واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineering
واحد مشترک کمکی پژوهش و مهندسی «هوش یار-تواندار» (HT-CSURE)
Hooshyar-Tavandar Common Subsidiary Unit for Research & Engineeringدومین سفر فضایی خصوصی انجام شد/ این بار جف بزوس
پس از نخستین سفر فضایی خصوصی در آمریکا که در روزهای گذشته توسط شرکت «ویرجین گالاکتیک» (Virgin Galactic) صورت گرفت، امروز دومین سفر فضایی با پرتاب سفینه «بلو اورجین» (Blue Origin) به فضا انجام شد.
به گزارش روز سه شنبه ایرنا، کپسول فضایی ساخت شرکت بلو اورجین توسط موشک ماهواره بر «نیو شپارد» (New Shepard) چهار فضانورد از جمله «جف بزوس» میلیاردر آمریکایی، بنیانگذار شرکت آمازون و فردی که این پروژه فضایی را راه اندازی کرد به فضا پرتاب شد.
این درحالی است که پیش از وی «ریچارد برانسون» دیگر میلیاردر انگلیسی و رئیس گروه شرکت های ویرجین، با شبه فضاپیمای (Virgin Galactic Unity ۲۲) در مورخ ۲۰ تیرماه به مرز فضا رهسپار شده بود.
دراین سفر فضایی که پس از رسیدن به فاصله حدود ۱۰۰ کیلومتری زمین، مرز فضا، ۴ سرنشین این کپسول بلو اورجین حدود ۳ دقیقه وضعیت بی وزنی را تجربه کرده و با چتر نجات به زمین بازخواهند گشت، تمام زمان این سفر فضایی از زمان پرتاب تا بازگشت ۱۱ دقیقه در نظر گرفته شده است.
این پرواز اولین سفر فضایی است که یک مسافر با پرداخت پول در آن حضور پیدا کرده است. پدر الیور دیمن(Oliver Daemen) ۱۸ ساله مبلغ نامشخصی برای حضور او در این پرواز پرداخت کرده است. بزوس به همراه برادرش مارک و خانم والی فانک (Wally Funk) ۸۲ ساله به فضا خواهند رفت.
در این سفر جوان‌ترین و مسن‌ترین افرادی که تاکنون به فضا رفته‌اند یعنی دیمن و فانک حضور دارند.
در این سفر «مارک بزوس» برادر جوان تر جف بزوس، «الیور دیمن» جوان ۱۸ ساله و «والی فانک» زن ۸۲ ساله وی را همراهی می کنند.
جف بزوس بنیانگذار شرکت بلو اورجین، سازنده سفینه فضایی است .
متان موجود در قمر سیاره زحل نشان از وجود حیات میکروبی دارد
بر طبق مطالعات جدید، گاز متان موجود در انسلادوس، ششمین قمر بزرگ زحل، می‌تواند نشان از وجود حیات میکروسکوپی در این قمر باشد.
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، به گفته‌ی نویسندگان این مطالعه، داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای کاسینی ناسا که دیگر فعال نیست نشان از وجود این گاز با منشا نامشخص دارد. ممکن است منشا این گاز فرآیندی به نام "methanogenesis" باشد که در آن میکروب‌هایی به نام متانوژن(methanogens) گاز متان تولید می‌کنند.
انسلادوس کره‌ای منجمد با تنها ۳۱۳ مایل(۵۰۳ کیلومتر) قطر است. این قمر سیاره‌ی زحل که یکی از ۸۲ قمر این سیاره است در زیر سطح یخی خود آب مایع دارد و یکی از معدود سیارات منظومه‌ی شمسی است که در آن آب مایع یافت می‌شود. قمر اروپا مشتری نیز آب دارد.
توده‌های عظیم آب که از این قمر فوران می‌کنند نشان‌دهنده‌ی وجود اقیانوسی بزرگ در زیر سطح انسلادوس است.
فضاپیمای کاسینی طی ماموریت ۲۰ ساله خود، میزان زیادی از مولکول‌های کربن دی‌اکسید، دی هیدروژن و متان در این قمر یافته است. این مولکول‌ها به طور معمول در چاه‌های گرمابی در کف اقیانوس‌های زمین یافت می‌شوند.
به گفته‌ی محققان دانشگاه "آریزونا" و "دانشگاه علوم پاریس" و "لترس"(Lettres)، متان کشف شده بیش از حد انتظار بود.
پروفسور رجیس فریر(Regis Ferriere) از دانشگاه آریزونا و یکی از نویسندگان این مقاله می‌گوید: ما می‌خواستیم بفهمیم که آیا این حجم زیاد از متان ناشی از وجود میکروب‌هایی مشابه در زمین است که دی‌هیدروژن مصرف می‌کنند و گاز متان تولید می‌کنند یا خیر.
جستجوی این میکروب‌ها که متانوژن نام دارند در سطح قمر انسلادوس نیازمند ماموریت‌های دشواری است که تا چند دهه آینده امکان‌پذیر نیست.
به همین دلیل فریر و همکارانش از مدل‌سازی‌های ریاضیاتی کمک گرفتند تا احتمال وجود این میکروب‌ها در سطح قمر زحل را بررسی کنند.
آنها نتیجه گرفتند که این داده‌ها یا نشان از حیات میکروبی در انسلادوس دارد و یا منشا آن فعالیت‌های شیمیایی متفاوت نسبت به زمین است.
متان یک گاز گلخانه‌ای است که با فعالیت‌های گرمابی با سرعت کم در زمین تولید می‌شود. بخش اعظمی از متان زمین ناشی از میکروارگانیسم‌ها است که از دی‌هیدروژن به عنوان منبع انرژی استفاده می‌کنند و متان آزاد می‌کنند.
محققان ابتدا بررسی کردند که چه میزان فعالیت گرمابی برای تولید مقدار متان یافت شده در قمر زحل کافی است.
آنها دریافتند که بالاترین میزان ممکن از فعالیت‌های غیر زنده که منجر به تولید متان می‌شود نیز برای تولید این میزان متان در قمر زحل کافی نیست.
اما افزودن متانوژن‌ها به مدل‌ها باعث می‌شد که میزان تولید متان با میزان متان موجود در انسلادوس مطابقت داشته باشد.
در حقیقت وجود زندگی میکروبی در زیر سطح یخی این قمر محتمل به نظر می‌رسد.
فریر می‌گوید: ما نمی‌توانیم به طور قطع آن را تایید کنیم اما این احتمال وجود دارد و برای رد این فرضیه داده‌های بیشتری نیاز است.
توضیح دیگری برای وجود این میزان متان در این قمر نیز می‌تواند به وجود آمدن آن از مواد آلی اولیه درون هسته انسلادوس باشد.
این مطالعات در مجله‌ی Nature Astronomy منتشر شده است.
میشلن و معرفی بادبان کشتی با بهبود 20 درصدی بهره‌وری سوخت (+فیلم و عکس)
عصر ایران – شرکت میشلن به تازگی پروژه ویسامو (WISAMO) را معرفی کرده است که راه حلی نوآورانه مرتبط با کاهش انتشار کربن از بخش حمل و نقل دریایی محسوب می شود. پروژه بال بادبان متحرک (Wing Sail Mobility) یا به اختصار ویسامو، یک سامانه بال بادبان خودکار، تلسکوپی و قابل باد شدن است که می تواند روی کشتی های تجاری و قایق های تفریحی نصب شود.
این سامانه قابل باد شدن می تواند از باد که یک منبع انرژی رایگان، جهانی و اتمام ناپذیر است، استفاده کند. یک کمپرسور هوای کوچک در این سامانه قرار دارد که برای باد شدن بال بادبان استفاده می شود. پس از باد شدن کامل، بال بادبان می توان انرژی باد را برداشت کرده و نیروی محرک برای حرکت کشتی به سمت جلو را تامین کند. طراحی انقلابی این بال بادبان می تواند به کاهش مصرف سوخت کشتی کمک کرده و در نتیجه با کاهش انتشار دی اکسید کربن اثر مثبتی بر محیط زیست داشته باشد.
همانگونه که اشاره شد پروژه ویسامو برای کشتی های تجاری و قایق های تفریحی قابل استفاده است و به ویژه می تواند برای کشتی های رول آن-رول آف، کشتی های باربری و تانکرهای نفت و گاز مناسب باشد. سامانه ویسامو محصول همکاری بین بخش پژوهش و توسعه میشلین و دو مخترع سوئیسی است.
این بادبان می تواند به عنوان یکی از تجهیزات اصلی روی کشتی های در حال ساخت نصب شود یا به عنوان یک بروزرسانی در کشتی های موجود بکار گرفته شود. دکل تلسکوپی این بال بادبان قابل جمع شدن است که می تواند ورود کشتی ها به بندرگاه و عبور آنها از زیر پل ها را تسهیل کند. میشلن مدعی است که این سامانه می تواند بهره‌وری سوخت یک کشتی را تا 20 درصد بهبود ببخشد.
به گفته میشل دژوآیو (Michel Desjoyaux)، دریانورد شناخته شده و سفیر پروژه ویسامو که در توسعه آن با تیم پژوهشی میشلن همکاری داشته است، مزیت نیروی محرکه بادی این است که از یک منبع انرژی پاک، رایگان، جهانی و گزینه ای که هیچ بحث و جدلی درباره آن وجود ندارد، استفاده می کند. این پروژه نوآورانه گزینه ای امیدوارکننده برای بهبود اثر زیست محیطی کشتی های تجاری و حمل نقل دریایی محسوب می شود.
در حال حاضر، حمل نقل دریایی 90 درصد از تجارت جهانی را در بر می گیرد و پیش بینی می شود تقاضا در این بخش تا سال 2050 سه برابر شود. بر همین اساس سازمان بین المللی دریانوردی طرحی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای به میزان 50 درصد تا سال 2050 در دستور کار خود قرار داده است.
سامانه ویسامو قرار است ابتدا در سال 2022 روی یک کشتی تجاری بکار گرفته شود. میشلن انتظار دارد پس از تکمیل مرحله آزمایشی، در این سال تولید انبوه سامانه ویسامو را آغاز کند.
چین نخستین انسان‌ها را به مریخ می‌فرستد؟
کشور چین به تازگی اعلام کرده است که اولین انسان‌ها را به مریخ خواهد فرستاد و یک پایگاه دائمی در سیاره سرخ ایجاد خواهد کرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، چین پس از تاسیس یک ایستگاه فضایی خصوصی برای خود در مدار زمین و اعزام سه فضانورد به آن و ارسال موفقیت آمیز کاوشگر به نیمه پنهان ماه و مریخ، حالا چشم انداز خود را روی ایجاد پایگاه انسانی در مریخ قرار داده است.
براساس یک گزارش اولیه از گلوبال تایمز، چین نقشه راهی را برای مأموریت‌های سرنشین‌دار آینده در مریخ فاش کرده است.
چین در حالی برنامه‌های خود را برای ایجاد پایگاه دائمی در مریخ اعلام کرده است که ناسا، "اسپیس‌ایکس" و قدرت‌های فضایی دیگر به شدت در حال تلاش و رقابت برای رسیدن به این آرزوی فضایی هستند.
چین اعلام کرده است که قصد دارد اولین انسان‌ها را تا سال ۲۰۳۳ روی مریخ فرد آورد.
"وانگ شیائوجون" رئیس آکادمی دولتی فناوری پرتاب فضاپیمای چین"(CALT) طی سخنانی با عنوان "سیستم حمل و نقل فضایی اکتشاف مریخی انسان" که در کنفرانس جهانی اکتشافات فضایی(GLEX ۲۰۲۱) ایراد کرد، از این برنامه‌ها خبر داد.
وی همراه با مرور موفقیت کاوشگر "تیان‌ون-۱"(Tianwen-۱) که اولین مأموریت بین سیاره‌ای چین بود و همچنین فرود آوردن و عملیات اکتشافی یک مریخ نورد روی مریخ، برنامه سه مرحله‌ای چین را برای ارسال انسان به مریخ اعلام کرد.
طبق این برنامه‌ها، مرحله اولیه که به آن مرحله آماده‌سازی فناوری نیز گفته می‌شود، شامل ربات‌هایی خواهد بود که برای بازگرداندن نمونه‌های مریخی طراحی شده‌اند و یک مکان مناسب را برای استقرار انسان در مریخ در آینده کشف می‌کنند.
پس از آن، مرحله دوم شامل اعزام انسان‌ها به مریخ است تا یک پایگاه دائمی در این سیاره ایجاد کنند. پس از اتمام ساخت این پایگاه، مرحله سوم شامل عزیمت ناوگان‌های باری بزرگ از زمین به مریخ و تسریع پروژه‌های توسعه در سیاره سرخ خواهد بود.
طبق اعلام این آکادمی، برنامه این مراحل و مراحل اضافی به ترتیب برای سال‌های ۲۰۳۳، ۲۰۳۵، ۲۰۳۷، ۲۰۴۱، ۲۰۴۳ و فراتر از آن طراحی شده است.
قابل ذکر است که چین علاوه بر سیستم "نردبان آسمان" که در حال حاضر به عنوان وسیله‌ای برای کاهش مقیاس یا هزینه کاوشگرهای آینده و مأموریت‌های حمل و نقل به مریخ در دست بررسی است، در حال بررسی وسایل نقلیه هسته‌ای برای مأموریت‌های انسانی و اکتشاف در مریخ است.
ما مطمئن نیستیم که منظور چین از "نردبان آسمان" چیست، اما این حدس به ذهن متبادر می‌شود که می‌تواند یک آسانسور فضایی باشد. اگرچه این ایده جدیدی نیست، اما ایجاد یک روش انتقال عمودی از سطح زمین یا مریخ به مدار آنها، بسیار دشوار است. همچنین مهارت‌های فنی لازم برای چنین شاهکار عظیم مهندسی ممکن است هنوز وجود نداشته باشد.
یادآوری این نکته لازم است که بر خلاف ایالات متحده که ناسا، "اسپیس‌ایکس"، "بلو اوریجین" و بسیاری دیگر از شرکت‌های خصوصی هوافضا برای ساختن سیستم‌های فضایی در یک برنامه فضایی ناهمگن همکاری می‌کنند، چین کاملاً تحت یک سیستم متحد است و بنابراین برنامه‌های آن ممکن است قبل از ایالات متحده یا سایر قدرت‌های فضایی محقق شود. البته این بدان معنا نیست که چین حتما اولین کشوری خواهد بود که انسان‌ها را روی ماه یا مریخ یا هرجای دیگر مستقر خواهد کرد.
اگر ما به مسابقه فضایی کنونی جهان نگاه کنیم، می‌بینیم که چین عملکرد بسیار خوبی دارد، اما اینکه بگوییم حتما در انتها پیروز خواهد شد، صحیح نیست.
اقامت در هتل فضایی با جاذبه مصنوعی گردشی، رویایی در شرف تحقق
اقامت در هتل فضایی، رویایی در شرف تحقق
این شرکت در راه اندازی رسمی تجهیزاتش در فونتانا(Fontana)، کالیفرنیا که قرار است مرکز اصلی آن باشد به این موفقیت دست یافته و قصد دارد تا قبل از سال ۲۰۳۰ تعطیلات فضایی را به واقعیت تبدیل کند.شرکت "اوربیتال اسمبلی" که خود را اولین شرکت سازنده‌ی سازه‌ی فضایی در مقیاس بزرگ می‌داند در حال ساخت ربات‌هایی برای ارسال به فضاست تا هتل فضایی را بسازند.هدف این شرکت ساخت یک هتل فضایی ایستگاه فضایی وویجر(Voyager) به شکل یک حلقه با قطر ۲۰۰ متر است که در مدار زمین بچرخد و جاذبه‌ای مشابه جاذبه ما را شبیه‌سازی کند.
این شرکت به تازگی از یکی از فناوری‌هایی که به آن در ساخت این سازه بزرگ در فضا کمک می‌کند به نام ربات مونتاژ کننده ساختاری خرپا(Demonstrator Structural Truss Assembly Robot) رونمایی کرده است.
تیم آلاتور(Tim Alatorre)، مدیر ارشد این برنامه می‌گوید: ما در حال آماده‌سازی اولین پرتاب خود هستیم که برای سال ۲۰۲۳ برنامه‌ریزی شده است.
هتل فضایی وویجر به گونه‌ای طراحی شده است که مجلل و راحت باشد. این هتل دارای جاذبه مصنوعی خواهد بود که با چرخش آهسته این سازه ایجاد می‌شود."اوربیتال اسمبلی" قصد دارد نمونه‌ی اولیه ربات مونتاژ کننده ساختاری خرپا('PSTAR') را تا سال ۲۰۲۳ به مدار بفرستد.
این ربات ۵۲ متر "خرپا" را به صورت دایره‌وار در فضا مونتاژ می‌کند تا نمونه‌ی اولیه هتل فضایی وویجر ساخته شود.
خرپا سازه‌ای فلزی با چهارچوبی مثلث دار است که برای ساخت پل و سازه‌های هوا فضا مورد استفاده قرار می‌گیرد.درون این ساختار دایره‌ای چهار ماژول قرار خواهد گرفت. اگر همه‌چیز طبق برنامه پیش برود شرکت "اوربیتال اسمبلی" توانسته برای اولین بار جاذبه‌ای مصنوعی در فضا ایجاد کند.
این شرکت امیدوار است هتل فضایی وویجر تا سال ۲۰۲۷ به بهره‌برداری برسد. در آن زمان به گفته‌ی این شرکت مهمانان به امکاناتی چون باشگاه ورزشی، رستوران، سالن کنسرت و نمایی از زمین دسترسی خواهند داشت.
به گفته‌ی شرکت "اوربیتال اسمبلی" این هتل می‌تواند پذیرای ۴۰۰ مهمان باشد و آژانس‌های فضایی بین‌المللی نیز می‌توانند آزمایش‌هایشان را در جاذبه‌ی مصنوعی به انجام برسانند.این شرکت هزینه‌ی اقامت در هتل را مشخص نکرده است اما واضح است که قیمت آن ارزان نخواهد بود.