البته در چشم‌انداز هدف نهایی این شرکت، ارائه‌ی یک عینک هوشمند مصرفی نظیر One برای کاربران عادی نیز وجود دارد. ایتانی در ادامه برای روشن‌سازی این مساله که گاهی تکنولوژی ابتدا از مصارف سازمانی آغاز می‌شود و سپس راه خود را به بازار مصرفی باز می‌کنند می‌گوید:
دنیای PC از نیاز حسابداران آغاز شد و دنیای گوشی‌های بلک‌بری از نیاز مقام‌های اجرایی در سازمان‌ها که احتیاج به اشتراک‌گذاری ایمیل‌ها داشتند شکل گرفت.
ایتانی اعتقاد دارد که این مورد بطور قطع در خصوص نمایشگرهای پوشیدنی نیز صادق است و One و دیگر گجت‌های مشابه، انقلاب بزرگ بعدی کامپیوتر را رقم خواهند زد. نمایشگرهای پوشیدنی هم‌اکنون کاربردی بودن خود را در اتاق‌های فرمان به اثبات رسانده‌اند و برنامه‌ی شرکت Atheer این است که نمایشگر پوشیدنی خود را برای استفاده در بیمارستان‌ها، ساخت و ساز و حتی شاخه‌ی هوافضا بهینه‌سازی نماید. ایتانی می‌گوید که تصمیم به تغییر مسیر، بر اساس بازخوردهای دریافت شده از مشارکت‌کنندگان در Indiegogo گرفته شده است. او می‌گوید:
ما در ابتدا هنوز هیچ مسیر مشخصی انتخاب نکرده بودیم؛ چالش پیش روی ارائه‌ی محصول به مصرف‌کنندگان عادی، این است که این مصرف‌کنندگان ابزاری نیاز دارند که در همه‌ی شرایط کار کند.
شرایط در طرف مصرف‌کننده‌ی سازمانی متفاوت است. در محصولات سازمانی سازگار کردن دستگاه با نیازها ساده‌تر است و محصول بجای اینکه در انجام هر کاری دستی داشته باشد، بر روی انجام یک عملکرد واحد به بهترین نحو متمرکز می‌شود. زمانی که عینک هوشمند Atheer توسط کاربران سازمانی بخوبی مورد استفاده قرار گرفت، شرکت سازنده‌ی آن به اندازه‌ی کافی بازخورد دریافت کرده تا تشخیص دهد که چه ویژگی‌هایی با ارزش هستند و چه چیزهایی لازم است با تغییر مواجه شوند تا با نیازهای کاربران مصرفی سازگاری یابند.
نرم‌افزار مربوط به این دستگاه، بر اساس هر زمینه‌ای که قرار است در آن مورد استفاده قرار گیرد بصورت جداگانه آماده خواهد شد. بنابراین عینک هوشمند یک پزشک متفاوت از آنچه خواهد بود که یک مهندس برق از آن بهره خواهد برد. هدستی که در پیش‌نمایش ارائه شده مورد استفاده قرار گرفته بود از سیستم‌عامل اندروید بهره می‌برد و Atheer گفته است که این دستگاه توانایی اجرای تمام اپلیکیشن‌های اندروید را دارد.
بر خلاف گوگل گلس، تعامل با عینک هوشمند Atheer از طریق ژست‌های حرکتی صورت خواهد گرفت. این عینک هوشمند، یک تبلت مجازی را در مقابل صورت شما نمایش خواهد داد که شما قادر هستید دست خود را به سمت آن برده و از آن استفاده نمایید. در طول پیش‌نمایش، یک مجله بر روی تبلت باز شد و شخص قادر بود با حرکت دادن دست خود به صفحات قبلی یا بعدی دسترسی پیدا کند. نمایشگر این دستگاه بسیار بزرگ‌تر و روشن‌تر از گوگل گلس بوده و آنچه در این دستگاه دریافت می‌کنید شباهتی به تصویر ناخوانایی که در گوشه‌ای از چشمتان شناور باشد ندارد.
مورد جالب توجه دیگر در خصوص این دستگاه، قابلیت‌های سه‌بعدی آن است. به آزمایش‌کنندگان دستگاه دیاگرامی سه‌بعدی از ارگان‌های بدن انسان نمایش داده شده که کاربر در آن‌ها قادر است به قسمت‌های مختلف دسترسی پیدا کرده و در میان آن‌ها به گشت و گذار پرداخته و از زاویه های مختلف به آن نگاه کند. این حالت مثل این است که یک Leap Motion یا Kinect را بر روی صورت خود بسته باشید.
اگرچه تکنولوژی معرفی شده برای این ابزار پوشیدنی تاثیربرانگیز است، اما می‌تواند در استفاده‌ی طولانی مدت باعث مشکل شود. برای مثال دست کاربر پس از مدتی کار با دستگاه به دلیل تلاش برای تعامل با صفحه ی مجازی خسته می‌شود. در حال حاضر، هدست Atheer همچون دیگر دستگاه‌های هم رده‌ی خود، تا حدودی بزرگ و دست و پا گیر به نظر می‌رسد اما سازندگان آن فکر می‌کنند که این حالت برای مدت طولانی به این شکل باقی نخواهد ماند. پیش‌بینی می‌شود که طی ۳ تا ۴ سال آینده، عینک‌های هوشمند به سبکی و نازکی عینک‌های عادی باشند.
در حالی که روز به روز رقابت در تولید هدست‌های واقعیت مجازی داغ‌تر می‌شود، ورود رقیبی که ایده‌ها و هدف‌های دقیق و خوبی داشته باشد می‌تواند موجب جنب و جوش بیشتر این حوزه از تکنولوژی گردد. اخیرا مطلع شدیم که سامسونگ نیز با دستگاه Gear VR خود وارد عرصه شده است؛ اگرچه اغلب این دستگاه‌ها در هدف تفاوت اساسی با یکدیگر دارند، اما هر یک به نوبه‌ی خود موجب بلوغ نسل بعدی این مخلوقات جدید دنیای هوشمند خواهند شد. همانطور که گوگل گلس تفاوت‌های بنیادی با آکیولس VR داشته و سامسونگ نیز ایده‌های خاص خود را دارد، باید منتظر ارائه‌ی خصوصیات متفاوتی از این هدست نیز باشیم. در نهایت پس از گذشت چند سال مشخص خواهد شد که مسیر صحیح در چه سمتی بوده و کاربران چه انتظاری از یک عینک یا هدست هوشمند خواهند داشت. در این خصوص مطالعه‌ی مقاله‌ی «نبرد در دنیای واقعیت مجازی؛ سونی، سامسونگ، گوگل و آکیولس در میدان رقابت » که توسط حسین خیلیل صفا به رشته‌ی تحریر درآمده خالی از لطف نخواهد بود.
