یک استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی با بیان اینکه مسیر طیشدهی کشور در دویست سال گذشته، مسیر درستی بوده است، گفت: اگر بیناللملی نشویم، در فرآیند سود و خطا باقی میمانیم.
به گزارش ایسنا، محمود سریعالقلم عصر امروز(یکشنبه، اول دی) در دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه از زمان مدرنیزم، ما به دنبال روش ساختن کشور هستیم، اظهار کرد: با این حال ما نتوانستهایم هنوز در انتخاب روش ساختن کشور به توافق برسیم. اگر پرسش راهِ ساختن چین را از اعضای حزب کمونیست، کارآفرینان، شهروندان یا اساتید دانشگاه چینی بپرسید، جواب میدهند که برتری اقتصادی و افزایش روزانه ثروت ملی؛ اما در ایران جوابهای متنوعی از این پرسش خواهید گرفت.
وی ادامه داد: یک کشور برای رسیدن به موفقیت نمیتواند تمرکزش در بیست نقطه پخش باشد. اگر شهروندان، سیاستمداران و کارآفرینان در اصول و مبانی پیشرفت کشور متمرکز نباشند، نتیجهای حاصل نمیشود. بزرگترین مشکل ایران از نظر من، مشکل دانش است. ما سعی و خطاهای زیادی داشتهایم و همچنان در حال امتحان کردن راههای مختلف هستیم در حالیکه هم مسائل جهانی هستند و هم راهحلها. ما اگر با دنیا کار کنیم، بهراحتی به بسیاری از راهحلها میرسیم.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی با اشاره به اینکه طبق تئوری مازلو، حکومتها باید در ابتدا نیازهای اصلی مثل خوراک و مسکن شهروندان را تامین کنند، تصریح کرد: در مرحله بعد باید مسائل امنیتی و اجتماعی حل و فصل شوند. در دنیای امروز اقتصاد، امنیت و محیط زیست مبنای برنامهریزی سیاستمداران است. در چهل سال گذشته، تولید ناخالص داخلی با یک شیب بالا در حال افزایش است اما منحنی عدالت اجتماعی رو به پایین است. در حال حاضر در ۱۹ کشور آشوب وجود دارد و به جز هنگکنگ، بیعدالتی اجتماعی ریشه آشوب در سایر کشورهاست. در این شریط کشوری مثل زلاندنو اعلام کرده است که دنبال توزیع ثروت ملی است نه افزایش تولید ناخالص داخلی. در آمریکا هفتاد درصد ثروت در اختیار ده درصد جمعیت است اما در اسلواکی این ثروت در اختیار سی درصد جامعه است. در آمریکا تمام مناظرههای چپ و راست حول موضوع عدالت اجتماعی است.
سریع القلم در ادامه با بیان اینکه هرچه قرارداد اجتماعی در یک کشور قویتر باشد، اعتماد اجتماعی هم افزایش مییابد، گفت: قرارداد اجتماعی قوی یعنی حاکمیت و شهروندان تعاریف نزدیکی از کلیدواژههای اصلی داشته باشند. کشورهای منطقه اسکاندیناوی بهترین کشورها از این لحاظ هستند.
وی با اشاره به تحولات نظام جهانی در آینده در زمینههای اقتصادی، دانش، انرژی، مسائل زیستمحیطی، تولید ثروت و مسائل پزشکی، گفت: با شناخت صحیح از تحولات نظام جهانی میتوان برای آینده کشور برنامهریزی کرد. حدود شش ماه است که دستگاه دیپلماسی به اروپا میگوید چرا آنها وظایف خود در برجام را انجام نمیدهند؛ ولی اگر دستگاه دیپلماسی ما ده درصد اقتصاد جهانی را میفهمید، این را نمیگفت. رابطه تجاری بین اتحادیه اروپا و آمریکا یک تریلیون و چهارصد میلیون دلار است. آمریکا در آلمان ۲۸۷ پایگاه نظامی دارد. در طول یک روز ۷ هزار آمریکایی به آلمان میروند. هر ۲۴ ساعت تجارت کانادا و آمریکا دو میلیارد دلار است. این ارقام مهم است. زیرا حوزه سیاست حوزه رقم است. در حالیکه ما انتظار داریم اروپا این روابط تجاری خود با آمریکا را رها کند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: جهان امروز با حضور چین، روسیه و آمریکا سهقطبی شده است و فرصت برای کشورهایی که دنبال تنوعسازی در اقتصاد ملی هستند، فراهم است. اگر حاکمیت انسجام و تمرکز داشته باشد، میتواند خیلی کارهای بزرگی انجام دهد در حالیکه مسئولان در کشور ما از طریق تریبون با هم حرف میزنند. اما حکمرانی باید بر اساس فکر باشد و تیمها در حاکمیت با هم کار کنند. برای کشورهای در حال توسعه، انسجام فکری، سیاستگذاری و فهم جهان مهمتر از دموکراسی است.
وی با طرح این پرسش که "چرا ایران راحت تحریم میشود؟" گفت: اگر ما با بانکهای جهانی و شرکتهای جهانی همکاری کرده و کشوری بینالمللی بودیم، راحت تحریم نمیشدیم. ترامپ چند نفر را در ترکیه تحریم کرد و در مقابل اردوغان اعلام کرد مانع فعالیت چند شرکت و بانک آمریکایی میشود و ترامپ مجبور شد پس از سه روز، تحریم را پس بگیرد. هرچهقدر ایران بیشتر با دنیا کار کند فساد هم کمتر میشود. مبارزه با فساد به همایش و سخنرانی نیاز ندارد. اگر سیستم بانکی ما جهانی و شفاف شود، فساد ریشهکن میشود.
سریعالقلم با بیان اینکه اگر بخواهیم
کشور تغییر کند، باید افکار خود را تغییر دهیم، تصریح کرد: افکار موجود،
افکار توسعهای نیست بلکه برای حفظ وضع موجود است. ما باید در کشور بحث
کنیم که استقلال به چه معنا است؟ به نظر من استقلال به معنای تولید ثروت
است نه بستن مرزهای کشور. در حال حاضر هر نوع وارداتی به کشور حتی دارو
باید با مجوز وزارت خزانهداری آمریکا باشد. اگر شرکتی بخواهد از ایران نفت
بخرد باید از وزات خزانهداری آمریکا اجازه بگیرد. در واقع اقتصاد ملی ما
در خیابان باب همایون نیست بلکه در خزانهداری آمریکا است. ما از سال ۸۱
درگیر مذاکرات هستهای هستیم. آیا این بهمعنای گروگان گرفتن اقتصاد کشور
نیست؟
وی همچنین گفت: ما باید با دنیا کار کنیم، از آنها یاد بگیریم و
بر دنیا تاثیر بگذاریم. همچنین باید سیاست خارجی در خدمت سیاست اقتصادی
باشد نه اینکه این دو جدا از هم باشند. نظام دانشگاهی ما هم باید
بینالمللی باشد. از سویی ما باید برای خود مزیت نسبی تعریف و برتری فناوری
پیدا کنیم. زیرا اتکاء به درآمدهای نفتی، در بیست سال آینده فقر را بیشتر
میکند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه ۱۰ تا ۱۵ سال برای بازبینی در افکار خود برای ورود به صحنه جهانی نیاز داریم، تصریح کرد: این دوره زمانی با آشوب همراه نخواهد بود زیرا اکثریت جامعه دنبال روشهای مدنی هستند. ورود به صحنه جهانی به معنای آمریکا نیست بلکه همکاری با کشورهایی مثل برزیل، آفریقای جنوبی، هند، ترکیه و کره جنوبی است. نظام جهانی به سمت تنوع میرود و این فرصت خوبی برای ما ایجاد میکند.
این استاد دانشگاه در پایان با بیان اینکه مسیر دویست سالهی گذشتهی ما کند، پرچالش و البته درست بوده است و جامعه باید این مسیر را تجربه میکرد، خاطرنشان کرد: ما باید از تجارب تاریخی خود درس بگیریم و اشتباهات خود را تکرار نکرده، شکافهای ذهنی و تئوریک خود را پُر کنیم. هرچه جهان را بهتر بشناسیم، سریعتر میتوانیم این مسیر را طی کنیم. دانشگاه هم در این مسیر نقش مهمی دارد. اما اگر بینالمللی نشویم، در فرایند سود و خطا باقی میمانیم و مشکلات انباشته میشود. آینده کشور ما در گرو بینالمللی شدن است و ما باید خود را با شاخصهای بینالمللی مقایسه کنیم.
رئیس اتاق بازرگانی ایران گفت: ما نگران سال ۹۹ هستیم، چشمانداز مثبتی را نمیبینیم و بودجهای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر میکند. بودجه کشور متعلق به شرکتهای دولتی، بانکها و موسسات انتفاعی بوده، در حالی که درصد بالایی از آنها سالهاست زیان میدهند.
به گزارش ایسنا، غلامحسین شافعی شب گذشته در همایش ملی ترانزیت و حمل و نقل بینالمللی در مسیر توسعه اقتصادی در اتاق بازرگانی، صنایع و معادن استان، اظهار کرد: مطالبی که در این همایش عنوان شد، مطالب فوقالعادهای بود و من حرف تازهای ندارم که بگویم، هرچند حرف دوستان نیز حرف تازهای نبود.
وی افزود: اگر در خصوص بسیاری از موضوعات اقتصادی از جمله حمل و نقل و سایر مسایل به ۱۵، ۲۰ سال پیش برگردیم صحبتها در محافلی که حضور داشتیم را مقایسه کنیم، تفاوت جدی با حرفهای امروز ندارد. معنی و مفهومش این است که مشکلات ۲۰ سال پیش نیز مطرح می شده و امروز هم مطرح میشود، بنابراین حرفهای جدیدی نیست. چرا و به چه علت اینگونه شده است؟
شافعی ادامه داد: ما به مسائل اقتصادی یا از جنبه اقتصاد خرد یا اقتصاد کلان نگاه میکنیم. در کشور ما نه نگاه از دید اقتصاد خرد مشکلات ما را حل میکند، نه نگاه از دید اقتصاد کلان. مشکلات ما بسیار عمیقتر از مشکلات اقتصاد خرد و کلان است. ما در سیستم قاعدهگذاری در اقتصاد مشکل اساسی داریم، بنابراین هرچه از اقتصاد خرد و کلان صحبت کنیم، اگر این قاعدهگذاری اصلاح نشود، مشکلی حل نخواهد شد. اینکه ۲۰، ۲۵ سال در مورد یک مشکل اقتصادی صحبت میشود و امروز هنوز سرجای اول هستیم، همین است.
رئیس اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: باید این سوال را مطرح کنیم که آیا مسایلی که روی آن تمرکز میکنیم، ابزار یا هدف برای رسیدن به توسعه هستند؟ همه این موارد ابزاری برای رسیدن به هدف هستند و وقتی از هدف سوال میکنیم، هدفی وجود ندارد، بنابراین به اشتباه ابزار جای هدف را میگیرند و ما از نقطه حرکت خود مسافت قابل توجهی را نمیبینیم. تاکنون به این مساله توجه نشده است.
وی بیان کرد: مساله دوم که یکی از آفتهای بزرگ توسعهنیافتگی ما و یکی از ابزارهای مهم توسعه فقر در کشور بوده، عدم هماهنگی تصمیمگیران بیشمار برای انجام یک عمل است. در ترانزیت این همه بحث میکنیم، در حالی که ۲۲ دستگاه در خصوص ترانزیت تصمیمگیر هستند و یک پاسخگوی واحد وجود ندارد، با این وضعیت میخواهیم به کجا برسیم؟ این اشکال اساسی برای رسیدن به نقطه هدف است و هرچه تلاش کنیم و پیش برویم میبینیم که کار انجام نمیشود. چرا نباید وزارت راه متولی واقعی و سخنگوی واحد ترانزیت کشور باشد؟
شافعی خاطرنشان کرد: ما باید بیش از اینکه مشکلات را مطرح کنیم، به عنوان فعالان اقتصادی راه حلهای مناسب را پیدا کرده و روی آن تکیه کنیم. هر وقت میخواهیم در مورد دولتیها ایرادی بگیریم، از مدیران دولتی ایراد نگیریم، بلکه ایراد ما به سیستم باشد. در دولت مدیران توانمندی وجود دارند اما در سیستم اشتباه و نادرستی کار میکنند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه چند مشکل در خصوص حمل و نقل وجود دارد، عنوان کرد: یکی از مشکلات بسیار بزرگی که هیچ فکری برای آن نشده، موضوع فرسودگی بسیار بالای ناوگان حمل و نقل ریلی و جادهای ما است. ما زمانی درآمدهای رویایی داشتیم اما هیچ کار اساسی برای حمل و نقل و نوسازی ناوگان انجام ندادیم، اکنون نیز در بودجه به اولویتهای پایینتر از حمل و نقل و ترانزیت توجه شده اما به آن اندازه به حمل و نقل توجه نشده است.
وی افزود: این تصور وجود ندارد که هر نوع هزینهای برای بخش حمل و نقل و ترانزیت کنیم یک سرمایهگذاری دارای درآمد با ارزش افزوده در کشور ایجاد میکند که تقریبا ناپیدا است. فعالیت اقتصادی در شرایط فعلی یکی گردشگری و دیگری ترانزیت است که باید در صدر فعالیتهای دولت قرار گیرد و نسبت به ترمیم اشکالات آن اقدام شود که انجام نشده است. در بودجه به بخش حمل و نقل ریلی و ترانزیتی جفا شده است.
شافعی گفت: اکنون نیز با توجه به وضعیت ویژه، موقعیتهای خدادادی و شرایط استثنایی ژئوپولیتیک ایران در مساله حمل و نقل و ترانزیت میتوانستیم کاری انجام دهیم تا کشورهای منطقه نتوانند با ما رقابت کنند، اما به سرعت در حال واگذاری هستیم.
وی ادامه داد: اتفاقات کشور عمان و میزان سرمایهگذاری برای زیرساختها در کشور عمان و ترکیه نشان میدهد که آینده ما اصلا خوب نیست و این کفران نعمت خدادادی برای کشور است که در چنین موقعیتی قرار گرفتیم اما به دست خود داریم این موقعیت را از دست میدهیم. در اطراف ما حتی در افغانستان مشغول ایجاد خط آهن هستند اما ما بیاطلاع هستیم. این مانند همه کارهای ما بوده که معمولا در تمام کارها اینگونه هستیم، اجازه میدهیم غافله از ما رد شود و تازه میفهمیم جا ماندیم.
شافعی با اشاره به اینکه آینده پژوهی در مسایل اقتصادی ما تقریبا مغفول است، تصریح کرد: در مولفههای اقتصادی، حمل و نقل و ترانزیت در صدر قرار دارد اما هنوز فرصت داریم که اجازه ندهیم این موقعیت کاملا از دست برود. مشکل دیگر این است که حمل و نقل ما نباید رانندهمحور باشد. ما نیازمند شرکتهای توانمند حمل و نقل هستیم که اگر با اطراف مقایسه کنیم، از این نظر وضعیت خوبی نداریم. یکی از برنامههای انجمن باید این باشد که با مطالعه فکری برای این مشکل اساسی کند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران بیان کرد: مساله دیگر این است که ما هیچ راه فراری از اقتصادهای دانشبنیان نداریم و نمیتوانیم هیچ مقاومتی در مقابل فناوریهای جدید داشته باشیم. حمل و نقل ما در این قضیه مقداری عقب است، خودمان باید عجله کنیم و این کار را انجام دهیم. اشکال اساسی دیگر این است که ما همیشه معلولها را در نظر میگیریم، نه علتها را. امیدوارم به این قضیه توجه شود، علتهای عقبماندگی اقتصادی خود را پیدا کنیم و به مسایل ریشهای و اصلی بپردازیم، تکیه بر فروعات مشکل ما را حل نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه ما نگران سال ۹۹ هستیم، عنوان کرد: چشمانداز مثبتی را نمیبینیم و بودجهای که به مجلس ارائه شده نگرانی را چند برابر میکند. ۷۴ درصد بودجه کشور متعلق به شرکتهای دولتی، بانکها و موسسات انتفاعی بوده، در حالی که درصد بالایی از آنها سالهاست زیان میدهند. دست ما از دولت کوتاه است، امیدواریم مجلس به این پیشنهادات در خصوص بودجه توجه کند و تغییرات مثبتی در بودجه کشور به وجود آورد.
Many businesses claim they’re using it, but they’re kidding themselves—and they’re kidding you, too
By Max Simkoff, Andy Mahdavi on
Credit: Getty Images
During the past few years, all kinds of businesses have begun using what they call “artificial intelligence.” One international survey said 37 percent of organizations have, as a press release put it, “implemented AI in some form.” A different survey, looking at U.S. businesses, put the figure at 61 percent. A third, focused on the U.S. and the U.K., said, in the words of another press release, a whopping “77% have implemented some AI-related technologies in the workplace.”
The numbers don’t differ based on geography alone. They highlight a problem facing any discussion about AI: Few people agree on what it is.
Working in this space, we believe all such discussions are premature. In fact, artificial intelligence for business doesn’t really exist yet. To paraphrase Mark Twain (or rather a common misquote of what Twain actually said), reports of AI’s birth have been greatly exaggerated.
We’re not alone in thinking this. Luc Julia, Samsung’s vice president of innovation and co-inventor of Siri, has said something similar. Today’s tools for businesses involve mathematics, statistics, machine learning, deep learning and big data—with better machines than in the past. But what is so often referred to as AI doesn’t actually involve an artificial form of intelligence, Julia argues. Understanding this is crucial for businesses that want to take full advantage of the opportunities new technologies have to offer and build defenses against future competition.
Today’s tools can be powerful. But AI is best thought of as a next-generation set of technologies that businesses have not yet begun to use. Someday they will—and that will cause a whole new era of disruption. If businesses think they’re already using these technologies, they may not be prepared for the competitors who better understand the differences, put them to use and come up with better, more powerful ways to serve customers.
So if it isn’t AI, what technologies are businesses using today?
For many, it’s automation. Organizations are using processes that have existed for decades but have been carried out by people in longhand (such as entering information into books) or in spreadsheets. Now these same processes are being translated into code for machines to do. The machines are like player pianos, mindlessly executing actions they don’t understand.
Many traditional companies aren’t even doing this. One of us (Simkoff) launched States Title to transform the title insurance industry after discovering that it was plagued with outdated mechanisms, including large numbers of employees doing manual data entry. With an “it ain’t broke, why fix it” mentality, companies in this market were keeping the same old processes in place, with personnel repeatedly entering the same information into multiple computer programs—a system that’s expensive, rife with errors and easy to improve through automation.
Some businesses today are using machine learning, though just a few. It involves a set of computational techniques that have come of age since the 2000s. With these tools, machines figure out how to improve their own results over time. Machine learning looks at patterns and trends from data analysis and draws conclusions.
Before joining States Title, one of us (Mahdavi) used some of these technologies for research in the physical sciences, deriving results on galaxies, cosmology and dark matter. These kinds of “far out” technologies require machines that can build on their own discoveries. They involve getting machines to use deductive logic and problem-solving, and to keep reinforcing their processes with what they’ve learned.
Machine learning can have applications in any business. If yours isn’t using it now, be aware that there are almost certainly competitors in your industry looking to do so.
How is artificial intelligence different? As we see it, AI determines an optimal solution to a problem by using intelligence similar to that of a human being. In addition to looking for trends in data, it also takes in and combines information from other sources to come up with a logical answer.
When AI for business arrives, expect a radical transformation. It will give birth to organizations built differently from the ground up. Rather than asking what products or services people can provide and how machines can help them do so, the leaders of these businesses will start with what artificial intelligence can do and build businesses around that. True AI may even start a company on its own. It will be a new paradigm.
Business leaders would do well to become acquainted with the latest technologies as they’re developed and to hire experts who understand them. One of the biggest reasons States Title took off so quickly was that it entered an industry unprepared for the kind of change that the most cutting-edge technologies provide. At the speed of change in today’s business environment, every industry is ripe for similar disruption.
The views expressed are those of the author(s) and are not necessarily those of Scientific American.
صریح، ساده و سرسخت. تا آن جایی که در گفت و گوی سه ساعته دیدم، این سه واژه، بهترین توصیف ممکن برای شخصیت سعید لیلاز است. او در این گفت و گو، به طیف وسیعی از مسائل از نیمه دهه ۴۰ تا همین چند روز پیش اشاره کرده و با مثال های جالب، اقتصاد و تاریخ و سیاست را به هم پیوند داده است.
به گزارش ایرنا، در قسمتی از گفت و گوی روزنامه رسالت با سعید لیلاز در مورد چالشهای اقتصاد ایران آمده است: متن پیش رو، خلاصه ای از مصاحبه تفصیلی تلویزیون تصویری «رسالت» با لیلاز است.
گفت و گو با سعید لیلاز، از طراحان گرانی بنزین، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران و قائم مقام ایران خودرو دیزل را از نظر می گذرانیم.
تحولات اخیر همانند ماجرای آرامکو، ساقط کردن پهپاد و توقیف نفتکش انگلیسی در واکنش به توقیف نفتکش ما اتفاق افتاد. این موضوع چه تأثیری بر اقتصاد ایران دارد؟
شواهدی که ما داریم نشان میدهد تأثیر فعالیتهای سیاسی، نظامی بر اقتصاد دائما در حال کمرنگتر شدن است. من این را در جایی بیان کرده بودم که اگر این پهپاد آمریکایی را سال گذشته ساقط کرده بودیم ممکن بود دلار به ۵۰، ۴۰ هزار تومان برسد و این نشان میدهد اولا بازار از تأثیر گرفتن از فعالیتها و تحولات سیاسی، نظامی روز فاصله میگیرد و ثانیا مردم و اقتصادگردانها تصور میکنند به خاطر اقتدار نظامی که ایران به خرج میدهد و همین طور هوشمندی که در پس این تحولات نهفته است بیگدار به آب نخواهیم زد. یعنی تأثیر جنگ و سایه جنگ روی اقتصاد ایران اثرگذار نیست. این یکی از دستاوردهای بزرگ کشور در سال ۹۸ است. قبلا یک نسیمی در دنیا میوزید اقتصاد ایران تب میکرد ولی الان با وجودی که سر قضیه آرامکو اوضاع منطقه بسیار بسیار بحرانی شد، شما شاهد بودید هیچ تحولی در بازار ارز که اتفاقا دولت کنترل وحشتناکی هم روی آن ندارد، اتفاق نیفتاد و این نشاندهنده این است که درنگاه مردم در تحولات سیاسی جمهوری اسلامی از یک نوع بازدارندگی فعال استفاده میکند. یعنی در عین این که نمیخواهد ابتکار عمل نظامی را به دست بگیرد و کشور و منطقه را به جنگ بکشاند، ولی در برابر فشارهای خارجی هم به هیچ وجه کوتاه نمیآید. من اسم این را بازدارندگی فعال گذاشته ام و بسیار مثبت میدانم. به نظر من در تمام ۴۰ سال گذشته هرگز به این خردمندی همراه با قدرت نبودهایم و از نیروهای خود استفاده نکردیم.
با این تفسیر شما امروز چه اتفاقی افتاده که میتوانیم خردمندی فعال داشته باشیم؟
واقعیت قضیه این است که اقتصاد ایران خیلی مستقلتر از گذشته شده است.
مستقل از؟
از نفت، از وابستگی خارجی! همه ما از اوضاع اقتصادی انتقاد میکنیم ...
یعنی اقتصاد امروز ما غیرنفتیتر از قبل است؟
در میان کشورهای نفتی، متنوع ترین و صنعتیترین ساختار را ایران دارد و
این اقتصاد بسیار متنوعی است. تولیدات مواد غذایی ایران نسبت به سال ۵۷
الان ۷ برابر شده و جمعیت ما دو برابر. معنی این حرف چیست؟ معنی این حرف
این است که هر ایرانی ۳ تا 3.5 برابر سال ۵۷ خودکفایی غذایی دارد. این روی
اثرناپذیری شما از تحولات بینالمللی تأثیر میگذارد و این به خاطر ساختار
صنعتی بسیار نیرومند ایران است، گرچه از همه ظرفیت آن استفاده نمیکنیم. ما
مشکل مدیریت و سیستم در ایران داریم والا سختافزارهایی که الان اقتصاد
ایران دارد یا امکاناتی که در همسایگی آن فراهم است، از ۱۵، ۱۴ همسایهای
که دارد بالاتر است. این موضوع ضریب تابآوری اقتصاد ایران را فوقالعاده
افزایش داده و همه اینها را شما شاهد هستید. این ویژگی از نظر اقتصادی در
شرایط فعلی مؤثر است، از نظر نظامی که به نظر من در ارتباط مستقیم با
اقتصاد است همینطور. میزان سرمایهگذاریهایی که ایران در ۳، ۲ دهه اخیر به
ویژه از جنگ تحمیلی به بعد انجام داد، الان تمام بازتاب و محصول خود را
بیرون میدهد.
سؤال بعدی من این است که نرخ ارز و نرخ سکه تا چه زمانی در همین حدود باقی میماند؟ بالا میرود یا پائین میآید؟ برخی میگویند دولت سعی دارد تا انتخابات مجلس ثباتی ایجاد کند و بعد رها میکند. اصولا بعد از یک شوکی که ایجاد میشود تا چند سال این ثبات باقی میماند.
بله. تا چند سال میماند.
ارزیابی شما از نرخ ارز تا پایان سال ۹۸ و تا پایان دولت آقای روحانی چیست؟
نرخ ارز یا نرخ سکه میگوییم یا هر کالای دیگر، تابع عرضه و تقاضاست. ممکن است ما الان طرف تقاضا را بتوانیم پیشبینی کنیم ولی طرف عرضه را نمیتوانیم. معنی این حرف چیست؟ الان که صادرات نفت ایران به حدود بسیار پایینی رسیده، ممکن است درآمدهای قابل تصرف دولت به لحاظ ارزی مثلا یک پنجم حالت عادی باشد، بنابراین اگر تحریمها برداشته شود یکباره عرضه ارز ممکن است پنج برابر شود. میخواهم بگویم هیچ تحلیلی را شما نمیتوانید انجام دهید که حاوی حقیقت باشد. از طرف دیگر تقاضا یعنی اولا ورود نقدینگی و رشد نقدینگی است که فرض میکنیم الان ۲۴، ۲۳ درصد در سال است، ولی فقط این در مورد ارز نیست. بی ثباتیها یا تصمیمگیریهای سیاسی، چه داخلی و چه بینالمللی و چه منطقهای، روی تقاضای ارز اثر میگذارد. مثلا فرض کنید اگر نسیمی از گفتوگوبین ایران و آمریکا بوزد ممکن است قیمت دلار کاهشی باشد.
الان شما میفرمایید اقتصاد ایران کمتر از سیاست تأثیر می پذیرد؟
بله اما به صورت شوک آور نخواهد بود. آهستهتر است. چرا؟ این جملهای است که اگر اشتباه نکنم برای اولین بار میلتون فریدمن کشف کرده که مردم بر اساس انتظار خود از آینده خرج میکنند. این حرف خیلی بزرگی است چون برای من نیست میگویم. مردم بر اساس انتظار خود از آینده هزینه میکنند، نه بر اساس وضع فعلی خود! یعنی اگر درآمد آنها خوب باشد ولی تصور آنها از آینده منفی باشد کم خرج میکنند و بالعکس!
8257582592
مدیرعامل ایرانسل در نشست تخصصی «نقش اینترنت اشیا در شهر هوشمند»،بر لزوم رفع موانع فعالیت بازیگران حوزه شهر هوشمند تأکید کرد.
به گزارش روابط عمومی ایرانسل، نشست تخصصی «نقش اینترنت اشیا در شهر هوشمند» ظهر امروز، ۱۹ آذر ۱۳۹۸، به عنوان بخشی از همایش «تهران هوشمند»، در سالن سعدی مرکز همایشهای برج میلاد با حضور دکتر بیژن عباسی آرند مدیرعامل ایرانسل، دکتر رسول سرائیان دبیرکل سازمان نظام صنفی رایانهای کشور، دکتر مجید رسولی عضو هیأت علمی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، دکتر وحید شاه منصوری از «ستاد توسعه فناوریهای اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی» و علی رحمانپور همبنیانگذار و مدیرعامل لینکپ برگزار شد.
مدیرعامل ایرانسل در این نشست، با اشاره به پیشبینیهای منتشر شده در زمینه توسعه سریع بازار اینترنت اشیا در جهان، بر لزوم تسهیل شرایط و رفع موانع فعالیت بازیگران این عرصه تأکید کرد و راهاندازی سریع شبکه نسل سوم و چهارم اینترنت همراه پس از رفع انحصار توسط دولت را نمونه مشخصی برای آن دانست.
وی همچنین بر آمادگی ایرانسل برای بررسی پیشنهاد شرکتهای آماده برای فعالیت در عرصه شهر هوشمند تأکید کرد و در عین حال، تحقق این گونه همکاریها را به دلیل گستردگی سطح فعالیت، منوط به ارائه طرح و مدل تجاری مناسب و کامل دانست.
عباسی آرند همچنین در بخش دیگری از سخنانش از ادامه همکاری ایرانسل با شرکتهای دانشبنیان و شرکت گاز در زمینه حسگر و کنتور هوشمند گاز خبر داد و ابراز امیدواری کرد که این خدمت در سطح تجاری نیز به مشترکان ارائه شود.
همچنین در این نشست، رسول سراییان، دبیرکل سازمان نظام صنفی رایانهای کشور، بر لزوم پیادهسازی یک مدل برای حضور بخش خصوصی در صنعت اینترنت اشیا تاکید کرد و راهاندازی پروژه ایرانسل را یک مدل موفق برای تنظیم، پیادهسازی و اجرای یک طرح و مدل تجاری موفق برشمرد.
وحید شاه منصوری، از ستاد توسعه فناوریهای اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی نیز با اشاره لزوم حمایت دولت از پیشرفت پروژههای اینترنت اشیا، از برنامه این ستاد برای فعالیت در حوزه کشاورزی و شهر هوشمند خبر داد.
علی رحمانپور مدیرعامل استارتاپ لینکپ نیز با اشاره به نقش مهم و کلیدی اپراتورها برای جلب اعتماد کاربران نهایی خدمات شهر هوشمند، بر ضرورت مشخص شدن نقشها برای شکلگیری همکاری بین بازیگران مختلف این صنعت در راستای رشد بازار تاکید کرد و آن را حلقه گمشده اتصال مجموعه بازیگران دانست.
سومین همایش و نمایشگاه «تهران هوشمند» با حضور ایرانسل و ارائه زیرساخت NB-IoT، در روزهای ۱۸ و ۱۹ آذر ۱۳۹۸ توسط سازمان فاوای شهرداری تهران در مرکز همایشهای برج میلاد برگزار شد و محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رئیسجمهوری، پیروز حناچی شهردار و محسن هاشمی رئیس شورای اسلامی شهر تهران در مراسم آغاز به کار آن حضور داشتند.
شبکه NB-IoT یا شبکه کم پهنای اینترنت اشیا، بستری است که اطلاعات دریافتی از حسگرهای حوزه اینترنت اشیا را به سیستمهای تحلیل داده منتقل میکند و ایرانسل، برای نخستین بار جامعترین نسخه از این شبکه کاربردی، برای دستیابی به شهر هوشمند را در سومین همایش و نمایشگاه «تهران هوشمند» ارائه کرد و کوشید تا دانشجویان و کسب و کارهای نوپا و صنایعی که میتوانند از شبکه NB-IoT بهره بگیرند را شناسایی کرده و برای همکاری با آنها گامهای مؤثری بردارد.
در شهرهای هوشمند، از دادهها و فناوریهای موجود برای ارتقای کارآیی، توسعه اقتصادی و بهبود کیفیت زندگی شهروندان استفاده میشود که با توسعه یافتن تکنولوژیهای شهر هوشمند، موارد استفاده بیشتری از IoT نیز ایجاد خواهد شد. از جمله خدمات هوشمند شهری که توسط ایرانسل، تا امروز ارائه شده است میتوان به «پارکینگ هوشمند»، «روشنایی هوشمند معابر»، «دوچرخه اشتراکی»، «کنتور خوانی هوشمند»، «مدیریت هوشمند ناوگان» و «نظارت بر تجهیزات و داراییها» اشاره کرد.
دانشجویان، صاحبان کسب و کارهای مرتبط و سایر علاقهمندانی که امکان حضور در غرفه ایرانسل در همایش و نمایشگاه «تهران هوشمند» را پیدا نکردند، میتوانند با مراجعه به بخش مشترکان سازمانی در وبسایت ایرانسل، به نشانی business.irancell.ir برای ثبت اطلاعات خود اقدام کنند.