خوردن 3 زرده تخم مرغ در هفته افزایش احتمال آسیب در پی دارد

مصرف چه تعداد تخم مرغ در هفته با خطر مرگ همراه است؟

افزایش میزان مرگ و میر مرتبط با مصرف تخم مرغ به طور قابل توجهی تحت تأثیر کلسترول قرار گرفت.

مطالعه‌ای تازه نشان داده است که زیاده‌روی در مصرف هفتگی تخم‌مرغ می‌تواند باعث مرگ زودرس افراد شود.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که خوردن فقط سه عدد تخم مرغ در هفته می‌تواند خطر مرگ را در جوانان افزایش دهد.

کارشناسان در این مطالعه هشدار دادند که زرده تخم مرغ سرشار از کلسترول و چربی است که می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان، حملات قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد.

این مطالعه که در مجله "PLOS Medicine" منتشر شد، نشان داده است که مصرف سه عدد تخم مرغ در هفته خطر مرگ زودرس را یک پنجم افزایش می‌دهد.

نتایج نشان می‌دهد کسانی که ۳۰۰ میلی گرم کلسترول اضافی در روز مصرف می‌کنند - حدود سه تخم در هفته - ۱۹ درصد بیشتر در معرض مرگ هستند.

پروفسور یو ژانگ استاد دانشگاه ژجیانگ چین می‌گوید: در این مطالعه، ارتباط مصرف تخم مرغ با بیماری‌های قلبی عروقی و مرگ ناشی از سرطان بررسی شد.

او افزود: افزایش میزان مرگ و میر مرتبط با مصرف تخم مرغ به طور قابل توجهی تحت تأثیر کلسترول قرار گرفت.

در دوره گذشته، میزان مرگ و میر ناشی از سرطان و بیماری‌های قلبی عروقی به ترتیب ۲۴ و ۱۶ درصد افزایش یافته است.

اکنون کارشناسان از مردم می‌خواهند فقط سفیده تخم مرغ را مصرف کنند.

این تحقیق همچنین نشان داد که دوستداران مرغ هم در معرض شدید بیماری‌های دیگر از جمله بیماری‌های تنفسی، آلزایمر و دیابت هستند.

12 راه‌ ساده برای پیشگیری از دیابت (اینفوگرافیک)

لینک کوتاه: asriran.com/003BMf

کرونا به قلب بیماران بدون علامت هم صدمه می زند

کووید ۱۹ می تواند کارهای ترسناکی را بر روی قلب انسان انجام دهد به طوری که گزارش شده است در موارد شدید، این بیماری می تواند باعث لخته شدن خون و همچنین باعث التهاب و زخم شود.

آنطور که دکتر "پارتو سنگوپتا" استاد قلب، رییس بخش قلب و مدیر تصویربرداری قلب دانشگاه ویرجینیای غربی آمریکا در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده است می گوید: تحقیقات جدید نشان می دهد که حتی افراد جوان مبتلا به کووید ۱۹ و کسانی که در فرم های بدون علامت این بیماری بوده، در معرض خطر ایجاد التهاب بالقوه خطرناک در اطراف قلب هستند.

«من یک تصویربردار قلب شناس هستم که در حال مطالعه بر روی توسعه روش های تشخیصی برای ارزیابی تغییرات عملکرد عضلات قلب در بیماران مبتلا به کووید ۱۹ هستم. در مطالعه ای که در ۴ نوامبر منتشر شد من و همکارانم شواهدی از ناهنجاری های قلبی در بیش از یک سوم ورزشکاران دانشجویی که آزمایش کووید ۱۹ آنها مثبت اعلام شده بود و در دانشگاه ویرجینیای غربی تحت آزمایش غربالگری قلب قرار گرفتند، را مشاهده کردیم.

درحالی که ما نتوانسته بودیم پیشرفت آسیب ها بر روی ماهیچه های خود قلب را تشخیص دهیم، اما اغلب شاهد التهاب و مایعات اضافی در پریکارد (غشای خارجی قلب) کیسه اطراف قلب بودیم. تقریبا تمامی ۵۴ دانشجوی مورد آزمایش کووید ۱۹، دارای فرم خفیف یا بدون علامت این بیماری بودند.

براساس نتایج ما و سایر مطالعات، گروهی از متخصصان توسط مجله کالج آمریکایی قلب و عروق تشکیل جلسه دادند که در آن جلسه تصویربرداری از قلب و عروق و لیستی از توصیه ها برای آزمایش قلب و زمان بهبودی قبل از بازگشت دانشجویان ورزشکار به میادین بازی را منتشر شد که یک اقدام خیلی مهم در این بیانیه این بود که: ورزشکاران مبتلا به کووید ۱۹ باید با پزشکان مراقبت های اولیه خود مشورت کنند تا آنها بررسی کرده آیا آزمایش غربالگری قلب پیش از بازگشت آنها به میادین ورزشی حتی اگر هرگز علامتی را نداشته باشند، لازم است یا خیر.

کووید ۱۹ خبر بدی برای قلب است

هنوز دانش و اطلاعات ما درباره کووید ۱۹ و اثرات ماندگار آن بر روی بدن انسان کم و تا حدود زیاد ناقص است. SARS-CoV-۲، کروناویروسی است که باعث ایجاد بیماری کووید ۱۹ می شود که این بیماری می تواند باعث ایجاد آسیب های مغشوش کننده ای از جمله ایجاد واکنش های التهابی در عضله قلب و بافت اطراف قلب در حالی که بدن تلاش می کند با آن مقابله کند، می گردد و از هر ۸ بیمارکوویدی بستری شده ۱ نفر به نوعی آسیب قلبی دارد.

آنچه بیش از همه در مورد ورزشکاران حرفه ای و رقابتی نگران هستیم این است که آیا ویروس می تواند به عضله قلب وارد شده و میوکاردیت (دیواره و ماهیچه قلب) را تحریک کند؟ التهاب نادر عضله قلب می تواند ناشی از عفونت های ویروسی باشد. میوکاردیت می تواند توانایی قلب شما را در پمپاژ خون مختل کرده و باعث آریتمی (بی نظمی در ضربان قلب) شود. همچنین می تواند باعث نارسایی ناگهانی قلب در ورزشکارانی که سالم به نظر می رسند، شود بنابراین توصیه اکید می شود که اگر میوکاردیت (ورم یا آماس ماهیچه قلب) دارید، تا زمان بهبودی کامل در زمین و تمرین حضور پیدا نکنید.

تعداد کمی از ورزشکاران هم مبتلا به کووید ۱۹ و هم مبتلا به میوکاردیت هستند. در یک مطالعه، پزشکان دانشگاه ایالتی اوهایو ۲۶ ورزشکار دانشگاهی را در ماه سپتامبر آزمایش کردند که در ۴ نفر علائم التهاب قلب سازگار با میوکاردیت را دریافتند.

میوکاردیت تنها مشکل قلبی نیست که باید نگران آن باشید. پزشکان ورزشی سالها هشدار داده اند که ورزشکارانی که به پریکاردیت (آماس حاد یا مزمن کیسهٔ غشایی دربرگیرندهٔ قلب را التهاب آب‌شامه یا پریکاردیت) مبتلا می شوند نباید تا زمان رفع آن به بازی برگردند.

در دانشگاه ویرجینیای غربی، من و همکارانم ۵۴ دانشجو را که سه تا ۵ هفته قبل آزمایش کووید ۱۹ آنها مثبت اعلام شده بود را مورد بررسی قرار دادیم. ما علائم قانع کننده ای از ادامه میوکاردیت پیدا نکردیم، اما شواهد زیادی از پریکاردیت را مشاهده کردیم . در بین دانش آموزان ورزشکاری که غربالگری شدند، ۴۰ درصد تقویت پریکاردیال داشتند که این نشان دهنده رفع التهاب در کیسه محافظ قلب و در ۵۸ درصد پریکاردیال افیوژن (تجمع بیش از حد طبیعی مایع در فضای پریکارد) را مشاهده کردیم، به این معنی که مایعات اضافی در کیسه اطراف قلب آنها جمع شده بود.

معمولا این نوع التهاب در عرض چند هفته بهبود یافته و هیچ اثری از آن باقی نمی ماند، با این حال در برخی موارد می تواند اثرات طولانی مدتی داشته باشد مانند التهاب پریکاردیال که عود می کند . این التهاب می تواند منجر به ایجاد زخم در کیسه قلب شده که در موارد نادر می تواند شدید باشد و پریکارد می تواند در اطراف قلب منقبض شود . این التهاب همچنین می تواند به علائمی شبیه نارسایی قلبی منجر شده و باعث گرفتگی در ریه ها و کبد نیز شود اما در مجموع پیش بینی اینکه آیا بیمار به هر یک از این عوارض نادر درازمدت مبتلا می شود یا خیر دشوار است و تشخیص این اتفاق خیلی زود است.

توصیه برای ورزشکاران:

در حال حاضر، برنامه های ورزشی در سراسر دنیا دارای قوانینی برای قرنطینه کردن و غربالگری ورزشکاران مثبت کووید ۱۹ برای آسیب قلبی هستند، زیرا آنها سعی می کنند سلامت بازیکنان و تمایل به بازگشت به بازی را متعادل کنند.

من و سایر متخصصان قلب از ایالات متحده، کانادا، انگلیس و استرالیا برای کمک به ورزشکاران در توسعه استانداردها، شواهد موجود را بررسی کرده و بیانیه اجماع تخصصی را نوشتیم. بیانیه مشابهی درمورد میوکاردیت نیز توسط برخی از همین پزشکان در JAMA Cardiology منتشر شد که در این راستا ما پیشنهاد کرده ایم که:

* هر ورزشکاری که آزمایش کووید ۱۹ مثبت دارد باید از قوانین قرنطینه پیروی کند و از قرار گرفتن هم تیمی ها، مربیان یا هر شخص دیگری در معرض ویروس خودداری کند.

* قبل از بازگشت به بازی و میادین تمرین، ورزشکارانی که آزمایش کووید ۱۹ مثبت دارند باید با پزشکان خود مشورت کرده تا بررسی کنند آیا آزمایش غربالگری قلب برای آنها لازم است یا خیر. اگرچه آزمایش روتین برای همه افراد بدون علامت توصیه نمی شود، اما پزشک باید تعیین کند که خطرات به اندازه کافی زیاد است یا خیر

* اگر یک ورزشکار میوکاردیت فعال دارد، ما توصیه نمی کنیم به مدت سه تا شش ماه و پس از انجام آزمایشات بعدی و مشورت با یک متخصص قلب هیچ مسابقه یا تمرین سنگینی را داشته باشد زیرا ورزش می تواند پیشرفت بیماری را بدتر کرده و آریتمی یا ضربان قلب نامنظم ایجاد کند. پس از آن دوره، اگر هیچ التهاب طولانی مدت یا آریتمی نداشته باشد، ورزشکار می تواند به تدریج ورزش و بازی را از سر بگیرد.

* اگر یک ورزشکار دارای ویژگی های فعال پریکاردیت است، ما همچنان توصیه می کنیم ورزش را محدود کند، زیرا می تواند التهاب را تشدید یا باعث بازگشت التهاب شود. ورزشکاران باید در مرحله حاد از ورزشهای رقابتی پرهیز کنند. هنگامی که آزمایشات نشان داد که التهاب یا مایعات اضافی وجود ندارد، ورزشکار می تواند به بازی و میادین تمرین برگردد.

کووید ۱۹ شوخی ندارد. بهترین راه برای سالم ماندن ورزشکاران برای آنکه بتوانند به ورزش ادامه دهند این است که از ابتلا به ویروس کرونا جلوگیری کنند. تیم ها باید ورزشکاران را از نظر ویروس آزمایش کرده و اطمینان حاصل کنند که برای افراد مثبت کووید ۱۹، تست غربالگری ضربان قلب نیز صورت پذیرد و در این راستا با پزشکان مشورت لازم را داشته باشند.

** یادداشت از دکتر سنگوپتا پزشک قلب و عروق و اکوکاردیوگرافی دانشگاه ویرجینیای غربی و سردبیر مجله ژورنال کالج آمریکایی قلب و عروق

محققان دانشگاه کمبریج: به جای 12 دقیقه پیاده‌روی آهسته 7 دقیقه سریع راه بروید

محققان انگلیسی می‌گویند تبدیل روزانه ۱۲ دقیقه پیاده‌روی آهسته به ۷ دقیقه پیاده‌روی سریع می‌تواند احتمال مرگ زودرس را تا ۳۰ درصد کاهش دهد.

به گزارش ایسنا به نقل از دیلی‌میل، محققان دانشگاه کمبریج با استفاده از اطلاعات ردیابی تناسب اندام نشان دادند که زمانی‌ که صحبت از طول عمر به میان می آید، مهم نیست چه قدر ورزش می‌کنید بلکه مهم قدرت آن است.

محققان گفتند که این یافته‌ها به دستگاه‌های پوشیدنی تناسب اندام کمک می‌کند که به طرز ویژه‌تری به بهبود سلامتی افراد کمک کنند.

نتایج این پژوهش نشان داد که حجم بیشتر مصرف انرژی ناشی از فعالیت بدنی، با میزان مرگ و میر کمتر همراه است.

در این مطالعه تسا استرین اپیدمیولوژیست از دانشگاه کمبریج و همکارانش اطلاعات سلامت و تناسب اندام ۹۶ هزار و ۴۷۶ نفر را بررسی کردند.

شرکت کنندگان در این تحقیق به طور متوسط به مدت ۳ سال و یک ماه مورد مطالعه قرار گرفتند و در این مدت ۷۳۲ نفر از افراد مورد مطالعه فوت کردند.

علاوه بر این، محققان افزودند که دستیابی به همان مصرف انرژی با استفاده از فعالیت با شدت بالاتر، مزایای بیشتری نسبت به فعالیت فیزیکی با شدت پایین‌تر دارد.

این پروژه تحقیقاتی طولانی مدت به دنبال شناسایی عوامل ژنتیکی و محیطی بود که در ایجاد بیماری‌ها نقش دارند.

محققان با استفاده از ردیاب‌های سلامت شرکت‌کنندگان پژوهش، مصرف انرژی و تاثیر شدت این فعالیت‌های بدنی را بررسی کردند.

نتایج نشان داد که تبدیل روزانه ۱۲ دقیقه پیاده‌روی آهسته به ۷ دقیقه پیاده‌روی سریع و قدرتی می‌تواند احتمال مرگ زودرس را تا ۳۰ درصد کاهش دهد یا افزودن ۲ دقیقه پیاده روی شدید به انتهای ۳۵ دقیقه پیاده روی معمولی در هر روز میتواند احتمال مرگ زودرس را تا حدود ۲۱ درصد کاهش دهد.

نتایج این پژوهش در مجله " Nature Medicine" انتشار یافت.

لینک کوتاه: asriran.com/0037Iw

ورزش بی هوازی (غیر هوازی) چیست و چه فوایدی دارد؟

نویسنده:

رامیار نجفی

اگر شما در حین فعالیت نفس کم می‌آورید یا ضربان قلب‌ شما به 80 تا 90 درصد حداکثر ضربان قلب می‌رسد پس می‌دانید ورزش بی هوازی چه حسی دارد. ورزش بی هوازی حسی به شما می‌دهد که اکسیژن کافی در اطراف شما نیست. به همین خاطر کلمه بی هوازی به معنی بدون اکسیژن است. تفاوت ورزش هوازی و ورزش بی هوازی به معنی ورزش با شدت فعالیت بالا است که سیستم قلبی تنفسی شما قادر به تحویل اکسیژن به عضلات با سرعت کافی نیست.

به دلیل اینکه عضلات برای ادامه فعالیت به اکسیژن نیاز دارند و به دلیل شدت بالا در حین تمرین، ورزش بی هوازی برای مدت کوتاهی می‌تواند ادامه پیدا کند و برای صرفه جویی در زمان مناسب است. زمانی که به شدت ورزش کنید به صورت موقتی کمبود اکسیژن در عضلات فعال ایجاد می شود. اسید لاکتیک محصول فرعی تولید انرژی از طریق روش بی هوازی است. وقتی اسید سطح لاکتیک در خون بالا می‌رود، موجب خستگی عضلات می‌شود. به این دلیل است که ورزش بی هوازی زیاد طول نمی‌کشد.

اما با تمرین منظم بدن در مواجهه با اسید لاکتیک قوی‌تر می‌شود. چند تغییر مفید در نتیجه کاهش تولید اسید لاکتیک و افزایش دفع آن از جریان خون اتفاق می‌افتد. همچنین بدن بافر تولید می‌کند که آغاز خستگی را در ورزش بی هوازی به تأخیر می‌اندازد. مطالعات نشان می‌دهد که با تمرین بی هوازی ظرفیت بافری عضلات 12 تا 50 درصد افزایش می‌یابد. با افزایش ظرفیت بافری اسید لاکتیک بیشتری در طول تمرینات با شدت بالا تجمع می‌یابد در حالیکه خستگی کمتری رخ خواهد داد.

انواع ورزش بی هوازی

ورزش‌های بی هوازی می‌توانند حرکت‌های زیادی را در برگیرند. ورزش‌های کاردیو مثل دویدن سرعت یا تمرینات قدرتی پویا مثل پاورلیفتینگ یا تمرین با کتل بل.

نمونه‌هایی از ورزش غیر هوازی که حسابی شما را کم نفس خواهند کرد شامل:

• دوهای سرعت کوتاه

• تمرینات فارتلک

• تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT)

• تمرینات تاباتا (TABATA)

• برخی از تمرینات با دمبل کتل بل

• پاورلیفتینگ

• تمرینات پلایومتریک

---

مطلب مرتبط: فواید تمرینات هوازی – ۶ فایده‌ی عالی تمرینات هوازی چیست؟

---

چرا تمرینات بی هوازی انجام دهیم؟

این تمرینات اکثراً توسط ورزشکاران برای افزایش عملکرد انجام می‌شود. وقتی شما با شدت بالا تمرین می‌کنید، آستانه بی هوازی شما افزایش می‌یابد که به معنی توانایی ورزش طولانی تر با شدت بالا و سوزاندن کالری بیشتر است، فوائدی که با تمرین طولانی و شدت کم به دست نمی‌آید.

فواید ورزش غیر هوازی شامل:

• بالا بردن آستانه بی هوازی، به معنی توانایی فعالیت با شدت بالا برای مدت طولانی‌تر.
• سوزاندن کالری بیشتر
• افزایش استقامت بدن
• افزایش VO2max، به معنی مصرف اکسیژن بیشتر و تمرین طولانی‌تر.
• ساخت عضلات قوی تر
• تمرین سخت کوتاه مدت، اگر تنها 20 دقیقه زمان داشته باشید می‌توانید با این نوع فعالیت، ورزش خوبی انجام بدید.

اما این تمرین برای همه افراد مناسب نیست!

با توجه به مفهوم بی‌هوازی (نبود اکسیژن) می توان فهمید این نوع تمرین بسیار چالش برانگیز است، پس برای افراد مبتدی و آماتور اصلاً مناسب نیست. تمرینات کوتاه و شدید ممکن است افراد را در خطر آسیب و سختی قرار دهد. نکته مهم‌تر این است که این فعالیت‌های شدید نیاز به ریکاوری کامل دارد. پس نباید بیشتر از 2 الی 3 بار در هفته (با یک روز استراحت) تمرینات را انجام داد.

ورزش‌های بی هوازی را به برنامه تمرینی خود اضافه کنید:

نیازی به انجام دوهای سریع یا پاورلیفتینگ برای رسیدن به شرایط بی‌هوازی نیست. یک انتخاب اضافه کردن تمرینات کاردیو با شدت بالا به تمرینات تداومی با شدت پایین است. برای مثال بعد از 5 دقیقه دویدن بر روی تردمیل پایین بروید و برخی از تمرینات بی‌هوازی را انجام دهید.

نمونه‌هایی از تمرینات بی‌هوازی مانند پروانه پرشی، لانگر پرشی، پرش قورباغه‌ای، اسکوات پرشی، بورپی و غیره می‌باشند.

---

در ادامه بخوانید: فیلم آموزش ورزش هوازی

تهیه و ترجمه: elmevarzesh.com

منبع: verywell

---