جهان پساکرونا از نگاه‌ یک آینده‌پژوه آلمانی

جهان پساکرونا از نگاه‌ آینده‌پژوه آلمانی:

دورکاری عادی می‌شود/ آموزش دیجیتال جا می‌افتد/ پوپولیست‌ها بازندۀ اصلی خواهندبود

ما توجه خود را بار دیگر به پرسش‌های انسانی معطوف می‌کنیم: انسان چیست؟ ما برای یکدیگر چه معنائی داریم؟

---

ماتیاس هورکس محقق آینده پژوهی در محافل اجتماعی و اقتصادی اروپا جایگاه ویژه ای دارد. تحلیل های او درباره آینده اغلب به واقعیت می پیوندد. او و همکارانش در «انستیتو تحقیقات آینده» به تازگی با انتشار کتابی با عنوان «جهان پس از کرونا» دیدگاه‌هائی  را مطرح کرده‌ است. 

به گزارش عصر ایران، هورکس در چند مقاله و مصاحبه مطبوعاتی عصاره نظریات خود را تشریح کرده است. متن زیر چکیده‌ای از نظریات هورکس است که توسط جواد طالعی در رادیو فرانسه rfi منتشر شده است.

ماتیاس هورکس، محقق آینده پژوه آلمانی و نویسندۀ کتاب «جهان پس از کرونا»

ماتیاس هورکس، آینده پژوه سرشناس آلمانی، با اشاره به بحران برآمده از شیوع ویروس کرونا، می‌نویسد: «این روزها اغلب از من پرسیده می‌شود که "دوران کرونا کی به پایان می‌رسد و ما به شرایط عادی برمی‌گردیم؟" من می‌گویم هرگز. برخی مقاطع تاریخی وجود دارند که مسیر آینده را تغییر می‌دهند. ما از این مقاطع به عنوان "بحران عمیق" نام می‌بریم. ما اکنون در این بزنگاه قرار گرفته ایم».

دنیائی که فرو می ریزد

ماتیاس هورکس معتقد است که در دوران کرونا، دنیائی که خیال می‌کردیم آن را می‌شناسیم فرو ریخته است. این دیدگاه بی شباهت به حرف یورگن هابرماس سرشناس ترین فیلسوف در قید حیات آلمان نیست. او گفته است: «کرونا باعث شد ما بفهمیم چقدر نمی فهمیم». هورکس بر گفته خود می افزاید: «اما پشت ریزش جهانی که خیال می کردیم می‌شناسیم، جهان دیگری در حال جوش خوردن است».

ما در جهان پساکرونا تعجب خواهیم کرد که محدودیت‌های اجتماعی که ناگزیر به رعایت آن‌ها شدیم، کمتر باعث تنهائی ما شدند، بلکه برعکس بعد از نخستین شوک، خیلی‌ها حتی احساس راحتی می‌کردند که بسیاری از دوندگی‌ها، حرافی‌ها، ارتباط ها از کانال‌های چندگانه ناگهان متوقف شد. چشم پوشی‌ها نباید الزاما به معنای باختن باشند، بلکه می‌توانند حتی فضای امکاناتی نو را به روی ما بگشایند. فاصله‌ای که ویروس ما را مجبور به رعایت آن کرده، همزمان نوع جدیدی از نزدیکی را به ما می‌آموزد.

ما در این دوران انسان‌هائی را شناختیم که در حالت دیگر هرگز نمی‌شناختیم. ما با دوستان قدیم خود بیشتر تماس گرفتیم و ارتباط‌ هائی را که رها شده و گسسته بودند محکم کردیم. خانواده‌ها، همسایگان و دوستان به هم نزدیک تر شدند در مواردی حتی تنش های پنهان را رها کردند. احترام اجتماعی که تا پیش از کرونا کاهش یافته بود، باز گشت، در مسابقات فوتبال پائیز امسال در مقایسه با پیش از کرونا که توده های خشمگین فریاد سر می‌دادند، فضائی کاملا متفاوت را تجربه خواهیم کرد و به تعجب خواهیم افتاد که چرا اینطور شده است؟

کرونا و تغییر رفتارهائی که آفرید

ماتیاس هورکس می‌افزاید: «ما تعجب خواهیم کرد که چگونه تکنولوژی فرهنگ دیجیتال در عمل جا باز کرده است، اغلب همکارانی که پیش از کرونا نسبت به کنفرانس‌های ویدئوئی از راه دور دافعه داشتند و پروازهای ماموریتی را ترجیح می دادند، حالا متوجه می شوند که آن روش عملی تر و سازنده تر است.

آموزگاران درباره آموزش از طریق اینترنت بسیار آموخته اند، کار از خانه برای بسیاری یک امر طبیعی شده است. در مقابل تکنیک های فرهنگی کهنه شده دستخوش رنسانس شده‌اند، انسان ها وقتی تلفن می زنند، به جای پیام گیر صدای اصلی صاحب خانه را می شنوند. ویروس فرهنگ مکالمات طولانی تلفنی را همراه آورد. پیام‌ها، ناگهان معنائی تازه یافتند. انسان بار دیگر ارتباط با یکدیگر را جدی گرفت. فرهنگ تازه "در دسترس بودن و تعهدات متقابل" دوباره زنده شد. جوانانی که معمولا از چنگال شتاب و اضطراب رهائی نداشتند، ناگهان به قدم زدن های طولانی آغاز کردند. کاری که پیش تر بیگانه بود. کتاب خواندن ناگهان به فرهنگ روز تبدیل شد».

از دید ماتیاس هورکس بحران‌ها از طریق رفع پدیده‌های فرسوده اثر می‌گذارند. او به نقش رسانه‌ها اشاره می‌کند و می‌گوید: «هیستری ترس از بزرگ نمائی رسانه‌ها، پس از شوک اولیه مرزهای خود را شناخت».

بازگشت به انسانیت

پژوهشگر آلمانی معتقد است در تابستان داروهائی کشف می‌شوند که شانس زنده ماندن را بالا می برند. از این طریق آمار مرگ و میر پائین می آید و کرونا به ویروسی تبدیل می‌شود که ما باید با آن کنار بیائیم. چیزی مثل گریپ و بسیاری دیگر از بیماری‌ها. کادرهای درمانی کمک می‌کنند، اما در کنار تکنیک های پیشرفته پزشکی، رفتار اجتماعی ما نیز تعیین کننده هستند.

این که انسان‌ها به رغم محدودیت های رادیکال توانستند همبستگی نشان دهند و سازنده باشند. هوش اجتماعی انسان کمک کرد. از این طریق، رابطه تکنیک و فرهنگ تنگاتنگ تر شد. پیش از بحران به نظر می‌رسید که تکنولوژی درمان همه دردها باشد و همه اتوپی‌ها را در خود حمل کند، اما اکنون دوران عظمت تکنیک سپری شده است.

ما بیش از پیش توجه خود را بار دیگر به پرسش‌های انسانی معطوف می‌کنیم: انسان چیست؟ ما برای یکدیگر چه معنائی داریم؟ پس از کرونا، ما به پشت سر نگاه می‌کنیم و به یاد می‌آوریم که در روزهای ویروس واقعا چقدر انسانیت وجود داشت؟

نگاه پساکرونا به اقتصاد

ماتیاس هورکس بر این نظر است که در جهان پس از کرونا انسان ها به اقتصاد نیز نگاهی نو خواهند افکند. او می‌نویسد: «ما تعجب خواهیم کرد که اقتصاد تا کجا توانست ضعیف شود، بدون آن که از هم بپاشد. اقتصادی که پیش تر با هر افزایش اندک مالیات ها و هر دخالت دولتی دستخوش ضعف می شد. با این که یک "آوریل سیاه" و آسیب دیدن زیرساخت ها را تجربه کردیم و بورس‌ها ۵٠ درصد سقوط کردند و بسیاری از شرکت ها ورشکست شدند، هرگز به نقطه صفر نرسیدیم، چنان که پنداری اقتصاد یک موجود زنده است که می تواند بخوابد و حتی خواب ببیند.

در پائیز، بار دیگر یک اقتصاد جهانی وجود خواهد داشت. ما تعجب خواهیم کرد که حتی باختن سرمایه ها در جریان شکست بورس ها آنقدر که در آغاز می ترسیدیم دردناک نبود. در جهان نو ناگهان سرمایه دیگر نقش تعیین کننده ای نخواهد داشت. مهمتر همکاران خوب و یک باغ سبزی شکوفا است. آیا ویروس می تواند جهان ما را در مسیری تغییر دهد که در هرحال می خواست در همان مسیر تغییر کند؟»

در نگاه نهائی به جهان پساکرونا، محقق آلمانی می نویسد: «در پایان از دست دادن شدید کنترل، ناگهان یک نشئه قاعده مند مثبت ایجاد می‌شود. در پی یک دوران حیرت و ترس، یک نیروی داخلی سر بر می کشد. اما جهان به این تجربه منتهی می شود که: ما همچنان هستیم. نوعی "تازه بودن" در درون ما شکل می‌گیرد».

پوپولیست‌ها بازندگان اصلی کرونا

ماتیاس هورکس همچنین بر این باور است که پوپولیست‌ها در عرصه سیاست بازنده بزرگ کرونا خواهند بود، ترامپ در انتخابات ماه نوامبر شکست خواهد خورد و در مورد حزب دست راستی و بیگانه ستیز آلترناتیو برای آلمان ابهاماتی ظاهر خواهند شد.

او استدلال می‌کند: «سیاست خشونت آمیز با جهان پس از کرونا تناسبی ندارد. در بحران کرونا آشکار می‌شود کسانی که می‌خواهند انسان‌ها را علیه یکدیگر تحریک کنند سهمی در پرسش های مربوط به آینده ایفا نمی کنند. وقتش که رسید ناسازگاری لانه کرده در پوپولیسم کاملا آشکار می شود.»

___________________

بیشتر بخوانید

سیاست و جامعه در ایرانِ پساکرونا

پیش‌بینی نشریه لوموند از پایان تسلط جهانی آمریکا در عصر پساکرونا

جهان پساکرونا چگونه است؟

___

سخنرانی درباره شناخت نگاه بخشی از غرب درباره رویارویی آخرالزمان مسیحی و اسلامی

مقدمه واحد برای مطالب مرتبط با آینده پژوهی مذهبی، انتظار ظهور و آخرالزمانی

---

سخنرانی آقای رائفی پوردرباره شکل دهی نگاه غربیان برای رویارویی با آخرالزمان اسلامی همراه با بررسی فیلم "مردان ایکس - آخرالزمان"

در آدرس پیوند (لینک) زیر:

استاد رائفی پور « فیلم مردان ایکس - آخرالزمان X-Men: Apocalypse »

روزنه هاى امید در تاریکی های آخرالزمان

مقدمه واحد برای مطالب مرتبط با آینده پژوهی مذهبی، انتظار ظهور و آخرالزمانی

---

روزنه هاى امید در تاریکی های آخرالزمان

سه شنبه ۲۶ فروردین ۱۳۹۹

ابراهیم شفیعی سروستانی
در کنار روایت هاى فراوانی که در زمینه ویژگی های منفی آخرالزمان، بیان فتنه ها و آشوب های گسترده و فراگیر این دوران و  نکوهش مردمان این عصر وارد شده است، با دو دسته  از روایات برخورد می کنیم که بارقه ای از امید را در دل انسان روشن می کنند و راه گریزی از فتنه های گمراه کننده این دوران را در پیش روی آدمی می گشایند. در دسته نخست از این روایات، گرو هى از اهل آخرالزمان به شدت ستایش شده اند، تا جایى که از آنها به عنوان «برادران رسول خدا» یاد شده است و در دسته دوم، راه کارهایی برای در امان ماندن از فتنه های گمراه کننده این دوران ارائه شده است. در اینجا به نمونه هایی از این دو دسته روایات اشاره می کنیم.

الف. ستایش شدگان از اهل آخرالزمان
چنانکه گفته شد، در برخی از روایات از گروهى از اهل آخرالزمان به خوبی یاد شده است؛  این گروه نیستند، مگر کسانى که با وجود همه سختى ها و دشوارى هاى این دوران و غیبت امام زمانشان، دین و ایمان خود را حفظ مى کنند و بر پیمان الهى خود ثابت قدم مى مانند. برخى از این روایت ها به قرار زیر است:

1. ابوبصیر از ابوجعفر [امام محمدباقر ] که درود خدا بر او باد، نقل مى کند که فرمود:

قالَ رَسُولُ اللّه صلی الله علیه و اله و سلم ذاتَ یَوْمٍ وَ عِنْدَهُ جَماعَةٌ مِنْ أَصْحابِهِ: «أَللّهُمَّ لَقِّنِی إِخْوانِی» مَرَّتَیْنِ. فَقالَ مَنْ حَوْلَهُ مِنْ أَصْحابِهِ: أَما نَحنُ إِخوانُکَ یا رَسُولَ اللّه ؟ فَقالَ: لا، إِنَّکُمْ أَصْحابِی، وَ إِخوانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمانِ آمَنُوا وَ لَمْ یَرَوْنِی، لَقَدْ عَرَّفَنِیَهُمُ اللّهُ بِأَسْمائِهِم وَ أَسْماءِ آبائِهِمْ وَ أَرْحامِ أُمَّهاتِهِمْ. لَأَحَدُهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلى دِینِهِ مِن خَرطِ القُتادِ (1) فِی اللَّیلَةِ الظَلْماء. أَو کَالقابِضِ عَلى جَمْرِ الغَضاءِ(2) أُولئِکَ مَصابِیحُ الدُّجى، یُنْجِیهُمُ اللّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبراءٍ مُظْلَمَةٍ.(3)

روزى پیامبر خدا ـ درود خدا بر او و خاندانش باد ـ در حالى که عدّه اى از یارانش نزد او بودند، فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنما! ایشان این سخن را دو مرتبه تکرار کردند. در این هنگام گروهى از یاران که گرد آن حضرت بودند، گفتند: اى پیامبر خدا! آیا ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه. شما یاران من هستید. برادران من قومى هستند [که] در آخرالزمان [خواهند آمد]. آنها به من ایمان مى آورند، در حالى که مرا ندیده اند. خداوند آنها را با نام هایشان و نام های پدران و مادرانشان شناسانده است. هر یک از آنها بر دین خود پایدار مى ماند، در حالى که این عمل از دست کشیدن بر خارهاى گون در شب تاریک و در دست گرفتن آتش برافروخته از درخت گز دشوارتر است. ایشان چون چراغى فروزان در دل تاریک شب مى درخشند. خداوند آنها را از همه فتنه هاى تیره و تار در امان نگه مى دارد.

با توجه به این روایت، به خوبى مى توان به مقام و جایگاه مؤمنان ثابت قدم در آخر الزمان پى برد.

2. در روایت دیگری، امام صادق علیه السلام   به واسطه اجداد طاهرین خود نقل می کند که پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم  به امام علی علیه السلام  فرمود:

یَا عَلِیُّ  وَ اعْلَمْ أَنَّ أَعْجَبَ  النَّاسِ  إِیمَاناً وَ أَعْظَمَهُمْ یَقِیناً قَوْمٌ یَکُونُونَ فِی آخِرِ الزَّمَانِ لَمْ یَلْحَقُوا النَّبِیَّ وَ حَجَبَتْهُمُ الْحُجَّةُ فَآمَنُوا بِسَوَادٍ عَلَى بَیَاضٍ.(4)

ای علی! بدان که عجیب ترین مردم از نظر ایمان و بزرگترین آنها از نظر یقین، قومی در آخرالزمان هستند که پیامبرشان را درک نکرده و حجتشان هم از دیدگان آنها پوشیده شده است، ولی آنها به سیاهی روی سپیدی (نوشته ای بر روی کاغذ) ایمان آورده اند.
3. در روایتى که از امام سجادعلیه السلام نقل شده است، آن حضرت با پیش بینى دوران غیبت دوازدهمین امام از سلسله جانشینان پیامبر اکرم9، کسانى را که در زمان غیبت، امامت این امام را پذیرا مى شوند و در انتظار او به سر مى برند، برترین مردم همه زمان ها معرفى مى کند. امام سجادعلیه السلام، دلیل این برترى را این مى داند که براى آنها غیبت و حضور هیچ تفاوتى ندارد و همان وظایفى را که در زمان حضور باید انجام دهند، در زمان غیبت انجام مى دهند:

ثُمَّ تَمتَدُّ الغَیبَةُ بِوَلیِّ اللّه  ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ اَلثانِیَ عَشَرَ مِن أَوصیاءِ رَسولِ اللّه 9 وَ الأَئِمَّةِ مِن بَعدهِ. یا أَبا خالِدِ! إِنَّ أَهلَ زَمانِ غَیبَتِهِ، القائِلینَ بِإِمامَتِهِ وَ المُنتَظِرینَ لِظُهورِهِ أَفضَلُ مِن أَهلِ کُلَّ زَمانٍ؛ لِأَنّ اللّه  ـ تَبارکَ و تَعالى ـ أَعطاهُم مِن العُقولِ وَالأَفهامِ وَالمَعرِفَةِ ما صارَت بِهِ الغَیبَةُ عِندَهُم بِمَنزِلَةِ المُشاهَدَةِ وَ جَعَلَهُم فِی ذلکَ الزَمانِ بِمَنزِلَةِ الُمجاهِدینَ بَینَ یَدىِ رَسولِ اللّه 9 بِالسَّیفِ. أولئِکَ الُمخلِصونَ حَقَّا وَ شَیعَتُنا صِدقا وَ الدُّعاةِ إِلى دینِ اللّه  ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ سِرّا وَ جَهْرا.(5)
غیبت دوازدهمین ولىّ خداوند صاحب عزت و جلال از سلسله جانشینان رسول خدا ـ درود خدا بر او و خاندانش باد ـ و امامان پس از او به درازا مى کشد. اى اباخالد! آن گروه از مردم که در زمان غیبت او امامتش را پذیرفته و منتظر ظهور اویند، برترین مردم همه زمان ها هستند؛ زیرا خداوند که گرامى و بلندمرتبه است، چنان خِرَد، درک و شناختى به آنها ارزانى داشته که غیبت [و حضور نداشتن امام] براى آنها همانند مشاهده [و حضور امام] است. خداوند، مردم این زمان را مانند کسانى قرار داده است که با شمشیر در پیش گاه رسول خدا ـ درود خدا بر او و خاندانش باد ـ جهاد مى کنند. آنها مخلصان واقعى، شیعیان راستین ما و دعوت کنندگان به سوى دین خدا در پنهان و آشکار هستند.

بنابراین، اگر «انتظار» را از مکتب شیعه بگیریم، تفاوت چندانى میان این مکتب و دیگر مکتب ها باقى نخواهد ماند. البته انتظار به همان مفهوم درست آن؛ یعنى امید داشتن به ظهور و قیام عدالت گستر دوازدهمین امام معصوم از خاندان پیامبر اکرم9، همو که در حال حاضر، حجت خدا، واسطه فیض الهى، زنده و شاهد و ناظر اعمال شیعیان خود و فریادرس آنها در گرفتارى ها است.

4. در چهارمین روایت، امام صادق علیه السلام  از دوران غیبت به عنوان «نزدیک ترین حالت بندگان به خدا» یاد کرده و می فرماید:

أَقْرَبُ ما یَکُونُ الْعِبادُ مِنَ اللّهِ ـ جَلَّ ذِکْرُهُ ـ وَ أَرْضى ما یَکوُنُ عَنْهُمْ إِذا افْتَقَدُوا حُجَّةَ اللّهِ ـ جَلَّ وَ عَزَّ ـ وَ لَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ وَ لَمْ یَعْلَمُوا مَکانَهُ وَ هُمْ فِی ذلِکَ یَعْلَمُونَ أَنَّهُ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ اللّهِ ـ جَلَّ ذِکْرُهُ ـ وَ لا مِیثاقُهُ، فَعِنْدَها فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ صَباحا وَ مَساءً، فَإِنَّ أَشَدَّ ما یَکُونَ غَضَبَ اللّهُ عَلى أَعْدائِهِ إِذا افْتَقَدُوا حُجَّتَهُ وَ لَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ، قَدْ عَلِمَ أَنَّ أَوْلِیائَهُ لایَرْتابُونَ، وَلَوْ عَلِمَ أَنَّهُمْ یَرْتابُونَ ما غَیَّبَ حُجَّتَهُ عَنْهُمْ طَرَفَةَ عَیْنٍ....(6)

نزدیک ترین حالت بندگان به خدا و رضایت بخش ترین وضعیت آنان، هنگامى است که ایشان حجّت خدای عزّ و جلّ  را از دست بدهند و نه بر آنان آشکار شود و نه از جاى او باخبر شوند، در حالی که  باور دارند که حجّت خدا هست و پیمان خدایى استوار است. در چنین روزگارى (روزگار غیبت) هر صبح و هر شام منتظر فرج باشید. چون به هنگامى که حجّت غایب باشد، خشم خدا بر دشمنان خود بیشتر است و خدا مى دانست که اولیاى او درباره حجّت او [اگر چه غایب باشد و غیبت او طولانى گردد] شک نمى کنند؛ اگر مى دانست که شک مى کنند، یک چشم به هم زدن، حجّت خود را غایب نمى داشت....(7)

از این روایت استفاده مى شود که آخرالزمان و دوران غیبت در عین حالى که مى تواند دوران هجران و نماد دورى از محبوب باشد، مى تواند فرصتى براى تقرّب بیشتر بندگان و کسب رضایت بیشتر خداوند باشد، ولى مشروط به آنکه ما در اعتقادمان ثابت قدم باشیم و در طریق کسب معرفت حجّت خدا بیشتر قدم نهیم.

ب. راه کارهای در امان ماندن از فتنه های آخرالزمان
آخرالزمان بر اساس بسیاری از روایات، دوران غلبه فتنه های گمراه کننده و تزلزل ایمان هاست. اما امامان معصوم برای در امان ماندن پیروان خود از این فتنه ها و تثبیت ایمان آنان راه کارهایی ارائه داده اند که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

1. عبدالله بن سنان، یکى از یاران امام صادق علیه السلام نقل مى کند که روزى آن حضرت خطاب به ما فرمود:

سَتُصِیبُکُمْ شُبْهَةٌ فَتَبقُونَ بِلا عَلَمٍ یُرى وَ لا إِمامٍ هُدىً، لایَنْجُو مِنْها إِلاّ مَن دَعا بِدُعاءِ الْغَریقِ.

به زودى شبهه اى به شما روى خواهد آورد و شما نه پرچمى خواهید داشت که دیده شود و نه امامى که هدایت کند. تنها کسانى از این شبهه نجات خواهند یافت که «دعاى غریق» را بخوانند.
عرض کردم: دعاى غریق چگونه است؟

قال: تَقُولُ: یا اَللّهُ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِی عَلى دِینِکَ.(8)

فرمود: مى گویى: «اى خدا، اى بخشنده، اى بخشایشگر، اى کسى که قلب ها را دگرگون مى سازى! قلب مرا بر دینت پایدار فرما».
آرى، در آخرالزمان و در دوران غریب غیبت، امواج شبهه و فتنه از هر سو رومى کند و انسان تا به خود بیاید، چون کشتى شکسته در دل دریاى بیکران، حیران و سرگردان دست وپا مى زند، ولى همیشه روزنه امیدى هست که این غریق بى پناه را از میان دریاى فتنه و شبهه ها نجات بخشد. آن روزنه امید چیزى نیست جز درخواست عاجزانه از خداى تعالى براى هدایت و رستگارى و تمسک خالصانه به ولایت امامان معصوم: .

2. بر اساس روایتى که زرارة بن اعین از امام صادق علیه السلام نقل مى کند، آن حضرت پس از پیش گویى غیبت قائم علیه السلام در پاسخ این پرسش زراره که: «اگر آن زمان را درک کردم، چه عملى را پیشه خود سازم؟» مى فرماید:

یا زُرارَةُ إِنْ أَدْرَکْتَ ذلِکَ الزَّمانَ فَأَدِمْ هذا الدُّعاءَ: «أَللّهُمَّ عَرِّفْنی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ، أَللّهُمَّ عَرِّفْنی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ، أَللّهُمَّ عَرِّفْنی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنی حُجَّتَکَ، ضَلَلْتُ عَنْ دینی».(9)

اى زراره! اگر آن زمان را درک کردى پیوسته این دعا را بخوان: «بار الها! خودت را به من بشناسان؛ که اگر خودت را به من نشناسانى، پیامبرت را نخواهم شناخت. بار الها! فرستاده ات را به من بشناسان؛ که اگر فرستاده ات را به من نشناسانى، حجت تو را نخواهم شناخت. بار الها! حجت خود را به من بشناسان؛ که اگر حجتت را به من نشناسانى، از دینم گمراه مى شوم.

این دعا با اندک تفاوتى، در یکى از توقیعات امام عصر علیه السلام نیز آمده است. (10)
از این روایت نیز به خوبی استفاده می شود که تنها راه برون رفت از فتنه های گمراه کننده آخرالزمان و نگهداشت ایمان و اعتقاد از دستبرد شیاطین جن و انسی که برای غارت ایمان و اعتقاد راستین پیروان اهل بیت: در کمین نشسته اند، توجه به خداوند متعال و درخواست خالصانه از او برای شناخت امام زمان و حجت دوران است.

3. امام حسن عسکرى علیه السلام نیز دعا براى تعجیل فرج را شرط رهایى از فتنه هاى دوران آخرالزمان و عصر غیبت دانسته است و مى فرماید:

وَ اللّهِ لَیَغیبَنَّ غَیْبَةً لایَنْجُو فیها مِنَ الْهَلَکَةِ إِلاّ مَنْ ثَبَّتَهُ اللّهُ عَلَى الْقَولِ بِإِمامَتِهِ وَ وَفَّقَهُ [فیها]للدُّعاءِ بِتَعْجیلِ فَرَجِهِ.(11)

به خدا سوگند، [ او] غیبتى خواهد داشت که در آن تنها کسانى از هلاکت نجات مى یابند که خداوند آنها را بر قول به امامتش ثابت قدم داشته و در دعا براى تعجیل فرجش موفق کرده است.

این روایت ضمن هشدار به همه پیروان اهل بیت: و گوشزد نمودن امکان هلاکت و گمراهی در دوران آخرالزمان و عصر غیبت، همگان را به دعا برای تعجیل فرج  امام عصرعج به عنوان تنها راه-کار نجات از هلاکت و گمراهی در این دوران فرا می خواند.

امیدواریم خداوند متعال از سر فضل و کرم بی انتهای خود به همه ما توفیق عمل کردن به رهنمودهای ارزشمند حضرات معصومین: برای در امان ماندن از فتنه های آخرالزمان را عطا فرماید.

پی نوشت

1 . «خرط القتاد» کنایه از سختى و دشوارى کارى است. «خرط» به معناى دست کشیدن از بالاى شاخه تا پایان آن و «قتاد» به معناى گیاه گَوَن است که داراى خارهاى بسیار است. چون دست کشیدن بر شاخه هاى این گیاه و درآوردن خارهاى آن بسیار سخت و طاقت فرساست، عرب هر کار سختى را به این عمل تشبیه کرده و این جمله به صورت یک ضرب المثل درآمده است که مى گویند: «دون هذا الأمر خرط القتاد؛ دست کشیدن بر شاخه هاى گَوَن از این کار آسان تر است.» ر. ک: علی¬اکبر دهخدا،  لغت نامه دهخدا، ماده خرط؛ فرهنگ لاروس (عربى ـ فارسى)، ماده «خرط» و «قتاد».
2 . «جمر الغضاء» نیز کنایه از مشکل بودن کارى است. «جمر» به معناى اخگر و شعله هاى آتش و «غضاء» به معناى درخت شوره گز است. چوب این درخت بسیار سخت و آتش آن بسیار سوزان است و ازاین رو عرب، کارهاى بسیار سخت و دشوار را به در دست گرفتن آتش برافروخته از چوب گز، تشبیه مى کند. ر.ک: همان، ماده «غضا».
3 . محمد¬باقر مجلسی، بحارالأنوار، ج 52، صص123 و 124، ح 8.
4 .  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، باب 25، ص‌288، ح 8؛ بحارالأنوار، ج 52، ص 125، ح 12.
5 . کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص‌320؛ بحارالأنوار، ج 52، ص‌122، ح 4.
6 . محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 1، ص‌333، ح 1؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج 2، باب 33، ص‌339، ح 16.
7 . ترجمه با استفاده از: محمدرضا حکیمى، خورشید مغرب غیبت، انتظار، تکلیف، چاپ اول: تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1362، ص‌109.
9 . کمال الدین و تمام النعمة، ج 2، باب 33، صص351 و 352، ح 49.
9 . همان، صص342 و 343، ح 24.
10 . ر.ک: همان، باب 45، ص‌512، ح 43.
11 . همان، ج 2، ص‌384.

بیل گیتس: زندگی به این زودی به شرایط عادی بازنخواهد گشت

بیل گیتس: زندگی به این زودی به شرایط عادی بازنخواهد گشت/ همه سرمایه‌ام را برای مبارزه با کرونا گذاشته‌ام

گیتس وعده داد، بنیاد خیریه او و همسرش "ملیندا" حاضر است بودجه تولید انبوه میلیاردها واکسن کرونا ویروس را تامین کند.

"بیل گیتس" مدیر عامل مستعفی شرکت مایکروسافت و دومین فرد ثروتمند جهان گفته است با وجود ویروس کرونا زندگی عادی در کره زمین ممکن نخواهد بود و بازگشت زندگی انسان‌ها به روال سابق زمان خواهد برد.

به گزارش عصرایران ، این کارآفرین آمریکایی در مصاحبه‌ای با نشریه فایننشال تایمز بریتانیا، بحران ناشی از شیوع ویروس کرونا را به یک جنگ جهانی تشبیه کرده با این تفاوت که در این جنگ همه مردم دنیا در یک جبهه قرار دارند.

بیل گیتس با تاکید بر اینکه هنوز زمان زیادی می‌برد تا زندگی انسان‌ها به روال سابق بازگردد گفت؛ این مساله ارتباط مستقیمی به توسعه انجام آزمایش‌های تست کرونا از سویی و پیشرفت در ساخت واکسن کرونا از سوی دیگر دارد و مادامی که واکسن این بیماری و تست ارزان و آسان آن در اختیار انسان‌ها نباشد، وضعیت به حالت عادی بازنخواهد گشت.

بیل گیتس/ عکس آرشیوی/ خبرگزاری فرانسه

گیتس در این مصاحبه با تاکید بر اینکه "متاسفانه با شیوع ویروس کرونا بزرگ‌ترین کابوس زندگی من به تحقق پیوست" وعده داد اگر واکسن کرونا ویروس جدید (کووید 19) کشف شود بنیاد خیریه او و همسرش "ملیندا" حاضر است بودجه تولید انبوه میلیاردها واکسن را تامین کند.

گیتس تاکید کرد بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس پس از پاندمی کرونا ویروس جدید، تمام سرمایه 40 میلیارد دلاری خود را صرف مبارزه با این پاندمی خواهد کرد.

بنیاد خیریه بیل و ملیندا گیتس ثروتمندترین بنیاد خیریه در جهان محسوب می‌شود.

گیتس در این مصاحبه تاکید کرد نگرانی او این است که در صورت ادامه دار شدن بحران کرونا ویروس اقتصاد جهانی ضرری دهها تریلیون دلاری متحمل شود.

او گفت: شما پس از این سال‌ها اقتصادهایی خواهید داشت که سطح فعالیت آن به شدت کاهش یافته است.. به طور قطع ده‌ها تریلیون دلار ضرر اقتصاد جهانی است. اگر 6 ماه پیش از من سؤال می‌کردید، من حتی فکر نمی‌کردم چنین چیزی امکان پذیر باشد. "

گیتس تاکید کرد بنیاد خیریه او و هسمرش تا اینجای کار 250 میلیون دلار برای مبارزه با ویروس کرونا صرف کرده است.

مدیر عامل مستعفی مایکروسافت در ادامه از "سازمان بهداشت جهانی" در برابر حملات ترامپ دفاع کرد و گفت: " این سازمان اهمیت بسیار زیادی دارد و باید در دوران شیوع جهانی بیماری "کووید 19" از حمایت بیشتری برخوردار شود."

او همچنین در مصاحبه دیروز (یکشنبه) با برنامه "فرید زکریا" در شبکه سی‌ان‌ان، در  واکنش به اصرار ترامپ برای بازگشایی هر چه زودتر کسب و کارها در آمریکا گفت: این مساله تابعی است از امکان انجام تست‌های پرشمار از شهروندان آمریکا و مادامی که امکان تست از جمعیت قابل توجهی از شهروندان آمریکا نباشد، بازگشایی کامل کسب و کارها خطرناک است.

_____________________

بیشتر بخوانید:

"بیل گیتس" کیت‌های خانگی تست کروناویروس را ارائه می‌دهد

ادعای مشاور سابق ترامپ: شیوع کرونا کار "بیل گیتس" است

هشدار که چرا برخی آدمها خطر کرونا را جدی نگرفته اند؟

ما به زودی خواهیم مُرد؛ کرونا را جدی نگرفته ایم!

---

کار ضروری را برای خودمان تعریف کنیم؛ ما دچار خودفریبی شده ایم؛ هر وقت هر کاری داریم بیرون می رویم و می گوییم کار ضروری داشتیم. از نظر من کار ضروری کاری است که اگر انجامش ندهیم دچار ضرر و خسران جدی می شویم. مثل حضور در سر کاری که معاش مان بدان وابسته است، موعد دادگاهی که باید در آن حاضر باشیم یا خرید حیاتی که باید انجام شود و امکان تهیه اینترنتی یا تلفنی اش نیست یا مراجعه به مطب و ... .

---

عصر ایران؛ جعفر محمدی - ما به زودی خواهیم مُرد! کدام مان؟ نمی دانم؛ اما از میان ما، تعدادی خواهند رفت؛ شاید من، شاید تو، شاید هم دیگری... .

کرونا ما را خوب می شناسد، می داند از بین همه اندام های داخلی، کجا باید برود و چگونه سلول هایمان را به گروگان بگیرد و نفس مان را بند بیاورد.
در مقابل، ما هنوز این دشمن نامرئی را نمی شناسیم، نه خاستگاهش را می شناسیم، نه نحوه عملکردش را دقیقاً می دانیم، نه از آینده اش خبر داریم و نه حتی قرصی و شربتی برای مهارش سراغ داریم؛ سردرگم ایم به معنای واقعی کلمه.

تمام متخصصان می گویند تا زمانی که برابر این ویروس بی دفاع هستیم، باید خود را از آن پنهان کنیم، درست مانند شب ها و روزهای بمباران شهرها که چاره ای نداشتیم جز رفتن به پناهگاه و انتظار برای آژیر سفید.

مسأله اصلی اما این است: "ما کرونا را جدی نگرفته ایم ولی او ما را جدی گرفته است"؛ نشان به آن نشان که او همچنان ما را می کشد و ما همچنان "دچار ترددهای غیرضرور" هستیم.

نشان به آن نشان که وقتی دولت محدودیت های کسب و کارها و ترددها را برداشت، متوهم شدیم که کار کرونا تمام است و ریختیم توی خیابان ها و پارک ها و جاده ها.

نشان به آن نشان که وقتی چند روز محدود، گفتند که تعداد فوتی ها کم شده، کمتر ماسک زدیم و بیشتر به یکدیگر نزدیک شدیم.

کرونا ادامه دارد و با بی رحمی هم ادامه دارد؛ او هنوز دلش به رحم نیامده است. پس چند نکته را یادمان نرود تا نمیریم (به همین صراحت):

1 - کار ضروری را برای خودمان تعریف کنیم؛ ما دچار خودفریبی شده ایم؛ هر وقت هر کاری داریم بیرون می رویم و می گوییم کار ضروری داشتیم. از نظر من کار ضروری کاری است که اگر انجامش ندهیم دچار ضرر و خسران جدی می شویم. مثل حضور در سر کاری که معاش مان بدان وابسته است، موعد دادگاهی که باید در آن حاضر باشیم یا خرید حیاتی که باید انجام شود و امکان تهیه اینترنتی یا تلفنی اش نیست یا مراجعه به مطب و ... .

پس تا زمانی که واقعاً مجبور شویم از خانه بیرون نرویم (به معنای واقعی "مجبور" توجه کنیم).

بیرون از خانه واقعاً خطرناک است. اگر یکی دو ماه قبل، وقتی بیرون می رفتیم، ممکن بود با فردی ناقل کرونا مواجه شویم، امروز با فراگیری بیشتر این ویروس، حتماً با کرونایی هایی که حتی علامت هم ندارند، روبرو خواهیم شد. برخی تحقیقات بر آنند که در کل دنیا فقط 4 درصد کرونایی ها شناسایی شده اند و با این حساب، برآورد شده است که هم اکنون 2 میلیون ایرانی، درگیر درجاتی از کرونا هستند و قریب به اتفاق شان هم نمی دانند.

بنابراین، بیرون رفتن در روزهای جاری، خطرناک تر از قبل شده است؛ خیلی خطرناک تر!


2 - مجهز و محتاط بیرون برویم. ماسک و دستکش و همراه داشتن مایع ضدعفونی کننده یادمان نرود؛ این ها سلاح های ما در میدان جنگ با این دشمن نامرئی اند؛ چه کسی بی سلاح و سپر مقابل شمشیر دشمن می رود؟!

3 - تا جایی که ممکن است بیرون از خانه، از یکدیگر فاصله بگیریم، حدود 2 متر یا سه چهار قدم خودمان. موقع خرید، توی صف، در جلسات، موقع مراجعه به ادارات و... ؛ من این فاصله گذاری را "فاصله زندگی بخش" می خوانم. به همدیگر احترام بگذاریم و عجالتاً از هم فاصله بگیریم. قرار نیست همدیگر را به کشتن دهیم.

4 - نگذاریم آنچه از بیرون به خانه هایمان می آید، آلوده به ویروس باشد؛ بلافاصله بعد از ورود ضدعفونی شان کنیم.
(اینجا را ببینید)

5 - همچنان سیستم ایمنی بدن مان را تقویت کنیم. کرونا ضعیف کش است؛ قوی باشیم و امیدوار و کم نیاوریم... روزهای خوب سرانجام خواهند رسید.

بیشتر بخوانید:

 *پیشگیری از "کرونا" ؛ راهنمای ساده و مختصر

*چگونه از بیمار مبتلا به کرونا در خانه مراقبت کنیم؟

*نبرد سخت (9): مطمئن شدم قرنطینه در منزل بهتر از بستری شدن در بیمارستان است