیدپذیر می‌کند.

هولزل گفت: هیچ شرکتی بیش از ما انرژی تجدیدپذیر نمی‌خرد. تاکنون، قراردادهای انرژی تجدیدپذیر ما به بیش از 3 میلیارد دلار رسیده است.

گوگل از سال 2010 با توافقی برای خرید کل 114 مگاوات برق یک مزرعه بادی در "آیووا" شروع کرد و از آن موقع تاکنون، قراردادهای خرید انرژی تجدیدپذیر دراز مدتی در چندین کشور امضا کرده است.

20 پروژه انرژی تجدیدپذیر این شرکت در سراسر ایالات متحده، آمریکای جنوبی و اروپا واقع شده است.

گوگل علاوه بر تامین منابع انرژی تجدیدپذیر، در سال‌های اخیر اقدامات دیگری برای کاهش تولید کربن انجام داده است. این شرکت گفته است که در نهایت می‌خواهد تمام مراکز داده خود را به طور انحصاری توسط انرژی‌های تجدید پذیر تامین نیرو کند.

بسیاری از مراکز داده جدید که در سرتاسر جهان ایجاد می‌شوند، شامل استفاده از جایگزین‌های خنک‌کننده مانند خنک‌کننده دریایی و خنک‌کننده تبخیری می‌شود.

گوگل همچنین متعهد به استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعی برای شناسایی فرصت‌هایی به منظور کاهش مصرف انرژی مراکز داده است. تحت این تلاش‌ها، شرکت در حال توسعه مدل‌هایی برای استفاده از انرژی کارآمد در مراکز داده خود با استفاده از داده‌های تاریخی جمع‌آوری شده از سنسورهای دما، پمپ‌ها و دیگر تجهیزات مرکز داده است.

به گفته این شرکت، این تلاش‌ها طی سالیان متمادی باعث شده که مراکز داده گوگل به میزان 50 درصد کارایی بیشتری نسبت به مراکز داده هم‌اندازه خود داشته باشند.

گوگل قطعا در تلاش‌های خود برای رسیدن به زمین پاک تنها نیست. به عنوان مثال شرکت "آمازون" نیز متعهد به استفاده 100 درصدی از انرژی تجدیدپذیر در چند سال آینده است.

آمازون هم مانند گوگل، در چندین مزرعه انرژی خورشیدی و بادی سرمایه‌گذاری کرده است که با هم قادرند سالانه 2.6 گیگابایت برق را به مراکز داده قدرتمند این شرکت در سراسر ایالات متحده آمریکا فراهم کنند.

مایکروسافت، یکی دیگر از رقبای گوگل متعهد به تامین 50 درصدی انرژی مورد استفاده در مراکز داده خود از منابع تجدیدپذیر تا پایان سال جاری خواهد بود. این شرکت گفته است که امیدوار است این رقم را در اوایل دهه آینده به 60 درصد افزایش دهد.

گوگل در آستانه ایجاد تحول در دنیای کامپیوترهای کوانتومی

رایورز - چیپ ۴۹ کیوبیتی گوگل، این امکان را می‌سازد که سیستم‌های مبتنی بر ۴۹ کیوبیت ساخته شوند و سپس مسائلی را حل کنند که برای کامپیوترهای فعلی بسیار دور از دسترس هستند.

شرکت گوگل که در عرصه کامپیوترهای کوانتومی پیشروست، همچنان در این زمینه در تکاپوست و به نظر می‌رسد که به زودی بتواند به یک موفقیت چشمگیر در این زمینه دست یابد.

به گزارش بیزنس اینسایدر، هر چند پردازنده‌های ۲۰ کیوبیتی این شرکت در حال پشت سرگذاشتن مراحل آزمایشی خود هستند، اما مطابق برنامه‌های از پیش تعیین شده، گوگل درصدد آن است که تا پایان سال ۲۰۱۷ پردازنده‌های ۴۹ کیوبیتی را نیز کاملاً آماده فعالیت عملیاتی نماید. شایان ذکر است که در حال حاضر قوی‌ترین چیپ های این شرکت ۹ کیوبیتی هستند که از سال ۲۰۱۵ میلادی عملیاتی شده‌اند.

به گفته کارشناسان، مطابق منطق کامپیوترهای دیجیتال سنتی، هر بیت در واقع ظرفیت یک محتوای باینری را دارد که می‌تواند تنها صفر و یا یک باشد، همانند لامپی که تنها دو حالت ممکن برای آن متصور است: "روشن" یا "خاموش".

اما تفاوت اساسی در کامپیوترهای کوانتومی این است که بر مبنای quantum bits یا qubits کار می‌کند. در این مود، یک کیوبیت می‌تواند همزمان، هر دو حالت صفر و یک را داشته باشد. به نظر متخصصین، همین امر، امکان ترکیب و نیز محاسبات بیشتری را به پردازنده می‌دهد و در نتیجه، به شدت توان کامپیوترها را بالا می‌برد.

 

 

گفتنی است که موضوع فناوری مربوط به کامپیوترهای کوانتومی مدت‌ها فقط در دانشگاه‌ها و محافل آکادمیک مورد استفاده قرار می‌گرفت، اما به تازگی دامنه این موضوع به شرکت‌های تکنولوژی و نیز بازار کشیده شده و رقابت بر سر آن نیز در حال شکل‌گیری است.

مطابق جزئیات این اخبار، چیپ ۴۹ کیوبیتی گوگل، این امکان را فراهم می‌سازد که سیستم‌های مبتنی بر ۴۹ کیوبیت ساخته شوند و سپس مسائلی را حل کنند که برای کامپیوترهای فعلی بسیار دور از دسترس هستند.

گوگل، رسیدن به چنین هدفی را امتیازی بسیار بزرگ و برتری بی‌سابقه می‌داند. به گفته گوگل، هر چه به این هدف نزدیک‌تر شویم، میزان خطا در سیستم نیز به شدت کاهش خواهد یافت.

***Microsoft Plans on Storing Its Data on DNA in The Next 3 Years

Microsoft Plans on Storing Its Data on DNA in The Next 3 Years

Bring on DNA hard drives.

MIKE MCRAE
27 MAY 2017

If we used DNA like we use magnetic tape to store data today, it's theoretically possible to s
tore all of the information humans have ever recorded in a space roughly the size of a double garage.

Sharing their goals with MIT Technology Review this week, Microsoft Research computer architects say they want to start storing their data on strands of DNA within the next few years, and expect to have an operational storage system using DNA within a data centre by the end of the decade.

As antiquated as it seems, one of the best ways to store a lot of information in a small space right now is good, old-fashioned magnetic tape - not only is it cheap, it's rugged enough to hold information for up to 30 years, and can hold as much as a terabyte of data per roll.

But when we consider more data has been generated in just the past two years than in all of human history, it seems even magnetic tape might not cut it in the next few decades.

A biological material such as DNA might appear to be an odd choice for backing up large amounts of digital information, yet its ability to pack enormous amounts of data in a tiny space has been clear for more than 70 years.

Back in the 1940s, physicist Erwin "cat in a box" Schrödinger proposed a hereditary "code-script" could be packed into a non-repeating structure he described as an aperiodic crystal.

His suggestion famously inspired James Watson and Francis Crick to determine DNA's helical structure based on the research of Rosalind Franklin, sparking a revolution in understanding the mechanics of life.

While strings of nucleic acid have been used to cram information into living cells for billions of years, its role in IT data storage was demonstrated for the first time just five years ago, when a Harvard University geneticist encoded his book – including jpg data for illustrations – in just under 55,000 thousand strands of DNA.

Since then, the technology has progressed to the point where scientists have been able to record a whopping 215 petabytes (215 million gigabytes) of information on a single gram of DNA.

It might be compact, but recording data in the form of a nucleic acid sequence isn't fast. Or cheap.

Last year, Microsoft demonstrated its DNA data storage technology by encoding roughly 200 megabytes of data in the form of 100 literary classics in DNA's four bases in a single process.

According to MIT Review, this process would have cost around US$800,000 using materials on the open market, meaning it would need to be thousands of times cheaper to make it a competitive option.

It was also incredibly slow, with data stored at a rate of about 400 bytes per second. Microsoft says it needs to get to around 100 megabytes per second to be feasible.

It's not clear what efficiencies Microsoft may have found to lower the costs of the process and speed it up, but new technologies have been seeing the cost of gene sequencing drop in recent years, so its end of the decade target may be realistic.

Even then, it's likely it would only be used in select circumstances for customers willing to pay for a specialised storage solution – like critical archives of medical or legal data – rather than as a replacement for current large-scale storage methods.

But while we're speculating, a somewhat more sci-fi use for DNA-based data storage could one day involve living computers.

While Microsoft's DNA storage solution will be based on chips, there's every possibility that future versions of storage could involve enzymes or bacteria engineered to carry out computations.

Even outside of cells, DNA potentially offers novel ways to compute data, opening ways to rapidly crunch numbers for certain problems much as quantum computers do for other areas of mathematics.

For now, it's looking as if DNA has a solid role to play in solving a very real problem that will only get worse.

هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، محور اصلی کنفرانس توسعه دهندگان گوگل

رایورز - کنفرانس توسعه دهندگان گوگل موسوم به آی/اُ اخیرا برگزار شد و تمرکز اصلی این کنفرانس و برگزارکنندگان بر روی فناوری هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بود.

ساندار پیچای، مدیرعامل گوگل در کنفرانس "توسعه دهندگان گوگل" که در سال گذشته میلادی برگزار شد، توضیح داده بود که چگونه جهان دارد از شیوه ابتدا موبایل، به سمت شیوه هوش مصنوعی یا اِی.آی حرکت می‌کند. اما در کنفرانس توسعه دهندگان گوگل که اخیراً برگزار شد، تمرکز این شرکت روی کاربرد هوش مصنوعی برای افراد مختلف است.

به گزارش رایورز به نقل از تاپ‌تک نیوز، در روز آخر این رویداد، گوگل سعی کرد که اهمیت این هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی را پررنگ‌تر کند و کاربردی بودن این دو فناوری را برای تمامی افراد شرح دهد.

کاربرد این دو فناوری در زمینه‌های زیادی در حال گسترش است و از ایمیل تا پیدا کردن شغل در بخش بهداشت و درمان را پوشش می‌دهد. یکی از ابتکارهایی که اخیراً گوگل به خرج داد، این بود که از یادگیری ماشینی برای طراحی یادگیری ماشینی بهتر استفاده کرد.

یکی از پدیده‌های دیگری که در حین این رویداد از آن رونمایی شد، نسل دوم واحدهای پردازشی تانسور یا تی.پی.یو (TPU) یا تراشه‌هایی با طراحی سفارشی برای ماشین یادگیری بود. تی.پی.یو‌های ابری جدید از طریق موتور پردازش گوگل و با یک برنامه آلفا، در اختیار پژوهشگران و توسعه‌دهندگان قرار خواهد گرفت.

در این رویداد کلی بوور، معاون بخش واقعیت افزوده و واقعیت مجازی اذعان داشت: «گوگل کماکان دارد روی پیشبرد قابلیت‌های خود در زمینه واقعیت افزوده (A.R) و واقعیت مجازی (V.R) کار می‌کند و قصد دارد که روی پلتفرم‌هایی سرمایه گذاری کند و بتواند دو قابلیت مورد بحث را در دسترس افراد بیشتری قرار دهد.»

 

 

وی افزود: «برای آنکه رایانش فراگیر در اختیار همگان قرار گیرد، توسعه دهندگان نیاز به ایجاد اپلیکیشن‌ها و تجارب بزرگ‌تر دارند و ما داریم روی ابزارها و فناوری‌هایی کار می‌کنیم تا این مهم، انجام گیرد.»

یک نمونه از این اپلیکیشن‌ها، اینستنت پرویو است که به توسعه دهندگان اجازه می‌دهد که با استفاده از هدست‌های وی.آر، نتایج تغییراتی که در برنامه نویسی اعمال می‌کنند را مشاهده نمایند.